Have you ever seen the rain?

Και σε ρωτάει λοιπόν αυτή η μπάντα με το εύκολο όνομα Creedence Clearwater Revival, έχεις δει ποτέ σου τη βροχή;

Κι η απάντηση είναι η εξής:
Ζω στη Θεσσαλονίκη.
ΝΑΙ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ, ΤΗΝ ΕΧΩ ΔΕΙ.
Φέτος έχουμε φάει τόση βροχή στη μάπα που νιώθουμε λες και δουλεύουμε καμεραμέν στη Cytherea Productions.
Απ'όλα τα πράγματα που θα μπορούσε η Θεσσαλονίκη να ζηλέψει απ'το Λονδίνο και να προσπαθήσει να του μοιάξει, έπρεπε να διαλέξει τον γκρίζο, βροχερό και σκοτεινιασμένο σκατόκαιρό του.
Λες και το Λονδίνο δεν έχει μετρό.
Αλλά λες εντάξει. Από τότε που μπήκε ο Μάης, μαζί με το κορίτσι του που στην καρδιά του η αγάπη δε χωράει κι άλλα τέτοια όμορφα, στην όμορφη πόλη της Θεσσαλονίκης επικρατούσε τέτοια ζέστη που δεν ήθελε πολύ για να βγω στους δρόμους με το σώβρακο, προκαλώντας πλημμύρες από όλα τα μουνάκια που θα στάξουν στο διάβα μου.
Οπότε ξυπνάω σήμερα το πρωί για να πάω στη σχολή μου και να παρακολουθήσω Μηχανική Ρευστών ώστε να ξέρω πώς θα αντιμετωπίσω όλες αυτές τις επερχόμενες μουνοπλημμύρες, και κοιτάω έξω απ'το παράθυρο του υπερπολυτελούς ρετιρέ μου στο Seven Hills City, και βλέπω ότι έχει συννεφιά.
Αλλά λέω γιόλο και βγαίνω έξω χωρίς ζακέτα, because αναρχία στη μάνα μου, φορώντας μόνο ένα κοντομάνικο μπλουζάκι πόλο, και λέω "ε, του πούστη, πόσο σκατά μπορεί να γίνει ο καιρός;".
Την επόμενη φορά που θα ακούσετε να λέω την φράση "ε, του πούστη, πόσο x μπορεί να y", σας παρακαλώ πολύ πάρτε φόρα και ρίξτε μου μια γερή καλαμιά στ'αρχίδια.
Ως φυσικό επακόλουθο της οργής των θεών που ξυπνάω κάθε φορά που ανοίγω το στόμα μου, η βροχή άρχισε να πέφτει σαν τους παίκτες του Ολυμπιακού κάθε φορά που κάποιος αντίπαλος αμυντικός τους στραβοκοιτάει.
Κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα το μπλουζάκι πόλο να γίνει μπλουζάκι γουότερ πόλο.
-Μπρρρ...είχες δεν είχες μας ξεπάγιασες.
Κι εκεί ήθελα να καταλήξω.

