Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Τα 20 χειρότερα τραγούδια του 2012, part 2

Συνεχίζουμε με το δεύτερο και ακόμα πιο ποιοτικό μέρος του αφιερώματός μας. Βαριέμαι να γράψω πρόλογο της προκοπής. Πάμε στο θέμα.
  • 10. Kesha-Die Young

    Νόμιζα ότι, μετά το Tik Tok που, ναι, στιχουργικά ήταν σχεδόν όσο γελοίο όσο το τραγούδι του Gummy Bear, αλλά κολλούσε στον εγκέφαλό σου όπως η Ματίνα Μανταρινάκη στην Κατακουζήνα, τα 15 λεπτά της Kesha είχαν τελειώσει. Αλλά έκανα λάθος. Αρχίζοντας από τα όποια θετικά, το Die Young (το λες και δεν το κάνεις) αν μη τι άλλο δεν περιέχει dubstep breakdown, κάτι που χρησιμοποίησε μέχρι κι η Τέιλορ Σουίφτ μα τον Ποσειδώνα. Η θεματική του κυμαίνεται στο γνωστό "η ζωή είναι μικρή, γι'αυτό έλα να πιούμε αλκοόλ μέχρι να ξυπνήσουμε σε ένα παγκάκι βουτηγμένοι στο ξερατό μας και χωρίς νεφρά", και μου φάνηκε πολύ παράξενο που δεν είχε πουθενά τη λέξη YOLO μέσα. Όσο για την Kesha, είναι η γνωστή Kesha. Τι; Χρησιμοποιεί autotune? Όχι ρε παιδιά, μη λέμε και μαλακίες μεταξύ μας τώρα, αφού είναι εμφανές ότι η γυναίκα δε χρησιμοποιεί το autotune. Η γυναίκα είναι το autotune.
  • 9. Justin Bieber-Boyfriend

    Φίλες και φίλοι, σας έχω νέα. Ο μικρός Τζάστιν ενηλικιώθηκε και πλέον δεν ακούγεται τελείως σαν δεκάχρονο κοριτσάκι που αντί για το φάρμακο για το άσθμα εισέπνευσε ήλιον. Ίσως σε καμιά εικοσαριά χρόνια, αν οι περιβαλλοντικές συνθήκες το επιτρέψουν, να βγάλει και πέος. Κατά τ'άλλα, ο μικρός Τζάστιν συνεχίζει να ενσαρκώνει στην εντέλεια το ρόλο του ιδανικού φλούφλη καληνυχτάκια που όλα τα δεκαπεντάχρονα που θεωρούν ότι το Έντουαρντ βέρσους Τζέικομπ είναι όντως σοβαρό δίλημμα θα ήθελαν να είχαν για γκόμενο για να μπορούν μετά να γράφουν στο status τους στο Facebook "axou, ego ki o justin 8a hmaste gia panta mazi!". Δεν τον παρεξηγώ, βέβαια, από μία άποψη. Αν έπρεπε να βασιστεί στην ομορφιά του, την εξυπνάδα του, το ταλέντο του ή οποιοδήποτε άλλο χάρισμα προκειμένου να βρει να γαμήσει, θα ήταν πιο καταδικασμένος στην αιώνια αγαμία κι από τον Steve Urkel.
  • 8. Κατερίνα Στικούδη-ΟΚ (Δεν τρέχει τίποτα)
    Κατ'αρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τον ΚΟΚΟ aka Ψυχής Ιατρείον aka Αντιγραφέα του Mikeius που έφερε στην αντίληψή μου το νέο χιτ της συμπαθούς κατά τ'άλλα βιζιτούς Κατερίνας. Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν κάποιος είπε στην Κατερίνα ότι είναι τραγουδίστρια, και συνεχίστηκε όταν αυτή τον πίστεψε. Το επόμενο πρόβλημα ήταν ότι το να έχεις φωνή για να λες "Αχ, αχ, ω, ναι, όλα μέσα, στο στόμα όλα" δε συνεπάγεται ότι έχεις φωνή και για να τραγουδάς. Βέβαια, στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό δεν είναι και τόσο πρόβλημα, για τον απλούστατο λόγο ότι το πράγμα που παρακολουθήσαμε δεν ήταν ακριβώς τραγούδι. Για όσους δεν τόλμησαν να πατήσουν το play, σκεφτείτε το Bohemian Rhapsody, και τώρα σκεφτείτε το ακριβώς αντίθετο. Κατερινάκι, αν θες να πουλάνε οι μαύροι σιντιά με το όνομά σου πάνω, πέρνα μια βόλτα απ'το Σειρηνάκη. Θα ζήσεις εσύ καλά κι εμείς καλύτερα.
  • 7. Claydee ft Kostas Martakis (επίτηδες greeklish)-Mamacita Buena

