tag:blogger.com,1999:blog-38428758745391813922024-02-19T12:07:24.240+02:00Και πού 'σαι ακόμα...Σεξ. Βία. Μηχανολογία.Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.comBlogger345125tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-77122949051990074752016-08-26T14:55:00.001+03:002016-08-26T18:58:43.530+03:00Suicide Squad: μια εντελώς υποκειμενική κριτική<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>SPOILER ALERT, </b>για να εξηγούμεθα και να μην παρεξηγούμεθα. Προχωράτε με δική σας ευθύνη, αν ακούσω κανέναν να λέει "ήθελα να το δω, γιατί μου το χάλασες;" θα του καρφώσω μπετόβεργα στο λαιμό.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSnXIlFC-c_YXyB2kCnIVGvXta4Ie-GngZhU1o3lhWnEVySCPgqb5k6WXhgftwL1MxCXJvJcnRvKoaQPGTkuQTvIzk8dgi5Rlh5IVRKvc1RIE6e7ShaRSvFAu1fMbpjzM0cUFPNqK1FM8/s1600/spoiler.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSnXIlFC-c_YXyB2kCnIVGvXta4Ie-GngZhU1o3lhWnEVySCPgqb5k6WXhgftwL1MxCXJvJcnRvKoaQPGTkuQTvIzk8dgi5Rlh5IVRKvc1RIE6e7ShaRSvFAu1fMbpjzM0cUFPNqK1FM8/s400/spoiler.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Χθες το βράδυ, μια παρέα με πήρε κι είδαμε το Suicide Squad, κι επειδή η ώρα που βόλευε είχε προβολή 3D, έδωσα και τρία ευρώ παραπάνω για το 3D, τα οποία 3 ευρώ θα τα κλαίω για τρία χρόνια. Σοβαρά, μπορώ να μετρήσω τις σκηνές που έσγουψα για να μη με πετύχει κάτι στους αντίχειρες. 3 ευρώ για 3 δευτερόλεπτα; Σοβαρευτείτε γαμώ το στανιό, ούτε η καυτή Σουζάνα στο 9011-696969 δε χρεώνει τέτοια γαμησιάτικα. Δώστε τα τρία ευρώ μου πίσω και βάλτε τα γυαλιά στον πάτο σας.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ας πάμε λοιπόν στην ταινία, το Suicide Squad, μία από αυτές τις ταινίες που πριν αρχίσει η προβολή περνάει μήνυμα "παρακαλούμε απενεργοποιήστε τα κινητά και τον εγκέφαλό σας". Το suspension of disbelief βαράει κόκκινα σαν στροφόμετρο σε ανηφόρα 45 μοίρες κι ο μόνος τρόπος να απολαύσεις την ταινία είναι να τη δεις σαν να βλέπεις ποδόσφαιρο: με καθαρό χουλιγκανισμό.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Το κόνσεπτ της ταινίας είναι ότι η Αμάντα Γουόλερ, μια πράκτορας της CIA ή κάτι τέτοιο που είναι μαύρη μεσήλιξ και θα μπορούσε να είναι και τρανστζέντερ άθεη λεσβία που κάνει κρόσφιτ αλλά τελικά το θεώρησαν overkill, μαζεύει μια στρατιά από τριτοδεύτερους "κακούς" του σύμπαντος της DC, κλεισμένους σε φυλακή υψίστης ασφαλείας σε ένα βάλτο στη Λουιζιάνα, για να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Η τρομοκρατία πλέον είναι η safe επιλογή για κακούς σε αμερικάνικη ταινία μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Και αυτοί είναι:</div>
<ul style="text-align: left;">
<li>Ο Deadshot, aka Γουίλ Σμιθ, aka "το μεγάλο όνομα που βάλαμε για κράχτη", ένας επί πληρωμή sniper που πετυχαίνει τους στόχους του από ένα χιλιόμετρο, αλλά για να δείξουμε την ανθρώπινη πλευρά του έχει και μια αξιολάτρευτη κορούλα απ'την οποία τον χωρίζουνε και θα μας το χτυπάει σε όλη την ταινία.</li>
<li>Η Harley Quinn, aka Μαργκότ Ρόμπι, aka "μελλοντική κυρία Barbarian", η οποία ήταν ψυχίατρος που ανέλαβε να θεραπεύσει τον Τζόκερ στο Άρκαμ, αλλά ο Τζόκερ, επειδή είναι ο Τζάρεντ Λέτο κι έχει μια ανεξήγητη ικανότητα να κάνει όλα τα μουνάκια να στάζουν, την αποτρελαίνει και την παίρνει για γκόμενα να δέρνει κόσμο με ένα μπαστούνι του μπέιζμπολ.</li>
</ul>
<div>
Εδώ μια παρένθεση: Κάθε χρόνο σε εκδηλώσεις καρναβαλιών και Halloween, γιατί ως γνωστόν και ποιο παιδάκι δεν έβγαινε για τρικ-ορ-τριτ στα στενά της Άνω Τούμπας και των Κάτω Πετραλώνων, υπάρχει μια "στολή-ψάχνω-πούτσο" εμπνευσμένη από την μεγάλη ταινία της χρονιάς που θα τη φοράνε οι 3 στις 5 χαζογκόμενες εκεί έξω. </div>
<div>
Φέτος αυτή η στολή θα περιλαμβάνει σκισμένο καλσόν, σορτσάκι σε μήκος κλειτορίδας, ένα κοτσίδι ροζ κι ένα γαλάζιο, και μπλούζα μέχρι τον αφαλό "Daddy's Little Monster".<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrqrKDunV1OqDIsialyMvhIO7twxlYinoFHIq3n2CFXl-4etuwtki_niQFjLSnEPTSuCU9rOpXwvGfvlhMSyY_Lw7cZhcrzItX5kOk1dqXYt8TmAbephcafC5j-PiqKPZPcLJFTcOmvio/s1600/Harley-quinn-news-story.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrqrKDunV1OqDIsialyMvhIO7twxlYinoFHIq3n2CFXl-4etuwtki_niQFjLSnEPTSuCU9rOpXwvGfvlhMSyY_Lw7cZhcrzItX5kOk1dqXYt8TmAbephcafC5j-PiqKPZPcLJFTcOmvio/s320/Harley-quinn-news-story.jpg" width="309" /></a></div>
Το'βλεπες. Το'παιξες; Συνεχίζουμε.</div>
<div>
<ul style="text-align: left;">
<li>Ο El Diablo, ένας Μεξικάνος καλυμμένος μέχρι και στο εσωτερικό της κωλοτρυπίδας με τατουάζ, ο οποίος είναι firebender και σε μια κακή στιγμή καίει ζωντανή τη γυναίκα του και τα παιδιά του, οπότε περνάει τη μισή ταινία κρατώντας μούτρα σε φάση "δε θέλω να ξαναπολεμήσω".</li>
<li>Ο Captain Boomerang, ένας τύπος που κατάγεται απ'την Τσεχοσλοβακία... ΧΑΧΑ, ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ! Ένας Αυστραλός ληστής καγκουρογαμιάς, που έχει για όπλο ένα μπούμερανγκ, την πέφτει σε ό,τι κινείται και πίνει συνεχώς σάπια μπύρα περιπτέρου, because στερεότυπα.<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/XfR9iY5y94s" width="420"></iframe></li>
<li>Ο Killer Croc, ένας τύπος που έχει δέρμα κροκόδειλου και ζει στους υπονόμους σαν τα Χελωνονιντζάκια.</li>
<li>Κι ένας τύπος που λέγεται Slipknot, αλλά δε φοράει μάσκα, δεν τραγουδάει nu metal και γενικώς τον βάλανε απλά στην ταινία για να είναι ο πρώτος που θα πεθάνει.</li>
</ul>
<div>
Στην αντίπερα όχθη, υπάρχει μια αρχαιολόγα (χωρίς τρίγωνα βυζιά) που την παίζει το κινούμενο φρύδι Κάρα Ντελεβίν, η οποία ανακαλύπτει ένα αρχαίο κειμήλιο σε μια σπηλιά το οποίο περιέχει μια μάγισσα, την Enchantress, η οποία γαμάει και δέρνει.</div>
</div>
<div>
Αρχικά μας τη δείχνουν να δουλεύει για την Γουόλερ, η οποία για να πείσει τους καραβανάδες να βάλουν μπρος την Suicide Squad, τη στέλνει στο υπουργείο του Ιράν να κλέψει απόρρητα έγγραφα και το κάνει σε δευτερόλεπτα.</div>
<div>
<b>-Μα για κάτσε, εσύ μας είπες αντίπερα όχθη.</b></div>
<div>
Ναι, γιατί η καρδιά της μάγισσας είναι ξεχωριστά απ'το υπόλοιπο σώμα, σαν τα τηλεκατευθυνόμενα αυτοκινητάκια που οι μπαταρίες πωλούνται ξεχωριστά, κι όποιος έχει την καρδιά ελέγχει τη μάγισσα, οπότε τον περισσότερο χρόνο η μάγισσα απλά κάθεται ήσυχα στο σώμα της Ντελεβίν.</div>
<div>
Όπως καταλαβαίνετε, αρχίσαμε τις μαλακίες, αλλά έχουμε ακόμα δρόμο.</div>
<div>
Την αρχαιολόγα την πηδάει ένας σκληροτράχηλος λοχαγός του στρατού, ο Rick Flag (ναι, είναι τόσο πατριώτης που τον βγάλανε Σημαία. America, fuck yeah), ο οποίος δεν του πολυαρέσει που η γκόμενά του είναι κατειλημμένη από τη μάγισσα, αλλά και τι να κάνεις, λες και δεν υπάρχουν ένα σωρό γκόμενες εκεί έξω που είναι πιο ωραίες απ'τη Ντελεβίν και τα φρύδια της.</div>
<div>
Ένα βράδυ όμως η Enchantress του ξεφεύγει, βρίσκει τον μάγισσο-αδερφό της, του δίνει το σώμα ενός τυπά κι αυτός πάει σε ένα σταθμό του μετρό κι αρχίζει να γαμιέται ο Δίας σκοτώνοντας και διαλύοντας ό,τι βρει μπροστά του.</div>
<div>
Αυτοί οι δύο, μάλιστα, έχουν τη δύναμη να μετατρέπουν όποιον βρουν μπροστά τους σε ζόμπι-λακέ, κάτι σαν το φιλί των Dementors στο Harry Potter που ρουφάει από μέσα σου όλα τα θετικά συναισθήματα και σε αφήνει άψυχο κουφάρι.</div>
<div>
Και...φτάσαμε στο σημείο που η ταινία δίνει πέναλτι δέκα μέτρα έξω από την περιοχή και περιμένει να το πιστέψεις.</div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/LdfOqPhV3jY" width="420"></iframe>
<br />
<div>
Ρε γαμημένε Ζακ Σνάιντερ, έχεις βάλει τους κακούς σου να έχουν υπερδυνάμεις που θα ζήλευε κι ο "κάθε τρεις και λίγο βγάζω μια νέα υπερδύναμη απ'τον κώλο μου" Σούπερμαν. Τηλεμεταφέρονται, σκοτώνουν όποιον θέλουν, στρέφουν υπό τον έλεγχό τους όποιον θέλουν, παίζουν μέχρι και Jedi mind tricks με τους ίδιους σου τους βασικούς ήρωες.</div>
<div>
Κι από τη μεριά των "δικών μας", ο μόνος που έχει αντίστοιχου βεληνεκούς υπερδυνάμεις είναι ο El Diablo που παίζει με τις φωτιές, άντε κι ο φονιάς κροκόδειλος που αναπνέει κάτω απ'το νερό. Από κει και πέρα έχεις έναν ερωτευμένο πεζοναύτη, έναν τύπο που η υπερδύναμή του συγκρίνεται με την Άννα Κορακάκη, έναν comic relief καγκουρογαμιά και τη Μαργκότ Ρόμπι, που λέει μαλακίες σε όλη την ταινία, γιατί ψυχοπαθής, και μάχεται με κινήσεις βγαλμένες από ρυθμική γυμναστική.</div>
<div>
Συγνώμη Μαργκότ Ρόμπι, αλλά το να είσαι μουνάρα δεν είναι υπερδύναμη.</div>
<div>
...τουλάχιστον όχι στο σύμπαν της DC.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCJapqru-3rrQnhCWaG3Qfjes8xdyXEcojxaU3myx9ShHtVbqqrgQWVkucPJg-ErbEvn7O5LnkrbQY-h5s2Se6avHIIhBeU1z7opMCUA5bYbDBt02ZeFb7CsC-mKxibC2uY_4l9Oy47KE/s1600/Margot-Robbie-Wallpapers-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCJapqru-3rrQnhCWaG3Qfjes8xdyXEcojxaU3myx9ShHtVbqqrgQWVkucPJg-ErbEvn7O5LnkrbQY-h5s2Se6avHIIhBeU1z7opMCUA5bYbDBt02ZeFb7CsC-mKxibC2uY_4l9Oy47KE/s320/Margot-Robbie-Wallpapers-3.jpg" width="320" /></a></div>
Guys, πείτε το μαζί μου: <b>Έμπαινα και δεν έβγαινα. </b>Και το λέω εγώ που δεν γουστάρω καν ξανθιές. Όποιος δεν το πει, καλό θα είναι να το κοιτάξει μήπως προτιμάει πεζοναύτες.<br />
Γιατί μας το κάνεις αυτό, ταινία; Είσαι Χόλιγουντ, όλοι ξέρουμε ότι στο τέλος θα νικήσουν οι καλοί ή τέλος πάντων οι λιγότερο κακοί, είπαμε ότι θα το κάνουμε ποδόσφαιρο, αλλά εδώ το ματσάκι είναι Μπάγερν Μονάχου-ΠΑΟΚ. Μου βάζεις τον Γλύκο και τον Κλάους να νικήσουν τον Νόιερ και τον Λεβαντόφσκι, ε δε γίνεται γαμώ!<br />
Εν πάση περιφτώσει, η team of misfits μαζεύεται υπό τις διαταγές του Ρικ του Σημαιοφόρου και μιας Γιαπωνέζας με κατάνα, η οποία κατάνα φυλακίζει την ψυχή κάθε ανθρώπου που σκοτώνει, ναι, αυτό είναι κάτι που γενικά συμβαίνει στον κόσμο, τους φυτεύουν κι ένα εκρηκτικό στο λαιμό για να μην τους μπει καμιά ιδέα να το σκάσουν, για να μην τα πολυλογάμε ο Slipknot πεθαίνει απευθείας, και καλά να πάθει, ας επέλεγε για ψευδώνυμο Judas Priest. Because true metal never dies.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/QcURhfhPJiM" width="420"></iframe><br />
Αμέσως αρχίζει το ξυλίκι και το πυροβολητό με τους λακέδες-ζόμπι, που είναι τόσο απρόσωποι για να μην τους λυπηθείς όσο τρώνε πούτσα, που κυριολεκτικά δεν έχουν φάτσα: το κεφάλι τους είναι ένα μαύρο πράμα που καλύπτεται από περιτύλιγμα με φούσκες. Εκεί δε σκέφτεσαι "ρε, τον καημένο, μπορεί να έχει γυναίκα και παιδιά", εκεί σκέφτεσαι "ψόφα γαμημένη κουράδα απ'τα τρίσβαθα της κόλασης!".<br />
Έτσι η ταινία σε χουλιγκανίζει όσο πρέπει, το οποίο είναι και ο στόχος της.<br />
Η πούτσα και το ξύλο συνεχίζονται σε έναν ουρανοξύστη, όπου βλέπουμε κι ένα flashback που η Harley Quinn θυμάται πώς μετατράπηκε από σοβαρή middle class Αμερικάνα σε μισότρελη trophy wife παρανοϊκού κλόουν που τον παίζει ο Τζάρεντ Λέτο, λες κι είχαμε καμιά φαγούρα, και φτάνουν στην ταράτσα όπου βρίσκουν την μαύρη λεσβία κι έρχεται ένα ελικόπτερο να τους πάρει...<br />
...ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙ ΠΕΙΡΑΤΕΨΕΙ Ο ΤΖΟΚΕΡ! ΧΟΛΙ ΦΑΚΙΝ' ΣΙΤ!<br />
Ενόσω γαζώνουν τους ήρωές μας δίχως οίκτο και έλεος, η Χάρλεϊ πηδάει στο ελικόπτερο για να επανενωθεί με τον έρωτα της ζωής της, αλλά ένα λεπτό αργότερα τους πετυχαίνει ρουκέτα, πέφτει το ελικόπτερο κι ο Τζόκερ ψοφολογάει.<br />
Δε σε χάλασε! Ρούφα το καυλέτο Τζάρεντ Λέτο, Τζάρεντ Λέτο, Τζάρεντ Λέ-ε-ετο!<br />
Η Χάρλεϊ επανενώνεται με τους δικούς μας, μια και δεν έχει τίποτε άλλο να κάνει, και ο Σημαιοτέτοιος τους λέει "να, ξέρετε, δεν είναι τρομοκράτες, η γκόμενά μου είναι μάγισσα κι έχει περίοδο" και τους σβήνει και τα εκρηκτικά για να δείξει ότι τους εμπιστεύεται. Οι δικοί μας όμως λένε "fuck this shit" και καταλήγουν σε ένα μπαράκι να τα πίνουν και να λένε τα σώψυχά τους.<br />
Ο Deadshot θέλει πίσω την κορούλα του, η Harley θέλει να γίνει νοικοκυρά με ρόλεϊ που διαβάζει Άρλεκιν (αν και, ακόμα και σαν νοικοκυρά με ρόλεϊ, έμπαινα και δεν έβγαινα), ο El Diablo θέλει να μην είχε κάψει την γυναίκα και τα παιδιά του, ο Αυστραλός βασικά θέλει να ρίξει κάναν μπούτσο.<br />
Οπότε τους βρίσκει ο λοχαγός και πες, πες, συνειδητοποιούν ότι έχουν γίνει όλοι μια μεγάλη οικογένεια.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/eBpYgpF1bqQ" width="420"></iframe><br />
Σε αυτό το σημείο μπορούν πλέον άνετα να μας πουν ότι κερδίσαν τους κακούς με τη δύναμη της αγάπης και να το πιστέψουμε.<br />
Ταυτόχρονα, οι κακοί έχουν βρει τη μαύρη λεσβία και την έχουν πάει στο αρχηγείο τους, οπότε μάλλον είναι πιο νεκρή κι από το πανκ.<br />
Έτσι καταστρώνεται το σχέδιο: ο Κροκόδειλας μπαίνει στους υπονόμους και φυτεύει μια βόμβα ακριβώς κάτω από το σταθμό που έχουν στήσει αρχηγείο η μάγισσα κι ο μάγισσος, ενώ οι υπόλοιποι πάνε για να τους καθυστερήσουν και να τους βάλουν κάτω απ'το σημείο που θα σκάσει η βόμβα.<br />
Η μάγισσα τους αντιλαμβάνεται αμέσως κι αρχίζει να τους προβάλλει στο μυαλό τα σώψυχα που λέγανε πριν, κι αρχίζουν να λυγίζουν. Όμως ο Ντιάμπλο δεν την πατάει, καταλαβαίνει ότι είναι κόλπο, παίρνει φωτιά κι αρχίζει να γαμάει τον πάτο του μάγισσου με φλογοβόλο όσο αυτός παίζει με μαγικές ακτίνες.<br />
Α, ταυτόχρονα ξέχασα να σας πω ότι οι μαγικές ακτίνες έχουν φτιάξει μια τεράστια δίνη πάνω απ'το σταθμό που γαμάει το σύμπαν ανάσκελα.<br />
Ο Ντιάμπλο δεν τα καταφέρνει μόνος του, μπαίνουν κι οι άλλοι στο παιχνίδι because family, και τον στριμώχνουν στη γωνία.<br />
Το κόλπο πιάνει, η μπόμπα σκάει, ο μάγισσος ψοφάει και μένει η μάγισσα, η οποία τους λέει κατά βάση, "υπηρετήστε με και θα έχετε ό,τι θέλετε ή θα σας δώσω τα άντερα στο χέρι". Η Χάρλεϊ πλησιάζει την μάγισσα, και καλά ότι θα παραιτηθεί για να μπορέσει επιτέλους να ζήσει τη χαρά της middle class οικογενειακής ζωής, αλλά PLOT TWIST MOTHERFUCKERS! Της λέει "you messed with my family", της ξεριζώνει την καρδιά, την λιώνει κι οι σέρβερ της μάγισσας σβήνουν.<br />
Βαθιά μπαλιά απ'τον Τζιόλη, τη βρίσκει ο Κλάους Αθανασιάδης, περνάει τον Ριμπερί, τον Λαμ, με καταπληκτική ντρίπλα περνάει και τον Νόιερ και ΓΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΛ 1-0 ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΟΚ ΜΕ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΚΛΑΟΥΣ!<br />
Επίσης, αυτό με την καρδιά της μάγισσας δεν είναι κλεμμένο απ'τον Μάγο του Οζ;<br />
Τέλος πάντων, σκάει κι η μαύρη λεσβία, η οποία τελικά δεν είχε πεθάνει, και τους λέει, "ντάξει, καλά κάνατε, τώρα γυρίστε πίσω στις φυλακές σας", αλλά της λένε "not so fast, biatch" κι έτσι βλέπουμε την τελική σκηνή:<br />
Ο Γουίλ Σμιθ επανενώνεται με την κορούλα του έξω από τη φυλακή μια φορά την εβδομάδα, ο Σημαίας επανενώνεται με τη Φρυδού του η οποία δεν είναι πλέον δαιμονισμένη, ο Αυστραλοπίθηκας την πέφτει στη δεσμοφύλακα που τον φυλάει, κι η Χάρλεϊ είναι στο τρελάδικό της και διαβάζει Άρλεκιν με ρόλεϊ στο κεφάλι... ώσπου σκάει ο Τζόκερ που δεν είχε πεθάνει και την ελευθερώνει, KONIEC. Stay tuned for part 2, mofos.<br />
Οκ, αυτό που εκεί στο Χόλιγουντ ξεκινάτε ένα κόνσεπτ που μετά βίας έχει ζουμί για μια ταινία και το τραβάτε για να βγάλει τέσσερις, κάποια στιγμή πρέπει να το κοιτάξετε.<br />
Τελικός απολογισμός; Όπως είπαμε, το σενάριο είναι για πολλά ναρκωτικά. Αλλά το comic relief είναι σε ισορροπία με το ανελέητο ξυλίκι, είναι όσο συναισθηματική χρειάζεται για να ταυτιστείς με τους ήρωες χωρίς να γίνει μπακλαβάς απ'τα σιρόπια, δείχνει τον Τζάρεντ Λέτο να ψοφάει έστω και προσωρινά (seriously, να πα να γαμηθείς Τζάρεντ Λέτο), ωραία εφέ χωρίς να γίνονται κουραστικά, και, φυσικά, Μαργκότ Ρόμπι.<br />
Οπότε ναι, σβήστε κινητά και εγκέφαλο και απολαύστε (όσο μπορείτε, τέλος πάντων, τώρα που σας ξέρασα όλη την ιστορία). Και να πα να γαμηθεί το 3D.<br />
Αυτά, και να προσέχετε μην τα φτιάξετε με παρανοϊκό κλόουν ή δαιμονισμένη μάγισσα.</div>
</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-33537916188313890792016-08-20T15:23:00.000+03:002016-08-20T20:22:52.145+03:00Hardwired To Self Destruct<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κοίτα να δεις λοιπόν που μέχρι κι οι Μετάλλικα έκαναν comeback στη δισκογραφία πριν κάνω εγώ comeback στη συγγραφή.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/uhBHL3v4d3I" width="420"></iframe><br />
Και... δεν είναι και καθόλου άσχημο!<br />
Τώρα, βέβαια, μπορώ να φανταστώ τον κλασικό βλάκα πρωτοδισκάκια να χαϊδεύει το μούσι του με αυταρέσκεια που θα ξίνιζε ακόμα και τον Μπόνο, να λέει "Μετάλλικα; Ποιοι Μετάλλικα;" (σε στιλ "Άμστελ; Ποια Άμστελ", και, ας μην κοροϊδευόμαστε, οι Μετάλλικα είναι η Άμστελ του μέταλ: είναι η στάνταρ μάρκα που ξέρει όλος ο κόσμος, πίνεται ευχάριστα τα καλοκαιρινά βράδια, αλλά αν είναι η μόνη μάρκα που ξέρεις, απλά παράτα το άθλημα και πίνε κοακόλα).<br />
"Φιλαράκι μου, οι Μετάλλικα χάλασαν μετά το demo του Seek And Destroy που ηχογράφησαν στο γκαράζ του Μαστέιν με ένα μαγνητόφωνο Πανασόνικ. Θες να ακούσεις πραγματικό μέταλ; Θα σου δώσω μερικά σιντί απ'τους Putsaantaa Klaaus, που παίζουν Tundra Metal απευθείας απ'τα πιο παγωμένα βάθη της Λαπωνίας".<br />
(Άλλη μια παρένθεση εδώ: δεν ξέρω πώς ακριβώς θα αποτιμηθεί η συνεισφορά του Mikeius στη μαζικοποίηση του ίντερνετ στο ελληνόφωνο κοινό πέρα και πάνω απ'το μάζεμα εικονικής μελιτζάνας, αλλά η λέξη και ο ορισμός "πρωτοδισκάκιας" πρέπει να γραφτούν στον τάφο του όταν πεθάνει.)<br />
<a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2014/08/for-whom-the-bell-trolls.html">Όπως έχουμε ξανασυζητήσει</a>, οι Μετάλλικα έχουν "χαλάσει" σε τόσα πολλά και διαφορετικά σημεία της 35χρονης πορείας τους που θα νόμιζες ότι είναι το Ντεσεβό που οδηγεί ο κλασικός μισοπεθαμένος παππούς με 50 χιλιόμετρα στην αριστερή λωρίδα, γαμώ τον Χάρο που ξέχασε να τον πάρει.<br />
*Εισάγετε μόνοι σας αναφορά για τον μισοπεθαμένο φραγκάτο τζοβενόγερο που σκότωσε τον κοσμάκη στην Αίγινα με το κότερο, εγώ βαριέμαι.*<br />
Έτσι η διαβόητος fanbase των Μετάλλικα είναι πιο διασπασμένη και αντιφατική, για μια ομάδα ανθρώπων που θεωρητικά ενώνεται υπό την ίδια ιδέα, κι από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.<br />
Granted, αυτός ο παραλληλισμός θα ήταν σαφώς πιο εύστοχος το 2014, απ'ό,τι τώρα, γιατί πλέον η μόνη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η Πασοκική.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/GD3VsesSBsw" width="420"></iframe><br />
Ξέρετε, παρ'όλα αυτά, γιατί όλα αυτά δεν έχουν πλέον καμία σημασία; Γιατί ζούμε στην εποχή του ίντερνετ. Το να επενδύσεις τα ωραία σου λεφτά στα τυφλά για να πάρεις ένα άλμπουμ που μπορεί να είναι αριστούργημα ή μπορεί να είναι το St.Anger (στ'αλήθεια, να πάει να γαμηθεί το St.Anger) είναι πλέον ένας ανύπαρκτος κίνδυνος, γιατί μπορείς ό,τι ώρα θέλεις να το ακούσεις στο Youtube.<br />
Κι αν σ'αρέσει, να σκάσεις και τα λεφτά στη μπάντα σε ένδειξη "μπράβο παιδιά, τ'αξίζετε", ή αντίστοιχα να μην τα σκάσεις και να γλιτώσεις τη ντροπή του να έχεις δώσει λεφτά για να ακούσεις Nickelback.<br />
Έτσι, η αυτάρεσκη γνώμη του πρωτοδισκάκια έχει ακόμα λιγότερη αξία απ'όση...δεν είχε και ποτέ, να λέμε την αλήθεια. Ο έχων ώτα ακούειν ακούετο, αποφασίζετο από μόνος του και καυλώνετο όπως το νιώθει κι όχι όπως του πει ο Χ μπετόβλακας αρθρογράφος του Metal Hammer.<br />
Οπότε, ναι, δεν είναι και καθόλου άσχημο το κομμάτι. Αν εξαιρέσεις την πιο "γυαλισμένη" παραγωγή, θα μπορούσε άνετα να είναι track στο Kill'em All.<br />
Κι ας μη λέμε μαλακίες, εντελώς φυσιολογικό είναι να είναι γυαλισμένη η παραγωγή, μιλάμε για εκατομμυριούχους κι όχι για παιδάκια που ηχογραφούν με μαγνητόφωνο Πανασόνικ.<br />
Αν εσύ, ο "φαν" των Μετάλλικα, περίμενες να ηχογραφούν με ακριβώς την ίδια τρισάθλια ποιότητα τεχνολογίας 35 χρόνων πίσω, ώστε τότε και μόνο τότε να θεωρήσεις ότι είναι true, ε, συγνώμη, αλλά δε φταίει κανείς άλλος, φταις εσύ που δεν ξεκόλλησες ποτέ απ'το γυμνάσιο.<br />
Και με αυτή την αναφορά στο γυμνάσιο βρίσκω την αφορμή να περάσω στο επόμενο θέμα.<br />
Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την ευγενή ενασχόληση της συγγραφής το 2009, οπότε και πήγαινα δευτέρα γυμνασίου. Θυμάστε με ποια άλλη ευγενή ενασχόληση ξεκινούν να ασχολούνται τα παιδάκια στην δευτέρα γυμνασίου;<br />
Πολύ σωστά, ήμουν εντελώς κυριολεκτικά 14 χρονών μαλακισμένο.<br />
Και ας είμαστε ειλικρινείς, όλοι στα 14 μας ήμασταν μαλακισμένα. Και δεν έχει να κάνει απολύτως τίποτα με την ευφυΐα και ευστροφία που έχει κάποιος στο μυαλό του.<br />
Εγώ στα 14 συμμετείχα σε πανελλήνιες ολυμπιάδες μαθηματικών. Ήμουν έξυπνο παιδί; Βεβαίως. Και ταυτόχρονα έλεγα του κόσμου τις μαλακίες! Κι είναι απόλυτα φυσιολογικό, γιατί στα 13 και στα 14 πολύ απλά, όσο ευφυής κι αν είσαι, δεν έχεις τις απαιτούμενες παραστάσεις και εμπειρίες για να μπορείς να βγάλεις βάσιμα συμπεράσματα.<br />
Θυμάσαι μήπως την Ελενίτσα, που σου άρεσε στην έκτη δημοτικού, αλλά επειδή πήγαινες έκτη δημοτικού και σου είχε γίνει το μυαλό πουρές απ'τα Πόκεμον, θεώρησες ότι ο τρόπος να της δείξεις ότι σ'αρέσει είναι να της τραβάς τα μαλλιά σε κάθε διάλειμμα;<br />
Αυτή είναι όλη η εμπειρία που έχεις περί ερωτικών σχέσεων στα 14.<br />
Παρομοίως, η όποια υποψία μπορεί να έχεις περί πολιτικής προέρχεται ατόφια από δύο επεισόδια Ράδιο Αρβύλα που είδες για να την παίξεις με την Ευγενία και τη Χριστίνα (ναι, η γλάστρα του Ράδιο Αρβύλα ήταν δύο διαφορετικές γυναίκες, κι εγώ σοκαρίστηκα όταν το έμαθα), η σχέση σου με τα χρήματα είναι να σε στέλνουν να πάρεις ψωμί και να σου αφήνουν τα ρέστα απ'το τάληρο, η δε κορυφή της μουσικής είναι η γαμημένη Μπρίτνεϊ Σπίαρς που παίζει όλη μέρα στην καφετέρια απέναντι απ'το σχολείο.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/LOZuxwVk7TU" width="420"></iframe><br />
And this here, kids, is how Uncle Thomas got his first boner. Ahh...those were the days.<br />
Παρ'όλα αυτά, επειδή ακριβώς τότε αρχίζεις να νιώθεις την ανάγκη να ανεξαρτητοποιηθείς, σε όποιο βαθμό αναλογεί, από τη μαμά και το μπαμπά, θα ανοίξεις το στόμα σου και θα την πετάξεις ούτως ή άλλως.<br />
Αυτό βέβαια που το κάνει χειρότερο είναι ότι εμείς που γεννηθήκαμε απ'το 1990 και μετά, ήμασταν η πρώτη γενιά που γεννήθηκε μέσα στο ίντερνετ. Η εφηβεία μας συμβάδισε με αυτό. Κάτι που, αφενός, σημαίνει πολύ πιο εύκολη εύρεση τσόντας.<br />
Κι αν είσαι δεκαπέντε χρονών, αυτό είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής σου, γιατί την έχεις παίξει ήδη τρεις φορές μέχρι το μεσημεριανό. Κι αυτό αν έχεις σχολείο.<br />
Αφετέρου, σημαίνει ότι όλα τα εφηβικά ξεσπάσματα βλακείας, ξερολίασης κι ακραίων συναισθηματικών διακυμάνσεων βρίσκονται εκεί, κάπου σε ένα παλιό και ξεχασμένο προφίλ στο Facebook με τίτλο "Koctakic PAOK 4 Sperminator" ή "Marilenaki Papa0 Ce M0raki" ή "Dark Sorrowful Rose" άμα ήταν καμιά γκοθού που πήγαινε να το παίξει ψαγμένη με δύο τραγούδια Evanescence.<br />
Χώρισες την πρώτη σου σχέση που κράτησε δύο εβδομάδες στα 14 και, επειδή όπως είπαμε δεν έχεις υπόβαθρο για κατάλληλο perspective, νομίζεις ότι είναι το χειρότερο πράγμα στον κόσμο και το κλαις για τρεις εβδομάδες.<br />
Σημείωση: αν το πένθος για έναν χωρισμό κρατάει περισσότερο απ'την σχέση καθεαυτή, το μόνο που σου μένει είναι να αφήσεις λοξή φράντζα και να βάψεις μαύρα τα νύχια σου, ιμόπαιδο.<br />
Πριν το ίντερνετ, όλα τα καταθλιπτικά ποιήματα, στίχοι των Nightwish και απόπειρες κοψίματος φλέβας κατέληγαν σε ένα τετράδιο που στο εξώφυλλο έγραφε "Memoirs of a Tormented Soul", που μιλάμε κοπελιά το προσφυγάκι που θαλασσοπνίγεται στο Αιγαίο πέφτει και παίρνει κάμψεις με τα βάσανά σου.<br />
Κι αυτό το τετράδιο χάνεται εντελώς βολικά μέσα σε μια κούτα Νουνού στο πατάρι, ψάχνοντας κάτι άσχετο το ανακαλύπτεις είκοσι χρόνια αργότερα που έχεις γίνει χρήσιμο μέλος της κοινωνίας (...ίσως και όχι;), λες χαμογελώντας "τι μαλακίες σκεφτόμουν τότε που ήμουν 15" και το καις πάνω απ'το νεροχύτη μην τυχόν και το ανακαλύψει κανείς άλλος και χάσει το όποιο ίχνος σεβασμού έχει προς το άτομό σου.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/SAI_Nv3qWto" width="420"></iframe><br />
(Λοιπόν, έχουμε μέταλ, έχουμε κλασική μουσική, έχουμε σαχλοπόπ κι έχουμε και soul των 60's. Άμα καταφέρω να χώσω και καλτ χιπ χοπ των ογδόνταζ, έχω κάνει μπίνγκο).<br />
Τώρα όμως, τα καταθλιπτικά ποιήματα και οι ντραμακουινισμοί δε μένουν στο σάπιο τετραδιάκι σου, Βασούλα ή Dark Sorrowful Rose ή ό,τι σκατά. Τα ποστάρεις στο Facebook και μένουν για πάντα φακελωμένα στους σέρβερ του ρουφιάνου που λέγεται ίντερνετ. Το ίδιο κι εσύ, Κωστάκη Παοκάρα που φωτοσόπαρες τη Μέγκαν Φοξ στην αγκαλιά σου κι έλεγες "na edo me to gkomenaki".<br />
Και, φυσικά, το ίδιο κι εγώ, ο Θωμάς, που έγραφα ό,τι μου κατέβαινε στην κούτρα. Και, για δες, ένα πράγμα που ξεκίνησα να κάνω από βαρεμάρα ένα μεσημέρι το 2009, κατέληξε να καταγράφει όλη μου την εξέλιξη μέσα σε αυτά τα εφτά χρόνια. Την εξέλιξη των απόψεών μου, την εξέλιξη του χιούμορ μου, την εξέλιξή μου σαν άνθρωπος.<br />
Ξεκίνησα σαν σπυριάρης απουσιολόγος, πέρασα απ'τη φάση που ακούς μισό τραγούδι Μέιντεν και νομίζεις ότι είσαι σατανιστής, ξεκίνησα να ακούω πιο συστηματικά μέταλ, έφαγα τα μούτρα μου με τη μία χαζογκόμενα του λυκείου πίσω από την άλλη, έφαγα το άγχος των πανελληνίων, μπήκα στους Μηχανολόγοι του ΑΠΘ, <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2014/04/do-you-even-lift-bro.html">ξεκίνησα γυμναστήριο</a>, γνώρισα ανθρώπους απ'την κοινότητα των μπλογκ (αν την αποκαλούσα "μπλογκόσφαιρα" θα έφευγε ρουκέτα και θα έτρεχα να βρω Γερμανό πριν πάει τρεις Σαββάτο μεσημέρι και μείνω να περιμένω τη Δευτέρα χωρίς πληκτρολόγιο), με κάποιους απ'αυτούς κόλλησα και με κάποιους όχι, είδα μέταλ συναυλίες, πωρώθηκα με <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2014/10/she-used-to-be-an-iron-horse.html">Σάξον</a>, <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/05/paola-gossow.html">Αξέπτ</a> και <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/07/here-comes-the-metal-meltdown.html">Πριστ</a>, ταυτόχρονα πήγαινα στις <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2014/12/trippin-eightballs.html">ντισκοβραδιές του Οχτάμπαλου</a> και παρίστανα τον Τσομπανοτραβόλτα.<br />
Κι αυτή εδώ η μαλακία που βρίσκεστε και διαβάζετε αυτή τη στιγμή, ήταν εκεί και τα έβλεπε.<br />
Αυτό το μπλογκ, κακά τα ψέματα, είναι πλέον εξίσου κομμάτι του εαυτού μου με το ότι είμαι 1,75, εξακολουθώ να είμαι γαμημένος φύτουλας που βγάζει μέσο όρο 9,3 (αλλά βγαίνω και έξω, γιατί έχω πρόγραμμα) και την έχω 19 πόντους.<br />
Ώσπου έφτασε το 2016 και... φρέναρα. Γιατί;<br />
Γιατί είχα φτάσει σε ένα σημείο που ό,τι θέμα και να έβρισκα να γράψω, θα έβγαινε πολιτικό κήρυγμα και, όπως είπε μια μεγάλη φιλόσοφος, η Μαντόνα, papa don't preach.<br />
Ξέρετε εκείνον τον τύπο που είναι δεύτερο έτος πολιτικών επιστημών στην Κομοτηνή και νομίζει ότι κατέχει πλέον την υπέρτατη αλήθεια της ζωής και έχει πάντα έτοιμη στον τοίχο του μια στομφώδη αποψάρα για κάθε θέμα, υποθέμα και ανθυποθέμα της επικαιρότητας. Κανείς δε γουστάρει αυτόν τον τύπο.<br />
Πέραν, φυσικά, ότι τις αποψάρες που θεωρείς ψήγματα σοφίας στα 21 σου, κατά πάσα πιθανότητα θα τις βλέπεις στα 30 και θα είναι σαν τα καταθλιπτικά ποιήματα που γούσταρες στα 15 σου.<br />
Ξαφνικά, ήμουν αυτός ο τύπος (όπως μπορείτε πολύ καλά να δείτε στο αμέσως προηγούμενο άρθρο). Και κάθε προσπάθεια να προσεγγίσω το θέμα χιουμοριστικά έβγαινε βεβιασμένη και με πολύ σπρώξιμο, σαν να χέζεις μετά από δέκα μέρες πιλάφι μπλουμ. Κι από ένα σημείο και μετά, δεν είχα διάθεση να το σπρώξω.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/vCadcBR95oU" width="420"></iframe><br />
ΜΠΙΝΓΚΟ!<br />
Αυτή είναι λοιπόν η τελευταία φορά που γράφω; ίσως ρωτήσετε.<br />
Δεν τολμώ να πω όχι. Θα καταντήσει μετά σαν το ανέκδοτο με την τελευταία συναυλία των Πυξ Βλαξ. Οπότε, το αφήνω στο φλου κι ό,τι ήθελε προκύψει.<br />
Αυτά, και να προσέχετε μην πιάσετε μουσικοκουβέντα με τον πρωτοδισκάκια.</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-74320881094641954892016-04-22T14:20:00.002+03:002016-04-23T12:40:22.144+03:00Sieg Anarcheil<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Προ ημερησίας διάταξης, να πω το εξής: παρακαλείται ο Αρκάς να κόψει τα στριπάκια με το Χάρο, γιατί ο πραγματικός Χάρος το έχει δει σαν πρόκληση.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/pYVOrzv61Yg" width="420"></iframe><br />
Και τώρα, όπως λέει κι ο Οβελίξ, ας περάσουμε στο ψητό.<br />
Όπως θα έχετε παρατηρήσει, έχω μια ελαφρά αλλεργία προς τους αναρχικοί.<br />
<b>-Και τι σε πειράζουνε μωρέ οι άνθρωποι; Μαζεύονται στα αυτοδιαχειριζόμενά τους, πίνουν τις περιπτερόμπυρές τους, πίνουν φέους στριμμένους με Κυριακάτικη εφημερίδα, λένε τις αμπελοφιλοσοφίες τους, άντε καμιά φορά να παίξουν και καμιά ψιλή με τίποτα Χρυσαυγίτες. Ενοχλούν κανέναν;</b><br />
Κι έτσι έτεινα να πιστέψω κι εγώ. Ότι μπορεί τελικά να μην είναι το ύψιστο κακό για την κοινωνία οι αναρχικοί. Απλά να συμμετέχουν σε ένα είδος λέσχης συζητήσεων, απλά με περισσότερα μούσια και τζίβες.<br />
And then this happened:<br />
<a href="http://news247.gr/eidiseis/koinonia/apeiles-se-elegktes-sth-fora-onomata-kai-dieythunseis-shmadepsan-ta-spitia-grafontas-royfianoi.4020259.html">Απειλές σε ελεγκτές. Στη φόρα ονόματα και διευθύνσεις. Σημάδεψαν τα σπίτια γράφοντας 'ρουφιάνοι'</a>.<br />
<span style="background-color: white; color: #292929; font-family: "arial" , "open sans" , sans-serif; line-height: 21px;"><i>"Είναι εμπόδια στις μετακινήσεις μας. Είναι αντικοινωνικός ο ρόλος τους. Είναι γλοιώδης η φιγούρα τους. Είναι απεχθής η συμπεριφορά τους, είναι, είναι, είναι... και γιαυτό θα αντιμετωπίζονται ανάλογα."</i></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
...<a href="http://www.bloko.gr/2016/03/125.html">Υ.Γ : Τα παρακάτω ονόματα ρουφιάνων ελεγκτών του μετρό, δίνονται για όποιον ενδιαφέρεται.. Αν γνωρίζεις κάποιον, στην γειτονιά σου, στην πολυκατοικία σου συμπεριφέρσου του ανάλογα.</a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Μάλιστα. Τι έχουμε δηλαδή εδώ; Έχουμε ομάδες αναρχικών, που αλλιώς αρέσκονται να αποκαλούνται και "αντίφα" (εκ του "αντιφασίστες" και όχι εναντίον της γνωστής μάρκας σαπουνιών Fa), που ενίοτε αρέσκονται να αποκαλούνται και "ελευθεριακοί".</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Αυτές οι ομάδες, λοιπόν, σε μία επίδειξη αντιφασισμού και ελευθερίας από τις λίγες, βάλανε χέρι σε δεδομένα του υπουργείου Μεταφορών που γράφουν τα ονόματα και τις διευθύνσεις των χειρότερων οργάνων καταπίεσης που έχουν περάσει απ'τον πλανήτη, που τύφλα να'χουν τα SS και η KGB.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.com/2013/08/blog-post_16.html">Τους ελεγκτές</a>.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Για να καταλάβει και κάποιος που ήρθε μόλις από ένα γραφικό ψαροχώρι της Νορβηγίας και δεν ξέρει τι εστί Γιουνανιστάν, υπάρχει γενικά στον Έλληνα μια παγιωμένη αίσθηση ότι όλοι του χρωστάνε και δε χρωστάει τίποτα.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ως προέκταση αυτού, ο Έλληνας, και δη αυτός που προσδιορίζεται ως αριστερός ή ακόμα καλύτερα αναρχικός, θεωρεί ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμά του να παίρνει το λεωφορείο ή το μετρό χωρίς εισιτήριο.</div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/CWpND8GhBuU" width="420"></iframe><br />
