Σάββατο 30 Απριλίου 2011

May I have a cup of tea, please?

Αγαπητοί μου αναγνώστες, χθες γύρισα από την ξενιτειά.
Με αυτή τη βαρύγδουπη δήλωση θα φαντάζεστε ότι πήγα για ανθρακωρύχος στην Κίνα ή με φυλάκισαν Ταλιμπάν αντάρτες και με βασάνιζαν επί μέρες για να τους αποκαλύψω κρατικά μυστικά ή ότι πήγα Gastarbeiter στη Γερμανία όπως ο παππούς μου.
Η μαύρη αλήθεια βέβαια είναι ότι πήγα πέντε μέρες εκδρομή στο Λονδίνο με την τάξη από τα αγγλικά.
Ίσως να πικραθήκατε που δε με βασάνιζαν επί μέρες οι Ταλιμπάν για να τους αποκαλύψω κρατικά μυστικά, αλλά, πρώτον, δεν ξέρω κρατικά μυστικά, και δεύτερον, εύχομαι να το βρείτε από τους Ταλιμπάν αυτό που ευχόσαστε για μένα.
Όπως έλεγα λοιπόν, χθες γύρισα από το Λονδίνο. Και φυσικά, δεν γίνεται να μην κάνω μια αναλυτική περιγραφή αυτής της πόλης. Βάλτε στο Media Player να ακούγονται Rolling Stones, Phantom of the Opera ή, αν είστε πολύ καμένοι, τις βρετανικές συμμετοχές στη Eurovision, πάρτε χλιαρή μπύρα και βραστό αγριογούρουνο με σάλτσα μέντας και ξεκινάμε:

  • Κατ'αρχήν, δεν είναι αλήθεια ότι βρέχει συνέχεια στο Λονδίνο. (Πάντως είναι αλήθεια ότι οδηγούν από τα αριστερά, ότι έχουν κόκκινα διώροφα λεωφορεία, ότι το Βρετανικό μουσείο έχει τα μάρμαρα του Παρθενώνα και ότι οι άνθρωποι αναπνέουν).
  • Κάτι άλλο που είναι αλήθεια είναι ότι το φαγητό είναι απαίσιο. Εντάξει, δεν έφαγα και τηγανητά σκατά με σάλτσα από σπέρμα γκέι Άγγλου, αλλά τα McDonalds ήταν ακόμη χειρότερα από τα ελληνικά, η Pizza Hut είχε πάνω ένα πράγμα σαν λουκάνικο που δεν τρωγόταν και φάγαμε κανένα δεκάλεπτο να προσπαθούμε να το βγάλουμε (απέκτησε το παρατσούκλι "σκυλοτροφή" και πραγματικά στην Ελλάδα μόνο ως τέτοια θα πωλούνταν), το πρωινό πρόσφερε εκχύλισμα μαγιάς (μπλιαχ) και black pudding, το οποίο κατάλαβα τι είναι μόνο με τη βοήθεια της Wikipedia και ευχήθηκα να μην το είχα ψάξει ποτέ, ενώ τα μόνα που τρώγονταν ήταν τα Haagen Dazs και τα Burger King, τα οποία βέβαια την επόμενη μέρα ήρθαν σε διένεξη με το έντερό μου-και νίκησαν. Εικάζεται δε ότι ο Τζέιμι Όλιβερ δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο, αλλά προπαγάνδα των βρετανικών μέσων προκειμένου να μας πείσουν ότι υπάρχουν καλοί μάγειρες στη Βρετανία.
  • Οι τρεις κύριες φυλετικές ομάδες στο Λονδίνο είναι οι μαύροι, οι Πακιστανοί και οι γκέι. Τους πρώτους τους συναντά κανείς κυρίως ως σεκιουριτάδες, οδηγούς κόκκινων διώροφων λεωφορείων, ρεσεψιονίστς και ταμίες. Οι δεύτεροι ευδοκιμούν στα ταχυφαγεία της πόλης που φιλοξένησε χθες το "γάμο του αιώνα" (θα αναφερθώ σε αυτό αργότερα). Φαίνεται με τους Πακιστανούς γίνεται ότι και με τους Έλληνες: αφού τελειώσουν εδώ τη βασική εκπαίδευσή τους, τους πηγαίνουν στο Λονδίνο για μετεκπαίδευση. Τους τρίτους, αν είστε τυχεροί, θα τους δείτε να καβαλιούνται στο διπλανό ταξί από εσάς (όπως συνέβη με εμένα). Αν δε είστε πολύ τυχεροί, θα σας την πέσουν κιόλας (όπως συνέβη στον καθηγητή μου)(Άγγλους πέντε-έξι είδαμε, και οι δύο ήταν ο Γουίλιαμ και η Κέιτ σε αφίσα).
