Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Tell me, tell me, tell me the answer

You may be a lover but you ain't no dancer.

Τις τελευταίες μέρες ένα είναι το θέμα που επικρατεί στο πανελλήνιο, κι αυτό φυσικά δεν είναι ότι πήγα στην κατασκήνωση του Α Που Θου στο Ποσείδι where the "grass" is free and the girls are pretty, αλλά το δημοψήφισμα.
Δε θα μπω στον κόπο να προσπαθήσω να πείσω κανέναν σας τι θα ψηφίσει γιατί α) αν περιμένετε από μένα να σας βοηθήσω να αποφασίσετε γι'αυτό το θέμα τότε ζήτω που χεστήκατε και β) το ίντερνετ ήδη έχει γεμίσει με ορδές αλαλαζόντων Ελληναράδων που πρεσβεύουν την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια του Όχι.
Αυτό που θέλω να παρατηρήσω είναι ότι αυτοί οι ίδιοι που είναι έτοιμοι την επόμενη ημέρα να τρώνε βραστή υπερηφάνεια και τηγανητή αξιοπρέπεια, μόλις πας να τους κάνεις μια εύλογη ερώτηση της οποίας την απάντηση ξέρουν ότι δε συμφέρει να δώσουν, καταφεύγουν στην κλασική Συριζαίικη επιχειρηματολογική τακτική του "με ρωτάνε για τον ΠΑΟΚ και απαντάω για τον Ηρακλή".
Ας δούμε μερικά αληθινά παραδείγματα,
Ποστάρω εγώ από το κανονικό μου προφίλ στο φατσοτέφτερο το εξής:
Σοβαρά πάντως...αν εσείς οι Συριζαίοι δε θεωρείτε σαν τελειωτική και ντροπιαστική ήττα σας ότι στείλατε τον κόσμο να κάνει ουρές στα ΑΤΜ, ότι υποσχεθήκατε την Ελπίδα και τώρα δεν ξέρουμε τι μας περιμένει σε μια βδομάδα...τουλάχιστον θεωρήστε σαν ήττα ότι καταφέρατε να δικαιώσετε μέχρι και τη Βούλτεψη που έλεγε ότι θα τρέχουμε στα super market να φορτώνουμε κωλόχαρτο.
Απλό και κατανοητό, έτσι;
Σε δύο λεπτά έρχεται απάντηση από Συριζαία.
Ο κόσμος κάνει ουρές στα ΑΤΜ και τα σουπερμάρκετ γιατί του έχουν σπείρει πανικό τα κανάλια της διαπλοκής.
Πιο προβλεπέ κι από το αποτέλεσμα του Ολυμπιακός-Λεβαδειακός τελευταία αγωνιστική και με τον Λεβαδειακό στον πόντο απ'τον υποβιβασμό. Είναι γνωστό άλλωστε ότι για κάθε Συριζαίο που σέβεται τον εαυτό του, το να κατηγορεί τον Μπόμπολα, τον Αλαφούζο και το ΔΟΛ είναι πιο σημαντικό μέρος της μέρας του κι απ'το να βαράει την πρωινή.
Φραπεδιά.
Δεν ξέρω τι νομίζατε εσείς ότι εννοούσα.

Εγώ απ'την πλευρά μου απαντάω:
Δηλαδή ο Τσίπρας τι περίμενε; Ότι τα "κανάλια της διαπλοκής" δε θα το εκμεταλλεύονταν για να "σπείρουν τον πανικό"; Είχε την εντύπωση ότι ο Πορτοσάλτε κι ο Πρετεντέρης θα έδειχναν συμπαράσταση στο σχέδιό του; Δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό σαν δικαιολογία. Ο Πορτοσάλτε κι ο Πρετεντέρης κάνουν τη δουλειά τους και δε θα τους μάθουμε τώρα.
Υ.Γ. Την Τρίτη που θα ανοίξουν οι τράπεζες τι θα έχουν μέσα;
Έχω άδικο σε αυτό που λέω; Είναι σαν να αφήσεις τον Μάικλ Τζάκσον να κάνει μπέιμπι-σίτινγκ στο οχτάχρονο παιδί σου και μετά να πας να του ζητήσεις τα ρέστα επειδή το παιδί ξυπνάει κλαίγοντας τα βράδια.
Είχε την εντύπωση ο Τσίπρας ότι θα μας έφερνε μπροστά σε ένα απ'τα πιο ιστορικά γεγονότα από τη μεταπολίτευση, με μιας βδομάδας προθεσμία, και η μόνη αντίδραση που θα ανέμενε θα ήταν του τύπου "α, οκ, καλά που μου το είπες, τι φαΐ θα φάμε σήμερα;".
Ενώ το δεύτερό μου σκέλος ρωτάει το εξής πράγμα. Ήδη από σήμερα έχουν εξαντληθεί τα εικοσάευρα και τα ΑΤΜ βγάζουν μόνο πενηντάρια. Την άλλη εβδομάδα, έστω κι ότι ανοίγουν οι τράπεζες, με τι σκατά ρευστό θα κινηθεί η αγορά; Και γι'αυτό ο Μπόμπολας κι ο Αλαφούζος θα φταίνε;
Και τώρα έρχεται η απάντηση στα δύο σαφέστατα ερωτήματα που έθεσα.
Ο αντίπαλος είναι ισχυρός, αλλά η μάχη δεν έχει τελειώσει.
Priceless. Μαλάκες μου, priceless. Για όλα τ'άλλα υπάρχει η Μάστερκαρντ, μιλάμε για τόσο priceless.
Όχι απλά απάντησε σε μηδέν απ'τα δύο ερωτήματα που έθεσα, αλλά απάντησε με τόσο εμφυλιακού τύπου ρητορεία που απορώ πώς δεν έκλεισε την απάντησή της με το "Ραντεβού στα γουναράδικα".
Σε αυτό το σημείο νιώθω ανεξήγητα την ανάγκη να αναφέρω το εντελώς άσχετο γεγονός ότι η εν λόγω τύπισσα σπουδάζει εδώ και κάτι χρόνια στην Οξφόρδη.
Κι εγώ ξέρω να πουλάω συμπαράσταση στους πρόσφυγες της Συρίας από τo Λοσάντζελε.