    Είναι μια καυτή καλοκαιρινή νύχτα και μια πιο καυτή ύπαρξη τρίβεται πάνω σου σε μπιτς μπαρ υπό τους θεάρεστους ήχους του Zoo 90,8, όταν ξαφνικά ακούς τον Kostas Martakis, γνωστό για την μεγάλη επιτυχία του στη μουσική βιομηχανία που καθόλου δεν έχει να κάνει με τον Ψινάκη που του κρατούσε το χεράκι ή ό,τι άλλο του κρατούσε, να τραγουδάει μία αλληλουχία λέξεων που κάνει τα τραγούδια του Pitbull να βρίθουν κρυφών νοημάτων και συμβολισμών. Τι κάνεις; Α) Τα αυτιά σου πέφτουν από το κεφάλι σου κι ο εγκέφαλός σου πέφτει σε χειμερία νάρκη. Β) Ανοίγεις μια τρύπα μέσα στην άμμο και ξερνάς. Γ) Πίνεις ακόμα περισσότερο αλκοόλ με την ελπίδα να διαγραφτεί αυτό που έζησες από το υποσυνείδητό σου. Δ)Τρέχεις κλαίγοντας στην αγκαλιά της μαμάς σου, αν φυσικά δεν είναι απασχολημένη με το να την γαμά ο Χωστήρας. Ε) Όλα τα παραπάνω. Απαντήστε σωστά και κερδίστε την καυτή ύπαρξη.
  • 6. Rihanna-Where Have You Been?
    Στην αρχή νόμιζα ότι έχουμε να κάνουμε με την κλασική Rihanna. Μια συμπαθητική σαχλαμάρα δηλαδή για να κοπανιούνται οι γκόμενες και τα μετροσέξουαλ στα κλαμπ και τίποτα παραπάνω. Μέχρι που ήρθε το 1:15 του βίντεο, κι έχασα τη γη κάτω απ'τα πόδια μου. Αυτή η ηχητική ακολουθία (γιατί περί μελωδίας δεν πρόκειται ούτε αν αύριο ξαναγίνει ομάδα ο Παναθηναϊκός) είχε πάνω μου την ίδια επίδραση που είχαν οι Dementors στο Χάρι Πότερ, που ρουφάνε τη χαρά από μέσα σου και αναδύουν όλες τις σκοτεινές αναμνήσεις πόνου από το υποσυνείδητό σου. Έτσι κι εγώ, μεμιάς θυμήθηκα όλες τις φορές στο ποδόσφαιρο στη γυμναστική που έφαγα τη μπάλα στο κάτω κεφάλι, την μέρα που ένα γλοιώδες αρχίδι έριξε τη γκόμενα που γούσταρα αλλά δε με νοιάζει πια και την έχω ξεπεράσει και υπάρχουν αλλού πορτοκαλιές και ΨΟΦΑ ΠΟΥΣΤΗ, και τη συμμετοχή του Μιχάλη Ρακιντζή στη Γιουροβίζιον.
  • 5. Psy-Gangnam Style