  • Τα μουσεία των Βρετανών δεν έχουν καμία σχέση με τα ελληνικά. Κατ'αρχήν, εκεί δεν πληρώνεις δέκα ευρώ είσοδο για να δεις πέντε ξασπρισμένα σπασμένα μάρμαρα, αλλά τα βλέπεις δωρεάν. Τα μουσεία Επιστημών και Φυσικής Ιστορίας είναι όλα τα λεφτά, αλλά το προσωπικό αγαπημένο μου ήταν τα κέρινα ομοιώματα της Madame Tussaud. Είχαμε την ευκαιρία να βγούμε φωτογραφία κάνοντας καραγκιοζιλίκια με τη Μέρκελ, τον Μπους και τον Χίτλερ, αλλά και με τη Μπιγιονσού-ήταν σαν αληθινή (όλοι ήταν) και με το ζόρι κρατήθηκα να μην της πιάσω τον κώλο γιατί εκτός των άλλων είμαι και τζέτλεμαν τρομάρα μου.
  • Στους σταθμούς του υπόγειου μπορούσε κανείς να βρει μουσικούς, οι οποίοι μάλιστα είχαν άδεια και έπαιζαν νόμιμα, και πληρώνονταν με τα φιλοδωρήματα που έριχναν οι επιβάτες. Στη γέφυρα του Γουέστμινστερ, επιπλέον, υπήρχαν και παγωτατζήδες, ψήστες με λουκάνικα, φουντούκια και καραμελωμένα κρεμμύδια (που ήταν επίσης νόμιμοι και με άδεια) και παπατζήδες (αυτοί μάλλον δεν ήταν).
  • Ο υπόγειος είχε ατελείωτες σκάλες-για αυτό βέβαια φταίει ότι περνάει κάτω από το ποτάμι. Επίσης, στις πέντε η ώρα γινόταν κυριολεκτικά της παλαβής (πάντως δεν έκαναν διάλειμμα για τσάι), καθώς όλοι σχολούσαν από τις δουλειές τους και είχαμε στριμωχτεί δέκα Έλληνες στην ίδια είσοδο στην άκρη του βαγονιού-και δεν ήταν το κλασικό ελληνικό που όλοι κάθονται μπροστά στην πόρτα και δεν πηγαίνουν μέσα έτσι γιατί βαριούνται, αλλά δεν υπήρχε χώρος να πας μέσα! Φανταστείτε μόνο τέτοιο σκηνικό στο μετρό της Αθήνας. Θα πήγαιναν όλοι οι Ελληναράδες γιούργια στον ταβλά με τα κουλούρια να μπουν μέσα πριν βγουν οι από μέσα και δε θα βγαίναμε ποτέ.
  • Εκτός από χαρά των γκέι, το Λονδίνο είναι και χαρά των πορνιδίων. Εκεί που οι Έλληνες κρυώναμε και κουμπώναμε τα μπουφάν, βλέπεις γύρω τριγύρω κάτι τσουλιά με το ξώβυζο, το ξώπλατο και το ξέκωλο να κυκλοφορούν σαν να ήταν Ελληνίδες σε μπουζουκομάγαζο! Και να πεις ότι ήταν τίποτα ωραίες, αρχίδια! Η κυτταρίτιδα μέχρι τον αστράγαλο ήτανε! (όχι, σας ορκίζομαι, δε με επηρέασαν οι γκέι!)
  • Και φτάνουμε στο γάμο του αιώνα...Μόνιμο θέμα συζήτησης επί μέρες, ακόμη και ο Πακιστανός από το μίνι μάρκετ σχολίασε ότι ο Γουίλιαμ και η Κέιτ δεν είναι ωραίο ζευγάρι, αλλά αυτός με την Κέιτ είναι, όπως και ο καθηγητής μας με την Κέιτ. Τα μαγαζιά ήταν σημαιοστολισμένα, παντού βλέπαμε κάμερες και ανταποκριτές, ενώ, επειδή μέναμε στο Park Plaza που είναι παραδίπλα από το Αβαείο του Γουέστμινστερ, φτάσαμε στο αεροδρόμιο οκτώ η ώρα το πρωί για την πτήση που έφευγε στις δώδεκα, επειδή πιο μετά θα έκλειναν όλοι οι δρόμοι και δε θα μπορούσαμε να φύγουμε. Αλλά ακόμη και στο αεροδρόμιο, είχαν βάλει οθόνη και έδειχναν σε απευθείας μετάδοση το γάμο!
  • Αυτή η Ελισάβετ δε θα πεθάνει ποτέ;
  • Τι βρήκε το πορνίδιο στον καράφλα, εκτός πιθανότατα του ότι θα γίνει βασιλιάς μόλις τα κακαρώσει η Ελισάβετ (σιγά μην προλάβει ο Κάρολος να γίνει βασιλιάς, αλλά και να προλάβει, με τέτοια σκατόφατσα που έχει, δε θα τον θέλουν οι Άγγλοι-που δεν είναι τόσο χαϊβάνια όσο εμείς που ψηφίσαμε Γιωργάκη);
  • Η τελευταία μέρα είχε περιήγηση στα Harrods, στα οποία τα πάντα ήταν πανάκριβα αλλά τα βιβλία είχαν οκτώ λίρες το ένα και έπαιρνες τρία-πλήρωνες δύο, και ψώνια σε οδούς Oxford και Regent, όπου νιώθω ότι κατάλαβα την ευχαρίστηση που βιώνουν οι γυναίκες όταν ψωνίζουν (ναι, όντως, με επηρέασαν οι γκέι, αλλά πιστεύω ότι σε μία-δύο μέρες και με κατάλληλη θεραπευτική αγωγή θα μου περάσει)-βέβαια η αλήθεια είναι ότι δεν πήγα στο Λονδίνο για να καταλήξω να πάρω πουκάμισο από τα H&M, αλλά άστο να πάει στο διάλο.
