You spin us right round, baby

Τα σχόλια για το πόσο γκέι είμαι παρακαλώ να τα κρατήσετε για τον εαυτό σας.

Το μεγάλο θέμα των τελευταίων δύο ημερών είναι η ανακάλυψη του πτώματος του Βαγγέλη Γιακουμάκη, του παιδιού που εξαφανίστηκε/αυτοκτόνησε αφού μια παρέα από κωλόπαιδα του είχαν κάνει το βίο αβίωτο. Αμέσως ξύπνησαν τα αντανακλαστικά όλων των ψυχοπονιάρηδων του καναπέ που θεραπεύουν τον Έμπολα με τη δύναμη του λάικ στο φέισμπουκ και ανέβασαν αμέσως δακρύβρεχτα στάτους υπέρ του Βαγγέλη και κατά του bullying. Κι έφτασε η ώρα να πω κι εγώ τη γνώμη μου για το όλο θέμα:
Κλάιν μάιν ον δε λάιν.
Αυτό που διαβάσατε. Κρίμα το παιδί που πήγε έτσι πως πήγε, κρίμα που αυτοί που τον φέρανε στο μέχρις εκεί δεν έγιναν και δε θα γίνουν ποτέ άνθρωποι...το "Je Suis Vangelie" τι θέλει να μας πει; Η ίδια σκατοκοινωνία κι οι ίδιοι σκατοχαρακτήρες που ήμασταν χθες, οι ίδιοι θα είμαστε κι αύριο που θα έχουμε ξεχάσει τον Βαγγέλη και θα συνεχίσουμε να παίζουμε το πουλάκι μας όλη μέρα.
Γι'αυτό θα γράψω για ένα θέμα το οποίο έχει λίγο μεγαλύτερο staying value: τα μέχρι τώρα πεπραγμένα της συγκυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ή για μια δόση πιο γαλλικής haute couture, ΣΑΝΕΛ.
Το ότι οι ΣΑΝΕΛ κάποια στιγμή θα άρχιζαν να περιστρέφονται γύρω από τον άξονά τους (κοινώς κωλοτούμπαι) ήταν ένα γεγονός τόσο αδιαμφισβήτητο που δεν έπαιζε ούτε στο Στοίχημα της Μαλαισίας.
Το ότι θα το έκαναν αυτό μόλις σε ενάμιση μήνα και με τόσο "in your face" τρόπο, αυτό δεν το περίμενε ούτε ο Άδωνις κι η Βούλτεψη.
Πρώτη φορά Αριστερά λοιπόν, ε; Ναι, πρώτη φορά Αριστερά! Απλά με μια "ψεκασιά" από ακραία χριστιανική-πατριωτική δεξιά (αυτό το λογοπαίγνιο θέλω να χαραχτεί στην ταφόπλακά μου ή εναλλακτικά στον ανδριάντα που θα στηθεί προς τιμήν μου έμπροσθεν του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης).
Βλέπετε, ο Ανδρέξης ήθελε δύο ακόμα βουλευτές για να φτιάξει αυτοδύναμη κυβέρνηση και να μην κρέμεται από τα παπάρια των άλλων κάθε φορά που θέλει να περάσει ένα νομοσχέδιο. Κι επειδή το ΚΚΕ προτιμάει να καεί ο πλανήτης στη λάβα παρά να αναλάβει την οποιαδήποτε ευθύνη, αυτές τις λίγες θέσεις έπρεπε να τις συμπληρώσουν οι ΑΝΕΛ.
Τι είναι αυτά που ακούω για "θεωρία των δύο άκρων"; Σαχλαμάρες. Άλλωστε αυτά πλέον είναι ξεπερασμένες αγκυλώσεις του παρελθόντος. Ο κοινός εχθρός πλέον είναι ένας: το μνημόνιο. Ο Ανδρέξης κι ο Ψεκασμένος είναι αντιμνημονιακές δυνάμεις, άρα κάνουν στην άκρη τις διαφορές τους, ενώνουν τα δαχτυλίδια τους και καλούν τον Μέγκαζορντ.