    Τώρα που κόπασε κάπως ο πανικός, νομίζω ότι μπορούμε πια να το παραδεχτούμε χωρίς να γίνει της Κορέας. Το Gangnam Style είναι 나쁜 타기를위한 ("για τον πούτσο καβάλα" στην εξίσου 나쁜 타기를위한 κορεάτικη μετάφραση του Google). Που σημαίνει ότι αν ο Μάστερ Τζι ξεκινούσε σήμερα να γράφει το έπος (δεν το γράφω καν, ξέρετε όλοι ποιο είναι το έπος, ξεκουνηθείτε να το βρείτε) δε θα έριχνε την τρίτη στην Ιαπωνία αλλά στην Κορέα. Μα, θα με πείτε, είναι εθιστικό. Και σίγουρα είναι. Ξέρετε επίσης τι άλλο είναι εθιστικό; Το τσιγάρο, το αλκοόλ, οι αμφεταμίνες, η κόκα, η πρέζα και το σνιφάρισμα βενζινόκολλας. Όχι κι ότι καλύτερο για τον οργανισμό. Από την άλλη, όμως, νομίζω ότι το τραγούδι αξίζει συγχαρητήρια, αν όχι για τίποτε άλλο, αλλά για το ότι κατάφερε να εκτοπίσει τη Μακαρένα από το βάθρο του πιο ηλίθιου χορού έβερ. Συγκινήθηκα πάλι.
  • 4. Pitbull-Back In Time

    Θυμάστε τότε που ο Γουίλ Σμιθ ήταν μουσικός; Όχι βέβαια, δεν το θυμάστε, ούτε ο ίδιος δεν το θυμάται. Οπότε, όπως ήταν λογικό, θα έπρεπε να βρει κάποιον άλλον μουσικό να βγάλει soundtrack για το Men In Black 3 που ακόμα δεν το έχω δει, όπως και τον Δικτάτορα, όταν τελειώσω με τις Πανελλήνιες θα κλειστώ μέσα τρεις μέρες και θα βλέπω μόνο ταινίες. Και σε ρωτάω εγώ τώρα, Γουίλ. Δεν μπορούσες, γαμώ την καριέρα σου, να βρεις κάποιον καλύτερο από τον Tus της Αμερικής; Το τραγούδι θα είχε σχέση με την ταινία, αν η ταινία λεγόταν "Ένας Μεξικανός μαλάκας καυχιέται για άλλη μια φορά για το ότι έχει περισσότερα λεφτά και γκόμενες από σένα". Και φυσικά, τι άλλο χρειαζόταν για να δέσει το μείγμα; DUBSTEP BREAKDOWN, λέιντιζ εντ τζέτλεμεν! Πού είναι ο θείος Φιλ να αρπάξει αυτό το αξιολύπητο δείγμα ράπερ από το σακάκι και να το πετάξει έξω απ'το Χόλυγουντ όταν τον χρειάζεσαι;
  • 3. Justin Bieber ft Nicki Minaj-Beauty and a Beat

    ...άντε γαμήσου, ανθρωπότητα. Άντε γαμήσου. Δε μας λυπάσαι καθόλου; Δε μας φτάνει που πρέπει να υποστούμε συνεργασία Σαμαρά-Βενιζέλου (ναι, μπορώ να κολλήσω πολιτικό σχόλιο ακόμα και στον Μπίμπερ. Γαμώ και δέρνω, σας το είπα;). Κάποτε είχαμε Μάικολ και Van Halen, Queen και David Bowie, και τώρα έχουμε αυτό; Ακόμα και το USA For Africa γουί αρ δε γουόρλντ γουί αρ δε τσίλντρεν ήταν καλύτερο από αυτό το συρφετό! Και δε γαμιέται το μουσικό aspect του θέματος. Έπρεπε δηλαδή να μας φορτώσουν μια συνεργασία από το τρίτο και το δεύτερο πιο άσχημο πράγμα που υπάρχει στον πλανήτη; Το πρώτο είναι το Fiat Multipla, σε περίπτωση που αναρωτιόσασταν. Πρέπει να υποστούμε την γκέι σαλαμάντρα του Καναδά και τον εγχειρισμένο Τζόκερ που κλειδώθηκε για τρεις μέρες στο ψωλάριουμ; ...άντε γαμήσου, ανθρωπότητα. Άντε γαμήσου.
  • 2. Πάνος Κιάμος-Φωτιά με φωτιά

