Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016

Suicide Squad: μια εντελώς υποκειμενική κριτική

SPOILER ALERT, για να εξηγούμεθα και να μην παρεξηγούμεθα. Προχωράτε με δική σας ευθύνη, αν ακούσω κανέναν να λέει "ήθελα να το δω, γιατί μου το χάλασες;" θα του καρφώσω μπετόβεργα στο λαιμό.
Χθες το βράδυ, μια παρέα με πήρε κι είδαμε το Suicide Squad, κι επειδή η ώρα που βόλευε είχε προβολή 3D, έδωσα και τρία ευρώ παραπάνω για το 3D, τα οποία 3 ευρώ θα τα κλαίω για τρία χρόνια. Σοβαρά, μπορώ να μετρήσω τις σκηνές που έσγουψα για να μη με πετύχει κάτι στους αντίχειρες. 3 ευρώ για 3 δευτερόλεπτα; Σοβαρευτείτε γαμώ το στανιό, ούτε η καυτή Σουζάνα στο 9011-696969 δε χρεώνει τέτοια γαμησιάτικα. Δώστε τα τρία ευρώ μου πίσω και βάλτε τα γυαλιά στον πάτο σας.
Ας πάμε λοιπόν στην ταινία, το Suicide Squad, μία από αυτές τις ταινίες που πριν αρχίσει η προβολή περνάει μήνυμα "παρακαλούμε απενεργοποιήστε τα κινητά και τον εγκέφαλό σας". Το suspension of disbelief βαράει κόκκινα σαν στροφόμετρο σε ανηφόρα 45 μοίρες κι ο μόνος τρόπος να απολαύσεις την ταινία είναι να τη δεις σαν να βλέπεις ποδόσφαιρο: με καθαρό χουλιγκανισμό.
Το κόνσεπτ της ταινίας είναι ότι η Αμάντα Γουόλερ, μια πράκτορας της CIA ή κάτι τέτοιο που είναι μαύρη μεσήλιξ και θα μπορούσε να είναι και τρανστζέντερ άθεη λεσβία που κάνει κρόσφιτ αλλά τελικά το θεώρησαν overkill, μαζεύει μια στρατιά από τριτοδεύτερους "κακούς" του σύμπαντος της DC, κλεισμένους σε φυλακή υψίστης ασφαλείας σε ένα βάλτο στη Λουιζιάνα, για να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία.
Η τρομοκρατία πλέον είναι η safe επιλογή για κακούς σε αμερικάνικη ταινία μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ.
Και αυτοί είναι:
  • Ο Deadshot, aka Γουίλ Σμιθ, aka "το μεγάλο όνομα που βάλαμε για κράχτη", ένας επί πληρωμή sniper που πετυχαίνει τους στόχους του από ένα χιλιόμετρο, αλλά για να δείξουμε την ανθρώπινη πλευρά του έχει και μια αξιολάτρευτη κορούλα απ'την οποία τον χωρίζουνε και θα μας το χτυπάει σε όλη την ταινία.
  • Η Harley Quinn, aka Μαργκότ Ρόμπι, aka "μελλοντική κυρία Barbarian", η οποία ήταν ψυχίατρος που ανέλαβε να θεραπεύσει τον Τζόκερ στο Άρκαμ, αλλά ο Τζόκερ, επειδή είναι ο Τζάρεντ Λέτο κι έχει μια ανεξήγητη ικανότητα να κάνει όλα τα μουνάκια να στάζουν, την αποτρελαίνει και την παίρνει για γκόμενα να δέρνει κόσμο με ένα μπαστούνι του μπέιζμπολ.
Εδώ μια παρένθεση: Κάθε χρόνο σε εκδηλώσεις καρναβαλιών και Halloween, γιατί ως γνωστόν και ποιο παιδάκι δεν έβγαινε για τρικ-ορ-τριτ στα στενά της Άνω Τούμπας και των Κάτω Πετραλώνων, υπάρχει μια "στολή-ψάχνω-πούτσο" εμπνευσμένη από την μεγάλη ταινία της χρονιάς που θα τη φοράνε οι 3 στις 5 χαζογκόμενες εκεί έξω. 