  • Το πήρα απόφαση: θα πάω για μεταπτυχιακό στο Λονδίνο-το φαγητό βέβαια, όπως είπαμε, δεν τρώγεται, αλλά θα μάθω να μαγειρεύω-όπως λένε, στις γυναίκες αρέσουν οι άντρες που μαγειρεύουν.
Αυτά, και να προσέχετε μη σας την πέσει κανένας γκέι Άγγλος.

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Αν ο Αστερίξ ήταν Έλληνας...

Σημείωση: Αν δεν ξέρετε ποιος είναι ο Αστερίξ, θα σας παρακαλέσω να φύγετε από εδώ και να πάτε να κάνετε σχόλιο του τύπου "eisai kai gamo ta gkomenakia, pame g kana kafe" στη φωτογραφία καμιάς γκόμενας στο Facebook. Άντε με το καλό.


  • Το μικρό Ελληνικό χωριό αντιστέκεται και πάντα θα αντιστέκεται στον κατακτητή, που δεν είναι άλλος από το ΔΝΤ, και αυτοί που τρώνε ξύλο θα είναι τα ΜΑΤ, που θα λένε συνέχεια "Διοριστείτε και ξαναδιοριστείτε, μας έλεγαν!"
  • Το φίλτρο που δίνει την υπερφυσική δύναμη στους ανυπότακτους δεν έχει τίποτα το μυστικό-είναι απλά ο μαγικός φραπές. Ο Οβελίξ έχει την επίδραση μόνιμη, καθώς έπεσε στο σέικερ όταν ήταν μικρός.
  • Για να ταιριάξουν με την κοινωνία της νέας τους καταγωγής, ο Αλφαβητίξ από ψαράς που πουλάει αμφίβολης ποιότητας εμπορεύματα γίνεται σουβλατζής που πουλάει αμφίβολης ποιότητας εμπορεύματα, ο Αυτοματίξ με την τάση του να γκρινιάζει επί παντός επιστητού γίνεται ταξιτζής και όλοι οι υπόλοιποι κάτοικοι του χωριού είναι δημόσιοι υπάλληλοι, ενώ τις χειρωνακτικές δουλειές τις κάνουν Αλβανοί.
  • Το παλιό του επάγγελμα όμως διατηρεί ο Κακοφωνίξ, για ευνόητους λόγους, αλλά και ο Οβελίξ, ο οποίος παράγει κάτι το απόλυτα άχρηστο και όλη την υπόλοιπη μέρα τριγυρνάει στα δάση, αποκτώντας το φαγητό του και δέρνοντας Ρωμαίους.
  • Ο Μαθουσαλίξ, σαν συνταξιούχος που είναι, περνάει τη μέρα του περιμένοντας με τις ώρες να εξυπηρετηθεί από τον Πανοραμίξ, βλέποντας τηλεόραση και παίζοντας τάβλι με άλλους παππούδες.
  • Οι πειρατές που τις τρώνε κάθε φορά που πέφτουν πάνω στους ανυπότακτους υπάρχουν ακόμη, αλλά στην ελληνική βερσιόν έχουν τη μορφή βάζελων που προσπαθούν ειρηνικά να πάνε στο Ολυμπιακό Στάδιο όταν κατά λάθος πέφτουν πάνω στους φίλους μας.
  • Συχνά-πυκνά θα ξεκινήσουν καβγάδες γύρω από τη φρεσκάδα των εμπορευμάτων του Αλφαβητίξ, οι οποίοι όμως δε θα έχουν ως πυρομαχικά ψάρια αλλά μολότοφ, λοστούς και καδρόνια-τι να μας κλάσουν τώρα οι φλώροι οι Γαλάτες και τα ψάρια τους...
  • Τα τσιμπούσια, στα οποία ο Κακοφωνίξ δε δένεται και δε φιμώνεται γιατί εδώ στην Ελλάδα έχουμε μία περίεργη αντίληψη για το ποιος έχει το δικαίωμα να τραγουδάει, και στα οποία θα σερβίρονται σουβλάκια, λουκάνικα και άφθονο κρασί, δε θα λαμβάνουν χώρα στο τέλος της περιπέτειας αλλά καθημερινώς και αδιαλείπτως.
  • Οι ανυπότακτοι, όταν δεν δέρνουν τους κατακτητές, κάθονται όλη μέρα και σχολιάζουν τις επιδόσεις του ΠΑΟΚ, τις νέες τάσεις στις μολότοφ και την πουτάνα τη Μέρκελ, που δε θα τους λυγίσει ποτέ και μπλα μπλα μπλα.