Βέβαια, διαφεύγει σε όλους αυτούς που έχουν κάνει σημαία τη "δωρεάν μετακίνηση" ως αναφαίρετο δικαίωμα το εξής: ότι αυτό το πράγμα δεν έχει εφαρμοστεί πουθενά και ποτέ σε αυτόν ή σε οποιονδήποτε άλλο πλανήτη από τότε που υπάρχουν καν σαν έννοια οι μαζικές μεταφορές, αν εξαιρέσει κανείς τη φαεινή έμπνευση του Σπίρτζη στο περσινό δημοψήφισμα που για δύο εβδομάδες έβαλε μέσα τον ΟΑΣΑ πέντε εκατομμύρια.<br />
Η "ιδεολογική" αιτιολόγηση είναι ότι οι συγκοινωνίες είναι βασικό κοινωνικό αγαθό.<br />
Ναι, ε; Το ίδιο κι η τροφή! Κι ακόμα βασικότερο, αφού αν δε φας θα πεθάνεις. Ας κάνουμε λοιπόν ένα πείραμα. Την επόμενη φορά που θα πάτε στον φούρνο της γειτονιάς να πάρετε ψωμί, να πείτε στο φούρναρη "το ψωμί είναι κοινωνικό αγαθό, αρνούμαι να σε πληρώσω παλιορουφιάνε".<br />
Κι αν σας πει καμιά κουβέντα, ρίξτε του και λίγο δημοκρατικό ξύλο για να μάθει να είναι ρουφιάνος και να καταπιέζει την πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά.<br />
<a href="http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/2065008/xilodarmos-elegkton-tou-metro-stin-omonia">Σε αναλογία τουλάχιστον 20 προς 3, έτσι;</a> Έχουν μια δύναμη αυτοί οι ρουφιάνοι, άλλο πράμα.<br />
Και παρ'όλα αυτά, αυτό που δε θα έκανε κανείς ποτέ στο φούρναρη, το μανάβη ή το χασάπη, για κάποιο λόγο στον ελεγκτή θεωρείται κοινωνικά αποδεκτό.<br />
Έτσι, οι φίλοι μας οι αναρχικοί, οι αντίφες, που είναι πάντα έτοιμοι να "συνετίσουν" όποιον έχει για το προσφυγικό άλλη άποψη απ'το "τους δίνουμε όλους χαρτιά, σπίτια, δουλειές, άμα λάχει τους στήνουμε και κώλο" ως το φασισταριό που είναι αυτός, έκαναν το εξής γουστόζικο: πήραν τις διευθύνσεις των ελεγκτών, πήγαν στα σπίτια τους και τους μάρκαραν ως "ρουφιάνους".<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh34OR_GTTx3DNHy6EpT1ZUxOIYOQhDS7CrfBVuNvBI0NXxn4PoMXecrtI_XS_x6fzBKSN7Aexm09-4ffmE7xPlszyQKm8kbRZxXu4GNEweCORgI_R_k3yAkAvzNzzkX5dwqqIhJe84vi4/s1600/metro-n76.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh34OR_GTTx3DNHy6EpT1ZUxOIYOQhDS7CrfBVuNvBI0NXxn4PoMXecrtI_XS_x6fzBKSN7Aexm09-4ffmE7xPlszyQKm8kbRZxXu4GNEweCORgI_R_k3yAkAvzNzzkX5dwqqIhJe84vi4/s320/metro-n76.jpg" width="320" /></a><br />
Γιατί, προφανώς, "είναι αντικοινωνικός ο ρόλος τους".<br />
Το "είναι γλοιώδης η φιγούρα τους" είναι επιχείρημα επιπέδου "δε μ'αρέσει η φάτσα σου, άρα θα σε δείρω" και προτιμώ να σχολιάσω την τηλεοπτική επάνοδο της Ρούλας παρά τέτοιου επιπέδου επιχειρήματα, αλλά για το περί "αντικοινωνικών ρόλων", είναι και λίγο ειρωνεία να το λένε αυτοί που ο κοινωνικός τους ρόλος συνίσταται κυρίως σε βανδαλισμούς και καταστροφές.<br />
Φυσικά σε αυτά η βολική δικαιολογία είναι πάντα ότι τα κάνουν βαλτοί μπάτσοι προβοκάτορες για να αμαυρώσουν την εικόνα του αναρχικού κινήματος στην κοινωνία.<br />
Άραγε τα πύρινα μανιφέστα κατά της πανούκλας των ελεγκτών, που έχουν ανέβει στο Indymedia, που βασίζεται στους -προστατευμένους από το πανεπιστημιακό άσυλο- server του MIT (Metsoveion Institute of Technology) να είναι κι αυτά φυτεμένα από μπάτσους χάκερς;<br />
Και το κόμπο ειρωνείας συνεχίζεται, καθώς η ΧΧΧΧ ΧΧΧΧ αποκαλείται "ρουφιάνα" από αυτούς που βρήκαν παράνομη πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα και μάλιστα τα χρησιμοποιούν για στοχοποίηση και παρότρυνση σε βία και εκδίκηση.<br />
Κάνε μου τη χάρη σε παρακαλώ! Όταν πρόκειται για τους στόχους του κοινωνικού αγώνα δεν το λέμε "ρουφιανιλίκι", το λέμε counterintelligence.<br />
Ενδιαφέρον έχει, επίσης, να σταθούμε στο σημείο που η "ρουφιάνα ελεγκτής" κηρύσσεται ανεπιθύμητη από τη γειτονιά "μας". Το λες και -να το πω;- ειρωνικό να βλέπεις αυτούς που τάσσονται κατά της ιδιοκτησίας, να αναφέρονται σε μια ολόκληρη γειτονιά ως ιδιοκτησία τους και να μιλούν σαν να πρεσβεύουν όποιον μένει σε αυτήν.<br />
Επίσης αυτοί δεν είναι οι ίδιοι που αυτοπροσδιορίζονται ως "ελευθεριακοί"; Προφανώς, η ελευθερία δε συμπεριλαμβάνει την ελευθερία του να διαμένεις σε όποια γειτονιά θέλεις χωρίς να φοβάσαι ότι θα σε στοχοποιήσουν λόγω της δουλειάς σου.<br />
Το λες κι επιλεκτική ευαισθησία στις ελευθερίες.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/MTOeOyfLzlU" width="420"></iframe><br />
Αλήθεια, μια και αρχίσαμε δηλαδή, γιατί να μην το επεκτείνουμε αυτό; Άλλωστε, αν οι ελεγκτές είναι μία φορά όργανα καταστολής και καταπίεσης, οι μπάτσοι είναι δέκα! Προτείνω λοιπόν στους αγαπητούς αναρχικούς, αντιφά και τα τοιαύτα, να πηγαίνουν και στα σπίτια μπάτσων και να γράφουν "είσαι μπάτσος κι ανεπιθύμητος στη γειτονιά μας".<br />
Εκτός κι αν η μαγκιά τους φτάνει μέχρι το να δέρνουν είκοσι εναντίων τριών, ή το να στοχοποιούν και να εκφοβίζουν γυναίκες,<br />
Γιατί γυναίκες ήταν τα πρώτα θύματα.<br />
Έλα μωρέ κι εσύ. Σύμπτωση θα ήτανε. Άλλωστε απ'τη στιγμή που απαγορεύτηκε το "χτύπα σαν άντρας" της Άντζελας, έχουμε λύσει όλα τα προβλήματα ισότητας φύλων σε αυτή τη χώρα.<br />
Αυτό πάντως το γουστόζικο, το να μαρκάρονται τα σπίτια των εχθρών της κοινωνίας, αν και ωραία έμπνευση, νομίζω ότι κάπου το έχω ξαναδεί. Αλλά πού όμως ρε γαμώτο;<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcTehwHM5fOzS2Z78yyAQNBt8bT22AzgfE_jwOTJTOqn7jxyHJh5f0FMSyoJGUardyWlwmpGnVAl5dPkt8LEwHTXgRISlMiMeh7hpTrxtsig9e9QB8mGaMPnX01qgQbPZ2tVgO1rf09YA/s1600/nazis+marking+jewish+home.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcTehwHM5fOzS2Z78yyAQNBt8bT22AzgfE_jwOTJTOqn7jxyHJh5f0FMSyoJGUardyWlwmpGnVAl5dPkt8LEwHTXgRISlMiMeh7hpTrxtsig9e9QB8mGaMPnX01qgQbPZ2tVgO1rf09YA/s320/nazis+marking+jewish+home.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Oh...fuck.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Σε περίπτωση λοιπόν που δεν το καταλάβατε, οι δήθεν "αντίφα" έχουν στήσει ολόκληρο παρακρατικό μηχανισμό, στοχοποιούν και παροτρύνουν σε βία εναντίον "αντιφρονούντων" (φυσικά εκεί που τους παίρνει, γιατί οι παρακρατικοί ανέκαθεν ήταν και είναι θρασύδειλα ανθρωπάρια) και καθόμαστε και τους κοιτάμε.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Και δεν έχει να κάνει καν με τους ελεγκτές. Οι ελεγκτές είναι σήμερα. Αύριο θα είμαι εγώ ή όποιος άλλος τολμάει να πει ελεύθερα τη γνώμη του χωρίς να συμμορφώνεται στο ινστρουχτοριλίκι των σκατιάρηδων.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
-<b>Μα η Χρυσή Αυγή...</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Σκάσε. Το "μα κι οι άλλοι τρώγανε σαράντα χρόνια" δεν είναι επιχείρημα και κακώς εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως τέτοιο. Όποιος θεωρεί σωστή κίνηση το να στηριχθεί ή τέλος πάντων να λαμβάνει άφεση αμαρτιών η μία ομάδα φασιστικών σκατών, για να καταπολεμήσει την άλλη ομάδα φασιστικών σκατών, ή είναι ηλίθιος, ή "θέλει η πουτάνα να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει".</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Εν κατακλείδι, και για να τελειώνουν οι ευφημισμοί, η διαστρέβλωση των εννοιών κι οι "ιδεολογικές" μαλακίες:</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Όποιος θεωρεί ότι έχει δικαίωμα σε δωρεάν μετακίνηση, δεν είναι ούτε ιδεολόγος ούτε ήρωας. Είναι τζαμπατζής.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Όποιος είναι τζαμπατζής, να είναι κι έτοιμος να αναλάβει τις συνέπειες. Ούτε θα τον λυπηθούμε, ούτε θα τον κάνουμε λαϊκό προσκύνημα.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Όποιος λειτουργεί με παρακρατικούς μηχανισμούς, είναι φασίστας.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Όποιος στοχοποιεί άλλους ανθρώπους και υποδαυλίζει βία και εκδίκηση εναντίον τους, χωρίς κανένα άλλο κριτήριο πέραν της δουλειάς που κάνουν για να ζήσουν, είναι φασίστας.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Κυβέρνηση που αφήνει παρακρατικά σκουπίδια να δρουν ανενόχλητα, εκμεταλλευόμενα κρατικές δομές (βλέπε servers του Μετσοβείου) και επιδεικνύοντας επιλεκτική ευαισθησία στους νόμους, ή είναι ανίκανη να τους πατάξει, ή τους χρησιμοποιεί σε όφελός της. Σε κάθε περίπτωση, αυτό είναι η καλύτερη απόδειξη μιας παντελώς αποτυχημένης δημοκρατίας.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Κι όποιος πούστης φασίστας κάνει τα παραπάνω και παρ'όλα αυτά τολμάει να κουνάει και το δάχτυλο σε άλλους και να τους αποκαλεί φασίστες, να βουλώσει επιτέλους το κωλοτρυπίδι που έχει για στόμα.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Κομπρέντε, μουνόπανα;</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Σας περιμένω να έρθετε με την όπισθεν για να μου πείτε για τη θεωρία των δύο άκρων, τον φασισμό/ΔΑΠιτισμό (δηλαδή φασισμό μασκέ) που με διακατέχει και για το πόσο γαμιέται η μάνα μου στα φανάρια της Εθνικής με φορτηγατζήδες για πέντε ευρώ.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Αυτά, και να προσέχετε μη σας πιάσει μωβ βροχή ενόσω οδηγείτε τη μικρή κόκκινη Corvette σας υπό τους ήχους του κλάματος των περιστεριών.</div>
</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-54824122841342899442016-03-16T14:30:00.001+02:002016-03-16T14:30:56.966+02:00Ανακοίνωσις<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Λόγω συγκυριών και αυξημένου φόρτου εργασίας που θα με οδηγήσουν σε ένα χρονοδιάγραμμα όπου θα μου περισσεύει χρόνος μετά βίας αρκετός για να κλάσω, το μπλογκ αυτό μπαίνει μέχρι νεωτέρας στον πάγο.</div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/455-CIgc7co" width="420"></iframe><br />
Υπόσχομαι, όταν θα είμαι ξανά δυνατά στο ξύσιμο με τριαξονική φρέζα, φρέσκος, ελεύθερος κι ωραίος, με μια φράπα στο αριστερό χέρι κι ένα ποντίκι στο δεξί να παίζει Criminal Case, να επανέλθω δριμύτερος με υπερβολικές παρομοιώσεις, ευρηματικά γαμωσταυρίδια, σκίσιμο Συριζαίων, σατανικό χέβι μέταλ, σκηνικά από τις ντίσκο βραδιές του Οχτάμπαλου, αιθέριες υπάρξεις με διαστημικά βυζγοιά και βαμμένα κόκκινα μαλλιά σαν το αίμα που κυλάει στο σουηδικό χιόνι μετά απ'τις παγανιστικές τελετές των Βίκινγκς και όλα τα υπόλοιπα που αγαπήσατε σε μένα.<br />
Μέχρι τότε...<br />
...αυτά και να προσέχετε.</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-31080456196830894152016-02-23T00:05:00.000+02:002016-02-23T00:08:12.386+02:00Τι ξέρει ο Λευκός Πύργος και κάνει τον ανήξερο;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Μετά την εβδομάδα που μας πέρασε, πίστευα ότι πλέον τίποτα δε θα μπορούσε να μου κάνει εντύπωση και ότι σε όλη την υπόλοιπη ζωή μου θα πρέπει να βαράω speedball απευθείας στο μάτι μόνο και μόνο για να νιώσω κάτι.<br />
Είδα τον Λαζόπουλο να λέει ότι όποιος καθηλώνεται σε μια καρέκλα (αναπηρική) καθηλώνεται και το μυαλό του.<br />
Είδα πανελίστες και συμπανελίστες τη μία μέρα να χέζουν πατόκορφα τον Παντελίδη για το στίχο με τη γκόμενα στα Κατεχόμενα και την επόμενη μέρα να μυξοκλαίνε πάνω απ'το πτώμα του.<br />
Είδα το Χίο να βγαίνει και να γράφει επί λέξει ότι η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ Μερσεντές σκότωσε τον Παντελίδη.<br />
Είδα την Παλαιτσάκη να αποκαλύπτει ότι ο Ντέιβιντ Γκίλμουρ (sic) κι όλοι οι φαν των Πινκ Φλόιντ παγκοσμίως θρηνούν για το χαμό του Παντελίδη.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/ySO-gryuO-c" width="420"></iframe><br />
Πίστευα ότι δεν υπήρχε πλέον τίποτε άλλο να δω.<br />
Κι όμως, η απάντηση με περίμενε στη στάση Αντιγονιδών, πάνω σε ένα καφάο.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyWDm86n3xrWA3AHu0GCQgzZabwODbGS_fny8XMloUSso9uvmSuCoHoLfdzaObAyiKHnZHaSKHar6eGCr2gxH5mb20OzjTCHfUnZZ-vmEFZvq4NJZjlfgSLcsUvQho5qEurfgkUNB5DlU/s1600/006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyWDm86n3xrWA3AHu0GCQgzZabwODbGS_fny8XMloUSso9uvmSuCoHoLfdzaObAyiKHnZHaSKHar6eGCr2gxH5mb20OzjTCHfUnZZ-vmEFZvq4NJZjlfgSLcsUvQho5qEurfgkUNB5DlU/s400/006.jpg" width="400" /></a></div>
Από μακριά αυτό το χαρτί φαντάζει ένα απλό χαρτί. Και πράγματι, έτσι ήταν στην αρχή. Ένα απλό χαρτί.<br />
Αν ήξερε όμως το δύσμοιρο δεντρί ότι κόπηκε για να γραφούν πάνω του τέτοια ανίερα και σατανιστικά μηνύματα, θα προτιμούσε να είχε καεί κάποιον Αύγουστο από δήθεν πεταμένο τσιγάρο ασυνείδητου οδηγού για να χτιστεί το επόμενο καλοκαίρι στη θέση του το εξοχικό κάποιου Αθηναίου.<br />
<b>ΣΥΛΥΨΗ ΠΑΠΠΑΘΕΜΕΛΗΣ-ΨΩΜΕΙΑΔΗΣ.</b><br />
Α, ναι, ξέχασα να σας προειδοποιήσω ότι το ένα βασικό συνδετικό στοιχείο που έχει όλο το κατεβατό αυτό είναι η ωρθογραφύα. Πάρτε ένα κολλύριο, για παν ενδεχόμενο, μη με ρωτάτε πού θα το βρείτε, αν είστε ΠΑΟΚ θα πρέπει να έχετε ένα μαζί σας σε κάθε περίπτωση γιατί η ομάδα δε βλέπεται.<br />
Πάλι.<br />
Δυστυχώς, επίσης, ένα τμήμα του κειμένου δε φαίνεται κάτω από αυτόν τον καφετί όγκο που θα μπορούσε να είναι είτε πέτρα είτε ψίχα από ψωμί ολικής άλεσης ή κουράδα μετά από δέκα μέρες νερόβραστο πιλάφι, οπότε προφανώς και δεν το ακούμπησα γιατί σιχαίνομαι το μαύρο ψωμί.<br />
Ρατσισμός.<br />
Εδώ, λοιπόν, υποθέτουμε ότι τα μεγάλα αυτά πολιτικά αναστήματα (pun totally intended) της πόλεως της Θεσσαλονίκης, Παπαθεμελής και Ψωμιάδης, συνελήφθησαν. Τώρα, έχω εν γνώσει μου την άδικη πολιτική δίωξη του Πανίκα, αλλά το μόνο έγκλημα που θα μπορούσα να προσάψω στον Παπαθεμελή είναι ότι ενέπνευσε τον Λαζόπουλο να τραγουδήσει το "Παπαθεμελή, Παπαθεμελή, απόψε ένας ναύτης το κορμί μου αμελεί".<br />
<b>ΚΟΜΑΤΑ-ΑΣΤΗΝΟΜΕΙΕΣ Κ.Τ.</b><br />
Η ωρθογραφύα συνεχίζει να κάνει εντυπωσιακό παιχνίδι, μοιράζοντας κάθετες μπαλιές και τριπλάροντας εντυπωσιακά τις άμυνες του εγκεφάλου μας. Εδώ βέβαια ανακύπτει ένα ζήτημα αν ο ποιητής μιλάει για κόμματα ή κώματα, αν και εδώ που τα λέμε τα περισσότερα κόμματα και οι περισσότεροι ψηφοφόροι αυτών δεν απέχουν πολύ από την απόλυτη έλλειψη εγκεφαλικής λειτουργίας.<br />
<b>ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ-ΣΟΥΓΚΑΣ ΕΦΚΑΡΠΕΙΑ ΠΑΡΕΑ</b><br />
Εδώ ο δικός μας κάνει την ανατροπή και γράφει δύο ολόκληρες λέξεις σωστά (Ζαφειρόπουλος, Παρέα), αλλά μας αποζημιώνει γαμώντας ασάλιωτα την Ευκαρπία. Η σύνταξη εδώ θυμίζει τις ενισχύσεις από Κολωνό, κι είμαι σίγουρος ότι όποιος τολμήσει να πατήσει Ευκαρπία θα έχει να κάνει με τον Ζαφειρόπουλο και τον Σούγκα, που'χουνε κάνει δέκα χρόνια φυλακή ο καθένας, και το κρου τους.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/bHP6U5vQ3mU" width="420"></iframe><br />
<b>ΣΥΓΚΕΝΗΣ ΤΟΥ ΔΕΙΑΒΑΤΗΡΕΙΟΥ</b><br />
Ως γνωστόν, τα διαβατήρια έχουν πολύ στενούς οικογενειακούς δεσμούς, τους οποίους και τιμούν σε κάθε περίπτωση γάμου, βάφτισης, πανηγυριού ή κηδείας. Δεν είναι λίγο πράγμα να είσαι συγγενής διαβατηρίου.<br />
Και τώρα μια μικρή διακοπή για διαφημίσεις...<br />
<b>ΣΤΡΑΤΩΣ ΦΟΥΡΝΟΣ ΝΑΥΑΡΕΙΝΟ</b><br />
Ευχαριστούμε που διαβάσατε τους χορηγούς μας, και τώρα επιστρέφουμε στην κανονική ροή του προγράμματός μας.<br />
<b>ΔΕΗ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣ</b><br />
Φως-νερό-τηλέφωνο, οικόπεδα με δόσεις, Θεοδόσης. Εδώ το νερό ή μπαίνει για κάποιον ανεξήγητο λόγο στη γενική, ή η προφορά γυρνάει σε Καρδίτσα βέρσιον.<br />
<b>ΤΟ ΧΑΡΤΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΔΕΙΚΑΣΤΕΙΡΕΙΑ</b><br />
Πέραν του προφανούς αστείου που θα μπορούσε να κάνει κανείς με το "εγώ χαρτώ-εσύ χαρτείς-αυτός χαρτεί" και την επακόλουθη διερώτηση του τι μπορεί να σημαίνει το ρήμα χαρτώ και ποιος είναι αυτός που χαρτεί και τι, εδώ έχουμε ένα κοσμοϊστορικό φαινόμενο για την ελληνική γλώσσα. Μετά από δυόμιση χιλιετίες, αναβιώνεται η Αττική σύνταξη (βλέπε και "τα παιδία την παίζει"). Οι σχέσεις του ζητήματος με την σύνταξη του ΟΠΑΔ, του ΤΣΜΕΔΕ και του ΤΕΒΕ διερευνώνται ακόμα.<br />
<b>ΤΟ ΞΕΡΕΙ Ο ΛΕΥΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΑΝΕΙΞΕΡΟ</b><br />
Ώπα! Εδώ βγάλαμε λαβράκι. Το καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα σοβαρεύουν επειδή όλη η πρόταση έχει (σχεδόν) σωστή ορθογραφία. Ο Λευκός Πύργος, κυρίες και κύριοι, δεν είναι απλά ένα στρόγγυλο κτήριο που αποκαλείται λευκό ενώ είναι γκρι.<br />
Ο Λευκός Πύργος είναι νοήμον ον.<br />
Και ξέρει. Αλλά παριστάνει τον ανήξερο.<br />
Τι ξέρει; Γιατί δε μας λέει ο ποιητής τι ξέρει ο Λευκός Πύργος; Μήπως είναι κάτι τόσο συγκλονιστικό που αν το μάθουμε θα καταρρεύσει όλο το ανθρώπινο οικοδόμημα;<br />
Μήπως ο Λευκός Πύργος είναι στην πραγματικότητα σταθμός παρακολούθησης από τους εξωγήινους, συγκεκαλυμμένος κάτω από το ιστορικό μνημείο της Θεσσαλονίκης;<br />
Μήπως αυτός που έγραψε το σημείωμα αυτό είναι ο ίδιος ο Λευκός Πύργος, και προσπαθεί μέσα από αυτό το κρυπτογραφημένο μήνυμα να μεταδώσει αυτό που ξέρει μόνο στους Εκλεκτούς;<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/OCwigPhpiXs" width="420"></iframe><br />
Είχα καιρό να αναφερθώ στον <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/p/saga-all-together.html">Εκλεκτό</a>. Επίσης είχα καιρό να χώσω άσμα των θεάρεστων Van Halen. Ας επιστρέψουμε όμως στις συνταρακτικές αποκαλύψεις για τις γνώσεις του Λευκού Πύργου, που τολμάει να κάνει και τον ανήξερο.<br />
<b>ΣΥΛΥΨΗ ΤΙΣ ΝΤΑΜΠΕΛΕΣ ΚΑΙ ΔΡΟΜΟ</b><br />
Οι νταμπέλες είναι ειδικές πινακίδες που απεικονίζουν ιπτάμενα ελεφαντάκια. Προφανώς, τέτοιες φαντασιακές απεικονίσεις μπορεί να οδηγήσουν με τα αναρχικά τους μηνύματα σε εξεγέρσεις και πραξικοπήματα, αφού τα ελεφαντάκια δεν μπορούν να πετάξουν. Έτσι, οι νταμπέλες θεωρούνται εγκληματική πράξη και συλλαμβάνονται.<br />
<b>Η ΑΣΤΕΙΝΟΜΕΙΕΣ ΞΕΡΟΥΝ.</b><br />
Τι ξέρουν οι αστυνομίες; Το ίδιο που ξέρει ο Λευκός Πύργος; Μήπως ξέρουν ποιος χαρτεί; Μήπως ξέρουν ποιος είναι ο συγγενής του διαβατηρίου και τι βαθμό συγγένειας έχει; Μήπως ξέρουν πώς θα λέγεται το νέο κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου και ποιος παλαβός θα βρεθεί να το ψηφίσει; Μήπως ξέρουν τι είναι η αγάπη; Γιατί θέλω να ξέρω. Θέλω να μου δείξουν.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/loWXMtjUZWM" width="420"></iframe><br />
<b>ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΟΛΥΠΗ ΔΟΥΛΕΒΟΥΝ Η ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΒΟΥΝ ΑΠΟΛΥΣΗ</b><br />
...κι ύστερα είπαμε...ε...όπως το ορίσει η ΕΠΑΕ. Αυτό ακριβώς, τίποτε άλλο.<br />
Και τώρα ξέρετε.<br />
Όχι όσα ξέρει ο Λευκός Πύργος, αλλά κάτι ξέρετε.<br />
Αυτά, και να προσέχετε μην εκσφενδονιστείτε από καμιά μπαριέρα και μεταδοθεί η κηδεία σας ζωντανά απ'τα Αποκαλυπτικά του Μένιου Φουρθιώτη.</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-44908090043037835402016-02-16T22:58:00.000+02:002016-02-16T23:00:44.266+02:00Κλείνουν και τον τάφο τους!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κάποτε, επί κυβερνήσεως πατρός (ή και παππού κατά τον γνωστό αστικό θρύλο, δε θα τα χαλάσουμε εκεί) Μητσοτάκη, ο συμπαθής κωμικός-παύλα-πολιτικός Βασίλης Λεβέντης, οργισμένος από το βίαιο κλείσιμο του τηλεοπτικού σταθμού που διατηρούσε, Καναλιού 67, κατήγγειλε αλητεία, φασισμό, προδοσία και Αρκουδέηδες.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/kEfz2ZYMadA" width="420"></iframe><br />
Εικοσιφεύγα χρόνια μετά ο Βασίλης Λεβέντης διέψευσε τα πλαστογραφημένα γκάλοπ που έδειχναν μηδέν Λεβέντης (μηδέν οι ώρες τους!). Οι καρκίνοι σε όλα τα σόγια του Παπανδρέου και του Μητσοτάκη προφανώς δεν έπιασαν, αλλά ο αγαπητός Βασίλης βρίσκεται στη βουλή.<br />
Ταυτόχρονα, κάποιοι άλλοι Αρκουδέηδες πάνε να κλείσουν άλλα κανάλια, πολύ δυναμικότερα από το πάλαι ποτέ Κανάλι 67.<br />
Μιλάμε φυσικά για τα αισχρά τσοντοκάναλα της διαπλοκής, Μέγκα, Αντένα, Σταρ, Άλφα και Σκάι.<br />
Όπως ίσως θα θυμάστε, για όλη τη διάρκεια της πολυχρονεμένης μας κυβέρνησης ΣΑΝΕΛ, και ειδικά στις μέρες πριν το δημοψήφισμα, αυτήν την τεράστια νίκη της δημοκρατίας μας και τονωτική ένεση ελπίδας και αξιοπρέπειας, τα εν λόγω κανάλια, άλλα λιγότερο κι άλλα περισσότερο, έπαιζαν εναντίον της κυβέρνησης με τέτοια μεροληψία που διαιτησίες του Γιάχου και του Σπάθα σε παιχνίδια του Ολυμπιακού θυμίζουν Πιερλουίτζι Κολίνα.<br />
Φυσικά, μετά τις δύο κόκκινες και πέναλτι εναντίον του Ολυμπιακού είναι πλέον εμφανές ότι ξεκίνησε και επίσημα η πρασινοκιτρινοασπρόμαυρη παράγκα του Αλαφούζου, του Ιβάν και του Μελισσανίδη.<br />
Λευτεριά στον Ολυμπιακό της καρδιάς μας, την ομάδα που κερδίζει και τη διαιτησία.<br />
Επιστρέφοντας στα τσοντοκάναλα, η Εθνοσωτήριος ΣΑΝΕΛ με την πυγμή που τη χαρακτηρίζει (κι όχι φυσικά ορμώμενη από κάποιο ταπεινό κίνητρο εκδίκησης ή φίμωσης) πήρε την απόφαση να θέσει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο που απ'το '89 και μετά ήταν απ'άκρου εις άκρον ένα "μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε".<br />
Το τοπίο ασυδοσίας με τις προσωρινές άδειες που παρατείνονται επ'αόριστον, ωσάν το Μετρό Θεσσαλονίκης ή την κυκλοφορία του Chinese Democracy (αυτό θα ήταν αστείο αν το είχα γράψει το 2007, τώρα είναι απλά αποτυχημένο, σαν την καριέρα των Guns N' Roses μετά το '94) θα λάβει τέλος. Επιτέλους θα δημοπρατηθούν άδειες.<br />
Απλά θα είναι μόνο τέσσερις.<br />
Προφανώς το πρόβλημα που περιορίζει τον αριθμό των αδειών που θα δοθούν δεν είναι τεχνικό, γιατί πλέον με τις ψηφιακές συχνότητες δεν γίνεται στο φάσμα ο σκοτωμός που γινόταν παλιά στα πειρατικά ραδιόφωνα με τον Ψάλτη που έπαιζε Χριστοδουλόπουλο και τον Γαρδέλη που έπαιζε Duran Duran κι αλληλοκαβαλιόντουσαν οι συχνότητες και δεν ξεχώριζε το τι άκουγες.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/8NF6Qa84mno" width="420"></iframe><br />
Άρα το θέμα δεν είναι τεχνικό, έτσι; Δεν υπάρχει πλέον ο κίνδυνος να βλέπουν τα παιδιά σου τα Στρουμφάκια και ξαφνικά να πεταχτεί ανάμεσα απ'τα χιόνια ένα ξέμπαρκο βυζί και να στιγματιστούν για πάντα οι αθώες παιδικές ψυχούλες.<br />
Επομένως το θέμα είναι η εξυγίανση των οικονομικών των καναλιών, τα οποία επιβιώνουν παίρνοντας διάφορα θαλασσοδάνεια ή μασώντας κρατικό χρήμα. Σε αντίθεση φυσικά με όλη την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία και δη τους ψηφοφόρους των ΣΑΝΕΛ!<br />
Κι όπως απεφάνθη ο υπουργός Νίκος Παππάς, κατόπιν έρευνας από το Ινστιτούτο της Φλωρεντίας, πανεπιστημιακό ίδρυμα με κύρος εφάμιλλο του γνωστού αγγλικού Πανεπιστημίου του Πούτσεστερ, η ελληνική αγορά σηκώνει μόνο τέσσερα κανάλια εθνικής εμβέλειας.<br />
Καταλάβατε, κύριοι; Δεν το λέμε εμείς αυτό το πράμα, η αγορά το λέει! Τι νομίζετε, ότι μπορείτε με τη μαγκιά σας και τον τσαμπουκά σας εσείς οι διαπλεκόμενοι να παίζετε το νταούλι κι η αγορά να χορεύει; Δεν πάει έτσι! Δεν καταλαβαίνει η κυρία αγορά από νταούλια αφού. Και ποιος δεν το ξέρει αυτό άλλωστε.<br />
Για να δείξει, δε, ο υπουργός Παππάς ότι και σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες παίζει μπάλα η αγορά κι όταν καπνίζει ο λουλάς εσύ δεν πρέπει να μιλάς, παρέθεσε έναν πίνακα με τον αριθμό των καναλιών εθνικής εμβέλειας σε κάθε χώρα της Ευρώπης.<br />
Κάποιοι κακεντρεχείς ωστόσο έψαξαν και βρήκαν ότι ο πίνακας είχε <a href="http://www.liberal.gr/arthro/32876/epikairotita/2016/ta-psemata-tou-nikou-pappa-gia-tis-adeies--ti-pragmatika-sumbainei-stin-europi-.html">ένα-δύο-πέντε-δέκα-είκοσι λαθάκια</a>, καθιστώντας τον έτσι εξίσου αξιόπιστο με πίνακα δρομολογίων του ΟΑΣΘ.<br />
Αλλά τι είναι ένα-δυο μικροψεματάκια μπροστά σε αυτόν τον τόσο ιερό σκοπό της πάταξης της διαπλοκής;<br />
Φυσικά εξυπακούεται ότι η αψεγάδιαστη αυτή κυβέρνηση των ΣΑΝΕΛ θα τηρούσε αυτή τη στάση ακόμα κι αν τα "μπομπολοκάναλα" παίρνανε επί εικοσιτετραώρου βάσεως πίπες απ'τον Τσίπρα και γλείφανε τα δάχτυλα των ποδιών της Γεροβασίλη.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/SU62nSOlOs0" width="420"></iframe><br />
Η οποία Γεροβασίλη, επειδή ως γνωστόν ή το κάνεις ή δεν το κάνεις, δεν έχει "προσπαθώ", που έλεγε κι ο Μαστρογιόντα, ανακοίνωσε ότι θα "μπει τάξη" και στα ιντερνετικά μέσα.<br />
Το ίντερνετ γέλασε, γιατί το ίντερνετ ξέρει.<br />
Θυμάστε το όχι και πολύ μακρινό παρελθόν που στην φίλη Τουρκία ο Ερντογάν ή στη φίλη Ρωσία ο Πούτιν έκλειναν μπλογκ και κατέβαζαν λογαριασμούς απ'το Τουίτερ, και σύσσωμος ο αριστερός ήτοι προοδευτικός (εμφανή συνώνυμα αυτά τα δύο) κόσμος τους κατηγορούσε για φασισμό;<br />
Τίποτα, αυτό, να δω αν το θυμάστε ήθελα.<br />
Θερίζει πλέον το Αλτσχάιμερ και μάλιστα και σε μικρές ηλικίες.<br />
Επίσης, θα μπει τάξη και στα ραδιόφωνα. Καταλάβατε, Γαρδέλη και Ψάλτη; Καβαλήστε τις χιλιάρες σας, φορτώστε τα μανούλια σας και μην μας τη βγαίνετε πολύ με κόκκινο. Γκέγκε;<br />
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλά ραδιόφωνα, όπως και έντυπα, που μπαίνουν μέσα. Κι άρα, σύμφωνα πάντα με το αλάνθαστο σκεπτικό της κυβέρνησης, πρέπει να μπουν σε τάξη. Ραδιόφωνα όπως το Στο Κόκκινο 105,5 και έντυπα όπως η Αυγή.<br />
Θα κλείσουν μ'ένα νόμο και μ'ένα άρθρο! Και θα'ναι και μέρα μεσημέρι.<br />
Είπαμε. Το ζητούμενο είναι πάντα το τι λέει η αγορά. Μην τυχόν και πιστέψει κανείς τους εγκάθετους νεοφιλελέδες που λένε ότι η κυβέρνηση έχει στόχο τη φίμωση της αντίθετης άποψης και την επικράτηση των προπαγανδιστικών της μέσων! Αστεία πράγματα.<br />
Όπως είπε άλλωστε κι ο υπουργός Βερναρδάκης, <a href="http://news247.gr/eidiseis/politiki/pathogeneia-ths-dhmokratias-xarakthrizei-o-vernardakhs-ta-mme.3911059.html">η αυτονομία των ΜΜΕ είναι παθογένεια της δημοκρατίας</a>.<br />
Ε, μα, βέβαια! Πώς την έχετε δει δηλαδή; Ό,τι θέτε εσείς θα κάνετε; Τι νομίζετε, ότι ζείτε σε καμιά δημοκρατική χώρα; Η μόνη αυτονομία που επιτρέπεται είναι των αυτοκινήτωνε, εφτά λίτρα στα εκατό χιλιόμετρα σε αστικό κύκλο. Και τη βενζίνη θα μας τη δίνει η Βενεζουέλα.<br />
Η οποία δεν υποτάχθηκε στον καπιταλισμό κι έτσι σήμερα εγγυάται αξιοπρέπεια και ευημερία σε όλους τους πολίτες της.<br />
Μωρέ δε με γελάς εμένα. Κάπου τα ακούω εγώ να έρχονται τα ελικόπτερα. Κάπου τους ακούω τους πιλότους να πηδάνε στα πιλοτήρια, να ανάβουν τις μηχανές και να επιταχύνουν στους διαδρόμους απογείωσης πριν να είναι αργά.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/e1rlk4yaRZQ" width="420"></iframe><br />
Κάπου τα ακούω να έρχονται. Μια νύχτα μαγική, σαν την Αργεντινή.<br />
Και κατά βάθος, σε όλους αυτούς τους προοδευτικούς και δημοκράτες ανθρώπους που μας κυβερνάνε, πάντα με γνώμονα την ισορροπία της αγοράς και πάντα παλεύοντας να διορθώσουν τις παθογένειες της δημοκρατίας, κόντρα σε διαπλεκόμενα τσοντοκάναλα, ακροδεξιούς αγρότες που διαμαρτύρονται για υποσχέσεις που δεν έλαβαν ποτέ και γραβατωμένους νεοφιλελέδες που αφού ψήφισαν ΝΑΙ καλά να πάθουν, σε όλη αυτή λοιπόν την κυβέρνηση που μας έφερε την ελπίδα και ξεμπέρδεψε με το παλιό, ξέρετε τι εύχομαι;<br />
Να μην προλάβουν να μπουν στα ελικόπτερα.<br />
Αυτά, και να προσέχετε να μη βάλει τάξη η Γεροβασίλη στο μπλογκ σας. Αρκουδέηδες!</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-29324175475359512232016-02-12T19:56:00.000+02:002016-02-12T19:56:30.813+02:00Μελαγχολικό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i>Βράδυ.</i><br />
<i>Οι δρόμοι της Θεσσαλονίκης σκοτεινοί, βρωμεροί, παραδομένοι στη μιζέρια μιας πόλης που ήθελε να είναι μεγαλούπολη και ποτέ δεν τα κατάφερε.</i><br />
<i>Ασχήμια και τσιμέντο.</i><br />
<i>Τσιμέντο κι ασχήμια.</i><br />
<i>Κι ακόμα λίγο τσιμέντο.</i><br />
<i>Η βροχή είχε μόλις σταματήσει. Οι στάλες της μαστίγωναν αλύπητα το πεζοδρόμιο, όπως κάποιος Χανς κάποιαν Ουλρίκε σε κάποια σαδομαζοχιστική κατακόμβη της Ανατολικής Γερμανίας. Τώρα μόνο τα απόνερα έτρεχαν στα φρεάτια, σαν τα δάκρυα στο πρόσωπο μικρού παιδιού που έμαθε ότι δεν υπάρχει Άι Βασίλης.</i><br />
<i>Στάση Καμάρα. Οι φοιτητές που άλλοτε γέμιζαν τους δρόμους με τα γέλια τους, τις φωνές και τα πειράγματά τους, ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Εξεταστική γαρ. Ένας μόνιμος αγώνας για το μάταιο. Το πτυχίο κοιτούσε απ'την κορυφή του Γολγοθά και γελούσε σατανικά, σαν τον Βίνσεντ Πράις στο βίντεο κλιπ του Θρίλερ.</i><br />
<i>Ένα θρίλερ με πρωταγωνιστές όλα τα ασήμαντα ανθρωπάκια που προσπαθούν καθημερινά να δώσουν σημασία στην ασημαντότητά τους.</i><br />
<i>Σημαντικά, κι ασήμαντα, ποτέ όμως μονοσήμαντα, ίσως και αμφιμονοσήμαντα.</i><br />
<i>Τα σήμαντρα της Παναγίας Δεξιάς, που ονομάστηκε έτσι καθώς στήριζε τις ιδιωτικοποιήσεις και τα μνημόνια, σήμαναν την ώρα. Δώδεκα. Κι ούτε ένα τηλεφώνημα. </i><br />
<i>Και τι να πουν πια τα τηλέφωνα; Ασήμαντα τηλεφωνήματα. Μόνο τράπεζες, καρχαρίες εισπράκτορες και διαφόρων άλλων ειδών καρπαζοεισπράκτορες. Λέξεις χωρίς νόημα, νόημα χωρίς λέξεις, και πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο Αλέξης.</i><br />
<i>Τον λέγαν Αλέξη και τη λέγαν Σοφία. Κρατούσε μια κιθάρα. Περίμενε κι η Σοφία να κρατάει μια καρδιά. Αντ'αυτού, το μόνο που κρατούσε ήταν ψυχρή απάθεια και ασυναίσθητα συναισθήματα που δεν είχε αισθανθεί ποτέ μες στην αναισθησία της.</i><br />
<i>Τσιγάρο στριφτό και άφιλτρο κρεμόταν απ'τα χείλη του. Κάθε ρουφηξιά τον δηλητηρίαζε μοναδικά και σκότωνε τους δαίμονες που τον έτρωγαν από μέσα προς τα έξω. Οι στάχτες έπεφταν στο πεζοδρόμιο σαν τα διαλυμένα συντρίμμια της ζωής του.</i><br />
<i>Ένας ζητιάνος τον πλησίασε, κουτσαίνοντας, ασθμαίνοντας και με άγρια τα σημάδια της ασέλγειας, που ασκεί η ζωή στα κορμιά αυτών που δεν μπορούν να της υποταγούν με το καλό. "Φι...φι'αράκι...ένα τσ...τσιγά...γάρο...χαρ...χαρ...χαρμάνσα...κμες στη χαρ...χαρμάνα μου...γαμ...γαμάω και τη μάνα μου..."</i><br />
<i>Οι λέξεις του Αλέξη ήχησαν σαν πυροβολισμοί μπροστά στο σαλούν της άγριας Δύσης, όπου ο ηρωικός καουμπόης και ο αδίστακτος ντεσπεράντο μονομαχούν για μια θέση στον καυτό κι ανελέητο ήλιο της Αριζόνα.</i><br />
<i>"Δεν πας στο γεροδιάολο κι εσύ".</i><br />
<i>Ένα λεωφορείο έφτασε στη στάση. Μια άψυχη μηχανή που κουβαλάει άψυχες ψυχές πέρα και δώθε, δώθε και πέρα, κάθε μέρα, όλη μέρα, πέρα ως πέρα. Το τσιγάρο έπεσε απότομα στο πεζοδρόμιο και ποδοπατήθηκε μέχρι που να σβήσει η τελευταία σπίθα φλόγας από μέσα του. Μια άψυχη φλόγα με πιο πολλή ψυχή απ'τις ψυχές που δεν καίει μέσα τους η σπίθα της ζωής.</i><br />
<i>Το λεωφορείο ήταν άδειο. Άδειο σαν την καρδιά της Σοφίας. Ο Αλέξης σωριάστηκε στο πάτωμα του λεωφορείου. Ο οδηγός άκουγε Καζαντζίδη από ένα κασετοφωνάκι με μπαταρίες. Ο Αλέξης ήταν έτοιμος να ξεράσει.</i><br />
<i>Καζαντζίδης και ο μονότονος αχός του κινητήρα, που μόνο άθλια σίδερα μπορούσε να κινήσει. Κάπου κάπου μια τυχαία γριά ανέβαινε και γκρίνιαζε για την κομμένη της σύνταξη. Σύνταξη, διάταξη, επίταξη, απόταξη, παράταξη. Τόση τάξη, καμία φύση.</i><br />
<i>Το σύμπαν μισεί την τάξη. Η εντροπία αποδιοργανώνει τα πάντα. Δεύτερο θερμοδυναμικό αξίωμα, το λένε αυτό οι επιστήμονες. Γαμώ την επιστήμη τους! Όταν θα ανακαλύψουν ένα φάρμακο για τις πληγωμένες καρδιές, τότε θα έχει ένα κάποιο νόημα το πνευματικό χαμαλίκι που υποβάλουν τους εαυτούς τους.</i><br />
<i>Τερματικός σταθμός. Τέρμα θεού, αρχές Αλλάχ. Ο Αλλάχ είναι μεγάλος. Τόσοι και τόσοι βάζουν βόμβες και σφάζονται στο όνομά του, για να απολαύσουν στη μεταθάνατον εβδομήντα δύο παρθένες. Χαράς την επιβράβευση! Ας βάζανε εβδομήντα δύο πουτάνες και τώρα δε θα υπήρχε ανθρώπινο είδος.</i><br />
<i>Ποιο ανθρώπινο είδος, ρε καραγκιόζηδες; Το απάνθρωπο είδος, πες καλύτερα.</i><br />
<i>Ο μόνος άνθρωπος είναι ο χιονάνθρωπος.</i><br />
<i>Ένα απαλό χιόνι είχε αρχίσει να καλύπτει το τσιμεντένιο τέρας που αξίωνε να λέγεται πόλη. Ο οδηγός είχε σβήσει το λεωφορείο. Μαζί είχε σβήσει την καρδιά του, το μυαλό του, την ψυχή του. Ήταν εξάρτημα αυτός στη μηχανή τους, και ο γιος του το ανταλλακτικό.</i><br />