Φέτος αυτή η στολή θα περιλαμβάνει σκισμένο καλσόν, σορτσάκι σε μήκος κλειτορίδας, ένα κοτσίδι ροζ κι ένα γαλάζιο, και μπλούζα μέχρι τον αφαλό "Daddy's Little Monster".
Το'βλεπες. Το'παιξες; Συνεχίζουμε.
  • Ο El Diablo, ένας Μεξικάνος καλυμμένος μέχρι και στο εσωτερικό της κωλοτρυπίδας με τατουάζ, ο οποίος είναι firebender και σε μια κακή στιγμή καίει ζωντανή τη γυναίκα του και τα παιδιά του, οπότε περνάει τη μισή ταινία κρατώντας μούτρα σε φάση "δε θέλω να ξαναπολεμήσω".
  • Ο Captain Boomerang, ένας τύπος που κατάγεται απ'την Τσεχοσλοβακία... ΧΑΧΑ, ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ! Ένας Αυστραλός ληστής καγκουρογαμιάς, που έχει για όπλο ένα μπούμερανγκ, την πέφτει σε ό,τι κινείται και πίνει συνεχώς σάπια μπύρα περιπτέρου, because στερεότυπα.
  • Ο Killer Croc, ένας τύπος που έχει δέρμα κροκόδειλου και ζει στους υπονόμους σαν τα Χελωνονιντζάκια.
  • Κι ένας τύπος που λέγεται Slipknot, αλλά δε φοράει μάσκα, δεν τραγουδάει nu metal και γενικώς τον βάλανε απλά στην ταινία για να είναι ο πρώτος που θα πεθάνει.
Στην αντίπερα όχθη, υπάρχει μια αρχαιολόγα (χωρίς τρίγωνα βυζιά) που την παίζει το κινούμενο φρύδι Κάρα Ντελεβίν, η οποία ανακαλύπτει ένα αρχαίο κειμήλιο σε μια σπηλιά το οποίο περιέχει μια μάγισσα, την Enchantress, η οποία γαμάει και δέρνει.
Αρχικά μας τη δείχνουν να δουλεύει για την Γουόλερ, η οποία για να πείσει τους καραβανάδες να βάλουν μπρος την Suicide Squad, τη στέλνει στο υπουργείο του Ιράν να κλέψει απόρρητα έγγραφα και το κάνει σε δευτερόλεπτα.
-Μα για κάτσε, εσύ μας είπες αντίπερα όχθη.
Ναι, γιατί η καρδιά της μάγισσας είναι ξεχωριστά απ'το υπόλοιπο σώμα, σαν τα τηλεκατευθυνόμενα αυτοκινητάκια που οι μπαταρίες πωλούνται ξεχωριστά, κι όποιος έχει την καρδιά ελέγχει τη μάγισσα, οπότε τον περισσότερο χρόνο η μάγισσα απλά κάθεται ήσυχα στο σώμα της Ντελεβίν.
Όπως καταλαβαίνετε, αρχίσαμε τις μαλακίες, αλλά έχουμε ακόμα δρόμο.
Την αρχαιολόγα την πηδάει ένας σκληροτράχηλος λοχαγός του στρατού, ο Rick Flag (ναι, είναι τόσο πατριώτης που τον βγάλανε Σημαία. America, fuck yeah), ο οποίος δεν του πολυαρέσει που η γκόμενά του είναι κατειλημμένη από τη μάγισσα, αλλά και τι να κάνεις, λες και δεν υπάρχουν ένα σωρό γκόμενες εκεί έξω που είναι πιο ωραίες απ'τη Ντελεβίν και τα φρύδια της.
Ένα βράδυ όμως η Enchantress του ξεφεύγει, βρίσκει τον μάγισσο-αδερφό της, του δίνει το σώμα ενός τυπά κι αυτός πάει σε ένα σταθμό του μετρό κι αρχίζει να γαμιέται ο Δίας σκοτώνοντας και διαλύοντας ό,τι βρει μπροστά του.
Αυτοί οι δύο, μάλιστα, έχουν τη δύναμη να μετατρέπουν όποιον βρουν μπροστά τους σε ζόμπι-λακέ, κάτι σαν το φιλί των Dementors στο Harry Potter που ρουφάει από μέσα σου όλα τα θετικά συναισθήματα και σε αφήνει άψυχο κουφάρι.
Και...φτάσαμε στο σημείο που η ταινία δίνει πέναλτι δέκα μέτρα έξω από την περιοχή και περιμένει να το πιστέψεις.

