Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

Volks-fucken

Αν εξαιρέσεις τη νέα κυβέρνηση ΣΑΝΕΛ, στην οποία έγινε υπουργός Παιδείας ο Νίκος "πόσα μακαρόνια θα φάει πια ο κόσμος" Φίλης, υφυπουργός βιομηχανίας η Τζάκρη και, για το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτερης παραίτησης υπουργού, ο Δημήτρης Καμμένος που όταν δεν έκραζε τους Εβραίους ή τους πούστηδες έκραζε τους Εβραίους πούστηδες, ένα είναι το θέμα των ημερών.
Και αυτό φυσικά είναι η Volkswagen.
Εδώ και λίγες μέρες, για όποιον ζει κάτω από μια πέτρα, αποκαλύφθηκε ότι ορισμένα πετρελαιοκίνητα μοντέλα της VW και Audi στην Αμερική, ενώ είχαν περάσει κανονικά τους ελέγχους, στην πραγματικότητα βγάζανε χειρότερες φούμες κι από Κατσαριδάκι. Ξέρετε ποιο, το παλιό, με τη μηχανή πίσω, που πιάνει τα 0-100 σε τέσσερις ώρες με ευνοϊκό άνεμο και σε κατηφόρα 45 μοιρών.
Και πώς το έκαναν αυτό οι μηχανικάντζες της Volkswagen, θα με ρωτήσετε και μένα σαν υπέρτατο Master Exploder της μηχανολογικής επιστήμης που είμαι.

Βάζανε, που λέτε, στον εγκέφαλο του αυτοκινήτου ένα πρόγραμμα το οποίο "διάβαζε" πότε η μηχανή δουλεύει σε συνθήκες ελέγχου καυσαερίων και πότε σε κανονικό δρόμο, ώστε στη δοκιμή να καίει χαμηλά για να μη χτυπήσουν κόκκινα οι ρύποι και στο δρόμο να καίει κανονικά για να μη σούρνεται στον Αμερικάνικο αυτοκινητόδρομο σαν ένα κομμάτι φέτα που το σέρνεις με ένα σκοινί σε ένα πάτωμα από γυαλόχαρτο.
Σαν engineering feat θα έλεγε κανείς "κοίτα τι πήγαν και σκέφτηκαν οι πούστηδοι!". Σαν σεβασμό προς τους νόμους, όμως, οι πούστηδοι δεν κέρδισαν τον ανάλογο σεβασμό.
Κι επειδή ο Θείος Σαμ δεν αστειεύεται, τουλάχιστον όχι σε ό,τι έχει να κάνει με εταιρείες που ανταγωνίζονται τις δικές του, η VW κινδυνεύει να πληρώσει στην κυβέρνηση του Γιου Ες οφ φάκιν' Έι 37500 χιλιάδες ντάλαρς για κάθε τουτού που φοράει την αμαρτωλή μηχανή.
Αν αυτό δε σας φαίνεται πολύ, η σούμα βγαίνει 18 δισεκατομμύρια.
Και πόσο μεγάλο δηλαδή ήταν το μέγεθος της απάτης για να πάει η αμερικάνσκι κυβέρνηση να πάρει μέχρι και τα σώβρακα των επιστατών στα εργοστάσια του Βόλφσμπουργκ;
Σε κάποια από τα μοντέλα που τεσταρίστηκαν, τα οξείδια του αζώτου έβγαιναν μέχρι και 40 φορές πάνω από το ανώτατο όριο που έχει θεσπίσει η Αμέρικα.
Το οποίο σημαίνει ότι η VW είχε βγάλει την γερμανική ψωλή της με τις ξανθές τρίχες και την κουνούσε μες στα μούτρα των νόμων και του περιβάλλοντος.
Φυσικά, εδώ μπαίνει ο κλασικός μαλάκας Έλληνας που ακούει για σεισμό στην Ταϊβάν και τρέχει να φορτώσει κονσέρβες και μακαρόνια, κι άρχισαν να λένε αμάν τι πάθαμε.
Εδώ προκύπτουν δύο βασικά προβλήματα. Το ένα είναι ότι το σκάνδαλο αφορούσε μοντέλα με δίλιτρους ντιζελοκινητήρες. Κι άμα εσύ στην Ελλάδα του 2015 κυκλοφορείς δίλιτρο όχημα και δε σου έχει αλλάξει τα πέταλα η εφορία, τότε πα να πει ότι είσαι τσιράκι της πλουτοκρατίας και ως εκ τούτου άντε και γαμήσου.
Το δεύτερο είναι ότι η απάτη έγινε στην Αμερική, στην οποία όμως Αμερική τα όρια για τους συγκεκριμένους ρύπους είναι πολύ αυστηρότερα από τα ευρωπαϊκά.
Ναι, στην Αμερική. Παρ'ό,τι η αυτοκινητιστική κουλτούρα της Αμερικής μας λέει ότι αυτοκίνητο με μήκος κάτω από 4,5 μέτρα θεωρείται Σμαρτάκι και κινητήρας κάτω από 1600 κυβικά μπαίνει μόνο σε πλυντήριο ρούχων, οι νόμοι τους είναι και ήταν παραδοσιακά οι σκληρότεροι.
Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί κι απ'το ότι μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 90 ίσχυε πανεθνικό ανώτατο όριο 90 χιλιόμετρα (55 μίλια), κάτι που απαθανατίζει στο άσμα που ακολουθεί ο άνθρωπος που κατέστρεψε τους Van Halen.

Αλλά φυσικά αυτό δεν πτοεί τον Έλληνα. Ξαφνικά, όλοι ανακάλυψαν ότι τα VW ήταν σκάρτα αυτοκίνητα, ότι δεν ανταποκρίνονταν καθόλου στην τιμή τους κι ότι καλύτερα να οδηγούσες Μόσκοβιτς.
Τι ότι καίνε λάδια από καινούρια γράφτηκε. Τι ότι στις είκοσι χιλιάδες χιλιόμετρα κρεμούσε το μοτέρ και ήθελε αντικατάσταση. Τι ότι έσβηναν στις χαμηλές στροφές. Κάποιος έγραψε μέχρι κι ότι τα παράθυρα σπάνε από μόνα τους όταν πας να τα ανεβάσεις.
Δηλαδή αυτό το αυτοκίνητο πια πρέπει να έχει σκελετό από καλαμάκια για σουβλάκια, αμάξωμα από χαρτόκουτα Νουνού και μηχανή από φραπεδιέρα.
Εμένα αυτή η φάση μου θυμίζει τον φίλο μου τον Κωστάκη που τα'χε για δυο χρόνια με τη Μαριγώ. Και πώς μας τα'χε πρήξει με τη Μαριγώ... Η Μαριγώ αυτό, η Μαριγώ το άλλο, η Μαριγώ είναι υπέροχη, η Μαριγώ είναι καταπληκτική, η Μαριγώ είναι η μία και μοναδική, η Μαριγώ κλάνει και μυρίζει λεβάντα.
Ώσπου μια αποφράδα μέρα...μαθαίνει ο Κωστάκης ότι η Μαριγώ έβγαζε τα μάτια της με τον Βαγγέλη.
Τι ήταν να το μάθει; Την επόμενη μέρα έρχεται και μας λέει ο Κωστάκης "ποια Μαριγώ τώρα κι εσύ...σιγά τη γκόμενα. Το είχες προσέξει ποτέ ότι ήταν αλλήθωρη; Και κάπνιζε όλη την ώρα, σαν νταλικέρης πια, αηδία καταντούσε. Άσε που μυρίζανε τα πόδια της. Και να μην πω τίποτα για τη νοικοκυροσύνη της, ούτε καφέ δεν ήξερε να μου φτιάξει η άχρηστη".
Δεν ξέρω πού κολλούσε όλη αυτή η ιστορία. Απ'τη μία μεριά έχουμε τούρμπο κι απ'την άλλη εραστές.