Ας πάμε σε ένα άλλο παράδειγμα. Επειδή άμα είσαι Συριζαϊκή κυβέρνηση πρώτα σου βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι του "τάζω λαγούς με πετραχήλια", ο υπουργός συγκοινωνιών ανακοίνωσε ότι για την εβδομάδα που θα είναι κλειστές οι τράπεζες οι συγκοινωνίες θα είναι δωρεάν.
Αυτό βέβαια μόνο για την Αθήνα, γιατί ως γνωστόν άμα περάσεις τον Άγιο Στέφανο και την Ελευσίνα δεν είναι ελληνικό κράτος αλλά Μόρντορ και στη Μόρντορ εφαρμόζεται ο νόμος του Σάρουμαν.
Και βγαίνει λοιπόν ένας πανηγυρτζής της περηφάνειας και της αξιοπρέπειας να πανηγυρίσει το "τι ωραία, τι καλά, θα έχουμε τζάμπα λεωφορεία". Και του απαντάει ο άλλος:
Φαντάζομαι ότι οδηγούνται και συντηρούνται από εθελοντές και καύσιμα και ρεύμα είναι με ευγενική χορηγία κάποιου (Μαδούρο, Φωτόπουλου κλπ.). Σε διαφορετική περίπτωση για κάντε έναν κόπο να στείλετε τον λογαριασμό στην "κυβέρνηση". Όχι από τα ταμεία του κράτους όμως η πληρωμή του, από τα κομματικά - και αν δεν επαρκούν ας τα πάρουν από τους ψηφοφόρους τους... Τζάμπα μαγκιές με δημόσιο χρήμα - είναι και ποινικό αδίκημα για όσους το ξεχνάνε...
Προσπεράστε το εριστικό ύφος του τυπά (αν και στο συγκεκριμένο μαλακιστήρι που απαντούσε και λίγα του σούρνει κάθε φορά) και επικεντρώστε στην ουσία αυτού που λέει. Το κόστος που θα χρειαστεί για να εκτελούνται όλες οι συγκοινωνίες της Αθήνας δωρεάν για μια εβδομάδα βγαίνει στα πέντε εκατομμύρια ευρώ.
Αυτά πού θα τα βρούνε; Το "λεφτά υπάρχουν" το έλεγε κάποιος άλλος πρωθυπουργός του Ελλαδιστάν κι όλοι ξέρουμε πώς κατέληξε εκείνη η ιστορία.
Η απάντηση είναι η εξής:
Περιμενα οτι υπαρχει και ενα οριο ξεφτιλας που μπορεις να πρεσβευσεις.. Με ακυρωνεις συνεχεια! Εδω μιλαμε για την δωρεαν μετακινηση του κοσμο για μια δυσκολη βδομαδα και εσυ μου λες απο που θα τα βγαλουμε.. Αντι να χειροκροτησεις την πρωτοβουλια και να ξεκολλησεις για ΜΙΑ φορα και να δεις το ανθρωπινο καλο, εσυ φερεσαι, ως συνηθως με την μικροτητα που σε χαρακτηριζει! Τα περαστικα μου!!
Προσέξτε πόσο εμπεριστατωμένα εκπονεί το σχέδιό του για την εύρεση των πέντε εκατομμυρίων ευρώ που θα χρειαστούν γι'αυτή την τόσο άξια χειροκροτήματος πρωτοβουλία.
Οι άνθρωποι έχουν λάβει τέτοια εκπαίδευση στο να μην απαντάνε ποτέ σε αυτό που τους ρωτάνε, που σε λίγο δε θα απαντάνε καν στην ίδια γλώσσα. Θα τους ρωτάς κάτι στα ελληνικά κι αυτοί θα σου απαντάνε "Американская фирма Transceptor Technology приступила к производству компьютеров «Персональный спутник".

Βέβαια μία είναι η ερώτηση στην οποία κανείς από αυτούς δεν πρόκειται να δώσει την παραμικρή απάντηση:
Τι θα γίνει μετά το όχι.
Αυτά, και να προσέχετε μη σας κλέψουν τη σειρά στην ουρά του ΑΤΜ.

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

Στυλό...δελτίο...πρακτορείο!