Ρε γαμημένε Ζακ Σνάιντερ, έχεις βάλει τους κακούς σου να έχουν υπερδυνάμεις που θα ζήλευε κι ο "κάθε τρεις και λίγο βγάζω μια νέα υπερδύναμη απ'τον κώλο μου" Σούπερμαν. Τηλεμεταφέρονται, σκοτώνουν όποιον θέλουν, στρέφουν υπό τον έλεγχό τους όποιον θέλουν, παίζουν μέχρι και Jedi mind tricks με τους ίδιους σου τους βασικούς ήρωες.
Κι από τη μεριά των "δικών μας", ο μόνος που έχει αντίστοιχου βεληνεκούς υπερδυνάμεις είναι ο El Diablo που παίζει με τις φωτιές, άντε κι ο φονιάς κροκόδειλος που αναπνέει κάτω απ'το νερό. Από κει και πέρα έχεις έναν ερωτευμένο πεζοναύτη, έναν τύπο που η υπερδύναμή του συγκρίνεται με την Άννα Κορακάκη, έναν comic relief καγκουρογαμιά και τη Μαργκότ Ρόμπι, που λέει μαλακίες σε όλη την ταινία, γιατί ψυχοπαθής, και μάχεται με κινήσεις βγαλμένες από ρυθμική γυμναστική.
Συγνώμη Μαργκότ Ρόμπι, αλλά το να είσαι μουνάρα δεν είναι υπερδύναμη.
...τουλάχιστον όχι στο σύμπαν της DC.
Guys, πείτε το μαζί μου: Έμπαινα και δεν έβγαινα. Και το λέω εγώ που δεν γουστάρω καν ξανθιές. Όποιος δεν το πει, καλό θα είναι να το κοιτάξει μήπως προτιμάει πεζοναύτες.
Γιατί μας το κάνεις αυτό, ταινία; Είσαι Χόλιγουντ, όλοι ξέρουμε ότι στο τέλος θα νικήσουν οι καλοί ή τέλος πάντων οι λιγότερο κακοί, είπαμε ότι θα το κάνουμε ποδόσφαιρο, αλλά εδώ το ματσάκι είναι Μπάγερν Μονάχου-ΠΑΟΚ. Μου βάζεις τον Γλύκο και τον Κλάους να νικήσουν τον Νόιερ και τον Λεβαντόφσκι, ε δε γίνεται γαμώ!
Εν πάση περιφτώσει, η team of misfits μαζεύεται υπό τις διαταγές του Ρικ του Σημαιοφόρου και μιας Γιαπωνέζας με κατάνα, η οποία κατάνα φυλακίζει την ψυχή κάθε ανθρώπου που σκοτώνει, ναι, αυτό είναι κάτι που γενικά συμβαίνει στον κόσμο, τους φυτεύουν κι ένα εκρηκτικό στο λαιμό για να μην τους μπει καμιά ιδέα να το σκάσουν, για να μην τα πολυλογάμε ο Slipknot πεθαίνει απευθείας, και καλά να πάθει, ας επέλεγε για ψευδώνυμο Judas Priest. Because true metal never dies.