<i>Ο Αλέξης, με βήμα βαρύ και δύσθυμο, σαν αξιωματικός του Χίτλερ που βλέπει τον Κόκκινο Στρατό να ισοπεδώνει το Βερολίνο όπως οι διαιτητές και το κατεστημένο της Αθήνας την προσπάθεια του ΠΑΟΚ να πάρει πρωτάθλημα, βγήκε απ'το λεωφορείο.</i><br />
<i>Μικροαστική πολυκατοικία του εξήντα. Τρίτος όροφος, χωρίς ασανσέρ. Σκαλί και αναστεναγμός, αναστεναγμός και σκαλί. Κάθε λαχάνιασμα και μια μαχαιριά στην καρδιά. Του λέγανε διάφοροι να κόψει το τσιγάρο. Κάνει κακό, λέει, στην υγεία. </i><br />
<i>Ποια υγεία; Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι όλη μια αρρώστια, κι η μόνη γιατρειά ο ψόφος. Κακός και μαύρος, σαν τον Ίντι Αμίν Νταντά.</i><br />
<i>Ουγκάντα ατέλειωτη ο κόσμος. Σκλαβιά του ανθρώπου στον άνθρωπο, κι αντίστροφα. Στον τοίχο μια αφίσα, που είχε ο Αλέξης μικρός, από ένα περιοδικό για τινέιτζερς. Ήταν η Μπρίτνεϊ Σπίαρς, που τότε ήταν ακόμα παρθένα.</i><br />
<i>Λύσσα κακιά κι αυτή με την παρθενία! Ίσως είναι η μόνη αντιδιαστολή που μπορεί να γίνει, στην πούτσα που τρώει καθημερινά, ακάποτη κι ασάλιωτη, το δίποδο σκουλήκι που λέγεται άνθρωπος.</i><br />
<i>Με βία και οργή, αποκαθήλωσε το τιποτένιο εφηβικό του είδωλο απ'τον τοίχο. Η πολύτιμη παρθενία της ελαφρολαϊκής τραγουδιάρας σκίστηκε για άλλη μια φορά. Τόσες μαλακίες για το τίποτα.</i><br />
<i>Η ζωή μας μια μαλακία.</i><br />
<i>Σήκωσε το τηλέφωνο. Πληκτρολόγησε το τηλέφωνο μιας κοντινής πιτσαρίας. Δεν ήθελε να παραγγείλει πίτσα. Ήθελε σε κάποιον να αφηγηθεί το πόσο πουτάνα είναι η ζωή κι εμείς οι κατά φαντασίαν γαμιάδες της, που την πληρώνουμε για να μας κολλάει σύφιλη.</i><br />
<i>Ο υπάλληλος της πιτσαρίας θεώρησε προσβλητικό τον συσχετισμό του καταστήματός του και των τροφίμων του με τα αφροδίσια νοσήματα. Το έκλεισε κατάμουτρα. Άμα ήξερε καλύτερα, θα δούλευε σε πιτσαρία;</i><br />
<i>Μα σάμπως κι ο Αλέξης δούλευε; Μόνο την κοινωνία. Επιβίωνε κάνοντας το τρίτο του διδακτορικό στη ΣΠΑ.ΠΑ.ΠΕ. . Σπατάλη Πατρικής Περιουσίας. Ένα χαρτί που μόνη του χρήση θα ήταν να το τυλίξει και να το κάνει υπόθετο.</i><br />
<i>Βίαια πρωκτική εισαγωγή πτυχίου.</i><br />
<i>Ίσως να βοηθούσε στην καλύτερη απορρόφηση της επιστημονικής γνώσης.</i><br />
<i>Με χέρια τρεμάμενα, στο πίσω μέρος της σκισμένης αφίσας, ο Αλέξης έπιασε ένα στυλό και άφησε το εξής μήνυμα στην κοινωνία:<br />"Γαμιέστε πατόκορφα".</i><br />
<i>Και μετά από αυτό, άνοιξε το παράθυρο. Μία βαθιά ανάσα. Δύο. Τρεις. Οι τελευταίες ρουφηξιές οξυγόνου. Το μεγαλύτερο δηλητήριο που υπάρχει. Σκαρφάλωσε στο κάγκελο. Και μετά...δεν έχει πια κάγκελο.</i><br />
<i>Το κάγκελο ήταν ένα ψέμα.</i><br />
<i>Μόνο οι πουτάνες έχουν κάγκελο.</i><br />
<i>Κάγκελα παντού.</i><br />
<i>Από κάτω ήταν παρκαρισμένο ένα Φίατ Πάντα. Τι είχες Γιάννη, τι είχα Πάντα. Ο κυρ Γιάννης που το οδηγούσε βρήκε εξοργισμένος το επόμενο πρωί την οροφή του βουλιαγμένη από ένα πτώμα. Ένα πτώμα που ήταν πάντα πτώμα, αλλά κάποτε περιφερόταν σαν νεκροφάνεια.</i><br />
<i>"Άντε μου στο διάολο, κωλόπαιδα, με τις μόδες σας και τις αυτοκτονίες σας!" ήταν η έκφραση της θλίψης του για το κατεστραμμένο του αυτοκίνητο. Μετά έβαλε τον ΣΚΑΙ, να δει τον Αυτιά, που του τα εξηγούσε ωραία και πονούσε τον φτωχό και τον καταφρονεμένο.</i><br />
<i>Η Σοφία πέρασε το μεσημέρι απ'το σπίτι του. Συνειδητοποίησε, δυστυχώς όταν δεν είχε πλέον νόημα, ότι φέρθηκε ως κάργια. Κι όταν το λαϊκό παιδί της έδινε απλόχερα την αγάπη του, αυτή προτιμούσε τον βουτυροχλεχλέ απ'το Πανόραμα.</i><br />
<i>Ψόφος.</i><br />
Αυτά, και να προσέχετε μην αναγκάζονται τα παιδιά σας να διδάσκονται αυτό το ανοσιούργημα στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας.</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-32669436498436907502016-01-29T23:04:00.000+02:002016-01-29T23:08:27.545+02:00Συγκριτική ανάλυση βούρτσας και πούτσας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Βλέποντας τις τελευταίες μέρες το ντόρο που έχει δημιουργηθεί γύρω από την παράσταση του Εθνικού που περιείχε αποσπάσματα από το βιβλίο του Σάββα Ημίγλυκου, και μετά κατέβηκε κι όλοι αυτοί που υπερασπίζονται την ελευθερία του λόγου εκτός αν διαφωνείς, άρα είσαι φασίστας, άρα βούλωνε, βρήκαν την ευκαιρία να ουρλιάξουν για λογοκρισία και να κάνουν παραλληλισμό με τα χρυσαυγο-ουγκ στο Χυτήριο και την αγαπημένη τους εξίσωση "φιλελέ=φασίστες", έκανα μια θλιβερή συνειδητοποίηση.<br />
Παρά τη ραγδαία εξέλιξη της επιστημονικής γνώσης, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι εκεί έξω που μπερδεύουν τη βούρτσα με την πούτσα.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/trR5ROuf1Uk" width="420"></iframe><br />
Αλλά γι'αυτό είμαι εγώ εδώ.<br />
Αρχικά έχουμε τη βούρτσα. Οι βούρτσες είναι διαφόρων ειδών και επιτελούν διάφορους σκοπούς, αλλά η γενική τους μορφή μπορεί να περιγραφεί ως μία λαβή από ξύλο, πλαστικό ή μέταλλο, στην οποία συγκρατούνται πολλές τρίχες.<br />
Ανάλογα, βέβαια, με το σκοπό για τον οποίο αναμένεται να χρησιμοποιηθεί η βούρτσα, οι τρίχες μπορούν να αντικατασταθούν από νήματα που αποτελούνται από διάφορα συνθετικά, πλαστικά ή ακόμα και μεταλλικά υλικά.<br />
Σε γενικές γραμμές μια βούρτσα έχει μήκος περί τα 10-20 εκατοστά, το οποίο και αποτελεί μια απ'τις ελάχιστες, πέραν της ηχητικής, ομοιότητες που η βούρτσα διαθέτει με την πούτσα. Οι τρίχες ή τα νήματα μπορούν να καλύπτουν όλη την επιφάνεια της λαβής ή μόνο ένα τμήμα της.<br />
Κύριες κατηγορίες βούρτσας είναι οι εξής:<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>Η βούρτσα των παπουτσιών, την οποία χρησιμοποιεί στο Λουστράκο ο μικρός Βασιλάκης Καΐλας για να γυαλίζει παπούτσια περαστικών ώστε, δεκαρούλα στη δεκαρούλα, να ταΐζει την τυφλή μανούλα του και τα οχτώ καθυστερημένα αδερφάκια του.</li>
<li>Η οδοντόβουρτσα, την οποία χρησιμοποιούμε για να καθαρίζουμε τα δόντια μας ώστε να μην αποκτούν απ'τους γκαϊφέδες και τα σιγαρέτα απόχρωση emoticon του Facebook και να μη μυρίζει η αναπνοή μας σαν πενήντα αποχρώσεις ασβού.</li>
<li>Το βουρτσάκι της τουαλέτας, το οποίο έχουμε συνήθως δίπλα στη λεκάνη για να ξύνουμε υπολείμματα επίμονων σκατών αλλά φυσικά ο άντρας ο σωστός δε χρησιμοποιεί ποτέ τέτοια φλώρικα πράγματα και χρησιμοποιεί την πίεση του κατουρήματός του για να σβήσει τα σημάδια της βίαιας αυτής αφόδευσης, που όσο κι αν δεν το παραδέχεται τον κάνουν να δακρύζει από τις θύμησες.</li>
<li>Και φυσικά η βούρτσα για τα μαλλιά, η οποία έχει κι αυτή διάφορες υπομορφολογίες και σχήματα πλακέ ή κυλινδρικά, τις οποίες χρησιμοποιούν γυναίκαι και άντρηδοι με μακριές υπερήφανες χαίτες για να ξεμπλέκουν τις μαλλούρες τους και να μη γίνονται σαν τη Ντόνα Σάμερ μόλις ξυπνάει ένα χειμωνιάτικο πρωί στη Θεσσαλονίκη.<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/PA0NkYi3Y5U" width="420"></iframe></li>
</ul>
<div>
Από την άλλη πλευρά, έχουμε την πούτσα. Η πούτσα, σε αντίθεση με τη βούρτσα, δεν διαθέτει πολλές διαφορετικές μορφές, παρά την εξής μία: κυλινδρική, με ημισφαιρικό κεφάλι στην άκρη και συνήθως μια κλίση προς τα πάνω περίπου 5-10 μοίρες, αν και σε αυτόχθονες λαούς της Αυστραλίας έχει παρατηρηθεί μεγαλύτερη κλίση, από την οποία και εμπνεύστηκαν το μπούμερανγκ.</div>
<div>
Σε γενικές γραμμές το ημισφαιρικό κεφάλι είναι ένα, αν και φήμες λένε ότι έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις δικέφαλου πέους, οι οποίες αποδίδονται από κάποιους σε έκθεση σε ραδιενεργά απόβλητα και από άλλους στην υπερβολική αγάπη προς τον Πανθεσσαλονίκειο Αθλητικό Όμιλο Κωνσταντινουπολιτών.</div>
<div>
Επιπλέον δεν υφίσταται και η ποικιλία υλικών που συναντάμε στις βούρτσες, αφού οι πούτσες κατασκευάζονται μόνο από κρέας. Εντούτοις κυκλοφορούν υποκατάστατα στην αγορά ονόματι ντίλντο, τα οποία συνήθως χρησιμοποιούνται όταν οι διαθέσιμες πούτσες είναι λιγότερες από τις οπές προς πλήρωση.</div>
<div>
Εκτός από τις ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες, οι βούρτσες γενικά δουλεύουν χειροκίνητα. Αντίθετα, οι πούτσες, ως ένα μικρό θαύμα της μηχανολογίας, λειτουργούν με υδραυλικό μηχανισμό: όταν η χρήση τους είναι απαραίτητη, οι φλέβες γεμίζουν με αίμα διατηρώντας τες σκληρές και επιμήκεις.</div>
<div>
Το έναυσμα για την έναρξη λειτουργίας του υδραυλικού μηχανισμού δίνεται από τον εγκέφαλο (ή εγκέ-φαλλο) κατόπιν κάποιου οπτικού ερεθίσματος, όπως ένα γυναικείο κορμί, ή ένα ανδρικό κορμί, ή μια μηλόπιτα.</div>
<div>
Αντίθετα, όταν δοθεί κάποιο οπτικό ερέθισμα αντίθετης επίδρασης, όπως η Άνγκελα Μέρκελ, η δήλωση Ε9 ή η θέαση κάποιου αγώνα του ΠΑΟΚ, ή όταν η πούτσα εκπληρώσει τον προδιαγεγραμμένο από τον κατασκευαστή σκοπό της, το αίμα αποσύρεται από τις φλέβες και ο μηχανισμός αναδιπλώνεται για εύκολη αποθήκευση.</div>
<div>
Την ιδέα αυτή προσπάθησε να εφαρμόσει και η Diamant A.E. με το <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2014/08/pretty-bra-for-a-white-guy.html">Έξυπνο Λάστιχο</a>, αν και οι απόψεις για την επιτυχία του εγχειρήματος διίστανται.</div>
<div>
Βέβαια, αυτό δεν εμποδίζει τους διάφορους χειριστές της να την χρησιμοποιούν και χειροκίνητα.</div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/wv-34w8kGPM" width="420"></iframe>
<br />
<div>
Η πούτσα, όπως και η βούρτσα, εκ του φυσικού της διαθέτει τρίχες. Σε αντίθεση όμως με τη βούρτσα, οι τρίχες δεν επιτελούν κάποιον χρηστικό σκοπό ως προς την πούτσα, αν μάλιστα είναι κοντή της φταίνε κιόλας. Έτσι πολλοί επιλέγουν τη σήμερον ημέρα να τις αφαιρούν.</div>
<div>
Η αφαίρεση συνήθως γίνεται με τη μέθοδο του ξυρίσματος, η οποία εξασφαλίζει ευκολία και ταχύτητα, αλλά αφήνει σαγρέ επιφάνεια. Η μέθοδος της αποτρίχωσης με κερί εξασφαλίζει δέρμα απαλό σαν ποπό μωρού (αν κι αυτό είναι γενικά κάτι που θα έπρεπε να μένει μακριά από πούτσες), αλλά δεν προτιμάται γιατί ΠΑΝΕ ΧΥΣΕ ΕΣΥ ΚΑΥΤΟ ΚΕΡΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΟΥΤΣΑ ΣΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΓΙΑΤΙ.<br />
Τυχόν κοπέλες που με διαβάζετε αυτή τη στιγμή κι έχετε κάνει αποτρίχωση μπικίνι με κερί έχετε τέσσερα λεπτά και τριάντα δύο δεύτερα για να αναλύσετε το πώς η πατριαρχική κουλτούρα αντικειμενοποιεί το γυναικείο σώμα και σας υποβάλλει σε βασανιστικούς πόνους για να ικανοποιήσετε ένα φαλλοκρατικό ιδεατό σώμα μπλα μπλα μπλα yadda yadda yadda.<br />
<a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/07/its-a-mans-mans-mans-world.html">Ναι, είμαι μισογύνης</a>.<br />
Αφού λοιπόν έχουμε περιγράψει τα γενικά μορφολογικά χαρακτηριστικά μιας πούτσας, ας δούμε και τη χρήση της.<br />
Ενώ γενικά η βούρτσα χρησιμοποιείται για να καθαρίζει διάφορα αντικείμενα, η πούτσα χρησιμοποιείται για ακριβώς τον αντίθετο σκοπό, καθώς οι λειτουργίες της είναι να εξαπολύει στον έξω κόσμο αβάδιστα, αβίαστα, ανελέητα κι αδυσώπητα τα εξής δύο υγρά που έχουν κοσμήσει κάποτε εξώφυλλα δίσκων των Μετάλλικα: ούρα και σπέρμα.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/azCq5qQodU8" width="420"></iframe><br />
Για την ούρηση ενδείκνυται η θέση κατά την οποία ο μηχανισμός υδραυλικής ανύψωσης είναι απενεργοποιημένος, όπως διαπιστώνουμε κάθε πρωί που σηκωνόμαστε. Αντίθετα, για την εκσπερμάτωση ο μηχανισμός ανύψωσης είναι υποχρεωτικά σε θέση πλήρους λειτουργίας καθώς η πούτσα εκτελεί παλινδρομική κίνηση εντός κάποια σωματικής οπής (ή μηλόπιτας).<br />
Λόγω της υψηλής τριβής που μπορεί να δημιουργήσουν οι σφιχτές συναρμογές μεταξύ κρεάτινου άξονος και οπής, απαιτείται λίπανση. Οι μπροστινές οπές είναι συνήθως αυτολιπαινόμενες, ενώ στις οπίσθιες το κύριο μέσο λίπανσης είναι το σάλιο και η υπομονή. Στις μηλόπιτες το ψημένο μήλο γενικά γλιστράει από μόνο του.<br />
Η εκσπερμάτωση είναι μια πολύ σημαντική λειτουργία του οργανισμού, καθώς ανακουφίζει απ'το υπέρμετρο φορτίο τους τα αρχίδια (των οποίων η μορφή και η λειτουργία θα αναλυθεί σε μελλοντική πραγματεία συγκριτικά ως προς τα μύδια).<br />
Έρευνες έχουν αποδείξει ότι άνδρες που δεν εκσπερματώνουν συχνά παθαίνουν τοξικά συμπτώματα, τα οποία σε ελαφρές περιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν απόψεις του τύπου "όλες οι γυναίκες είναι καριόλες", ενώ σε ειδικές ανίατες περιπτώσεις μπορεί κανείς να οδηγηθεί να συγγράψει πονήματα όπως Το Πηδάλιον.<br />
Να σημειωθεί, τέλος, ότι μια βούρτσα με αρκετά μακριά και σκληρή λεία λαβή μπορεί εν δυνάμει να παίξει το ρόλο μιας πούτσας, αλλά ποτέ το αντίστροφο. Είναι ένα εύλογο σημείο στο οποίο συχνά προκαλείται σύγχυση, αλλά πλέον νομίζω ότι η αναγνώριση είναι αρκετά εύκολη.<br />
Κι αυτό ήταν το πολιτικό μου σχόλιο για την Ελλάδα του 2016.<br />
Αυτά, και να προσέχετε μη μπερδέψετε τον Ταραντίνο με τον Φερεντίνο, την Υεμένη με τη Μενεμένη και τα βαφτίσια με τα γαμήσια.</div>
</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-51755478393726365802016-01-18T22:11:00.000+02:002016-01-18T22:11:08.303+02:00Ashes to Ashes<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ο Λέμι πέθανε, ο Μπάουι πέθανε, ο Άλαν Ρίκμαν πέθανε, τελικά το 2016 μόνο σε μένα και τον Κυριάκο μπήκε καλά.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/CMThz7eQ6K0" width="420"></iframe><br />
<b>-Και για ποιο λόγο σου μπήκε καλά εσένα το 2016;</b><br />
Γι'αυτόν που φαντάζεστε.<br />
(Γράψτε το λόγο που φαντάζεστε στα σχόλια και ο πρώτος που θα το βρει κερδίζει τον αυθεντικό ντολμαδοπαρασκευαστή).<br />
Εν πάση περιπτώσει, στάχτη στη στάχτη μας λέει ο σημερινός μας τίτλος, τέφρα στην τέφρα, κι ένα από τα θέματα των ημερών που απασχολούν το πανελλήνιο είναι και η αποτέφρωση των νεκρών.<br />
Φυσικά, ένας από τους φορείς που δεν έμελλε ποτέ να συμφωνήσει με την αποτέφρωση των νεκρών είναι η Εκκλησία Α.Ε., που μάλλον θα έπρεπε να είναι Ε.Π.Ε. γιατί μόνο σε άτομα περιορισμένης ευθύνης απευθύνεται πλέον, γιατί...ε...Αγία Γραφή!<br />
Ναι, μιλάμε για το ίδιο δισχιλιετές βιβλίο που περιγράφει τις περιπέτειες ενός χίπη που γεννήθηκε από μια παρθένα κι έναν κρίνο και για κάποιον λόγο θα πρέπει να εξακολουθούμε να βασίζουμε τη ζωή μας σε αυτό σε μια εποχή που έχουμε εφεύρει μηχανήματα που χωράνε σε μια παλάμη, μπορούμε να κάνουμε τα πάντα με αυτά κι έχουμε την πολυτέλεια να τα χρησιμοποιούμε για να παίζουμε Candy Crush στο χέσιμο.<br />
Έχοντας πάθει τη νίλα της ζωής τους μετά την ψήφιση του συμφώνου (και παρ'όλη την προπαγάνδα για το ότι οι γκέι είναι εκτροπή απ'τη φύση, θα κάνουν τα παιδιά μας γκέι, θα πουστοποιήσουν όλη την κοινωνία και θα ανοίξει η έβδομη σφραγίδα της Αποκαλύψεως, ακριβώς όπως το προέβλεψε ο Παΐσιος μετά το Γκρασχόπερς-Γιουνγκ Μπόις), οι παπάδες δε θα μπορούσαν να αφήσουν άλλο ένα προπύργιο της μάσας...εχμ...της Ορθοδοξίας να πέσει θύμα των επιταγών του δήθεν προοδευτισμού/της Νέας Τάξης Πραγμάτων/των Μασόνων/των Εβραίων/του Γκοτζίλα/του ό,τι απειλεί την Ορθοδοξία αυτή τη βδομάδα.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/T65rW_SIzg0" width="420"></iframe><br />
Έτσι η Ιερά Σύνοδος απεφάνθη ότι δε θα πρέπει να καίγονται όσοι το επιθυμούν, γιατί, λέει, η καύση δεν είναι αξιοπρεπής για το νεκρό, κι είναι σαν να ανακυκλώνουμε σκουπίδια.<br />
Γαμώ...πάλι τα ίδια αρχίσαμε; Δε θυμάστε τι έγινε την τελευταία φορά που κάποιος μίλαγε για την αξιοπρέπεια κάποιου άλλου ερήμην του; Βγήκε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αυτό έγινε.<br />
Δεν είναι, λοιπόν, αξιοπρεπές, κάποιος άνθρωπος που επιλέγει μετά τον θάνατό του να αποτεφρωθεί να μπορεί να πραγματοποιήσει αυτή την επιλογή του χωρίς να πρέπει να κάνουν επιπλέον έξοδα οι δικοί του για να τον πάνε στη Βουλγαρία. Γιατί; Γιατί το λέει ο Σεραφείμ Πειραιώς, ο Αμβρόσιος Καλαβρύτων κι ο Άνθιμος Πάσης Ελλάδος φυσικά!<br />
Αντ'αυτού, το αξιοπρεπές είναι να σε βάλουν βαθιά μέσα στο χώμα, όπου και θα σαπίζεις αργά και βασανιστικά όσο η Εκκλησία Α.Ε. θα τα παίρνει κάθε τόσο απ'τους συγγενείς σου για τα μνημόσυνα, και μετά να σε ξεθάψουνε για να χώσουν τον επόμενο, όπου μετά ό,τι έχει απομείνει από σένα θα το χώσουν σε ένα οστεοφυλάκιο, πάντα με το αζημίωτο.<br />
Αυτό το τελευταίο δεν ήταν ανακύκλωση και μην πεταχτεί κανείς εξυπνάκιας να πει καμιά εξυπνάδα, γιατί ο Χριστός περπατούσε πάνω στα νερά και πολλαπλασίαζε τα ψάρια και άντε.<br />
Κι εγώ ο μαλάκας νόμιζα ότι αξιοπρέπεια είναι να μπορείς να κάνεις αυτό που θέλεις, στο βαθμό που δε βλάπτεις κάποιον άλλον, χωρίς να έχεις νταβατζή πάνω απ'το κεφάλι σου.<br />
Πέραν, φυσικά, του ότι όσοι Χριστιανοί οσιομάρτυρες κάηκαν ζωντανοί ή πετάχτηκαν στα λιοντάρια απ'τους Ρωμαίους (όπως επιβεβαιώνει το ένθετο των Αγίων στους Άθλιοι Γιοι του 1055 Rock) και άρα δεν τάφηκαν θα πρέπει να μαντρωθούν όλοι σε ένα πούλμαν και να βγουν απευθείας στον αυτοκινητόδρομο για την Κόλαση.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/qKggnBh2Mdw" width="420"></iframe><br />
Ενόσω δεν αποτεφρώνονται οι νεκροί, η κυβέρνηση της ΠΔΦΑ (Πρώτη-Δεύτερη Φορά Αριστερά) αποφάσισε να κάνει στάχτη και Burberry κάθε ίχνος ντροπής που μπορεί να διέθετε ποτέ.<br />
Και δε μιλάω καν για τη δήλωση του Τσίπρα "βρείτε μου έναν Έλληνα που πιστεύει ότι δεν έχω τηρήσει τις υποσχέσεις μου", στην οποία η απάντηση που έλαβε ήταν ο τηλεφωνικός κατάλογος.<br />
Άλλωστε τι θα κάναμε χωρίς τον Τσίπρα; Θα έπρεπε να βρίσκουμε μόνοι μας υλικό για κωμωδία. Ain't nobody got time for that.<br />
Το κρούσμα που έχουμε σήμερα έχει να κάνει με τον Γραμματέα Νεολαίας/Νεολέρας του ΣΥΡΙΖΑ, Ιάσονα Σχινά-Παπαδόπουλο.<br />
Αφορμή στάθηκε ένα δημοσίευμα απ'το Πρώτο Θέμα, την εφημερίδα του κομιστή μπλα μπλα μπλα που κάνει μνημονιακή προπαγάνδα μπούρου μπούρου πήγαινε να νομιμοποιήσει στην κοινή γνώμη τη Χρυσή Αυγή νιεχ νιεχ νιεχ τυπώνεται σε sweatshops που δουλεύουν πεντάχρονα προσφυγόπουλα που ξεβράζονται στη Λέσβο και στη Μυτιλήνη πίρι πίρι πίρι και το μελάνι τους προκαλεί καρκίνο του δέρματος.<br />
Η κατάπτυστη αυτή φυλλάδα που δε συγκρίνεται σε αντικειμενικότητα με την Αυγή, την ΕΡΤ και το Altsantiri.gr τόλμησε να δημοσιεύσει ότι ο τυπάς διόρισε όλο του το σόι μέχρι τριτοξάδερφα σε θέσεις του δημοσίου, κάτι που προφανώς και δε θα έκανε ποτέ κανένα μέλος του ΣΥΡΙΖΑ.<br />
Κάποιος που θα είχε λίγη ντροπή μέσα του, αν είχαν βάση τα δημοσιεύματα θα παραιτούνταν επί τόπου για λόγους ευθιξίας, αν όχι θα κατήγγειλε την εφημερίδα για συκοφαντία. Ο Παπαδόπουλος έκανε το εξής:<br />
<a href="http://news.in.gr/greece/article/?aid=1500052292">"Τους Ρουφιάνους δεν τους φοβηθήκαμε ποτέ. Κατάλαβες, Πρώτο Φλέμα;"</a><br />
Προσπερνώ το λογοπαίγνιο που θα μου φαινόταν τρομερή προσβόλα αν πήγαινα ακόμα τρίτη δημοτικού και, για όσους βαριούνται να διαβάσουν το κείμενο (σας καταλαβαίνω απόλυτα), λίστεν κοζ α'μ γκόιν ίντου δε ρόουστ.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/DtY2LYRvdU0" width="420"></iframe><br />
Ο τυπάς ξεκινάει να γράφει για τον προπάππο του που ήταν δικαστής του ΕΑΜ και τη γιαγιά του που ήταν ΕΠΟΝίτισσα και τον παππού του που ήτανε παπάς και αντάρτης και έπαιρνε δυσμενείς μεταθέσεις γιατί ήτανε αριστερός.<br />
Κι εμένα ο παππούς μου ο Θωμάς είχε πάει μετανάστης στη Γερμανία κι όταν γύρισε έφερε στο χωριό το πρώτο ψυγείο και την πρώτη ασπρόμαυρη τηλεόραση που έπαιζε τη Λάσι και τη Μπονάντσα. Ενδιαφέρει αυτό κανέναν σας; Όχι; Πόσο μάλλον όταν το ερώτημα είναι "γιατί τους διόρισες στο δημόσιο ενώ οι υπόλοιποι γαμιόμαστε;".<br />
Συνεχίζει λοιπόν ο τυπάς να μας λέει για το σόι του που τους τρέχανε όλους στη Γυάρο και στη Μακρόνησο και είχαν τις γνωστές "αγωνιστικές" περγαμηνές (εδώ κάνω μια παρένθεση για να αναφέρω ότι έχω δίπλα μου ένα σύγγραμμα Ταλαντώσεων αφιερωμένο στην "Ελλάδα που αγωνίζεται" και δεν μπορεί να είναι τυχαίο).<br />
Φυσικά αναφορά στον ΔΕΚΕΜΒΡΗ (τα κεφαλαία δικά του) και στον αδερφό του που αρρώστησε απ'την κούραση επειδή ήταν κάθε μέρα στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ, όπου κάπου εδώ γύρω το κείμενο αποκτά μια νότα "είμαι άνεργος τρία χρόνια και το κοριτσάκι μου τριών χρονών πρέπει να εγχειριστεί στο Λονδίνο και μ'έδειξε κι η Τατιάνα".<br />
Στην επόμενη παράγραφο το θράσος αρχίζει να ξεχειλίζει απ'τις πάντες, καθώς ο τυπάς μας λέει ότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, καμία ανάγκη βιοποριστική δεν είχανε τις θέσεις οι δικοί του! Κι όχι απλά δεν ντρέπεται να πει ότι διόρισε ανθρώπους που δεν έχουν ανάγκη ενώ άνθρωποι με ντοκτορά αναγκάζονται να παραδίδουν πίτσες, ιδού κι η επακριβής φράση που χρησιμοποίησε ο ίδιος:<br />
<b>Πάντα για το κόμμα, μόνο για το κόμμα.</b><br />
Αυτό που ακούσατε. Εν έτει 2016, με την κατάσταση να έχει φτάσει σκατό-κάλτσα, αυτός ο άνθρωπος (ας τον πούμε) όχι μόνο διόρισε τους συγγενείς του, όχι μόνο παραδέχεται ξεδιάντροπα ότι δεν είχαν ανάγκη να τους διορίσει, αλλά το "τεκμηριώνει" με το "πάνω απ'όλα το κόμμα".<br />
Κι αυτός ο άνθρωπος (ας τον πούμε) είναι η νεολαία του κόμματος που θα μας έφερνε την ελπίδα.<br />
Ξεμπερδεύουμε με το παλιό.<br />
Κατά τ'άλλα, για τον μέσο εξυπνάκια Έλληνα του καναπέ, το μόνο δείγμα ότι χρειαζόμαστε σαν λαός τέσσερις χιλιάδες μνημόνια είναι τα λέλουδα στον Παντελίδη.<br />
Κι ενώ δε διαφωνώ καθόλου για την πεότητα του εν λόγω αηδού (η ορθογραφία της πρότασης αυτής ήταν απόλυτα σωστή), υπάρχει η εξής διαφορά: αυτός που πάει να ακούσει τον Παντελίδη, δεν έχει την ψευδαίσθηση ότι θα ακούσει όπερα. Ξέρει ότι θα ακούσει σκυλάδικα. Το γουστάρει, το κάνει, δεν ενοχλεί κανέναν, λεφτά του είναι τα παίρνει και τα καίει, γούστο του και καουμποϊλίκι του άμα λάχει.<br />
Αυτός που ψήφισε τον "πάντα για το κόμμα, μόνο για τον κόμμα" και τους λοιπούς ομοίους του που μόλις βρήκανε μέλι θυμήθηκαν τον Ραπτόπουλο, τον ψήφισε για νέο, αξιοπρέπεια κι ελπίδα.<br />
Και μας γαμάει κι εμάς μαζί.<br />
Στάχτη στη στάχτη.<br />
Αυτά, και να προσέχετε μην αποτεφρωθείτε και χάσετε την αξιοπρέπειά σας.</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com29tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-10008786986083835352016-01-03T16:11:00.000+02:002016-01-03T16:11:15.720+02:00Λίτσα Παντέρα: Οι τοπ προβλέψεις για το 2016<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κυρίες και κύριοι, κλεφτρόνια και τζέντλεμεν, Γκανς και Ρόουζις, γαύροι και βάζελοι, μνημονιακοί γερμανοτσολιάδες κι αντιμνημονιακοί δραχμολάγνοι, χρόνια σας πολλά κι ευτυχισμένο το δύο χιλιάδες δεκάξι που είχε ξεπετάξει ολόκληρο τον Κολωνό.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/AkFqg5wAuFk" width="420"></iframe><br />
Σήμερα, μετά το επίμονο μύρισμα των νυχιών μου, την εξοντωτική παρατήρηση των άστρων σε τρίγωνα, τετράγωνα, κύκλους, κύβους και κόλουρους κώνους και την πόση τριών μπάφων χωρίς Ολχόλμπορν, θα σας πω με στατιστική βεβαιότητα 99,9% τι θα συμβεί το έτος που μας έρχεται.<br />
<ul style="text-align: left;">
<li><b>Ιανουάριος</b><br />Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Γυμναστηρίων ανακοινώνει αύξηση 127% στις εγγραφές, το οποίο δείχνει ότι οι Έλληνες πεινάνε και δεν έχουν να φάνε κάτω από τη μπότα των μνημονίων καθώς πήραν μόνο δώδεκα κιλά κατά μέσο όρο στη διάρκεια των Χριστουγεννιάτικων εορτών. Οι φοιτητές έκπληκτοι ακούν ότι ο θεσμός της εξεταστικής καταργείται ως σύστημα που προωθεί την αριστεία και τον ελιτισμό, και θα περνάνε κάθε φορά το μάθημα τα λαϊκά στρώματα, οι αγωνιζόμενοι φοιτητές και αυτοί που η γιαγιά τους βρέθηκε κάποια στιγμή στο ακροατήριο του Λαζόπουλου. Οι καθηγητές εξανίστανται και δικαίως, αφού πλέον δεν έχουν πού να ξεσπάσουν την οργή τους που δεν τους κάθονται οι γυναίκες τους. Οι εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ κηρύσσονται τελικά άκυρες, αφού ανακαλύπτεται ένα μυστικό άρθρο στο καταστατικό του κόμματος που λέει ότι αν το κόμμα ηττηθεί τρεις φορές στη σειρά από τον Τσίπρα, τότε διαλύεται και όλοι οι υποψήφιοι αρχηγοί αφορίζονται από τον Σεραφείμ Πειραιώς. </li>
<li><b>Φεβρουάριος</b><br />Η Ζωή Κωνσταντοπούλου συλλαμβάνεται ως διοργανώτρια πραξικοπήματος, το οποίο και διοργάνωνε με τον εαυτό της, και ως ύψιστη τιμωρία κλειδώνεται σε ένα άδειο δωμάτιο με άσπρους τοίχους όπου αναγκάζεται να ακούει 18 ώρες την ημέρα τον Τσίπρα να μιλάει αγγλικά. Στον απόηχο της διάλυσης της ΝΔ, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ιδρύει το κόμμα ΨΗ.ΣΤΑ.Ρ.Ι.Α. (ΨΗφίστε ΣΤΑθερότητα, Ρεαλισμό, Ισονομία και Ανάπτυξη) ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης ιδρύει το Γ.Κ.ΑΝ.ΤΕ.ΜΗ.Σ (Γενικό Κόμμα ΑΝάπτυξης, ΤΕλειότητας και ΜΗτσοτάκειας Σιγουριάς). Ο Άδωνις Γεωργιάδης αποσύρεται από την πολιτική και μεταβαίνει στην Πάτρα, όπου ετοιμάζει άρμα το οποίο και θα μοιράζει στους καρναβαλιστές τα βιβλία του. Ο Τσίπρας ανακοινώνει ότι η Ελλάδα είναι πολύ κοντά στην έξοδο από το μνημόνιο, ανακοινώνοντας παράλληλα αύξηση του ΦΠΑ στο 25%.</li>
<li><b>Μάρτιος</b><br />Το άρμα του Αδώνιδος κερδίζει το βραβείο στο καρναβάλι της Πάτρας, καθώς οι κριτές διαπιστώνουν ότι χρόνια είχαν να δουν τέτοιον καρνάβαλο. Με έκπληξη αντιμετωπίζει η Ελληνική κοινωνία την ανακοίνωση της κυβέρνησης ότι η 25η Μαρτίου παύει να εορτάζεται ως γιορτή μισαλλοδοξίας απέναντι στους φίλους και αδερφούς Τούρκους, κι αντ'αυτής θα εορτάζονται τα γενέθλια της Αρίθα Φράνκλιν, οπότε και θα ανακρούεται από τις απανταχού φιλαρμονικές της χώρας το <a href="https://www.youtube.com/watch?v=6FOUqQt3Kg0">R-E-S-P-E-C-T</a>. Ο Πάνος Καμμένος, που πάντα προτιμούσε την Ντάστι Σπρίνγκφιλντ, αποχωρεί οργισμένος από την κυβέρνηση απειλώντας ότι θα τα κάνει όλα Κούγκι αν δεν παίζεται μαζί και το Son Of A Preacher Man. Σαν τελική συμβιβαστική λύση προτείνεται από το Ποτάμι να ακούν όλοι μαζί το Piece of My Heart της Τζάνις Τζόπλιν. Σε ένδειξη κατανόησης, οι Τούρκοι στέλνουν F16 να περιπολήσουν πάνω από την Κέρκυρα.<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/iJb7cBfrxbo" width="420"></iframe></li>
<li><b>Απρίλιος</b><br />Το θράσος της Τουρκίας τιμωρείται, όπως είχε προβλέψει ο γέρων Παΐσιος, από το Ξανθόν Γένος, καθώς ο Πούτιν ολοκληρώνει την επέλασή του και υψώνει στην Αγιά Σοφιά τις δύο σημαίες, Ρώσικη κι Ελληνική. Ο Πάνος Καμμένος μετακομίζει την επόμενη κιόλας μέρα τα γραφεία του στην Κωνσταντινούπολη, ενώ, κατόπιν εισηγήσεως του Νίκου Φίλη και της Όλγας Γεροβασίλη, τα υπουργικά συμβούλια θα πραγματοποιούνται κάθε Σάββατο στον Άλφα με συντονιστή τον Σπύρο Παπαδόπουλο. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Πολιτικής Ορθότητας ανακοινώνει ότι, προκειμένου να μην προσβάλλεται το θρησκευτικό αίσθημα των Τζιχαντιστών, θα πρέπει όλες οι γυναίκες να φοράνε μπούρκα και να απαγορευτεί το χοιρινό. Ο Ντόναλντ Τραμπ εισβάλλει έξαλλος στα γραφεία της Ομοσπονδίας, δέρνει τον Πρόεδρο με ένα χοιρομέρι, πνίγει τη Γραμματέα με μια μπούρκα και σαν τελική προσβολή κατουράει πάνω στο χαλί. Την επόμενη μέρα οι δημοσκοπήσεις για τις προεδρικές εκλογές του δίνουν 78% δημοτικότητα, χάρη στην προάσπιση του αναφαίρετου δικαιώματος στο χοιρινό και τη γυναικεία γύμνια.</li>
<li><b>Μάιος</b><br />Η σύμπτωση Πρωτομαγιάς και Πάσχα προκαλεί σύγχυση στους κομμουνιστές ανά τη χώρα, οι οποίοι βγαίνουν στους δρόμους κραδαίνοντας κόκκινα αυγά, λαμπάδες και σούβλες με αρνιά και βροντοφωνάζουν "Το Πάσχα δεν είναι αργία, είναι απεργία" και "Ο Χριστός σταυρώθηκε για τις αμαρτίες του Λαού και όχι του Κεφαλαίου". Ο Τσίπρας δηλώνει για το ρουκετοπόλεμο της Χίου "Μεγάλη αναταραχή, ωραία κατάσταση", μέχρι να τον ενημερώσουν ότι δεν πετάνε μολότοφ. Ο Ολυμπιακός φτάνει στον τελικό του Europa League όπου και κατατροπώνει τη Λίβερπουλ με 4-0 από 4 πέτσινα πέναλτι. Ο Γιούργκεν Κλοπ αποσύρεται στο Θιβέτ και ο Βαγγέλης Μαρινάκης ψηφίζεται από τη Βουλή ως επίτιμος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο ΠΑΟΚ, ο οποίος εν τω μεταξύ έχει μετακομίσει στα πάτρια εδάφη, καταγγέλλει δριμύτατα το κατεστημένο της Αθήνας που δεν αφήνει τις μικρότερες πόλεις να ανθίσουν, αν και η Κωνσταντινούπολη είναι τρεις φορές η Αθήνα.</li>
<li><b>Ιούνιος</b><br />Ο Τσίπρας δηλώνει ικανοποιημένος με την ανάπτυξη της οικονομίας, προκηρύσσοντας ταυτόχρονα 7 ευρώ το πακέτο τσιγάρων και 3 ευρώ το λίτρο βενζίνης. Ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος απορούσε πώς έκανε πέντε μήνες να εμφανιστεί στο κόλπο, εισβάλλει με τη μηχανή του στο υπουργικό συμβούλιο-πλατό του "Στην Υγειά Μας", ανακράζει "ΜΕ ΘΥΜΑΣΑΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ;" και πλακώνει τον Τσίπρα στο ξύλο με μια αλυσίδα. Χαρακτηριστική η αντίδραση του Σπύρου Παπαδόπουλου: "τι έγινε ρε παιδιά;". Κατόπιν τούτου ο Γιάνης Βαρουφάκης αυτοανακηρύσσεται ανώτατος άρχων της Ελλάδος, ενώ ο Καμμένος συστήνει την αποσχιστική κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης. Στα καλλιτεχνικά νέα, οι Motley Crue αποκαλύπτουν ότι το Πρωτοχρονιάτικο σόου στο Λος Άντζελες δεν ήταν πραγματικά η τελευταία τους συναυλία, αλλά ένα κόλπο που ξεπατίκωσαν απ'τους Πυξ Βλαξ, και ξεκινούν θερινή περιοδεία με κύριους σταθμούς την Καλαμάτα, το Αγρίνιο και το Διδυμότειχο.<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/Vm5auKDPoSY" width="420"></iframe></li>
<li><b>Ιούλιος</b><br />Ο Γιάνης Βαρουφάκης ανακηρύσσει ως επίσημο ένδυμα της Ελλάδας το πουκάμισο-περσικό χαλί με δύο εκατομμύρια κόμπους και απαγορεύει την κυκλοφορία οχημάτων με παραπάνω από δύο ρόδες ως φλώρικα, καθώς και τη γραφή "Γιάννης". Οι Μπέζος, Πρετεντέρης, Λάτσιος και Σερβετάς εξοργίζονται από την κατάφωρη ανορθογραφία του ονόματός τους και αυτομολούν στην Κωνσταντινούπολη, απ'όπου και προετοιμάζεται πραξικόπημα κατά του Γιάνη από τον Καμμένο και τον Τσίπρα, που έλυσαν τελικά τις διαφορές τους πάνω στη soul του εξήντα ακούγοντας τις Σαπρίμς. Πίσω στο κατεστημένο της Αθήνας, ο Γιάνης αποφασίζει ότι το παράλληλο νόμισμα δεν είναι πλέον αρκετά της μοδός και έτσι εφαρμόζει το διαγώνιο νόμισμα. Οι πολίτες αναφωνούν όλοι μαζί "και πού να σφίξουν κι οι ζέστες".</li>
<li><b>Αύγουστος</b><br />Ο γνωστός μπλόγκερ Thomas the Barbarian αποφασίζει να γιορτάσει τα 21α γενέθλιά του στο Regency Casino Θεσσαλονίκης, όμως ένας λάθος χειρισμός σε μια έντονη παρτίδα Τέξας Χόλντεμ οδηγεί στη χρεωκοπία του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ο Γιάννης Μπουτάρης παραιτείται από ντροπή και στη θέση του αναλαμβάνει δήμαρχος ο Άνθιμος, ο οποίος εμφορούμενος από πνεύμα αγάπης μετατρέπει τη Χαριλάου σε γκέτο ομοφυλοφίλων (λες κι ήθελε πολύ-πουστράκια Αρειανοί-σαν να παρασύρομαι). Ο Τσίπρας κι ο Καμμένος πιάνουν στον ύπνο τον Βαρουφάκη και εγκαθιδρύουν την Τρίτη Φορά Αριστερά. Στις προγραμματικές του δηλώσεις ο Τσίπρας δηλώνει ότι η έξοδος από τις μνημονιακές πολιτικές είναι στο περίπτερο στη γωνία και παίρνει τσιγάρα και ταυτόχρονα προαναγγέλλει αύξηση του ΦΠΑ στο 27%, ενώ ο Καμμένος αποδεικνύει με ντοκουμέντα ότι μας ψεκάζουν.</li>
<li><b>Σεπτέμβριος</b><br />Η ΕΠΟ αποφασίζει ότι δεν υπάρχει πλέον λόγος να διεξάγεται το ελληνικό πρωτάθλημα και ο τίτλος κατοχυρώνεται στον Ολυμπιακό για τα έτη 2016, 17, 18 και 19. Ο ΠΑΟΚ, αηδιασμένος πια απ'το κατεστημένο της Αθήνας, διοργανώνει πρωτάθλημα με τη Φενερμπαχτσέ, τη Γαλατασαράι και τη Μπεσίκτας. Στις 11 Σεπτεμβρίου Αμερικανός αεροπειρατής εκτρέπει αραβικό αεροπλάνο από την πορεία του και το γκρεμίζει στο Μπουρτζ Καλίφα, διχάζοντας την κοινωνία των Εμιράτων ανάμεσα σε αυτούς που καλούν σε πόλεμο εναντίον της Αμερικής και σε αυτούς που λένε ότι ήταν ινσάιντ τζομπ κι η κηροζίνη δε λιώνει ατσάλινες δοκούς. Ο Βαρουφάκης καταδικάζεται για εσχάτη προδοσία στην εξευτελιστική ποινή του να φοράει το πουκάμισο μέσα απ'το παντελόνι, να πουλήσει τη μηχανή του και να καβαλάει καθημερινά ποδήλατο χωρίς σέλα.</li>