Όπως επίσης δεν ξέρω γιατί, σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που λατρεύει τόσο πολύ το Γερμανικό έθνος, θα κηρυσσόταν επίθεση με τέτοιο μένος ενάντια σε μια απ'τις ισχυρότερες (μέχρι προχθές τέλος πάντωνε, γιατί από την Παρασκευή μέχρι σήμερα η μετοχή της VW κατρακυλάει σαν ένα κεφάλι τυρί σε πλαγιά) βιομηχανίες της Γερμανίας.
Φυσικά, το αποκορύφωμα ήτανε αυτό το δημοσίευμα που αναδημοσιεύτηκε χθες σε κάτι χιλιάδες ελληναράδικα sites, ανάμεσα στις συνταγές για μέλανα ζωμό και στα ντοκουμέντα που αποκαλύπτουν ότι ο Τσίπρας είναι Εβραίος, Αμερικάνος, Μασόνος και ομοφυλόφιλος.
Άννα Στεφανοπούλου: Η Ελληνίδα που "εκδικήθηκε" την Γερμανία του Β.Σόιμπλε κι "έριξε" 18 δισ. δολ. πρόστιμα στην VW (κατ'αρχήν...) 
Χμ. Δεν ήξερα ότι είναι τόσο δύσκολο να εκδικηθείς τον Σόιμπλε, ώστε να πρέπει να οδηγήσεις ολόκληρη αυτοκινητοβιομηχανία σε κατάρρευση. Πίστευα ότι απλά θα πήγαινες την ώρα που κοιμότανε και θα του ξεβίδωνες τις ρόδες.
Σε κάθε περίπτωση, το κυρίως άρθρο μας λέει ότι η Άννα Στεφανοπούλου, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Michigan στον τομέα του Σεξ, της Βίας και της Μηχανολογίας, είναι αυτή που ξεσκέπασε το σκάνδαλο Volkswagen, παίρνοντας εκδίκηση για τα δεινά που υποφέρουν οι συμπατριώτες της από τον Σόιμπλε!
Παραθέτοντας μάλιστα δηλώσεις της που λένε ότι "για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο πρέπει να έχεις ολόκληρο χημικό εργοστάσιο στην εξάτμιση" και "ήταν πασιφανές σε μένα τουλάχιστον ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ήταν αντίθετα στους νόμους της φυσικής με την υπάρχουσα τεχνολογία οι συγκεκριμένοι κινητήρες να έδιναν τόση ισχύ με τόσο χαμηλή εκπομπή ρύπων".
Όλο το υπόλοιπο άρθρο είναι διανθισμένο με πικάντικα σχόλια του τύπου "ορίστε ποιοι έρχονται να μας κουνήσουν το δάχτυλο για να γίνουμε άνθρωποι" και "ποιος είσαι εσύ που'ρθες εδώ σε μας να κάνεις πλάκα, άντε σπάσε ρε μαλάκα".

Φυσικά, η βασική αρχή, κάθε φορά που διαβάζουμε τέτοια, είναι να αμφισβητούμε μέχρι και το ότι υπάρχει Άννα Στεφανοπούλου που διδάσκει Μηχανολογία στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Εν προκειμένω αυτό είναι αλήθεια. Επίσης είναι η μόνη αλήθεια που υπάρχει σε ολόκληρο το άρθρο.
Η κυρία Στεφανοπούλου διέψευσε την εμπλοκή της στην υπόθεση Volkswagen. Η μόνη της συσχέτιση με το θέμα είναι μια συνέντευξη που παραχώρησε, στην οποία τονίζει ότι η επίτευξη χαμηλών ρύπων από όλα τα ντιζελοκίνητα αυτοκίνητα (κι όχι ειδικά τα VW) απαιτεί ένα χημικό εργοστάσιο στην εξάτμιση.
Και δηλαδή...οι Ελληναράδες είχαν άδικο; Δεν εκδικήθηκε η Άννα Στεφανοπούλου τον Σόιμπλε; Για κάτσε, κάτι ακούω.
Fipps Mjolnir-8 ώρες πριν
ΝΑΙ ΑΦΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗΣΑΝ Ή ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΙΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ,ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΩΝΕΨΟΥΝ ΤΟ ΓΕΟΝΟΣ ΟΤΙ ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΞΕΥΤΗΛΙΣΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ, ΑΥΤΗ ΑΜΕΣΩΣ ΕΤΡΕΞΕ ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΙΧΕ ΗΔΗ ΠΕΙ ΣΕ ΕΓΚΥΡΑ SITES...ΠΑΛΙΟ ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ...ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΚΙΟΛΒΑ;;;; ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΣ ΣΑΝ ΑΓΝΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΔΕΝ ΜΑΣΗΣΕ!!!! ΑΥΤΗ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΥΝΑΜΟ ΦΥΛΛΟ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΝΤΕΞΕ ΤΙΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΥΠΕΚΥΨΕ...ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΤΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ....ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΟ ΒΡΗΚΑΝ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΤΑ ΕΒΡΑΙΟΣΚΥΛΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΕΣΑΝ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΣΑΝ ΤΣΚΑΛΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙ...
Of course. Of. Fuckin'. Course.
Αυτά, και να προσέχετε μην εκεί που οδηγείτε το Golf σας πάτε να αλλάξετε ταχύτητα και πάρει φωτιά το ψυγείο.

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

September 2015: Losers And Winners

Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, η μόνη επιλογή που κερδίζει πάντα είναι το γιαγμανικό χέβι μέταλ.

Κι αφού μουσικωνόμαστε, έφτασε η ώρα να δούμε, με την άκυρη και υποκειμενική ματιά του ΚΠΣΑ, τους νικηταί και τους χαμένοι των τρίτων εκλογών της πρώτη φορά αριστεράς. Κι ας αρχίσουμε με τους...
WINNERS!
  • ΣΥΡΙΖΑ
    Αυτός ο άνθρωπος αυτός, ή που είναι τελικά η καλύτερη λύση για τη χώρα, ή που είναι το πραγματικό παιδί του Αντρέα και τον Γιωργάκη τον υιοθετήσανε από κανένα ίδρυμα. Τι κάπιταλ κοντρόλς έφερε, τι δημοψήφισμα έκανε και το έφερε τούμπα-ιράν-καμπότζη-βιετνάμ, τι Τρίτο Μνημόνιο υπέγραψε ανερυθρίαστα και ξεδιάντροπα, τι ότι δεν τον άφηναν να κυβερνήσει είπε, με 7% διαφορά βγήκε πάλι. Καμιά μέρα θα ξεκινήσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο και στις επόμενες εκλογές θα πάρει κι αυτοδυναμία. Κι αφού ο Αλέξης απήλλαξε το κόμμα από τα μαρξιστικά βαρίδια, το μόνο που μένει είναι να μετονομάσει το κόμμα σε ΣΥνασπισμένο ΡΙΖΟσπαστικό Κίνημα (ΣΥΡΙΖΟΚ) για να ταιριάζει. Και το ακόμα καλύτερο είναι ότι δε θα χρειαστεί καν να συνεργαστεί με φιλελέδες (ου σιξ σιξ σιξ). Βλέπετε, μπήκε πάλι στη Βουλή ο αγαπημένος του θείος. Αυτός που τον έμαθε να γράφει με το δεξί. Ο...
  • Καμμένος
    Αυτός ο πούστης ο Καμμένος. Τι σκατά τον ψεκάζουνε; Όλο έχουμε την ελπίδα ότι ήταν η τελευταία του φορά κι ότι δε θα ξαναμπεί στη Βουλή και να τος πάλι που μπαίνει απ'τη χαραμάδα σαν την κατσαρίδα. Και πώς χωράει απ'τη χαραμάδα; Αυτό πια δεν είναι χαραμάδα, είναι ορθάνοιχτη διπλή μπαλκονόπορτα. Ο Λεβαδειακός της πολιτικής. Δε θα υποβιβαστεί ποτέ. Θα τον έχουμε πάντα εκεί, να ανοίγει πόδια στον Τσιπρολυμπιακό και τελευταία αγωνιστική που θα είναι αδιάφορος να τσιμπάει Χ μέσα στο Κουμουνδουρουσκάκη και να σώζει την παραμονή. Βέβαια τις είχε τις τηλεοπτικές του απώλειες: Τέρενς και Χαϊκάλη, θα λείψετε απ'την πάλη. Αλλά ο Πάνος είναι πάντα εκεί, έτοιμος να το κάνει Κούγκι και να στήσει στα τέσσερα όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει το Τρίτο Μνημόνιο.
  • Αριστερή Πατριωτική Οργάνωση Χρήσιμων Ηλιθίων
    Αν και τα παραπάνω αρχικά περιγράφουν καταπληκτικά το πράγμα αυτό που λέγεται κυβέρνηση ΣΑΝΕΛ, φυσικά μιλάμε για την ΑΠΟΧΗ που για άλλη μια φορά σάρωσε στις εκλογές με ποσοστό 45%. Ο κόσμος έδειξε την εχτίμησή του στο πολιτικό σύστημα κατακλύζοντας τις ψαροταβέρνες, χασαποταβέρνες, μαναβοταβέρνες, υδραυλικοταβέρνες και ταβέρνες γενικώς, ρουφώντας ατελεύτητους φραπέδες στην Παλιά Παραλία και βλέποντας για εκατοστή φορά τον Μαυρογιαλούρο σε Bluray. Αν ήμασταν πραγματικά μάγκες και οπαδοί της αντιπροσώπευσης, θα έπρεπε να αντιπροσωπευτούν αυτοί που ψήφισαν αποχή με 45% κενές έδρες. Έτσι κι αλλιώς, και γεμάτες που είναι, κενοί άνθρωποι τις γεμίζουν.
  • Βασίλης fuckin' Λεβέντης
    Κάποια ζώα δεν τον πιστεύανε. Κάποια ζώα δεν τον πιστεύανε! Τώρα τον πιστέψαν, ευτυχώς, και τα ζώα.