Αμέσως αρχίζει το ξυλίκι και το πυροβολητό με τους λακέδες-ζόμπι, που είναι τόσο απρόσωποι για να μην τους λυπηθείς όσο τρώνε πούτσα, που κυριολεκτικά δεν έχουν φάτσα: το κεφάλι τους είναι ένα μαύρο πράμα που καλύπτεται από περιτύλιγμα με φούσκες. Εκεί δε σκέφτεσαι "ρε, τον καημένο, μπορεί να έχει γυναίκα και παιδιά", εκεί σκέφτεσαι "ψόφα γαμημένη κουράδα απ'τα τρίσβαθα της κόλασης!".
Έτσι η ταινία σε χουλιγκανίζει όσο πρέπει, το οποίο είναι και ο στόχος της.
Η πούτσα και το ξύλο συνεχίζονται σε έναν ουρανοξύστη, όπου βλέπουμε κι ένα flashback που η Harley Quinn θυμάται πώς μετατράπηκε από σοβαρή middle class Αμερικάνα σε μισότρελη trophy wife παρανοϊκού κλόουν που τον παίζει ο Τζάρεντ Λέτο, λες κι είχαμε καμιά φαγούρα, και φτάνουν στην ταράτσα όπου βρίσκουν την μαύρη λεσβία κι έρχεται ένα ελικόπτερο να τους πάρει...
...ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙ ΠΕΙΡΑΤΕΨΕΙ Ο ΤΖΟΚΕΡ! ΧΟΛΙ ΦΑΚΙΝ' ΣΙΤ!
Ενόσω γαζώνουν τους ήρωές μας δίχως οίκτο και έλεος, η Χάρλεϊ πηδάει στο ελικόπτερο για να επανενωθεί με τον έρωτα της ζωής της, αλλά ένα λεπτό αργότερα τους πετυχαίνει ρουκέτα, πέφτει το ελικόπτερο κι ο Τζόκερ ψοφολογάει.
Δε σε χάλασε! Ρούφα το καυλέτο Τζάρεντ Λέτο, Τζάρεντ Λέτο, Τζάρεντ Λέ-ε-ετο!
Η Χάρλεϊ επανενώνεται με τους δικούς μας, μια και δεν έχει τίποτε άλλο να κάνει, και ο Σημαιοτέτοιος τους λέει "να, ξέρετε, δεν είναι τρομοκράτες, η γκόμενά μου είναι μάγισσα κι έχει περίοδο" και τους σβήνει και τα εκρηκτικά για να δείξει ότι τους εμπιστεύεται. Οι δικοί μας όμως λένε "fuck this shit" και καταλήγουν σε ένα μπαράκι να τα πίνουν και να λένε τα σώψυχά τους.
Ο Deadshot θέλει πίσω την κορούλα του, η Harley θέλει να γίνει νοικοκυρά με ρόλεϊ που διαβάζει Άρλεκιν (αν και, ακόμα και σαν νοικοκυρά με ρόλεϊ, έμπαινα και δεν έβγαινα), ο El Diablo θέλει να μην είχε κάψει την γυναίκα και τα παιδιά του, ο Αυστραλός βασικά θέλει να ρίξει κάναν μπούτσο.
Οπότε τους βρίσκει ο λοχαγός και πες, πες, συνειδητοποιούν ότι έχουν γίνει όλοι μια μεγάλη οικογένεια.