<li><b>Οκτώβριος</b><br />Ο Τσίπρας, συνειδητοποιώντας ότι έχει πολύ καιρό να κάνει εκλογές και απόλυτα βέβαιος ότι θα τις κερδίσει, προκηρύσσει εκλογές για το τέλος του μήνα. Αμέσως τα ΨΗ.ΣΤΑ.Ρ.Ι.Α. και Γ.Κ.ΑΝ.ΤΕ.ΜΗ.Σ. εξαπολύουν επιθετική προεκλογική εκστρατεία, ο μεν Μεϊμαράκης μοιράζοντας δωρεάν ψητά λουκάνικα και ο δε Κυριάκος μοιράζοντας σιντί με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Τέρη Χρυσού. Ο Τσίπρας, επηρμένος από τις προηγούμενες επιτυχίες του, υπόσχεται ότι θα ανεβάσει το βασικό μισθό στις τέσσερις χιλιάδες, σύνταξη στα 35 και μία BMW για κάθε τηλεθεατή του Λαζόπουλου. Το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών αποτελεί έκπληξη για όλους: νικητής αναδεικνύεται ο Τζον Σίνα, ως ο μόνος ικανός να παλέψει την κατάσταση που αντιμετωπίζει η χώρα. Οι Soft Cell ανακοινώνουν την κυκλοφορία άλμπουμ με τα μεγαλύτερα χιτς τους, το οποίο παραδόξως περιλαμβάνει περισσότερα τραγούδια απ'το εξής ένα:<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/L87DDH3pWN0" width="420"></iframe></li>
<li><b>Νοέμβριος</b><br />Η πρώτη κίνηση του Τζον Σίνα είναι να απαγορεύσει το ποστάρισμα του November Rain στα κοινωνικά δίκτυα με το που θα πέσει η πρώτη ψιχάλα. Γι'αυτή του την κίνηση του απονέμεται το Νόμπελ Ειρήνης. Στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ ο Ντόναλντ Τραμπ κατατροπώνει πανηγυρικά τη Χίλαρι Κλίντον, κάτι το οποίο δεν προκαλεί εντύπωση σε κανέναν γιατί πού πας κυρά μου να κουμαντάρεις ολόκληρο πλανήτη όταν δεν μπορείς να κουμαντάρεις το πουλί του Μπιλ. Οι Μεξικανοί των ΗΠΑ περνάνε μόνοι τους τρέχοντας, πηδώντας και κολυμπώντας τα σύνορα, με χαρακτηριστικές δηλώσεις του τύπου "καλύτερα στους βαρώνους της κόκας παρά στον Μίστερ Πλαγιοδάνειο". Ο Τσίπρας, διερωτώμενος πώς την πάτησε έτσι, αποφασίζει να επιστρέψει στις ρίζες του και κάνει κατάληψη στο Πολυτεχνείο, όπου απαιτεί παύση των μνημονιακών πολιτικών και ταυτόχρονη αύξηση του φόρου εισοδήματος στο 55%.</li>
<li><b>Δεκέμβριος</b><br />Το καθιερωμένο πλέον ετήσιο ξεκαύλωμα των αναρχομαλακισμένων αποτρέπεται χάρη σε ένα αυστηρό βλέμμα του Τζον Σίνα, ο οποίος απολαμβάνει το 95% της δημοτικότητας του λαού, με το υπόλοιπο 5% να είναι οι γνωστοί ψηφοφόροι του ΚΚΕ που δε θα αλλάξουν κόμμα δεν πα και να αναστηθεί ο Λέμμυ από τους νεκρούς. Ο Τσίπρας ανακοινώνει, χωρίς να τον ρωτήσει κανείς, αισιόδοξος ότι τα κάπιταλ κοντρόλς θα έχουν τερματιστεί μέχρι το τέλος του 2025. Ταυτόχρονα, ενόσω ο ΠΑΟΚ ολοκληρώνει τον πρώτο γύρο του Πρωταθλήματος Κωνσταντινούπολης πρώτος και αήττητος, το Μετρό της Θεσσαλονίκης παραδίδεται στην κυκλοφορία. Η τραγωδία όμως δε θα αργήσει να έρθει, καθώς οι Τζιχαντιστές θα εκμεταλλευτούν τα συγκεντρωμένα πλήθη που θα θαυμάζουν το τεχνολογικό επίτευγμα για να σκορπίσουν το θάνατο. Τα Χριστούγεννα θα αναβληθούν για το Φεβρουάριο του 2017, ενώ το Facebook, σε ένδειξη πένθους, θα δίνει τη δυνατότητα στον καθένα να βάλει στη φωτογραφία προφίλ του μια μπουγάτσα.</li>
</ul>
<div>
Αυτά, και να προσέχουμε το μόνο που θα πραγματοποιηθεί απ'τις προφητείες μου να είναι η επάνοδος των Motley Crue κι η πρωθυπουργία του Τζον Σίνα.</div>
</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-56707410589774560482015-12-29T13:08:00.000+02:002015-12-29T15:18:26.342+02:00Best of the Best 2015<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Άλλη μια χρονιά μας αφήνει πίσω της τρέχοντας, κορνάροντας και βγάζοντας κωλοδάχτυλα απ'το παράθυρο. Το 2015 ήταν μια πολύ έντονη χρονιά, με πολιτικούς διχασμούς, τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, πολέμους, προσφυγικές κρίσεις, κάπιταλ κοντρόλς, κωλοτούμπες, απειλές για Τρίτο Παγκόσμιο και γενικώς μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα.<br />
Κι <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.com/2014/12/best-of-the-best-2014.html">όπως και πέρσι</a>, έτσι και φέτος, στον αποχαιρετισμό της φετινής χρονιάς, έφτασε η ώρα να ευλογήσω τα γένια μου, να την παίξω με το είδωλό μου στον καθρέφτη και, κατά χρονολογική σειρά, να παραθέσω τις 12 αναρτήσεις αυτού εδώ του μπλογκ που μας έφεραν όλους μαζί στο λεκτικό οργασμό.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/VdegjWkZW4Q" width="420"></iframe><br />
<span style="background-color: white; color: #141823; font-family: inherit; line-height: 19.32px;">May you rest in fuckin' peace,<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Lemmy"> you magnificent bastard</a>.</span><br />
<div style="text-align: left;">
<ol style="text-align: left;">
<li><span style="text-indent: -15px;"><a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/01/thess-de-thess.html" style="color: #9fc5e8; font-weight: bold; text-indent: -15px;">Ξέρεις ότι ζεις στη Θεσσαλονίκη όταν...</a><br />Η πρώτη κιόλας ανάρτηση της χρονιάς ήταν μια ελεγεία στην πόλη του έρωτα, της μπουγάτσας, του Αριστοτελείου με σήμα τον Άγιο Δημήτριο και του πιο σύγχρονου μετρό της Ευρώπης. Στο Ρετζίκι και την Επτάλοφο, την Παλιά και τη Νέα Παραλία. Στον Γκάλη, τον Κούδα και τον Χατζηπαναγή. Στη Χαλκιδική που σαν αυτή δεν έχει. Στους ανθρώπους που κάθονται σε οικοδομές, παθαίνουν φούιτ και σε παίρνουν κιμά να σε κάνουν κεφτέδες. Στην καριόλα Εμμανουέλα Αγγουράκη, στον Ρέμο Μπινέ και στο κατεστημένο της Αθήνας. Στη "συμπρωτεύουσα" που θα είναι για πάντα πρώτη στις καρδιές μας.</span></li>
<li><span style="text-indent: -15px;"><a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/01/the-official-drinking-game.html" style="color: #9fc5e8; font-weight: bold; text-indent: -15px;">Λεωφορείο: The Official Drinking Game</a><br />Βασική πλευρά της ζωής στη Θεσσαλονίκη είναι και η καθημερινή χρήση των λεωφορείων. Το επικό αυτό drinking game, από το οποίο επιβίωσαν μόνο πολύ σκληροί πότες σαν τον Πρόεδρο του Α.Π.Ι., καυτηριάζει με τη γλαφυρότητα που τόσο αγαπήσατε τους ραλίστες σωφέρ των λεωφορείων, τις γηραιές κυρίες που αποζητούν να ξαποστάσουν το κουρασμένο απ'τα χρόνια κορμί τους, τους ανθρώπους που δεν είναι ζητιάνοι αλλά έχουν κοριτσάκι με εγχείρηση στο εξωτερικό και τους έδειξε κι η Τατιάνα, και φυσικά την προηγμένης τεχνολογίας αθόρυβη, οικολογική και υδατοστεγή κατασκευή των οχημάτων.</span></li>
<li><span style="text-indent: -15px;"><a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/02/valen-tines.html" style="color: #9fc5e8; font-weight: bold; text-indent: -15px;">Valen Tines?</a><br />Σε μια ανάρτηση γραμμένη ως ύστατο φόρο τιμής σε μία άλλη θρυλική μορφή που χάθηκε πρόωρα, τον μέγιστο<a href="http://cavestudioz.blogspot.gr/"> Master G</a>, η επιβεβλημένη από ξενόφερτα συμφέροντα που υπηρετούν τη βολεμένη οικονομικά ολιγαρχία εορτή του Αγίου Βαλεντίνου ξαπλώνει στο τραπέζι της αυτοψίας και κατακρεουργείται βίαια από το αδίστακτο νυστέρι μου. Γιατί ποιο άλλο ζώο στον πλανήτη θα σκεφτόταν να μαγαρίσει κάτι τόσο ιερό όσο το σεξ με αηδίες σαν τις καρδούλες, τα λουλούδια, τα χνουδωτά αρκουδάκια, τις ταινίες με τη Τζούλια Τρόμπερτς και τα τραγούδια της ύστερης περιόδου των Aerosmith?<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/3BaVSjFWZbY" width="420"></iframe></span></li>
<li><span style="text-indent: -15px;"><a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/03/keep-calm-and-carry-ola.html" style="color: #9fc5e8; font-weight: bold; text-indent: -15px;">...τη γαμάς ή δεν τη γαμάς, κύριε πρόεδρε;</a><br />Οι περιπλανήσεις του μικρού Βάρβαρου στον μαγευτικό κόσμο του Eightball, του ροκ/ντίσκο/stand up comedy/ερμηνευτικός χορός/διαγωνισμός κεντήματος club της Θεσσαλονίκης, συνεχίζονται απτόητες. Κι αυτή τη φορά ο μικρός Βάρβαρος ξεχύνεται σαν εμετός στην επίθεση, τριπλάρει δέκα αμυντικούς σε τηλεφωνικό θάλαμο, περνάει και τον τερματοφύλακα και...δοκάρι κι έξω. Δυο γύρες κερασμένα σφηνάκια Γιάγκερ ήταν το μόνο που ζητούσε από το ατελείωτο κορμί μου και τη χαρισματική προσωπικότητά μου η κοπελιά, χάριν της ανωνυμίας αποκαλούμενη Αφροξυλάνθη (δε θυμάμαι πλέον και πώς τη λέγανε). Κορίτσια, don't be an Αφροξυλάνθη.</span></li>
<li><a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/03/another-one-bites-the-dust.html" style="color: #9fc5e8; font-weight: bold; text-indent: -15px;">Οι δεκα πιο punchable φάτσες στον κόσμο</a><b> + bonus </b><a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/08/you-gotta-roll-with-the-punches.html" style="color: #9fc5e8; font-weight: bold; text-indent: -15px;">Άλλες δέκα φάτσες για μπουνίδια</a><br />Σίγουρα θα έχει συμβεί και σε σας να δείτε κάποιον άνθρωπο που, χωρίς να σας έχει προκαλέσει ή να έχει κάνει κάτι ιδιαίτερα κακό στη ζωή του, και μόνο απ'το ύφος και τα χαρακτηριστικά του θέλετε να τον δέσετε σε έναν στύλο και να του ρίχνετε μπάτσες μέχρι να ξεφλουδίσει η φάτσα του. Οι δύο αυτές αναρτήσεις είναι αφιερωμένες σε τέτοιου είδους ανθρώπους και δεν ξεφεύγει κανείς: από πολιτικάντηδες μέχρι υπερεκτιμημένους ποδοσφαιριστές, από Χολυγουντιανούς σκηνοθέτες μέχρι αγαπημένους χέβι τραγουδιστές κι από ιντερνετικούς εξυπνάκηδες μέχρι επαγγελματίες ψωλορουφήχτρες. </li>
<li><span style="text-indent: -15px;"><a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/05/the-revenge-of-the-humble-chamomile.html" style="color: #9fc5e8; font-weight: bold; text-indent: -15px;">Η εκδίκηση της Ματίνας Μανταρινάκη</a><br />Κρίνοντας από το πώς όλοι έχασαν τις μπίλιες τους όταν ο ΑΝΤ1 σταμάτησε τις επαναλήψεις για δύο βδομάδες, το Κωνσταντίνου και Ελένης είναι, δυστυχώς, ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κενωνίας. Και πώς να μην είναι όταν περιείχε την πρώτη χίπστερ περσόνα πολύ πριν καν διανοηθούμε τον όρο χίπστερ; Ο λόγος φυσικά για τη Ματίνα, που φορούσε κοκάλινα γυαλιά και φούστες για προσκύνημα σε μοναστήρι, άκουγε μουσική ξεχασμένη απ'τη γραμματεία του θεού, ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ και ευρίσκετο σε μία μόνιμη κατάσταση αγαμίας 17 χρόνια πριν αυτά γίνουν μόδα. Χάθηκε ρε γαμημένε Ρώμα να μας δώσεις κανένα νουμεράκι για το Τζόκερ;</span></li>
<li><span style="text-indent: -15px;"><a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/05/paola-gossow.html" style="color: #9fc5e8; font-weight: bold; text-indent: -15px;">Paola Gossow?</a><br />Στις 24 Μαΐου η μεταλλική καρδιά της Θεσσαλονίκης χτύπησε στο Principal Club Theater, όπου οι Accept σκόρπισαν Τευτονικό τρόμο. Φαίνεται όμως ότι από την πολλή τρομάρα οι κοινωνοί του μεταλλικού πνεύματος έχασαν την επαφή τους με την πραγματικότητα. Σύμφωνα με τα λεγόμενα ενός χαμένου εξαδέρφου του Στεφανάκη, φέτος οι Nightwish εμφανίστηκαν στο Rockwave, οι Judas Priest έπαιξαν στο Καυτατζόγλειο και, το καλύτερο όλων, η αρχιέρεια του σκυλάδικου Πάολα είναι κατά βάθος μέλος της Σκοτεινής Πλευράς και χτυπιέται στο σπίτι της με Manowar. <a href="https://www.youtube.com/watch?v=SZjgI3Fd2CM">Είσαι τρελός;</a> (Νταν νταν). Είσαι τρελός; (Νταν νταν). Που πας τους Manowar με άλλους να συγκρίνεις!</span></li>
<li><span style="text-indent: -15px;"><a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/07/here-comes-the-metal-meltdown.html" style="color: #9fc5e8; font-weight: bold; text-indent: -15px;">Είναι Τρελός ο Καραφλός</a><br />Φυσικά, ακόμα κι οι πάνσεπτοι Accept δεν είναι παρά οδοντόκρεμες μπροστά στην κάθοδο του ίδιου του Metal God και του Ιερατείου του επί γης. Εν μέσω δημοψηφίσματος, κάπιταλ κοντρόλ και εθνικού διχασμού, ο Χάλφορντας μας πήρε τα υπάρχοντα και μας περπάτησε όλους στους διαδρόμους της Βαλχάλα. Εννιά ευρώ για ένα μπουκάλι μπύρας Φιξ κάτω απ'τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο της Αθήνας δεν ήταν τίποτα μπροστά στην ύψιστη ανταμοιβή του να συναντήσεις από κοντά τον Έναν και Μοναδικό, τον Painkiller, τον Exciter, τον Hellrider, τον Turbo Lover, τον Jawbreaker.</span><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/tormYU27Ldk" width="420"></iframe></li>
<li><span style="text-indent: -15px;"><a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/08/yngwie-malmsteens-rising-cock.html" style="color: #9fc5e8; font-weight: bold; text-indent: -15px;">Yngwie Malmsteen's Rising Cock</a><br />Εκτός από τον Μεταλλικό Θεό, υπάρχουν κι άλλοι ήσσονος σημασίας Άγιοι στο μεταλλικό πάνθεο. Ο Ίνγκβι Μάλμστην και το ξεκούμπωτο πουκάμισό του κατέχουν σε αυτό θέση Οσίου Παταπίου, αλλά μην του το πείτε-νομίζει ότι είναι τουλάχιστον Ιησούς. Με κατορθώματα που περιλαμβάνουν τον τερματισμό του Contra χωρίς το Konami Code, την προσπάθεια να επισκιάσει τον fuckin' Dio, την ικανότητα να παίξει 34 συνεχόμενα λεπτά αρπέτζια χωρίς ούτε ένα διάλειμμα για κοκαΐνη και την διασκευή, για κάποιο μυστήριο λόγο, στο Gimme! Gimme! Gimme! των ABBA, ο Ίνγκβι είναι σαν εκείνον τον ξάδερφο που έχει πάει σε όλα τα τάλεντ σόου, κόβεται πάντα στις οντισιόν και επιμένει ότι "το κοινό δεν είναι έτοιμο γι'αυτόν".</span></li>
<li><span style="text-indent: -15px;"><a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/09/rock-me-syrizeus.html" style="color: #9fc5e8; font-weight: bold; text-indent: -15px;">Σύριζα-Θρησκεία-Αυτοδυναμία</a><br />Όπως είδαμε, η πολιτική ζωή του τόπου το έτος 2015 κατάφερε να ξεπεράσει σε ένταση, διχασμό και αριθμό εκλογικών αναμετρήσεων ακόμα και το βρώμικο '89. Ποια ήταν τα 2 cents μου για την αναμέτρηση του Σεπτεμβρίου, θα με ρωτήσετε; Ψήφος στο Σύριζα, φυσικά! Δε μας γάμησε αρκετά η πρώτη φορά αριστερά για να θέλουμε και δεύτερη; θα ρωτούσατε εύλογα ορισμένοι. Θα επικροτήσουμε τη μεγαλύτερη κωλοτούμπα που έχει συμβεί στον πλανήτη από εποχής Νάντιας Κομανέτσι; θα ρωτούσατε εξίσου εύλογα ορισμένοι άλλοι. Μην ανησυχείτε, αγαπητοί μου ψηφοφόροι. Όλα έχουν την εξήγησή τους, σαν το τέλος του Lost.</span></li>
<li><span style="text-indent: -15px;"><a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/11/play-that-funky-blog-game-white-boy.html" style="color: #9fc5e8; font-weight: bold; text-indent: -15px;">Play that funky blog game, white boy</a><br />Μετά τον <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/11/come-out-and-play.html">τρίτο μεγάλο διαγωνισμό του ΚΠΣΑ</a>, στον οποίο ανεδείχθη θριαμβευτικά νικητής ο γερο-Χώστης, απήντησα σε ερωτήσεις όπως ποιον διάσημο σταρ θα ήθελα για γκόμενο αν ήμουν διάσημη σταρ, ποιο άχρηστο μαντζαφλάρι τηλεμάρκετινγκ ήθελα πάντα κρυφά να αγοράσω, πώς θα ήταν το σκηνικό όπου οι Priest θα έπαιζαν πρόγραμμα στα Μαμούνια Λάιβ, σε ποια διάσημη γκόμενα θα έκανα πρόταση γάμου με το δαχτυλίδι του Σάουρον και πώς θα περνούσα την τελευταία μέρα της ζωής μου με άπειρα φράγκα. Ο μετρητής σεξ-βίας-μηχανολογίας χτύπησε για άλλη μια φορά κόκκινα και το αποτέλεσμα ήταν Van-Ηalen-tastic.<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/Bl4dEAtxo0M" width="420"></iframe></span></li>
<li style="text-indent: -15px;"> <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/12/theres-monster-under-my-bed.html"><b>There's a Monster under my bed</b></a><br /><span style="background-color: white; text-indent: 0px;">Όταν χρειάζεσαι μια γρήγορη ένεση ενέργειας αλλά απεχθάνεσαι την γεύση του καφέ και/ή την ομαλή λειτουργία των εσωτερικών σου οργάνων, μία λύση υπάρχει: τα Energy Drinks. Υπό τους ήχους των Αργκ Όβερκιλ, λες κι έχω ξεμείνει στον πορσελάνινο θρόνο με κλειστό το κινητό, διαβάζω τη συσκευασία της Μανστεριάς, που και σιγά το όνομα που το έκαναν τραγούδι οι Ριάνες και οι Σκίλετ, και μέχρι να τελειώσω έχω επιστρέψει στα ανέμελα χρόνια της εφηβείας, όπου έβριζα μάνες Πολωνών στο Call of Duty, την έπαιζα δεκαπέντε φορές τη μέρα, μάτωνε το πουλί μου και νόμιζα ότι μου ήρθε περίοδος. Προσοχή: υψηλή περιεκτικότητα σε ραδιενέργεια.</span></li>
</ol>
<div>
Αυτά, και να προσέχετε με τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ντρόγκια. Αφού πέθανε κι ο Lemmy, κανείς μας δεν είναι ασφαλής.</div>
</div>
</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-28171248381441612732015-12-22T20:31:00.000+02:002015-12-22T20:33:10.913+02:00Τα 10 χειρότερα τραγούδια της ροκ των 80's<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κάθε χρόνο τέτοιον καιρό έγραφα μια λίστα με τα δέκα ή δεκαπέντε χειρότερα τραγούδια της χρονιάς που μας πέρασε.<br />
Φέτος όμως δεν το θεώρησα απαραίτητο, γιατί αν το έκανα θα ήταν απλά δέκα φορές η <a href="https://www.youtube.com/watch?v=7hPMmzKs62w">προσπάθεια της Μαντόνας</a> να πείσει, και τον κόσμο αλλά κυρίως τον εαυτό της, ότι δεν είναι 57 χρονών και ότι ασχολούνται ακόμα άνθρωποι μαζί της, πάνω σε ένα μπιτ που ακούγεται σαν ο Όπτιμους Πράιμ να έφαγε χαλασμένη φασολάδα και μετά να γάμησε ένα μπλε λεωφορείο του ΟΑΣΘ.<br />
Ναι, ακόμα κυκλοφορούν τα γαμήδια. Η διπλωματική μου θα είναι πάνω στο πώς δεν έχουν σαπίσει μετά από τόσα χρόνια.<br />
Γι'αυτό θα κάνω κάτι διαφορετικό: μια δροσιστική βουτιά στο ένδοξο παρελθόν του Τιρινινίου, της άσπρης κάλτσας με σκαρπίνι, της περμανάντ και της ατελείωτης, μα ατελείωτης κόκας. Back to the '80s. Προσοχή: υψηλή περιεκτικότητα σε αναφορές στους Van Halen.<br />
<ul style="text-align: left;">
<li><b>Sammy Hagar-I Can't Drive 55</b><br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/RvV3nn_de2k?rel=0" width="420"></iframe><br />Λίγη αυτοκινητιστική ιστορία: μέχρι και το 70, όλοι οι Αμερικάνοι οδηγούσανε κάτι τροχοφόρες μπανιέρες με οχτάλιτρους V8 που καίγανε δέκα λίτρα στο παρκάρισμα, μέχρι που ξέσπασε πετρελαϊκή κρίση, οπότε κάποιος φωστήρας στο ομοσπονδιακό Υπουργείο Μεταφορών σκέφτηκε ότι ο καλύτερος τρόπος να εξοικονομηθούν καύσιμα είναι να επιβάλλει σε όλη τη χώρα ανώτατο όριο 55 μίλια (90 χιλιόμετρα) και να πηγαίνουν όλοι σαν τις κότες. Κάπου εδώ μπαίνει ο Σάμι Χέιγκαρ, ο οποίος, ναι, τεχνικά έχει καλύτερη φωνή απ'τον Ντέιβιντ Λι Ροθ, αλλά αν το ποιος έχει καλύτερη φωνή είχε καμιά σημασία, ο Μπομπ Ντίλαν θα έπρεπε να σφουγγαρίζει τουαλέτες. Το πρόβλημα είναι ότι ο Χέιγκαρ, εκτός απ'το να οδηγήσει με 55, δεν μπορεί επίσης να νιώσει καθόλου από ροκ. Το να γράψεις έναν ύμνο στη γρήγορη οδήγηση είναι ένας γρήγορος δρόμος (see what I did there?) να φανείς γαμάτος, αλλά όχι αν το κάνεις σαν να παραπονιέσαι. I can't drive 55, boo fuckin' hoo! <a href="https://www.youtube.com/watch?v=w-NshzYK9y0">Ντέιβ, έλα δείξ'του πώς γίνεται η δουλειά.</a></li>
<li><b>Poison-Every Rose Has Its Thorn</b><br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/ZcqWyyHlCDA?rel=0" width="420"></iframe><br />Η μουσική των Poison είναι ελεεινή και τρισάθλια. Το πιο διασκεδαστικό που μπορεί να κάνει κανείς με ένα άλμπουμ των Poison είναι να δείχνει το εξώφυλλο του άλμπουμ σε ανυποψίαστους φίλους του, να ρωτάει "ποιος απ'τους τέσσερις είναι η γκόμενα" και να βλέπει τα μούτρα τους όταν τους πει ότι και οι τέσσερις είναι άντρες. Και φυσικά η κατάρα της "ροκ μπάντας με ξενέρωτη μπαλάντα σαν μεγαλύτερο χιτ" είναι εδώ σε όλο της το μεγαλείο. Το πρόβλημα είναι ότι δε βγάζει κανένα νόημα. Μας λέει λοιπόν ο τύπος που μοιάζει με γκόμενα "κάθε ρόδο έχει το αγκάθι του". Οκ, σωστό αυτό. Και καπάκι μας λέει ότι "κάθε νύχτα έχει την αυγή της". Μα...αυτό είναι το ακριβώς αντίθετο νόημα από το προηγούμενο. Και αμέσως μετά λέει "όπως κάθε καουμπόι τραγουδάει ένα λυπητερό τραγούδι". Αυτό το μόνο που χρησίμευσε ήταν να κάνει τους καουμπόηδες να μοιάζουν γκέι είκοσι χρόνια πριν το Brokeback Mountain. Αλλά οκ, πιθανώς να έβγαζε νόημα στα 80's, με τόση κοκαΐνη που έπαιρναν όλοι.</li>
<li><b>Def Leppard-Love Bites</b><br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/0T1IVyXBGjM" width="420"></iframe><br />Ίσως το καλύτερο συγκρότημα με κουλό ντράμερ έβερ, οι Ντεφ Λέπαρντ, πριν τους χτυπήσει η κουλαμάρα, θεωρούνταν ένα αξιόλογο μέλος του NWOBHM δίπλα στους Σάξον και τους Μέιντεν. And then they went mainstream. Τώρα, το να γράφεις μπαλάντες, με καθαρές κιθάρες και ρομαντικούς στίχους, δεν είναι απαραίτητα κακό. Για να πετύχει, όμως, η συνταγή, χρειάζεται ένα καθοριστικό συστατικό: ο Ντέιβιντ Κάβερντεϊλ. Όχι απαραίτητα ο ίδιος, αλλά μια βαθιά κι αισθαντική αντρική φωνή που να μπορεί να κάνει το μουνάκι σου να στάξει ακόμα κι αν δεν έχεις μουνάκι. Αντ'αυτού, οι Λέπαρντ έχουν τον χειρότερο τραγουδιστή της ιστορίας. Χειρότερο από τον Μπομπ Ντίλαν. Χειρότερο από τον Τσαντ Κρούγκερ. Κι αν το γάβγισμα αυτού του τύπου ταίριαζε, με κάποιον διεστραμμένο τρόπο, στο εξόχως παρακμιακό Pour Some Sugar On Me, εδώ πέρα, στη μελωδική μπαλάντα που θα έπρεπε να τραγουδάει ο Κάβερντεϊλ, ακούγεται σαν να βάζεις να ακούσεις σουηδικό μπλακ μέταλ και να σκάει ξαφνικά ο Πάριος.</li>
<li><b>Warrant-Cherry Pie</b><br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/OjyZKfdwlng?rel=0" width="420"></iframe><br />Μένοντας στο Pour Some Sugar On Me: ναι, θεωρώ ότι είναι νόστιμο (see what I did there? Again?). Αλλά, γενικά μιλώντας, ένα ήταν παραπάνω από αρκετό. Αυτό προφανώς δεν πτόησε τους Warrant, οι οποίοι έβγαλαν ένα τραγούδι ίδιο σε τέμπο, σε drumming paterns (υπενθυμίζω εδώ ότι ο κλαπατσιμπαλίστας των Λέπαρντ είχε μόνο ένα χέρι), στον τρόπο που αναπτύσσονται οι μελωδικές γραμμές της κιθάρας και, κυρίως, στην χρήση ηλίθιου σεξουαλικού ευφημισμού με φαγητό για τον τίτλο και το ρεφρέν. Σύμφωνα, δε, με τον θρύλο, οι στίχοι του τραγουδιού γράφτηκαν από τον τραγουδιστή της μπάντας μέσα σε ένα τέταρτο, πάνω σε ένα κουτί πίτσας. Και μετά από τόσα φαγητά αναρωτιόμαστε γιατί τα Αμερικανάκια είναι παχύσαρκα. Ο ίδιος πάντως απεκήρυσσε το τραγούδι ως μη αντιπροσωπευτικό των Warrant. Δυστυχώς, το μόνο άλλο τραγούδι τους που έμεινε ήταν...μαντέψτε...<a href="https://www.youtube.com/watch?v=rrSdXtFJG20">η κατηραμένη μπαλάντα</a>. Η οποία, καίτοι η κατηραμένη μπαλάντα, είναι κατά τι καλύτερη απ'την Κερασόπιτα. Τρέξε γύρεψε.</li>
<li><b>Extreme-Play With Me</b><br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/475g0fZNywU" width="420"></iframe><br />Εσείς το ξέρατε ότι υπήρξε και τρίτος τραγουδιστής των Van Halen? Είναι αυτός εδώ ο τυπάς, ονόματι Γκάρι Τσερόουν, και οι περισσότεροι φαν της μπάντας θέλουν να τον θυμούνται όσο οι Παναθηναϊκοί θέλουν να θυμούνται τον Φάμπρι. Πού πας, βρε καημένε, με το ίδιο όνομα που είχε το κατοικίδιο σαλιγκάρι του Μπομπ Σφουγγαράκη; Εδώ τον βλέπουμε στην πρώτη του μπάντα, της οποίας το μεγαλύτερο χιτ ήταν-φυσικά-η ξενέρωτη μπαλάντα More Than Words. Αλλά αυτό βγήκε στη δεκαετία του '90. Αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι ένας κιθαρίστας που μπαίνει στο κομμάτι με την ψωλή του όρθια για να σκίσει σούφρες και να σπείρει εξώγαμα με τις ανηλεείς κιθαριές του. Με τι επικό στίχο θα παντρέψει ο Γκάρι την βιρτουοζιτέ του κιθαρίστα του, ώστε δι'ελέου και φόβου να οδηγηθούμε όλοι μαζί στη μεταλλική κάθαρση; ...Με μια απαρίθμηση από παιδικά παιχνίδια. Αυτοί είναι όλοι οι στίχοι. Fuck. Me. Sideways. </li>
<li><b>Bon Jovi-Born To Be My Baby</b><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/Ahf2B_eZUc4?rel=0" width="420"></iframe><br />Ο Τζον Μπον Τζόβενος είναι άλλος ένας από εκείνους τους τύπους που έκαναν καριέρα αποκλειστικά και μόνο επειδή είναι ομορφόπαιδα. Επομένως το να αναζητάς ποιότητα από τη μουσική του είναι σαν να ρίχνεις δελτίο με ματς του Λεβαδειακού, αλλά ακόμα κι οι Μπον Τζόβενοι μπορούν να επιδείξουν καλύτερα απ'αυτό (όπως αναγνωρίζει και ο Μπάρνεϊ Στίνσον με <a href="https://www.youtube.com/watch?v=KrZHPOeOxQQ">το-ίσως μόνο-τραγούδι που συμπεριλαμβάνει στο Get Psyched Mix του</a>). Είναι λες και όταν το ηχογραφούσαν ήταν τελευταία μέρα πριν την κάνουν για Χριστούγεννα στο Γκστάαντ και είπαν "δε γαμιέται". Μετά το αρχικό πιασάρικο "να να να", γαμιέται ο Δίας. Τα όργανα είναι σαν να τα πήραν από πέντε διαφορετικά τραγούδια και οι μελωδίες αρνούνται να συνεργαστούν μεταξύ τους χειρότερα κι από τον <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.com/2015/11/syriza-vs-syriza.html">ΣΥΡΙΖΑ με τον ΣΥΡΙΖΑ</a>. Oι στίχοι σε κάνουν να νοσταλγείς <a href="https://www.youtube.com/watch?v=lDK9QqIzhwk">τον Τόμι και την Τζίνα</a>, και το ψεύτικο γρέζι του Μπον Τζόβενου είναι πιο ηχηρό κι εκνευριστικό από ποτέ. Αν τραβούσανε το "να να να" για πέντε λεπτά, το τραγούδι θα έβγαινε καλύτερο.</li>
<li><b>U2-I Still Haven't Found What I'm Looking For</b><br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/fmxOUIddBm0" width="420"></iframe><br />Θέτοντας σοβαρή υποψηφιότητα τόσο για το πιο σύντομο όνομα μπάντας όσο και για το μακρύτερο όνομα τραγουδιού, οι U2 δε θα μπορούσαν να μην έχουν θέση σε αυτή τη λίστα. Όσο ο κιθαρίστας που θέλει 50 χρονών άνθρωπο να τον παίρνουν στα σοβαρά ενώ αυτοαποκαλείται The Edge παίζει τρεις νότες, τις οποίες πολλαπλασιάζει-ωσάν ο Τζίζαντας τα ψάρια-με το echo για να ακούγεται ότι παίζει κάτι εκτός απ'το πουλί του, από πάνω ο Μπόνο δίνει Μπόνο στο τραγουδιστικό στυλ της δακρυσμένης κλειτορίδας που τόσο καλά κατέχει δηλώνοντάς μας ότι ακόμα δε βρήκε αυτό που έψαχνε. Γνωρίζοντας τις πολιτικές ανησυχίες των U2, αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει από την παγκόσμια ειρήνη και την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Τουρκία μέχρι τον αναπτήρα του. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι τόσο αργό και κατατονικό που κάθε ακρόαση είναι σαν να περιμένεις να πεθάνεις κόβοντας τις φλέβες σου με νυχοκόπτη. Γαμώτο. Πού είναι ο νυχοκόπτης; Τον έχασα. Μπόνο, για έλα ρίξε μια ματιά. Ακόμα δε τον βρήκα.</li>
<li><b>Vixen-Edge Of A Broken Heart</b><br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/mQOmDUnt8Hs?rel=0" width="420"></iframe><br />Εκτός απ'όλες τις hair metal μπάντες με άντρες που έμοιαζαν με γκόμενες, υπήρχε και μια hair metal μπάντα στην οποία έπαιζαν αληθινές γκόμενες. Και τι γκόμενες μάλιστα. Αλλά αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι ότι οι γκόμενες δεν τα καταφέρνουν σε ένα είδος που κυριαρχείται από άντρες (βλέπε μηχανολογία). Ακόμα κι αν αυτοί οι άντρες μοιάζουν με γκόμενες. Το πρόβλημα είναι ότι το στάνταρ hair metal τραγούδι έχει σαν θεματικό άξονα την αγάπη του αφηγητή-τραγουδιστή για κάτι που στην καθομιλουμένη αποκαλούμε μουνί. Αυτό φυσικά είναι πρόβλημα για τις Vixen, γιατί εκπροσωπούν το ίδιο το μουνί, κι ο λεσβιακός έρως τότε δεν ήταν τόσο αποδεκτός όσο η διώροφη περμανάντ. Έτσι μουσικά έχουμε ένα στάνταρ hair metal τραγούδι, με shredding guitars and all, που στιχουργικά λέει για την ερωτική απογοήτευση μιας γκόμενας. Το αποτέλεσμα είναι ελαφρώς καλύτερο από ένα τραγούδι με country κιθάρες και μπάντζο που περιγράφει την gangsta ζωή στους δρόμους του Μπρονξ.</li>
<li><b>Van Hagar-Dreams</b><br />Ίσως, λέω ίσως, να έχετε υποψιαστεί μέσα από τις αναρτήσεις μου ότι λατρεύω τον Έντι Βαν Χέιλεν. Αυτό είναι η μισή αλήθεια, γιατί λατρεύω τον κιθαρίστα Έντι Βαν Χέιλεν. Ο άνθρωπος Έντι Βαν Χέιλεν είναι ένας μαλάκας και μισός, κι αυτό δεν έχει καν να κάνει με το ότι φέρεται σαν αρχίδι σε όποιον άνθρωπο δεν έχει το επώνυμο Βαν Χέιλεν. Να γιατί είναι μαλάκας: ο άνθρωπος είναι ένας μικρός θεούλης της κιθάρας, που μπορεί να την πάρει στα χέρια του και να την κάνει να ακούγεται από <a href="https://www.youtube.com/watch?v=iotqohL6E5w">βρώμικο, αρχιδάτο rock n roll</a> μέχρι <a href="https://www.youtube.com/watch?v=sI7XiJgt0vY">γαμημένο Μπαχ</a>. Οπότε τι πιο φυσιολογικό από το να πλακώσει να παίζει σύνθια! Βεβαίως, το ότι άρχισε να παίζει σύνθια δεν ήταν η καταστροφή, γιατί όποιος άνθρωπος ακούει το Jump και δεν νιώθει μέσα του τη διάθεση να πέσει και να πάρει πεντακόσιες κάμψεις από την ξαφνική έκρηξη ενέργειας είναι λίγο νεκρός στο βάθος της ψυχής του. Αλλά μετά ήρθε ο Σάμι Χέιγκαρ.<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/sZLKtjATZt0?rel=0" width="420"></iframe><br />Ναι, μπορεί και να είμαι και προκατειλημμένος εναντίον των Van Hagar. Αλλά αυτό το πράμα ακούγεται σαν τους γαμημένους Journey.</li>
<li><b>Journey-Don't Stop Believin'</b><br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/KCy7lLQwToI?rel=0" width="420"></iframe><br />Και μια που τ'αναφέραμε κι αρχή διαλόγου κάναμε, θέλω μέσα από τα βάθη του παχέος εντέρου μου να ρίξω ένα πηχτό και βρωμερό χέσιμο στους Journey και σε αυτό το τραγούδι που είναι λες και γράφτηκε κατευθείαν για ταινία όπου η Τζούλια Ρόμπερτς φιλιέται με τον Χιου Γκραντ στη βροχή. Ας αρχίσουμε από το ότι είναι βασισμένο στο ένα και μεγαλύτερο από όλα τα μουσικά κλισέ, τις <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Four_Chords">τέσσερις συγχορδίες</a>, παιγμένες σε πιάνο για έξτρα φτηνό συναισθηματισμό από τα ράφια του Λιντλ. Το σύνθι από Κάζιο λαϊκής εμποροπανήγυρης λείπει όσο κι ο Μάρτης απ'τη Σαρακοστή, ενώ ο Στιβ Πέρι πρέπει να πάσχει από σκωληκοειδίτιδα. Και φτάνουμε στους στίχους. Ένα κορίτσι απ'την επαρχία, ένα αγόρι απ'το Ντιτρόιτ, τέσσερα πόδια δυνατά και μια κουτσή κιθάρα. Και ποιο είναι το κεντρικό μήνυμα; Μη σταματάς να πιστεύεις; Αυτό ήταν ήδη κλισέ από την εποχή του Ιησού! Γαμώ τους Journey και γαμώ και το Glee που επανέφερε το κωλοτράγουδο απ'τον τάφο. Και γαμώ το Glee γενικότερα.</li>
</ul>
<div>
Αυτά, και να προσέχετε μήπως η αγαπημένη σας μπάντα προσλάβει έναν καινούριο τραγουδιστή ο οποίος θα βγάζει ξενέρωτες μπαλάντες, κι όλο αυτό δέκα χρόνια πριν καν γεννηθείτε.</div>
</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-5036237660273802322015-12-12T16:40:00.000+02:002015-12-12T16:40:36.722+02:00Η τελευταία τηγανητή πατάτα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Εικάζω πως θα έχετε παρατηρήσει ένα φαινόμενο που απαντάται κάθε φορά που πηγαίνετε με φιλική παρέα σε ταβέρνα. Πεινάτε σαν τον Πύρρο τον Σαλαμοάρπαγα από το Κωνσταντίνου κι Ελένης (R.I.P), θέλετε κάτι να συνοδεύσετε τις μπύρες και τις ρετσίνες, και μόλις σκάνε μύτη οι τηγανητές πατάτες ορμάτε όλοι σαν τα Ουρούκ Χάι.<br />
Μέχρι που μένει αυτή η μία τελευταία τηγανητή πατάτα. Μία δύσμοιρη πατατούλα στο πιάτο μοναχή της σαν την καλαμιά στον κάμπο. Και ξάφνου όλοι αφήνουν κάτω τα πιρούνια τους και μένουν να κοιτιούνται παγωμένοι, λες και ξαφνικά ο Μπάμπης, ο μεγαλύτερος γαμιάς της παρέας, ανακοίνωσε ότι θέλει από εδώ και στο εξής να τον φωνάζετε Σαρόνα.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/BR2JtsVumFA" width="420"></iframe><br />
Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να βγάλει αυτή την βαριόμοιρη πατάτα απ'τη μιζέρια της; Ποιος θα επιτελέσει τούτο το σίγουρα δυσάρεστο, μα και ταυτόχρονα αναπόφευκτο καθήκον; Κι εκεί ξαφνικά όλοι παριστάνουν τις παρθένες.<br />
Δεν είναι ότι χόρτασαν. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι είναι ανθρωπίνως αδύνατο να χορτάσεις με τηγανητές πατάτες, εκτός κι αν είσαι ανορεξική γκόμενα που τρώει ένα μαρουλόφυλλο το πρωί κι ένα το βράδυ, αλλά αυτές δε μετράνε γιατί το να τις καλέσεις σε ταβέρνα είναι σαν να καλέσεις τον παπά της ενορίας σε σατανιστική τελετή θυσίας κατσίκας.<br />
Είναι μια εντελώς ανόητη κοινωνική σύμβαση. Κι αυτή η σύμβαση λέει ότι αν πάρεις την τελευταία τηγανητή πατάτα θα καταδικαστείς αυτομάτως στη συνείδηση του λαού ως πεινάλας, ψωμύλος, αρούγκανος και ο μαλάκας της παρέας.<br />
