Σε όποιον ντεν αρέσει η ντίσκο, να πάει να γκαμητεί.
Κάποτε είχα δηλώσει ότι κάθε φορά που ξεμένω από ιδέες για άρθρα βρίσκω τη λύση με το να επιστρέφω στο κλασικό και δοκιμασμένο χώσιμο μίσους σε τυχαίες κατηγορίες ανθρώπων, υπό τον γενικό τίτλο "Καιάδας".
Με τούτα και μ'εκείνα, όμως, κινδυνεύω να χαρακτηριστώ μισάνθρωπος, κι αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα γιατί δε μισώ όλους τους ανθρώπους. Μισώ μόνο το 99% που δίνει το κακό όνομα στους υπόλοιπους.
Ας πιούμε λοιπόν, σε έναν σημερινό Αντι-Καιάδα, εις υγείαν όλων των ακολούθων κατηγοριών ανθρώπων που γαμούν, δέρνουν και επιδίδονται σε άλλες δραστηριότητες που απολαμβάνει ο Κρίστιαν Γκρέι πλην του να πρωταγωνιστεί σε σάπια πορνογραφήματα.
Κάποτε είχα δηλώσει ότι κάθε φορά που ξεμένω από ιδέες για άρθρα βρίσκω τη λύση με το να επιστρέφω στο κλασικό και δοκιμασμένο χώσιμο μίσους σε τυχαίες κατηγορίες ανθρώπων, υπό τον γενικό τίτλο "Καιάδας".
Με τούτα και μ'εκείνα, όμως, κινδυνεύω να χαρακτηριστώ μισάνθρωπος, κι αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα γιατί δε μισώ όλους τους ανθρώπους. Μισώ μόνο το 99% που δίνει το κακό όνομα στους υπόλοιπους.
Ας πιούμε λοιπόν, σε έναν σημερινό Αντι-Καιάδα, εις υγείαν όλων των ακολούθων κατηγοριών ανθρώπων που γαμούν, δέρνουν και επιδίδονται σε άλλες δραστηριότητες που απολαμβάνει ο Κρίστιαν Γκρέι πλην του να πρωταγωνιστεί σε σάπια πορνογραφήματα.
- Σε αυτούς που δεν παριστάνουν ότι μισούν τα Χριστούγεννα για να το παίξουν ψαγμένοι
Εδώ και μερικά χρόνια έχει πολύ πέραση στα πλήθη που νομίζουν ότι υπάρχει νόημα στις φιλοσοφίες της Ράνιας να αποκηρύσσουν τα Χριστούγεννα. Τα καταγγέλλουν ως γιορτή του καταναλωτισμού (sent by Iphone 6S), ως επιβεβλημένο κλίμα χαζοχαρούμενης διάθεσης, δεν τρώνε μελομακάρονα γιατί έχουν γλουτένη, προτιμούν να γιορτάζουν στις 29 Δεκεμβρίου την παραδοσιακή γιορτή "Παραρλάμα" της Άπω Μογγολίας και τέτοια. Οκ, νιώθεις πολύ special snowflake εσύ που τα γράφεις όλα αυτά, αλλά go be a party pooper somewhere else. Και τίποτα να μη σου λέει το Χριστιανικό κήρυγμα (που δε μου λέει), και τίποτα να μη σου λένε οι αργίες, τα δώρα και η διαρκής κατανάλωση γλυκών (που μου λένε), τουλάχιστον γιορτάζουμε μια αφορμή να μην είμαστε μίζεροι και καταθλιπτικοί μέσα στο σκοτάδι, τη βροχή και το πουτσόκρυο του χειμώνα. Κι ακόμα και το All I Want For Christmas Is You έχει τη χάρη του. Ναι το είπα. Το Last Christmas εξακολουθεί να τον παίρνει ωστόσο. - Στις κοπέλες που ξέρουν τη διαφορά μεταξύ "ντύνομαι σέξι" και "ντύνομαι για πιάτσα"
Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή, σε ό,τι αφορά το μήνυμα που στέλνει το γυναικείο ντύσιμο, ανάμεσα στο "ξέρω να εξάπτω...εχμ...τον ενθουσιασμό των αρσενικών" και στο "το δίνω για μια τυρόπιτα" (γιες άι τζαστ φάκιν ντιντ). Η μέση Ελληνίδα που ντύνεται-γδύνεται για Σαββατοβραδιάτικη έξοδο έχει καβαλήσει αυτή τη γραμμή κι έχει φύγει γλιστρώντας με σπαγγάτο. Και μετά έχει και το θράσος να αναρωτιέται γιατί τραβάει όλους τους μαλάκες και δεν μπορεί να πετύχει έναν σοβαρό γκόμενο. Κάτι λέγανε για τη γυναίκα του Καίσαρα το οποίο δε θυμάμαι. Το ζουμί είναι ότι υπάρχουν γυναίκες εκεί έξω που μπορούν να περπατήσουν αυτή τη γραμμή, ωσάν τον Τζόνι Κας, και να βγάλουν το sexy yet understated το οποίο καταφέρνει να κάνει το επάνω και το κάτω κεφάλι να συμφωνήσουν για μια φορά στη ζωή τους. - Στους Βούλγαρους οδηγούς
Τον Οκτώβριο βρέθηκα για μία εβδομάδα, υπό περιστάσεις που δε θα μάθετε γιατί θα μπλέξετε, στη μαγευτική Σόφια, μια πόλη ενδεικτική των αριστουργημάτων της Σοβιετικής αρχιτεκτονικής. Βρισκόμαστε λοιπόν σε κεντρική λεωφόρο της Σόφιας με τραμ στη νησίδα εμείς οι Ελληνάρες και πάμε να περάσουμε απέναντι. Έρχεται αυτοκίνητο και με το που μας βλέπει φρενάρει να περάσουμε. Φτάνουμε νησίδα, έρχεται τραμ, λέμε "κάντε πίσω, θα έρθει με φόρα και θα μας κάνει αλοιφή Ουγγαρέζα για τα σάντουιτς". Και φρενάρει το τραμ για να περάσουμε. Να μαζεύουμε σαγόνια απ'την άσφαλτο οι Ελληνάρες. Κατάλαβες, μαλάκα μου, πόσο πίσω είσαι, όταν ο fuckin' Βούλγαρος είναι πιο Ευρωπαίος από σένα; Στο τέλος θα σου πω κι ότι βγαίνανε έξω για να καπνίσουνε και θα πάθεις τριπλό ανεύρυσμα. - Στους τυπάδες που έχουν μούτρα σαν τον Τσάκωνα (R.I.P) και κυκλοφοράνε με γκομενάρες
Στην αρχή, όποτε βλέπεις μια τέτοια κατάσταση, η πρώτη φυσιολογική αντίδραση είναι να ρίξεις κατάρες σε αυτόν και όλους του τους πρόγονους μέχρι τον Ραμσή Β', αφού φυσικά υποθέσεις ότι ο τύπος βγάζει τα άπειρα φράγκα πουλώντας νεφρά στο eBay και η γκόμενα είναι Σπυροπούλου. Μετά όμως, όταν επιστρέψει το αίμα στο πάνω κεφάλι, αρχίζεις να το σκέφτεσαι λίγο και λες, για να κυκλοφορεί τέτοια γκόμενα ο τύπος, πάει να πει ότι κάτι κάνει σωστά. Μπορεί να έχει το καταπληκτικό χιούμορ που δεν έχει ούτε ο Thomas the Barbarian ο ίδιος. Μπορεί να τον έχει 22 εκατοστά και να κατέχει μάστερ Τεχνικής Σεξολογίας απ'το Πανεπιστήμιο του Πούτσεστερ. Μπορεί απλά να έχει αυτοπεποίθινγκ, να χώνεται με θράσος, γερά με τσαμπουκά και γάμα τα μουνιά. Και στην τελική και λεφτάς να είναι, μαγκιά του που είναι λεφτάς! Το ψωμί σου τρώει; (Παρακαλούνται οι ΚΚΕδες που έχουν διάθεση να αρχίσουν για τον καπιταλισμό και την εκμετάλλευση του μόχθου του εργάτη να πάνε μέχρι το Μαυσωλείο του Λένιν να δουν αν κουνιούνται οι μούμιες.) - Στη σπονδυλική μου στήλη
...που με στηρίζει τόσα χρόνια.