Ένα από τα καλά που έχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δε σε αφήνει να βαρεθείς ποτέ.
Κι ενώ είχαμε συνηθίσει το μπαράζ "πρώτη-φορά-αριστερά" από συνήθεις ύποπτους όπως η Ζωάρα, ο Γιάνης με το ένα νι κι ο Πίσω από τις Λέξεις πρωθυπουργός μας, κάποιες φορές τις καλύτερες μελωδίες μας τις προσφέρουν τα δεύτερα βιολιά.
Enter Κώστας Λαπαβίτσας.
Λαπαβίτσας: «Να πάμε σε δραχμή και δελτίο στα τρόφιμα»
...Ερωτηθείς αν αναφέρεται σε δελτίο απάντησε: «Ναι, μιλάμε για μια διαδικασία με δελτίο. Αφήστε με να σας πω μερικά πράγματα. Η Ελλάδα είναι στη μέση μιας ανθρωπιστικής κρίσης. Υπάρχει ήδη δελτίο στη χώρα, μόνο που περνάει μέσα από το πορτοφόλι. Μεγάλα τμήματα του πληθυσμού δεν έχουν αρκετά χρήματα για να φάνε, υπάρχουν εκείνοι που στηρίζονται σε φυλλάδια και στα λεγόμενα κοινωνικά παντoπωλεία, με άλλα λόγια μέρη όπου τα τρόφιμα είναι διαθέσιμα σε χαμηλές τιμές και ούτω καθεξής. Ναι, αυτά είναι μηχανισμοί με δελτία, που υπάρχουν ήδη».
Δελτίο! Γιατί, από τα τόσα πράγματα που θα μπορούσε η Ελλάδα να μοιάσει στη Σοβιετική Ένωση, αυτό που φάνηκε στον Λαπαβίτσα πιο ενδιαφέρον ήταν το να πρέπει να περιμένουμε στις ουρές για τον άρτον ημών τον επιούσιο δος ημίν σήμερον και άφες ημοίς από τα ωφελήματα ημών και θα απαγγείλω όλο το Πάτερ Ημών άμα δε με κόψετε.
Δηλαδή υπήρχαν και θετικά πράγματα να ζηλέψει κανείς απ'τη Σοβιετική Ένωση; Βεβαίως. Ήταν παγκόσμια υπερδύναμη στον αθλητισμό, έπαιρνε όλα τα μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες, έστειλε τον πρώτο σκύλο στο διάστημα και όλα τα μικρά κοριτσάκια μάθαιναν μπαλέτο.
Πού είναι οι εκατοντάδες μπαλαρίνες που θα έπρεπε να έχουμε στη χώρα μας;
Δυστυχώς, η Σοβιετική Ένωση ως γνωστόν ηττήθηκε κατά κράτος όταν ο Ρόκι Μπαλμπόα συνέτριψε τον μεγάλο του αντίπαλο Ιβάν Ντράγκο και απέδειξε για άλλη μια φορά ποιος είναι ο καλύτερος πυγμάχος του σύμπαντος.

Η Σοβιετική Ένωση έμεινε για μερικά ακόμα χρόνια στη μηχανική υποστήριξη, αλλά, με αυτόν τον εξευτελισμό να τη βαραίνει, καθώς και την ήττα στο Ευρωμπάσκετ από τις βολές του Καμπούρη υπό τους ήχους του Τιρινίνι, τελικά κατέρρευσε το 1991, οπότε και η ανθρωπότητα συμφώνησε ότι ο κομμουνισμός ήταν ένα αποτυχημένο πείραμα που δεν υπήρχε λόγος να επαναληφθεί, σαν τις προσπάθειες του Σάμι Χέιγκαρ ως τραγουδιστή των Βαν Χέιλεν.
-Καιρό δεν είχες να μας ζαλίσεις τα παπάρια με την αγαπημένη σου μπάντα που δεν έχει βγάλει σωστό δίσκο απ'το 1984;
Δύο ολόκληρους μήνες.
Παρ'όλα αυτά ο Λαπαβίτσας υποστηρίζει την επιλογή του λέγοντας ότι "ήδη υπάρχει δελτίο στη χώρα...υπάρχουν εκείνοι που στηρίζονται σε φυλλάδια και στα λεγόμενα κοινωνικά παντοπωλεία".
Έχω να δω άνθρωπο να μπλέκει τόσο άσχημα τη βούρτσα με την πούτσα από εκείνη την τσόντα που η Τζίνα Χέιζ παρίστανε την κομμώτρια.
Κι επειδή ήδη κάποιοι ζουν με αυτού του είδους το "δελτίο", πρέπει να ζήσουν όλοι; Φυσικά! Πρώτη φορά αριστερά λέμετε! Είμαστε όλοι ίσοι αφού!
Απλά μερικοί είναι λίγο πιο ίσοι από τους υπόλοιπους.
Την επόμενη βέβαια μέρα ο Λαπαβίτσας κατάλαβε ότι παίχτηκε μαλακία και βγήκε και δήλωσε στην Πόπη-μιλφάρα-Τσαπανίδου ότι παρερμηνεύθηκαν τα λεγόμενά του:
«Αυτό είναι μία συνέντευξη που είχα δώσει πριν από μήνες στο περιοδικό Jacobin και η οποία ανασύρθηκε από διάφορους καλοθελητές», είπε και πρόσθεσε: «Μίλησα για rationing, που σημαίνει ιεράρχηση αναγκών, δηλαδή ότι σε περίπτωση που χρειαστεί να γίνει αυτή η δουλειά θα πρέπει να φροντίσουμε ότι αυτοί που χρειάζονται φάρμακα για παράδειγμα να τα παίρνουν πρώτοι».
...καταλάβατε; Δεν είπε τίποτα για δελτίο ο άνθρωπος! Είπε ότι θα γίνεται rationing. Δηλαδή ότι τα είδη πρώτης ανάγκης θα μοιράζονται κατά προτεραιότητα. Τι σχέση έχει αυτό με το δελτίο; Καμία απολύτως. Δεν είναι Γιάννης. Είναι Γιάνης με ένα νι.
Καλοθελητές ρε πούστη μου. Τι κακό κάνουν αυτοί οι καλοθελητές.
Ας επιστρέψουμε τώρα μερικούς μήνες πίσω, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ κατακτούσε την πρώτη θέση στις εκλογές με το σύνθημα "Η Ελπίδα Έρχεται".