Δεν έχει καμία απολύτως σημασία που δεν πρόκειται να χορτάσει κανείς με μία πουτάνα τηγανητή πατάτα. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία που μέχρι πριν από πέντε δευτερόλεπτα κοντεύατε να σφαχτείτε με τα πιρούνια στην προσπάθεια να μπουκώσετε όσο γίνεται περισσότερες πατάτες στην καταβόθρα σας.<br />
Όποιος τολμήσει να αγγίξει την τελευταία τηγανητή πατάτα, θα τον περιμένουν τέτοια βλέμματα ειδεχθούς αποδοκιμασίας λες και έχεσε μες στο πιάτο. Θα πρέπει κάποιος γενναίος να βρει το θάρρος να ρωτήσει "παιδιά, θα τη φάει κανείς αυτή την πατάτα;" και αφού λάβει το οκ να δώσει τέρμα στο μαρτύριο της ηρωικής πατάτας.<br />
Αλλά κι αυτό ακόμη δεν το κάνει κανείς. Η τελευταία πατάτα καταλήγει να πάει σαν το σκυλί στ'αμπέλι από εκεί που'ρθε και να τη σκουπίζει βάναυσα ένας λαντζέρης στο σκουπιδοντενεκέ πριν πλύνει το πιάτο για να φάνε οι υπόλοιποι θαμώνες της σουβλακερί-κοκορετσερί.<br />
<b>-Και τι μας τις λες τώρα εμάς όλες αυτές τις μαλακίες για τηγανητές πατάτες και κοκορέτσια και κατσίκες και μας κάνεις και να πεινάμε;</b><br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/oOg5VxrRTi0" width="420"></iframe><b><br /></b>Προσέξτε ότι υπάρχει μια μεγάλη αντίφαση πίσω από αυτόν τον άγραφο κανόνα. Κι αυτή είναι ότι όλοι μας είχαμε από πίσω την κλασική Ελληνίδα μάνα μεγαλώνοντας, που μας έμαθε ότι είναι κρίμα να πετάμε φαΐ, ότι τα παιδάκια στην Αφρική πεινάνε κι ότι η τελευταία μπουκιά είναι η δύναμή σου κι άμα δεν τη φας δε θα παντρευτείς ποτέ.<br />
Και μετά πας στην ταβέρνα και δεν πρέπει να φας την τελευταία τηγανητή πατάτα. Όσα σε έμαθαν στο σπίτι σου ήτανε λάθος. The struggle is fuckin' real.<br />
To point είναι ότι υπάρχουν διάφορες κοινωνικές συνθήκες που έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους σαν τους Χαϊλάντερς και πρέπει στο τέλος να επιζήσει μόνο μία.<br />
Το κλασικό ελληνικό εικονογραφημένο είναι ότι πάντα κράζεις τους διεφθαρμένους πολιτικούς που ενδιαφέρονται μόνο για να ικανοποιήσουν τον στρατό των ψηφοφόρων τους και μετά τρέχεις και τους ψηφίζεις μόλις σου τάξουν μια θεσούλα.<br />
Αλλά ας μην αρχίσουμε πάλι για τον Τσίπρα.<br />
Ή το άλλο κλασικό ρητό "πουτάνες όλες, εκτός απ'τη μάνα μου και την αδερφή μου". Με τη λογική αυτή, κάθε γυναίκα είναι ή μάνα κάποιου ή αδερφή κάποιου. Επομένως οι μόνες που μένουν για πουτάνες είναι οι μοναχοκόρες κι αυτές μέχρι να κάνουν παιδάκι. Περιορίζει κάπως το σύνολο των πουτανών, νομίζω.<br />
Επίσης ένα σημαντικό φαινόμενο αυτού του τύπου είναι ο επιλεκτικός θαυμασμός προς τη Δύση, του τύπου "πήγε ο γιος της Δοξούλας της Γκαβής στη Γερμανία και πρόκοψε το παιδί, άλλος πολιτισμός, ούτε γόπα πεταμένη στο πεζοδρόμιο, έχουν κράτος Ανθούλα μου" και μόλις πει τίποτα ο Σόιμπλε για τα δάνεια της Επαναστάσεως το γυρίζουν αμέσως σε "άσε τώρα με τους Κουτόφραγκους, εμείς τους δώσαμε τα φώτα, όταν αυτοί ήταν στα δέντρα και τρώγανε βελανίδια εμείς αναβάλαμε το Star Wars για να κάνει πρεμιέρα ο Παπακαλιάτης".<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/-bzWSJG93P8" width="420"></iframe><br />
Κι επειδή έχουμε πιάσει την Ελληνίδα μάνα, ας μην ξεχνάμε ότι όταν παίρνεις κακούς βαθμούς στο σχολείο (εγώ ήμουν φύτουλας από μικρός) θα πρέπει να πάρεις παράδειγμα από "τον Γιαννάκη που είναι τόσο καλό παιδάκι και διαβάζει και δε στεναχωρεί ποτέ τη μαμά του, γιατί δεν του μοιάζεις λίγο".<br />
Αλλά όταν εσύ ζητάς να κάνεις κάτι που κάνουν όλα τα άλλα παιδάκια, όπως το να πας να παίξεις μπάλα στην αυλή του σχολείου ή να χτυπήσεις κουδούνια και να φύγεις τρέχοντας ή να πετάξεις μολότοφ σε περίπτερο ή ό,τι είναι τέλος πάντων αυτό που κάνουν στις μέρες μας τα παιδάκια, έρχεται ως κόλαφος η απάντηση "δε με νοιάζει εμένα τι κάνουν τα άλλα παιδάκια".<br />
ΤΟΤΕ ΓΑΜΩ ΤΗ ΣΤΡΟΥΜΦΙΤΑ ΜΟΥ ΤΙ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΡΕ ΜΑΝΑ ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ;<br />
Συγνώμη. Παρασύρθηκα. Τον είχα μεγάλο άχτι αυτόν τον πούστη τον Γιαννάκη.<br />
Τώρα τον έχω μόνο σε στάχτη, μέσα στο τσίγκινο κουτί που φύλαγε τα μπικουτί.<br />
Μετά ήρθε κι ο Γιάνης με το ένα νι και μας αποτέλειωσε όλους.<br />
Εκτός βέβαια από την Ελληνίδα μάνα, υπάρχει και ο Έλληνας πατέρας. Ο οποίος θέλει να δει τον γιόκα του να γαμάει, να σπέρνει, να σέρνει τον πάπαρο και να αφήνει αυλάκι στην άσφαλτος, και ταυτόχρονα την κόρη κλειδωμένη στο κάστρο μέχρι να έρθει ο πρίγκιπας ή ο Μάριο και να την ξεκλειδώσει.<br />
Κι επειδή αυτοί οι πατεράδες δεν είναι σπάνιο φαινόμενο στην τελευταία τριτοκοσμική χώρα της Ευρώπης, καταλήγουμε σε ένα παράδοξο όπου θα πρέπει να έχουμε γαμιάδες γιους και παρθένες κόρες. Ε, δε βγαίνουν τα logistics! Με κανένα κομπιούτερ όμως!<br />
Εκτός κι αν οι γιοι καταλήξουν να γαμιούνται μεταξύ τους.<br />
Τι είπα τώρα, ε;<br />
Βέβαια υπάρχουν και μερικοί που πιστεύουν ότι άμα μπήγεις μεν την μαλαπέρδα στον τριχωτό κώλο, αλλά η δικιά σου πρωκτική ακεραιότητα παραμένει απαραβίαστη, τότε δε λογίζεσαι για πούστης.<br />
Μήπως, λέω μήπως, κάπου έχουμε μπλέξει τον Πούτιν με τον Ρασπούτιν;</div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/kvDMlk3kSYg" width="420"></iframe><br />
Αντιφάσεις. Αντιφάσεις παντού. Όταν πάρει ο Ολυμπιακός ψεύτικο πέναλτι "πουλημένος διαιτητής", όταν παίρνει ο Παναθηναϊκός ψεύτικο πέναλτι "άνθρωπος είναι κι ο διαιτητής κι έκανε λάθος". Όποιος οδηγεί πιο γρήγορα από εσένα "πού πάει ρε ο τρελός, θα μας σκοτώσει" κι όποιος οδηγεί πιο αργά από εσένα "κουνήσου μωρή κηδεία, έχουμε και δουλειές".<br />
Σε καλεί στο γάμο του ο αντιπαθητικός τριτοξάδερφος που είχες να δεις από τον τελευταίο γάμο αντιπαθητικού τριτοξαδέρφου, λες "ποιος τον γαμάει κι αυτόν", αλλά τελικά πας γιατί "άμα δεν πάω θα παρεξηγηθεί το σόι".<br />
Δεν έχει ρέστα ο περιπτεράς, τον κράζεις γιατί σε καθυστερεί. Έχει ρέστα ο περιπτεράς, πάλι τον κράζεις γιατί σε φορτώνει ένα παγκάρι κέρματα.<br />
Δεν πρέπει να στείλεις μήνυμα πολύ νωρίς στη γκόμενα γιατί θα σε περάσει για λιγούρη, αλλά ούτε και πολύ αργά γιατί θα σε περάσει για αδιάφορο, οπότε πρέπει να κάτσεις να υπολογίσεις μια διπλή διαφορική με μη-γραμμικούς όρους και στο τέλος να πάρεις τα παπάρια μου επί του λογαριθμικού άξονος ψ.<br />
Και έτσι, και γιουβέτσι. Και ναι, και όχι. Σαν το δημοψήφισμα του Τσίπρα.<br />
Κι όπως θα έλεγε κι ο Τζίμης, ο Τζίμης κι η Τζάνις, που τα'χουνε τινάξει από ναρκωτικά, είναι παράξενοι οι άθρωποι.<br />
Αυτά, και να προσέχετε μην πεθάνετε μόνος σε ένα μουχλιασμένο υπόγειο με μόνη παρέα δυο κατσαρίδες επειδή φάγατε την τελευταία τηγανητή πατάτα.</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-79044092781038894782015-12-04T21:48:00.001+02:002015-12-04T21:58:00.760+02:00There's a Monster under my bed<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πριν περάσω στο κυρίως θέμα, θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάτι που με στιγμάτισε. Σήμερα, ημέρα 4 Δεκεμβρίου του σωτηρίου έτους 2015, ο εκφωνητής του 1055 Rock πρόφερε την μπάντα που ακολουθεί ως "Αργκ Όβερκιλ".<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/JAHA4Jh5jkw" width="420"></iframe><br />
Και τώρα ας μπούμε στο ψητό.<br />
Έρχεται πάντα μια στιγμή στη ζωή κάθε ανθρώπου που πρέπει να κάτσει να διαβάσει σε μια νύχτα τρία μαθήματα που δίνει την επόμενη μέρα γιατί τις προηγούμενες μέρες ψώλαρε ανηλεώς προσπαθώντας να μάθει αν τελικά πέθανε ή ζει ο Τζον Σνόου.<br />
<a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2014/09/do-you-have-weather-for-a-coffee-darling.html">Όπως έχουμε ξαναπεί</a>, απαραίτητος αρωγός σε αυτή την προσπάθεια υπερνίκησης του ύπνου είναι ο γκαϊφές.<br />
Παρ'όλα αυτά, για όσους δεν γουστάρουν τη γεύση του καφέ ή/και την ομαλή λειτουργία των εσωτερικών τους οργάνων, υπάρχουν τα διάφορα energy drinks.<br />
Τα ενεργειακά ποτά κυκλοφορούν σε διάφορες μάρκες, αλλά θα έχουν πάντα τα εξής τρία κοινά χαρακτηριστικά:<br />
α) Έχουν μια μυστήρια γεύση που μπορεί κανείς να πετύχει προσεγγιστικά στο σπίτι του αγοράζοντας ένα μπετονάκι 4 λίτρων φτηνό χυμό ανανά από τα Lidl, διαλύοντας μέσα πέντε μελομακάρονα και στραγγίζοντας το μείγμα μέσα σε ένα φορεμένο καλσόν.<br />
β) Θα έχουν πάντα κάποιο σούπερ-ουάου συστατικό όπως εκχύλισμα από παπάρια τυραννόσαυρου Ρεξ ή γαμαμίνη Γ-12 που υποτίθεται ότι είναι και αυτό που δίνει την απίστευτη έκρηξη ενέργειας. Φυσικά όλοι ξέρουμε ότι αυτά είναι μπούρδες γιατί το πραγματικά ενεργό συστατικό είναι καφεΐνη, καφεΐνη, ένας γαμημένος κουβάς καφεΐνη.<br />
γ) Έχουν όλα ονόματα που παραπέμπουν σε φουλ επιθετικές έννοιες που τις σκέφτεται ο Μήτσος Χετταιοχωράφιας και στάζει το πουλάκι του απάνω στο εξώφυλλο του Load. Τα παραδείγματα τα ξέρετε όλοι σας: Red Bull, Shark, Hell και φυσικά αυτό που θα μιλήσουμε σήμερα, το Monster.<br />
Που και σιγά το όνομα δηλαδή. Που το κάνανε τραγούδι η Ριάνα με τον ξεπεσμένο Έμινεμ aka Ξέμινεμ.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/sbRPGGJQao4" width="420"></iframe><br />
Σήμερα λοιπόν είχα την ανάγκη να εισάγω βιαίως μερικούς κουβάδες καφεΐνης μέσα στο νευρικό μου σύστημα, γιατί τις υπόλοιπες μέρες δεν είμαι αρκετά νευρόσπαστο, κι έτσι αγόρασα από το περίφτερο ένα Monster χωρίς ζάχαρη, γιατί καλή κι η παχυσαρκία της ζάχαρης, αλλά σαν τον καρκίνο της ασπαρτάμης δεν έχει.<br />
Καθώς περπατούσα στην κοιλάδα υπό τη σκιά του θανάτου, ξεκίνησα να διαβάζω τι έγραφε στο πλάι. Συνήθως το να διαβάζεις συσκευασίες από προϊόντα είναι κάτι που κάνεις μόνο όταν ξεμένεις στην τουαλέτα με το κινητό κλειστό από μπαταρία και έχεις διαβάσει το τελευταίο τεύχος του Χάι όπου η Τατιάνα χωρίζει με τον Ευαγγελάτο, ο Λιάγκας παθαίνει εγκεφαλικό κι η Μενεγάκη μένει έγκυος.<br />
Αυτό γίνεται σε κάθε τεύχος του Χάι, μην το ψάχνετε.<br />
Αλλά αυτή η συγκεκριμένη συσκευασία με αποζημίωσε.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmiByUWIW_Qai1_g8POZ4sHJIzZMnEnabfp-ASCxKka7CqMgzEiG5y5hvcJ14YqkiN1PnEXEG3qrPB_i4pekmdv3Kq1ywSBfgVgDNz_5vfHUwpxQY-8CVG-bVNGPD9YnLghNRVccuHXF4/s1600/20151204_145323.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmiByUWIW_Qai1_g8POZ4sHJIzZMnEnabfp-ASCxKka7CqMgzEiG5y5hvcJ14YqkiN1PnEXEG3qrPB_i4pekmdv3Kq1ywSBfgVgDNz_5vfHUwpxQY-8CVG-bVNGPD9YnLghNRVccuHXF4/s400/20151204_145323.jpg" width="225" /></a></div>
<b>Χρόνια τώρα ο κόσμος μας ζητάει με μανία ένα Monster χωρίς ζάχαρη.</b><br />
Ε, βέβαια. Μιλάμε για ορδές που παίρνανε καθημερινά τηλέφωνο από το 1985 παρακαλώ στα γραφεία της εταιρείας και παρακαλούσαν για Monster χωρίς ζάχαρη. Τόσο είχαν απογοητευτεί απ'την New Coke. Αφού έχω και μια θεωρία (αλλά μην το πείτε παραέξω) ότι για το Monster χωρίς ζάχαρη ξεκίνησαν οι ταραχές που σκοτώθηκε ο Γρηγορόπουλος (Κυριακή κοντή γιορτή που της φταίνε οι τρίχες).<br />
<b>Το φτιάξαμε! Και δεν είναι ένα απλό ενεργειακό ποτό.</b><br />
"Θεραπεύει τη φαλάκρα, σου δίνει τη χαμένη αυτοπεποίθηση που δεν είχες ποτέ άλλοτε, κάνει τη γκόμενα που γουστάρεις να παρατήσει το χλεχλέ που τρίβεται και να τρέξει κατά πάνω σου κουνώντας το στρινγκ της στον αέρα για σημαία και άμα λάχει βελτιώνει και την όραση", ήθελαν να συμπληρώσουν αλλά δεν τους αφήνουν 42 οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οπότε απλά το αφήνουν να αιωρείται στον αέρα ως υπονοούμενο.<br />
<b>Δεν είναι εύκολο να φτιάξεις ένα ποτό χωρίς ζάχαρη και με σχεδόν καθόλου θερμίδες που να αξίζει να λέγεται Monster.</b><br />
Κι επαναλαμβάνω, σιγά το όνομα. Που το έκαναν τραγούδι κι οι Skillet που παίζουν χριστιανικό ροκ.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/1mjlM_RnsVE" width="420"></iframe><br />
<b>Αφού τροποποιήσαμε το ενεργειακό μας μείγμα, τελειοποιήσαμε το σύστημα γλυκαντικών μας και απορρίψαμε εκατοντάδες γεύσεις, φτάσαμε στο τέλειο αποτέλεσμα!</b><br />
Φαντάσου δηλαδή πώς θα ήταν οι εκατοντάδες γεύσεις που απέρριψαν προκειμένου να καταλήξουν σε αυτήν.<br />
<b>...βοηθάει στη μείωση της κούρασης, στην αύξηση της ετοιμότητας και σε παρακινεί να δουλέψεις (εννοώ να παίξεις) σκληρότερα! Με δύο λέξεις, "τα σπάει"!</b><br />
Now that's what I call "knowing your motherfuckin' audience". Ξέρει πολύ καλά ότι ο τύπος που θα πάρει εν συνειδήσει του Monster και θα το πιει είναι ακριβώς ο τύπος που θα σκεφτεί "ναι, οκ, σήμερα πρέπει να διαβάσω μέσα σε μια νύχτα για να γράψω τρία μαθήματα αύριο, αλλά who fuckin' cares! Αύριο πρέπει να βγω στην κλαμπάρα με μπλουζάκι V και τρεις τόνους ζελέ στο μαλλί και να χοροπηδάω σαν το κατσίκι μέχρι να μη μου κάτσει ούτε μια γκόμενα στο μαγαζί! Θα ξανακοιμηθώ το 2019! Φακ γιέα!".<br />
Βέβαια η έκφραση "τα σπάει!" έχει σταματήσει να "τα σπάει!" από τότε που το Παραπέντε έπαιζε ακόμα σε πρώτη προβολή, αλλά το συμπέρασμα εξακολουθεί να ισχύει.<br />
Μετά όμως γυρίζεις κι από την πλευρά του κουτιού που δεν την έγραψε ένα δεκαπεντάχρονο που μόλις τερμάτισε το καινούριο Battlefield πατώντας τα πλήκτρα με την άκρη της σηκωμένης πούτσας του και το πράγμα γίνεται ακόμα πιο γελοίο.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAb6Rr1zw02zuayf-HPrPsRHBCTMa6deLa1vd4LRWbdyYIu1xVqk1YI7j-Cf3EiRkaTiqlYMd2UfAxAV83WbAzEvgr671hz1esnrY3KQpClC2bCNI-ZJJQRu40BCXwsFKQjOMMGotPEDw/s1600/20151204_145348.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAb6Rr1zw02zuayf-HPrPsRHBCTMa6deLa1vd4LRWbdyYIu1xVqk1YI7j-Cf3EiRkaTiqlYMd2UfAxAV83WbAzEvgr671hz1esnrY3KQpClC2bCNI-ZJJQRu40BCXwsFKQjOMMGotPEDw/s400/20151204_145348.jpg" width="225" /></a></div>
<b>Δεν θα πρέπει να καταναλώνεται από παιδιά, εγκύους...</b><br />
Η Monster Energy Limited δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη αν το παιδί σας γεννηθεί με τρία χέρια, δεκαοχτώ δάχτυλα, 47 χρωμοσώματα ή διχαλωτό πέος. Ευχαριστούμε, εκ της διευθύνσεως.<br />
<b>...ή άτομα ευαίσθητα στην καφεΐνη.</b><br />
Το "ευαίσθητα" εν προκειμένω είναι μια κουβέντα, γιατί εξαρτάται κι απ'το τι ποσότητες μιλάμε. Ας πούμε, όλοι οι άνθρωποι είναι ευαίσθητοι σε 14 λίτρα ουίσκι.<br />
<b>Καταναλώνουμε με υπεύθυνο τρόπο ως μέρος του μια ισορροπημένη διατροφή και υγιεινό τρόπο ζωής.</b><br />
Ε...οκ. Ξεχάστε την ορθογραφία που είναι σαν να διαβάζει ο Μπάγιεβιτς τα αποτελέσματα του Google Translate. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ανέκδοτο που έχω διαβάσει και θα διαβάσω μέχρι να ξανακάνει δηλώσεις ο Τσίπρας.<br />
Ότι και καλά οι τυπάδες που κάνουν ισορροπημένη διατροφή και υγιεινό τρόπο ζωής, που τρώνε χωρίς ίχνος ειρωνείας γκότζι μπέρι και αλάτι Ιμαλαΐων, που παίρνουν ψωμί και το κοπανάνε πάνω στο τραπέζι για να φύγει η γλουτένη, που αναζητούν στη Σαλονίκη ξημερώματα με ένα βιολί κι ένα φεγγάρι τον μοναδικό κοτοπουλά που ταΐζει τα κοτόπουλά του νέκταρ και αμβροσία και τα νανουρίζει τα βράδια με τη Σονάτα του Σεληνόφωτος του Μπετόβεν...<br />
...ότι και καλά δηλαδή υπάρχει ποτέ περίπτωση να αγοράσουν αυτοί οι άνθρωποι τη ραδιενεργή Κοκακόλα που πουλάς;<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/iO_WxYC34eM" width="420"></iframe><br />
Όχι ρε φίλε. Το είχες ξεκινήσει μια χαρά με την αναγνώριση του κοινού σου (καυλωμένα δεκαπεντάχρονα, καυλωμένοι φοιτητές που νιώθουν σαν καυλωμένα δεκαπεντάχρονα), τώρα γιατί μας το χαλάς; Έχετε δει ποτέ πακέτο από τσιγάρα να γράφει "καπνίζουμε υπεύθυνα και με μέτρο ως μέρος μιας υγιεινής ζωής";<br />
Όχι ρε φίλε. Δεν είσαι ούτε μπρόκολα στον ατμό, ούτε δημητριακά πρωινού με βρώμη και βατόμουρα, ούτε καν cottage cheese τώρα με 124% λιγότερα λιπαρά. Είσαι το γαμημένο Monster. Ένα μισόλιτρο κουτί που περιέχει αποκλειστικά ζάχαρη διαλυμένη σε καφεΐνη. Δεν πρόκειται να σε καταναλώσει άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του και το σώμα του.<br />
Σε καταναλώνουν άτομα που τις τελευταίες τρεις μέρες έχουν φάει μόνο πίτσες, έχουν βαφτίσει όλες τις κατσαρίδες που κυκλοφορούν στο μπάνιο τους και η μόνη τους αγωνία είναι πώς θα βγάλουν δύο βδομάδες με πέντε ευρώ όσο πιο ντίρλα γίνεται.<br />
Και θα έπρεπε να είσαι υπερήφανο γι'αυτό.<br />
Stop drink shaming. All drinks are beautiful.<br />
Αυτά, και να προσέχετε μην πιείτε πέντε Monster στα καπάκια για να την παλέψετε μετά από σκληρή μέρα στη δουλειά στη συναυλία των Αργκ Όβερκιλ και μετά ανατιναχθούν οι βολβοί των ματιών σας.</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-26350872874890356282015-11-29T22:44:00.000+02:002015-11-29T22:44:23.303+02:00Αντι-Καιάδας: Celebrate Good Times<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Σε όποιον ντεν αρέσει η ντίσκο, να πάει να γκαμητεί.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/AeTgx_pj6m8" width="420"></iframe><br />
Κάποτε είχα δηλώσει ότι κάθε φορά που ξεμένω από ιδέες για άρθρα βρίσκω τη λύση με το να επιστρέφω στο κλασικό και δοκιμασμένο χώσιμο μίσους σε τυχαίες κατηγορίες ανθρώπων, υπό τον γενικό τίτλο "<a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.com/p/all-way.html">Καιάδας</a>".<br />
Με τούτα και μ'εκείνα, όμως, κινδυνεύω να χαρακτηριστώ μισάνθρωπος, κι αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα γιατί δε μισώ όλους τους ανθρώπους. Μισώ μόνο το 99% που δίνει το κακό όνομα στους υπόλοιπους.<br />
Ας πιούμε λοιπόν, σε έναν σημερινό Αντι-Καιάδα, εις υγείαν όλων των ακολούθων κατηγοριών ανθρώπων που γαμούν, δέρνουν και επιδίδονται σε άλλες δραστηριότητες που απολαμβάνει ο Κρίστιαν Γκρέι πλην του να πρωταγωνιστεί σε σάπια πορνογραφήματα.<br />
<ul style="text-align: left;">
<li><b>Σε αυτούς που δεν παριστάνουν ότι μισούν τα Χριστούγεννα για να το παίξουν ψαγμένοι</b><br />Εδώ και μερικά χρόνια έχει πολύ πέραση στα πλήθη που νομίζουν ότι υπάρχει νόημα στις φιλοσοφίες της Ράνιας να αποκηρύσσουν τα Χριστούγεννα. Τα καταγγέλλουν ως γιορτή του καταναλωτισμού (sent by Iphone 6S), ως επιβεβλημένο κλίμα χαζοχαρούμενης διάθεσης, δεν τρώνε μελομακάρονα γιατί έχουν γλουτένη, προτιμούν να γιορτάζουν στις 29 Δεκεμβρίου την παραδοσιακή γιορτή "Παραρλάμα" της Άπω Μογγολίας και τέτοια. Οκ, νιώθεις πολύ special snowflake εσύ που τα γράφεις όλα αυτά, αλλά go be a party pooper somewhere else. Και τίποτα να μη σου λέει το Χριστιανικό κήρυγμα (που δε μου λέει), και τίποτα να μη σου λένε οι αργίες, τα δώρα και η διαρκής κατανάλωση γλυκών (που μου λένε), τουλάχιστον γιορτάζουμε μια αφορμή να μην είμαστε μίζεροι και καταθλιπτικοί μέσα στο σκοτάδι, τη βροχή και το πουτσόκρυο του χειμώνα. Κι ακόμα και το All I Want For Christmas Is You έχει τη χάρη του. Ναι το είπα. Το Last Christmas εξακολουθεί να τον παίρνει ωστόσο.</li>
<li><b>Στις κοπέλες που ξέρουν τη διαφορά μεταξύ "ντύνομαι σέξι" και "ντύνομαι για πιάτσα"</b><br />Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή, σε ό,τι αφορά το μήνυμα που στέλνει το γυναικείο ντύσιμο, ανάμεσα στο "ξέρω να εξάπτω...εχμ...τον ενθουσιασμό των αρσενικών" και στο "το δίνω για μια τυρόπιτα" (γιες άι τζαστ φάκιν ντιντ). Η μέση Ελληνίδα που ντύνεται-γδύνεται για Σαββατοβραδιάτικη έξοδο έχει καβαλήσει αυτή τη γραμμή κι έχει φύγει γλιστρώντας με σπαγγάτο. Και μετά έχει και το θράσος να αναρωτιέται γιατί τραβάει όλους τους μαλάκες και δεν μπορεί να πετύχει έναν σοβαρό γκόμενο. Κάτι λέγανε για τη γυναίκα του Καίσαρα το οποίο δε θυμάμαι. Το ζουμί είναι ότι υπάρχουν γυναίκες εκεί έξω που μπορούν να περπατήσουν αυτή τη γραμμή, ωσάν τον Τζόνι Κας, και να βγάλουν το sexy yet understated το οποίο καταφέρνει να κάνει το επάνω και το κάτω κεφάλι να συμφωνήσουν για μια φορά στη ζωή τους.<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/Lq0fUa0vW_E" width="420"></iframe></li>
<li><b>Στους Βούλγαρους οδηγούς</b><br />Τον Οκτώβριο βρέθηκα για μία εβδομάδα, υπό περιστάσεις που δε θα μάθετε γιατί θα μπλέξετε, στη μαγευτική Σόφια, μια πόλη ενδεικτική των αριστουργημάτων της Σοβιετικής αρχιτεκτονικής. Βρισκόμαστε λοιπόν σε κεντρική λεωφόρο της Σόφιας με τραμ στη νησίδα εμείς οι Ελληνάρες και πάμε να περάσουμε απέναντι. Έρχεται αυτοκίνητο και με το που μας βλέπει φρενάρει να περάσουμε. Φτάνουμε νησίδα, έρχεται τραμ, λέμε "κάντε πίσω, θα έρθει με φόρα και θα μας κάνει αλοιφή Ουγγαρέζα για τα σάντουιτς". Και <b>φρενάρει το τραμ για να περάσουμε. </b>Να μαζεύουμε σαγόνια απ'την άσφαλτο οι Ελληνάρες. Κατάλαβες, μαλάκα μου, πόσο πίσω είσαι, όταν ο fuckin' Βούλγαρος είναι πιο Ευρωπαίος από σένα; Στο τέλος θα σου πω κι ότι βγαίνανε έξω για να καπνίσουνε και θα πάθεις τριπλό ανεύρυσμα.</li>
<li><b>Στους τυπάδες που έχουν μούτρα σαν τον Τσάκωνα (R.I.P) και κυκλοφοράνε με γκομενάρες</b><br />Στην αρχή, όποτε βλέπεις μια τέτοια κατάσταση, η πρώτη φυσιολογική αντίδραση είναι να ρίξεις κατάρες σε αυτόν και όλους του τους πρόγονους μέχρι τον Ραμσή Β', αφού φυσικά υποθέσεις ότι ο τύπος βγάζει τα άπειρα φράγκα πουλώντας νεφρά στο eBay και η γκόμενα είναι Σπυροπούλου. Μετά όμως, όταν επιστρέψει το αίμα στο πάνω κεφάλι, αρχίζεις να το σκέφτεσαι λίγο και λες, για να κυκλοφορεί τέτοια γκόμενα ο τύπος, πάει να πει ότι κάτι κάνει σωστά. Μπορεί να έχει το καταπληκτικό χιούμορ που δεν έχει ούτε ο Thomas the Barbarian ο ίδιος. Μπορεί να τον έχει 22 εκατοστά και να κατέχει μάστερ Τεχνικής Σεξολογίας απ'το Πανεπιστήμιο του Πούτσεστερ. Μπορεί απλά να έχει αυτοπεποίθινγκ, να χώνεται με θράσος, γερά με τσαμπουκά και γάμα τα μουνιά. Και στην τελική και λεφτάς να είναι, μαγκιά του που είναι λεφτάς! Το ψωμί σου τρώει; (Παρακαλούνται οι ΚΚΕδες που έχουν διάθεση να αρχίσουν για τον καπιταλισμό και την εκμετάλλευση του μόχθου του εργάτη να πάνε μέχρι το Μαυσωλείο του Λένιν να δουν αν κουνιούνται οι μούμιες.)<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/PF7zjPTmvAQ" width="420"></iframe></li>
<li><b>Στη σπονδυλική μου στήλη</b><br />...που με στηρίζει τόσα χρόνια.<br />Μιλάμε για πρώτο πανελλαδικό βραβείο αστειετερότητας τώρα.</li>
<li><b>Στη Χριστίνα Μανουηλίδου, μητέρα του Δεύτερου Υιού του Θεού</b><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRyHunU0B2499c3lp6ied_1oKOTQSv4ITSckelUQIJNSu6XMSZJlE7-J9hhzw-5RhFihod-_bmW7V0u5B90mkxbx8Vu-rBbticIjBV82rreZuZ2qB4oFLi5UGC9yWK76r86wFjce3IdWA/s1600/%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B7%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" imageanchor="1" style="font-weight: normal; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRyHunU0B2499c3lp6ied_1oKOTQSv4ITSckelUQIJNSu6XMSZJlE7-J9hhzw-5RhFihod-_bmW7V0u5B90mkxbx8Vu-rBbticIjBV82rreZuZ2qB4oFLi5UGC9yWK76r86wFjce3IdWA/s400/%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B7%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="346" /></a><br />...την Μπαναγία δε θα την γκζαναβρίσεις! ΤΗΝ ΜΠΑΝΑΓΙΑ!</li>
<li><b>Στους μεταλλάδες που δεν είναι κομπλεξικοί</b><br />Το κλασικό στερεότυπο του μεταλλά λέει ότι είναι ένας τύπος με ενάμιση μέτρο άπλυτη μαλλούρα που δεν έχει ξεκολλήσει τα μυαλά του απ'τη Δευτέρα Γυμνασίου, ακούει καθημερινά τους ίδιους τρεις δίσκους του μεταλλικού ανθυποϊδιώματος του οποίου δηλώνει φαν κι όποιος άλλος τολμήσει να πιάσει κιθάρα στα χέρια του απορρίπτεται ως ποζεράς και untrue. Φυσικά, όπως παντού υπάρχουν κολλημένα μυαλά, έτσι υπάρχει κι αυτός ο τύπος, αλλά είναι τόσο πλειοψηφία όσο κι οι λογικοί άνθρωποι στις πανεπιστημιακές παρατάξεις. Γιατί όπως λέει κι ένα κλισέ, η μουσική χωρίζεται σε δύο μόνο είδη: στην καλή και στην κακή. Έχω δει τυπάδες με περμανάντ και μπλουζάκι Gorgoroth να τα σπάνε χωρίς ίχνος ειρωνείας χορεύοντας Bananarama, Samantha Fox και Michael Jackson κάτω απ'το στρομπόλι, και την επόμενη μέρα σπίτι τους να συνδυάζουνε Judas Priest με Five Finger Death Punch. Γιατί; Because they fuckin' can! Κι εγώ τους βγάζω το καπέλο που δε φοράω.<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/9ePIZugahFc" width="420"></iframe></li>
<li><b>Στα Ανομολόγητα</b><br />Τα Ανομολόγητα είναι κατά βάση μια καινούρια μόδα στο Facebook όπου σου δίνεται η ευκαιρία μέσω ανώνυμης φόρμας να γράψεις το μακρύ σου και το κοντό σου. Το μακρύ και το κοντό του καθενός κυμαίνεται από εκ βάθους καρδίας ερωτικές εξομολογήσεις μέχρι ολοφάνερα σεξουαλικής φύσεως τρολαρίσματα από "φοιτητές Θεολογικής σχολής" και από ύμνους στο πιτόγυρο και την Πίτσα Κρις μέχρι παράθεση ατακών από το Κωνσταντίνου κι Ελένης. Και μέσα σε αυτή την ωραία ατμόσφαιρα είμαστε κι εμείς οι τοπ κομέντερς (ναι, εννοείται πως έχω ανοίξει κι εκεί παράρτημα), που κράζουμε, θαυμάζουμε κι ανακαλύπτουμε ότι, εντέλει, ακόμα και μέσα απ'το Facebook μπορείς να γνωρίσεις αξιόλογα άτομα. Και μια που τ'αναφέραμε κι αρχή διαλόγου κάναμε...</li>
<li><b>Στην κοπελιά που έγραψε </b><a href="http://pillowfights.co.uk/tug_of_core/item3928/In_the_land_of_Gods_and_Monsters" style="font-weight: bold;">αυτό εδώ το άρθρο</a><br />Ως γνωστόν κανείς που σέβεται τη νοημοσύνη του και τα παντελόνια που φοράει δε θα έμπαινε στο Pillow Fights γιατί είναι ένα χαζογκομενίστικο σάιτ με χαζογκόμενες συγγραφείς που γράφουν χαζογκομενίστικα άρθρα για χαζογκόμενες αναγνώστριες. Ε λοιπόν πάρ'τα Λέτα και καν'τα ομελέτα, γιατί αν πατήσεις πάνω στο λινκ, διαβάσεις όλο το άρθρο και δεν καταλάβεις τίποτα, τότε πάει να πει ότι εσύ είσαι η χαζογκόμενα. Η συγγραφεύς είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις που ανέφερα περί αξιόλογων ανθρώπων που μπορείς να γνωρίσεις στο Facebook και κάποια στιγμή θα την αρπάξω απ'το σπίτι της, θα την πάρω σε ένα ερημονήσι και θα την παντρευτώ. Αφτά.</li>
</ul>
<div>
Αυτά, και να προσέχετε μη σας χτυπήσει ανήμερα Χριστούγεννα το τραμ της Σόφιας ενώ είστε παρέα με τη Χριστίνα Μανουηλίδου ντυμένη Ουκρανέζα ακτινολόγο που έπεσε στην ανάγκη να μεγαλώσει το παιδάκι της.</div>
</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-69606120941809362792015-11-16T20:02:00.000+02:002015-11-20T16:29:30.039+02:00Sharia don't like it, rock the Casbah<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/bJ9r8LMU9bQ" width="420"></iframe><br />
Προφανώς δεν περιμένετε εμένα να σας ενημερώσω για το τι έγινε στο Παρίσι την Παρασκευή το βράδυ. Εν περιλήψει, για να το έχουμε στο νου μας, τρομοκρατικά χτυπήματα με 130 νεκρούς και ακόμα περισσότερους τραυματίες, οι περισσότεροι εκ των οποίων στο θέατρο Bataclan όπου έπαιζε το ροκ συγκρότημα Eagles Of Death Metal.<br />
Την ευθύνη των τρομοκρατικών χτυπημάτων ανέλαβε η ISIS.<br />
Η ISIS δεν είναι πλέον κάτι που το συζητάμε από μακριά, σαν να βλέπουμε το Mad Max στον κινηματογράφο και να λέμε "κοίτα ρε τι πάνε και σκέφτονται στο Χόλιγουντ!" κουνώντας το κεφάλι και τρώγοντας ποπκόρν.<br />
Το σκατό έχει κι επισήμως χτυπήσει τον ανεμιστήρα.<br />
Το επόμενο λογικό επακόλουθο ήταν να ξαναβγούν, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, οι γνωστοί ειδήμονες του Facebook που έχουν όλοι εκατό πτυχία Αντιδυτικολογίας και Αντιευρωπαιολογίας στο Χάρβαρντ και να αρχίσουν τις γνωστές χιλιοπαιγμένες κασέτες της συλλογής <i>Τα καλύτερα χιτς του σύγχρονου "προοδευτικού" ανθρώπου.</i><br />
Τι ότι είμαστε υποκριτές που θλιβόμαστε μόνο για τη Γαλλία κι όχι για τη Συρία, το Λίβανο και την Παλαιστίνη, γιατί προφανώς εδώ και τόσα χρόνια η Ελλάδα είναι μέλος του ΟΠΕΚ και όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br />
Τι ότι "όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες" γιατί ήταν η κακιά Δύση που τους έδωσε τα όπλα, επομένως καλά να πάθετε, απλά δεν το λέμε έτσι ανοιχτά "καλά να πάθετε" γιατί πάνω απ'όλα είμαστε προοδευτικοί αφού.<br />
Τι ότι η κακιά Δύση δε φέρεται με αρκετή διαλλακτικότητα και ευαισθησία στους διαφορετικούς πολιτισμούς, ξεχνώντας πάντα τεχνηέντως να μας πουν μετά από ποιο σημείο η διαλλακτικότητα και η ευαισθησία μετατρέπονται σε "κάθομαι να με γαμήσεις".<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/JFRI7i9IHnc" width="420"></iframe><br />
Τι ότι όποιος λέει πως πρέπει να ελέγχονται τα κύματα των προσφύγων που προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη, γιατί ανάμεσα σε αυτούς εκμεταλλεύονται την κατάσταση οι τζιχαντιστές για να μπουν κι αυτοί, όποιος λοιπόν το λέει αυτό είναι φορέας "ισλαμοφοβικής" ρητορείας.<br />
Κι όπως είχα τη χαρά να με ενημερώσει προσωπικά ένας απ'τους φάρους του προοδευτισμού, "ισλαμοφοβική" ρητορεία=επικίνδυνος άνθρωπος.<br />
Εν πλήρη αντιθέσει φυσικά με αυτούς που ζώνονται εκρηκτικά και ανατινάζουν αθώους ανθρώπους, οι οποίοι είναι ακίνδυνοι σαν τις μαργαρίτες στα λιβάδια μες στη δροσιά του Μαγιού.<br />
Και μετά βέβαια έχουμε τους παπάρες που απλά, καθαρά και ξάστερα μισούν εκ βάθρων τον Δυτικό πολιτισμό σε τέτοιο σημείο που οποιοδήποτε μόριο λογικής εξατμίζεται στον αιθέρα και μετά είσαι έτοιμος <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.com/2015/11/syriza-vs-syriza.html">ως μέλος του Σύριζα να απεργήσεις εναντίον της κυβέρνησης του Σύριζα</a>.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPbBAFxu5W8I4UY1JRttST_YyOFCFmNual0QcicnI0cRMgiFjZRalznXFLHAzRiCZhnz9x9oyWv5gAxMZuhwpFCqPALv9_xGwtpdXf6oF9w-7v_3cqU-OdyG5CeLXHYTBS7ZqfomT7cB8/s1600/isis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="242" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPbBAFxu5W8I4UY1JRttST_YyOFCFmNual0QcicnI0cRMgiFjZRalznXFLHAzRiCZhnz9x9oyWv5gAxMZuhwpFCqPALv9_xGwtpdXf6oF9w-7v_3cqU-OdyG5CeLXHYTBS7ZqfomT7cB8/s400/isis.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Έχει τη διπλή πλάκα όταν αυτοί που σπεύδουν σε υπεράσπιση του Ισλάμ απέναντι σε όλους εμάς τους φασίστες κι ισλαμόφοβους, είναι οι ίδιοι που όλον τον υπόλοιπο χρόνο ωρύονται και διαρρηγνύουν τα καλσόν τους για τον μισογυνισμό, την ομοφοβία και την έλλειψη ανεκτικότητας στη διαφορετικότητα (<a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/07/its-a-mans-mans-mans-world.html">πολλές φορές και χωρίς αυτά να υπάρχουν</a>).</div>
Αν σκεφτείς ότι όλα αυτά τα οποία μάχονται οι "προοδευτικοί" είναι κατ'απόλυτη κυριολεξία γραμμένα μέσα στις ιερές γραφές του Ισλαμισμού, μετά σκέφτεσαι κι εκείνον τον τυπά που τρόλαρε στον Τσουκαλά δηλώνοντας "Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο και Παναθηναϊκός στο μπάσκετ" και αναπόφευκτα αρχίζεις να σκέφτεσαι "τι μου θυμίζει...τι μου θυμίζει...".<br />
Φυσικά, όπως και στη χριστιανική Βίβλο, και στο Κοράνι υπάρχουν πάμπολλα ξεχασμένα απ'το Μεσαίωνα κομμάτια τα οποία ο μέσος πιστός δε θα τηρήσει στο γράμμα τους, γιατί ακριβώς αναγνωρίζει ότι γράφτηκαν για μια άλλη κοινωνία και δεν έχουν εφαρμογή στο σήμερα.<br />
Ο φανατισμένος, όμως, θα ακολουθήσει τα πάντα μέχρι την τελευταία τελεία. Κι όταν υπάρχει μέσα στο Κοράνι η διδαχή ότι οι άπιστοι πρέπει να αντιμετωπιστούν με φωτιά και τσεκούρι, αυτό ακριβώς θα κάνει, με τη διαφορά ότι η φωτιά και το τσεκούρι έχουν αντικατασταθεί με το C4 και το AK47.<br />
Και όταν λέμε άπιστος δεν εννοούμε καν Ισλαμιστής εναντίον Χριστιανού, έτσι; Γιατί φυσικά οι άνθρωποι στη Συρία και στο Λίβανο που υποφέρουν απ'τους παρανοϊκούς του ISIS είναι κι αυτοί Μουσουλμάνοι, απλά είχαν την ατυχία να μην πάρουν κι αυτοί στα χέρια το τσεκούρι.<br />
Αν η δική σου μετάφραση του Κορανιού λέει ότι η ψωλή του Μωάμεθ κρεμόταν προς τα δεξιά και η μετάφραση του ISIS δηλώνει κατηγορηματικά ότι κρεμόταν προς τα αριστερά, την πούτσισες. Γιατί πώς τολμάς να αμφισβητείς την ιερή κλίση της ψωλής του Προφήτη! Μιλάμε για τέτοιο επίπεδο τυφλής θρησκευτικής προσκόλλησης.<br />
Όσο για το ποιος τροφοδότησε τους τζιχαντιστές με όπλα και χρηματοδότηση, και τι σκοπό υπολόγιζε να πετύχει, είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα μεν ερώτηση, αλλά όταν έχεις μια πεινασμένη αρκούδα στο σαλόνι σου δεν αρχίζεις να ρωτάς ποιος μαλάκας την άφησε να μπει στο σαλόνι. Παίρνεις το πιστόλι και της τινάζεις τα πέταλα.<br />