Μιλάμε για πρώτο πανελλαδικό βραβείο αστειετερότητας τώρα. - Στη Χριστίνα Μανουηλίδου, μητέρα του Δεύτερου Υιού του Θεού
...την Μπαναγία δε θα την γκζαναβρίσεις! ΤΗΝ ΜΠΑΝΑΓΙΑ! - Στους μεταλλάδες που δεν είναι κομπλεξικοί
Το κλασικό στερεότυπο του μεταλλά λέει ότι είναι ένας τύπος με ενάμιση μέτρο άπλυτη μαλλούρα που δεν έχει ξεκολλήσει τα μυαλά του απ'τη Δευτέρα Γυμνασίου, ακούει καθημερινά τους ίδιους τρεις δίσκους του μεταλλικού ανθυποϊδιώματος του οποίου δηλώνει φαν κι όποιος άλλος τολμήσει να πιάσει κιθάρα στα χέρια του απορρίπτεται ως ποζεράς και untrue. Φυσικά, όπως παντού υπάρχουν κολλημένα μυαλά, έτσι υπάρχει κι αυτός ο τύπος, αλλά είναι τόσο πλειοψηφία όσο κι οι λογικοί άνθρωποι στις πανεπιστημιακές παρατάξεις. Γιατί όπως λέει κι ένα κλισέ, η μουσική χωρίζεται σε δύο μόνο είδη: στην καλή και στην κακή. Έχω δει τυπάδες με περμανάντ και μπλουζάκι Gorgoroth να τα σπάνε χωρίς ίχνος ειρωνείας χορεύοντας Bananarama, Samantha Fox και Michael Jackson κάτω απ'το στρομπόλι, και την επόμενη μέρα σπίτι τους να συνδυάζουνε Judas Priest με Five Finger Death Punch. Γιατί; Because they fuckin' can! Κι εγώ τους βγάζω το καπέλο που δε φοράω. - Στα Ανομολόγητα
Τα Ανομολόγητα είναι κατά βάση μια καινούρια μόδα στο Facebook όπου σου δίνεται η ευκαιρία μέσω ανώνυμης φόρμας να γράψεις το μακρύ σου και το κοντό σου. Το μακρύ και το κοντό του καθενός κυμαίνεται από εκ βάθους καρδίας ερωτικές εξομολογήσεις μέχρι ολοφάνερα σεξουαλικής φύσεως τρολαρίσματα από "φοιτητές Θεολογικής σχολής" και από ύμνους στο πιτόγυρο και την Πίτσα Κρις μέχρι παράθεση ατακών από το Κωνσταντίνου κι Ελένης. Και μέσα σε αυτή την ωραία ατμόσφαιρα είμαστε κι εμείς οι τοπ κομέντερς (ναι, εννοείται πως έχω ανοίξει κι εκεί παράρτημα), που κράζουμε, θαυμάζουμε κι ανακαλύπτουμε ότι, εντέλει, ακόμα και μέσα απ'το Facebook μπορείς να γνωρίσεις αξιόλογα άτομα. Και μια που τ'αναφέραμε κι αρχή διαλόγου κάναμε... - Στην κοπελιά που έγραψε αυτό εδώ το άρθρο
Ως γνωστόν κανείς που σέβεται τη νοημοσύνη του και τα παντελόνια που φοράει δε θα έμπαινε στο Pillow Fights γιατί είναι ένα χαζογκομενίστικο σάιτ με χαζογκόμενες συγγραφείς που γράφουν χαζογκομενίστικα άρθρα για χαζογκόμενες αναγνώστριες. Ε λοιπόν πάρ'τα Λέτα και καν'τα ομελέτα, γιατί αν πατήσεις πάνω στο λινκ, διαβάσεις όλο το άρθρο και δεν καταλάβεις τίποτα, τότε πάει να πει ότι εσύ είσαι η χαζογκόμενα. Η συγγραφεύς είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις που ανέφερα περί αξιόλογων ανθρώπων που μπορείς να γνωρίσεις στο Facebook και κάποια στιγμή θα την αρπάξω απ'το σπίτι της, θα την πάρω σε ένα ερημονήσι και θα την παντρευτώ. Αφτά.
Αυτά, και να προσέχετε μη σας χτυπήσει ανήμερα Χριστούγεννα το τραμ της Σόφιας ενώ είστε παρέα με τη Χριστίνα Μανουηλίδου ντυμένη Ουκρανέζα ακτινολόγο που έπεσε στην ανάγκη να μεγαλώσει το παιδάκι της.