Βλέπετε, μαζί με τη βροχή, έπρεπε να πέσει κατακόρυφα κι η θερμοκρασία. Ως αποτέλεσμα, τα παπάρια μου έχουν γίνει κατεψυγμένος αρακάς Μπαρμπαστάθης κι άμα κλάσω θα βγει υγρό άζωτο.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχω βάλει μάλλινες κάλτσες, μάλλινο παντελόνι, φανέλα, πουκάμισο, δυο πουλόβερ, μια ζακέτα, κασκόλ, τραγιάσκα, έχω φτιάξει μια τσαγιέρα φασκόμηλο και περιμένω να έρθουν από στιγμή σε στιγμή τα εγγονάκια μου για να τα δώσω από ένα πενηντάευρο να φάνε μια σοκολάτα.
Βέβαια όπως ξέρουμε όλοι μας, εδώ και καμιά δεκαριά χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα έχει ανακαλύψει ότι μπορεί να αποφύγει το μένος της φύσης πηγαίνοντας σε σπηλιές και φτιάχνοντας σπίτια. Οκ. Δε διαφωνώ.
Αλλά στη σύγχρονη ζωή δεν μπορείς να αποφύγεις το να βγεις έξω απ'το σπίτι σου, εκτός κι αν είσαι Platinum στο Lol.
Κι εκεί είναι που αρχίζει να γαμιέται και επισήμως ο Δίας, γιατί παρά τις καμιά δεκαριά χιλιάδες χρόνια εξέλιξης ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να μπορούμε να μετακινηθούμε σαν άνθρωποι κι όχι σαν ζώα μόλις πέσουν δυο στάλες νερό απ'τον ουρανό.
Γιατί αν αποφασίσεις να περπατήσεις, υπάρχουν οι εξής δύο εναλλακτικές: είτε θα στριμώχνονται όλοι κάτω από τα υπόστεγα για να μη βραχούν, οπότε όσοι προσπαθούν να περπατήσουν θα βιώσουν το ιερό προσκύνημα της Μέκκας, είτε θα κρατάνε ομπρέλες, οπότε όποιος προσπαθεί να περάσει θα κινδυνεύει να χάσει κανένα μάτι.
Επίσης υπάρχει και η τρίτη εναλλακτική, αυτή του να κρατάς ομπρέλα ΚΑΙ να πας κάτω από τα υπόστεγα, γιατί αν μπορούμε να εμπιστευτούμε σε κάτι την ανθρωπότητα αυτό είναι η απύθμενη ηλιθιότητα.

Για όσους πάλι επιλέξουν την αστική συγκοινωνία, θα πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι τα περισσότερα λεωφορεία που κυκλοφορούν στους ελληνικούς δρόμους έχουν κατασκευή αμαξώματος από ελληνικές βιομηχανίες, γιατί υπάρχουν και μηχανολόγοι που είναι "ημέτεροι" και κάπως πρέπει να βολευτούν.
Το οποίο σημαίνει ότι κατασκευάστηκαν με την κλασική ελληνική-πασοκική νοοτροπία του "έλα μωρέ, και τι έγινε αν δεν κάνουμε συγκόλληση εκεί πέρα και το κολλήσουμε στη θέση του με τσιχλόφουσκα;" και, σε συνδυασμό με την λεία σαν πωπουδάκι μωρού άσφαλτο των ελληνικών δρόμων, με την πάροδο των χρόνων, οι οροφές είναι υδατοστεγείς σαν σεμεδάκια.
Έτσι, ο Ελληνάρας, που είναι από ζάχαρη και άμα βραχεί θα λιώσει, κάνει την κλασική καγκουριά και παίρνει το εκατόν οχτακοσίων χιλιάδων κυβικών αυτοκίνητό του για να κατέβει στο κέντρο. Το οποίο θα κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι.
Αλλά επειδή φυσικά ο Ελληνάρας έμαθε να οδηγάει τόσο, όσο για να εντυπωσιάσει τη βλαμμένη καγκουρομούνα που κυκλοφορεί με γαλότσα UGG και δεν ντρέπεται, άμα δει μπροστά του βρεγμένο δρόμο κλάνει πόμολα και χέζει μπαλκονόπορτες.
Κι έτσι, επειδή στο μυαλό του Ελληνάρα που δεν έμαθε ποτέ να οδηγάει "ασφαλής οδήγηση=αργή οδήγηση", παίρνει το εκατόν οχτακοσίων χιλιάδων κυβικών αυτοκίνητό του μαζί με όλους τους άλλους για να πάνε όλοι μαζί με μια ταχύτητα "μοντάζ Αγγελόπουλου".
Γι'αυτό λοιπόν θέλω να ευχηθούμε όλοι μαζί κακό ψόφο σε αυτή την πουτάνα που λέγεται Shirley Manson.
-Ποια είναι αυτή και τι σχέση έχει;

-Oκ, καταλάβαμε.
Αυτά, και να προσέχετε μη σας βρέξει κανένας μαλάκας περνώντας με το αυτοκίνητό του μέσα από λακκούβα.