Ελάτε, λοιπόν, πολύ ευχαρίστως, να ξανασυζητήσουμε ποιος και γιατί έθρεψε τους τζιχαντιστές, αφού τελειώσει ο πόλεμος.<br />
Ναι, ο πόλεμος. Ιερός πόλεμος και η τιμωρία έρχεται.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/KBtYOI8U3Cc" width="420"></iframe><br />
Κι αν για τους τζιχαντιστές το ιερό για το οποίο θα πολεμήσουν είναι οι μισανθρωπικές διδαχές του Μωάμεθ, για τη Δύση είναι οι αξίες της: η δημοκρατία, η ανοχή στο διαφορετικό, η ελευθερία του λόγου και των πράξεων ως εκεί που δε βλάπτουν τον πλησίον, το δικαίωμα να μπορείς να βγεις για ένα γαμημένο ποτό την Παρασκευή το βράδυ και να ξέρεις ότι θα γυρίσεις σπίτι σου.<br />
Και θα πεταχτεί τώρα ο εξυπνάκιας, γιατί πάντα υπάρχει ένας εξυπνάκιας που περιμένει με ανυπομονησία να πεταχτεί και να πει την καμαρωτή παπαριά του για να μαζέψει εκατό λάικ στο Φέισμπουκ μπας και νιώσει την αγάπη που δεν του έδειξε ποτέ η οικογένειά του.<br />
Και θα πει λοιπόν ο εξυπνάκιας, "άμα η Δύση έχει όντως ως αξίες τη δημοκρατία και την ανοχή στο διαφορετικό, τότε θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ISIS με ανοχή και δημοκρατία!".<br />
Nice try, but no. Είναι πολύ ωραίο στη θεωρία το "να γυρνάμε και το άλλο μάγουλο", όταν όμως ο άλλος έρχεται απέναντί σου με τη μπαζούκα έτοιμος να σε μετατρέψει σε σάλτσα μπολονέζ, το γύρισμα του μάγουλου δεν είναι επίδειξη μεγαλοψυχίας, είναι αυτοκτονία.<br />
Οι δημοκρατικές και ανθρωπιστικές μέθοδοι λειτουργούν κι έχουν αποτέλεσμα μόνο όταν κι ο απέναντι είναι προδιατεθειμένος να τους δώσει μια ευκαιρία. Είναι ο μέσος πιστός του Ισλάμ διατεθειμένος να ζήσει σε δημοκρατικές κοινωνίες και να ανεχτεί ότι γύρω του οι γυναίκες δε φοράνε μπούρκες; Προφανώς και είναι θετική η απάντηση. Μόνο ένας χρυσαυγίτης ή ψηφοφόρος της Λεπέν θα έλεγε το αντίθετο.<br />
Αυτός όμως που αποκαλεί το Παρίσι "πρωτεύουσα της πορνείας και της ακολασίας" και τις ροκ συναυλίες "ειδωλολατρικές εκδηλώσεις ανωμαλίας" και αναλαμβάνει προσωπικά να σφάξει όποιον δε μοιράζεται αυτή του την άποψη, αυτός δε χαμπαριάζει από δημοκρατία.<br />
Αυτός που θεωρεί ότι νέοι άνθρωποι, με μοναδικό έγκλημα στη ζωή τους να ακούν μουσική που δεν ταιριάζει με την αισθητική του φανταστικού του φίλου, είναι άξιοι εκτέλεσης και εν ψυχρώ και χωρίς καμία ηθική αναστολή μπαίνει στον χώρο που μαζεύτηκαν για να περάσουν καλά και τους θερίζει, αυτός τη δημοκρατία και τον πολιτισμό που του επιδεικνύεις εσύ τα παίρνει και σκουπίζει τον κώλο του.<br />
Αν του φερθείς δημοκρατικά αυτουνού, το μόνο που θα καταλάβει είναι ότι του δίνεις το πράσινο φως να σε αποκεφαλίσει κι εσένα.<br />
Μη ρωτάς, οπότε, ανθρωπιστή του πληκτρολογίου, για ποιον χτυπάει η κουδούνα.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/bg92QpjRcJk" width="420"></iframe><br />
Η πικρή αλήθεια είναι ότι αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι ο καρκίνος της ανθρωπότητας.<br />
Ο φανατισμός, που φυσικά σε κάθε μορφή του, θρησκευτική, εθνική ή πολιτική έκφανση, είναι επικίνδυνος.<br />
Η διαφορά είναι ότι ο χριστιανός <b>φανατισμένος</b> θα στηθεί έξω από τη ροκ συναυλία κρατώντας πανό που γράφει "η μουσική που ακούτε είναι του διαόλου", ενώ ο ισλαμιστής <b>φανατισμένος </b>θα μπει μέσα στο συναυλιακό χώρο και θα τον τινάξει στον αέρα.<br />
Ολοφάνερο ποιος χρήζει πιο άμεσης και δραστικής αντιμετώπισης.<br />
Αν και τίποτα δεν είναι τόσο ολοφάνερο όσο νομίζεις. Ήταν αναγκαίο να βάλω σε έντονα γράμματα τις λέξεις "φανατισμένος", γιατί οι "προοδευτικοί" νομίζουν ότι όποιος λέει "πρέπει να ελέγχονται οι πρόσφυγες που μπαίνουν στην Ευρώπη" εννοεί "να τους πυροβολούμε τα φουσκωτά και να τους βουλιάζουμε στον πάτο του Αιγαίου".<br />
Ο καρκίνος, αγαπητοί, δεν αντιμετωπίζεται με ασπιρίνες, ούτε λέγοντας "αφού κάπνιζα ένα πακέτο την ημέρα καλά να πάθω".<br />
Ειδικά όταν είναι σε τόσο προχωρημένο στάδιο, πρέπει ο ασθενής να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία.<br />
Η οποία απέχει μακράν απ'το να είναι η τέλεια θεραπεία, έτσι; Μαζί με τα ξερά καίει και τα χλωρά. Δεν μπορεί να διακρίνει ποια κύτταρα είναι υγιή και ποια καταστροφικά. Διαταράσσει τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού, και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να αποτύχει και ο ασθενής να πεθάνει.<br />
Η άλλη επιλογή είναι να παραδοθείς ολοκληρωτικά στον καρκίνο.<br />
Ο καθείς ας διαλέξει κι ας πάρει.<br />
Αυτός ήταν ο οβολός μου επί του θέματος. Περιμένω με ανυπομονησία τα σχόλια που θα μου λένε ότι καρκίνο πρέπει να πάθω εγώ κι όλο μου το σόι και εν συνεχεία περιγράφουν έναν-έναν όλους τους νταλικέρηδες που εξυπηρετεί η μάνα μου τα βράδια στα φανάρια της Εθνικής.<br />
Αυτά, και να προσέχετε μη σας ανατινάξει ο τζιχαντιστής παρά τις διαρκείς εξηγήσεις σας ότι φταίει το διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα το οποίο και καταδικάζετε.</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-16290856279008879492015-11-11T16:17:00.000+02:002015-11-11T16:25:04.178+02:00Syriza vs. Syriza<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Παιδιά, δράττομαι της ευκαιρίας που μου δίνει αυτό εδώ το βήμα για να σας κάνω μια εκ βαθέων εξομολόγηση.<br />
Αισθάνομαι πλέον εντελώς άχρηστος.<br />
Κάθομαι το βράδυ, κοιτάω όλους τους μοναχικούς ανθρώπους και γράφω τις λέξεις για ένα κήρυγμα που δε θα ακούσει κανείς.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/k9Itt02QOO0" width="420"></iframe><br />
Και γιατί έχω πέσει σε τέτοια βαριά κατάθλιψη, θα με ρωτήσετε;<br />
Η ελληνική κοινωνία δεν έχει πλέον ανάγκη τις υπηρεσίες αριστοτεχνικού τρολαρίσματος που της παρείχα απλόχερα με μόνη ανταμοιβή την αγάπη και την αναγνώριση του κόσμου.<br />
Έχει αναλάβει από μόνη της το τρολάρισμα.<br />
<b><a href="http://news.in.gr/greece/article/?aid=1500038566">Σε μαζική συμμετοχή στην απεργία καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ</a></b><br />
Ναι. Αυτό που καταλάβατε. Ο Σύριζα, και συγκεκριμένα το τμήμα Εργατικής Πολιτικής (πράγμα οξύμωρο αν σκεφτεί κανείς ότι αυτοί που ψηφίζουν τον Σύριζα είναι εκ πεποιθήσεως αντίθετοι με κάθε μορφής εργασία), καλεί όλους τους εργάτες να κατέβουν στην αυριανή πανελλαδική απεργία με στόχο να καταγγελθούν οι ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές...<br />
...μέχρι εδώ όλα καλά, κλασικά εικονογραφημένα...<br />
...τις οποίες ασκεί η κυβέρνηση του Σύριζα.<br />
Ε, γαμώ τον καντηλανάφτη της εκκλησιάς που σας βαφτίζανε.<br />
Αυτό το κόμμα δεν είναι κόμμα. Είναι ιδέα. Είναι ο Φούλιους Ζιζάνιους από το Αστερίξ, που τον στείλανε οι Ρωμαίοι για να καθυποτάξει το γαλατικό χωριό, εκείνος ο πρασινομούρης ντε που απ'όπου περνούσε άρχιζαν οι πάντες να σφάζονται αναμεταξύ τους.<br />
Δίχασε όλη την Ευρώπη στέλνοντας τον Μπαρουφάκη να αναλύει τις θεωρίες παιγνίων νομίζοντας ότι θα πουλήσει μπλόφα στον Σόιμπλε και θα κερδίσει με ένα δυάρι, ένα πεντάρι, μια κάρτα Yu-Gi-Oh, μία Υπερατού και το δίπλωμα οδήγησης της μηχανής του.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/x8T_PQoTC30" width="420"></iframe><br />
Δίχασε τον κόσμο με εκείνο το καταπληκτικό δημοψήφισμα του οποίου το πανηγυρικό όχι πρόλαβε να βάλει στον κώλο του μέσα σε μόλις τρεις μέρες, καταρρίπτοντας έτσι κάθε ρεκόρ ρυθμικής γυμναστικής που κατείχε η Νάντια Κομανέτσι.<br />
Στη συνέχεια διχάστηκαν και μεταξύ τους γιατί οι μισοί συμφωνούσαν με την κωλοτούμπα κι οι άλλοι μισοί επέμεναν να κάνουν τη χώρα Ζιμπάμπουε, οπότε πήγανε στις τρίτες εκλογές μέσα σε έναν χρόνο, οι Λαφαζανικοί μπήκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας κι έμειναν οι αμετανόητοι Νεοπασόκοι.<br />
Και θα περίμενες εσύ, μετά απ'όλα αυτά, ότι τουλάχιστον τώρα το πήραν απόφαση ότι είναι Νεοπασόκοι, θα σε ξανάβρουν στους μπαξέδες τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς, και θα πορευτούν σε μια κοινή κατεύθυνση, είτε σωστή είτε λάθος (ρητορικό το δίλημμα, εννοείται πως η κατεύθυνση του Νεοπασοκισμού είναι λάθος).<br />
Και νόμιζες ότι επιτέλους θα σταματήσουμε να ασχολούμαστε με την εσωκομματική τους φαγωμάρα, θα κυβερνήσουν, κάτι που δεν τους άφησαν να κάνουν τους οχτώ μήνες της Πρώτης Φοράς Αριστεράς, και θα μας ξεσκοτιστεί λίγο η πούτσα.<br />
Well...fuck you.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/pc0mxOXbWIU" width="420"></iframe><br />
Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς λέγεται αυτό. Διπολική διαταραχή λέγεται; Σχιζοφρένεια λέγεται; Μας περνάνε για μαλάκες, λέγεται; Μας δουλεύουν μες στα μούτρα μας κι εμείς λέμε κι ευχαριστώ, λέγεται; Όλα αυτά μαζί;<br />
Και μετά μου λες εσύ ότι υπάρχει περίπτωση να πάει κάτι σωστά σε αυτή τη χώρα.<br />
Ότι υπάρχει περίπτωση να πάει κάτι σωστά στη χώρα που η επικεφαλίδα "Ο Σύριζα καλεί σε απεργία εναντίον της κυβέρνησης Σύριζα" είναι από πραγματικές εφημερίδες κι όχι απ'το Κουλούρι.<br />
<a href="http://www.tokoulouri.com/politics/protest/">Αν και...</a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEjJUkAKZUAN8eAqtqbJbzQ3tu6iayCMUxbdRv4gYY4G8pgoOF6yTMtI0vkh5nE8sHbcQ1IJ02M0Mrh2KTYs6du3PTBq7olPyA1PbaMYkmzat4dAWjjHmiF-NpyOcv3SNAkoScDnvXSr8/s1600/%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="287" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEjJUkAKZUAN8eAqtqbJbzQ3tu6iayCMUxbdRv4gYY4G8pgoOF6yTMtI0vkh5nE8sHbcQ1IJ02M0Mrh2KTYs6du3PTBq7olPyA1PbaMYkmzat4dAWjjHmiF-NpyOcv3SNAkoScDnvXSr8/s400/%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9.jpg" width="400" /></a></div>
Fuck. Me. Sideways.<br />
Οι άνθρωποι είναι το ιπτάμενο τσίρκο των Μόντυ Πάιθονς.<br />
Η ηλιθιότητά τους φτάνει απ'τη Λέσβο μέχρι τη Μυτιλήνη.<br />
Εκτελούν γενοκτονία κι εθνοκάθαρση εναντίον της υπομονής μας, της νοημοσύνης μας και της κοινής λογικής μας.<br />
Και φυσικά αν πας να τους τα τρίψεις όλα αυτά στη μούρη, το μόνο "επιχείρημα" που έχουν να αντιτάξουν είναι η κλασική χιλιοπαιγμένη, γυρισμένη με στυλό Μπικ και φαγωμένη απ'το μαγνητόφωνο κασέτα "δηλαδή με τους Σαμαροβενιζέλους καλύτερα ήμασταν;".<br />
Να τρως κάθε μέρα σκατά και να λες στον εαυτό σου για να παρηγορηθείς "κι άμα έτρωγα φακές καλύτερα θα ήτανε;".<br />
Από την πόρτα σου περνώ και τηγανίζεις μύδια, μου πετάς έναν κεφτέ, ζήτω η Κύπρος.<br />
Κι όλα αυτά για να μην τυχόν και χάσουμε από πρωθυπουργό τη σπασμένη καπότα του Αντρέα που την πέταξε στην αποχέτευση, το σπέρμα γονιμοποίησε κατά λάθος έναν απ'τους κροκόδειλους των υπονόμων και γεννήθηκε ο Τσίπρας.<br />
Είσαι ο πατέρας μας, τέρας-τέρας-τέρας μας, είσαι η ελπίδα μας, πήδα-πήδα-πήδα μας.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="http://33.media.tumblr.com/31d65ff4ffb515da547f4b855c889857/tumblr_ni6059tXry1te50mio1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://33.media.tumblr.com/31d65ff4ffb515da547f4b855c889857/tumblr_ni6059tXry1te50mio1_500.gif" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Κι εγώ που νόμιζα ότι το πιο περίεργο πράγμα που συνέβη όλον αυτόν τον Νοέμβριο είναι ότι δε βρέχει.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ναι, μιλάμε πάντα για τη Θεσσαλονίκη, την πόλη της Ελλάδος που έχει τρεις μήνες το χρόνο τη θερμοκρασία της κωλοτρυπίδας μου μετά την κατανάλωση τριών κιλών hot wings και τον υπόλοιπο χρόνο βρέχει δύο φορές την εβδομάδα, μία από Δευτέρα ως Τετάρτη και μία από Πέμπτη ως Κυριακή.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Κι έχει τέτοια λιακάδα που νομίζεις ότι είναι Μάης κι ανοίγεις το παράθυρο να μπει δροσιά να μπει...του Μάη, κι αντί να μπει η δροσιά μπαίνει η κάπνα απ'τα καυσόξυλα.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Φυσικά αυτό δεν έμελλε να πτοήσει τους απίστευτα πρωτότυπους θαμώνες των κοινωνικών δικτύων απ'το να ποστάρουν το November Rain.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Παρ'όλο που δε βρέχει.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Και μετά μου λες εσύ ότι υπάρχει περίπτωση να πάει κάτι σωστά σε αυτή τη χώρα.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Αυτά, και να προσέχετε μη σας κατηγορήσει ένας Συριζαίος για μνημονιακό νεοφιλελέ και μετά από λίγο ένας άλλος Συριζαίος σας κατηγορήσει για αντιμνημονιακό δραχμολάγνο.</div>
</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-81013218447894694612015-11-07T15:16:00.001+02:002015-11-07T15:16:56.705+02:00Play that funky blog game, white boy<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ντισκάρουμε ανηλεώς και ροκάρουμε ανηλεέστερα.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/fRr2kf84V2M" width="420"></iframe><br />
<b><i><span style="font-family: inherit;"><cite class="user" style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"><a href="https://www.blogger.com/profile/05588421666989379062" rel="nofollow" style="color: #9fc5e8;">Ο ΧΩΣΤΗΡΑΣ</a></cite><span class="icon user" style="background-color: white; font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"></span><span class="datetime secondary-text" style="background-color: white; font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; margin-left: 6px;"><a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.com/2015/11/come-out-and-play.html?showComment=1446582702786#c2732621312756731548" rel="nofollow" style="color: #6fa8dc; text-decoration: none;">3/11/15 22:31</a></span></span></i></b><br />
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">Κοιτα να δεις που θα σου ζητησω να κανεις κατι που σιχαινομουν, αλλα αφου το προτεινω εγω θα ειναι γαματο: μολογκοπαιχνιδο με 5 ερωτησεις και πεντε προτεινομενα μπλογκ να παρουν μερος.</span><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">Οι 5 ερωτησεις:</span><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">1) Αν ησουν διασημη σταρ του χολλυγουντ ποιον διασημο θα ηθελες για γκομενο....εκτος του εαυτου σου</span><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">2) Ποιο αχρηστο προιον τηλεμαρκετινγκ λιγουρευεσαι και λιμπιζεσαι αλλα δεν το λες</span><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">3) Αν επειθαν τους Πριστ να τραγουδησουν σε σκυλαδικο και πηγαινες, περιεγραψε τη σκηνη οπου θα επαιζαν Painkiller αλλα παραλληλα σε μπαλαμουτιαζαν 4 ωραια σκυλογκομενακια</span><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">4) Σου δινουν το Δαχτυλιδι του Σαουρον, για ποια γκομενα θα γονατιζες να της το φορεσεις και να της κανεις προταση γαμου.</span><br style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">5) Εχεις απειρα φραγκα και μια μερα ζωη, πως θα την περνουσες με σχετικες λεπτομερειες</span></span></i><br />
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; line-height: 18.2px;"><span style="font-family: inherit;">Αφού αποδώσω λεπόν στον γερο-Χώστη τα βαρέα-ανθυγιεινά εύσημα για την πρότασή του και το <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/11/come-out-and-play.html">αμύθητο βραβείο</a> του ενός DVD boxset με όλα τα 3.745 επεισόδια της Λάμψης, σε director's cut, με βουλγάρικη μεταγλώττιση και σχολιασμό από τον Ευλογητό, περνάω αμέσως στο βραστό που ψήνεται (<a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/06/pink-monkey-pleasure-stores.html">αυθεντική ονομασία ψητάδικου στην Γούναρη</a>).</span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; line-height: 18.2px;"><b>Αν ήσουν διάσημη σταρ του Χόλυγουντ, ποιον διάσημο θα ήθελες για γκόμενο (εκτός του εαυτού σου);</b></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; line-height: 18.2px;">Αφού πρώτα διευκρινίσω το απαραίτητο disclaimer #NoHomo, κι αφού αποκλείσω τους φλώρους βουτυρομπεμπέδες τύπου Ρόμπερτ Πάρκινσον, τους τρομακτικά ανεγκέφαλους μυϊκούς όγκους τύπου Δε Ροκ, τον μουσάτο χιπστερά Ράιαν Γκόσλινγκ, τον ελαφρολαϊκό τρομπαδούρο Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, όλα τα μέλη των Γκέι Νταϊρέξιον, οποιονδήποτε έχει περάσει έστω και απ'έξω από το στούντιο που γυρίστηκε το Glee και τον Τζέραλντ Μπάτλερ, που στην αρχή μας καύλωσε (#NoHomo) με τον Ληονάηντας και μετά πήγε κι έπαιξε σε κάτι παλιοφλωριές με την Ρέιτσελ από τα Φιλαράκια, η απάντηση βγαίνει εύκολα δια της εις άτοπον απαγωγής.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; line-height: 18.2px;">Είναι ο (από τη μαμά του) γκρικ λόβερ με τρίχα για πουλόβερ του Σάνσετ Μπούλεβαρντ. Ο γενικός στρατηγός τυμπανιστικής επίθεσης της μπάντας που έβαλε το hair και το metal στο hair metal. Ο άνθρωπος που ψοφολόγησε απ'την πρέζα και γύρισε απ'τον άλλον κόσμο έχοντας χώσει τα μεταλλικά παπάρια του στο στόμα του Διαβολέιτορ. Ο μέγιστος παίχτης που έσπρωξε την Πάμελα Άντερσον όταν ακόμη αυτό σήμαινε κάτι.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; line-height: 18.2px;">Είναι ο Tommy Fuckin' (το Fuckin' είναι το μεσαίο του όνομα) Lee.</span><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/JDOKwFbXv9Y" width="420"></iframe></div>
<div style="text-align: left;">
#NoHomo είπα; Το ξαναλέω τώρα για να είμαι σίγουρος.<br />
<b>Ποιο άχρηστο προϊόν τηλεμάρκετινγκ λιμπίζεσαι αλλά δεν το λες;</b><br />
Όταν ήμουν 12 χρονών και δεν είχαμε ακόμα ίντερνετ στο σπίτι, περνούσα κάτι καμμένα μεσημέρια χαζεύοντας στο κανάλι του Καρατζαφύρερ το τηλεμάρκετινγκ για το Μαγικό Πριόνι της Diamantino, η οποία δεν ξέρω τι σχέση έχει με τη Diamant που βγάζει τώρα το Έξυπνο Βρακολάστιχο.<br />
Το Μαγικό Πριόνι ήταν ένα εργαλείο που ερχόταν στο σπίτι σου μόνο με 69 ευρώ (δε θυμάμαι αν ήταν τόσα, αλλά θα εμμείνω στο 69 γιατί είμαι ακόμα 12 χρονών) και αντί για λεπίδα είχε τη σπασμένη χορδή που ξέφυγε από το μπάσο του Στέφανου Χαρίση, της Σιδηράς Παρθένας του γιου, λάιβ στην Ελασσόνα το '82.<br />
Και προφανώς αυτή η μικροσκοπική λεπίδα ήταν φτιαγμένη από αδαμάντιο, γιατί το διαφημιστικό έδειχνε το Μαγικό Πριόνι να κόβει με ευκολία ξύλα, πλακάκια, λαμαρίνες, καρφιά, γυαλί και τη σκληρή καρδιά της Καριόλας Εμμανουέλας Αγγουράκη προς κάθε πιθανή κατεύθυνση λες κι έκοβε ο Cyclops με την λέιζερ όρασή του.<br />
Λοιπόν, σαν μηχανολόγος που σπουδάζω πλέον, θέλω να πάρω αυτό το μαντζαφλάρι, να το υποβάλλω σε τέσσερα εκατομμύρια επιστημονικές μετρήσεις κι αν, μία στο δισεκατομμύριο, αποδειχθεί ότι δεν είναι απάτη, να το βγάλω κανονικά στην αγορά με σφραγίδα έγκρισης του Αριστοτελείου με σήμα τον Άγιο Δημήτριο και να χεστώ στο τάλιρο.<br />
Αν πάλι είναι μούφα, όπως προβλέπεται για κάθε προϊόν τηλεμάρκετινγκ, να βρω τους μπούστηδοι που το πουλούσαν και να τους κάνω εσωτερική λείανση κωλοτρυπίδας με φρέζα δυόμιση αξόνων.<br />
<b>Αν έπειθαν τους Πριστ να παίξουν σε σκυλάδικο και πήγαινες, περίγραψε τη σκηνή που θα έπαιζαν Painkiller αλλά παράλληλα σε μπαλαμούτιαζαν τέσσερα ωραία σκυλογκομενάκια.</b><br />
Κατ'αρχάς να πω ότι σε πιάνω αδικαιολόγητα νουμπά γιατί το Painkiller έχει γίνει τόσο σούπα που το ξέρουν ακόμα και στα κυριολεκτικά σκυλάδικα. Γι'αυτό στα υποθετικά Μαμούνια Λάιβ θα έπαιζε το Ηλεχτρικό Μάτι για τη μεγάλη την κατσαρόλα.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/b1B_pZC8aWU" width="420"></iframe><br />
Καθώς ο Χάλφορντας ωρύεται με τον γνωστό του μοναδικό τρόπο τους θεϊκοί στίχοι, οι ιέρειες της Πάολας με την ανάλογη περιβολή (εικοσάποντη μπλε φωσφοριζέ γόβα, μαύρη φούστα μέχρι την κλειτορίδα, λεοπάρ ξώβυζο και μαλλί πιο πλατινέ κι από του Καραμολέγκολας) σκαρφαλώνουν στα τραπέζια κι επιδίδονται σε χεντμπάνγκινγκ μέχρις αποκολλήσεως του αυχένα όσο οι λουλουδούδες θα ραίνουν με γαρύφαλλο από τον τάφο του Ντίο.<br />
Στη συνέχεια η μπάντα ξεκινάει να παίζει το Turbo Lover, το οποίο είναι το cue για να βγω εγώ με το πούρο Αβάνας σαν χωριάτικο λουκάνικο, να ανοίξω Τζόνι Γουόκερ Μπλακ Λέιμπελ Σοσάιετι, και να αναφωνήσω "Σατανιστείτε, μυστήρια πλάσματα" ωσάν να παίζαν οι Ντεφ ΛΕΠΑ-ρντ. Τα μυστήρια πλάσματα σατανίζονται κι έρχονται κατά πάνω μου για να συνεχιστεί η βραδιά κατά τον πέοντα τρόπο.<br />
Η καψουροκατάσταση κλείνει καθώς ο αοιδός δίνει πόνο και νταλκά με το Θύμα των Αλλαγώνε, ολοκληρώνοντας ένα πρόγραμμα πολύ σπέσιαλ με πολλά αχ και βαχ, με ουρανομήκη ιαχή που αντηχεί από το Φιξ μέχρι το Αεροδρόμιο. Τα σκυλιά του πολέμου έχουν κόψει φλέβα για μένα, περπατώντας έξω απ'το κέντρο με το καλσόν γιατί τις χτύπησε η γόβα αναστενάζοντας το όνομά μου, κι εγώ συνεννοούμαι με τον μαγαζάτορα για το πότε θα μου κλείσει για πρόγραμμα τους Manowar.<br />
<b>Σου δίνουν το δαχτυλίδι του Σάουρον. Για ποια γκόμενα θα γονάτιζες να της το φορέσεις και να της κάνεις πρόταση γάμου;</b><br />
Αντιπαρέρχομαι τον πειρασμό να πω "τη μάνα σου". Αν περιοριστούμε στο σύμπαν του Άρχοντος των Δαχτυλιδιών, η μόνη γκόμενα που σκέφτομαι να υπάρχει ανάμεσα στα Ουρούκ Χάι, τον Γκάνταλφ δε Γκέι και τα Χόμπιτ είναι η Γκαλαντριέλ, η οποία όμως είναι τόσο χλωμή, χλιαρή και άγευστη όσο μια Χάινεκεν ξεχασμένη έξω απ'το ψυγείο Αύγουστο μήνα.<br />
Οπότε ξεφεύγοντας απ'το έργο του Τζ. Ρ. Ρ. Ρ. Ρ. Ρ. Ρ. Τόλκιν και επεκτείνοντας την επιλογή στον πραγματικό κόσμο, η Τζόαν Τζετ κι η Λίτα Φορντ είναι ίδια ηλικία με τον πατέρα μου, η Μπιγιονσέ ξεκίνησε να κάνει παιδιά και σε δύο χρόνια θα έχει γίνει σαν την Κουίν Λατίφα, η Αριάνα Γκράντε έχει παίξει με τον Μπίμπερ και φοβάμαι μην κολλήσω γκέιτζ, οπότε μία επιλογή μένει.<br />
<a href="https://www.google.gr/search?q=lzzy+hale&biw=1280&bih=899&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0CAcQ_AUoAWoVChMI14n5van-yAIVhG4UCh1iawus#imgrc=Xjgn0z8RQI4HdM%3A">Lzzy Hale</a>, τραγουδιάρα των Halestorm (see what she did there?) και τόσο 'μοβόρα και σαρκοφάγα γκόμενα που τρώει ακόμα και τα φωνήεντα απ'το όνομά της άμα λάχει.<br />
<b>Έχεις άπειρα φράγκα και μία μέρα ζωής, πώς θα την περνούσες;</b><br />
Ξεκινάμε από τα βασικά. Το πρώτο πράγμα το πρωί είναι η αγορά του ΠΑΟΚ από τον Ιβάν Σαββίδη. Την επόμενη στιγμή κλείνονται σαν μεταγραφή οι Μπέιλ-Μπενζεμά-Κριστιάνο, γνωστοί και σαν BBC για το Big Black Cock που περιμένει κάθε αντίπαλη άμυνα, ο Νόιερ για τέρμα κι ο Γιωρίκας Κλοπ για προπονητής.<br />
Κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος στο Χίλτον κανονίζεται φιλικό με τον γαύρο, καθώς επίσης και συμβόλαιο θανάτου με εταιρεία πληρωμένων δολοφόνων για τον Τσίπρα και όλα τα μέλη των κυβερνήσεών του.<br />
Ακολουθεί η παραλαβή ενός φορτίου δύο τόνων κόκας 100,1% καθαρότητας απευθείας απ'το Μεντεγίν και η χρηματοδότηση όλου του μετρό της Θεσσαλονίκης κι όλων των μελλοντικών επεκτάσεων προς τη Λάρισα, τα Γιάννενα και την Κομοτηνή που'ναι τζάμπα το μουνί.<br />
Ο αγώνας της ανανεωμένης ΠΑΟΚάρας με τον γαύρο ξεκινάει το απόγευμα με διαιτητές τον Σπάθα και τον Καλογερόπουλο για έξτρα εξευτελισμό του σάπιου συστήματος. Ο ΠΑΟΚ κερδίζει στην κατάμεστη Τούμπα με 7-0 σκορπώντας ρίγη συγκίνησης στον κόσμο.<br />
Στη συνέχεια υποδέχομαι στο σπίτι μου τις καθηγήτριες πυρηνικής φυσικής Κρίστι Μακ και Μπόνι Ρότεν, από των οποίων τις βυζοχαράδρες ξεκινάω να μυτάρω τις πρώτες γραμμές. Με τη συνοδεία τους μεταβαίνω ξανά στην Τούμπα, όπου θα διεξαχθεί πριβέ συναυλία των Βαν-ξέρετε ποιων.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/SuyvT8nFMLY" width="420"></iframe><br />
Η βραδιά εξελίσσεται σε ρυθμούς "γαμήσι και πρόστιμο" και καθώς ο γερασμένος μάγος της κιθάρας παίζει τις τελευταίες πενιές του Eruption μόνο για πάρτη μου, γίνεται και το τελικό Eruption καθώς σπέρνω εφτά μικρούς Βάρβαρους στις μήτρες των λαοφιλών πορνοστάρ. Στην υπόκλιση της αρσενικής γριάς Ντέιβιντ Λι Ροθ έρχεται κι η τελειωτική μυτιά, που με τεζάρει άπαξ διαπαντός κι όσοι με το χάρο γίναν φίλοι με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη.<br />
...ανατρίχιασα και μόνο που τα έγραψα.<br />
Βαριέμαι να βρω άλλους πέντε να τους αναγκάσω να γράψουν τις ίδιες παπαριές, όποιος θέλει ας διαβεί.<br />
Αυτά, και να προσέχετε μην κοπείτε με το Μαγικό Πριόνι καθώς προσπαθείτε να βγάλετε το δαχτυλίδι του Σάουρον που κόλλησε στα δάχτυλα του Τόμι Λι.</div>
</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-25467067553272405292015-11-03T21:11:00.002+02:002015-11-06T21:24:51.272+02:00Τρίτος μεγάλος διαγωνισμός του ΚΠΣΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Δε μ'αρέσει να σας αφήνω παραπονεμένους.<br />
Ξέρω, χεστήκατε. Αλλά θα σας δώσω για <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2014/07/blog-post.html">άλλη</a> μια<a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2014/10/im-bored-again.html"> φορά</a> την ευκαιρία να με αντιμετωπίσετε σαν τον προσωπικό σας γελωτοποιό, να μου ζητήσετε να γράψω για τη Ντότα πόσο μαλακία είναι, μια εύκολη και γρήγορη συνταγή για θαυμάσια καρυδόπιτα ή πόσο μη πρωτότυποι είναι αυτοί που ποστάρουν κάθε χρόνο τέτοιον καιρό αυτό το άσμα.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/8SbUC-UaAxE" width="420"></iframe><br />
Το που το πόσταρα εγώ δεν έχει σχέση και δε μετράει γιατί εγώ το ποστάρω για να κράξω αυτούς που το ποστάρουν για να μας θυμίσουν ότι ήρθε ο Νοέμβρης και βρέχει και δε μετράει και φτου και το πατάω και καθρεφτάκια παντού.<br />
Ο νικητής του διαγωνισμού θα κερδίσει την καταξίωση του ονόματός του μέσα από το παγκοσμίως επιτυχημένο μπλογκ που λέγεται Και Πού' Σαι Ακόμα, καθώς κι ένα από τα παρακάτω εξαιρετικά δώρα κατόπιν επιλογής του:<br />
<ol style="text-align: left;">
<li>Μια χρυσόδετη έκδοση των αποφθεγμάτων του Νίκου Φίλη, υπουργού Παιδείας, Γενοκτονίας και Μοσχαριών, καθ'όλη τη διάρκεια της πρώτης και δεύτερης φοράς αριστεράς.</li>
<li>Μια συλλογή εννιά άλυτων ασκήσεων του μαθήματος των Ταλαντώσεων, μια ευγενική χορηγία του καθηγητού Νατσιάβα του τμήματος Μηχ-Μηχ του Αριστοτελείου με σήμα τον Άγιο Δημήτριο.</li>
<li>Ένα χρησιμοποιημένο εισιτήριο του μετρό της Θεσσαλονίκης.</li>
<li>Μία κιθάρα που πήρα με τρεις σπασμένες χορδές για δύο ευρώ απ'το eBay, έβαψα κόκκινη με μαύρες κι άσπρες πιτσιλιές και παριστάνω ότι είναι η αυθεντική που έπαιξε λάιβ ο Έντι Βαν Χέιλεν στη Μηχανιώνα το '81.</li>
<li>Μασάζ κάθε είδους με αρωματικά έλαια και της Παναγιάς τα ράμματα από τη Φρόσω, σπιτονοικοκυρά του Γιώργου Κωνσταντίνου στους Δε Κόπανοι, ειδικό για τη θεραπεία ασθενειών όπως η φυματίωση και το AIDS.</li>
<li>Η επόμενη δόση του ΕΝΦΙΑ σε καπάκια από γυάλινα μπουκάλια κοκακόλας.</li>
<li>Ένα DVD boxset με όλα τα επεισόδια της Λάμψης σε director's cut, με Βουλγάρικη μεταγλώττιση και με σχολιασμό από τον Ευλογητό.</li>
<li>Μια σημαία του ΠΑΟΚ διαστάσεων 3 επί 1,5 μέτρο, κεντημένη εξ'ολοκλήρου στο χέρι από σωματείο ανθρώπων με νοητικές δυσκολίες στην Άνω Τούμπα.</li>
</ol>
<div>
Αυτά, και να προσέχετε τι θα προτείνετε.<br />
<b>Update: Ο διαγωνισμός κηρύσσεται λήξας. Ό,τι μαλακία προλάβατε να γράψετε, προλάβατε. Ο νικητής και η πρότασή του θα αναρτηθούν κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.</b></div>
</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-20867095696288066152015-10-27T12:23:00.000+02:002015-10-27T14:54:57.901+02:00More than a Φίλη-ng<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/SSR6ZzjDZ94" width="420"></iframe><br />
Κι ήθελα τόσο πολύ να μην ξανασχοληθώ στη ζωή μου με τη δεύτερη-φορά-αριστερά.<br />
Τώρα που έφυγε η Ζωή, η Ραχήλ, ο Λαφαζάνης, ο Μπαρουφάκης και ο Χαϊκάλης, πίστευα ότι δεν υπάρχει πλέον λόγος να τους βλέπω και να ανεβάζω πεντέμιση μπαρ πίεση σαν κατσαρόλα Σίφλερ που φτιάχνει φαγητό και με χωρίς φαγητό.<br />
Αλλά μ'αφήνουνε οι πούστηδοι ν'αγιάσω; Δε μ'αφήνουνε.<br />
Τώρα που σταμάτησαν να παίζουν τα νταούλια, που βαρούσαν από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Ιούλιο...συγνώμη, το Γενάρη μέχρι τον Ιούλη (δεύτερη-φορά-αριστερά είπαμε), οι οργανοπαίχτες πήγαν στη Μαντάμ Μέρκελ και ζήτησαν να πληρωθούν για την τέχνη τους. Κι αυτή τους είπε, "Τι με ανακατεύετε εμένα; Εγώ για τα χαλιά ήρθα. Να πάτε στον Τσίπρα να σας πληρώσει",<br />
Κι ήρθανε στον Τσίπρα. Κι ο Τσίπρας τους κοιτάει καλά καλά από πάνω μέχρι κάτω. Τον κοιτάνε κι αυτοί. Ο Τσίπρας κοιτάει την τσέπη του. Βλέπει ότι του λείπουν ενενήντα εννιά ευρώ για να τους δώσει κατοστάρικο. Και τι τους λέει;<br />
<b>-Μη φάτε, παλικάρια, έχει ισοδύναμα...</b><br />
Σε <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/09/we-dont-need-no-education.html">προηγούμενη ανάρτησή</a> μου είχα χοντροκράξει τον υπουργό παιδείας της πρώτης-φοράς-αριστερά, Αριστείδη Μπαλτά, για τις δηλώσεις του περί της αριστείας που δημιουργεί ελιτισμό και τα τοιαύτα.<br />
Ο Τσίπρας αφουγκράστηκε ότι ο Μπαλτάς δεν κάνει γκελ στην κοινή γνώμη και τον ξαπέστειλε στο Υπουργείο Πολιτισμού να παίζει με τις Καρυάτιδες.<br />
Στη θέση του έφερε τον Φίλη.<br />
Ο Φίλης, όντας δημοσιογράφος (ας τον αποκαλέσουμε έτσι για οικονομία της συζήτησης) στην Αυγή, έχει τόση σχέση με την παιδεία όση κι η Περαία με την Κορέα. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία, γιατί ένα είναι το θέμα που μετράει αυτή τη στιγμή: τα λεφτά.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/wTP2RUD_cL0" width="420"></iframe><br />
Κοιτώντας καλά-καλά από πάνω μέχρι κάτω το υπουργείο του ο Φίλης, διαπίστωσε ότι όχι απλά μπορούσε να βγάλει μερικά ψιλά από εκεί μέσα, αλλά και να επανορθώσει τις κοινωνικές αδικίες! που τόσο πολύ ταλανίζουν τον ελληνικό λαό.<br />
Οι κοινωνικές αδικίες για τους αριστεροί είναι κάτι σαν το κατεστημένο της Αθήνας για τους Παοκτζήδες.<br />
Κι έτσι βγαίνει την επόμενη μέρα ο Φίλης και μας λέει "23% ΦΠΑ στην ιδιωτική παιδεία".<br />
Τώρα, το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό όταν ακούμε ιδιωτική παιδεία, είναι φυσικά τα Κολέγια και τα Αρσάκεια, με τα φλωρόπαιδα που φοράνε μπορντό παντελόνια και πλεκτά ριγμένα στους ώμους και τις φλωρογκόμενες που ρούχο κάτω από Hilfiger δεν το καταδέχονται ούτε για ξεσκονόπανο και κυκλοφορούν όλοι με τα Iphone στο χέρι και τις θωρακισμένες Μερσεντές που εγώ δεν ονειρεύτηκα ποτές και κάνουν αλλαξοκωλιές όλη τη μέρα λες και είναι στο Μπέβερλι Χιλς 90210.<br />
Σωστά;<br />
Κάτι τέτοιο θα σκεφτότανε κι ο Φίλης όταν έλεγε ότι το μέτρο αυτό αποκαθιστά την κοινωνική αδικία, γιατί, σου λέει, είναι πιασιάρικο να λες ότι θα χτυπήσεις τους πλούσιοι για να ωφεληθούν οι φτωχοί, Robin <strike>Scherbatsky</strike> Hood η φάση, μεγάλωσα μέσα στην αλητεία σαν τον Σταν και κάτι τέθοια.<br />
Ώσπου κάποιος το κοίταξε και συνειδητοποίησε ότι στην ιδιωτική παιδεία συμπεριλαμβάνονται και τα φροντιστήρια.<br />
Κι επειδή όλοι (ή για την ακρίβεια όλοι όσοι δεν πάνε στα Κολέγια και στα Αρσάκεια) περνάνε κάποια στιγμή απ'τη ζωή τους από φροντιστήριο, μα για να μάθουν Αγγλικά και να μη μιλάνε όπως ο Γαρδέλης στις Σουηδέζες το '80, μα για να περάσουν στις πανελλήνιες γιατί πρέπει να έχεις ένα χαρτί κι ας είναι Ζαμπονοκοπτική με Φωτόσπαθο, στο άκουσμα αυτής της είδησης η Φάγε έβαλε μπρος τις μηχανές και διπλασίασε την παραγωγή της Αγελαδίτσας.<br />
Ο Φίλης, με το δεόντως οξύ ένστικτο αυτοσυντήρησης (διάβαζε: κωλοτούμπας) που τον διακατέχει, όπως κάθε πρώτη-και-δεύτερη-φορά-αριστερό, έσπευσε να διευκρινίσει ότι στα φροντιστήρια θα μπει χαμηλότερος συντελεστής από τα κολέγια, ξυπνώντας στον κόσμο τον εφιάλτη που ζήσαμε το καλοκαίρι με τα πιτόγυρα με ή χωρίς τζατζίκι.<br />
