Valen Tines?

Το παρόν αποτελεί ένα αφιέρωμα α) στη σημερινή μέρα του Αγίου Βαλεγδύνου και βου) στον υπέρτατο Μάστερ Τζι, που ήταν μάστερ όλων των σημείων τζι και σαν σήμερα πριν από δύο χρόνια μας άγγιξε με την άκρη του καυλιού του για μια τελευταία φορά.

Όταν είμαστε μικρά παιδάκια, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να ασχοληθούμε με ποταπές δραστηριότητες όπως να συλλέγουμε χαρτάκια από άμπαλους ποδοσφαιριστές, να κλωτσάμε στο διάλειμμα πατημένο κουτάκι κοκακόλας, να βλέπουμε Πόκεμον μέχρις επιληπτικής κρίσης και γενικά να είμαστε εντελώς μαλακισμένα.
Έρχεται όμως μια στιγμή, εκεί γύρω στα 10-12, που ο μικρός Κωστάκης συνειδητοποιεί ότι ήταν τελείως μαλάκας τόσα χρόνια που, κάθε φορά που η μικρή Αννούλα περνούσε από μπροστά του, αυτός της τραβούσε με βία τα μαλλιά ενώ τραγουδούσε με ρυθμό σαν κάποιος χούλιγκανς της Τούμπας το γνωστό γηπεδικό σύνθημα "αγόρια ιππότες, κορίτσια μαύρες κότες" κι η μικρή Αννούλα έκλαιγε με αναφιλητά...
...γιατί τα μικρά κοριτσάκια είναι ακόμα πιο εντελώς μαλακισμένα από τα μικρά αγοράκια.
Κοινώς, είναι η στιγμή που ο άνθρωπος γνωρίζει τον έρωτα.
Τι; Όχι! Όχι, λέγω! Ποιος μίλησε για έρωτα; Εκείνη τη στιγμή ο άνθρωπος γνωρίζει το σεξ...δηλαδή τη μαλακία...δηλαδή τέλος πάντων ότι αν προσπαθήσει σκληρά και πιστέψει στον εαυτό του, θα βγουν απ'το πουλί του κι άλλα πράματα εκτός από τσισάκια. Ο έρωτας είναι απλά άλλο ένα τεχνητό εμπόδιο που ο άνθρωπος βάζει στον εαυτό του για να τον εμποδίσει από το να κάνει σεξ.
Λες και αυτό το ρόλο δεν τον εκπλήρωνε τόσα χρόνια μια χαρά ο Χριστιανισμός.
Πραγματικά, ο άνθρωπος είναι το μόνο είδος του ζωικού βασιλείου που νιώθει την ανάγκη να μαγαρίσει κάτι τόσο ιερό και μαγικό όπως το σεξ, με μια αηδία που λέγεται έρωτας.
Πάρτε για παράδειγμα τους σκύλοι. Έχετε δει ποτέ σας σκύλο να ανάβει κεριά για να κάνει ρομαντική ατμόσφαιρα προτού σοδομίσει τη θηλυκιά σκύλα; Όχι βέβαια! Και δεν το έχετε δει αυτό γιατί οι σκύλοι δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν αναπτήρες. Ο αναπτήρας χρειάζεται λειτουργικό αντίχειρα κι οι σκύλοι δεν έχουν λειτουργικούς αντίχειρες.
Έχουν όμως άκρως λειτουργικές ΠΟΥΤΣΕΣ και τις χρησιμοποιούν όπως πρέπει να χρησιμοποιούνται! Βίαια, βρώμικα και σκυλίσια! Σιγά μην κάτσει ο σκύλος μισή ώρα να κάνει γλειφομούνι στη σκύλα μπας και δεήσει να τελειώσει. Στ'αρχίδια του ο σκύλος.