Φυσικά, κάποια υπουργεία θα έπρεπε να αναλάβουν κι αυτοί. Ο Ανδρέξης τους έδωσε να παίζουν τα πιο ακίνδυνα υπουργεία που θα μπορούσε να δώσει σε ένα μάτσο μισότρελους ακροδεξιούς: το Αμύνης και το Δημοσίας Τάξεως!
Τι θα μπορούσε να πάει στραβά με αυτό;
Φυσικά, ο Ψεκασμένος δεν είχε καλύτερη από αυτό. Άρχισε αμέσως να επιθεωρεί στρατά, να σχεδιάζει επιχειρήσεις, να πιλοτάρει αεροπλάνα, να κάνει δηλώσεις χιλίων καρδιναλίων, και για πότε θα'ρθει καμιά μέρα που θα δει στον ύπνο του την Παναγιά και θα πάει να πάρει την Πόλη, ούτε που θα το καταλάβουμε.
Βέβαια αυτό ταιριάζει πιο πολύ στον Αναστασιάδη.
Δε χάσαμε προπονητή εμείς, Άγγελο χάσαμε.
Για κάποιο λόγο, ο Ανδρέξης ένιωθε ότι το να συμπεριλάβει τους ΑΝΕΛ στην κυβέρνησή του δεν αρκεί για να εξασφαλίσει συναίνεση με το δεξιό κομμάτι της κοινωνίας. Έτσι πρότεινε για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας έναν πολιτικό προερχόμενο από τη ΝΔ, και συγκεκριμένα τον Πάκη Παυλόπουλο.
-Εκεί κολλάς εσύ; Ο ΠτΔ είναι ένας ρόλος που δεν έχει καμία ουσιαστική αρμοδιότητα, ένας καθαρά συμβολικός θεσμός.
Καμία αντίρρηση! Ας δούμε λοιπόν τι συμβολίζει η εκλογή Παυλόπουλου. Μήπως το κύρος, ενός ανθρώπου που όλη η κοινωνία αποκαλεί ειρωνικά Πάκη; Μήπως τη δυναμικότητα και αποφασιστικότητα του ανθρώπου που άφησε την Αθήνα να καεί το Δεκέμβρη του '08 και την Κανέλλη να φάει τις ψιλές της στο αλησμόνητο σκηνικό στον Παπαδάκη;
Α, το βρήκα! Συμβολίζει την ρήξη και την απεμπλοκή από το σαθρό πολιτικό παρελθόν της χώρας! Τσάκαλος είμαι τελικά.
Αλλά είπαμε: αυτά δεν έχουν καμία σημασία. Σημασία έχει ότι η κυβέρνηση ΣΑΝΕΛ, με ένα νόμο και ένα άρθρο, έκανε αυτό που υποσχέθηκε στον κόσμο: έσκισε τα μνημόνια!
Σε αυτό το σημείο θέλω να μιλήσουμε λίγο για τον υπουργό Οικονομικών που κέρδισε τις καρδιές όλων μας, τον Γιάνη με το ένα νι. Τον Γιάνη ντε, τον Γιάνη τον Μπαρουφάκη!...ε...Βαρουφάκη ήθελα να πω. Τι σου κάνει αυτή η λανθάνουσα γλώσσα, ε;
Ο Γιάνης έχει γίνει κάτι σαν γκραν γαμάω, μια μίξη Τσακ Νόρις και Λέμι Κίλμιστερ πολλαπλασιασμένη επί εκατό. Οι γκόμενες έχουν πάθει μαζική παράκρουση για πάρτη του.
Ε...calm your titties ρε κορίτσια. Το ότι κάποιος έχει την ίδια καραφλοκουρούπα με τον Μπρους Γουίλις δεν αναιρεί αυτόματα ότι η φάτσα του είναι σαν να τράκαρε μετωπικά με τον Νίκο Τσιαντάκη.
-Μα είναι αντισυμβατικός! Αντί για κουστούμια (sic) και γραβάτες, φοράει δερμάτινα και καβαλάει μηχανή!
Ε...οκ...την επόμενη φορά να δώσουμε ένα υπουργείο και στο Γαρδέλη, εφόσον αυτό είναι πλέον το κριτήριο.
Αλλά φυσικά, το τι φοράει ο καθένας δεν έχει σημασία, κάτι στο οποίο πρέπει να συμφωνήσει κι η μάνα μου που ακόμα δεν μπορεί να χωνέψει τις γόβες νούμερο 44 που ανακάλυψε στη ντουλάπα μου. Σημασία έχουν οι πράξεις, κι ο Γιάνης έκανε πράξεις: έσκισε τα μνημόνια!
Τουλάχιστον προσπάθησε. Προσπάθησε με τα χέρια, τίποτα, ήταν πολύ σκληρά. Με τα δόντια, πάλι τζίφος. Με ψαλίδι, τίποτα. Με ηλεκτρικό μαχαίρι γύρου, πάλι αποτυχία. Μέχρι και τον Κάρολα με το Αλυσοπρίονο κουβάλησε, καμία τύχη.