    Ο μικρός Πάνος αποφάσισε να ξεφύγει λίγο από το κλαψομούνικο ρεπερτόριό του και να κάνει μια στροφή στην καθόλου υπερχρησιμοποιημένη θεματική του "καψούρικη καψούρα μου, η κάψα σου καίει την ψωλή ψυχή μου", και με στίχους όπως "Θάλασσα η αγάπη, καράβι το κρεβάτι" που κάνουν τον Ρίτσο να στριφογυρνάει στον τάφο του με γωνιακή συχνότητα ω=2000π rad/s (πολλή φυσική διαβάζω τώρα τελευταία), το αποτέλεσμα είναι πιο μεγαλειώδες κι από το "Σ'αγαπάω κοίτα, μπροστά σου λιώνω σαν χιόνι". Η μουσική σύνθεση "low budget φόρος τιμής στη συντριπτική πλειοψηφία των συμμετοχών της Τουρκίας στη Γιουροβίζιον" είναι μια ευγενική προσφορά του Azis, που με τις ενδυματολογικές του επιλογές, την επιδερμίδα χρώματος κουραδί και το πλατινέ μούσι του κερδίζει επάξια τον τίτλο της αρσενικής (λέμε τώρα) Nicki Minaj της Βουλγαρίας. Οι Βούλγαροι είναι φίλοι μας. 
  • 1. Gnesa-Wilder

    Ένας μαγευτικός συνδυασμός από τις φωνητικές ικανότητες της Ρεμπέκα Μπλακ, την αγγλική προφορά του Πάγκαλου, το αρμόνιο της λαϊκής πανήγυρης του Έσω Γυφτοχωρίου Καρδίτσης και το βαθύτατο στίχο που όλοι κάποια στιγμή σε κάποια συναυλία θα έχουμε τραγουδήσει επειδή δεν ξέραμε τον κανονικό στίχο. Κάτι τέτοια κομμάτια είναι που με κάνουν να παραδέχομαι την καλλιτεχνική ικανότητα του Soulja Boy και της Willow Smith, κάτι που είναι σαν να παραδέχομαι την ανιδιοτέλεια του Μπόνο. Από την άλλη, ας δούμε το πράγμα από την πιο ελαφρά πλευρά του θέματος. Στο Γιουτιούμπ έχουν συνεννοηθεί όλοι και την τρολάρουν άπειρα με σχόλια που δε γράφει ο κόσμος ούτε στους Queen, και αυτό το σαλονικιώτικο λ μιλάει μέσα στην ψυχή μου. Πάμε όλοι μαζί: ΛΛΑ ΛΛΑ ΛΛΑ ΛΛΑ ΛΛΑ, ΛΛΑ ΛΛΑ ΛΛΑ ΛΛΑ ΛΛΑ...ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΑΛΛΟ!
Λοιπόν, αυτό ήταν όλο. Τελειώσαμε. Και σας υπόσχομαι, επειδή δεν είναι και το αγαπημένο σας είδος άρθρου, ότι δε θα ξανακάνω ποστ που να ασχολείται με κακή μουσική μέχρι να εγκαταλείψω τα εγκόσμια και να πάω σε μια σπηλιά να διαλογίζομαι, ή μέχρι τον Δεκέμβριο του 2013, ό,τι έρθει πρώτο.
Αυτά, και να προσέχετε μην αθετήσω την υπόσχεσή μου.