Και μετά ήρθαν οι κακοί Γιαγμανοί, τον τράβηξαν απ'το αυτί και του είπαν "άκου να δεις, Φίλη, καμπανάκια και μαλακίες δεν έχει. Ή 23% ή 0% θα πάει. One way or another".<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/HDLcyXzLMfg" width="420"></iframe><br />
Φυσικά, σε αυτή την περίφτωση, η κασέτα θα ήταν έτοιμη: "εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε, οι κακοί Γιαγμανοί δεν το δέχτηκαν, κάντε την καρδιά σας πέτρα κι εμείς εδώ είμαστε για ψυχολογική συμπαράσταση".<br />
Αλλά ο Φίλης συνέχισε το χαβά του. Κοινωνικό πρόσημο και δώσ'του. Σου λέει, αν δίνεις εφτά χιλιάδες το χρόνο για να μάθει το παιδί σου γράμματα, ε, του πούστη! δε θα βρεις άλλο ένα πεντακοσάρικο;"<br />
Προσπερνώντας ότι το 23% του 7000 είναι 1600 ευρώ και όχι 500, το οποίο είναι πολύ προηγμένα μαθηματικά και τα υπολογίζανε εδώ και δύο μήνες με τους υπερυπολογιστές του CERN που πιάνουν δύο στάδια Καραϊτάβλη ο καθένας, ουσιαστικά ο Φίλης εδώ προσπαθεί να τους πιάσει στο φιλότιμο.<br />
Σου λέει, μια θυσία παραπάνω δε μπορείς να κάνεις για το παιδί σου; ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ! Θα κάνεις το σκατό σου παξιμάδι, και στην τελική θα βγάλεις και δυο ελιές από δίπλα και θα χορτάσεις. Το'πε κι ο Θηβαίος.<br />
Και ποιος πάει να παίξει με το φιλότιμο; Ο Φίλης που στο δημοψήφισμα έλεγε "και πόσα μακαρόνια να φάει πια ο κόσμος;". Ο Φίλης που τώρα λέει ότι τα λεφτά από την αύξηση του ΦΠΑ στην παιδεία είναι "πενταροδεκάρες", και δεν βγήκε ένας πούστης να του πει "άμα είναι πενταροδεκάρες να τα βάλεις απ'την τσέπη σου, ιπποπόταμε της Κουμουνδούρου".<br />
Κάπου εκεί τους τη βγήκε από δεξιά με κόκκινο η ΝΔ και τους λέει (ακολουθεί ύφος Μεϊμαράκη), "στάκα ρε μάγκες, εσείς μας λέτε ότι όλοι αυτοί που στέλνουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά είναι πλούσιοι, αλλά δεν πάει έτσι, και στα δημόσια σχολεία η κατάσταση είναι της μουρλής το πανηγύρι, και το μέτρο που θέλετε να βάλετε είναι ο αριστερός κομπλεξισμός σας που θέλετε πάντα να τιμωρείτε τους πλούσιους και την ιδιωτική πρωτοβουλία, γαμώ την αστική μου ευγένεια να πούμε".<br />
Ο Φίλης αντιτείνει ότι "δεν είπαμε ότι είναι όλοι πλούσιοι, αλλά σίγουρα ότι είναι εύποροι".<br />
Καταλάβατε; Δεν είναι Γιάννης, είναι Γιάνης με ένα νι.<br />
Και συνεχίζει αυτός ο πολιτικός ογκόλιθος (pun intendeded) που λέγεται Φίλης, και λέει ότι "όσοι δεν αντέχουν να στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό σχολείο, να πιέσουν για καλύτερο δημόσιο".<br />
Μαλάκες μου, αυτός ο άνθρωπος καλύτερα να μασάει παρά να μιλάει.<br />
Σαν να μας λέει "ε, το ξέρω ότι το δημόσιο σχολείο είναι τριμπούρδελο, αλλά, βασικά, θα πρέπει να με πιέσετε εσείς που κόπτεστε για το μέλλον των παιδιών σας για να το βελτιώσω, γιατί εμένα, βασικά, στην πούτσα μου κιόλας".<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/oX-JmhBsS28" width="420"></iframe><br />
Κι επειδή οι Συριζαίοι δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους ούτε στο τι παραμύθι θα βρουν να πουν, πετάχτηκε κι ο βουλευτής Σεβαστάκης, καθηγητής MIT (Metsoveion Institute of Technology) παρακαλώ, και είπε ότι "<a href="http://news247.gr/eidiseis/politiki/d-sevastakhs-o-fpa-sta-idiwtika-den-afora-toys-pshfoforoys-mas.3731178.html">το πολιτικό κόστος του ΦΠΑ στην ιδιωτική παιδεία δεν αφορά τους ψηφοφόρους του Σύριζα</a>".<br />
Κοίτα μια κρίση ειλικρίνειας. Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε κι όλοι οι άλλοι να πα να γαμηθούν. Τα ψηφαλάκια μας να αυγατίζουμε εμείς και ο κομματικός στρατός των κρατικοδίαιτων μικροαστούληδων να συντηρείται κι οι άλλοι κόφτε το λαιμό σας.<br />
Έλα όμως που κάποιος σατανάς θυμήθηκε ότι σε ιδιωτικά σχολεία φοιτούν ο μικρός Παύλος-Φοίβος κι ο μικρός Ορφέας-Ερνέστο, γόνοι του Πίσω-από-τις-λέξεις και της γυναίκας του της Καρακαηδόνας!<br />
Και τι είπε ο τεράστιος (pun intendeded για άλλη μια φορά) Φίλης; "Λογικό δεν είναι; Ο Πρωθυπουργός της χώρας είναι εύπορος, μπορεί να στείλει τα παιδιά του σε ιδιωτικά σχολεία".<br />
Δεν έχει κι άδικο, έτσι; Εγώ πάλι θυμάμαι λίγο καιρό πιο πίσω, όταν ακόμα ο Σύριζας εξέφραζε το αντιμνημονιακό αίσθημα του λαού, που τότε μας παρουσίαζαν σαν υπόδειγμα πολιτικού τον πρόεδρο της Ουρουγουάης.<br />
Τον θυμάστε; Έναν καλοσυνάτο παππούλη, ντε, που ζούσε απλά και φτωχικά, σκάβοντας το χωραφάκι του και κυκλοφορώντας με το Κατσαριδάκι του, χαρίζοντας τον προεδρικό του μισθό στους φτωχούς και τα ορφανά της χώρας;<br />
Που έλεγε "εμένα τόσα μου αρκούν για να ζήσω" και "ντρέπομαι να ζω πλούσια ζωή όταν οι πολίτες της χώρας μου είναι φτωχοί";<br />
Βρε κοίτα να δεις πόσο γρήγορα ξεχνάνε κάποιοι.<br />
Τουλάχιστον δεν ξεχνάνε αυτούς που τους βοήθησαν, ε; Όπως ο Τσίπρας. Που συναντήθηκε με τον Ολάντ, τον πρόεδρα της Γαλλίας. Κι απ'όλους τους ανθρώπους που θα μπορούσε να φέρει μαζί του στη συνάντηση με τον Ολάντ, επιστήμονες, διανοούμενους, καλλιτέχνες, όποιον άξιο άνθρωπο έχει η ρημαδοχώρα, ως πιο άξιο απ'όλους αυτούς, άξιο να εκπροσωπήσει τη χώρα μας σε μια διεθνή υψηλή συνάντηση, διάλεξε τον Λαζόπουλο.<br />
Ο Τσίπρας, που ως αντιπολίτευση Ολαντρέου τον ανέβαζε, τσιράκι της Μέρκελ τον κατέβαζε.<br />
Κι ο Λαζόπουλος που έλεγε "<a href="http://www.lifo.gr/articles/mikropragmata/78871">κωμική η φάτσα του Ολάντ, τον βλέπω και γελάω</a>".<br />
Να 'μουν από μια μεριά στο Γκάζι που βγήκανε να δω τον Λαζόπουλο πώς συγκρατήθηκε και δε γέλασε με τα μούτρα του Ολάντ, ο Λαζόπουλος, που δεν είναι γελοία τα δικά του μούτρα.<br />
Κι ήθελα τόσο πολύ να αγιάσω.<br />
Μ'αφήνετε ρε πούστηδοι; Δε μ'αφήνετε.<br />
Αυτά, και να προσέχετε τι θα κάνετε όταν έρθει η ώρα να ψηφίσετε την τρίτη-και-μακρύτερη-φορά-αριστερά.</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-70196596181711443622015-10-08T23:10:00.002+03:002015-10-08T23:10:48.141+03:00Άκου τι είπαν!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ανάμεσα στις άλλες γεμάτες αδρεναλίνη δραστηριότητές μου όπως το μπάντζι τζάμπινγκ, η οδήγηση WRC, το κυνήγι λιονταριών, το σεξ με διάφορες μεθόδους και παρτενέρ και η διάβαση της Εγνατίας στις 3 το μεσημέρι χωρίς φανάρι, αρέσκομαι να χαλαρώνω παρακολουθώντας το τηλεπαιχνίδι "Άκου τι είπαν!".<br />
Το παιχνίδι αυτό είναι η ελληνική εκδοχή του παγκοσμίως επιτυχημένου Family Feud και μια από τις καλύτερες αποδείξεις (τουλάχιστον η μόνη που αντέχω να παρακολουθήσω) της μαλακίας που μας δέρνει.<br />
Και το επεισόδιο που προβλήθηκε σήμερα ήταν μεγαλύτερο φεστιβάλ βλακείας κι από ολομέλεια της Βουλής.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/2GhPUAVgHZc" width="420"></iframe><br />
Κάποτε είχα κράξει τη Shirley Manson, αλλά <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2014/12/these-are-a-few-of-my-favourite-things.html">όπως</a> έχω <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2015/03/keep-calm-and-carry-ola.html">ξαναπεί </a>έχω ένα θεματάκι με τις κοκκινομάλλες.<br />
Ας πάμε λοιπόν στο επεισόδιο. Η ομάδα όπως βλέπουμε αριστερά λέγεται Ρεμπέτ-Ασκέρ και η ομάδα όπως βλέπουμε δεξιά λέγεται Τατουατζήδες, αν και τα ονόματα δεν είναι εντελώς αντιπροσωπευτικά γιατί θα έπρεπε να είναι οι Ηλίθιοι και οι Πανηλίθιοι.<br />
Με πλάγια γράμματα θα κάνω περιγραφή των κανόνων του παιχνιδιού, για όσους από εσάς τυχόν έχετε άλλες ασχολίες απ'τη φανατική παρακολούθηση τηλεπαιχνιδιών (να μην είστε και δύο;).<br />
<i>Η πρώτη φάση αποτελείται από πέντε γύρους. Σε κάθε έναν από αυτούς τίθεται μια ερώτηση, στην οποία έχουν δοθεί απαντήσεις από 100 τυχαία άτομα. Οι παίκτες από #1 έως #5 διαγωνίζονται στον αντίστοιχο γύρο, ο ένας απέναντι στον άλλον. Ο τέταρτος γύρος δίνει διπλούς και ο πέμπτος τριπλούς πόντους, για να υπάρχει δυνατότητα ανατροπών. Όποιος βρει την πρώτη απάντηση ή καλύτερη απάντηση απ'τον αντίπαλο παίρνει το δικαίωμα να κρατήσει την ερώτηση για την ομάδα του ή να τη δώσει στους αντιπάλους.</i><br />
<b>Πείτε μας κάτι σχετικό με το μήνα Σεπτέμβριο.</b><br />
Η ερώτηση αυτή περνάει στους Τατουατζήδες, απ'όπου αρχίζει να διαγράφεται ζοφερό το μέλλον του επεισοδίου.<br />
<b><i>Χειμώνας.</i></b><br />
Είδατε τι καταφέρατε με το να λέτε "καλό χειμώνα" απ'τον Αύγουστο, ζώα;<br />
<b><i>Τέλος των διακοπών.</i></b><br />
Δεν έχω να σχολιάσω κάτι γι'αυτή καθ'εαυτή την απάντηση, πέραν του ότι ήταν το τρίτο Χ της ομάδας.<br />
<i>Όταν μια ομάδα μαζεύει 3 Χ, η ερώτηση πάει στην αντίπαλη. Οι παίκτες #5-#2 δίνουν μια πρόταση κι ο παίκτης #1 (αρχηγός) δίνει την τελική απάντηση. Αν αυτή είναι σωστή, τότε κλέβουν τους πόντους που έχει συγκεντρώσει η άλλη ομάδα.</i><br />
Και πετιέται όλο χαρά ο παίκτης #5 και λέει:<br />
<b><i>Τέλος των διακοπών!</i></b><br />
Είχα την εντύπωση ότι ο σκοπός του παιχνιδιού ήταν να δίνεις απαντήσεις που δεν έχουν ήδη δοθεί, αλλά αυτό μάλλον δεν είναι και τόσο προφανές, γιατί σε άλλο επεισόδιο κάποιος ρώτησε, επί λέξει, "Πρέπει να δώσω διαφορετική απάντηση;".<br />
Στη συνέχεια η παίκτρια #4, μάνα του παίκτη #5 όπως μαθαίνουμε αργότερα (το οποίο εξηγεί πολλά) λέει: <b><i>Έναρξη της θρησκευτικής χρονιάς.</i></b><br />
Όπως κάνουν έναρξη στα νυχτερινά μαγαζιά, ξέρω γω; Ή μήπως σημαίνει ότι κάνουν εκπτώσεις στα μαγαζιά που πουλάνε καντήλια; Δεν ξέρω, έχω κάτι χρόνια να πατήσω σε εκκλησία.<br />
Απογοητεύτηκα πάντως που δεν υπήρχε στις απαντήσεις το ΠΑΣΟΚ. Ω Πασοκάρα, έχω τρέλα μες στο μυαλό.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/_1fLYWj9wME" width="420"></iframe><br />
Περνάμε στη δεύτερη ερώτηση: <b>Πείτε μας σε τι διαφέρει ένα λούτρινο αρκουδάκι από μια κανονική αρκούδα.</b><br />
Οι Τατουατζήδες ξαναπαίρνουν την ερώτηση και λένε, μεταξύ άλλων, <i><b>στο στόμα</b>, </i>αλλά μαζεύουν πάλι τρία χηνάρια και η ερώτηση πάει πάλι στους απέναντι. Ο παίκτης #5 κοιτάζει την κάμερα με το βαθύ βλέμμα της αγελάδας, ενώ η μαμά του λέει περήφανα <b><i>στο στόμα.</i></b><br />
Αυτοί όχι απλά επαναλαμβάνουν τις απαντήσεις των άλλων, αλλά επαναλαμβάνουν και τις αποτυχημένες απαντήσεις των άλλων.<br />
Στη συνέχεια περνάμε στην τρίτη ερώτηση: <b>Πείτε μας γιατί μια γυναίκα θα παντρευόταν έναν άντρα που δεν αγαπάει.</b><br />
Η προφανής απάντηση "<b><i>για τα λεφτά</i></b>" δόθηκε κατευθείαν από τους Ρεμπέτ-Ασκέρ. Εγώ προσωπικά απόρησα πώς δεν πετάχτηκε κανείς απ'το κοινό να φωνάξει "Σπυροπούλου!" με όλη τη δύναμη της ψυχής του.<br />
Παρ'όλα αυτά οι Ρεμπέτ-Ασκέρ δεν κατάφεραν να χαλιναγωγήσουν την απύθμενη ηλιθιότητά τους, μάζεψαν 3 Χ και η μπάλα περνάει στους απέναντι. Οι τέσσερις Τατουατζήδες συγκλίνουν προς το "επάγγελμα", παρ'όλο που η "κοινωνική θέση" έχει ήδη δοθεί απ'τους απέναντι.<br />
Ο αρχηγός των Τατουατζήδων αναλαμβάνει δράση.<br />
<b><i>Ε...δεν τους εμπιστεύομαι, αλλά θα πω κι εγώ "επάγγελμα". Έξυπνοι είναι. Θα το πάρουν πάνω τους.</i></b><br />
Πού να τους εμπιστευόταν κιόλας. Αυτό είναι που λένε "I'll get by with a little help from my friends".</div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/jBDF04fQKtQ" width="420"></iframe><br />
Οι Τατουατζήδες έχουν χάσει τους πρώτους τρεις γύρους. Στον τέταρτο η ερώτηση είναι: <b>Πείτε μας μια συσκευή που δυσκολεύονται να χρησιμοποιήσουν οι ηλικιωμένοι.</b><br />
Ο παίκτης #4 των Τατουατζήδων καταφέρνει να βρει την απάντηση "υπολογιστής" και να πάρει το δικαίωμα <i>είτε να παίξει η ομάδα του, είτε να δώσει την ερώτηση στους απέναντι.</i><br />
Του λέει λοιπόν ο Φερεντίνος, για πες, κι αυτός απαντάει "όλα καλά". "Θα την πάρετε;" "Ε...τι;" "Θα πάρετε την ερώτηση ή θα τη δώσετε στους απέναντι;" "<i style="font-weight: bold;">Α...εγώ διαλέγω;</i>".<br />
Προφανώς όταν συνέβη το ίδιο ακριβώς πράγμα στους τρεις προηγούμενους γύρους αυτός κοιτούσε γκόμενες στο ακροατήριο.<br />
Αφού η τέταρτη ερώτηση κύλησε χωρίς πολλά παρατράγουδα υπέρ των Τατουατζήδων, πάμε στην πέμπτη και φαρμακερή, αυτή που με έκανε να χάσω κάθε πίστη στην ανθρωπότητα.<br />
<b>Πείτε μας ένα τρόφιμο που χρειάζεται πολύ αλεύρι.</b><br />
Ο παίκτης #5 των Τατουατζήδων βαράει κατευθείαν το κουμπί και μετά μένει κάγκελο λες και αντίκρισε τη Μέδουσα. "Ε...ξανακάνεις την ερώτηση".<br />
Ο Φερεντίνος ξανακάνει την ερώτηση κι αυτός δεν προλαβαίνει να πει "ψωμί" πριν τελειώσει ο χρόνος. Το λέει εκπρόθεσμα, όμως, που δίνει χαρισμένη απάντηση στον απέναντι.<br />
Όπως είδαμε, όμως, ο παίκτης #5 των Ρεμπέτ-Ασκέρ έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του.<br />
<i style="font-weight: bold;">Κουλουράκια!</i><br />
Θα μπορούσες, βέβαια, λεβέντη μου, να δώσεις την έτοιμη χαρισμένη απάντηση που σου άφησε ο αντίπαλός σου που δεν πρόλαβε και είναι απολύτως εύλογη, το "ψωμί". Τρώει το χι του και καλά να πάθει.<br />
<i>Αν και οι δύο παίκτες που παίζουν αρχικά πάρουν χι, η ερώτηση περνάει στον επόμενο παίκτη της ομάδας που πάτησε το κουμπί πρώτη.</i><br />
Στον αρχηγό των Τατουατζήδων. Ο οποίος θα κάνει το αυτονόητο και θα πει...<br />
<b><i>Ψάρια.</i></b><br />
ΨΩΜΙ! ΨΩΜΙ, ΓΑΜΩ ΤΑ ΒΥΖΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ, ΨΩΜΙ!<br />
Εν τέλει ο απέναντι παίκτης μας λυτρώνει από το μαρτύριό μας και λέει το πολυπόθητο "ψωμί". Σε περίπτωση ωστόσο που δεν καταλάβατε ακριβώς τι παίχτηκε, σας κάνω μια σούμα: χρειάστηκαν ούτε λίγο ούτε πολύ τέσσερις ενήλικες, που ψηφίζουν, για να πουν ότι ένα τρόφιμο που χρειάζεται πολύ αλεύρι είναι το ψωμί.<br />
Λυπηρό κι όμως αληθινό.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/A8MO7fkZc5o" width="420"></iframe><br />
Στη συνέχεια η παίκτρια #4, μια Μαίρη Παναγιωταρά, εργαζόμενη μητέρα και καλή νοικοκυρά, τίποτα το σπέσιαλ το καταπληκτικό, ένα ζώον δηλαδή κανονικό, μας λέει ότι χρειάζεται πολύ αλεύρι το παστίτσιο.<br />
Εδώ δύο είναι τα ενδεχόμενα: ή κάθεται και ζυμώνει τα μακαρόνια μόνη της, γιατί έχουμε 1920, ή αντί για μπεσαμέλ στρώνει από πάνω ζύμη για λουκουμάδες.<br />
Η ερώτηση περνάει στους απέναντι, οι οποίοι, σε μια σπάνια έκλαμψη ευφυΐας, προτείνουν και οι τέσσερις την εύλογη απάντηση "πίτες". Ο αρχηγός κοντοστέκεται και λέει "<b><i>πίτες, αλλά αυτοί θα φταίνε".</i></b><br />
Αρχηγός να σου πετύχει. Αυτός είναι χειρότερος στην ανάληψη ευθυνών κι απ'τον Τσίπρα. Θα μας πήγαινε σε δημοψήφισμα κάθε Κυριακή και για να προλάβει θα καπάρωνε και τις Τετάρτες.<br />
Με την απάντηση "πίτες" οι Τατουατζήδες ανατρέπουν το σκορ και νικούν, αν και δεν ξέρω το πόσο μπορεί να πει κανείς νίκη το ότι η αποτυχία της μίας πλευράς ήταν λιγότερο οικτρή από την αποτυχία της άλλης.<br />
Ήταν μία από αυτές τις περιστάσεις που εύχεσαι να γινόταν με κάποιον τρόπο να χάσουν κι οι δύο, σαν τον Παοκτζή που κάθεται και βλέπει Άρης-Ολυμπιακός.<br />
Έτσι πάμε στον δεύτερο γύρο, όπου: <i>δύο παίκτες της νικήτριας ομάδας απαντούν σε πέντε ερωτήσεις εντός 30 δευτερολέπτων, χωρίς να ξέρουν τις απαντήσεις του άλλου. Αν μαζέψουν 200 πόντους, κερδίζουν 5000 ευρώ. Αν όχι, παίρνουν τα παπάρια μου.</i><br />
Ο αρχηγός επιλέγει να παίξει ο ίδιος και το #2, αφήνοντας τον εαυτό του για δεύτερο. Ο πρώτος δεν τα πηγαίνει και πολύ καλά και μαζεύει μόνο 59 πόντους. Ο Φερεντίνος του λέει "δύσκολα τα πράματα, ε;" "Ε, ναι, αφού τον είδες και τον άλλον, δεν είναι και για πολλά".<br />
Και τι απαντάει ο θεούλης Φερεντίνος;<br />
"Δεν είναι και για 140 πόντους, ε;".<br />
Μαλάκα μου... τσούξιμο από δω μέχρι το Βλαδιβοστόκ.<br />
Φιλική συμβουλή προς τον αρχηγό των Τατουατζήδων, που πιθανώς να με διαβάζει: όταν σε κράζει μέχρι κι ο χαζοχαρούμενος παρουσιαστής του τηλεπαιχνιδιού που συμμετέχεις, έχεις και επίσημα αποτύχει στη ζωή σου. Παράτα τα όλα και πήγαινε μετανάστης στο Αφγανιστάν.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/hC-T0rC6m7I" width="420"></iframe><br />
Και φυσικά ο αρχηγός φρόντισε να επιβεβαιώσει το κράξιμο του Φερεντίνου με τον πιο επικό τρόπο.<br />
<b>Ερώτηση: Πείτε μας γιατί τα μικρά αγόρια θέλουν να γίνουν αστυνομικοί.</b><br />
Απάντηση (σας δίνω λίγο χρόνο να προετοιμαστείτε ψυχολογικά): <b><i>Γιατί είναι κομπλεξικά</i>.</b><br />
...<br />
I can't even.<br />
Τι είπε ρε το άτομο σε πανελλήνια τηλεοπτική μετάδοση;<br />
Τι ξεστόμισε και δεν πέσανε τα ντουβάρια του στούντιο να τον πλακώσουνε;<br />
Όταν ρωτάς ένα παιδάκι τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει, δε θα σου δώσει απάντηση με βάση τη λογική. Έχετε ακούσει παιδάκι πέντε χρονών που θέλει να γίνει χημικός ή λογιστής ή εφοριακός; Όχι. Όλα τα αγοράκια θέλουν να γίνουν ποδοσφαιριστές, αστροναύτες και πυροσβέστες, κι όλα τα κοριτσάκια τραγουδίστριες, σταρ του σινεμά και πριγκίπισσες.<br />
Εντάξει, υπάρχουν κι αγοράκια που θέλουν να γίνουν πριγκίπισσες, δεν είναι αυτό το θέμα.<br />
Όταν λοιπόν το πεντάχρονο αγοράκι σου λέει ότι θέλει να γίνει αστυνομικός, δεν έχει ιδέα από τις κοινωνικές συνδηλώσεις που έχει τη σήμερον ημέρα το επάγγελμα αυτό. Νομίζει ότι είναι ο καλός κυριούλης που βάζει τους κακούς στη φυλακή, γιατί έτσι του είπε η μαμά του. Του αρέσει η στολή που φοράνε.<br />
Στην τελική είδε τον Αστυνόμο Σαΐνη και νομίζει ότι κι οι πραγματικοί μπάτσοι βγάζουν ρουκέτες από τα πόδια τους και γάντζους απ'το καπέλο τους. Πεντάχρονα είναι αυτά. Είναι ικανά να βλέπουν δέκα ώρες συνεχόμενα τη Ντόρα τη Χαζή Εξερευνήτρια και να μη στάξει ούτε στάλα αίματος απ'το μάτι τους.<br />
Κι έρχεται ο άλλος και σου λέει, σε πανελλήνια τηλεοπτική μετάδοση, ότι τα παιδάκια θέλουν να γίνουν αστυνομικοί γιατί είναι κομπλεξικά.<br />
Είναι δυνατόν ρε πούστη μου; Η ερώτηση δεν ήταν ούτε "τι γνώμη έχετε για τους μπάτσους" ούτε "περιγράψτε τον Κορκονέα". Τόσο πολύ έχει ποτίσει η κουλτούρα του Μπα.Γου.Δο τα μυαλά σας που δεν μπορείτε ούτε να δώσετε μια λογική απάντηση σε ένα τηλεπαιχνίδι;<br />
Παραιτούμαι. Ξυρίζω το κεφάλι μου γουλί και παίρνω το πρώτο αεροπλάνο για Θιβέτ.<br />
Αυτά, και να προσέχετε μη σας παραπέσει το αλεύρι στο παστίτσιο και σας πάει γρουσουζιά για όλη την υπόλοιπη θρησκευτική χρονιά.</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-38252062406014133022015-10-03T22:25:00.000+03:002015-10-03T22:27:39.102+03:00Καιάδας 2015 edition: Die, Die My Darling<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον <a href="http://kai-pou-sai-akoma.blogspot.gr/2014/11/kill-em-all.html">τόπο του εγκλήματος</a>.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/JoolQUDWq-k" width="420"></iframe><br />
Μετά από τόσες και τόσες φορές, you know the drill. Ευχόμαστε συλλογικό ψόφο στις παρακάτω κατηγορίες ανθρώπωνε.<br />
<ul style="text-align: left;">
<li><b>Στους "φιλόζωους" που μαρκαρίστηκαν με πυρωμένο σίδερο στο Σύνταγμα</b><br />Ίσως θα έχετε ακούσει για κάτι φανατικούς Καθολικούς στις Φιλιππίνες που το Πάσχα αυτομαστιγώνονται σε αναπαράσταση των Παθών του Ιησού. Αυτούς η παγκόσμια κοινότητα των προοδευτικών τους έχει αποκηρύξει ως τρελούς. Αυτά τα τυπάκια όμως που πήγανε πριν λίγες μέρες στο Σύνταγμα και <a href="http://www.huffingtonpost.gr/2015/09/29/pyrwmeno-sidero-filozwoi_n_8213672.html">έκαιγαν τα κορμιά τους</a> με το καυτό σίδερο σε αναπαράσταση των Παθών της Αγελάδας, αυτά είναι εντελώς στα καλά τους. Κλασικοί holier-than-thou κήρυκες κοινωνικής ευαισθησίας που επιδίδονται σε εκδηλώσεις ακραίου μαζοχισμού για να δείξουν ότι φερόμαστε σκληρά στις αγελάδες. Χαίρω πολύ, Χλιμπιμίντζουρας. Δε νομίζω ότι είχε κανείς την εντύπωση ότι το ζωντανό που τρώει πέθανε από υπερβολικές αγκαλιές. Κι εν κατακλείδι, το φαΐ μου χέζει το φαΐ σας. Get used to it.</li>
<li><b>Στους καθηγητές που προσπαθούν να το παίξουν αστείοι</b><br />Καταλαβαίνω ότι κάπου βαθιά μέσα σου νομίζεις ότι αυτό σε βοηθάει να επικοινωνήσεις με τα κατά τριάντα χρόνια νεώτερά σου άτομα που σε παρακολουθούν βαριεστημένα να προσπαθείς να εξηγήσεις πώς λειτουργεί μια παλινδρομική μηχανή αυνανισμού. Αλλά η δουλειά σου είναι ακριβώς αυτή: οι παλινδρομικές μηχανές αυνανισμού. Δε σε πληρώνουμε για να διακόπτεις την ανάλυση για τη συχνότητα της αρμονικής πεοταλάντωσης, ώστε να μας πεις τι ατάκα σου είπε η γυναίκα σου προχθές που γαμιόσασταν ή το γκολ που κατάπιε αμάσητο ο Όλσεν στο τελευταίο ματς του ΠΑΟΚ. Ακόμα κι αν γελάσει κάποιος, θα είναι το νευρικό γέλιο που σημαίνει "τι μαλακία πέταξε το άτομο και νομίζει κι ότι θα γελάσουμε" ή θα είναι από φόβο μην τον εντοπίσεις με το βιονικό σου μάτι και για τις επόμενες δέκα εξεταστικές τον κόβεις με τέσσερα.</li>
<li><b>Στις τύπισσες που πάνε και πλέκουνε πουλόβερ για δέντρα</b><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7vRRhQk2XQy7j8i3rtbbBX8Kmj0LsvwOSfg7dzG-QPfEU9Y2zWh3grbXQMNjLbPIhX9X22iNZ-UZISW52MoMuGtZRpJ2wheOhd-GC3kPhdf7YfJkV65Okjd4Oj7MG0Y1xxOfrU6nC1Ps/s1600/%25CE%2594%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1-%25CE%25BC%25CE%25B5-%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25B5%25CF%2581-440x275.jpg" imageanchor="1" style="font-weight: normal; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7vRRhQk2XQy7j8i3rtbbBX8Kmj0LsvwOSfg7dzG-QPfEU9Y2zWh3grbXQMNjLbPIhX9X22iNZ-UZISW52MoMuGtZRpJ2wheOhd-GC3kPhdf7YfJkV65Okjd4Oj7MG0Y1xxOfrU6nC1Ps/s320/%25CE%2594%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1-%25CE%25BC%25CE%25B5-%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25B5%25CF%2581-440x275.jpg" width="320" /></a><br />Με κίνδυνο να ακουστώ σαν να κλαίγομαι για τα παιδάκια στην Αφρική που δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και φαγητό ενόσω θα χλαπακιάζω πατατάκια με γεύση μουσακά, θα πω την εύλογη απάντηση που έδωσαν κι άλλοι στο άκουσμα αυτού του τρεντ: <b>Λίγο παραδίπλα υπάρχουν άστεγοι που τουρτουρίζουν στο κρύο κι εσείς πάτε και πλέκετε πουλόβερ για τα δέντρα; </b>Βέβαια αυτή η απάντηση δεν είναι και τόσο εύλογη γιατί μόλις τελείωσε ο Σεπτέμβρης, καλά καλά δεν ξύπνησε ο Μπίλι Τζο Άρμστρονγκ να φανταστείς, και δεν έχει πιάσει τόσο κρύο στην Ελλάδα που να τουρτουρίζουν οι άστεγοι. Η απάντηση που δίνουν οι τύπισσες για την ενασχόλησή τους είναι ότι προσπαθούν να κάνουν πιο όμορφη τη γκρίζα μεγαλούπολη που λέγεται Αθήνα, στην οποία περίφτωση η μόνη αντίδραση που ταιριάζει είναι γέλως μέχρις ενουρήσεως.</li>
<li><b>Στις feminazi</b><br />Ο όρος αυτός έχει πολύ συγκεκριμένο περιεχόμενο και δεν απευθύνεται στις κοπέλες που έχουν το θράσος να βγαίνουν απ'την κουζίνα τους ή τολμάνε να φοράνε παντελόνια. Πρόκειται φυσικά για τις μισότρελες που χρησιμοποιούν τη λέξη "σεξισμός" τέσσερις φορές σε κάθε πρόταση, πιστεύουν στα ίσα ότι υπάρχει η "κουλτούρα του βιασμού", μπορούν να εντοπίσουν εφτά αντιφεμινιστικά μηνύματα στην ερώτηση "το 14 περνάει από Καμάρα;" και αν μια γυναίκα δε συμφωνεί με τις ταλιμπανιστικές απόψεις τους περί χειραφέτησης έχουν έτοιμη τη διάγνωση του "εσωτερικευμένου μισογυνισμού", γιατί, όπως και οι Κνίτες στο δικό τους τομέα, είναι οι μόνες που κατέχουν την απόλυτη αλήθεια κι όλοι οι άλλοι είναι πλανεμένοι. Ειδικά όποτε διαβάζω αυτό το τελευταίο, το θεωρώ τίτλο τιμής να με αποκαλέσει μισογύνη μια από αυτές. Κι όπως λέει κι η φίλη μου η Αεριωθούμενη Ιωάννα, δε δίνω δεκάρα για το κακό μου όνομα.</li>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/5RAQXg0IdfI" width="420"></iframe>
<li><b>Στους "οπαδούς της Ντόρτμουντ" που φώναζαν "Άρης-Άρης" μες στην Τούμπα</b><br />Τάχα μου δήθεν και καλά ότι οι οπαδοί της Ντόρτμουντ είναι αδερφοποιημένοι με τους οπαδούς του Άρεως Θεσσαλονίκης; Ναι, δεν το κόβω. Η σχέση τους είναι μάλλον η ίδια σχέση με το δεκαπεντάχρονο κοριτσάκι που έχει πάνω στο μαξιλάρι της φωτογραφία του Τζάστιν Μπίμπερ και τον αποκαλεί "ο Τζάστιν μου" παρόλο που δε θα τον πλησιάσει ποτέ πάνω από 100 μέτρα κι αν το κάνει θα φάει περιοριστικά μέτρα από δω μέχρι τη Σελήνη. Δηλαδή υπήρξαν 5-10-50 οπαδοί του Άρη που πλήρωσαν 25 απ'τα ωραία τους ευρουλάκια μόνο και μόνο για να μπούνε στη θύρα των οπαδών της Ντόρτμουντ, να φωνάξουν Άρης και να προκαλέσουν τα ούγκανα της θύρας 4 για να τιμωρηθεί η έδρα του ΠΑΟΚ. Μά'στα. Λίγο πιο κομπλεξικός και γίνεσαι ο "Καριόλα Εμμανουέλα Αγγουράκη μ'έχεις κάνει τάρανδο".</li>
<li><b>Σε αυτούς που διπλοπαρκάρουν στη Μητροπόλεως</b><br />Κάποιες φορές βγαίνουν στον τύπο διάφορα μεγαλεπήβολα σχέδια του Μπουτάρεως να μετατρέψει τη Θεσσαλονίκη σε Κοπεγχάγη πεζοδρομώντας κεντρικές αρτηρίες. Το σκέφτομαι για δύο δευτερόλεπτα, και μετά θυμάμαι ότι η Μητροπόλεως έχει μετατραπεί σε όλο το μήκος και το πλάτος της σε αυτοσχέδιο πάρκινγκ και ανταπαντώ στον κρασοπατέρα-δήμαρχο "σοφή η μαλακία σου". Η κορυφαία στιγμή της σύντομης ως τώρα οδηγικής εμπειρίας μου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ήταν όταν είδα διπλοπαρκαρισμένο Πορσικό, και μάλιστα χωρίς την πατέντα του "ανάβω αλάρμ γιατί κατέβηκα μόνο για να πάρω τσιγάρα κι άμα έχεις αναμμένα αλάρμ δεν εμποδίζεις γιατί τα αυτοκίνητα περνάνε από πάνω σου". Κατηραμένη κρίση. Να οδηγείς Πορσικό και να μην έχεις πέντε ευρώ να το βάλεις σε γκαράζ. Κατακαημένε Μάνθο Φουστάνο.</li>
<li><b>Στα μαγαζιά που μετά τις δύο το γυρίζουν σε σκυλάδικα</b><br />Μεγάλη μάστιγα αυτό το πράγμα στη νύχτα της Θεσσαλονίκης. Πας σε ένα μαγαζί, κάθεσαι, παραγγέλνεις το πιοτό σου για να κοιμίσεις τον φλώρο που έχεις μέσα σου μπας και την πέσεις σε καμιά γκόμενα. Παίζει ποπάκια. Μπορεί να παίζει και χιπχοπάκια, καμία αντίρρηση. Κάποιες φορές μπορεί να ακουστούν απ'τα μεγάφωνα και πιο ψαγμένοι ήχοι, χιπστεράδικα που λένε. Δεκτόν. Κάποιες σπάνιες φορές μπορεί να ακούσεις ακόμα και ροκ. Γουστάρουμε. Και μετά το ρολόι βαράει δύο η ώρα, η άμαξα γίνεται κολοκύθα κι αρχίζει να βαράει Παντελίδης μέχρι που να μη μείνει τραπέζι χωρίς λικνιζόμενο κώλο απάνω. Γαμώ την υποβαλκάνια υποκουλτούρα σας. Την επόμενη φορά που θα βρεθώ σε τέτοιο μαγαζί, θα σκοτώσω τον DJ με την τεχνική καρδιακής έκρηξης των πέντε σημείων και θα βάλω να παίζει Judas fuckin' Priest.<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/mtu20Ejv3SI" width="420"></iframe></li>
<li><b>Στα ζευγάρια που φιλιούνται στο αστικό</b><br />Τα public displays of affection, που λέμε και στο χωριό μου στο Upper East Side του Manhattan, είναι πάντοτε εκνευριστικό θέαμα, ιδίως για όσους είναι μονίμως μπακούρια κι η μόνη που τους κάνει τη χάρη είναι η χήρα με τα πέντε ορφανά και μόλις θυμήθηκα ότι άφησα τη βρύση του αυτοκινήτου ανοιχτή. Αλλά οκ, πες ότι είναι σε ένα μαγαζί, σε μια καφετέρια, κάθονται μαζί, απολαμβάνουν την παρέα ο ένας του άλλου, βρίσκονται σε ευχάριστο περιβάλλον, το δεχόμαστε. Στο αστικό τι σκατά σας διεγείρει; Η γριά που μιζεριάζει στο σύμπαν για να της δώσουν θέση; Ο τύπος που βρωμάει σαν σάπιο καμαμπέρ; Ο άλλος που δεν είναι ζητιάνος αλλά έχει κοριτσάκι με εγχείριση και τον δείξανε και στην Τατιάνα; Ή η θέα του απέραντου τσιμέντου απ'τα παράθυρα; Τόσο πολύ βιάζεστε κι εσείς, σαν τον γαμιόλη που μπαίνει στο ασανσέρ με αναμμένο τσιγάρο; Α, και μια και φτάσαμε εκεί...</li>
<li><b>Στον γαμιόλη που μπαίνει στο ασανσέρ με αναμμένο τσιγάρο</b><br />Τόση πολλή βιασύνη κι εσύ, που προκειμένου να μη χάσεις 0.05 μιλιγκράμ νικοτίνης δεν έχεις κανέναν απολύτως ενδοιασμό να ντουμανιάσεις έναν χώρο σε μέγεθος "φέρετρο Πάγκαλου". Είσαι από εκείνους τους ελεεινούς εαυτούληδες τύπους που αν σε αφήνανε θα κάπνιζες μέχρι και σε χειρουργείο παιδιατρικής κλινικής. Λίγο σεβασμό στους γύρω σου, πούστη άντρα.</li>
<li><b>Στις γκόμενες που κυκλοφορούν με εκατό σκουλαρίκια</b><br />Κάθε εποχή είχε τις ηλίθιες μόδες της. Τη δεκαετία του '70 ήταν τα παντελόνια-καμπάνα και οι αφάνες, το '80 ήταν τα σακάκια με βάτες και τα λουστρίνια με άσπρη κάλτσα, το '90 ήταν τα καρό πουκάμισα και η πρέζα. Τώρα, όπως φαίνεται, η μόδα είναι να μην μπορείς να περάσεις από ανιχνευτή μετάλλων. Ξαφνικά μέχρι κι η κουτσή Μαρία κυκλοφορεί με εφτά σκουλαρίκια στο πτερύγιο του δεξιού αυτιού, οχτώ στο αριστερό, κρίκο στο δεξί ρουθούνι, στρασάκι στο αριστερό, χαλκά κρεμασμένο απ'το septum, μπίλια στη γλώσσα, μπαρμπαδέλι στο κάτω χείλος, βίδες στις ρώγες και φερμουάρ στα μουνόχειλα. Το χειρότερο απ'όλα αυτά είναι βέβαια το septum (περιμένατε να πω το φερμουάρ στα μουνόχειλα, ε;) που κρέμεται απ'τη μύτη σαν ασημένια μύξα. Και να μη μιλήσω καν για τα τατουάζ...</li>
<li><b>Στις γκόμενες που κυκλοφορούν με εκατό τατουάζ</b><br />Fuck me sideways. Οκ, δεν αντιλέγω, καλό είναι που μπορεί πλέον ο καθένας να κάνει τατουάζ χωρίς να είναι ναυτικός ή φυλακόβιος, αλλά είπανε του τρελού να χέσει κι αυτός ξεκωλιάστηκε. Εγώ είμαι της άποψης ότι αν είναι να κάνεις τατουάζ, θα πρέπει να είναι ένα σχέδιο που έχει μια άλφα σημασία για σένα, γιατί είναι κάτι που είναι μόνιμο και θα σε ακολουθεί. Και μετά βλέπεις κάθε τύπισσα να βαράει τατουάζ όπως οι χαζομαμάδες κρεμάνε τις άθλιες ζωγραφιές των παιδιών τους στον τοίχο του γραφείου. Ονειροπαγίδα στην πλάτη, πεταλούδα πάνω απ'τον κώλο, tribal στο δεξί μπράτσο, το κινέζικο σύμβολο της μαλακίας στον αριστερό καρπό, λατινικά ρητά στη βυζοχαράδρα, κισσός στο δεξί πόδι και το εξώφυλλο του Peace Sells (But Who's Buying) στα κωλομέρια.<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/GD6gKjtpkFM" width="420"></iframe><br />Και, οκ, δεν λέω, κι οι τατουατζήδες άνθρωποι είναι, κλέφτες θα γίνουν; Αλλά εσύ, κοπελιά, δεν είσαι ούτε η Κρίστι Μακ ούτε η Μπόνι Ρότεν (NSFW αμφότεραι). Είσαι η Τασούλα, μένεις στην Ξηροκρήνη και σε μερικά χρόνια θα παντρευτείς έναν φαναρτζή με πένθος στο νυχάκι και τατουάζ τον Δικέφαλο Αετό στην πλάτη.</li>
<li><b>Στους "πού είναι η πολιτεία"</b><br />Οι γνωστοί γαμημένοι Ελληναράδες που μέχρι να ξύσουν το ένα αρχίδι τους έχει πιάσει φαγούρα στο άλλο, κι επειδή βαριούνται να κατέβουν δύο ορόφους, να ανοίξουν με το πεντάλ τον κάδο και να πετάξουν μέσα τις δύο μαύρες σακούλες με το διαμελισμένο πτώμα της πρώην τους, τις πετάνε χάμω απ'το μπαλκόνι. Κι όταν αρχίσουν να μαζεύονται οι αρουραίοι, η πανούκλα και οι εφτά πληγές του Φαραώ θα είναι οι πρώτοι που θα αρχίσουν τα "πού είναι η πολιτεία και τι κάνει ο δήμος και γιατί δε μαζεύουν τα σκουπίδια και να έρθει εδώ ο ίδιος ο δήμαρχος αυτοπροσώπως με το φτυάρι να καθαρίσει". Γαμώ το σπίτι σου, γαμώ τα σκουπίδια σου και γαμώ και το δήμαρχό σου, ανθρωπόμορφη σκουληκαντέρα. Αν εσύ δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις ότι ζεις σε μια ανεπτυγμένη (ε...αυτό τέλος πάντων) κοινωνία του έτους 2015, και να αναλάβεις τις ευθύνες που σου αναλογούν, το μόνο που μπορεί να σου κάνει η πολιτεία είναι ανατροπή και πέναλτι στη γκόμενα απέναντι.</li>
<li><b>Στους παπάρες που κάνουν ζογκλερικά στα φανάρια</b><br />Έχουν πάντα την ίδια εμφάνιση. Μαλλί που έχει τζιβώσει σαν μπουχάρα μπορδοροδοκόκκινη των οχτώ δισεκατομμυρίων κόμπων, μούσι τζιχαντιστή (για τους άντρες, αλλά όχι απαραίτητα), μπλουζάκι από κάποια ska ή ρέγκε μπάντα που βγάζει το ίδιο τραγούδι με άλλο τίτλο εδώ και 15 χρόνια, βράκα διασταύρωση Κρητικού με MC Hammer και σταράκια σε χειρότερη φάση αποσύνθεσης κι απ'τη φάτσα του Μίκι Ρουρκ. Περιμένουν πότε θα ανάψει το κόκκινο για να βγουν στη διάβαση και να αρχίσουν να πετάνε μπάλες στον αέρα ή να στριφογυρίζουν αλυσίδες με φωτιές στην άκρη, νομίζοντας ότι διασκεδάζουν τον Έλληνα οδηγό που ως γνωστόν είναι ήρεμος και πράος και δεν ψάχνει αφορμές να διαπράξει κατά συρροήν ανθρωποκτονία. Κάποιες φορές φαντασιώνομαι ότι απορροφώνται τόσο πολύ από την "τέχνη" τους, δεν προλαβαίνουν να πηδήξουν στο πεζοδρόμιο και γίνονται μπουγάτσα με κιμά από κάποιο διερχόμενο φορτηγό. Και δεν το μετανιώνω καθόλου.</li>
</ul>
<div>