    Τι κι αν τον κοροϊδέψανε. Τι κι αν τον κράξανε. Τι κι αν τον κεράσανε πίτσες. Ο Λεβέντης δεν παράτησε ποτέ τον αγώνα του. Περίμενε για 30 χρόνια. Ο καρκίνος αντί να βρει τα σόγια του Παπανδρέου και του Μητσοτάκη βρήκε το σόι του Γεννηματά, αλλά αυτό δεν πτόησε το Λεβέντη, που, στις προηγούμενες εκλογές για πλάκα, και τώρα "πλάκα στην πλάκα καλά τα λέει ο Πρόεδρος", έδειξε ότι αποτελεί την ενσάρκωση του αρχαίου ρητού που λέει "με σάλιο και υπομονή ο κώλος γίνεται μουνί". Η αλητεία, οι Αρκουδέηδες, η μούργα και τα καθιζήματα διαψεύστηκαν πανηγυρικά. Πρόεδρε, you're about to rock. And we salute you.
  • ΠΑΣΟΚ
    Και ότι λέγαμε για κατσαρίδες, ε; Όσο θα υπάρχει σε ψηφοδέλτιο ο ήλιος ο πράσινος, ο ήλιος που ανατέλλει, ο σοσιαλιστικός, τόσο θα υπάρχουν και ψηφοφόροι που θα πάνε να το ψηφίσουν. Κάτι ο Γιωργάκης που δεν κατέβηκε γιατί λεφτά δεν υπάρχουν, κάτι η σύμπραξη με όσους είχαν απομείνει στη ΔΗΜΑΡ (να μην ήταν πεντ-έξι;), κάτι κι η Φώφη που συνετέλεσε στο να μη βλέπουμε τα μούτρα του Βενιζέλου (τα οποία μούτρα βέβαια θα ήθελα πολύ να τα δω να ξαναχάνουν από το Λεβέντη στο σπιτάκι του την Α'Θεσσαλονίκης), το ΠΑΣΟΚ το ορίτζιναλ, το σωστό το χάρντκορ, όχι απλά επιβίωσε αλλά ανέβηκε κιόλας. Σαν τους Ρόλινγκ Στόουνς που είναι πλέον 70 χρονών και τα μυαλά τους έχουν γίνει τυροκαυτερή απ'την πρέζα, αλλά ακόμα ανεβαίνουν στη σκηνή και γρατσανάνε τις κιθάρες για όσους πιστοί προσέλθουνε.
Και τώρα πάμε στους...
LOSERS!
  • Νέα Δημοκρατία
    Εσείς φταίτε. Υπήρχε καλύτερη Ελλάδα και δεν τη θέλατε!

    Εδώ που τα λέμε, με πρόεδρο τον Μεϊμαράκη, όχι στην Ευρώπη, ούτε μέχρι τα Κιούρκα δεν πας. Τον Μεϊμαράκη ρε; Τον Πάουερ Ρέιντζερ; Τον ξεμειναμένο απ'τη δεκαετία του '80, να πεταχτεί από καμιά γωνιά ο Γαρδέλης με την Έφη Πίκουλα να μαρσάρουν τη Χουσκβάρνα; Με το καλό να ψηφίσουμε και τον Γκόρτσο. Αφού η ΝΔ δεν κατάφερε να κερδίσει σε αυτές τις εκλογές, με κάπιταλ κοντρόλ κι αποτυχημένα δημοψηφίσματα, κι όχι απλά δεν κατάφερε να κερδίσει αλλά η βραδιά κύλησε σε φάση "όσο νυχτώνει η πούτσα μεγαλώνει"...η δεξιά μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ξανά. Μόνη παρηγοριά το ότι ξαναμπήκανε στη βουλή η Όλγα Κεφαλογιάννη κι η Έλενα Ράπτη για να βαράμε καμιά μαλακία με το δεξί. Έτσι κι αλλιώς για τίποτε άλλο δεν είναι αυτή η Βουλή.
  • Δημοσκοπήσεις
    Ντέρμπι μας έλεγαν για δεύτερη συνεχόμενη φορά, να σου πάλι που μας βγήκε το ντέρμπι Ρεάλ Μαδρίτης-Αϊτός Πέρα Κλανούλας. Μέχρι κι ο Τσίμας είπε "καλώς τα παιδιά, 3-0". Ποιος, ο Τσίμας. Ο σοβαρός, ο συντηρητικός, ο δεξιός του Σκάι και της Καθημερινής. Το μόνο που μένει είναι να βγει και κανένας Πάσχος Μανδραβέλης και να κράζει "Πούτσα πάλι, πούτσα πάλι, οέ οέ" με όλη τη δύναμη των πνευμόνων του. Μετά από τέτοια διπλή πετυχεσά, περιμένω στις επόμενες εκλογές (κοντά στα Χριστούγεννα δηλαδή) οι δημοσκοπήσεις να βγάλουν 45% ΜΛ-ΚΚΕ, 30% Κοινωνία Συνεχιστών του Καποδίστρια, 15% Χαρίζω Οικόπεδα-Χαρίζω Χρέη και 10% οι εξωγήινοι από τον Άλφα του Κενταύρου.
  • Ποτάμι

    Πού πας βρε Σταύρο με τέτοιον καιρό. Φιλελές και ήθελες στη Συριζαϊκή Νέα Δημοκρατία του Πασοκιστάν να πάρεις και 10%; Πολύ Αμαζόνιος την είχες δει. Κάτσε τώρα να παριστάνεις τον Πηνειό, και στην επόμενη αναμέτρηση που θα κατέβεις θα γίνεις και Κηφισός, θα σε μπαζώσουνε και θα χτίσει από πάνω σου αυτοκινητόδρομο ο Μπόμπολας. Μου'θελες και δέκα τοις εκατό να πάρεις, κατεβάζοντας για βουλευτές τον Νίκο-Κίτσου ίσι τσιεκ μασίν-Ορφανό, τον Τατσόπουλο που'χε πάρει τη μισή Αθήνα (την άλλη μισή την άφησε για τον Σπαλιάρα), και τον Γιατρομανωλάκη με το καφάσι; Το πας πια γυρεύοντας να σε περάσει μέχρι κι ο Τζήμερος. Τουλάχιστον αυτός κατέβασε και μια Σιδηρά Παρθένα να γουστάρουμε. ΠΑΣΟΚ, Ουίσκι κι Άρο Μέηντε δίσκοι.
  • Λαϊκή Ενότητα
    Τσούξιμοοοοο!...Τσούξιμοοοοο!...2,86 και Βουλή με το κυάλι απ'την έξοδο του Μετρό. Να σε κόβει καθηγητής με 4,5. Και τώρα τι θα απογίνουμε χωρίς αντιμνημονιακούς; Ήταν κι αυτοί μια κάποια λύσις. Και σε τι νόμισμα θα πλερώσει τώρα ο Λαφαζάνιστερ την κούρσα για το Νομισματοκοπείο; Και πού θα βγάλει τώρα την αρχηγομανία της η Ζώζα; Καλά, γι'αυτό δεν ανησυχώ, θα τα πληρώσει ο άντρας της. Στρατιωτικός νόμος με παντόφλα νούμερο 42 (νταρντανογυναίκα γαρ). Κι η Ραχήλ; Τι μας έμελλε, να χάσουμε τέτοια λαμπρή κοινοβουλευτική παρουσία, με το νταούλι και με το ζουρνά, καλημέρα ήλιε καλημέρα. Αμ ο άλλος ο Παλαβίτσας...δελτίο με δραχμή πόνταρε, αλλά έφαγε κουβά να κλαιν και τα δισέγγονά του. Α ρε Λαφαζάνη. Α ρε Κουκουέ του γλυκού νερού. Πώς τη βλέπω τη δουλειά, σε δυο βδομάδες να έχεις ξαναγυρίσει μετανιωμένος στον Τσίπρα και να'ναι και μέρα μεσημέρι. Είναι γλυκιά η πουτάνα η καρέκλα.
  • Όλοι εμείς
    Εντάξει. When it's all said and done, έχουμε 45% αποχή, ήτοι μεγαλύτερη αδιαφορία κι απ'την τελευταία ταινία του Σιάμαλαν, κάναμε όλο αυτό το νταβαντούρι για να ξαναβγεί κυβέρνηση ΣΑΝΕΛ λες και δε μάθαμε τίποτε, τα ναζιστόμουτρα του Μιχαλοχίτλερ-κατά παραδοχή τους δολοφόνοι-έχουν εδραιωθεί σαν τρίτο κόμμα, το ΚΚΕ παραμένει στο 5,5%, απευθείας κατεψυγμένο απ'το 1991, οι Αδώνηδες κι οι Βορίδηδες παραμονεύουν για να πάρουν τη ΝΔ και να τη βγάλουν πιο δεξιά κι απ'τον Μιχαλοχίτλερ, μας κυβερνάει το νέο του Φλαμπουράρη, του Μπαλτά και του Δραγασάκη, το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει και υφίσταται, ένας πούστης δεν έχει τιμωρηθεί έστω για το γαμώτο του κόσμου, κι εμείς βαράμε παλαμάκια γιατί νομίζουμε ότι βλέπουμε επιθεώρηση. Διαβατήρια στο στόμα και στη Μόσχα, αδερφές μου, στη Μόσχα.
Αυτά, και να προσέχετε μην πετύχετε πουθενά τη Ζώζα και αρχίσει να σας εξηγεί γιατί η εκλογική της αποτυχία είναι αθέμιτη, επαχθής και επονείδιστη.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