Δε θα βαρεθώ ποτέ αυτό το λογοπαίγνιο.
Ας κάνουμε τώρα μια γλωσσολογική ανάλυση για το δελτίο και την ελπίδα, και κατά πόσον μπορούν να συνδυαστούν στην ίδια πρόταση.
Υπάρχει το δελτίο ειδήσεων. Επειδή συνήθως το δελτίο ειδήσεων μιλάει για τη Μέρκελ, την Τρόικα που τώρα τη λέμε Θεσμούς, το Μνημόνιο που τώρα το λέμε Νέο Πρόγραμμα και διάφορα τέτοια, συνήθως δεν είναι πηγή ελπίδας.
Παρ'όλα αυτά πάντα υπάρχει η σκόρπια καλή είδηση που λέει ότι ανοίγουν νέες θέσεις εργασίας ως "αράπης που κάνει αέρα με μπανανόφυλλο" ή ότι βρέθηκε επιτέλους η θεραπεία για το γκέιτζ ή ότι ο Τζάστιν Μπίμπερ αποσύρθηκε επιτέλους από τη μουσική.
Επομένως δεν είναι εντελώς ασύμβατες οι έννοιες.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει το δελτίο στοιχήματος, Τζόκερ ή άλλου τυχερού παιγνίου. Εδώ έχουμε να κάνουμε κατ'εξοχήν με την ελπίδα, αφού κάθε φορά ελπίζεις ότι δε θα σε πετάξει πάλι στον κουβά η πουτάνα η Μπούρσασπορ και θα μπορέσεις να πληρώσεις ρεύμα τον επόμενο μήνα.
Και μετά πάμε στο δελτίο με την έννοια "το χαρτί που σου λέει ότι δικαιούσαι μόνο δύο ρολά κωλόχαρτο κάθε εβδομάδα". Λοιπόν, όταν έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο όπου αυτού του είδους το δελτίο είναι μέρος της καθημερινότητάς μας, δεν υπάρχει ελπίδα. Δεν ανήκει σε αυτόν τον πλανήτη η ελπίδα. Περνάει ξυστά από κάποιο παράλληλο σύμπαν, στο οποίο οι λέξεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δεν ανήκαν στο λεξιλόγιο των Ελλήνων και όλοι ζούσαμε καλύτερα.
Ήρθε η Ελπίδα, ε;
Ε, κοίτα, η Ελπίδα ήρθε, αλλά δεν ήρθε σε μεγάλη ποσότητα και...να...δεν επαρκεί για όλους, οπότε θα την παίρνετε λίγη λίγη με δελτία για να φτάσει.
Άλλωστε, η Ελπίδα is like oxygen. You get too much, you get too high.

Αλλά ας μην πέσουμε να φάμε τον άνθρωπο. At the down down of the writing, είναι και η επιστροφή στη δραχμή ένα σενάριο. Είναι και το να φτάσουμε σε δελτίο ή σε rationing (η υπόθεσή μου για την αγάπη των Συριζαίων να αλλάζουν όλες τις λέξεις είναι ότι για Χριστουγεννιάτικο δώρο έπαιρναν κάθε χρόνο από ένα λεξικό) ένα worst case scenario, έτσι δεν είναι;
Να υποθέσουμε, λοιπόν, σε αυτή την περίπτωση, ότι ο Λαπαβίτσας δε θα βρεθεί όλως τυχαίως στο πρώτο ελικόπτερο για τα Νησιά Χάμπουργκερ. Έτσι, Λαπαβίτσα;
Ότι δε θα έχει βγάλει όλα του τα λεφτά σε λογαριασμό στην Ελβετία, σε ζεστό και λαχταριστό δολάριο αντί για νόμισμα που τελικά θα αξίζει λιγότερο απ'το χαρτί που τυπώνεται. Έτσι, Λαπαβίτσα;
Ότι δε θα κυκλοφορεί μάγκας κι άνετος και μοστράτος με τον μισθό που του σκάει το φημισμένο Πανεπιστήμιο του Πούτσεστερ όπου είναι καθηγητής, σε αγγλική λίρα βεβαίως, όσο εμείς θα βλέπουμε να μας πηδάνε τις γυναίκες για ένα καλσόν. Έτσι, Λαπαβίτσα;
Ότι θα περιμένει κι αυτός υπομονετικά, μαζί με τους απλούς πολίτες που τον στήριξαν και τον ψήφισαν, στην ίδια ουρά που περιμένουμε όλοι μας για να πάρει κι αυτός τις δύο κονσέρβες Ζβαν που θα του αναλογούν. Έτσι, Λαπαβίτσα;
Έτσι, Λαπαβίτσα. Κανονικά και με το νόμο. Γιατί ο νόμος της ζωής λέει ότι αυτοί που λένε τις μεγάλες κουβέντες πρέπει να έχουν και τα αρχίδια να τις υποστηρίξουν και να υποστούν τις συνέπειές τους.
Κι αν η αγγελία σου στο Ebay, Λαπαβίτσα, γράφει πάνω στο κουτί "Ελπίδα", κι εγώ επενδύω στην αγγελία σου με την ψήφο μου, και έρχεται το κούριερ, κι ανοίγω το κουτί και βλέπω μέσα δραχμή, δελτίο και εξαθλίωση, κι εσύ είσαι άνετος και κύριος, τότε, Λαπαβίτσα, θα σου πάρει ο διάολος τον πατέρα.
Κατάλαβες, Λαπαβίτσα;
ΘΑ ΣΟΥ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ!

Μετά τη Ματίνα Μανταρινάκη, δικαιώνω και την Κατερίνα Σοφιανού.
Σε λίγο θα ακολουθήσει και ο Σμήναρχος Κάκαλος.
Αυτά, και να προσέχετε μη σας πηδήξουν τη σειρά στην ουρά για τα νερόβραστα φασόλια και μείνετε με το πουλί στο χέρι.

Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Dafuq? part Feroe

Ως γνωστόν, ο τελικός σκοπός της εξεταστικής για κάθε φοιτητή που σέβεται τον εαυτό του είναι να απομείνει με ακριβώς μηδέν λειτουργικά εγκεφαλικά κύτταρα στο τέλος της.
Φοβούμενος ότι δε θα κατάφερνα να πετύχω το απαραίτητο κάψιμο φαιάς ουσίας μόνο με το να διαβάζω μηχανολογικά μαθήματα στα οποία οι καθηγητές θα πετύχαιναν και αρνητικό ποσοστό επιτυχίας αν αυτό δεν απαγορευόταν από κάποιον νόμο των μαθηματικών, είπα να κατεβάσω το Τέτρις στο κινητό μου.
Ξεκινάω λοιπόν να παίζω το μοναδικό σοβαρό επίτευγμα της Σοβιετικής Ένωσης μετά το παγωμένο καυλί αρκούδας που έριξαν στους Ναζοί κατά τον Βήτα Μπαγκόσμιο Μπόλεμο, το οποίο περιγράφουν πολύ καλύτερα από μένα οι Αξέπτηδοι στο άσμα που ακολουθεί...

...κι αφού τέλος πάντων έρχεται η αναπόφευκτη ήττα γιατί περιμένεις πάντα εκείνο το γαμημένο μακρυνάρι κι αντί γι'αυτό έρχονται τέσσερα συνεχόμενα ζήτα ενόσω το μακρυνάρι σε έχει γραμμένο στα παπάρια του σαν τη γκόμενα που επιμένει να σε συστήνει παντού σαν "κολλητό" της ενώ όλος ο κόσμος ξέρει ότι δοθείσης της ευκαιρίας θα της άνοιγες τον πάτο σε διάμετρο πυροσβεστικής μάνικας, λέω, οκ, πάμε ξανά απ'την αρχή.
Κι αντί να πάει ξανά απ'την αρχή, αρχίζει και παίζει διαφήμιση της Kia σε βίντεο.
Ήταν ένα πρόβλημα στο οποίο η πολύ απλή λύση ήταν να κλείσω το ίντερνετ, αλλά...
...αλλά τι στον μπούτσο πάει στραβά με την κοινωνία;
Ρε μαλάκες, δε μιλάμε για το τρελό simulation πολέμου σε πραγματικές πίστες στο Ιράκ ή στο Βιετνάμ ή όπου αλλού έγινε σωστός κι αρχιδάτος πόλεμος την προηγούμενη χιλιετία, που τρέχει σε επεξεργαστή εκατόν οχτακοσίων γκιγκαχέρτζ και έχει τόση αληθοφάνεια που πηδάς τη Βιετναμέζα πόρνη και την επόμενη μέρα έχεις κολλήσει αληθινή σύφιλη.
Μιλάμε για το γαμημένο Τέτρις. Όποιος ξέρει να γράψει τρεις σειρές Java, σου έχει προγραμματίσει το Τέτρις σε ένα απόγευμα. Ο Σοβιετικός που το έγραψε το 1984 το έκανε ενώ τον σημάδευαν με ένα Καλάσνικοφ και η μόνη του ανταμοιβή ήταν ότι θα έχει προτεραιότητα στην ουρά για το κωλόχαρτο (πηγή: Wikipedia).
Κι εσείς πάτε και μου βάζετε διαφημίσεις για να βγάλετε κέρδος από το γαμημένο Τέτρις.
Βάλαμε άντμπλοκ στα πισιά μας για να μπορούμε να ψωλαρμενίζουμε στο Γιουτιούμπ χωρίς να μας διαταράσσει τη νιρβάνα το γαμημένο σκιουράκι του Νεσκαφέ (παίζει ακόμα αυτή η διαφήμιση; Εγώ δεν ξέρω, γιατί-χα!-έχω άντμπλοκ), κι αυτός σου βάζει διαφήμιση στο Τέτρις.
Ξέρετε τι είναι αυτό;
Αυτό είναι η απόλυτη και ολοκληρωτική επικράτηση του καπιταλισμού.
Ρε, έχουτε αποθρασυνθεί τελείως να πούμε. Σε λίγο θα σηκωθεί το σαπισμένο κουφάρι του Στάλιν από τον τάφο και θα μας κυνηγάει με το σφυροδρέπανο.
Και τώρα που το σκέφτομαι η φάση "Ζόμπι Στάλιν" είναι γαμώ τις ιδέες για ταινία και κατοχυρώνω από τώρα τα πνευματικά δικαιώματα.
Ο κόσμος έχει χαζέψει τελείως. Έπρεπε να το είχαμε καταλάβει από τότε που άρχισε να γίνεται της μόδας η αλάδωτη πίτα στα σουβλατζίδικα.
Κάποτε το να μπεις σε σουβλατζίδικο ήταν η ύψιστη πράξη ανδρείας. Έμπαινες μέσα με πλήρη συνείδηση ότι δε θα έβγαινες ποτέ ξανά ο ίδιος. Ότι ένα κομμάτι του εαυτού σου (συγκεκριμένα το έντερό σου) θα πέθαινε. Μερικοί έγραφαν τη διαθήκη τους με αίμα από τις φλέβες τους στον τοίχο.
Και ξαφνικά βλέπεις τον κάθε μαλάκα να πηγαίνει στο σουβλατζίδικο και να ζητάει αλάδωτη πίτα και φιλέτο κοτόπουλο και μαρούλι και με χωρίς πατάτες και να του κάνουν μασάζ στα πόδια και να κουτσομπολέψουν για το ποιο ήταν το καλύτερο τραγούδι που πήγε ποτέ στη Γιουροβύζιον.

