Καλά σαβουρώσαμε, καλά κωλοκαθίσαμε τόσες μέρες, ήρθε πλέον η ώρα να γυμναστούμε. Άλλωστε, παρ'όλο που ο καιρός δεν δείχνει να συμφωνεί, καλοκαίρι έρχεται. Πώς θα βγούμε στην παραλία με τα πατσοκοίλια; Εμπρός κορίτσια, να χάσουμε και κανένα κιλό. Και ναι, σε περίπτωση που δεν το ξέρατε, πάω γυμναστήριο εδώ και έξι μήνες. Το γυμναστήριο δε φαίνεται να με πάει, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Πάμε να αντιγράψουμε στυγνά τον Malakeius για μία ακόμη φορά.
- Το κλαρίνο:
Ο κλασικός μαλάκας Έλληνας που δεν έχει να πληρώσει το λογαριασμό του ηλεκτρικού αλλά η Μαλμπουριά κι ο φρόντο καπουτσίνο (κλόπιραϊτ Χωστήρας) δεν ξεκολλάνε απ'το χέρι του. Πηγαίνει στο γυμναστήριο φορώντας V για να δείξει το τέλεια αποτριχωμένο στήθος του σε όλο του το μεγαλείο, σηκώνει τα βάρη μουγκρίζοντας σαν το βόδι για να ακουστεί σε όλα τα τρία οικοδομικά τετράγωνα γύρω τριγύρω, κι αν δει φίλο του να ασκείται σε ένα μηχάνημα θα πάει να του πιάσει φωναχτά την κουβέντα για γκόμενες, αδιαφορώντας για τα υπόλοιπα 3500 άτομα που περιμένουν στωικά να χρησιμοποιήσουν το μηχάνημα. Όλα αυτά, όταν δεν καμαρώνει τον εαυτό του στον καθρέφτη λέγοντας "φτου σου αγόρι μου". Στα αποδυτήρια θα τον δεις να έχει μαζί του μέχρι και ζελέ για να ξαναφτιάξει το μαλλί μετά το ντουζάκι. Το καλοκαίρι, το γυμναστήριο μεταφέρεται στις αμμουδιές της Χαλκιδικής, όπου και θα κερδίσει την εκτίμηση όλων των παραθεριστών παίζοντας ρακέτες ασταμάτητα, ακατάπαυστα και ασυδώπητα. Και γενικώς γαμώ το σπίτι του. - Το ντουβάρι:
Αν το κλαρίνο liftάρει για να ρίξει γκόμενες ή επειδή του το είπε ο Κωστόπουλος, το ντουβάρι liftάρει σαν στάση ζωής. Έχει πάνω απ'το κρεβάτι του αφίσα με τον Σβαρτσονέγρο και κοιμάται αγκαλιά με το τελευταίο τεύχος του Men's Health. Έχει ακριβώς πέντε εγκεφαλικά κύτταρα (κάτι ωστόσο που δεν τον εμποδίζει πάντα να περάσει στους μηχμήχ) και τα μοναδικά του ενδιαφέροντα είναι ο όγκος και η γράμμωση. Τρώει εικοσιοχτώ αυγά την ημέρα, κατεβάζει τα protein shakes σαν να ήτανε νερό και να είχε μόλις φάει βρώμικο απ'τον Μαύρο πήχτρα στο μπούκοβο, θεωρεί ότι λίγα 'roids δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν, αποφεύγει τους υδατάνθρακες όπως η Κνίτισσα το ξυράφι, δεν πίνει, δεν καπνίζει και γενικά δεν κάνει τίποτα που θα μπορούσε να θεωρηθεί απολαυστικό. Α, και μια και μιλάμε για απόλαυση, κορίτσια προσέξτε. Το αυξανόμενο μέγεθος του δικέφαλου συνήθως έχει αντιστρόφως ανάλογα αποτελέσματα στο μέγεθος του μονοκέφαλου. Εγώ προειδοποίησα. - Ο Κενυάτης μαραθωνοδρόμος:
Ο τυπάς αυτός δεν έχει και τον τρελό όγκο, έχει μια ικανοποιητική θα έλεγε κανείς γράμμωση, αλλά το βασικό χαρακτηριστικό του είναι η τρομακτική αντοχή του. Όταν εσύ το μόνο τρέξιμο που κάνεις είναι να τρέχεις πίσω απ'τη γκόμενα σαν καλός μουνόδουλος που είσαι, ο άθρωπας ανεβαίνει στο διάδρομο τώρα και κατεβαίνει όταν τελειώσει το μετρό της Θεσσαλονίκης, και δεν έχει καν λαχανιάσει. Το πλεμόνι του το ζηλεύουν ο Γιώργος Μάγκας, ο Βασίλης Σαλέας, ο Καλαμάρης Πλοκάμιας κι άλλοι έγκριτοι παίκτες κλαρίνου. Η ζωή του σε γενικές γραμμές ακολουθεί την ίδια "ασκητική" μορφή με την ζωή του Ντουβαριού, αλλά επειδή δεν παίρνει ουσίες (ή μάλλον δεν παίρνει τις ίδιες ουσίες) έχει λιγότερες πιθανότητες να μικρύνει το πουλί του και να μείνει από συκώτι στα 25 του. - Το μουνί του γυμναστηρίου:
Αποτελεί παράδειγμα σωστής χρήσης του κολάν, εν αντιθέσει με κάποιες γκόμενες που ο κώλος τους αποτελεί τουριστικό θέρετρο για την κυτταρίτιδα και τυγχάνει να σπουδάζουν στη μηχανολογία. Το πρόγραμμα εξάσκησής της περιλαμβάνει πόδια, πόδια, πόδια, κοιλιακούς, κοιλιακούς, κοιλιακούς, πόδια, πόδια και πόδια. Και πόδια. Φυσικά, οι μεταξωτοί κώλοι θέλουν κι επιδέξια βρακιά ή κάτι τέτοιο, τη γάμησα την παροιμία αλλά τέλος πάντων το νόημα είναι ότι κάποια φάβα έχει ο λάκκος. Η τύπισσα τρέφεται αποκλειστικά με μαρουλόφυλλα, εκτός απ'τις Κυριακές που είναι αργία και τρώει μαρουλόφυλλα και φιλέτο κοτόπουλο στον ατμό. Επίσης, νομίζει ότι επειδή διαθέτει έναν αξιοσέβαστο κώλο, πάει να πει ότι οι κοινοί θνητοί χάνουν το δικαίωμα να της απευθύνουν το λόγο. Α, και δεν πιστεύω να είχατε καμία απαίτηση να έχει βυζιά, ε; Είπα μήπως. - Η τύπισσα των προγραμμάτων:
Στην ένδοξη δεκαετία του '80, τα λέγανε αερόμπικ. Στην εποχή της Ελένης Πετρουλάκη-Ίβιτς τα λέγανε πιλάτες. Πριν δύο-τρία χρόνια το λέγανε καποέιρα, και τώρα το λένε ζούμπα. Του χρόνου θα το λένε Δε Άρτιστ Φόρμερλι Νόουν Ας Πρινς, δεν ξέρω. Εν πάσει περιπτώσει, είναι αυτό που μαζεύονται είκοσι γκόμενες, με τίμια για τα λεφτά τους κορμιά, και κουνάνε τα κωλαράκια τους υπό τους ρυθμούς συμπαθών μπιτακίων της εποχής. Γενικά κάτι τέτοια προγράμματα δεν κάνουν και καμιά τρομερή διαφορά στο κορμί, αλλά ο κλασικός μαλάκας λιγούρης Έλληνας, άμα του πει η τάδε γκόμενα "ξέρεις, κάνω ζούμπα", αυτός θα πάθει διαστημικό γκέιτζ με την πάρτη της και θα την πάει πρώτο τραπέζι στον Παντελίδη να της πετάει λέλουδο όσο ο αοιδός θα κλαίγεται που τον παράτησε η γκόμενα. - Η Ανατολικογερμανίδα:
Σωματότυπος γομαρονταρντάνας, πρόσωπο τετράγωνο σαν τον Μπομπ Σφουγγαράκη, πιθανότατα τριχοφυΐα σε μέρη που δε θα έπρεπε να υπάρχει. Όλα αυτά συνεισφέρουν στο ότι η εν λόγω κοπέλα δεν είναι κι ιδιαίτερα συμπαθής στους άντρες. Αλλά το κυριότερο είναι ότι σηκώνει. Πολλά κιλά. Όταν η μέση μουνίτσα κάθεται σε ένα μηχάνημα και βάζει δέκα κιλά και σαχλαμαρίζει, η Ανατολικογερμανίδα βάζει πενήντα κιλά και αφήνει μαλάκες όλους τους παρευρισκόμενους. Και φυσικά αυτό δεν κάνει καλό στους υποψήφιους γκόμενούς της (αν φυσικά δεν είναι λεσβία, not that there's anything wrong with that, μακριά από εμάς να κρίνουμε τους ανθρώπους από το τι κάνουν στο κρεβάτι τους), αφού υποσυνείδητα θα σκέφτονται ότι αυτή μπορεί με σχετική άνεση να τους δείρει. Που μπορεί να είναι κι ο απώτερος σκοπός της. - Ο Όσιος Ονούφριος:
Έχοντας διάξει καμιά εικοσαριά χρόνια ζωή στην έρημο, όπου τρεφόταν μόνο με ακρίδες και κάκτους, ο τύπος αυτός βαρέθηκε να είναι αναγκασμένος να φοράει παλτό με βαρίδια κάθε φορά που φυσάει πάνω από πέντε μποφόρ, και αποφάσισε να αρχίσει να γυμνάζεται και να φουσκώνει. Την πρώτη φορά που θα έρθει σε γυμναστήριο και θα πάει να κατεβάσει τροχαλία, θα τον πάρει μαζί της προς τα πάνω. Τελικά, στην διάρκεια της πρώτης του επίσκεψης, θα καταφέρει να κάνει τρεις επαναλήψεις στα πέντε κιλά, αργά και βασανιστικά, βιώνοντας κάθε φορά που φτάνει τη μπάρα στο στήθος του σαν ένα μικρό τιρινίνι.