Η κοινωνική ευαισθητοποίηση του Μπαγκς Μπάνι

Κάποια σκοτεινά βράδια του χειμώνα, καθώς ατενίζω απ'το παράθυρό μου το απέραντο γκρίζο της μεγαλούπολης, την παγερή αδιαφορία στα πρόσωπα των περαστικών, τους ανθρώπους στοιβαγμένους και φυλακισμένους σε τσιμεντένια κουτιά χωρίς να γνωρίζουν ποιος βρίσκεται στο διπλανό κελί της φυλακής τους, νιώθω ότι δεν υπάρχει ελπίδα για την ανθρωπότητα.
Μετά ανοίγω το Facebook και σιγουρεύομαι.
Case in point:
Δηλαδή είναι μια εκστρατεία για να εξαλείψουμε από το Facebook τις εικόνες που παίρνουμε πριν εμφανίσουμε το φιλμ, που τα σκούρα χρώματα είναι φωτεινά και τανάπαλιν;
Χμ...όχι, γιατί πλέον δε χρησιμοποιεί κανείς φιλμ.
Α, μάλιστα. Δηλαδή είναι μια εκστρατεία για να εξαλείψουμε από το Facebook τα μούτρα της Ζωής Κωνσταντοπούλου!
Μα...προφανώς και όχι. Είναι μια καμπάνια για να εξαλειφθούν οι εικόνες που απεικονίζουν βία, θάνατο, μίσος κι αρνητικά συναισθήματα. Οπότε Ζωή Κωνσταντοπούλου! Τα ίδια λέμε.
Πέρα από την ανείπωτη λατρεία που τρέφω για τη Ζωή (νταρντανογυναίκα μου...θέλω να με βάλεις χάμω και να σου γυαλίσω την αρβύλα με τη γλώσσα...), ο ποιητής προφανώς μιλάει για το πρόσφατο φαινόμενο όπου διάφοροι ευαίσθητοι, για να δείξουν πόσο ευαίσθητοι είναι, κοινοποιούσαν και ξαναματακοινοποιούσαν τη φωτογραφία που απεικόνιζε το νεκρό κορμί του μικρού Αϊλάν από τη Συρία, ξεβρασμένο στην αμμουδιά της Αλικαρνασσού.
Όπως όλοι μας, έτσι κι εγώ γουστάρω αφάνταστα να ανοίγω τον υπολογιστή μου πίνοντας τον πρωινό γκαϊφέ μου στις 12 η ώρα το μεσημέρι (χέστε με, δεν αρχίσαμε μαθήματα ακόμα) και να βλέπω στην οθόνη μου τα θύματα της τραγωδίας που λέγεται πόλεμος στη Συρία, για τον οποίο προφανώς φταίνε οι κακοί Αμερικάνοι γιατί για τα πάντα φταίνε οι κακοί Αμερικάνοι.

Κι επειδή όλοι κατά βάθος είμαστε ευαίσθητοι, εκτός από ορισμένα κατακάθια που είναι ανώμαλοι, σπαράζει η καρδούλα μας όταν βλέπουμε τέτοιες φριχτές εικόνες.
Ποια είναι η λύση; Να γεμίσουμε το Facebook με ήρωες από κόμικς! Βεβαίως! Από εκεί που συνομιλούσα με τον Γιώργο, τον Κώστα, τον Μήτσο και την Ελένη, τώρα συνομιλάω με τον Κάρτμαν, τον Ντόναλντ Ντακ, τη Μαρτζ Σίμπσον και το Σπουργίτι του Αρκά.
Τη Μαρτζ Σίμπσον την καπάρωσε ο Μήτσος. Η αλήθεια είναι ότι πάντα κάτι υποψιαζόμασταν γι'αυτό το παιδί.
Αφού λοιπόν γεμίσουμε το Facebook με ήρωες από κόμικς, θα παρατήσουμε όλες τις δουλειές μας και θα πάμε τα αγοράκια να παίξουμε μπάλα στην αυλή του σχολείου με πατημένο κουτάκι κοκακόλας και στα τρία κόρνερ πέναλτι, και τα κοριτσάκια να παίξουνε με τις κούκλες τους, να πιουν τσάι και να πλάσουν κουλουράκια με τα δυο χεράκια.
Κι επειδή είμαστε σύγχρονοι άνθρωποι που αντιτιθέμεθα στα ξεπερασμένα σεξιστικά πρότυπα, στη συνέχεια θα αλλάξουμε ρόλους, θα στείλουμε τα κοριτσάκια να βαράνε μύτους και καραβολίδες και τα αγοράκια να ντύσουν τη Μπάρμπι πριγκιποπούλα στο Μαγικό Κάστρο που πιάνει το μισό από το 60 τετραγωνικών κοτέτσι που ο άλλος αποκαλεί τριάρι, για να αποφασίσουν τα παιδάκια μόνα τους τι τους ταιριάζει περισσότερο.
Κι αυτοί τώρα είναι σοβαροί άνθρωποι που σε δύο μέρες από τώρα θα πάνε να ψηφίσουν και να αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας.
Όπως λέει κι ένας φίλος μου Πριστάς ανωμαλιάρης, γαμώ το φελέκι μου το πράσινο με τη διχαλωτή κορώνα.

Νόμιζα ότι η συλλογικότητα που λέγεται ίντερνετ είχε αφήσει επιτέλους πίσω της τις παιδικές ασθένειες, είχε ωριμάσει αρκετά και δεν την άγγιζαν πλέον τα κλασικά "κάντε like για να θεραπευτεί απ'το Aids ένα παιδάκι στην Αφρική, κάντε share για να θεραπευτούν απ'το Aids εκατό παιδάκια στην Αφρική, αγνοήστε αυτή την εικόνα για να κολλήσετε 35 είδη σύφιλης".
Επίσης μέχρι προχθές νόμιζα ότι ο Λάκης Λαζόπουλος είναι φανατικός υποστηρικτής της Νέας Δημοκρατίας.
Μόλις πριν από λίγο καιρό είχαμε υποστεί το χτύπημα μιας άλλης μόδας που αφορούσε τις φωτογραφίες προφίλ, όπου όλοι οι χαζοχαρούμενοι έβαζαν στις φωτογραφίες τους το φίλτρο με το ουράνιο τόξο.
Το οποίο βεβαίως σήμαινε ότι γιορτάζουν που το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε ότι ο γάμος των ομοφυλοφίλων είναι νόμιμος σε όλες τις πολιτείες. Ναι, ναι, σε όλες, ακόμα και στο Τέξας, την Αλαμπάμα και το Μισσισσίπι που ακόμα λυντσάρουν μαύρους που παντρεύονται λευκές.
Είναι προφανώς μια ιστορικά προοδευτική απόφαση που ανοίγει τον δρόμο για τα ίσα δικαιώματα όλων των πολιτών, ανεξάρτητα από τις ερωτικές τους προτιμήσεις... αλλά εσύ ρε φίλε για τι ακριβώς χαίρεσαι;
Για να διαβάζεις αυτό εδώ το μπλογκ, που είναι γραμμένο στην αρχαία γλώσσα των Ελ, την τρισχιλιετή και μόνη γλώσσα με λογική διάταξη που στήνουν και λειτουργικά υπολογιστών πάνω της μπλα μπλα μπλα, πάει να πει ότι λιγότερο πιθανό είναι να ζεις στη Santa Monica Boulevard και περισσότερο στην Acharnon Boulevard.
Και στην Acharnon Boulevard, που αν ένα ζευγάρι αντρώνε βγει βόλτα πιασμένοι χέρι-χέρι (χωρίς τον Καρατζαφέρη) θα τους κράξουν δέκα παπάδες, ογδόντα τριχωτοί γκαραζιέρηδες με νυχάκι στο μικρό δάχτυλο για εξόρυξη κεριού και θα φάνε ξύλο από πέντε Χρυσαυγίτες, το τι έγινε στην Αμερική δεν πρόκειται να κάνει καμία διαφορά.
-Ε, όχι και καμία! Η Αμερική είναι το κέντρο των παγκόσμιων εξελίξεων. Από εκεί ξεκινά κάθε τεχνολογική, οικονομική και κοινωνική πρόοδος!
Μπα! Κι εγώ νόμιζα ότι από εκεί ξεκινάνε μόνο οι πόλεμοι. Επιλεκτικός ο αντιαμερικανισμός στις μέρες μας.