Όχι, δεν ήταν αυτό. Εννοείται πως το καλύτερο τραγούδι που πήγε ποτέ στη Γιουροβύζιον είναι το Σαγκαπό Ες Έι Τζι Έι Πι Όου του τιτάνα Μιχάλη Ρακιντζή, αλλά το θέμα μας είναι τα σουβλατζίδικα.
Α και γαμήσου, τύπε που το παίζεις υγιεινιστή στο σουβλατζίδικο. Με το που περνάς την πόρτα απ'τα Σπάτα ή το Σαββίκο ή τον Γύρο της Αριστοτέλους ή (ο θεός να μας φυλάει) τον Πρασσά, έχεις αποδεχθεί τους όρους χρήσης και ξέρεις ότι κάθε μπουκιά που τρως θα προσθέτει συν δέκα στη χοληστερίνη σου.
Ε, αν είναι να κάνεις φλωριές με του σουβλατζίδικο, χέσε μας. Go hard or go home, muthafucka. Να πας να φας κανένα φρόζεν γιόγκουρτ μαζί με τις χιπστερογκόμενες που οδηγάνε Ντεσεβό και νομίζουν ότι όποιος δεν ακούει Mumford And Sons κατέβηκε από την Κάτω Βλαχούτσα.
Αλλά επειδή δεν έχω κάψει αρκετά τον εγκέφαλό μου με το Τέτρις, τη Μηχανική Ρευστών και την ηθική ακεραιότητα του πιτόγυρου, θέλω να σας θέσω το εξής ερώτημα: ποιος θα λέγατε ότι είναι ο μεγαλύτερος εξευτελισμός που έχει υποστεί το ελληνικό έθνος τα τελευταία χρόνια;
Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, που με δουλικότητα παραχώρησε κάθε ίχνος κυριαρχίας στη Φράου Μέρκελ;
Η συγκυβέρνηση ΣΑΝΕΛ, που υποσχόταν ότι θα παίζει το ζουρνά κι η Μέρκελ θα χορεύει και τελικά ο Αλέξης κατέληξε κι αυτός να γλείφει μπότα;
Το ότι η Χρυσή Αυγή, ένα κώμα αμόρφοτων τραμπούκον ναιοναζηστόν  κατέληξε να ψηφίζεται από το εφτά τοις εκατό του πληθυσμού;
Λάθος, λάθος, λάθος και λάθος.
-Αφού μόνο τρεις ήταν οι προτάσεις, πού έβγαλες εσύ τέσσερα λάθη;
Το τέταρτο λάθος ήταν ότι έβγαλα τέσσερα λάθη με τρεις προτάσεις.
Σας ρδέμπεψα, ε;

Και τώρα θα σας πω ποιος είναι ο μεγαλύτερος εξευτελισμός που έχει υποστεί το ελληνικό έθνος τα τελευταία χρόνια.
Το ότι έχασε δύο φορές στη σειρά από τα Νησιά Φερόε.
-Ε...χεστήκαμε και το υποβρύχιο του Τσοχατζόπουλου έγειρε;
Όχι τόσο γρήγορα. Πόσοι από εσάς μπορείτε να μου δείξετε πού βρίσκονται τα Νησιά Φερόε στο χάρτη; Πάω στοίχημα ότι άμα σας το ζητήσω, θα δείξετε στην τύχη κάπου αόριστα προς την κατεύθυνση της Μογγολίας και μετά θα βάλετε τα κλάματα.
Στα Νησιά Φερόε δεν υπάρχει πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Η Εθνική τους είναι ουσιαστικά όποιος παίζει κανένα πέντε επί πέντε μια φορά το μήνα και είναι εύκαιρος όταν προγραμματιστεί το ματς.
Κι αυτοί οι τύποι, που τα πρωινά δουλεύουν σαν δάσκαλοι ή σαν μπετατζήδες, παίζουν με τυπάδες που γίνονται μεταγραφή στη Φούλαμ για δεκαπέντε εκατομμύρια και δεν μπορείς στο γήπεδο να ξεχωρίσεις ποιος είναι ο ποδοσφαιριστής και ποιος είναι ο μπετατζής.
Την πρώτη φορά λέγαμε εντάξει, δεν παίζει να χάσανε στα ίσια απ'τα Νησιά Φερόε, η κλίκα των αποδυτηρίων έκατσε κι έχασε επίτηδες γιατί ήθελαν να ξεφορτωθούν το Ρανιέρι, οκ, το κατάπιαμε κι αυτό, λέμε δε θα ξαναγίνει τέτοιο ξεφτιλίκι.
Αλλά όχι. Αυτή τη φορά δεν υπάρχει δικαιολογία. Μας έχουν πιάσει πελάτες τα Νησιά Φερόε. Όχι η Γερμανία, όχι η Ισπανία, όχι η Αργεντινή. Τα Νησιά Φερόε. Οι έντεκα καλύτεροι ποδοσφαιριστές της Ελλάδας παίζουν μπάλα με τους έντεκα καλύτερους ταξιτζήδες της χώρας που έχει περισσότερα πρόβατα από ανθρώπους, και τρώνε πούτσα εντός, εκτός κι επί τα αυτά.
Την επόμενη φορά που ο Μπαρουφάκης θα πάει να διαπραγματευτεί με τον Σόιμπλε, αυτός θα του πει "Άσε μας ρε τζιτζιφιόγκο να πούμε. Σε κέρδισαν μέσα-έξω τα Νησιά Φερόε, που τους νικάω κι εγώ με το αναπηρικό καροτσάκι. Εξαφανίσου από μπροστά μου και την επόμενη φορά που θα σε δω να έχεις πάει τον βασικό μισθό στα τρία κατοστάρικα".
Για τέτοιο ξεφτιλίκι μιλάμε.
Αυτά, και να προσέχετε μην χάσετε στο Τέτρις γιατί δεν έρχεται το μακρυνάρι.