  • Οι κατάδικοι δεν καταλήγουν στην αρένα με τα λιοντάρια, αλλά στο Big Brother.
  • Αντί για "μα τον Τουτάτις" και "μα τον Ερμή", οι ήρωες του κόμικ σαν σωστοί Έλληνες θα λένε "γαμώ τον Τουτάτις", "γαμώ την Αφροδίτη" και "γαμώ τον κεραυνό του Δία".
  • Επίσης, τα διάφορα λατινικά ρητά που λένε κατά καιρούς οι στρατιώτες αντικαθίστανται από τα διάφορα greeklish ρητά που λένε διάφορα μαλακισμένα στο Facebook και τα ασπάζονται ο Λαζόπουλος και ο Κανάκης.
  • Η Φραμπαλά παραμένει ο μεγάλος έρωτας του Οβελίξ, όμως στην ελληνική βερσιόν, παρόλο που είναι αρραβωνιασμένη, του κάθεται, όπως επίσης και στον Αστερίξ, τον Πανοραμίξ, τον Μαζεστίξ, τον Κακοφωνίξ, τον Αυτοματίξ, τον Αλφαβητίξ, πέντε-έξι ΜΑΤατζήδες, τους βάζελους που τις τρώνε συνέχεια, τον Ιντεφίξ και κανένα-δυο άλογα.
  • Όλες οι υπόλοιπες γυναίκες του χωριού ξημεροβραδιάζονται στα κομμωτήρια και στις καφετέριες, καπνίζοντας σαν φουγάρα και με μικρά διαλείμματα για ξεκατίνιασμα, με ψάρια ή χωρίς.
  • Μερικοί χαρακτηριστικοί τίτλοι περιπετειών: "Ο Αστερίξ στους Σκοπιανούς", "Ο Αστερίξ στους Τούρκους", "Ο Αστερίξ στο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός", "Ο Αστερίξ και η μίζα", "Το ρουσφέτι του Οβελίξ", "Το αυθαίρετο των θεών", "Ο αγώνας των κλεφτών", "Η Οδύσσεια του Αστερίξ (όπου ψάχνει να βρει φθηνή βενζίνη)", "Ο Μεγάλος Κάφρος", "Οι μίζες του Καίσαρα", "Το χρυσό I-Phone", "Ο Αστερίξ και η Ντενίση" καθώς, φυσικά, και το κορυφαίο όλων "Γιάννης ο Γαλάτης". Η μόνη περιπέτεια που παραμένει απαράλλαχτη είναι η "Διχόνοια", καθώς ταιριάζει στην κατάστασή μας ταμάμ.
Αυτά, και να προσέχετε μη σας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι.

Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Η δουλειά και πώς να την κρατήσετε

Βρισκόμαστε στο έτος 2011. Είσαι στους ελάχιστους τυχερούς που έχουν ακόμη δουλειά. Και ξαφνικά νιώθεις την καρέκλα σου να τρίζει. Αφού βεβαιωθείς ότι δεν έκλασες και ο επιπλοποιός της γειτονιάς βεβαιώσει ότι η καρέκλα δεν έχει τίποτα, αντιλαμβάνεσαι ότι η ώρα των απολύσεων πλησιάζει. Κρύος ιδρώτας σε λούζει, τα πόδια σου τρέμουν, η καρδιά σου πάει από 0-100 σε τρία δευτερόλεπτα και γενικά αισθάνεσαι σαν τον λούζερ του σχολείου που πάει να την πέσει στην πιο καυτή γκόμενα που είδε η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Θεσσαλονίκης τα τελευταία 25 χρόνια.
Ερώτηση για τις 50000 ευρώ: Τι κάνεις;
α)Δεν κάνεις τίποτα εκτός από το να πανηγυρίζεις που αύριο δε θα έχεις να ξυπνήσεις στις επτά (if you know what I mean)
β) Μπαίνεις στο Γόογλε και αρχίζεις να ψάχνεις για άλλη δουλειά-οτιδήποτε δίνει λεφτά, από πιάτσα στη Συγγρού μέχρι καθαριστής σκατών σκύλων από πεζοδρόμια.
γ)Προσπαθείς με νύχια και με δόντια να μείνεις στη δουλειά.
Στις πρώτες δύο περιπτώσεις δεν έχουμε να πούμε και πολλά, προφανώς. Αν επιλέξατε το γ), πρώτον, σας την έσκασα, δεν πρόκειται να πάρετε μισόευρω τσακιστό από εμένα, και δεύτερον, δεν είναι τόσο απλή υπόθεση όσο θα φαντάζεστε. Για αυτό είμαι κι εγώ εδώ, πρόθυμος να σας αναλάβω για εντατικό φροντιστήριο.

  • Σχέδιο πρώτο: Η αύξηση της παραγωγικότητας σε συνδυασμό με την μείωση του άσκοπου χασομερήματος αναμένεται να επιφέρει την προσδοκώμενη παραμονή.
