...τη γαμάς ή δεν τη γαμάς, κύριε πρόεδρε;

Ίσως έχετε αντιληφθεί ότι εσχάτως είναι πολύ τση μοδός στους αστειατόρικους κύκλους των Ίντερνετς το running "joke" ότι όλες οι γυναίκες είναι ΚΑΡΓΙΟΛΕΣ.
Και βάζω το joke σε εισαγωγικά γιατί το μόνο αστείο είναι το έξτρα -γ- που μπαίνει μέσα στο ΚΑΡΓΙΟΛΕΣ για να δείξει το μέγεθος του ιερού μένους του αστειάτορα που μάλλον έχει να δει λάιβ μουνί από τότε που τον πέταξε αυτό της μάνας του.
Όλα τα άλλα είναι μια σκληρή πραγματικότητα.
Αφήστε με να σας διηγηθώ μια ιστορία.
-Σ'αφήσουμε ή όχι, εσύ θα τη διηγηθείς έτσι κι αλλιώς, οπότε λέγε να τελειώνουμε.
Χθες βράδυ βγήκα παγανιά σε ροκάδικο της Θεσσαλονίκης που όσοι με διαβάζετε για κάποιο διάστημα και δεν έχετε ήδη καταλάβει ποιο εννοώ παρακαλώ πηγαίντε να βάλετε ένα πιρούνι στην πρίζα γιατί δεν πρέπει να αναπαραχθείτε. Κι εκεί, με την καταπληκτική μου αραχνοαίσθηση που μου επιτρέπει να εντοπίζω γκόμενες που δε θα μου κάτσουν ποτέ, ξετρύπωσα υπερδιαγαλαξιακό ροκ μουνί που, για χάρη της ανωνυμίας, θα αποκαλώ εφεξής Αφροξυλάνθη.
Μιλάμε για τέτοια δυσθεώρητα ύψη καύλας που η Αρχιδούκισσα της ροκ μουσικής, η Ιωάννα η Αεριωθούμενη, άρχισε να ρωτάει τον καθρέφτη της αν είναι η ομορφότερη. Ο καθρέφτης δεν της απάντησε γιατί δεν έχουμε πια 1981 και η καλή κόκα είναι δυσεύρετη.

Ξέρετε τώρα, όλα τα βασικά του στάνταρ εξοπλισμού των ροκ μουνιών, δερμάτινα παντελόνια που αγκαλιάζουν ασφυκτικά το κορμί όπως ο θάνατος τις ψυχές των κολασμένων, μαλλί κόκκινο σαν το αίμα που χύνεται στο χιόνι μετά που οι Βίκινγκς πολεμιστές έχουν σφάξει και βιάσει ένα ολόκληρο χωριό, κι άλλες τέτοιες ομορφιές βγαλμένες από στίχους των Άμον Άμαρθ.
Η πτήσις 666 προς Βαλχάλα είναι έτοιμη προς αναχώρησιν και έχε γεια καημένε κόσμε, έχε γεια γλυκιά ζωή.
Το ξέρατε εσείς ότι οι Άμον Άμαρθ κατάγονται από ένα χωριό της Σουηδίας που λέγεται Τούμπα; Δεν μπορεί να είναι σύμπτωση.
Ας επιστρέψουμε όμως στην Αφροξυλάνθη.
Το κουπόνι του στοιχήματος Χυλόπιτα-Οτιδήποτε άλλο εκτός από Χυλόπιτα είχε κλειδώσει κι έδινε ξερό άσο, όβερ και Goal/No Goal. Αλλά επειδή Γιόλο, πίστεψα ότι άξιζε να δοκιμάσω την τύχη μου. Άλλωστε σημασία δεν έχει η Ιθάκη, αλλά ο ΟΚΑΝΑ.
Τα σημάδια ήταν παραπάνω από ενθαρρυντικά, προς έκπληξή εμού αλλά και του Θεού του ίδιου, αμέσως μόλις ξύπνησε. Η τύπισσα, που ήταν πρώτη μούρη κάγκελο στην πίστα, όλο και έκανε πουτανιές, όλο και μου τριβότανε, κι εγώ περίμενα να αρχίσει να βαράει το ξυπνητήρι ή η ηλεκτρική σκούπα που θα με ξυπνούσε απ'το καλύτερο όνειρο που είχα δει στη ζωή μου.
Εγώ απ'τη μεριά μου έκανα ό,τι ήταν αναμενόμενο: τις δύο κερασμένες γύρες σφηνάκια Γιάγκερ, σε αυτήν και την πα μαλ φιλενάδα της, που είναι η στάνταρ ταρίφα για να γαμήσεις σύμφωνα με τον Μεγάλο Οδηγό του Κάγκουρα που θα συγγράψω κάποτε.
Αλήθεια, έχετε δει ποτέ άνθρωπο να καταναλώνει Γιάγκερ σε οποιαδήποτε άλλη μορφή εκτός από σφηνάκια; Υποθέτω ότι θα υπάρχουν οι τελειωμένοι αλκοολικοί που μόλις ξεμείνουν από κανονικό δηλητήριο αρχίζουν να πίνουν κολόνιες, Dettol και αντιψυκτικά αυτοκινήτων για να ανακουφιστούν απ'τους πόνους της αρρώστιας που λέγεται νηφαλιότητα.
Πω...μαλάκα...αυτό που είπα τώρα θα το χαράξετε στον τάφο μου.
Εν πάση περιπτώσει, λέγαμε για την Αφροξυλάνθη. Απ'τη στιγμή που κατάφερα να περάσω το χέρι μου στη μέση της, η μικρή μαλακισμένη φωνούλα μέσα μου έλεγε "Ωπ. Εδώ είμαστε. Άμα τώρα δε γαμηθεί συγκλονιστικά ο Δίας, η κατάσταση θα περάσει στα τσιμπούκια πιο γρήγορα κι απ'το συνονθύλευμα των κάτι-σαν-ποδοσφαιριστών που έχουν το θράσος να φοράνε ασπρόμαυρα και να κατοικοεδρεύουν στην Τούμπα".
Μα απ'τον Πάνθραξ ρε; Απ'τον Πάνθραξ;

