Ξέρεις ότι ζεις στη Θεσσαλονίκη όταν...

Καλησπέρα σας, καλή χρονιά και χρόνια πολλά στους σαρανταπέντε Γιάννηδες που έχουν ενός κοκόρου γνώση.

Λοιπόν...τα λέει όλα ο τίτλος. Κι όπως λέει κι ο Άι Βασίλης, το Λαπωνίζειν εστί φιλοσοφείν. Ξέρεις λοιπόν ότι ζεις στη Θεσσαλονίκη όταν...

• Όταν ακούς "μεγάλος σεισμός" δε σκέφτεσαι '99, αλλά '78.
• Δεν υπήρχε, δεν υπάρχει και δε θα υπάρξει μεγαλύτερος μπαλαδόρος από τον Χατζηπαναγή και μεγαλύτερος μπασκεταδόρος από τον Γκάλη.
• Οι γαύροι ήθελαν να μας πάρουν τον Κούδα, κι επειδή δεν τα κατάφεραν μας ζηλεύουν ακόμα γι'αυτό.
• Αν μπορείς να κρατήσεις και να φας ένα πιτόγυρο με το ένα σου χέρι, τότε κάτι δεν κάνεις σωστά.
• Το τζατζίκι, η ρώσικη, η τυροκαυτερή και η ουγγαρέζα είναι αλοιφές. Κι ας μην έχουν η Βολταρέν κι η Κάουντερπεϊν συμπαγή κομματάκια μέσα.
• Δεν υπάρχει "πλατεία Δημοκρατίας". Υπάρχει Βαρδάρης.
• Έχεις δει το τρέιλερ που περνάει σε έναν ηλεκτρονικό πίνακα στο σουβλατζίδικο Βαρδάρης (τρεις μαντεψιές για το πού βρίσκεται) και γράφει ότι "Κάποιοι λένε ότι στο ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης κρύβεται η ανακάλυψη του αιώνα με δύο συγκλονιστικά ευρήματα: τον τάφο του Μεγαλέξανδρου και ολόκληρο το απολίθωμα του μυθικού Γκοτζίλα!"
• Έχεις πάψει να ελπίζεις στο Μετρό Θεσσαλονίκης από την τρύπα του Κούβελα.
• Ξέρεις τι είναι η τρύπα του Κούβελα.
• Όσο οι άλλοι λένε για μπουγάτσες με τυριά και τυρόπιτες, εσύ τα έχεις ήδη αφήσει αυτά χιλιάδες χρόνια πίσω και μυείσαι στη μυστικιστική μαγεία της μπουγάτσας με κιμά.
• Ο φραπές είναι ιεροτελεστία. Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, να πάει να πίνει εσπρέσους.
• Στο άκουσμα του ονόματος "Μπατατούδης" παθαίνεις αναφυλακτική αντίδραση και πετάς φλύκταινες δύο εκατοστών.
• Στον ΠΑΟΚ υπάρχει ένας τυπάς (κάποιοι κακοπροαίρετοι τον λένε και παίχτη) ο οποίος λέγεται Κοντός ή 14. Φήμες που λένε ότι το όνομά του είναι Τρομπετίδης ή κάτι τέτοιο είναι απολύτως ανυπόστατες.
• Ανάλογα με την ομάδα της πόλης που υποστηρίζεις, υπάρχουν τουλάχιστον τρεις διαφορετικοί τρόποι να τελειώσει το σύνθημα "Μία πόλη, μία ομάδα...".
• Δεν υπάρχει "Γήπεδο Κλεάνθης Βικελίδης". Υπάρχει Χαριλάου. Αλλιώς Νταχάου, ή Σκουληκότρυπα, ή Σάπιο Μήλο.
• Ήξερες τον Κώστα Ραπτόπουλο και την εκπομπή φιλοσοφικών αναζητήσεων που παρουσιάζει, με τον επικό τίτλο "Ή στην Α' ή στη Β' όλοι παν για τη Μαρμίτα" πολύ πριν γίνει μέινστριμ με το σκηνικό με το μέλι.
  