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015

Τα πιο fail ονόματα μαγαζιών

Ας αρχίσουμε με ένα κουίζ. Τι είδους μαγαζί πιστεύετε ότι θα είχε τον τίτλο "Pink Monkey Pleasure Stores":
α) Ένα μαγαζί με δονητές, μαστίγια, διαφόρων αποχρώσεων και γεύσεων φαγώσιμα εσώρουχα και γενικά είδη σεξουαλικής ανωμαλίας.
β) Ένα πολύ εξωτικό μπουρδέλο.
γ) Ένα υπερβολικά εξωτικό μπουρδέλο στο οποίο αντί για πουτάνες έχουν πραγματικές ροζ μαϊμούδες.
...
Συγχαρητήρια, χάσατε. Είναι καφεδοφαγάδικο. Άρα ή εγώ είμαι ο ανώμαλος που δε λερώνω σωβρακάκι σε κάθε τζούρα φραπέ που τραβάω, ή κάποιοι έχουν υπερβολική αυτοπεποίθηση στο πόση ευχαρίστηση μπορεί να αντλήσει κανείς από έναν γκαϊφέ σε πλαστικό ποτηράκι.
Αλλά ας δούμε μερικούς άλλους επιχειρηματίες που είχαν επίσης κακές ιδέες για την επωνυμία της επιχειρήσεώς τους. Και ναι, είναι όλα αληθινά μαγαζιά.
  • Flocafe
    ...δεν είμαι ο μόνος που αυτή η ονομασία με οδηγεί σε έναν συνδυασμό από τα δύο συνθετικά αυτής της λέξης, ε; Φλόκια και καφέ δηλαδή. Κι αυτός είναι ένας συνδυασμός που δε θα έπρεπε να υφίσταται.
  • Hisamitsu (Φαρμακευτική)
    Οκ, αυτή η εταιρεία είναι γιαπωνέζικη και στα γιαπωνέζικα το Hisamitsu μάλλον σημαίνει "η θεραπευτική δύναμη του πλουτωνίου 239" ή κάτι τέτοιο. Αυτή η εταιρεία βγάζει κάτι έμπλαστρα. Η διαφήμιση ήρθε έτοιμη στην Ελλάδα απ'έξω. Και τώρα επειδή ο τυπάς στο μοντάζ βαριόταν να κάνει τριών λεπτών δουλειά για να κόψει το όνομα της εταιρείας από το τέλος του διαφημιστικού, τώρα όλοι μας έχουμε την εντύπωση ότι τα εν λόγω έμπλαστρα είναι εμποτισμένα με τα χύσα του Μήτσου. Flocafe, κανείς;
  • S&M Bros Ανταλλακτικά
    Ξέρετε γιατί είναι φέιλ αυτό το όνομα; Lost potential. Θα μπορούσε να είναι ένα υπόγειο μπουντρούμι, χωμένο σε ένα πλακόστρωτο μεσαιωνικό σοκάκι, όπου αυταρχικές αφέντρες μαστιγώνουν αλύπητα υποτακτικά σιχάματα. Και είναι φαναρτζίδικο. Ξενέρα.
  • Αρτοποιία Μασούγκα
    Άλλο ένα lost potential. Ένα "ε" μακριά απ'τον πιο ντεθ μέταλ φούρνο όλων των εποχών.
  • Τσερλίδης (ξηροί καρποί)
    Γενικά είναι ασφαλής επιλογή να βγάζεις την επιχείρησή σου με το επώνυμό σου. Η επιλογή αυτή δεν είναι ασφαλής όταν πουλάς πράγματα που τρώγονται και το επώνυμό σου παραπέμπει στα συμπτώματα της γαστρεντερίτιδας.
  • Μένιος Rock Shop (ρούχα, κοσμήματα και μπιχλιμπίδια)
    Αν σε λένε Μένιο, θα έπρεπε να έχεις καντίνα στην Εθνική. Ή να είσαι υπουργός του παλιού καλού ΠΑΣΟΚ. Και θες να μας πείσεις ότι το εμπόρευμά σου είναι βραχιόλια με καρφιά και μπλουζάκια με στάμπες Motley Crue. Υποθέτω ότι ο ξάδερφός σου θα έχει το "Rock Bar Βάγγος".
  • KAKA-The Sensual Bar
    Με ένα όνομα που στην καλύτερη παραπέμπει στον πάλαι ποτέ ποδοσφαιριστή της Μίλαν και στη χειρότερη στο χέσιμο, το Kaka-The Sensual! Bar δεν είναι στις ακτές της Κοπακαμπάνας, αλλά στον Εύοσμο, την Πανευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Καγκούρων για το 2015.
  • Μπρόκολο (μπαρ)
    Όχι ρε φίλε. Δεν πάει έτσι. Το μπρόκολο είναι το πιο ξενέρωτο απ'όλα τα λαχανικά. Η μελιτζάνα, το καρότο και το κολοκύθι δείχνουν το μπρόκολο με το δάχτυλο και γελάνε. Κι εσύ βγάζεις το μπαρ σου Μπρόκολο. Άντε και Σπιρουλίνα.
  • Μαιευτήριο (μπαρ)
    -Ρε συ, πάμε ένα Μαιευτήριο να χτυπήσουμε κανένα γκομενάκι;
    -...σε παρακαλώ, πες μου τουλάχιστον ότι εννοείς τις μανάδες.
  • Το Δέντρο στο Μπαρ
    Θυμάστε στην "Κατοικία των Θεών" που ο Πανοραμίξ είχε φτιάξει κάτι μαγικά βελανίδια που γίνονται δέντρα σε δευτερόλεπτα, κι ο Οβελίξ του έπεσε κατά λάθος ένα μέσα στο σπίτι και στο επόμενο καρέ το δέντρο είχε τρυπήσει τη στέγη; Κάτι τέτοιο υποπτεύομαι πως συνέβη εδώ πέρα.
  • Cafe Mera (Δαπιτοκαφετέρια)
    Οι Ρώσοι στη γλώσσα τους δεν έχουν το γράμμα θήτα, οπότε ο Θεόδωρος γίνεται Φιοντόρ, η Θεσσαλονίκη γίνεται Φεσσαλονίκη κι εγώ αν πω ότι το Κάθε Μέρα γίνεται Κάφε Μέρα γίνομαι ρατσιστής.
  • Bazouka (γυναικεία ρούχα)
    Γιατί όταν θες να πουλήσεις φούστες, μπλούζες και ζακέτες σε τρέντι χρώματα για τη μόδα της άνοιξης που μας έρχεται, η εικόνα που θες να προωθήσεις είναι ένα όπλο που πετάει ρουκέτες.
  • Φελέκης (ηλεκτρικά είδη)
    Ποιος από μας, άλλωστε, δεν έχει τύχει να του χαλάσει η τοστιέρα ή να του καεί το βίντεο και να αναφωνήσει οργισμένος "Γαμώ το Φελέκη μου!".
  • Άριστο & Τέλειο (κυλικεία σχολών ΑΠΘ)
    Καταλάβατε;... Είναι τα κυλικεία στο Αριστοτέλειο!...Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, και τα λέμε έτσι γιατί είναι και Άριστα και Τέλεια! Χα...χα...χα...να βράσω τα κυλικεία σας.
  • Μαμούνια Live
    Σταθερή αξία στη νύχτα της Θεσσαλονίκης.
  • Καμένη Γωνιά (ψησταριά)
    Η εν λόγω ψησταριά είναι στη Βασιλίσσης Όλγας, ανάμεσα στο συνεργείο αυτοκινήτων "Ο Στραπατσαρισμένος" και στον παιδικό σταθμό "Η Τρύπια Καπότα".
  • Γάτσα-γάτσα-είναι ώρα για μπουγάτσα!
    ...γαμώ τη Μπαναΐα σου. Από αντίδραση και μόνο θα φάω γύρο.
  • Γυροπλάτανος
    ...κάτι σε κοτόπουλο μας βρίσκεται;
  • Κοτομπλόκο
    ...οκ, άλλη μια προσπάθεια στα σουβλάκια μήπως;
  • Suv Lucky
    ...we're up all night to Suv Lucky.