Σας δίνω τρεις μαντεψιές για το αν γαμήθηκε ο Δίας.
Μη με ρωτήσετε πώς βγαίνουν τρεις οι μαντεψιές σε μια ερώτηση που απαντάται με ναι ή όχι. Η τρίτη επιλογή μάλλον θα είναι "του τον ακουμπήσανε λίγο".
Αυτό που συνέβη ήταν το εξής. Έφτασε η ώρα να φύγει η Αφροξυλάνθη, γιατί μάλλον θα γινόταν κολοκύθα η άμαξα ή κάτι τέτοιο, και, αφού μου σκάει φιλάκι στο μάγουλο (υποθέτω για έξτρα καργιολίκι όπως δίδαξε ο πρώτος διδάξας Τζούντας Πριστ και τα μουνιά στα κάγκελα) έχω κι εγώ την εντύπωση ότι θα μου αφήσει ένα τηλέφωνο, ένα Facebook, ένα ταχυδρομικό περιστέρι, ένα στοιχείο επικοινωνίας τέλος πάντων για να συνεχίσουμε αυτό που αφήσαμε στη μέση ρε αδερφέ!
Και λέει όχι...
...
...ΤΙ ΟΧΙ ΜΩΡΗ ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ;
Έχεις περάσει τη μισή βραδιά να κωλοτρίβεσαι πάνω μου και να πίνεις τα σφηνάκια που σε κερνάω (ντάξει, δύο γύρες κέρασα κι η μία ήταν απ'το κατάστημα αλλά δε γαμιέται, για το ηθικόν του θέματος λέμε), και την άλλη μισή να κωλοτρίβεσαι με τη φίλη σου λες και χρειαζόταν να κάνεις οτιδήποτε παραπάνω για να τρυπήσει το καυλί μας τα ταβάνια, και όταν σου ζητάω το εξής πολύ απλό, να μου δώσεις ένα προφίλ στο Facebook για να μπω κι εγώ σαν άνθρωπος να την παίξω να ξαναεπικοινωνήσουμε, εκεί μου παριστάνεις τη δύσκολη;
Ε, γαμώ τα βυζιά της πεταλούδας δηλαδή!
Αυτό είναι καψώνι! Είναι όπλο σφοδρού ψυχολογικού-σεξολογικού πολέμου (το οποίο από εδώ και στο εξής θα αποκαλούμε με το ευφυέστατο όνομα που μόλις σκέφτηκα "Kavlitzkrieg") το οποίο θα έπρεπε να απαγορευτεί από τη συνθήκη της Γενεύης, του Μάαστριχτ και του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Ξέρετε ποιος δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες μόνο και μόνο για να τις διαψεύσει με τον πιο οικτρό τρόπο;
Ο ΠΑΟΚ.
Μα απ'τον Πάνθραξ ρε;
Για σκεφτείτε λίγο. Σκεφτείτε ότι βγάζετε βόλτα ένα τεράστιο μαύρο ροτβάιλερ.