Σε αυτό το σημείο μπορούν πλέον άνετα να μας πουν ότι κερδίσαν τους κακούς με τη δύναμη της αγάπης και να το πιστέψουμε.
Ταυτόχρονα, οι κακοί έχουν βρει τη μαύρη λεσβία και την έχουν πάει στο αρχηγείο τους, οπότε μάλλον είναι πιο νεκρή κι από το πανκ.
Έτσι καταστρώνεται το σχέδιο: ο Κροκόδειλας μπαίνει στους υπονόμους και φυτεύει μια βόμβα ακριβώς κάτω από το σταθμό που έχουν στήσει αρχηγείο η μάγισσα κι ο μάγισσος, ενώ οι υπόλοιποι πάνε για να τους καθυστερήσουν και να τους βάλουν κάτω απ'το σημείο που θα σκάσει η βόμβα.
Η μάγισσα τους αντιλαμβάνεται αμέσως κι αρχίζει να τους προβάλλει στο μυαλό τα σώψυχα που λέγανε πριν, κι αρχίζουν να λυγίζουν. Όμως ο Ντιάμπλο δεν την πατάει, καταλαβαίνει ότι είναι κόλπο, παίρνει φωτιά κι αρχίζει να γαμάει τον πάτο του μάγισσου με φλογοβόλο όσο αυτός παίζει με μαγικές ακτίνες.
Α, ταυτόχρονα ξέχασα να σας πω ότι οι μαγικές ακτίνες έχουν φτιάξει μια τεράστια δίνη πάνω απ'το σταθμό που γαμάει το σύμπαν ανάσκελα.
Ο Ντιάμπλο δεν τα καταφέρνει μόνος του, μπαίνουν κι οι άλλοι στο παιχνίδι because family, και τον στριμώχνουν στη γωνία.
Το κόλπο πιάνει, η μπόμπα σκάει, ο μάγισσος ψοφάει και μένει η μάγισσα, η οποία τους λέει κατά βάση, "υπηρετήστε με και θα έχετε ό,τι θέλετε ή θα σας δώσω τα άντερα στο χέρι". Η Χάρλεϊ πλησιάζει την μάγισσα, και καλά ότι θα παραιτηθεί για να μπορέσει επιτέλους να ζήσει τη χαρά της middle class οικογενειακής ζωής, αλλά PLOT TWIST MOTHERFUCKERS! Της λέει "you messed with my family", της ξεριζώνει την καρδιά, την λιώνει κι οι σέρβερ της μάγισσας σβήνουν.
Βαθιά μπαλιά απ'τον Τζιόλη, τη βρίσκει ο Κλάους Αθανασιάδης, περνάει τον Ριμπερί, τον Λαμ, με καταπληκτική ντρίπλα περνάει και τον Νόιερ και ΓΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΛ 1-0 ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΟΚ ΜΕ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΚΛΑΟΥΣ!
Επίσης, αυτό με την καρδιά της μάγισσας δεν είναι κλεμμένο απ'τον Μάγο του Οζ;
Τέλος πάντων, σκάει κι η μαύρη λεσβία, η οποία τελικά δεν είχε πεθάνει, και τους λέει, "ντάξει, καλά κάνατε, τώρα γυρίστε πίσω στις φυλακές σας", αλλά της λένε "not so fast, biatch" κι έτσι βλέπουμε την τελική σκηνή:
Ο Γουίλ Σμιθ επανενώνεται με την κορούλα του έξω από τη φυλακή μια φορά την εβδομάδα, ο Σημαίας επανενώνεται με τη Φρυδού του η οποία δεν είναι πλέον δαιμονισμένη, ο Αυστραλοπίθηκας την πέφτει στη δεσμοφύλακα που τον φυλάει, κι η Χάρλεϊ είναι στο τρελάδικό της και διαβάζει Άρλεκιν με ρόλεϊ στο κεφάλι... ώσπου σκάει ο Τζόκερ που δεν είχε πεθάνει και την ελευθερώνει, KONIEC. Stay tuned for part 2, mofos.
Οκ, αυτό που εκεί στο Χόλιγουντ ξεκινάτε ένα κόνσεπτ που μετά βίας έχει ζουμί για μια ταινία και το τραβάτε για να βγάλει τέσσερις, κάποια στιγμή πρέπει να το κοιτάξετε.
Τελικός απολογισμός; Όπως είπαμε, το σενάριο είναι για πολλά ναρκωτικά. Αλλά το comic relief είναι σε ισορροπία με το ανελέητο ξυλίκι, είναι όσο συναισθηματική χρειάζεται για να ταυτιστείς με τους ήρωες χωρίς να γίνει μπακλαβάς απ'τα σιρόπια, δείχνει τον Τζάρεντ Λέτο να ψοφάει έστω και προσωρινά (seriously, να πα να γαμηθείς Τζάρεντ Λέτο), ωραία εφέ χωρίς να γίνονται κουραστικά, και, φυσικά, Μαργκότ Ρόμπι.
Οπότε ναι, σβήστε κινητά και εγκέφαλο και απολαύστε (όσο μπορείτε, τέλος πάντων, τώρα που σας ξέρασα όλη την ιστορία). Και να πα να γαμηθεί το 3D.
Αυτά, και να προσέχετε μην τα φτιάξετε με παρανοϊκό κλόουν ή δαιμονισμένη μάγισσα.