    Ήμουν υποχρεωμένος. Οκ, πάμε για λουκάνικα!
  • Τη Λουκανίσαμε
    Τη λουκανίσαμε δε θα πει τίποτα. Ενώ αυτό το μαγαζί βρίσκεται στη Βαλαωρίτου, λίγο παρακάτω, στα Λαδάδικα που πουλάνε αυτό που θες-τόσα δίνω-πόσα θες, έχουμε αυτό:
  • Μπάχαλο-The Drunk Room
    Ξέρεις ότι ένα μαγαζί παίζει μόνο τζαζ και απαλές μελωδίες με άρπα όταν λέγεται Μπάχαλο.
  • Το βραστό...ψήνεται;
    Κι επιστροφή στα σαβουροφάγια. Αυτό το οξύμωρο μαγαζί είναι βασικά φραντσάιζ του "Το βραστό μακαρόνι", το οποίο πλέον άνοιξε και υποκατάστημα μέσα στον σιδηροδρομικό σταθμό που λέγεται "Το βραστό πάει τρένο". Είναι λες και ονειρεύονταν ότι θα τους βάλω μια μέρα σε αυτή την ανάρτηση.
  • Hotel Καστοριά
    ...μες στη μέση της Θεσσαλονίκης. Καλό! Αλλά όχι τόσο καλό όσο το...
  • Hotel Kinissi Palace
    Ένα ξενοδοχείο με όνομα που παραπέμπει σε μποτιλιάρισμα. Γιατί όχι και Hotel Ergotaxio? Hotel Fanari. Hotel Trochonomos. Hotel O-Malakas-Pou-Parkare-Sti-Gonia-Kai-De-Choraei-Na-Stripsei-To-Astiko, γιατί όχι!
  • Ο Ολλανδός
    Ο Ολλανδός ήταν (δεν ξέρω αν είναι ακόμα) ένα μαγαζί στη Νέα Εγνατία κοντά στη Μαρτίου που πουλούσε είδη και service κινητών, κάτι σαν τον Γερμ...ΑΑΑΑΑΑ! ΟΧΙΙΙΙΙΙ! ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ!
  • Το Γυράδικο
    Είναι ένα γυράδικο, στο δρόμο της Τούμπας μια στάση μετά τον ΠΑΟΚ, που λέγεται Γυράδικο. Κάτι που σε κάνει να απορείς γιατί δε βλέπουμε ζαχαροπλαστείο "Το Ζαχαροπλαστείο" ή την καφετέρια "Η Καφετέρια" ή το ξενοδοχείο-με-την-ώρα "Ο Γαμηστρώνας".
  • Todaylicious 
    Και κλείνουμε όπως αρχίσαμε, με καφεδοφαγάδικο. Και με ένα λογοπαίγνιο που ούτε ο Σεφερλής δε θα τολμούσε να κάνει. Δεν ήταν αστείο όταν το Mega είχε κάνει το Megalicious και τώρα είναι ακόμα λιγότερο αστείο. Κι ο καφές σας δεν πίνεται. Να πα να γαμηθείτε.
Αυτά, και να προσέχετε μη μεθύσετε στο Μπάχαλο-The Drunk Room και σας βάλουν οι φίλοι σας να πιείτε Flocafe για να συνέλθετε.