Μια και πιάσαμε τα πράματα που κάνουμε ανάποδα από το ζωικό βασίλειο, το ξέρατε εσείς ότι σε όλα τα υπόλοιπα είδη το σερνικό είναι αυτό που έχει τις φανταχτερές εμφανίσεις; Πάρτε για παράδειγμα τα παγώνια, αυτά τα πουλιά που είναι σαν αποκριάτικες κότες.
Ε, αυτές τις φανταχτερές ουρές τις έχουνε τα σερνικά παγώνια. Κι όχι τίποτα τελειωμένα τραβεστί παγώνια που εμφανίζονται στο Ερωτοδικείο της ζούγκλας αμέσως μετά τον Λεβέντη. Μιλάμε για κανονικά σερνικά, για τον Μήτσο τον νταλικέρη που πίνει φράπα και καπνίζει Μαλμπουριά με το νυχάκι στο μικρό δάχτυλο για να βγάζει το κατράμι απ'το αυτί.
Για φανταστείτε, κύριοι, να έρθει μια εποχή που θα είναι όχι μόνο κοινωνικά αποδεκτό αλλά και αναμενόμενο να εμφανίζονται οι άντρηδοι δημοσίως με ξανθή περμανάντ, δερμάτινα κολάν και λαμέ δωδεκάποντα!
Αλλά αρκετά μιλήσαμε για το glam metal.

Ας επανέρθουμε σε αυτό που λέγαμε πριν, δηλαδή στο πώς γαμιούνται οι σκύλοι.
Κάποιος, που έχει πολύ ελεύθερο χρόνο, μπορεί να αντιπαραθέσει ότι αν οι άνθρωποι δεν είχαν κανένα πρόβλημα να γαμιούνται όλη μέρα σαν τους σκύλοι, τότε...ε...θα κάνανε ακριβώς αυτό! Θα γαμιόσαντο όλη μέρα σαν τους σκύλοι. Κι έτσι δε θα υπήρχε καμία κοινωνική πρόοδος, θα ήμασταν όλοι ζώα και δε θα είχαμε ποτέ πολιτισμό...
...αυτόν τον πολιτισμό που έχουμε τέλος πάντων.
Ναι, οκ, ντάξει, ΠΑΟΚ ξέρω γω...αλλά αν το σκεφτείς καλύτερα, είναι απορίας άξιο το πώς καταφέραμε να στήσουμε πολιτισμό...αυτόν τον πολιτισμό που στήσαμε τέλος πάντων, όταν είμαστε το μοναδικό είδος του πλανήτη που ερωτεύεται.
Γιατί ο έρωτας σε χαζεύει! Ναι, σε χαζεύει! Κι εσένα, κι εσένα, κι εσένα και όλους. Φυσικά όχι εμένα, γιατί εγώ είμαι ένα λέβελ πιο πάνω από εσάς, είμαι φτιαγμένος από ατσάλι και την οργή των θεών και δε με παίρνουν από κάτω εμένα έρωτες κι αηδίες.
-Κατερ...
ΧΑ! Σας πρόλαβα. Νομίζατε, θλιβερά ανθρωπάρια, ότι θα μου τη φέρνατε εμένα;
...οκ, μπορεί και να μου τη φέρατε. Γαμώτο! Πώς το έπαθα εγώ αυτό; Οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν. Απόψε τα μεσάνυχτα πρέπει να σφάξω μια παρθένα.
Και τι έλεγα πριν με διακόψετε με τις βλακείες σας; Α, ναι. Ότι ο έρωτας σε χαζεύει. Ξεχνάς να κάνεις βασικά πράματα όπως να πάρεις τα κλειδιά σου φεύγοντας απ'το σπίτι, να διαγράψεις το ιστορικό σου αφότου έχεις δει το "Kinky German Girls Fist Each Other With Baseball Bats" ή να τρως με πιρούνι.