    Ή, με μία λέξη, ΔΟΥΛΕΨΤΕ! Ναι, εντάξει, καταλαβαίνω ότι ξύνω πληγές, κατανοώ απόλυτα ότι μέχρι στιγμής η ιδέα που είχατε για την εργασία ήταν η παλινδρομική κίνηση του χεριού σας επί κρεάτινου κατακόρυφου άξονα, αλλά για κάποιον λόγο που ακόμη δεν έχει καταφέρει να εξηγήσει ο Λιακόπουλος, οι εργοδότες προτιμούν τους υπάλληλους που πραγματικά εργάζονται. Μην ανησυχείτε, όμως, αν δεν θέλετε υπάρχουν κι άλλοι τρόποι.
  • Σχέδιο δεύτερο: Κοπάνες τέλος
    Ακόμη κι αν δεν θέλετε να φανείτε χρήσιμος στην κοινωνία, είναι γεγονός ότι το αφεντικό θα εκτιμήσει περισσότερο έναν τεμπέλη στο γραφείο από έναν τεμπέλη στην τοπική καφετέρια. Μην ξεχνάτε, επίσης, ότι ζούμε στην εποχή του Facebook. Το αφεντικό δε θα εκτιμήσει ιδιαίτερα το γεγονός ότι ανεβάσατε εβδομήντα φωτογραφίες από την ταβέρνα όπου τα σπάγατε με τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις την ημέρα που υποτίθεται ότι είχατε τριακόσια πυρετό και βήχα που μπορεί να σκοτώσει ακόμη και τον Τσακ Νόρις.
  • Σχέδιο τρίτο (αλλά όχι μακρύτερο): Αρτέμης Μάτσας
    Γίνετε το αυτί και το μάτι του αφεντικού στην εταιρεία. Καταγγείλτε αυτήν που βάφει τα νύχια της ενώ θα έπρεπε να περνάει τιμολόγια, αυτόν που κάνει διάλειμμα για τσιγάρο κάθε δύο νανοδευτερόλεπτα και αυτόν που έχει τιγκάρει όλους τους server της εταιρείας με γκέι πορνό. Βέβαια, αν ακολουθήσετε αυτή την τεχνική αναλαμβάνετε πλήρως το ρίσκο να φάτε άφθονο ξύλο από τους συναδέλφους σας. Εγώ δε φταίω.
  • Σχέδιο τέταρτο: I made him an offer he couldn't refuse
    Εκβιάστε το αφεντικό σας. Πείτε ότι ξέρετε όλες τις βρώμικες ιστορίες για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του, και ότι αν κάνει οτιδήποτε που δε σας αρέσει θα τις βγάλετε προς τα έξω σε ταχύτητα Τατιάνας. Βέβαια καλό θα είναι να τις ξέρετε στα αλήθεια. Κανείς δε θέλει κάποιον να υπαινίσσεται ότι τα βράδια βάζει μίνι φούστες και κάνει σόου στο Βαρδάρη, ειδικά όταν αυτόν τον κάποιον τον πληρώνει εφτακόσια ευρώ το μήνα.
  • Σχέδιο πέμπτο: Psycho Αμερικανάκι σε γυμνάσιο
    Προμηθευτείτε ένα Καλάσνικοφ (σε όλα τα καλά κρησφύγετα τρομοκρατών της γειτονιάς σας), μπουκάρετε στο γραφείο και απειλήστε ότι θα αρχίσετε να θερίζετε αν δεν υποσχεθεί ότι δε θα σας απολύσει. Αν δεν το υποσχεθεί, τότε μπορείτε πολύ απλά να κάνετε ό,τι ακριβώς και τα Αμερικανάκια και να γλιτώσετε και από τους νέους φόρους που θα βάλει η Τρόικα.
  • Σχέδιο έκτο: Η κόρη του προέδρου
    Τι να την κάνω, θα μου πεις. Να την αποκαταστήσεις! Τώρα, βέβαια, αν η κόρη του προέδρου είναι πιο χοντρή από τον γνωστό Έλληνα πολιτικό με τα οκτώ γράμματα που μαζί τα έφαγε, με σιδεράκια στα τριάντα της, διαβάζει την Κατερίνα επίσης στα τριάντα της, είναι λεσβία ή όλα αυτά μαζί, τι να σας κάνω. Ψάξτε να βρείτε μήπως έχει κανένα γιο.
  • Σχέδιο έβδομο: Δουλέψτε!
    (το ξέρω, το ξαναείπα, αλλά αν όλα τα άλλα αποτύχουν, τότε δεν υπάρχει άλλος τρόπος...)
Αυτά, και να προσέχετε μην σκοτώσετε κανέναν με το Καλάσνικοφ.

Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Σκάστε πια!

Μία από τις κύριες διαφορές του ανθρώπινου είδους είναι ότι δύο ή περισσότερα μέλη του μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους με τη χρήση της ομιλίας, χωρίς να χρειάζονται κραυγές.