Αλλά τουλάχιστον αυτό είχε ένα συγκεκριμένο μήνυμα, έδειχνε υποστήριξη σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, που έχει τραβήξει τα πάνδεινα από τα κολλημένα μυαλά του παρελθόντος και τέθοια. Η παπαριά με τα κινούμενα σχέδια τι θέλει να μας πει;
Ότι αν δεν τα βλέπουμε στην αρχική μας σελίδα θα σταματήσουν να υπάρχουν; Αυτό πια είναι στρουμφοκαμηλισμός. Ναι, σωστά το έγραψα, γιατί χρησιμοποιούμε τα Στρουμφάκια για να στρουθοκαμηλίσουμε.
Είναι η ίδια λογική με την οποία ένα παιδάκι που παίζει βίαια βιντεοπαιχνίδια, όταν γίνει 18 χρονών, θα πάρει ένα Καλάσνικοφ και θα ξεκληρίσει τους συμμαθητές του, γιατί, λέει, θα έχει αναισθητοποιηθεί απέναντι στη βία.
Πρώτον, άμα αφήνεις το δεκάχρονο παιδί σου να παίζει το San Andreas και το Call of Battlefield, τότε καλά να πάθεις. Δεύτερον, αυτή η λογική είναι εντελώς ηλίθια. Με τόσες εκπομπές μαγειρικής που προβάλλονται καθημερινά θα έπρεπε στην ηλικία των 15 να φτιάχνουμε όλοι μουσακάδες, και προσωπικά οι μαγειρικές μου γνώσεις εκτείνονται στο να φτιάχνω φραπέ, να κόβω ψωμί χωρίς να σφάζω τα δάχτυλά μου (τουλάχιστον εννιά στις δέκα) και να ζεσταίνω το φαΐ στα μικροκύματα.
Και τρίτον, η πραγματική βία είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα από τη βία των ταινιών και της τηλεόρασης. Αν ο Ράμπο έδειχνε σε close up πώς ήταν τα κορμιά των Βιετκόνγκ αφότου τα ξεπάστρευε ο Σταλόνε, θα έκοβε παγκοσμίως δεκαπέντε εισιτήρια, γιατί είναι ένα θέαμα εκ φύσεως αποκρουστικό που καμία υπερέκθεση δεν μπορεί να σε αναισθητοποιήσει. Εδώ οι ίδιοι οι βετεράνοι που γυρνάνε από τον πόλεμο έχουν χάσει την ψυχολογική τους ισορροπία, κι εσύ μας λες ότι συνηθίζουμε τη βία από την τηλεόραση; Puh-lease.
Κι αν είναι έτσι, τότε και τα κινούμενα σχέδια δεν έχουν άπειρη βία; Μόνο τις φορές που σκοτώνουν τον Κέννυ (those bastards!) να μετρήσεις, έχουμε ισοφαρίσει τα θύματα των Διδύμων Πύργων (που φυσικά και δεν έπεσαν από αεροπλάνα κι ήταν inside job γιατί ως γνωστόν η κηροζίνη δε λιώνει τις ατσάλινες δοκούς κι άλλωστε το είπε κι η Χρυσηίδα Δημουλίδου).
Άσε δε που είναι εντελώς αντιδημοκρατικός ο τρόπος που μεταδίδεται η καμπάνια. Τι θα πει ανάθεση; Δηλαδή άμα εγώ θέλω να βάλω τη Τζέσικα Ράμπιτ κι εσύ μου αναθέσεις να βάλω τον Κάπτεν Πλάνετ, εγώ θα καταπιεστώ; Αυτό δημιουργεί αρνητισμό! Θέλω τη Τζέσικα Ράμπιτ και θα βάλω τη Τζέσικα Ράμπιτ!
-Τι να συνάγουμε από τη μανία σου να βάλεις τη Τζέσικα Ράμπιτ;
Τον κακό σας, τον στραβό σας και τον ανάποδό σας να συνάγετε.

Το ότι τέτοια υπερδιαστημική καρτούν μουνάρα πήγε και παντρεύτηκε έναν όρθιο κούνελο είναι θέμα για εντελώς άλλη συζήτηση.
Εν ολίγοις, έχουμε απέναντί μας μια υπέρτατη ανοησία. Γιατί ακόμα και το "κάνε like για να θεραπευτεί ο καρκίνος", ακόμα και μέσα στην πλήρη ηλιθιότητά του, επικαλείται έναν ευγενή σκοπό.
Εδώ ποιος είναι ο σκοπός; Να μη βλέπουμε τον αρνητισμό στο Facebook? Μακριά απ'τον κώλο μας κι ας είναι και δυο μέτρα, λέω εγώ. Το οποίο στην τελική είναι κι αυτό μια στάση ζωής, έτσι; Δικαίωμα του καθενός είναι να είναι αναίσθητο γομάρι. Εγώ σας το λέω αυτό σαν αρχιαναίσθητο αρχιγομάρι.
Αλλά το θεωρώ υποκρισία. Και ξέρετε γιατί; Γιατί ο κάθε μάλαξ που θα βάλει για φωτογραφία τον Μπάτμαν για πέντε μέρες για να μη βλέπει αρνητισμό στην αρχική του σελίδα, θα το κάνει αυτό νομίζοντας ότι έκανε την καλή πράξη της ημέρας. Ότι έβαλε το λιθαράκι του στην καλυτέρευση της μάταιης τούτης κενωνίας. Ότι έβγαλε την ανθρωπιστική του υποχρέωση.
Με το να μειώσει τις εικόνες που του χαλάνε τη ζαχαρένια.
Ε, λοιπόν, πάρ'τα αρχίδια μου κι εσύ κι ο Μπάτμαν. Ή θα κάνεις κάτι σωστά, ή δε θα το κάνεις καθόλου. Και πιο έντιμο, όχι απαραίτητα καλύτερο αλλά πιο έντιμο, είναι να μην το κάνεις καθόλου και να αποδέχεσαι ότι είσαι παρτάκιας, παρά να κάνεις μια συμβολική ανοησία και να περιφέρεσαι μετά σαν τη Μητέρα Τερέζα.
Αυτά, και να προσέχετε μη στείλετε σεξουαλικά βρωμόλογα σε γκόμενα με φωτογραφία Μίνι Μάους κι ανακαλύψετε one second too late ότι την ίδια φωτογραφία έχει βάλει κι η αδερφή σας.

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

Σύριζα-Θρησκεία-Αυτοδυναμία

-...τι είπατε; ....Τι είπατε; Τι είπατε;! ΤΙ ΕΙΠΑΤΕ!
Αυτό που ακούσατε, φίλτατε. Σε αυτές τις εκλογές πρέπει όλοι να στηρίξουμε την αυτοδυναμία του Σύριζα.
-Λοιπόν...εσύ ή χάζεψες τελείως, ή κατεβαίνει κανένας φίλος του πατέρα σου με τον Τσίπρα και φοβάσαι μη χάσεις το χαρτζιλίκι, ή σου έταξε γαμήσι καμιά εναλλακτική γκόμενα.
Νάιν, νάιν και νάιν. Το σύνολο τουέντι σέβεν.
-Μα...πώς; Εσύ στις εκλογές του Ιανουαρίου μας έγραφες ολόκληρο άρθρο που εξηγούσες γιατί δε θα ψηφίσεις Σύριζα! 
Το ξέρω.
-Για κοίτα με στα μάτια λοιπόν και εξηγήσου.
Αμέσως, ντάρλινγκ. Αλλά πρώτα ένα τραγουδάκι, γιατί επιβάλλεται.

Ας αρχίσουμε από τα δεδομένα: η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί στις 21 Σεπτεμβρίου του σωτηρίου έτους δύο χιλιάδαι και δεκαπέντε θα είναι μνημονιακή.
Τι με κοιτάτε έτσι; Κομίζω γλαύκα εις Αθήνας, μπουγάτσα εις Θεσσαλονίκας, κοκαΐνη εις το Μεντεγίν με αυτή την είδηση. Εκτός κι αν κάποιος από εσάς πιστεύει ότι υπάρχει έστω και μία στο εκατομμύριο ότι θα πάρει κυβερνητική πλειοψηφία ο Λαφαζάνης, το ΚΚΕ ή η Χρυσή Αυγή.
Για την ακρίβεια, οι Σταλινοφασίστες, οι Χιτλεροφασίστες και οι Λαφαζανοφασίστες μαζί δεν πρόκειται να πάρουν πάνω από 20%, κι αυτό με την προϋπόθεση ότι το ΚΚΕ θα ξεκολλήσει από το δογματισμό του και θα αποδεχτεί ότι υπάρχουν κι άλλα αριστερά κόμματα, κι αυτά με τη σειρά τους θα καταδεχτούν να συμμαχήσουν με τα αγράμματα ναζιστοϋπανθρωπάρια του Μιχαλολιάκου (που μαι τι σηρά τουσ θέλλουν να ανήξουν τα καιφάληα ώπηου ήνε κουμούνη).
Εν ολίγοις πιο πιθανό είναι να μου κάτσει αύριο η Ariana Grande παρά να βγει αντιμνημονιακή κυβέρνηση στις 21 Σεπτεμβρίου.
Επομένως από την επόμενη Δευτέρα θα έχουμε μια κυβέρνηση που θα κληθεί να εφαρμόσει μνημόνιο.
Τα κόμματα που φέρονται ότι θα στηρίξουν το αυριανό μνημόνιο είναι η ΝΔ, το ό,τι-έχει-απομείνει-από-το-ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, ο τιτανοτρισμέγιστος Λεβέντης...και ο Σύριζα.
Μη μου πείτε για τον Καμμένο. Αν καταφέρει και μπει στη βουλή μετά τα τραβολογήματα του Χαϊκάλη με την οφσόρ και με το να διαβάζει ιντερνετικές τρολιές ενώπιον του πανελληνίου, εγώ θα τα βροντήξω όλα κάτω και θα πάω να γίνω προπαγανδιστής του φεμινιστικού κινήματος στη Σαουδική Αραβία.
Από αυτά, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και ο Λεβέντης προφανώς θα κυμανθούν σε μονοψήφια ποσοστά και έτσι απλά θα γίνουν κολαούζοι του μεγάλου κόμματος που θα γίνει ο "κορμός" της κυβέρνησης. Το οποίο θα είναι...;
No one knows.