Απλά επειδή το μνημόνιο έχει αυτό το μν- στην αρχή και γλωσσεύεται η μπέρδα μας μέχρι να το πούμε, θα το λέμε πρόγραμμα. Για τέσσερα μηνάκια μωρέ, να πάρουμε κανένα ψιλό γιατί άψιλοι είμαστε, παραλάβαμε καμμένη γη, λίγη κατανόηση δείχτε, και μετά θα τα σκίσουμε.
Τουλάχιστον όμως δε θα έχουμε την Τρόικα, έτσι; Θα κάνουμε μόνοι μας ζάφτι και δε θα έχουμε τον μπαμπούλα λες και είμαστε κανένα νηπιαγωγείο! Απλά θα μας επιβλέπουν αν τα κάνουμε σωστά κάτι τύποι που θα λέγονται Brussels Group.
Τι θα πει δε βλέπετε τη διαφορά; Δεν είναι Γιάννης! Είναι Γιάνης με ένα νι.
Μέχρι ο Γιάνης να σκίσει οριστικά τα μνημόνια, θα κάνουμε υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός. Δεν είναι τυχαία αυτή η αναφορά, γιατί θα ζήσουμε με τα ιδανικά της παλιάς ελληνικής ταινίας: λιτός βίος με αξιοπρέπεια.
Όπως ακριβώς κι ο Γιάνης!

Τσιμπολογάει μωρέ ο άνθρωπος.

Την ίδια αρχή άλλωστε πρεσβεύουν κι όλοι οι υπόλοιποι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα κι αν ο νόμος τους δίνει κάποια παραπάνω προνόμια, αυτοί αρνούνται να τα αποδεχτούν. Είναι ίσοι με μας τους φτωχομπινέδες! Γι'αυτό όλοι τους αρνήθηκαν να κάνουν χρήση του βουλευτικού αυτοκινήτου που δικαιούνται. Όλοι εκτός από εκατόν σαράντα τέσσερις.

Φυσικά, όταν ο Τσίπρας έμαθε ότι μόνο πέντε από τους βουλευτές του απαρνήθηκαν το βουλευτικό αυτοκίνητο, έγινε έξω φτερών. "Πώς τολμάτε! Εμείς λέμε ότι είμαστε αλλιώτικοι απ'τους παλιούς κι εσείς δε θέλετε να παραδώσετε το βουλευτικό σας αυτοκίνητο; Φτου σας!". Και σωριάστηκε νευριασμένος στην ολοκαίνουρια πολυθρόνα που αγόρασε για τη βασιλική κωλάρα του.

Αν θέλουμε όμως να έρθει η ανάπτυξη, η αρχή των πάντων είναι η παιδεία. Ας δούμε τα πεπραγμένα του υπουργού παιδείας λοιπόν. Η πρώτη του απόφαση ήταν η άρση όλων των διαγραφών για τους αιώνιοι φοιτητές, κάτι αναμενόμενο αφού τα σύνολα "φοιτητές που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ" και "φοιτητές που τελειώνουν τη σχολή τους σε ν+2 χρόνια" δεν λες ακριβώς ότι ταυτίζονται.

Η δεύτερη απόφαση ήταν να καταργήσει τα πειραματικά σχολεία και τον τρόπο εισαγωγής σε αυτά με εξετάσεις, με το σκεπτικό ότι "η αριστεία είναι ένας θεσμός που προωθεί την ολιγαρχία και την δημιουργία ελίτ".

Αυτά τα λόγια φυσικά αποκτούν άλλη βαρύτητα όταν τα εκφέρουν απόφοιτοι του Αρσακείου και του Κολλεγίου Αθηνών, σχολεία φημισμένα για το ότι δεν προωθούν καμία ολιγαρχία και καμία ελίτ.

Στο ίδιο υπουργείο υπάγεται κι ο υφυπουργός Αθλητισμού, που καλείται να αντιμετωπίσει τη βία στα γήπεδα. Στο πρόσφατο ματς Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός κάποιοι μπούκαραν στο γήπεδο και έπεσαν κάτι ψιλές. Η απόφαση του υφυπουργού; Οι επόμενες δύο αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών. Για όλα τα γήπεδα της χώρας!

