Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Λευτεριά στους γκαντέμηδες

Εδώ και αρκετό καιρό το πισί που μου αγόρασε ο πατέρας μου για χίλια διακόσια ευρώ το ένδοξο 2004 που πήραμε το Γιούρο και κάναμε τους Ολυμπιακούς δουλεύει σαν δημόσια υπηρεσία τον Αύγουστο. Η κάρτα ήχου πάει σαν λεωφορείο στην Εγνατία: μία προχωράει, τρεις σταματάει. Το φλας πλέιερ παίζει τα βίντεο όταν και αν του καυλώσει. Τα προγράμματα παγώνουν πιο πολύ κι από τη Σιβηρία τα Χριστούγεννα, στο χρόνο που χρειάζεται για να ανοίξει χτυπάω τρεις φραπέδες και εδώ και δύο μέρες κάνω εκκαθάριση και ανασυγκρότηση δίσκου μπας και βγάλει παρέλαση.
Το καινούριο κρούσμα ήταν με τον οδηγό CD, ο οποίος είναι εντελώς καμένος, σαν κι εμένα αλλά χειρότερα. Το πρόβλημα είναι ότι εγώ χρειάζομαι να ακούσω μερικά CD, κι έτσι είπα να τα περάσω σε έναν άλλον υπολογιστή κι από κει να τα μεταφέρω με USB stick. Μετά όμως ανακαλύψαμε ότι είχαμε έναν εξωτερικό οδηγό CD καταχωνιασμένο κάπου και τον δοκιμάσαμε. Δούλευε τζιτζί, υπήρχε όμως πρόβλημα ότι μετά αν ήθελα να βάλω φλασάκι δε θα χωρούσε. Έτσι το βγάζω, ψάχνω να βρω αν έχει καμία θύρα ελεύθερη από πίσω, δεν είχε. Το ξαναβάζω, κι όπως φαίνεται στο μεταξύ το πιάσαν οι ντροπές και δεν αναγνωρίζεται από τα Windows. Δοκιμάζω την αλάνθαστη χακεράδικη μέθοδο λύσης προβλημάτων "Σβήσ'το και ξανάνοιξέ το", χωρίς επιτυχία. Πάω και το βάζω στο λάπτοπ, δουλεύει μια χαρά. Το ξαναβάζω στο δικό μου, πιο τίποτα κι από το περιεχόμενο της λίστας πραγμάτων για τα οποία μπορεί να είναι περήφανος ο ΓΑΠ από τη θητεία του ως πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Με δυο λέξεις, έχω έναν εξωτερικό οδηγό CD ο οποίος δουλεύει σε όλα τα κομπιούτερ του σπιτιού ΕΚΤΟΣ από αυτό στο οποίο το χρειάζομαι να δουλέψει.
Ίσως αυτή τη στιγμή πιστεύετε ότι είμαι ο μεγαλύτερος γκαντέμης του κόσμου-ή, επειδή υπάρχουν άνθρωποι στην Αφρική που δεν ξέρουν αν θα τους προλάβει πρώτα η πείνα, το AIDS, το μη πόσιμο νερό ή οι παρατημένες νάρκες, ο μεγαλύτερος γκαντέμης του Δυτικού κόσμου. Και μπορεί να είμαι. Γι'αυτό σήμερα θα κάνω ένα μεγάλο αφιέρωμα στους γκαντέμηδες.
Προσοχή όμως! Μη συγχέετε τους γκαντέμηδες με τους γρουσούζηδες. Ο γκαντέμης είναι ένας κατά βάθος καλός άνθρωπος που τον κυνηγάει η κακοτυχία, κάτι σαν τον Ντόναλντ Ντακ αν διαβάζατε κόμικς, αλλά τον κυνηγάει μόνο του. Ανεβαίνει έναν Γολγοθά. Ποινήν εκτίει. Αγγαρεία κάνει. Και κερδίζει εν τέλει τη συμπάθεια του αναγνωστικού κοινού. Ο γρουσούζης, πάλι, είναι ο σκατόψυχος που όπου πάει σκορπάει τη λύπη και τη δυστυχία γύρω του. Να θυμάστε: Τον γκαντέμη πολλοί αγάπησαν, τον γρουσούζη ουδείς.