Βέβαια, όπως είναι γνωστόν, οι νόμοι οποιασδήποτε επιστήμης καταργούνται με το που θα πατήσεις το πόδι σου στην Ελλάδα.
Σε αυτή τη χώρα όπου σταθείς και όπου βρεθείς θα ακούσεις κάποιον να ουρλιάζει με όλη τη δύναμη της ψυχής του, λες και εξαρτάται η ίδια του η ύπαρξη από αυτό-εικάζεται ότι αυτός είναι ο λόγος που δεν ευδοκιμούν οι βιβλιοθήκες στην Ελλάδα.
Στο εξωτερικό δύο πράγματα τα φτιάχνουν μακριά από τις οικιστικές ζώνες: τα αεροδρόμια και τις Ελληνικές συνοικίες.
Υπάρχει στο Ίντερνετ μία λίστα με άχρηστες επιστημονικές γνώσεις που λέει ότι αν φωνάζεις για οκτώ χρόνια, εφτά μήνες και έξι μέρες με όλη τη δύναμή σου ζεσταίνεις μία κούπα καφέ. Ε, αυτό οι Έλληνες το έχουν κάνει σε τρία λεπτά.
Το κάνεις κι εσύ, το κάνω κι εγώ (πίνω μπάφους και παίζω Προ). Μην προσπαθείς να κρυφτείς πίσω από το δάχτυλό σου, η δίαιτα που ξεκίνησες τη Δευτέρα και κράτησες μέχρι την Τετάρτη για κάποιο μυστήριο λόγο δεν απέδωσε.
Υπάρχουν όμως κάποιες κατηγορίες Ελλήνων που έχουν φτάσει το ουρλιαχτό σε τέτοια ύψιστα επίπεδα όσο έφτασε ο Τσακ Νόρις το επίπεδο ηλιθιότητας των one-liners που διαδίδονται μέσω ίντερνετ. Ας τις δούμε μαζί, πάντα με το γνωστό στιλ του Thomas the Barbarian που τόσο αγάπησαν γενιές και γενιές, και ας τους ευχηθούμε να ξυπνήσουν το επόμενο πρωί και να μην μπορούν να μιλήσουν:

  • Αυτοί που κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις:
    Ναι, σίγουρα είναι δίκαια τα αιτήματά σας για 3000 ευρώ βασικό μισθό και δεκαπέντε μήνες το χρόνο πληρωμένη άδεια, αλλά ειλικρινά, πιστεύεις ότι υπάρχει κανείς που θα πάρει τα προβλήματά σου στα σοβαρά; Αφού είναι γνωστόν τοις πάσι που παρακολουθούν τα ελληνικά δελτία ειδήσεων ότι η Τρόικα δεν αποτελείται από ανθρώπους, αλλά από Daleks. Πώς περιμένεις να κατανοήσουν τα ανθρώπινα προβλήματα;
  • Αυτοί που φωνάζουν στις τηλεοράσεις:
    Κι αν εσύ έχεις κατά λάθος την ένταση οπουδήποτε πάνω από το mute, την έβαψες. Και πώς συμβαίνει πάντα αυτοί που φωνάζουν στην τηλεόραση να είναι οι πουλητικοί, οι βολευτές, οι εργατοαπατέρες και οι αργοσχολιαστές των καναλιών. Σας καταλαβαίνω, σας πνίγει το δίκιο και πρέπει να υπερασπιστείτε το λαό/την τσέπη σας, αλλά δε χρειάζεται καν να βγαίνετε στις τηλεοράσεις, γιατί με τα γκαρίσματά σας μέχρι και η κουφή θεία μου στην Μέσα Ραχούλα Ιωαννίνων σας άκουσε!
  • Ο Άδωνις Γεωργιάδης (στην τσιρίδα μια κατηγορία μόνος του):
    Εντάξει, αγόρι μου, μας έπεισες. Θα αγοράσουμε τα βιβλία που εξυμνούν τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, τις εγκυκλοπαίδειες, τα λεξικά της αρχαίας ελληνικής και ό,τι άλλο θες να μας πουλήσεις. Και τους 29,543 τόμους. Μέχρι που θα βγούμε στους δρόμους με καδρόνια και θα αρχίσουμε να κυνηγάμε Πακιστανούς με στόχο να καθαρίσουμε την ένδοξη Ελληνική γη από αυτούς. Μόνο, για όνομα του Χριστού, του Δία ή όποιας θεότητας αποφασίσεις τελικά ότι πιστεύεις, σκάσε.