Από τη μία, ο Μεϊμαράκης, με το γενικότερο προφίλ "ταβερνιάρη" που τον διακατέχει, μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του λαϊκοδεξιού ψηφοφόρου που κατά βάθος ακόμα φοβάται ότι θα έρθουν οι κουμμουνισταί και θα του πάρουν το κομπόδεμα απ'το στρώμα.
Επειδή όμως ο Βαγγέλας καταφέρνει να μιλήσει και σοβαρά όταν θέλει, ταυτόχρονα καταφέρνει να τραβήξει και τον "αστό" ψηφοφόρο που είχε σιχαθεί με τον Σαμαρά. Κάτι το οποίο δε λέει και τίποτα, βέβαια, γιατί ο μόνος πολιτικός που ανταγωνιζόταν τον Σαμαρά σε σιχαμάρα ήταν ο Βενιζέλος.
Όχι ότι η φυγή του Βενιζέλου θα βοηθήσει σε τίποτα το ΠΑΣΟΚ. Είναι ήδη καμένο χαρτί. Απλά η επιστροφή των ψηφοφόρων του ασώτου Γιωργάκη, μαζί με το ελαφρώς πιο επικοινωνιακό προφίλ της Φώφης (πενήντα χρονών γυναίκα κι ακόμα τη φωνάζουν Φώφη) θα εξασφαλίσει ότι θα μπουν στη Βουλή με σχετική άνεση και δε θα παίζουν τον υποβιβασμό μέχρι την τελευταία αγωνιστική.
Τώρα όμως μιλάμε για τη ΝΔ. Η ΝΔ, στην προεκλογική της εκστρατεία, έχει δύο χαρτιά να παίξει: το ένα είναι ότι, έχοντας σαράντα χρόνια φούρναρης, δε θα τη βαραίνει η πολιτική απειρία που βάρυνε τον Τσίπρα. Ταυτόχρονα, βέβαια, αυτά τα σαράντα χρόνια τη βαραίνουν με μίζες, ρεμούλα και σκάνδαλα.
Το δεύτερο και σημαντικότερο είναι ότι η ΝΔ μνημονιακή ήτο και μνημονιακή παρέμεινε, επιδεικνύει δηλαδή συνέπεια στη θέση της, εν αντιθέσει...
Εν αντιθέσει με τον Τσίπρα, βεβαίως βεβαίως.
Ο οποίος συνειδητοποιεί ότι, έχοντας εκτελέσει μία από τις θεαματικότερες κωλοτούμπες που έχουν καταγραφεί στην ιστορία μετά τη Νάντια Κομανέτσι, πλέον δεν μπορεί να πουλήσει αντιμνημόνιο, παρ'όλο που ακόμα δηλώνει ότι δεν το πιστεύει για την τιμή των όπλων και των νταουλιών που βάρεσε.
Έτσι το μόνο που του μένει να βασίσει την εκστρατεία του, η μόνη Ελπίδα που του έμεινε, είναι η υπόσχεση ότι θα καταφέρει να καταπολεμήσει τη διαφθορά, το πελατειακό σύστημα και τη λαμογιά που έθρεφαν επί σαράντα χρόνια η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Με τέσσερις λέξεις: Ξεμπερδεύουμε με το παλιό.
  • Αλέκος Φλαμπουράρης, ετών 78.
  • Αριστείδης Μπαλτάς, ετών 72.
  • Παναγιώτης Κουρουμπλής, ετών 64.
  • Νίκος Βούτσης, ετών 64.
  • Θοδωρής Δρίτσας, ετών 68.
  • Τάσος Κουράκης, ετών 67.
  • Τασία Χριστοδουλοπούλου (σύζυγος Δρίτσα), ετών ούτε-κι-η-ίδια-ξέρει.
-Μη μπλέκεις τον Ταραντίνο με τον Φερεντίνο. Μπορεί σωματικά-ηλικιακά να είναι γερασμένοι, αλλά τα μυαλά τους να αντιπροσωπεύουν το νέο!
Δεν το λες και τελείως λάθος. Ας δούμε λοιπόν τι είναι το νέο που πρεσβεύουν τα μυαλά που έχουν απομείνει στον Σύριζα.
Από τη μία μεριά έχουμε αυτούς που εξακολουθούν να αυτοπροσδιορίζονται σαν κομμουνιστές ή ακόμα και μαρξιστές για έξτρα χαρντκοριλίκι, υιοθετώντας δηλαδή μια κοσμοθεωρία που εδώ και εικοσιπέντε χρόνια έχει περάσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας (που θα'λεγε και μια ψυχή).
Από την άλλη μεριά έχουμε τους κλασικούς Πασοκοθρεμμένους πολιτικάντηδες που απλά μυρίστηκαν ότι ο ήλιος ο πράσινος-ο ήλιος που ανατέλλει πλέον έχει δύσει για τα καλά και μεταπηδήσανε στο άρμα του Σύριζα για να μην ξεμάθει ο κώλος τους τα βουλευτιλίκια.
Και κολλημένος στη μέση με δαύτους...

Ο Τσίπρας. Η Τσιπράρα μας. Η πρωθυπουργάρα μας. Που δεν έχει κολλήσει ένσημα γιατί-σύμφωνα με τον μέντορά του Φλαμπουράρη-και ποιος τριαντάχρονος έχει προλάβει να κολλήσει ένσημα!
Η αλήθεια είναι ότι τα ένσημά του τα έχει κολλήσει, και ως καταληψίας (με αίτημα να μπορούν οι μαθητές να μπαινοβγαίνουν από το μάθημα όποτε θέλουν, παρακαλώ!), και ως αφισοκολλητής, και ως πρόεδρος κόμματος. Η μόνη πραγματική δουλειά που έκανε ήταν όταν εργάστηκε ως πολιτικός μηχανικός στην κατασκευαστική...
-Και πού ήθελες να εργαστεί ένας πολιτικός μηχανικός, σε κομμωτήριο σκύλων;
...του μπαμπά του.
Βρε λες γι'αυτό τέτοια πρεμούρα με τον Μπόμπολα;
Κι ενόσω ο Τσιπράρας μας λέει ότι θα ξεμπερδέψει με το παλιό, ταυτόχρονα, επειδή βλέπει ότι αυτοδυναμία γιοκ και ο Καμμένος πάει για φούντο, όπως και όλες οι προηγούμενες αρπαχτές που έφυγαν απ'τη μαμά ΝΔ για σόλο καριέρα, αφήνει ανοιχτές πόρτες για μετεκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ;!;!;!.
Λοιπόν, δύο εκδοχές υπάρχουν εδώ πέρα. Ο Τσίπρας είτε μας δουλεύει, είτε μας χοντροδουλεύει.
Τουλάχιστον ο Λαφαζάνης με τα σποτάκια του μας τρολάρει ανοιχτά μες στα μούτρα μας και μπράβο του που το παραδέχεται.
Το ότι η πολιτική του πρόταση είναι μεγαλύτερο τρολάρισμα από τα σποτάκια του είναι θέμα για άλλη συζήτηση, αλλά τουλάχιστον δεν παριστάνει ότι δε μας δουλεύει.
Ας φτάσουμε όμως στην κατακλείδα. Ανάμεσα σε έναν καταιγισμό δηλώσεων εν μέσω προεκλογικής περιόδου, δεν πολυακούστηκε η δήλωση του Βούτση ότι "δεν είναι απαραίτητο να στηρίξουμε το μνημόνιο που ψηφίσαμε αν δεν κυβερνάμε".
Κι είναι να μην του βάζουμε ιδέες του κιαρατά του Αλέξη...
Στις 21 Σεπτεμβρίου λοιπόν δύο είναι τα πιθανά σενάρια:
α) Η ΝΔ βγαίνει πρώτη με 2-3% διαφορά και σχηματίζει μνημονιακή συγκυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι-Λεβέντη αναλόγως τα κουκιά. Ο Σύριζα, μαθημένος στις κωλοτούμπες, αφήνει τη ΝΔ να καεί με το τρίτο μνημόνιο, ξεχνάει ότι φέρει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του, το ξαναγυρίζει σε αντιμνημονιακή παντιέρα, βασισμένος και στο ότι ο Έλλην ψηφοφόρος δε θυμάται τι έφαγε χθες, το παίζει και λίγο μεταμέλεια "δε φταίω εγώ, οι κακές παρέες με παρασύρανε" και σε δύο-τρία χρόνια ξανά προς την αντιμνημονιακή δόξα τραβά.
β) Ο Σύριζα βγαίνει πρώτος με 2-3% διαφορά και σχηματίζει μνημονιακή συγκυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι-Λεβέντη αναλόγως τα κουκιά. Φορτώνεται ο ίδιος όλο το τρίτο μνημόνιο που υπέγραψε. Επειδή η αριστερά έχει στη φύση της το να διασπάται συνέχεια σαν το ουράνιο-235 (με τη διαφορά ότι η αριστερά δεν μπορεί να αξιοποιηθεί για να παράγει κάτι χρήσιμο), δε θα πάρει πάνω από τρεις μήνες μέχρι να αρχίσουν οι τάσεις, οι συνιστώσες, τα κινήματα και τα διανύσματα να παίρνουν την άγουσα για τα αποδυτήρια, και να ξεμείνει η κλασική Πασοκαρία που κωλοκάθεται στην καρέκλα με οξυγονοκόλληση. Εκλογές σε κανένα εξάμηνο (κακό), όπου και ο Τσίπρας θα έχει γίνει κουρέλι πλέον στη συνείδηση του κόσμου και θα πάρει τα παπάρια μου (that's the way I fuckin' like it).