• Στη θέα του Κανάκη, του Ρέμου, του Αρναούτογλου και λοιπών που κάνουν καριέρα ως Θεσσαλονικέμπορες στα κανάλια της Αθήνας, το φάσκελο φεύγει αντανακλαστικά από μόνο του χωρίς να μεσολαβήσει συνειδητή απόφαση.
• Είναι γραμματικό λάθος το να βάζεις το "αφού" στο τέλος της πρότασης; Έτσι μιλάμε όλοι εδώ πέρα αφού!
• Είσαι έτοιμος να χαστουκίσεις όποιον αναφερθεί στην πόλη με τα προσωνύμια "Μεγάλη Φτωχομάνα", "Νύμφη του Θερμαϊκού", "ερωτική πόλη" και λοιπές αηδίες...δηλαδή τον Τσιτσάνη.
• Τα μισά από τα ραντεβού που δίνεις είναι στην Καμάρα. Χωρίς άλλη εξήγηση.
• Ξέρεις τι είναι το σάνφιστικ (Η απάντηση "κάτι που μοιάζει με φιστίκι αλλά δεν είναι" α)είναι λανθασμένη και β) κερδίζει αυτομάτως μια θέση στο συγγραφικό τιμ του Σεφερλή).
• Δε σου κάνει καμία απολύτως εντύπωση το να υπάρχει νυχτερινό κέντρο που λέγεται "Μαμούνια Live".
• Δεν υπάρχουν "Πεύκα". Υπάρχει Ρετζίκι.
• Ακούς τη μάνα σου να διηγείται ότι στα παιδικά της χρόνια κολυμπούσε στη Νέα Κρήνη κι αυτομάτως φαντάζεσαι τέρατα με δέκα πλοκάμια από χεντάι που βιάζουν Γιαπωνέζες μαθητριούλες.
• Περπατάς στο δρόμο και βλέπεις εκκλησίες στις λεωφόρους, εκκλησίες στα στενά, εκκλησίες στα σοκάκια, εκκλησίες σε ακάλυπτους οικοδομών και εκκλησίες πάνω σε εκκλησίες.
• Δεν καταλαβαίνεις ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα με το να λες "μένω"...συγνώμη "κάθομαι στην τάδε οικοδομή".
• Έχεις φάει βρώμικο στον Μαύρο μετά από ξενύχτι μεγατόνων κι απ'το πολύ μπούκοβο να φωνάζει το κωλί σου Μπιραλλάχ και να'ναι μέρα μεσημέρι.
• Αν η γκόμενα δε βάφεται σαν Ρωσίδα πρώην μηχανολόγος μηχανικός που η μοίρα την έριξε στο "τέλεις πουτό", ακόμα και για να πάει στη γωνία να ψωνίσει τσιγάρα, τότε πάει να πει ότι είναι φοιτήτρια απ'την Αθήνα. Αλλά κι αυτή κάποια στιγμή θα μάθει.
• Ξέρεις κόσμο που δουλεύει στην πόλη και μένει στην Κατερίνη.
• Ο κόσμος αυτός που δουλεύει στην πόλη και μένει στην Κατερίνη κάνει λιγότερη ώρα να πάει στη δουλειά του από αυτούς που μένουν μέσα στην πόλη.
• Δεν υπάρχει "Επταπύργιο". Υπάρχουν τα Κάστρα κι ο Γεντί Κουλές.
• Ο Μάκης ο Μανάβης δεν είναι απλά ένας Μάκης που είχε ένα μανάβικο.
• Βγαίνεις τα χειμωνιάτικα πρωινά απ'το σπίτι κι απ'την ομίχλη νομίζεις ότι ξαφνικά μεταφέρθηκες στο Silent Hill.
• Το άρωμα Θερμαϊκίλας... δεν το'χει άλλο κανένα.
• Δεν υπάρχει "Λεωφόρος Νίκης". Υπάρχει Παλιά Παραλία.
• Δεν υπάρχει "Λεωφόρος Μεγάλου Αλεξάνδρου". Υπάρχει Νέα Παραλία.
• Δεν υπάρχει "Ρετσίνα". Υπάρχει Μαλαματίνα. Και χαϊδευτικά Μαλάμω.
• Ε να αρχίσουμε τώρα τα κλισέ; Θα αρχίσουμε τα κλισέ. Σαν τη Χαλκιδική...δικό σας!
  .
  .
  ...ΔΕΝ ΕΧΕΙ!
  