  • Αυτοί που φωνάζουν στα γήπεδα:
    Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι οι ποδοσφαιριστές ανήκουν στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα υπό τους ήχους τριάντα χιλιάδων μαντράχαλων που φωνάζουν εν χορώ "Ο κάθε Ολυμπιακός είναι και πουτάνας γιος". Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι, γιατί πρέπει να κάνεις κάθε Κυριακή το λαιμό σου σαν τους ελληνικούς δρόμους από την κακομεταχείριση; Θα αλλάξει τη ζωή σου το ποια από τις δύο ενδεκάδες ακριβοπληρωμένων παλτών θα κλωτσήσει περισσότερες φορές μία μπάλα σε ένα δίχτυ;
  • Αυτοί (και κυρίως αυτές) που ουρλιάζουν στα κινητά τους:
    Ναι, το ξέρω ότι παπάρια σήμα καμπάνα έχει η Cosmote και ναι, υποπτεύομαι ότι για εσένα είναι σημαντικό το ερωτικό τρίγωνο μεταξύ Μπάμπη, Χρήστου και Γιώργου. Αλλά τα πεντακόσια άτομα που στοιβάζονται μαζί σου στο λεωφορείο στη Μοναστηρίου στις οκτώ η ώρα το πρωί της Δευτέρας έχουν δικά τους πράγματα να σκεφτούν, όπως "γαμώ τον ΟΑΣΘ", τα μπινελίκια που θα ακούσουν πάλι από το αφεντικό τους ή να συντονίσουν την αναπνοή τους με τη χοντρή που κοντεύει να τους λιώσει μπας και υπάρχει αρκετός χώρος για να εισπνεύσουν.
  • Οι Έλληνες οδηγοί:
    Αυτοί είναι και οι πιο αστείοι από όλους, γιατί έχουν την εντύπωση ότι αν ουρλιάξουν αρκετά δυνατά, το φανάρι θα ανάψει ως δια μαγείας, όλο το μποτιλιάρισμα που έχει μεγαλύτερο μήκος και από τη λίστα των Ελλήνων φοροφυγάδων θα εξαφανιστεί και ο προφυλακτήρας που τους κοπάνησε η ξανθιά που οδηγούσε και βαφόταν θα φτιάξει από μόνος του. Τα δικά τους ουρλιαχτά συνοδεύονται πάντα και από το παράσημο της ανοιχτής παλάμης, σε περίπτωση που κάποιος ευτυχισμένος άνθρωπος είναι κουφός και δεν μπορεί να τους ακούσει.
  • Οι γυναίκες που ουρλιάζουν στους άντρες τους:
    Ή αλλιώς, το να ακούς από τους από δίπλα μία αναπαράσταση του 99% της πλοκής του 99% των ελληνικών σειρών. Το καπάκι της τουαλέτας είναι ένα ζήτημα που θα μπορούσε να λυθεί σε δύο δευτερόλεπτα: όποιος χρησιμοποιεί την τουαλέτα το βάζει στην κατάλληλη θέση! Προφανώς, όμως, εσύ πάσχεις από μία σπάνια ασθένεια που σε καθιστά ανίκανη να κατεβάζεις καπάκια, και επειδή ο άλλος το ξέχασε, πρέπει να του κατεβάσεις όλα τα καντήλια της Μητρόπολης! (κι όχι τίποτα άλλο, αλλά θα πεταχτεί πάλι ο Άνθιμος και ποιος τον ακούει...)
  • Οι άνδρες που ουρλιάζουν στις γυναίκες τους (σημείωση: τυχόν σχόλια από αξύριστες φεμινίστριες που θα θιχτούν επειδή πρώτα την είπα στις γυναίκες και μετά στους άνδρες σαν φαλλοκρατικό γουρούνι που είμαι δε θα ληφθούν υπόψιν)
    Η ίδια ιστορία κι εδώ. Το ξέρω ότι είναι για σφάξιμο επειδή δε σου πέτυχε την τσάκιση στο παντελόνι. Ε, σφάχ'την τότε να ησυχάσουμε κι εμείς, να δούμε μετά πόσο πολύ θα σου αρέσει να σιδερώνεις μόνος σου! Είναι ανάγκη να σας τρώμε στη μάπα;
  • Οι μαθητές που κάνουν φασαρία στην τάξη:
    Σε αντίθεση με την Τρόικα, εμείς δεν είμαστε Daleks, άρα δεν έχουμε ενισχυμένη αντοχή στις κάθε είδους τσιρίδες που αποφασίσατε να πετάτε επειδή δε χωνεύετε το μάθημα, επειδή δε χωνεύετε τον καθηγητή, επειδή θέλετε να δείξετε στη γκόμενα πόσο γαμάτοι μάγκες είστε (το τι μαλακίες κάνουμε εμείς οι άντρες για φιγούρα δε λέγεται) ή επειδή είναι ο Ερμής ανάδρομος και ο Κρόνος σε ορθή γωνία με τον Κριό και το Ζυγό.
  • Οι καθηγητές που προσπαθούν να συνετίσουν τους μαθητές που κάνουν φασαρία στην τάξη:
    Όχι, ακόμη κι αν ξεράσεις τον αριστερό σου πνεύμονα πάνω στην έδρα από τη δύναμη του ουρλιαχτού, δε θα κάνουν ησυχία, απλά θα συνεχίσουν να φωνάζουν πιο δυνατά για να επικαλύψουν τα δικά σου ουρλιαχτά. Η λύση λέγεται Λεξοτανίλ.
Αυτά, και να προσέχετε.