Δέκα μήνες μετά, θα έχει βάλει πέντε γραμμάρια μυικής μάζας, και θα μπορεί να βγάλει και δέκα επαναλήψεις, στα πέντε κιλά πάντα. Άξιο να σημειωθεί ότι ο τύπος αυτός αποτελεί αντικείμενο χλεύης και μίσους από τη συνομοταξία των Ντουβαριών, οι οποίοι συχνά αναρωτιούνται γιατί τέτοιοι τύποι έχουνε γκόμενες. - Ο Πάγκαλος:
Ακριβώς το αντίθετο από τον από πάνω τύπο, ο άνθρωπος αυτός ήταν είκοσι χρόνια στον όγκο. Η γράμμωση δεν είναι δα και απαραίτητη. Τώρα όμως πήρε τη γενναία απόφαση να χάσει βάρος (κατά πάσα πιθανότητα το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, κατά την ηλίθια συνήθεια που έχουμε όλοι μας να παριστάνουμε ότι θέλουμε να βελτιώσουμε τον εαυτό μας και να το ξεχνάμε μόλις πέσουν τα πυροτεχνήματα). Έτσι, ανεβαίνει στον διάδρομο κι αρχίζει να τρέχει, ξεφυσώντας, αγκομαχώντας, τρέμοντας, τρίζοντας, τραντάζοντας, βήχοντας και φτύνοντας σαν μπλε λεωφορείο του ΟΑΣΘ, με το οποίο μοιράζεται και το βάρος. Κάποια στιγμή θα κατέβει, σαν το ζαλισμένο κοτόπουλο, και θα επιβραβεύσει τη σκληρή του προσπάθεια με ένα πιτόγυρο. Βέβαια υπάρχουν κι οι περιπτώσεις που ο ολίγον τι εύσωμος φίλος μας αποδεικνύεται ότι δε μοιάζει μόνο στις διαστάσεις με τον Οβελίξ, και σηκώνει τα ασήκωτα, αφήνοντας όλους τους παρευρισκόμενους παγωτό. Το οποίο μετά καταβροχθίζει. - Ο παλαίουρας:
Ξεκίνησε να γυμνάζεται σε μια άλλη εποχή, τότε που εσύ ήσουν ακόμα ένα σπόρι στα παπάρια του μπαμπά σου, και τα πράματα ήταν πιο αγνά, δεν παίρνανε χάπια, το μόνο ενισχυτικό που παίρνανε ήταν ο βασιλικός πολτός, ο Σβαρτσονέγρος ακόμα έτρεχε ανέμελα στα λιβάδια της Αυστρίας και λοιπές ιστορίες απ'την Κατοχή. Στο γυμναστήριο φοράει συνήθως φανέλα Γκάλη, από της οποίας το ντεκολτέ ξεπροβάλλει υπερήφανη λευκή τρούχα απ'το στήθος, ή εναλλακτικά μπλουζάκι συγκροτήματος που έχει να βγάλει δίσκο της προκοπής από το 1984. Αξίζει σίγουρα κύδος που δεν τα παρατάει σαν τους υπόλοιπους πενηντάρηδες να πάει να βλέπει Ευαγγελάτο. Από την άλλη, το σώμα του, λόγω της ηλικίας, δεν είναι πια στα πιο σφιχτά του, κάτι που, σε συνδυασμό με την ανεξήγητη τάση του να κυκλοφορεί γυμνός χωρίς πετσέτα, κάνει τα αποδυτήρια μια τραυματική εμπειρία για όλους τους εμπλεκόμενους. - Ο λιγούρης:
Όπως λέει κι η αρκούδα στο γνωστό ανέκδοτο, "Μήτσο, μεταξύ μας, δεν έρχεσαι στο δάσος για κυνήγι, έτσι;". Η πρώτη στάση του τύπου κατά την έλευσή του στο γυμναστήριο είναι οι διάδρομοι, όπου και κάνει διάδρομο ενώ χαζεύει τα κωλαράκια. Η δεύτερη στάση είναι στην αίθουσα με τα μηχανήματα, όπου και θα προσπαθήσει να προσεγγίσει τις αθλούμενες γκόμενες πηγαίνοντας στο μηχάνημα που ασκούνται από πάνω τους σαν τον χάρο και ρωτώντας την ερώτηση που σκοτώνει, "θες να κάνουμε τα σετ εναλλάξ"; Η κατάληξη είναι invariably (που λέμε κι εμείς οι Εγγλέζοι) να πάρει τα αρχίδια μου ανά χείρας, οπότε και καταλήγει στους πάγκους, όπου, σε μία ύστατη προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή πάνω του, θα φορτώσει εκατό κιλά στη μπάρα, θα πάει να τα σηκώσει και θα διπλωθεί στα δύο. Και δε θα τον λυπηθεί και κανένας.
Αυτά, και να προσέχετε μη γίνετε τούμπανα κι έρθει μετά ένας skinny και σας φάει τη γκόμενα.