-Κι άμα βγει σε κανένα εξάμηνο ο Λαφαζάνης τι θα κάνεις, νεοφιλελεδάκι;
Άμα βγει, θα πάω να ποντάρω ό,τι έχω και δεν έχω για κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ από τον ΠΑΟΚ.
Βασισμένος πού ακριβώς να βγει; Στο star power που εκπέμπουν η Ζωάρα κι η Ραχηλάρα, ή στο ότι θα πάνε τη χώρα στη δραχμή, που εδώ capital controls επιβλήθηκαν για δύο μήνες και κόντεψε να λαλήσει το σύμπαν; Ή που θα παγιωθεί κι αυτός στο μπετό 5% σαν τον μπαμπά-ΚΚΕ (που δεν πιστεύω ότι υπάρχει χώρος για 10% κομμουνιστικά κόμματα στην Ελλάδα του 2015, ή πουθενά στον πλανήτη for that matter), ή που θα εξαφανιστεί από 'κει που ήρθε.
Γιατί αν κάτι πρέπει να κρατήσουμε από την εφτάμηνη πορεία της πρώτης-φοράς-αριστερής κυβέρνησης, είναι ότι όλοι πολύ εύκολα σκίζουν τα μνημόνια όσο είναι αντιπολίτευση. Μέχρι κι ο Σαμαράς, όσο το μνημόνιο ήταν υπό την κηδεμονία μόνο του Γιωργάκη, μίλαγε για Ζάππεια και παπαριές.
Αλλά ένα περίεργο πράγμα: μόλις ανέβουν όλοι οι αντιμνημονιακοί στην κυβέρνηση, ξαφνικά πέφτει μπροστά τους το τσεκούρι της πραγματικότητας: πρέπει να πληρωθούν υπάλληλοι, ταμεία, υποχρεώσεις, να υπάρχει ρευστότητα στην αγορά. Το αντιμνημόνιο αυτά δεν τα πληρώνει. Και δώσ'του η κωλοτούμπα, και δώσ'του η υπογραφή, τα ίδια Αλεξάκη μου, τα ίδια Αλεξή μου.
Σε αυτές τις εκλογές θυμόμαστε το σλόγκαν του Σύριζα από τον Ιανουάριο:
Ψηφίζουμε και φεύγουν.
Αυτά, και να προσέχετε μην πάρετε τον Λαφαζάνη με το ταξί σας κούρσα για Νομισματοκοπείο.

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

We don't need no education

Σας έχω πει ότι οι Πινκ Φλόιντ είναι Πινκ Φλώροι; Σας το ξαναλέω.

Όπως ξέρουμε όλοι μας, στην Ελλάδα επικρατεί μια νοοτροπία εξίσωσης προς τα κάτω, γνωστό και στην επαγγελματική jargon ημών των κενωνιολόγωνε ως "να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα".
Αυτό που ίσως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα είναι ότι αυτό ξεκινάει από την παιδεία.
Επί παραδείγματι: έστω ότι έχουμε μια τάξη 3ης Γυμνασίου με 20 παιδιά. Από αυτά τα 20 τα 15 έχουν μέσες άκρες τη φυσιολογική γνώση μαθηματικών 3ης Γυμνασίου, το ένα έχει ήδη μάθει να λύνει ολοκληρώματα και τα 4 δεν ξέρουν καλά-καλά την προπαίδεια του εννιά.
Τι θα κάνει η δασκάλα; Θα τους βάλει να μάθουν ολοκληρώματα; Σαφώς και όχι. Θα τους βάλει τη φυσιολογική ύλη της 3ης Γυμνασίου, σωστά; Χμ...πάμε όλα μαζί τα παιδάκια! Μία επί εννιά μας κάνει εννιά...δύο επί εννιά μας κάνει δεκαοχτώ...τρεις επί εννιά μας κάνει εικοσιεφτά...
Λίγο υπερβολικό ίσως το παράδειγμα, αλλά σαν ένας άνθρωπος που πήρε βραβεία σε μαθηματικές ολυμπιάδες (ΟΧΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΝΕΥΤΩ ΔΗΛΑΔΗΣ) το σχολικό μάθημα μου φαινόταν σαν προπαίδεια του εννιά.
Και τι θα κάνει λοιπόν αυτό το ένα παιδί που λύνει ολοκληρώματα από την 3η Γυμνασίου; Μπορεί να ψαχτεί εξωσχολικά και να καλλιεργήσει το ενδιαφέρον του, βεβαίως. Αλλά θα μπορούσε να πηγαίνει σε ένα σχολείο με μαθητές που είναι εξίσου προικισμένοι, ώστε να γίνεται και αναλόγου επιπέδου μάθημα και να μη χαζεύει βαριεστημένα απ'το παράθυρο το Γ3 που έχει κενό και παίζει μπάλα, σωστά;
Not so fast, motherfucker.

Ανάμεσα στα σταριλίκια του Μπαρουφάκη, την Λαϊκή Δικτατορία της Ζωής και τα ελληνικά-Μπάγιεβιτς του Τσακαλώτου, ένα από τα πεπραγμένα της πρώτη-φορά-αριστερής κυβέρνησης που πέρασε στα ψιλά ήταν η δήλωση του Υπουργού Παιδείας Αριστείδη Μπαλτά ότι τα Πειραματικά/Πρότυπα σχολεία και ο θεσμός της αριστείας πρέπει να καταργηθούν λέει, γιατί δημιουργούν ελίτ. Λέει.
Αντιγραφή από το επίσημο βιογραφικό του Αριστείδη Μπαλτά:
Ιούνιος 1962: Απολυτήριο Γυμνασίου από το Κολέγιο Αθηνών.
Δηλαδή ένας απόφοιτος του Κολεγίου Αθηνών μιλάει για ελίτ (με το υπονοούμενο φυσικά ότι αυτό είναι κακό πράγμα). Νιώθω σαν να βλέπω τη Σάσα Γκρέι να λέει στις νέες κοπέλες πόσο σημαντικό είναι να κρατήσουν την παρθενιά τους μέχρι το γάμο.
Πέρα από την υποκρισία του πράγματος, τι ακριβώς είναι κακό στο να υπάρχει ο θεσμός της αριστείας; Πού είναι το κακό στο να επιβραβεύεται κάποιος για τους κόπους του και το ταλέντο του; Μην πάθουν ψυχολογικό βαβά οι μετριότητες που δεν έρχεται κανείς να τους πει κι αυτούς "μπράβο που είσαι ένας εντελώς κοινός άνθρωπος που δεν ξεχωρίζει σε τίποτα από τους υπόλοιπους";
Δεν εννοώ φυσικά ότι το να ανήκεις στους common people είναι κατάπτυστο και πρέπει να εφαρμόσουμε ευγονική. Αλλά δε νομίζω ότι είναι και άξιο συγχαρητηρίων το να λειτουργείς απολύτως φυσιολογικά μέσα στην κοινωνία. Μάλλον αυτονόητο είναι.
Κι όταν σε μια κοινωνία το αυτονόητο μετατρέπεται σε αξιέπαινο, τότε αυτή η κοινωνία έχει πάει εντελώς κατά διαόλου.
Αυτό, βέβαια, δεν είναι τίποτα. Εδώ μπορείτε να καμαρώσετε έναν τυπά που επελέχθη στη Βουλή των Εφήβων (η επιλογή γίνεται με κλήρωση, φυσικά, γιατί μιλάμε για δημοκρατικότητα) να περιγράφει μια διαδικασία που σκοπό έχει να κάνει ευκολότερη τη ζωή όλων, λες και μιλάει για τη γενοκτονία των Αρμενίων (πατήστε πάνω και διαβάστε):
Οι γλώσσες εξελίσσονται με το χρόνο. Στη σύγχρονη Ελληνική, στην εξέλιξή της που χρησιμοποιούμε σήμερα, απ'ό,τι φαίνεται οι λέξεις "φασιστικός" και "ρατσιστικός" δε σημαίνουν πλέον τίποτα. Είναι απλά ήχοι που δείχνουν κάτι που δε μας αρέσει, όπως ο ήχος που βγάζουμε όταν ξερνάμε.
Είτε αυτό σημαίνει, είτε το παλουκάρι αυτό που πήρε και μια πρώτη γεύση από βουλευτιλίκι έχει μπλέξει τόσο άσχημα τη βούρτσα με την πούτσα που δεν ξέρει πώς να καθαρίσει τα παπούτσια του.
Στο όνομα, λοιπόν, της Δημοκρατίας, αυτοί που έχουν ήδη Proficiency και αυτοί που δεν ξέρουν να πουν this is a dog-that is a cat θα πρέπει να παρακολουθούν το ίδιο ακριβώς μάθημα. Και φυσικά το μάθημα θα είναι επιπέδου this is a dog-that is a cat, γιατί ξαναδιαβάστε την αρχική μου παράγραφο και θα καταλάβετε.
Βέβαια το κορυφαίο ήταν όταν είχα διαβάσει, πριν από κάτι μήνες, ένα πανό στην Αρχιτεκτονική, με υπογραφή ΕΑΑΚ (of course...), τίτλο "Όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών μας!" και περιεχόμενο που καλούσε τους φοιτητές να αντισταθούν στα λυσσασμένα καπιταλόσκυλα που αποκαλούνται καθηγητές και θέλουν, άκουσον-άκουσον!, να βάζουν προόδους και εργασίες.
Προσέξτε τώρα: Αυτό δεν είναι ένα πανό που αναρτήθηκε στη Μπουγατσοκοπτική με Λέιζερ της Κάτω Αγουλινίτσας. Εκεί έχεις μπει γιατί στις Πανελλήνιες πήρες τα παπάρια σου, έπαιξες τζόκερ στο μηχανογραφικό σου και απλά πας για να πάρεις αναβολή απ'το φανταριλίκι κι έκπτωση απ'το λεωφορείο.
Μιλάμε για σχολές των δεκαοχτώ και δεκαεννιά χιλιάδων μορίων. Που, όσο και να λέμε ότι οι Πανελλήνιες δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις ικανότητες των υποψηφίων, ε, δεν γράφεις και τέτοια μόρια παίζοντας σουντόκου.
Έχεις λοιπόν ιδρώσει μια ολόκληρη χρονιά, έχεις σκιστεί στο διάβασμα, μπαίνεις σε μια σχολή Μηχανικών/Ιατρική/Νομική, που δεν έχουν πρεστίζ έτσι για πλάκα αλλά γιατί σαν επιστημονικά αντικείμενα είναι παλούκια...
...και that's all folks?
Εκεί εξαντλούνται τα αποθέματα εργατικότητας που είχε το σπέρμα του μπαμπά σου και το ωάριο της μαμάς σου; Στο να γράψεις καλά στις Πανελλήνιες;
Το σκεπτικό είναι "μπήκα στη σχολή, άρα πέτυχα ό,τι ήταν να πετύχω στη ζωή μου, άρα τώρα το μόνο που μένει να κάνω είναι να στρίψω έναν μπάφο σε μέγεθος Κυριακάτικης εφημερίδας και να την αράξω εδώ μέχρι να συμβεί επί γης το ιμάτζιν ολ δε πίπολ"?