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Έκτακτο δελτίο ειδήσεων

  • Σε μία ξαφνική κίνηση φιλανθρωπίας, ο Παπανδρέου αποφασίζει να επαναφέρει το ΦΠΑ σε 19% και την τιμή της βενζίνης στο 1,20. Υπόσχεται, δε, μέχρι τον Ιούνιο να θεσπίσει βασικό μισθό 1200 ευρώ. Ο Λάκης Λαζόπουλος επικροτεί αυτή του την κίνηση.
  • Οι αγορές ανακάμπτουν. Το Χρηματιστήριο σημειώνει άνοδο 25%, συμπαρασύροντας και όλα τα υπόλοιπα χρηματιστήρια του κόσμου. Η Μέρκελ μένει ικανοποιημένη με την πρόοδο της χώρας.
  • Το ΔΝΤ φεύγει. Ο Πάγκαλος δηλώνει χαρακτηριστικά, "Ξεκουμπίδια". Η γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, Αλέκα Παπαρήγα, φέρεται να συμφωνεί με την κίνηση αυτή του Πρωθυπουργού.
  • 13,272 συλλήψεις επιφανών πολιτικών, δημοσιογράφων, εφοπλιστών και βιομηχάνων πραγματοποιούνται από τη Δίωξη Οικονομικού Εγκλήματος για φοροδιαφυγή μετά από οργανωμένη επιχείρηση. Οι περιουσίες των συλληφθέντων δημεύονται.
  • Η Εκκλησία οικειοθελώς αποφασίζει να παραχωρήσει το ένα τρίτο της περιουσίας της στο κράτος προκειμένου αυτό να βγει από την κρίση, να φορολογηθεί επί του υπολοίπου με 20%, να αναλάβει μόνη της τη μισθοδοσία των τράγων παπάδων και να μην ανακατευτεί ξανά με την παιδεία. Δήλωση Πάγκαλου: "Πιάσαμε τον παπά απ'τα αρχίδια".
  • Κατόπιν αποφάσεως του Πρωθυπουργού κατεδαφίζονται πάνω από τους μισούς σταθμούς διοδίων, καθώς ήταν παράνομοι, καταχρηστικοί και ήταν απαράδεκτο να επιβαρύνονται με τέτοιες ληστρικές τιμές οι διερχόμενοι οδηγοί για δρόμους που μοιάζουν με την επιφάνεια της Σελήνης από τις λακκούβες.
  • Τα έργα του μετρό στη Θεσσαλονίκη σημειώνουν απίστευτη πρόοδο, καθώς όλα τα κωλύματα χρηματοδότησης λύνονται και έτσι οι μετροπόντικες συνεχίζουν να σκάβουν. Η ολοκλήρωση του έργου υπολογίζεται μέσα στο 2013.
  • Τα Σκόπια παραιτούνται από το όνομα Μακεδονία, χάρη σε ιδιοφυείς χειρισμούς του Υπουργείου Εξωτερικών. Χάρη σε επιπλέον ιδιοφυείς χειρισμούς του ίδιου Υπουργείου, η Τουρκία σταματάει τις παραβιάσεις εναερίου. Έτσι, το Υπουργείο Άμυνας ακυρώνει όλες τις παραγγελίες για εξοπλισμούς-ή, όπως χαρακτηριστικά το θέτει ο Πάγκαλος, "Βάλτε τους πυραύλους σας εκεί που ξέρετε".
  • Ο Γιώργος Καρατζαφέρης εμφανίζεται σε καφετέρια να συνομιλεί με Πακιστανούς λαθρομετανάστες, να αφουγκράζεται τα προβλήματά τους και να επιδεικνύει αξιοθαύμαστη ανεκτικότητα στο διαφορετικό πολιτισμό τους.
  • Η κίνηση στους δρόμους πέφτει κατακόρυφα, καθώς ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι δε χρειάζεται να πηγαίνει με το αυτοκίνητό του από τον καναπέ στο κρεβάτι και προτιμά να χρησιμοποιήσει τα ΜΜΜ, στα οποία όλοι πληρώνουν εισιτήριο μετά από αυστηρούς ελέγχους.
  • Ο ένας μετά τον άλλον καταξιωμένοι καλλιτέχνες ανακοινώνουν πως θα δώσουν συναυλία στην Ελλάδα. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει Lady Gaga, Shakira, Eminem και Rolling Stones. Όπως είναι φυσικό, τα εισιτήρια εξαντλούνται στο πιτς φιτίλι.
  • Αποκαλύπτεται με ατράνταχτα αποδεικτικά στοιχεία ότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται πίσω από κύκλωμα χρηματισμού διαιτητών. Η "ομάδα" τιμωρείται με υποβιβασμό στη Β' Εθνική και ξεκίνημα με μείον 10 βαθμούς, κατά τα πρότυπα της Γιουβέντους που τον κέρασε κάποτε εφτά τεμάχια. Η δήλωση Πάγκαλου είναι χαρακτηριστική: "Εκεί, εκεί, στη Β' Εθνική, παρέα με το Θρασύβουλο και την Προοδευτική".
Το γάμησα, ε;
Καλό μήνα σε όλους...