Είναι κι αυτό μια λογική, έτσι; Πώς θα γίνουν επεισόδια στα γήπεδα αν δεν υπάρχουν άνθρωποι στα γήπεδα για να κάνουν επεισόδια; Έτσι, παιχνίδια υψηλής επικινδυνότητας όπως το Πανιώνιος-Λεβαδειακός και το Βέροια-Εργοτέλης έγιναν χωρίς κόσμο.

Αντίθετα, ένα εντελώς ασήμαντο παιχνίδι για το κύπελλο έγινε με κόσμο, γιατί το κύπελλο είναι άλλη διοργάνωση και σε αυτήν πάνε στο γήπεδο μόνο οπαδοί της όπερας. Σε αυτό το παιχνίδι απλά έτυχε να παίζουν η ΑΕΚ κι ο Ολυμπιακός (κάτι λένε στο χωριό μου για το δις εξαμαρτείν...).

Έπεσαν κι εκεί κάτι ψιλές, και ο υφυπουργός απεφάνθη αμέσως: άλλη μία αγωνιστική κεκλεισμένων για όλες τις ομάδες! Με τούτα και με εκείνα, το επόμενο παιχνίδι με θεατές θα γίνει το 2024.

Λογικά μέχρι τότε θα έχει επιστρέψει κι ο Άρης στην Α' Εθνική.

Το πρόβλημα με όλα αυτά είναι άλλο. Ως γνωστόν, υπάρχουν κάποιοι γονιοί που νομίζουν και καμαρώνουν και πρήζουν τα μέζεα του στεατοπυγικού υποσυστήματος (μία από τις σημαντικότερες μέχρι στιγμής συνεισφορές των ΣΑΝΕΛ) σε όλους τους γύρω τους ότι έχουν γεννήσει τον επόμενο Μότσαρτ.

Αυτοί οι γονιοί λοιπόν δεν θέλουν και δεν πρόκειται να σε πιστέψουν αν τους πεις ότι, κάθε φορά που το βλαστάρι τους ακουμπάει τα πλήκτρα του πιάνου, πεθαίνει ένα σκιουράκι.

Κάπως έτσι είναι κι αυτοί που εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στο ΣΥΡΙΖΑ. Γι'αυτό έχουμε απολαύσει, εν έτει δύο χιλιάδες και δεκαπέντε, συγκεντρώσεις στήριξης της κυβέρνησης, από τις οποίες το μόνο που λείπει για την πλήρη εμπειρία είναι ο Τάσος Μπιρσίμ και τα Κάρμινα Μπουράνα.

Φυσικά, όταν τους ρωτήσεις όλους αυτούς αν έχουν ψηφίσει ποτέ ΠΑΣΟΚ, θα σε κοιτάνε σαν να έχεσες μέσα στο ψυγείο τους.

Όταν όμως η ψευδαίσθησή σου πολεμάει με σφεντόνες κι η πραγματικότητα με πυρηνικές κεφαλές, τότε το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αλλάζεις εντέχνως το θέμα της συζήτησης (το εντέχνως δε σημαίνει ότι πρέπει να περιλαμβάνει τον Σωκράτη Μάλαμα, αλλά δε βλάπτει). 

Μήλα σε ρωτάνε; Πορτοκάλια να απαντάς! Τι έκανε/δεν έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ σε ρωτάνε; Τι έκανε/δεν έκανε η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και φυσικά το Ποτάμι, το οποίο αυτή τη στιγμή είναι πιο in να είσαι hater κι από το Twilight όταν είχε πρωτοβγεί, αυτό να απαντάς! Ώσπου κάποια στιγμή ο άλλος θα βαρεθεί να κάνει διάλογο με τον εαυτό του και θα αποδειχθεί η ανωτερότητα του ΣΥΡΙΖΑ δια της εις άτοπον απαγωγής.

Κι αυτό λογική είναι, έτσι; Δεν μπορείς να ηττηθείς σε μια διαφωνία, αν κάνεις εντελώς διαφορετική συζήτηση από αυτόν που διαφωνείς!

Και ξανά προς τη δόξα τραβάμε τα βυζιά μας.

Αυτά, και να προσέξετε μη βιάσετε τη γυναίκα του Γιάνη και σας εκδικηθεί με αγνό 80's βρωμόξυλο ανακράζοντας "με θυμάσαι ρε πούστη".

300 αναρτήσεις μ' αυτά και μ'αυτά, ε; Πώς με αντέχετε ακόμα;