Πώς εξηγείται αλλιώς ότι σοβαροί άνθρωποι κάθονται και βλέπουν μαζί με τις γκόμενές τους ταινίες που πρωταγωνιστούν η Τζούλια Ρόμπερτς, ο Χιου Γκραντ κι άλλοι ανίεροι λειτουργοί του Σατανά και δεν στάζει αίμα το μάτι τους από την αποστροφή και την αηδία;
Πώς εξηγείται αλλιώς ότι αξιοπρεπή κατά τ'άλλα μέλη της κοινωνίας ανέχονται να αλληλοαποκαλούνται με αηδιαστικά παρατσούκλια όπως "ζουζουνάκι μου", "τζουτζουκάκι μου", "κουνελάκι μου" και το έσχατο σημείο εξευτελισμού "μπουγατσούλα μου";
Και το χειρότερο δείγμα είναι όταν είσαι τόσο ερωτευμένος με μια γκόμενα που δεν μπορείς να τραβήξεις μαλακία με την πάρτη της. Ντροπή και όνειδος! Ο Αυνάν πρέπει να είναι στυγνός εκτελεστής! ΑΪΣ ΚΟΛΝΤ ΚΙΛΛΑ!
Η μόνη περίπτωση που πρέπει να έχεις ενδοιασμούς να την παίξεις με μια γκόμενα είναι αν αυτή είναι τόσο φρικωδώς πατσαφλόμπα που δεν την έχει αγγίξει ούτε ο θάνατος εκατοντάδων μικρών παιδιών στην Υποσαχάρια Αφρική από την έλλειψη πόσιμου νερού...
...κι είμαι σίγουρος πως τα μικρά και χαζεμένα από τον έρωτα μυαλουδάκια σας αδυνατούν να παρακολουθήσουν τη γαματοσύνη αυτής της παρομοίωσης!
Ποιος είμαι τέλος πάντων, ο Εισαγόμενος είμαι;
Για να καταλάβετε καλύτερα το συναίσθημα του έρωτα, φανταστείτε ότι είστε σε ένα καραόκε μπαρ. Γιαπωνέζικη αισθητική, ο μπάρμαν σερβίρει μια ουσία που μάζεψε από τον κουβά του καθώς καθάριζε τον λέβητα του καλοριφέρ, και κάποια στιγμή που είστε μισοπεθαμένοι από το αλκοόλ έρχεται η ώρα σας να τραγουδήσετε κάποιο τραγούδι από την ύστερη περίοδο των Αέροσμιθ.

Φυσικά το μυαλό σας λειτουργεί όσο και μια δημόσια υπηρεσία τον Αύγουστο, δεν μπορείτε να παρακολουθήσετε εκείνη τη μαλακία που χοροπηδάει πάνω απ'τους στίχους κι όλο το φίλαθλο κοινό του καραόκε σας γιουχάρει δικαίως. Αλλά εσένα δε σε νοιάζει, νιώθεις εκείνο το ζεστό συναίσθημα...γιατί μόλις έχεις κατουρηθεί πάνω σου!
Μπράβο, άθλιε μεθύστακα! Τώρα πρέπει να σφουγγαρίζουμε.
Αλλά, θα με ρωτήσετε τώρα με τα φτωχά μυαλουδάκια σας, "γιατί μας τα λες όλα αυτά σήμερα, πάνσοφε Thomas The Barbarian?". Κι επειδή κατά βάθος σας λυπάμαι θα σας απαντήσω. Γιατί σήμερα έχουμε 14 Φλεβάρη!
Είναι εκπληκτική η μανία της ανθρωπότητας να βγάζει παγκόσμιες μέρες για τα πάντα. Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS, κατά του καρκίνου, κατά του αιγόκερω, υπέρ του τοξότη, κατά της αστρολογίας και υπέρ της χειρομαντείας, ό,τι μαλακία μπορείτε να φανταστείτε.