• Το "Κλάιν Μάιν" μπορεί να μην είναι Γερμανικά, είναι όμως εκατό τοις εκατό Θεσσαλονικιώτικα. Και δεν είναι μια απλή φράση, είναι φιλοσοφία και στάση ζωής.
• Πολύ πριν τα Στάρπαξ, πολύ πριν τα Μικέλ, η πόλη είχε τη δική της τρεντοαλυσίδα καφετεριών: Harry's Spot. Και δεν περιγράφω άλλο.
• Έχει υπάρξει μια εποχή που για να καταφέρεις να πας στη δουλειά σου έπρεπε να περάσεις ανάμεσα από σωρούς σκουπιδιών, και κλάιν.
• Δε σου κάνει καμία απολύτως εντύπωση το ότι το Πανεπιστήμιο της πόλης σου λέγεται Αριστοτέλειο, αλλά το έμβλημά του απεικονίζει τον Άγιο Δημήτριο.
• Στις 26 Οκτωβρίου κάθεσαι. Οκ, και στις 27 με άδεια απ'τη σημαία.
• Δε σου κάνει καμία απολύτως εντύπωση το ότι στήνεται κουλουράς με φρεσκοψημένα κουλούρια στη γωνία Εγνατία και Συγγρού...στις δώδεκα η ώρα το βράδυ.
• Δεν υπάρχει "Κωνσταντίνου Καραμανλή". Υπάρχει Νέα Εγνατία.
• Δεν υπάρχει "Γεωργίου Παπανδρέου". Υπάρχει Ανθέων.
• Δεν υπάρχουν "Αμπελόκηποι". Υπάρχει Επτάλοφος.
• Έχεις ζήσει επικές στιγμές στο 52 να τελικιάζει στην Εθνική όσο ο προφυλακτήρας του οχήματος ξύνει την άσφαλτο από τα πλήθη των Τεϊτζήδων που κουβαλάει.
• Ο πατέρας σου ή κάποιος μεγαλύτερος του σογιού τέλος πάντων έμαθε κάποια τέχνη στον Ευκλείδη. Ή στον Δημόκριτο.
• Αν κάποιος σου πει "έπαθα φούιτ", δε θα του απαντήσεις "και στα'λεγα ρε μαλάκα να μην πηγαίνεις στις Ρωσίδες ξεσκούφωτος".
• Έχεις μάθει να αντιμετωπίζεις με συγκαταβατικό χαμόγελο τη χιλιοστή φορά που κάποιος Αθηναίος θα σου απευθύνει την πρόσκληση "να σε πάρω κιμά να με κάνεις κεφτέδες".
• Ξέρεις όχι μόνο τα συνθήματα "Καριόλα Εμμανουέλα Αγγουράκη", "Ρέμο Μπινέ" και "Σεξ-βία-μηχανολογία" (βρείτε ποιο δεν ταιριάζει και κερδίστε μια μπουγάτσα με τυρί), αλλά και την ιστορία που κρύβεται από πίσω.
• Ξέρεις κόσμο που πηγαίνει και κάνει τα ψώνια της εβδομάδας στη Βουλγαρία.
• Έχεις κατηγορήσει για κάτι στραβό στη ζωή σου, έστω και στην πλάκα, έστω και για το ότι δε σου πέτυχε ο καφές ή σου'σβησε το τσιγάρο, το κατεστημένο της Αθήνας.
• Είχες για δήμαρχο τον Ατσαλάκωτο, για νομάρχη τον Ανεγκέφαλο Καβαλάρη και για μητροψωλίτη τον Άνθιμο, έχεις εκλέξει στη Βουλή Τσοχατζόπουλο και Μπένι, Καϊλή και Έλενα Ράπτη, και παρ'όλα αυτά εξακολουθείς να μιλάς για το κατεστημένο της Αθήνας.
• Και τέλος...
  .
  .
  ...ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙΣ ΤΑ ΠΙΤΟΓΥΡΑ "ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ".

Αυτά, και να προσέχετε μη σας κάνει μήνυση ο Κόντης επειδή φάγατε όλο το μέλι.