15 σχόλια:

  1. Χαρά στο κουράγιο σου που έκατσες να τα ακούσεις για να γράψεις το επικό αυτό άρθρο...
    Δεν με παρεξηγείς που δεν πάτησα σε κανένα Play?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καθόλου, αν ήμουν στη θέση σου ούτε εγώ θα τα πατούσα.

      Διαγραφή
  2. Ε, λοιπόν, είχες δίκιο. Τo part 2 ήταν ακόμα πιο μπλουέργκ.
    Αποζημιώθηκα από τις περιγραφές όμως, ήτο αρκούντως απολαυστικές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος18/12/12 17:26

    Δεν ήξερα κανένα και για δεύτερη φορά απέφυγα την παγίδα του να πατήσω play!
    Οι περιγραφές ήταν απολαυστικές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. η ανάρτηση αυτή καθεαυτή ήτο μια χαρά, οφείλω να ομολογήσω, αλλά από την άλλη, τα περισσότερα ονόματα "καλλιτεχνών μου θύμησαν ένα βουλγάρικο μπλογκ που είχα δει, αλλά όπως κι εδώ, δεν κατάλαβα σχεδόν τίποτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 10) Η αίσθηδη που μου προκαλεί αυτό το κομμάτι είναι αυτή που μου προκαλούν οι πατάτες των McDonalds. Πλαστική γεύση από την αρχή, ξέρεις ότι καλό δεν είναι, το τρως και μετά σου έρχεται να ξεράσεις.
    9) Προκάλεσε το χασμουρητό μου από το πρώτο δευτερόλεπτο. Έχει και την Τζάστιν μέσα, άστο καλύτερα.
    8) Ας χρησιμοποιεί το στόμα της μόνο για να παίρνει πίπες. Έκαστος στο είδος του.
    7)Πέρασα ένα ολόκληρο καλοκαίρι εκφράζοντας την απέχθεια μου για αυτό. Και θα χρειαστώ άλλο ένα για να ξεράσω από την απέχθεια μου.
    6)Αίσχος το breakdown.
    5)Στην αρχή το όλο πράγμα με το Gagnam ήταν αστείο μα τώρα έχει καταντήσει αηδία.
    4)Consider Will Smith's music career officialy dead.
    3)Χολέρες united.
    2)Ο μικρός Πάνος πρωτοτύπησε! Πάλι για καψούρα μιλάει! Κι εγώ που νόμιζα ότι θα έκανε τραγούδια μόνο για τον Αριστοτέλη καιτην Πυρινική Φυσική!
    1)Έχω να συγκλονιστώ με το βάθος των στίχων ενός τραγουδιού από τότε που πρωτοάκουσα αυτό:http://www.youtube.com/watch?v=l12Csc_lW0Q

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για το Γκάνγκναμ θα συμφωνήσω κι εγώ. Αν δεν είχε ένα δις χτυπήματα στο Σωλήνα και δεν ξέρω γω πόσες φορές στα ραδιόφωνα, μπορεί να μην ήταν καν εδώ. Το Τσακαρόν με συγκλόνισε κι εμένα.

      Διαγραφή
  6. Ούτε ένα του Χατζηγιάννη ! Σε ευχαριστώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ποιός μπαγλαμάς είπε οτι δε θέλει άλλες λίστες και ΔΗ απο κακές μουσικές?? Εδώ εσύ ξέρεις τη Γνέσα! Νομ΄ζιεςι ξέρουν πολλοί τη Γνέσσα??? Δες και ΜΑρκέλλα Χατζιάνο παρεμπιπτόντως. Τρανς όπερα, δε λέω τίποτε άλλο. Βιρτουοζιτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι η Ελλάδα και είσαι η Ελλάδα. Ακουστά την έχω την κυρία Χατζιάνο. Πολλοί μπαγλαμάδες το είπαν αυτό. Λες να παραβώ την υπόσχεσή μου;

      Διαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.