Η καλύτερη παγκόσμια ημέρα είναι αυτή που συμβαίνει στις 14 Μαρτίου, ακριβώς ένα μήνα αργότερα. Κι η μέρα αυτή είναι η παγκόσμια ημέρα Μπριζόλας και Πεολειχίας! Ό,τι ακριβώς χρειάζεται ένας ΑΝΤΡΑ για να είναι ευτυχισμένος, σωστά;
Αλλά αντί σύσσωμη η ανθρωπότητα να γιορτάζει αυτή τη μέρα, γιορτάζει τη σημερινή που είναι η μέρα των ερωτευμένων. Κι αυτό επειδή σαν σήμερα μαρτύρησε ο Άγιος Βαλεντίνος, ο οποίος στην αρχή είχε διεκδικήσει την παγκόσμια ημέρα Γκέι Ονομάτων αλλά τον πρόλαβε στη στροφή ο Οσιομάρτυρας Λούλης της Μυκόνου.
Φυσικά, όταν λέμε σύσσωμη δεν εννοούμε σύσσωμη. Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που φέρει ειρωνικά μουστάκια, φοράει φουλάρια κι ακούει μπάντες που δεν ακούν πάνω από είκοσι άτομα, και μόλις τις ακούσεις καταλαβαίνεις γιατί δεν τις ακούν πάνω από είκοσι άτομα. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι χίπστερς και, όπως και κάθε τι άλλο που είναι "εμπορικό", μισούν την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.
Αλλά εδώ πέφτουμε σε ένα παράδοξο, γιατί αν μισούμε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου δίνουμε δίκιο στους χίπστερς και, όπως έχει προφητέψει ο γέροντας Παΐσιος, η μέρα που οι χίπστερς θα έχουν δίκιο σε...οτιδήποτε, θα είναι και η ίδια μέρα που ο Θεός θα ρίξει φωτιά να μας κάψει!
Θέλετε εσείς να παίξετε με την οργή του Θεού; Αντίχριστα ρεμάλια!
Βέβαια το χειρότερο είναι το να έρχεται αυτή η μέρα και να μην έχεις γκόμενα. Ενόσω όλοι γύρω σου ανταλλάσσουν σοκολατάκια, καρδούλες, λουλούδια, χνουδωτά αρκούδια και δεν ξέρω τι άλλο αποφάσισαν κάποιοι καταστηματάρχαι ότι συμβολίζει τον έρωτα (νομίζω ότι φέτος η καινούρια μόδα είναι να ανταλλάσσουν κουβαδάκια με τηγανητό κοτόπουλο από τα KFC), εσύ ο μπάκουρος αισθάνεσαι σαν κάποιον χορτοφάγο την Τσικνοπέμπτη.
Η διαφορά είναι ότι αν είσαι χορτοφάγος...ε...καλά να πάθεις.
Κι έτσι φτάνω στην κατακλείδα αυτής της πραγματείας περί Βαλεντίνου, η οποία ταυτόχρονα αποτελεί και μία έκκληση ανθρωπιάς προς όλα τα ευαγή ιδρύματα της επικράτειας: Αγαπητά μπουρδέλα, τη σημερινή ημέρα αξίζει να βγάλετε πακέτα προσφορών για όλους τους ατυχείς συνανθρώπους μας.
Μπορεί να είναι το βασικό πρόγραμμα (ιεραποστολικό+πίπα) για 15 ευρώ. Μπορεί να είναι το doggy style για +10 ευρώ. Μπορεί να είναι στις τρεις γύρες η τέταρτη δώρο. Μπορεί με κάθε πρωκτικό να δίνετε δώρο ένα μπρελόκ και μία κούπα του καφέ, δεν ξέρω! Αυτά θα τα κανονίσει το κάθε μπουρδέλο με τον λογιστή του και τον αγορανομικό του υπεύθυνο.
Μπορείτε κι εσείς να προσφέρετε λίγη χαρά σε έναν συνάνθρωπό σας!
Ασταδγιάλα. Με συγκίνησα με τη μεγαλοψυχία μου!
Αυτά, και να προσέχετε μη δώσετε δίκιο στους χίπστερς.