8 σχόλια:

  1. Ανώνυμος30/8/16 13:13

    Εγώ για την ταινία έχω να πω ότι μακάρι να δούμε μερικές χιλιάδες γκομενάκια ντυμένες Χάρλει Κουίν τις επόμενες απόκριες.

    Πρόεδρας ΑΠΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαλάκα, όχι. Δεν το δέχομαι. Θα γεμίσουμε ένα σωρό μαζικοποιημένες ξεκωλιάρες από γραμμή παραγωγής. Πρέπει επιτέλους να επιστρέψουμε στο εξατομικευμένο ξεκωλιαριλίκι.

      Διαγραφή
    2. Ασε με να ζήσω τ όνειρο! Η Χάρλει Κουίν ήταν από πάντα το αγαπημένο μου κοσπλέι και δεν έχω αξιωθεί να δω ούτε μία από κοντά. Υπάρχει περίπτωση βέβαια να το σιχαθώ σε τόση μαζικοποίηση και δη από γυναίκαι που δε θα το πετύχουν αλλά δε γαμείς!

      Διαγραφή
    3. Ε, ναι, είναι σαν να έχεις πέντε ταψιά μουσακά στο σπίτι, την πρώτη μέρα το τρως γαμιώντας και μετά από δέκα μέρες λες "δε θέλω να ξαναδώ μελιτζάνα για την υπόλοιπη ζωή μου".

      Διαγραφή
    4. Πρόεδρε θα δεις χιλιάδες ντυμένες Harley Quinn τις απόκριες, αλλά το πρόβλημα είναι ότι οι μισές από αυτές θα πρέπει κανονικά να ντυθούν Harley Davidson. Get it; :D
      Μλκ Θωμά, δε διάβαζα το ποστ μονο και μονο επειδή δεν το χα δει και φοβήθηκα τα σποιλερ. Το μετάνοιωσα βέβαια με το που την είδα τη φλόμπα (πριν καμια βδομάδα) γιατί ήταν μια απο τις μεγαλύτερες μαλακίες όλων των εποχών και ω να σου γαμήσω. Βέβαια για τη Μάργκο έχεις δίκιο. Σε κοιτάει λοξά και σου ψήνονται οι νευρώνες που μεταφέρουν το σήμα από πάνω κάτω. Ο Λέτο μαλάκα, έλεος. Έγραψα τη γνώμη μου για αυτόν στο καινούριο ποστ και πρώτον πρώτον τον έχω το γύφτο... τι να πεις.
      ΡΕ ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ

      Διαγραφή
    5. Όπως βλέπεις, το μπλογκ συναγωνίζεται σε κινητικότητα τις απόψεις του ΚΚΕ, οπότε και πολύ γρήγορα σου απαντώ. Νομίζω ότι το έργο παλεύεται αποκλειστικά και μόνο επειδή είναι μέσα η Μαργκό. Επίσης είχε ευχάριστη μουσική. Αυτά βασικά.

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος27/3/17 17:13

    Αυτή η ταινία ήταν ΤΟΣΟ απαίσια που μέχρι στιγμής δεν έχω καταφέρει να την συγκρίνω με τίποτα χειρότερο. Κ όχι τίποτα άλλο, έδωσα μια περιουσία (κυριολεκτικά) για να την δω, την οποία ΙΔΡΩΣΑ να αντικαταστήσω κ με τσούζει μέχρι κ σήμερα. Λατρεύω την υποκειμενική κριτική κ εγώ ΜΟΝΟ τέτοιες κάνω. Κ παρόλο που είμαι γυναίκα, ναι, το παραδέχομαι ότι το μόνο που άξιζε ήταν το κωλαράκι της Κουιν. Αλλά κ πάλι, πόσα ωραία κωλαράκια υπάρχουν; Ουκ ολίγα, κύριοι. Καλησπέρα :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπράβο, μπράβο, ΜΠΡΑΒΟ! Το ρούφιξα...το απόλαυσα...το χάρικα, έσκασα στο γέλιο...νάσαι καλά ρε φίλε, μούφτιαξες τη μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.