Αυτά, και να προσέχετε μη σας βιάσει ένας τζιβάτος οπαδός της Ντόρτμουντ με πουλόβερ, οχτώ σκουλαρίκια και δέκα τατουάζ μέσα στο ασανσέρ κι αφού χύσει ανάψει τσιγάρο.</div>
</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-2016892509132484312015-09-24T13:04:00.000+03:002015-09-24T13:11:07.834+03:00Volks-fucken<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αν εξαιρέσεις τη νέα κυβέρνηση ΣΑΝΕΛ, στην οποία έγινε υπουργός Παιδείας ο Νίκος "πόσα μακαρόνια θα φάει πια ο κόσμος" Φίλης, υφυπουργός βιομηχανίας η Τζάκρη και, για το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτερης παραίτησης υπουργού, ο Δημήτρης Καμμένος που όταν δεν έκραζε τους Εβραίους ή τους πούστηδες έκραζε τους Εβραίους πούστηδες, ένα είναι το θέμα των ημερών.<br />
Και αυτό φυσικά είναι η Volkswagen.<br />
Εδώ και λίγες μέρες, για όποιον ζει κάτω από μια πέτρα, αποκαλύφθηκε ότι ορισμένα πετρελαιοκίνητα μοντέλα της VW και Audi στην Αμερική, ενώ είχαν περάσει κανονικά τους ελέγχους, στην πραγματικότητα βγάζανε χειρότερες φούμες κι από Κατσαριδάκι. Ξέρετε ποιο, το παλιό, με τη μηχανή πίσω, που πιάνει τα 0-100 σε τέσσερις ώρες με ευνοϊκό άνεμο και σε κατηφόρα 45 μοιρών.<br />
Και πώς το έκαναν αυτό οι μηχανικάντζες της Volkswagen, θα με ρωτήσετε και μένα σαν υπέρτατο Master Exploder της μηχανολογικής επιστήμης που είμαι.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/fA4mVS0u_uo" width="420"></iframe><br />
Βάζανε, που λέτε, στον εγκέφαλο του αυτοκινήτου ένα πρόγραμμα το οποίο "διάβαζε" πότε η μηχανή δουλεύει σε συνθήκες ελέγχου καυσαερίων και πότε σε κανονικό δρόμο, ώστε στη δοκιμή να καίει χαμηλά για να μη χτυπήσουν κόκκινα οι ρύποι και στο δρόμο να καίει κανονικά για να μη σούρνεται στον Αμερικάνικο αυτοκινητόδρομο σαν ένα κομμάτι φέτα που το σέρνεις με ένα σκοινί σε ένα πάτωμα από γυαλόχαρτο.<br />
Σαν engineering feat θα έλεγε κανείς "κοίτα τι πήγαν και σκέφτηκαν οι πούστηδοι!". Σαν σεβασμό προς τους νόμους, όμως, οι πούστηδοι δεν κέρδισαν τον ανάλογο σεβασμό.<br />
Κι επειδή ο Θείος Σαμ δεν αστειεύεται, τουλάχιστον όχι σε ό,τι έχει να κάνει με εταιρείες που ανταγωνίζονται τις δικές του, η VW κινδυνεύει να πληρώσει στην κυβέρνηση του Γιου Ες οφ φάκιν' Έι 37500 χιλιάδες ντάλαρς για κάθε τουτού που φοράει την αμαρτωλή μηχανή.<br />
Αν αυτό δε σας φαίνεται πολύ, η σούμα βγαίνει 18 δισεκατομμύρια.<br />
Και πόσο μεγάλο δηλαδή ήταν το μέγεθος της απάτης για να πάει η αμερικάνσκι κυβέρνηση να πάρει μέχρι και τα σώβρακα των επιστατών στα εργοστάσια του Βόλφσμπουργκ;<br />
Σε κάποια από τα μοντέλα που τεσταρίστηκαν, τα οξείδια του αζώτου έβγαιναν μέχρι και 40 φορές πάνω από το ανώτατο όριο που έχει θεσπίσει η Αμέρικα.<br />
Το οποίο σημαίνει ότι η VW είχε βγάλει την γερμανική ψωλή της με τις ξανθές τρίχες και την κουνούσε μες στα μούτρα των νόμων και του περιβάλλοντος.<br />
Φυσικά, εδώ μπαίνει ο κλασικός μαλάκας Έλληνας που ακούει για σεισμό στην Ταϊβάν και τρέχει να φορτώσει κονσέρβες και μακαρόνια, κι άρχισαν να λένε αμάν τι πάθαμε.<br />
Εδώ προκύπτουν δύο βασικά προβλήματα. Το ένα είναι ότι το σκάνδαλο αφορούσε μοντέλα με δίλιτρους ντιζελοκινητήρες. Κι άμα εσύ στην Ελλάδα του 2015 κυκλοφορείς δίλιτρο όχημα και δε σου έχει αλλάξει τα πέταλα η εφορία, τότε πα να πει ότι είσαι τσιράκι της πλουτοκρατίας και ως εκ τούτου άντε και γαμήσου.<br />
Το δεύτερο είναι ότι η απάτη έγινε στην Αμερική, στην οποία όμως Αμερική τα όρια για τους συγκεκριμένους ρύπους είναι πολύ αυστηρότερα από τα ευρωπαϊκά.<br />
Ναι, στην Αμερική. Παρ'ό,τι η αυτοκινητιστική κουλτούρα της Αμερικής μας λέει ότι αυτοκίνητο με μήκος κάτω από 4,5 μέτρα θεωρείται Σμαρτάκι και κινητήρας κάτω από 1600 κυβικά μπαίνει μόνο σε πλυντήριο ρούχων, οι νόμοι τους είναι και ήταν παραδοσιακά οι σκληρότεροι.<br />
Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί κι απ'το ότι μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 90 ίσχυε πανεθνικό ανώτατο όριο 90 χιλιόμετρα (55 μίλια), κάτι που απαθανατίζει στο άσμα που ακολουθεί ο άνθρωπος που κατέστρεψε τους Van Halen.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/10X3zJpMDMo" width="420"></iframe><br />
Αλλά φυσικά αυτό δεν πτοεί τον Έλληνα. Ξαφνικά, όλοι ανακάλυψαν ότι τα VW ήταν σκάρτα αυτοκίνητα, ότι δεν ανταποκρίνονταν καθόλου στην τιμή τους κι ότι καλύτερα να οδηγούσες Μόσκοβιτς.<br />
Τι ότι καίνε λάδια από καινούρια γράφτηκε. Τι ότι στις είκοσι χιλιάδες χιλιόμετρα κρεμούσε το μοτέρ και ήθελε αντικατάσταση. Τι ότι έσβηναν στις χαμηλές στροφές. Κάποιος έγραψε μέχρι κι ότι τα παράθυρα σπάνε από μόνα τους όταν πας να τα ανεβάσεις.<br />
Δηλαδή αυτό το αυτοκίνητο πια πρέπει να έχει σκελετό από καλαμάκια για σουβλάκια, αμάξωμα από χαρτόκουτα Νουνού και μηχανή από φραπεδιέρα.<br />
Εμένα αυτή η φάση μου θυμίζει τον φίλο μου τον Κωστάκη που τα'χε για δυο χρόνια με τη Μαριγώ. Και πώς μας τα'χε πρήξει με τη Μαριγώ... Η Μαριγώ αυτό, η Μαριγώ το άλλο, η Μαριγώ είναι υπέροχη, η Μαριγώ είναι καταπληκτική, η Μαριγώ είναι η μία και μοναδική, η Μαριγώ κλάνει και μυρίζει λεβάντα.<br />
Ώσπου μια αποφράδα μέρα...μαθαίνει ο Κωστάκης ότι η Μαριγώ έβγαζε τα μάτια της με τον Βαγγέλη.<br />
Τι ήταν να το μάθει; Την επόμενη μέρα έρχεται και μας λέει ο Κωστάκης "ποια Μαριγώ τώρα κι εσύ...σιγά τη γκόμενα. Το είχες προσέξει ποτέ ότι ήταν αλλήθωρη; Και κάπνιζε όλη την ώρα, σαν νταλικέρης πια, αηδία καταντούσε. Άσε που μυρίζανε τα πόδια της. Και να μην πω τίποτα για τη νοικοκυροσύνη της, ούτε καφέ δεν ήξερε να μου φτιάξει η άχρηστη".<br />
Δεν ξέρω πού κολλούσε όλη αυτή η ιστορία. Απ'τη μία μεριά έχουμε τούρμπο κι απ'την άλλη εραστές.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/DdwuxoSHsSo" width="420"></iframe><br />
Όπως επίσης δεν ξέρω γιατί, σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που λατρεύει τόσο πολύ το Γερμανικό έθνος, θα κηρυσσόταν επίθεση με τέτοιο μένος ενάντια σε μια απ'τις ισχυρότερες (μέχρι προχθές τέλος πάντωνε, γιατί από την Παρασκευή μέχρι σήμερα η μετοχή της VW κατρακυλάει σαν ένα κεφάλι τυρί σε πλαγιά) βιομηχανίες της Γερμανίας.<br />
Φυσικά, το αποκορύφωμα ήτανε αυτό το δημοσίευμα που αναδημοσιεύτηκε χθες σε κάτι χιλιάδες ελληναράδικα sites, ανάμεσα στις συνταγές για μέλανα ζωμό και στα ντοκουμέντα που αποκαλύπτουν ότι ο Τσίπρας είναι Εβραίος, Αμερικάνος, Μασόνος και ομοφυλόφιλος.<br />
<i><a href="http://www.defencenet.gr/defence/20150923/auto/%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B2%CF%83%CF%8C%CE%B9%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B8%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%B9%CF%87%CE%AF%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD">Άννα Στεφανοπούλου: Η Ελληνίδα που "εκδικήθηκε" την Γερμανία του Β.Σόιμπλε κι "έριξε" 18 δισ. δολ. πρόστιμα στην VW (κατ'αρχήν...) </a></i><br />
Χμ. Δεν ήξερα ότι είναι τόσο δύσκολο να εκδικηθείς τον Σόιμπλε, ώστε να πρέπει να οδηγήσεις ολόκληρη αυτοκινητοβιομηχανία σε κατάρρευση. Πίστευα ότι απλά θα πήγαινες την ώρα που κοιμότανε και θα του ξεβίδωνες τις ρόδες.<br />
Σε κάθε περίπτωση, το κυρίως άρθρο μας λέει ότι η Άννα Στεφανοπούλου, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Michigan στον τομέα του Σεξ, της Βίας και της Μηχανολογίας, είναι αυτή που ξεσκέπασε το σκάνδαλο Volkswagen, παίρνοντας εκδίκηση για τα δεινά που υποφέρουν οι συμπατριώτες της από τον Σόιμπλε!<br />
Παραθέτοντας μάλιστα δηλώσεις της που λένε ότι "για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο πρέπει να έχεις ολόκληρο χημικό εργοστάσιο στην εξάτμιση" και "ήταν πασιφανές σε μένα τουλάχιστον ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ήταν αντίθετα στους νόμους της φυσικής με την υπάρχουσα τεχνολογία οι συγκεκριμένοι κινητήρες να έδιναν τόση ισχύ με τόσο χαμηλή εκπομπή ρύπων".<br />
Όλο το υπόλοιπο άρθρο είναι διανθισμένο με πικάντικα σχόλια του τύπου "ορίστε ποιοι έρχονται να μας κουνήσουν το δάχτυλο για να γίνουμε άνθρωποι" και "ποιος είσαι εσύ που'ρθες εδώ σε μας να κάνεις πλάκα, άντε σπάσε ρε μαλάκα".<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/l_-asPHkRrQ" width="420"></iframe><br />
Φυσικά, η βασική αρχή, κάθε φορά που διαβάζουμε τέτοια, είναι να αμφισβητούμε μέχρι και το ότι υπάρχει Άννα Στεφανοπούλου που διδάσκει Μηχανολογία στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Εν προκειμένω αυτό είναι αλήθεια. Επίσης είναι η μόνη αλήθεια που υπάρχει σε ολόκληρο το άρθρο.<br />
Η κυρία Στεφανοπούλου διέψευσε την εμπλοκή της στην υπόθεση Volkswagen. Η μόνη της συσχέτιση με το θέμα είναι μια συνέντευξη που παραχώρησε, στην οποία τονίζει ότι η επίτευξη χαμηλών ρύπων από όλα τα ντιζελοκίνητα αυτοκίνητα (κι όχι ειδικά τα VW) απαιτεί ένα χημικό εργοστάσιο στην εξάτμιση.<br />
Και δηλαδή...οι Ελληναράδες είχαν άδικο; Δεν εκδικήθηκε η Άννα Στεφανοπούλου τον Σόιμπλε; Για κάτσε, κάτι ακούω.<br />
<i><b>Fipps Mjolnir-8 ώρες πριν</b></i><br />
<i><b>ΝΑΙ ΑΦΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗΣΑΝ Ή ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΙΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ,ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΩΝΕΨΟΥΝ ΤΟ ΓΕΟΝΟΣ ΟΤΙ ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΞΕΥΤΗΛΙΣΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ, ΑΥΤΗ ΑΜΕΣΩΣ ΕΤΡΕΞΕ ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΙΧΕ ΗΔΗ ΠΕΙ ΣΕ ΕΓΚΥΡΑ SITES...ΠΑΛΙΟ ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ...ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΚΙΟΛΒΑ;;;; ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΣ ΣΑΝ ΑΓΝΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΔΕΝ ΜΑΣΗΣΕ!!!! ΑΥΤΗ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΥΝΑΜΟ ΦΥΛΛΟ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΝΤΕΞΕ ΤΙΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΥΠΕΚΥΨΕ...ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΤΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ....ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΟ ΒΡΗΚΑΝ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΤΑ ΕΒΡΑΙΟΣΚΥΛΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΕΣΑΝ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΣΑΝ ΤΣΚΑΛΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙ...</b></i><br />
Of course. Of. Fuckin'. Course.<br />
Αυτά, και να προσέχετε μην εκεί που οδηγείτε το Golf σας πάτε να αλλάξετε ταχύτητα και πάρει φωτιά το ψυγείο.</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-67350596612969848532015-09-21T13:23:00.000+03:002015-09-21T13:42:07.269+03:00September 2015: Losers And Winners<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, η μόνη επιλογή που κερδίζει πάντα είναι το γιαγμανικό χέβι μέταλ.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/CQwCnhE2Mks" width="420"></iframe><br />
Κι αφού μουσικωνόμαστε, έφτασε η ώρα να δούμε, με την άκυρη και υποκειμενική ματιά του ΚΠΣΑ, τους νικηταί και τους χαμένοι των τρίτων εκλογών της πρώτη φορά αριστεράς. Κι ας αρχίσουμε με τους...<br />
<b>WINNERS!</b><br />
<ul style="text-align: left;">
<li><b>ΣΥΡΙΖΑ</b><br />Αυτός ο άνθρωπος αυτός, ή που είναι τελικά η καλύτερη λύση για τη χώρα, ή που είναι το πραγματικό παιδί του Αντρέα και τον Γιωργάκη τον υιοθετήσανε από κανένα ίδρυμα. Τι κάπιταλ κοντρόλς έφερε, τι δημοψήφισμα έκανε και το έφερε τούμπα-ιράν-καμπότζη-βιετνάμ, τι Τρίτο Μνημόνιο υπέγραψε ανερυθρίαστα και ξεδιάντροπα, τι ότι δεν τον άφηναν να κυβερνήσει είπε, με 7% διαφορά βγήκε πάλι. Καμιά μέρα θα ξεκινήσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο και στις επόμενες εκλογές θα πάρει κι αυτοδυναμία. Κι αφού ο Αλέξης απήλλαξε το κόμμα από τα μαρξιστικά βαρίδια, το μόνο που μένει είναι να μετονομάσει το κόμμα σε ΣΥνασπισμένο ΡΙΖΟσπαστικό Κίνημα (ΣΥΡΙΖΟΚ) για να ταιριάζει. Και το ακόμα καλύτερο είναι ότι δε θα χρειαστεί καν να συνεργαστεί με φιλελέδες (ου σιξ σιξ σιξ). Βλέπετε, μπήκε πάλι στη Βουλή ο αγαπημένος του θείος. Αυτός που τον έμαθε να γράφει με το δεξί. Ο...</li>
<li><b>Καμμένος</b><br />Αυτός ο πούστης ο Καμμένος. Τι σκατά τον ψεκάζουνε; Όλο έχουμε την ελπίδα ότι ήταν η τελευταία του φορά κι ότι δε θα ξαναμπεί στη Βουλή και να τος πάλι που μπαίνει απ'τη χαραμάδα σαν την κατσαρίδα. Και πώς χωράει απ'τη χαραμάδα; Αυτό πια δεν είναι χαραμάδα, είναι ορθάνοιχτη διπλή μπαλκονόπορτα. Ο Λεβαδειακός της πολιτικής. Δε θα υποβιβαστεί ποτέ. Θα τον έχουμε πάντα εκεί, να ανοίγει πόδια στον Τσιπρολυμπιακό και τελευταία αγωνιστική που θα είναι αδιάφορος να τσιμπάει Χ μέσα στο Κουμουνδουρουσκάκη και να σώζει την παραμονή. Βέβαια τις είχε τις τηλεοπτικές του απώλειες: Τέρενς και Χαϊκάλη, θα λείψετε απ'την πάλη. Αλλά ο Πάνος είναι πάντα εκεί, έτοιμος να το κάνει Κούγκι και να στήσει στα τέσσερα όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει το Τρίτο Μνημόνιο.</li>
<li><b>Αριστερή Πατριωτική Οργάνωση Χρήσιμων Ηλιθίων</b><br />Αν και τα παραπάνω αρχικά περιγράφουν καταπληκτικά το πράγμα αυτό που λέγεται κυβέρνηση ΣΑΝΕΛ, φυσικά μιλάμε για την ΑΠΟΧΗ που για άλλη μια φορά σάρωσε στις εκλογές με ποσοστό 45%. Ο κόσμος έδειξε την εχτίμησή του στο πολιτικό σύστημα κατακλύζοντας τις ψαροταβέρνες, χασαποταβέρνες, μαναβοταβέρνες, υδραυλικοταβέρνες και ταβέρνες γενικώς, ρουφώντας ατελεύτητους φραπέδες στην Παλιά Παραλία και βλέποντας για εκατοστή φορά τον Μαυρογιαλούρο σε Bluray. Αν ήμασταν πραγματικά μάγκες και οπαδοί της αντιπροσώπευσης, θα έπρεπε να αντιπροσωπευτούν αυτοί που ψήφισαν αποχή με 45% κενές έδρες. Έτσι κι αλλιώς, και γεμάτες που είναι, κενοί άνθρωποι τις γεμίζουν.</li>
<li><b>Βασίλης fuckin' Λεβέντης</b><br />Κάποια ζώα δεν τον πιστεύανε. Κάποια ζώα δεν τον πιστεύανε! Τώρα τον πιστέψαν, ευτυχώς, και τα ζώα.<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/kEfz2ZYMadA" width="420"></iframe><br />Τι κι αν τον κοροϊδέψανε. Τι κι αν τον κράξανε. Τι κι αν τον κεράσανε πίτσες. Ο Λεβέντης δεν παράτησε ποτέ τον αγώνα του. Περίμενε για 30 χρόνια. Ο καρκίνος αντί να βρει τα σόγια του Παπανδρέου και του Μητσοτάκη βρήκε το σόι του Γεννηματά, αλλά αυτό δεν πτόησε το Λεβέντη, που, στις προηγούμενες εκλογές για πλάκα, και τώρα "πλάκα στην πλάκα καλά τα λέει ο Πρόεδρος", έδειξε ότι αποτελεί την ενσάρκωση του αρχαίου ρητού που λέει "με σάλιο και υπομονή ο κώλος γίνεται μουνί". Η αλητεία, οι Αρκουδέηδες, η μούργα και τα καθιζήματα διαψεύστηκαν πανηγυρικά. Πρόεδρε, you're about to rock. And we salute you.</li>
<li><b>ΠΑΣΟΚ</b><br />Και ότι λέγαμε για κατσαρίδες, ε; Όσο θα υπάρχει σε ψηφοδέλτιο ο ήλιος ο πράσινος, ο ήλιος που ανατέλλει, ο σοσιαλιστικός, τόσο θα υπάρχουν και ψηφοφόροι που θα πάνε να το ψηφίσουν. Κάτι ο Γιωργάκης που δεν κατέβηκε γιατί λεφτά δεν υπάρχουν, κάτι η σύμπραξη με όσους είχαν απομείνει στη ΔΗΜΑΡ (να μην ήταν πεντ-έξι;), κάτι κι η Φώφη που συνετέλεσε στο να μη βλέπουμε τα μούτρα του Βενιζέλου (τα οποία μούτρα βέβαια θα ήθελα πολύ να τα δω να ξαναχάνουν από το Λεβέντη στο σπιτάκι του την Α'Θεσσαλονίκης), το ΠΑΣΟΚ το ορίτζιναλ, το σωστό το χάρντκορ, όχι απλά επιβίωσε αλλά ανέβηκε κιόλας. Σαν τους Ρόλινγκ Στόουνς που είναι πλέον 70 χρονών και τα μυαλά τους έχουν γίνει τυροκαυτερή απ'την πρέζα, αλλά ακόμα ανεβαίνουν στη σκηνή και γρατσανάνε τις κιθάρες για όσους πιστοί προσέλθουνε.</li>
</ul>
<div>
Και τώρα πάμε στους...</div>
<div>
<b>LOSERS!</b></div>
<div>
<ul style="text-align: left;">
<li><b>Νέα Δημοκρατία</b><br />Εσείς φταίτε. Υπήρχε καλύτερη Ελλάδα και δεν τη θέλατε!<br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/zRlcCHjPfhA" width="420"></iframe><br />Εδώ που τα λέμε, με πρόεδρο τον Μεϊμαράκη, όχι στην Ευρώπη, ούτε μέχρι τα Κιούρκα δεν πας. Τον Μεϊμαράκη ρε; Τον Πάουερ Ρέιντζερ; Τον ξεμειναμένο απ'τη δεκαετία του '80, να πεταχτεί από καμιά γωνιά ο Γαρδέλης με την Έφη Πίκουλα να μαρσάρουν τη Χουσκβάρνα; Με το καλό να ψηφίσουμε και τον Γκόρτσο. Αφού η ΝΔ δεν κατάφερε να κερδίσει σε αυτές τις εκλογές, με κάπιταλ κοντρόλ κι αποτυχημένα δημοψηφίσματα, κι όχι απλά δεν κατάφερε να κερδίσει αλλά η βραδιά κύλησε σε φάση "όσο νυχτώνει η πούτσα μεγαλώνει"...η δεξιά μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ξανά. Μόνη παρηγοριά το ότι ξαναμπήκανε στη βουλή η Όλγα Κεφαλογιάννη κι η Έλενα Ράπτη για να βαράμε καμιά μαλακία με το δεξί. Έτσι κι αλλιώς για τίποτε άλλο δεν είναι αυτή η Βουλή.</li>
<li><b>Δημοσκοπήσεις</b><br />Ντέρμπι μας έλεγαν για δεύτερη συνεχόμενη φορά, να σου πάλι που μας βγήκε το ντέρμπι Ρεάλ Μαδρίτης-Αϊτός Πέρα Κλανούλας. Μέχρι κι ο Τσίμας είπε "καλώς τα παιδιά, 3-0". Ποιος, ο Τσίμας. Ο σοβαρός, ο συντηρητικός, ο δεξιός του Σκάι και της Καθημερινής. Το μόνο που μένει είναι να βγει και κανένας Πάσχος Μανδραβέλης και να κράζει "Πούτσα πάλι, πούτσα πάλι, οέ οέ" με όλη τη δύναμη των πνευμόνων του. Μετά από τέτοια διπλή πετυχεσά, περιμένω στις επόμενες εκλογές (κοντά στα Χριστούγεννα δηλαδή) οι δημοσκοπήσεις να βγάλουν 45% ΜΛ-ΚΚΕ, 30% Κοινωνία Συνεχιστών του Καποδίστρια, 15% Χαρίζω Οικόπεδα-Χαρίζω Χρέη και 10% οι εξωγήινοι από τον Άλφα του Κενταύρου.</li>
<li><b>Ποτάμι</b><br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/zGoHQ7c5I2I" width="420"></iframe><br />Πού πας βρε Σταύρο με τέτοιον καιρό. Φιλελές και ήθελες στη Συριζαϊκή Νέα Δημοκρατία του Πασοκιστάν να πάρεις και 10%; Πολύ Αμαζόνιος την είχες δει. Κάτσε τώρα να παριστάνεις τον Πηνειό, και στην επόμενη αναμέτρηση που θα κατέβεις θα γίνεις και Κηφισός, θα σε μπαζώσουνε και θα χτίσει από πάνω σου αυτοκινητόδρομο ο Μπόμπολας. Μου'θελες και δέκα τοις εκατό να πάρεις, κατεβάζοντας για βουλευτές τον Νίκο-Κίτσου ίσι τσιεκ μασίν-Ορφανό, τον Τατσόπουλο που'χε πάρει τη μισή Αθήνα (την άλλη μισή την άφησε για τον Σπαλιάρα), και τον Γιατρομανωλάκη με το καφάσι; Το πας πια γυρεύοντας να σε περάσει μέχρι κι ο Τζήμερος. Τουλάχιστον αυτός κατέβασε και μια<a href="https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xtp1/v/t1.0-9/12027697_10204188302462520_6715281577298926794_n.jpg?oh=d895da521f1e555816c7b804433468f5&oe=56A8A1F0"> Σιδηρά Παρθένα</a> να γουστάρουμε. ΠΑΣΟΚ, Ουίσκι κι Άρο Μέηντε δίσκοι.</li>
<li><b>Λαϊκή Ενότητα</b><br />Τσούξιμοοοοο!...Τσούξιμοοοοο!...2,86 και Βουλή με το κυάλι απ'την έξοδο του Μετρό. Να σε κόβει καθηγητής με 4,5. Και τώρα τι θα απογίνουμε χωρίς αντιμνημονιακούς; Ήταν κι αυτοί μια κάποια λύσις. Και σε τι νόμισμα θα πλερώσει τώρα ο Λαφαζάνιστερ την κούρσα για το Νομισματοκοπείο; Και πού θα βγάλει τώρα την αρχηγομανία της η Ζώζα; Καλά, γι'αυτό δεν ανησυχώ, θα τα πληρώσει ο άντρας της. Στρατιωτικός νόμος με παντόφλα νούμερο 42 (νταρντανογυναίκα γαρ). Κι η Ραχήλ; Τι μας έμελλε, να χάσουμε τέτοια λαμπρή κοινοβουλευτική παρουσία, με το νταούλι και με το ζουρνά, καλημέρα ήλιε καλημέρα. Αμ ο άλλος ο Παλαβίτσας...δελτίο με δραχμή πόνταρε, αλλά έφαγε κουβά να κλαιν και τα δισέγγονά του. Α ρε Λαφαζάνη. Α ρε Κουκουέ του γλυκού νερού. Πώς τη βλέπω τη δουλειά, σε δυο βδομάδες να έχεις ξαναγυρίσει μετανιωμένος στον Τσίπρα και να'ναι και μέρα μεσημέρι. Είναι γλυκιά η πουτάνα η καρέκλα.</li>
<li><b>Όλοι εμείς</b><br />Εντάξει. When it's all said and done, έχουμε 45% αποχή, ήτοι μεγαλύτερη αδιαφορία κι απ'την τελευταία ταινία του Σιάμαλαν, κάναμε όλο αυτό το νταβαντούρι για να ξαναβγεί κυβέρνηση ΣΑΝΕΛ λες και δε μάθαμε τίποτε, τα ναζιστόμουτρα του Μιχαλοχίτλερ-κατά παραδοχή τους δολοφόνοι-έχουν εδραιωθεί σαν τρίτο κόμμα, το ΚΚΕ παραμένει στο 5,5%, απευθείας κατεψυγμένο απ'το 1991, οι Αδώνηδες κι οι Βορίδηδες παραμονεύουν για να πάρουν τη ΝΔ και να τη βγάλουν πιο δεξιά κι απ'τον Μιχαλοχίτλερ, μας κυβερνάει το νέο του Φλαμπουράρη, του Μπαλτά και του Δραγασάκη, το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει και υφίσταται, ένας πούστης δεν έχει τιμωρηθεί έστω για το γαμώτο του κόσμου, κι εμείς βαράμε παλαμάκια γιατί νομίζουμε ότι βλέπουμε επιθεώρηση. Διαβατήρια στο στόμα και στη Μόσχα, αδερφές μου, στη Μόσχα.</li>
</ul>
<div>
Αυτά, και να προσέχετε μην πετύχετε πουθενά τη Ζώζα και αρχίσει να σας εξηγεί γιατί η εκλογική της αποτυχία είναι αθέμιτη, επαχθής και επονείδιστη.</div>
</div>
</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-3842875874539181392.post-30274334727598043332015-09-18T15:45:00.000+03:002015-09-18T15:45:50.067+03:00Η κοινωνική ευαισθητοποίηση του Μπαγκς Μπάνι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κάποια σκοτεινά βράδια του χειμώνα, καθώς ατενίζω απ'το παράθυρό μου το απέραντο γκρίζο της μεγαλούπολης, την παγερή αδιαφορία στα πρόσωπα των περαστικών, τους ανθρώπους στοιβαγμένους και φυλακισμένους σε τσιμεντένια κουτιά χωρίς να γνωρίζουν ποιος βρίσκεται στο διπλανό κελί της φυλακής τους, νιώθω ότι δεν υπάρχει ελπίδα για την ανθρωπότητα.<br />
Μετά ανοίγω το Facebook και σιγουρεύομαι.<br />
Case in point:<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWO87pSdItHhm4qyZyjNwmh3qUH8obrIIRtj8OCaxR9CW5slIWpCvcvc_6YzxndYJw6zkIedOD0aUTBBx44zFzFA7I1-MdBrkwx_8S6hOPnGCTUmqOzX_yUX2wtumTZzDxwhuMZtaRwjA/s1600/comic.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="190" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWO87pSdItHhm4qyZyjNwmh3qUH8obrIIRtj8OCaxR9CW5slIWpCvcvc_6YzxndYJw6zkIedOD0aUTBBx44zFzFA7I1-MdBrkwx_8S6hOPnGCTUmqOzX_yUX2wtumTZzDxwhuMZtaRwjA/s400/comic.jpg" width="400" /></a></div>
Δηλαδή είναι μια εκστρατεία για να εξαλείψουμε από το Facebook τις εικόνες που παίρνουμε πριν εμφανίσουμε το φιλμ, που τα σκούρα χρώματα είναι φωτεινά και τανάπαλιν;<br />
Χμ...όχι, γιατί πλέον δε χρησιμοποιεί κανείς φιλμ.<br />
Α, μάλιστα. Δηλαδή είναι μια εκστρατεία για να εξαλείψουμε από το Facebook τα μούτρα της Ζωής Κωνσταντοπούλου!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="http://www.athensvoice.gr/sites/default/files/imagecache/image_easyjet_630x384/article/106440-236891.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.athensvoice.gr/sites/default/files/imagecache/image_easyjet_630x384/article/106440-236891.jpg" height="203" width="320" /></a></div>
Μα...προφανώς και όχι. Είναι μια καμπάνια για να εξαλειφθούν οι εικόνες που απεικονίζουν βία, θάνατο, μίσος κι αρνητικά συναισθήματα. Οπότε Ζωή Κωνσταντοπούλου! Τα ίδια λέμε.<br />
Πέρα από την ανείπωτη λατρεία που τρέφω για τη Ζωή (νταρντανογυναίκα μου...θέλω να με βάλεις χάμω και να σου γυαλίσω την αρβύλα με τη γλώσσα...), ο ποιητής προφανώς μιλάει για το πρόσφατο φαινόμενο όπου διάφοροι ευαίσθητοι, για να δείξουν πόσο ευαίσθητοι είναι, κοινοποιούσαν και ξαναματακοινοποιούσαν τη φωτογραφία που απεικόνιζε το νεκρό κορμί του μικρού Αϊλάν από τη Συρία, ξεβρασμένο στην αμμουδιά της Αλικαρνασσού.<br />
Όπως όλοι μας, έτσι κι εγώ γουστάρω αφάνταστα να ανοίγω τον υπολογιστή μου πίνοντας τον πρωινό γκαϊφέ μου στις 12 η ώρα το μεσημέρι (χέστε με, δεν αρχίσαμε μαθήματα ακόμα) και να βλέπω στην οθόνη μου τα θύματα της τραγωδίας που λέγεται πόλεμος στη Συρία, για τον οποίο προφανώς φταίνε οι κακοί Αμερικάνοι γιατί για τα πάντα φταίνε οι κακοί Αμερικάνοι.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/lZD4ezDbbu4" width="420"></iframe><br />
Κι επειδή όλοι κατά βάθος είμαστε ευαίσθητοι, εκτός από ορισμένα κατακάθια που είναι ανώμαλοι, σπαράζει η καρδούλα μας όταν βλέπουμε τέτοιες φριχτές εικόνες.<br />
Ποια είναι η λύση; Να γεμίσουμε το Facebook με ήρωες από κόμικς! Βεβαίως! Από εκεί που συνομιλούσα με τον Γιώργο, τον Κώστα, τον Μήτσο και την Ελένη, τώρα συνομιλάω με τον Κάρτμαν, τον Ντόναλντ Ντακ, τη Μαρτζ Σίμπσον και το Σπουργίτι του Αρκά.<br />
Τη Μαρτζ Σίμπσον την καπάρωσε ο Μήτσος. Η αλήθεια είναι ότι πάντα κάτι υποψιαζόμασταν γι'αυτό το παιδί.<br />
Αφού λοιπόν γεμίσουμε το Facebook με ήρωες από κόμικς, θα παρατήσουμε όλες τις δουλειές μας και θα πάμε τα αγοράκια να παίξουμε μπάλα στην αυλή του σχολείου με πατημένο κουτάκι κοκακόλας και στα τρία κόρνερ πέναλτι, και τα κοριτσάκια να παίξουνε με τις κούκλες τους, να πιουν τσάι και να πλάσουν κουλουράκια με τα δυο χεράκια.<br />
Κι επειδή είμαστε σύγχρονοι άνθρωποι που αντιτιθέμεθα στα ξεπερασμένα σεξιστικά πρότυπα, στη συνέχεια θα αλλάξουμε ρόλους, θα στείλουμε τα κοριτσάκια να βαράνε μύτους και καραβολίδες και τα αγοράκια να ντύσουν τη Μπάρμπι πριγκιποπούλα στο Μαγικό Κάστρο που πιάνει το μισό από το 60 τετραγωνικών κοτέτσι που ο άλλος αποκαλεί τριάρι, για να αποφασίσουν τα παιδάκια μόνα τους τι τους ταιριάζει περισσότερο.<br />
Κι αυτοί τώρα είναι σοβαροί άνθρωποι που σε δύο μέρες από τώρα θα πάνε να ψηφίσουν και να αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας.<br />
Όπως λέει κι ένας φίλος μου Πριστάς ανωμαλιάρης, γαμώ το φελέκι μου το πράσινο με τη διχαλωτή κορώνα.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/q-T1JnI4ZSU" width="420"></iframe><br />
Νόμιζα ότι η συλλογικότητα που λέγεται ίντερνετ είχε αφήσει επιτέλους πίσω της τις παιδικές ασθένειες, είχε ωριμάσει αρκετά και δεν την άγγιζαν πλέον τα κλασικά "κάντε like για να θεραπευτεί απ'το Aids ένα παιδάκι στην Αφρική, κάντε share για να θεραπευτούν απ'το Aids εκατό παιδάκια στην Αφρική, αγνοήστε αυτή την εικόνα για να κολλήσετε 35 είδη σύφιλης".<br />
Επίσης μέχρι προχθές νόμιζα ότι ο Λάκης Λαζόπουλος είναι φανατικός υποστηρικτής της Νέας Δημοκρατίας.<br />
Μόλις πριν από λίγο καιρό είχαμε υποστεί το χτύπημα μιας άλλης μόδας που αφορούσε τις φωτογραφίες προφίλ, όπου όλοι οι χαζοχαρούμενοι έβαζαν στις φωτογραφίες τους το φίλτρο με το ουράνιο τόξο.<br />
Το οποίο βεβαίως σήμαινε ότι γιορτάζουν που το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε ότι ο γάμος των ομοφυλοφίλων είναι νόμιμος σε όλες τις πολιτείες. Ναι, ναι, σε όλες, ακόμα και στο Τέξας, την Αλαμπάμα και το Μισσισσίπι που ακόμα λυντσάρουν μαύρους που παντρεύονται λευκές.<br />
Είναι προφανώς μια ιστορικά προοδευτική απόφαση που ανοίγει τον δρόμο για τα ίσα δικαιώματα όλων των πολιτών, ανεξάρτητα από τις ερωτικές τους προτιμήσεις... αλλά εσύ ρε φίλε για τι ακριβώς χαίρεσαι;<br />
Για να διαβάζεις αυτό εδώ το μπλογκ, που είναι γραμμένο στην αρχαία γλώσσα των Ελ, την τρισχιλιετή και μόνη γλώσσα με λογική διάταξη που στήνουν και λειτουργικά υπολογιστών πάνω της μπλα μπλα μπλα, πάει να πει ότι λιγότερο πιθανό είναι να ζεις στη Santa Monica Boulevard και περισσότερο στην Acharnon Boulevard.<br />
Και στην Acharnon Boulevard, που αν ένα ζευγάρι αντρώνε βγει βόλτα πιασμένοι χέρι-χέρι (χωρίς τον Καρατζαφέρη) θα τους κράξουν δέκα παπάδες, ογδόντα τριχωτοί γκαραζιέρηδες με νυχάκι στο μικρό δάχτυλο για εξόρυξη κεριού και θα φάνε ξύλο από πέντε Χρυσαυγίτες, το τι έγινε στην Αμερική δεν πρόκειται να κάνει καμία διαφορά.<br />
<b>-Ε, όχι και καμία! Η Αμερική είναι το κέντρο των παγκόσμιων εξελίξεων. Από εκεί ξεκινά κάθε τεχνολογική, οικονομική και κοινωνική πρόοδος!</b><br />
Μπα! Κι εγώ νόμιζα ότι από εκεί ξεκινάνε μόνο οι πόλεμοι. Επιλεκτικός ο αντιαμερικανισμός στις μέρες μας.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/IhnUgAaea4M" width="420"></iframe><br />
Αλλά τουλάχιστον αυτό είχε ένα συγκεκριμένο μήνυμα, έδειχνε υποστήριξη σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, που έχει τραβήξει τα πάνδεινα από τα κολλημένα μυαλά του παρελθόντος και τέθοια. Η παπαριά με τα κινούμενα σχέδια τι θέλει να μας πει;<br />
Ότι αν δεν τα βλέπουμε στην αρχική μας σελίδα θα σταματήσουν να υπάρχουν; Αυτό πια είναι στρουμφοκαμηλισμός. Ναι, σωστά το έγραψα, γιατί χρησιμοποιούμε τα Στρουμφάκια για να στρουθοκαμηλίσουμε.<br />
Είναι η ίδια λογική με την οποία ένα παιδάκι που παίζει βίαια βιντεοπαιχνίδια, όταν γίνει 18 χρονών, θα πάρει ένα Καλάσνικοφ και θα ξεκληρίσει τους συμμαθητές του, γιατί, λέει, θα έχει αναισθητοποιηθεί απέναντι στη βία.<br />
Πρώτον, άμα αφήνεις το δεκάχρονο παιδί σου να παίζει το San Andreas και το Call of Battlefield, τότε καλά να πάθεις. Δεύτερον, αυτή η λογική είναι εντελώς ηλίθια. Με τόσες εκπομπές μαγειρικής που προβάλλονται καθημερινά θα έπρεπε στην ηλικία των 15 να φτιάχνουμε όλοι μουσακάδες, και προσωπικά οι μαγειρικές μου γνώσεις εκτείνονται στο να φτιάχνω φραπέ, να κόβω ψωμί χωρίς να σφάζω τα δάχτυλά μου (τουλάχιστον εννιά στις δέκα) και να ζεσταίνω το φαΐ στα μικροκύματα.<br />
Και τρίτον, η πραγματική βία είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα από τη βία των ταινιών και της τηλεόρασης. Αν ο Ράμπο έδειχνε σε close up πώς ήταν τα κορμιά των Βιετκόνγκ αφότου τα ξεπάστρευε ο Σταλόνε, θα έκοβε παγκοσμίως δεκαπέντε εισιτήρια, γιατί είναι ένα θέαμα εκ φύσεως αποκρουστικό που καμία υπερέκθεση δεν μπορεί να σε αναισθητοποιήσει. Εδώ οι ίδιοι οι βετεράνοι που γυρνάνε από τον πόλεμο έχουν χάσει την ψυχολογική τους ισορροπία, κι εσύ μας λες ότι συνηθίζουμε τη βία από την τηλεόραση; Puh-lease.<br />
Κι αν είναι έτσι, τότε και τα κινούμενα σχέδια δεν έχουν άπειρη βία; Μόνο τις φορές που σκοτώνουν τον Κέννυ (those bastards!) να μετρήσεις, έχουμε ισοφαρίσει τα θύματα των Διδύμων Πύργων (που φυσικά και δεν έπεσαν από αεροπλάνα κι ήταν inside job γιατί ως γνωστόν η κηροζίνη δε λιώνει τις ατσάλινες δοκούς κι άλλωστε το είπε κι η Χρυσηίδα Δημουλίδου).<br />
Άσε δε που είναι εντελώς αντιδημοκρατικός ο τρόπος που μεταδίδεται η καμπάνια. Τι θα πει ανάθεση; Δηλαδή άμα εγώ θέλω να βάλω τη Τζέσικα Ράμπιτ κι εσύ μου αναθέσεις να βάλω τον Κάπτεν Πλάνετ, εγώ θα καταπιεστώ; Αυτό δημιουργεί αρνητισμό! Θέλω τη Τζέσικα Ράμπιτ και θα βάλω τη Τζέσικα Ράμπιτ!<br />
<b>-Τι να συνάγουμε από τη μανία σου να βάλεις τη Τζέσικα Ράμπιτ;</b><br />
Τον κακό σας, τον στραβό σας και τον ανάποδό σας να συνάγετε.<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/yy5THitqPBw" width="420"></iframe><br />
Το ότι τέτοια υπερδιαστημική καρτούν μουνάρα πήγε και παντρεύτηκε έναν όρθιο κούνελο είναι θέμα για εντελώς άλλη συζήτηση.<br />
Εν ολίγοις, έχουμε απέναντί μας μια υπέρτατη ανοησία. Γιατί ακόμα και το "κάνε like για να θεραπευτεί ο καρκίνος", ακόμα και μέσα στην πλήρη ηλιθιότητά του, επικαλείται έναν ευγενή σκοπό.<br />
Εδώ ποιος είναι ο σκοπός; Να μη βλέπουμε τον αρνητισμό στο Facebook? Μακριά απ'τον κώλο μας κι ας είναι και δυο μέτρα, λέω εγώ. Το οποίο στην τελική είναι κι αυτό μια στάση ζωής, έτσι; Δικαίωμα του καθενός είναι να είναι αναίσθητο γομάρι. Εγώ σας το λέω αυτό σαν αρχιαναίσθητο αρχιγομάρι.<br />
Αλλά το θεωρώ υποκρισία. Και ξέρετε γιατί; Γιατί ο κάθε μάλαξ που θα βάλει για φωτογραφία τον Μπάτμαν για πέντε μέρες για να μη βλέπει αρνητισμό στην αρχική του σελίδα, θα το κάνει αυτό νομίζοντας ότι έκανε την καλή πράξη της ημέρας. Ότι έβαλε το λιθαράκι του στην καλυτέρευση της μάταιης τούτης κενωνίας. Ότι έβγαλε την ανθρωπιστική του υποχρέωση.<br />
Με το να μειώσει τις εικόνες που του χαλάνε τη ζαχαρένια.<br />
Ε, λοιπόν, πάρ'τα αρχίδια μου κι εσύ κι ο Μπάτμαν. Ή θα κάνεις κάτι σωστά, ή δε θα το κάνεις καθόλου. Και πιο έντιμο, όχι απαραίτητα καλύτερο αλλά πιο έντιμο, είναι να μην το κάνεις καθόλου και να αποδέχεσαι ότι είσαι παρτάκιας, παρά να κάνεις μια συμβολική ανοησία και να περιφέρεσαι μετά σαν τη Μητέρα Τερέζα.<br />
Αυτά, και να προσέχετε μη στείλετε σεξουαλικά βρωμόλογα σε γκόμενα με φωτογραφία Μίνι Μάους κι ανακαλύψετε one second too late ότι την ίδια φωτογραφία έχει βάλει κι η αδερφή σας.</div>
Thomas the Barbarianhttp://www.blogger.com/profile/09717379164004622223noreply@blogger.com14