Ακόμα και από εγωισμό για την προσπάθεια που έκανες δε θα έπρεπε να σκέφτεσαι έτσι.
Φυσικά και υπάρχουν περιπτώσεις που άνθρωποι μπαίνουν σε μια σχολή και δεν μπορούν ή δε θέλουν να την τελειώσουν. Δεν ήταν η πρώτη τους επιλογή, ήταν επιλογή τους αλλά δεν ήταν όπως την περίμεναν, τους ανάγκασε ο πατέρας τους, χίλια δυο. Ακόμα και το άτομο που θέλει να σπουδάσει αλλά πρέπει παράλληλα να δουλέψει για να ζήσει. Δεκτό και σεβαστό.
Αλλά άλλο αυτό, κι άλλο το να μπαίνεις σε μια σχολή που δεν έχεις σκοπό να τελειώσεις, και να προσπαθείς επιπλέον να παίξεις μικροπολιτικά παιχνίδια για να την κάνεις σαν τα μούτρα σου τα δύο-χρόνια-αξούριστα.
Γιατί εγώ είχα την εντύπωση (εσφαλμένη προφανώς) ότι προτεραιότητα του φοιτητή θα έπρεπε να είναι η επιστήμη που σπουδάζει.
Φυσικά αυτό δεν το εννοώ με την έννοια "να βάλω καθετήρα και ορό καφεΐνης μην τυχόν και χάσω δυο λεπτά απ'το διάβασμα". Μην τρελαθούμε κιόλας. Άμα δεν αλητέψεις και δε νυχτοπερπατήσεις όταν είσαι νέος και ωραίος, πότε θα το κάνεις; Όταν θα έχεις γυναίκα, παιδιά και εκατόν πενήντα χοληστερίνη;
Αλλά μιλάμε για μια "εντατικοποίηση" που, στη χειρότερη, περιλαμβάνει μία πρόοδο και τρεις-τέσσερις εργασίες.
Ποια είναι τα τόσο σημαντικότερα πράγματα που έχεις να κάνεις ώστε δεν μπορείς να αφιερώσεις αυτό το χρόνο απ'τη ζωή σου; Τόσο χαμηλά είναι οι σπουδές σου στη λίστα των προτεραιοτήτων σου; Το βλέπεις σαν χόμπι; Όπως άλλοι στον ελεύθερο χρόνο τους παίζουν σκάκι ή συναρμολογούν αεροπλανάκια ή κάνουν ποδήλατο στην παραλία, εσύ στον ελεύθερό σου χρόνο σπουδάζεις και λίγη Μηχανολογία;
Και έχεις και την απαίτηση να κατέβουν όλοι οι υπόλοιποι στη δική σου αδιαφορία για να μη χρειαστεί να αφήσεις για λίγο στην άκρη το να πίνεις φραπέ και να γράφεις στους τοίχους της σχολής "Δαπίτες-πουστράκια-αμερικανάκια";
Εγώ σας το λέω κι αλλιώς: ποιο από τα παρακάτω συστήματα αξιολόγησης είναι πιο δίκαιο και πιο σωστό εκπαιδευτικά;
α) Κρίνεσαι σε όλη τη διάρκεια του εξαμήνου από τις εργασίες που παραδίδεις, και ταυτόχρονα αποκτάς και περισσότερη τριβή με το μάθημα ώστε να μην τα έχεις ξεχάσει όλα μετά από τρεις μέρες;
ή
β) Όλη η γνώση σου στο χ, ψ, ω μάθημα κρίνεται από τη μία μέρα της εξεταστικής, στην οποία μπορεί να πάθεις μπλακάουτ, να σε πιάσει κόψιμο, να πεθάνει η γιαγιά σου, να ευθυγραμμιστούν οι πλανήτες και να πάρεις τα παπάρια μου, ή ακόμα κι εντελώς αντίθετα να διαβάσεις δέκα σελίδες και να πέσουν ακριβώς αυτά τα θέματα, σαν την Ελένη Βλαχάκη με το "Ω τάφε μου, κρεβάτι νυφικό";

Φυσικά η λέξη κλειδί είναι η "αξιολόγηση". Οι αριστερο-αναρχο-παπάρες που υποστηρίζουν τέτοιες δράσεις τρέμουν την οποιαδήποτε αξιολόγηση όπως ο Σπύρος απ'τους Απαράδεκτοι τη λέξη "μαλάκας". Γιατί αν ξαφνικά επικρατήσει ένα σύστημα στο οποίο προάγονται αυτοί που αξίζουν και παλεύουν, το κατεστημένο των τεμπελχανάδων θα καταρρεύσει όπως οι Δίδυμοι Πύργοι, σαν αντι-μεθαύριο πριν από δεκατέσσερα χρόνια.
Και μην τυχόν και περάσει και κανένα νομοσχέδιο σαν το "ν+2" (φτου φτου φτου φτου φτου μακριά από μας!)...ζήτω που καήκαμε. Γιατί τότε θα πρέπει να αφήσουν τις αμπελοφιλοσοφίες, από την ασφάλεια της πατρικής αγκάλης, και να προσγειωθούν ανώμαλα στον πραγματικό κόσμο.
Κι εγώ πολύ θα γούσταρα να κάθομαι όλη μέρα με ένα φραπέ στο χέρι και να ξύνομαι μέχρι να ξεφλουδίσει η πέτσα μου. Δυστυχώς όμως η ΕΚ.ΠΑ.ΠΕ. δεν αποτελεί πλέον βιώσιμη επιλογή καριέρας παρά μόνο για λίγους και εκλεκτούς.
Τους λίγους και εκλεκτούς δηλαδή που ο πατέρας τους α) έχει μια ανεξάντλητη δεξαμενή χρημάτων για πέταμα και β) δεν νιώθει άσχημα να συντηρεί ένα άτομο που δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στην κοινωνία.
Αν έχετε πέσει σε αυτή την περίπτωση, τότε μπράβο και σε εσάς και στον πατέρα σας για τα μυαλά που κουβαλάτε αμφότεροι. Εμένα, δυστυχώς ή ευτυχώς, τους λογαριασμούς μου δε θα τους πληρώνει ούτε ο Μπακούνιν ούτε ο Μπομπ Μάρλεϊ.
Κι αν εσύ προτιμάς ένα πανεπιστήμιο-μπορντέλο παρά ένα πανεπιστήμιο-εκπαιδευτικό ίδρυμα, αυτό είναι δικό σου πρόβλημα και εγώ δε σου χρωστάω. Πήγαινε να ανοίξεις ένα μαγαζί, να χτίσεις στην οικοδομή, να παίξεις κιθάρα στην Αριστοτέλους, ή αν είσαι τόσο αποφασισμένος να παραμείνεις σε όλη σου τη ζωή παράσιτο, να βρεις μια γωνία και να ψοφήσεις.
Γιατί αν αύριο-μεθαύριο εσύ θεωρείσαι το ίδιο επιστήμονας με εμένα, τότε εγώ θα τραβάω τις κωλότριχές μου που ασχολήθηκα και θα έχω και δίκιο.
Αυτά, και να προσέχετε μην πέσετε θύμα ρατσιστικών διακρίσεων απ'τη μαινόμενη Αγγλικού με το απουσιολόγιο.