Και ξαφνικά, εκεί που περπατάτε στο πάρκο, εσείς χαζεύετε κώλους κι ο σκύλος μυρίζει κατουρημένα δέντρα για να ξέρει σε ποιανής σκυλοσυμμορίας το territory βρίσκεται, σκάει ένας τύπος κι αρχίσει να κουνάει μια μπριζόλα μες στα μούτρα του σκύλου.
Αλλά, μόλις πηδήξει ο σκύλος, όπως είναι απόλυτα φυσιολογικό γιατί δεν υπάρχουν vegan σκύλοι, δεν είναι χαζοί σαν κι εμάς, μόλις πηδήξει λοιπόν ο σκύλος να φάει το κρέας, ο τύπος αντί να το αφήσει αρχίζει να τρέχει. Και φυσικά το σκυλί θα αρχίσει να τρέχει πίσω απ'το κρέας, κι επειδή στην άλλη άκρη του λουριού βρίσκεσαι εσύ ο μαλάκας τρέχεις κι εσύ μαζί του και τελικά μένουν όλοι μαζί με την όρεξη.
Σε αυτή την μπερδεμένη παρομοίωση, εσύ είσαι εσύ, το ροτβάιλερ είναι η ψωλή σου και ο τύπος με τη μπριζόλα είναι η γκόμενα που σου κωλοτρίβεται μόνο και μόνο for teh lulz. Η ψωλή προσπαθεί να επιτεθεί στη γκόμενα, εσύ προσπαθείς να συγκρατήσεις την ψωλή γιατί ο βιασμός είναι παράνομος σε όλες τις χώρες όπου το Κοράνι έχει παρόμοια αξία με κάποιο fan fiction του Twilight, και η γκόμενα γελάει και σκέφτεται "τι μαλάκα είναι!".

Αυτό που μ'αρέσει με την Εθνική Ελλάδος είναι ότι ξέρει να διαλέγει φρέσκους και σύγχρονους προπονητές. Ο επόμενος μάλλον θα είναι ο Σερ Άλεξ.
Όπως (δε) σας βλέπω και (δε) με βλέπετε, φίλοι μου. Πάμε στοίχημα θα ξαναρθείς, πάμε στοίχημα μακριά μου δεν μπορείς ότι η γκόμενα με το που έφτασε σπίτι της θα άρχισε να γελάει σαδιστικά στη σκέψη ότι εγώ, στο δικό μου σπίτι, σοβατίζω τα πλακάκια του μπάνιου για πάρτη της καθώς θα βαριαναστενάζω "Αχ, Αφροξυλάνθη!" σε κάθε παιξιά.
Έχασες, κοπελιά! Δεν πρόκειται να παίξω το παιχνιδάκι σου...δηλαδή το πουλάκι μου...δηλαδή θα το παίξω το πουλάκι μου, αλλά όχι για σένα, έχει φέρει κάτι καλές παρτίδες το Xhamster και θα την παίζω μέχρι να ξεφλουδίσει η πέτσα μου. Δε θα δακρύσω πια για σένα, και μη ρωτάς για μένα! Τέρμα! Φινίτο! Δι εντ! Σουγκαμότο Μαγκαζάκι! Δεν κάθομαι να ασχοληθώ με σένα, κυρία Αφροξυλάνθη!
...αν εξαιρέσεις την ολόκληρη ανάρτηση που έκατσα κι έγραψα για να σε κράξω.
Sorry about that.
Το ηθικό δίδαγμα, υποθέτω, είναι το εξής: Κορίτσια, don't be an Αφροξυλάνθη.
Ήταν άλλη μία κοινωνική προσφορά του ΚΠΣΑ. Δε θέλω ανταμοιβή, η ανταμοιβή μου είναι η αγάπη του κόσμου.
Αυτά, και να προσέχετε μη σας βιάσει μια ορδή από Βίκινγκς κοκκινομάλλες πολεμίστριες καθώς θα βγάζετε βόλτα το σκύλο σας στην Τούμπα της Σουηδίας.