Και για να μην αναρωτηθείτε πού είναι ο Μητσοτάκης, θα χρησιμοποιηθεί ως μονάδα μέτρησης γκαντεμιάς στο S.I., όπου το ένα Μητσοτακοβόλτ ή MtV για συντομία (ironic, ain't it?) ισοδυναμεί με το ποσό γκαντεμιάς που προσφερόμενο σε μία γκαντεμογεννήτρια παράγει ένα Δρακουλόμπ ηλεκτρικού φορτίου. Όπως καταλαβαίνετε όσοι σκαμπάζετε από γκαντεμοφυσική, το MtV είναι εξαιρετικά μεγάλη μονάδα γκαντεμιάς, οπότε δε μιλάμε πια για απλές μαλακιούλες τύπου "έχασα το λεωφορείο" ή "η γκόμενα που γούσταρα τα έφτιαξε με έναν μαλάκα" ή "τραβάω δεκάρι από δώδεκα". Μιλάμε για χάρντκορ καταστάσεις!
  • Μπαρτσελόνα στο Τσάμπιονς Λιγκ 2011-12:
    Η Μπαρτσελόνα ως γνωστόν είναι η υπερδιαστημική ομαδάρα που παίζει ποδόσφαιρο σαν από πλέι στέσιον κι όποιος δεν του αρέσει δεν έχει ιδέα τι πάει να πει total football και καλύτερα να πάει να κλειστεί σε ένα γυναικωνίτη και να αφοσιωθεί στο αγωνιστικό κέντημα. Η υπερδιαστημική ομαδάρα λοιπόν έφτασε στους ημιτελικούς του τσουλού με αντίπαλο την Τσέλσι. Λέγανε όλοι στη μαγευτική Βαρκελώνη, "πάμε για Μόναχο". Ανηφορίζουνε Λονδίνο, τους λένε οι Λονδρέζοι "Ποιος θα πάει Μόναχο; Αυτός! 1-0". Κατεβαίνουμε στο Καμπ Νου, ρίχνουν στο πρώτο ημίχρονο δυο μπαλάκια οι υπερδιαστημικοί, λένε "Τώρα πάμε Μόναχο". Τσίμπα ένα αρχίδι, τους λένε οι Λονδρέζοι (από αυτά που είχαν σφηνωμένα στον κώλο τους μάλλον). Βάζουν γκολάκι στο 45+1, και μετά πάνε και αράζουν όλοι μπροστά στο τέρμα έτσι μωρέ να μη νιώθει μοναξιές ο Τσεχ. Περνάνε μεν με το εκτός έδρας γκολ, αλλά η Μπαρτσελόνα τους παίζει στα δέκα μέτρα απ'το τέρμα και είναι σίγουρο ότι θα βάλει γκολ. Δε βάζει. Ε, και στο ενενήντα συν βγαίνει μπροστά ο Τόρες (ο ίδιος Τόρες που εκείνη την εποχή είχε γίνει πιο ανέκδοτο στο Λονδίνο κι απ'τον Γιαννάκη Οκκά), τους ρίχνει μια ισοφάριση, η Τσέλσι Μόναχο κι η Μπάρτσα καναπέ. Δε σας χάλασε κιόλας.
    Βαθμός γκαντεμιάς: 0,8 ΜtV
  • Μέγας Αλέκος:
    Ο Αλέκος, που λέτε, πέρα από μέγας σφαγέας και στυγνός δικτάτορας όπως ισχυρίζεται κάθε τρεντοαριστερός που σέβεται τον εαυτό του, είχε κατακτήσει όλο τον κόσμο, τόσο που λέγεται ότι όταν ο Λεονάρντο ντι Κάπριο τόλμησε να εκστομίσει τη φράση "I'm the King of the World" στην κουπαστή του Τιτανικού, τον Αλέκο τον έπιασε τέτοιο γέλιο που κόντεψαν να τον δέσουνε με Γόρδιο Δεσμό. Αφού λοιπόν ο Αλέκος και τα στρατά του κατέκτησαν ό,τι ήξεραν ότι υπάρχει και έφτασαν μέχρι την Ινδία, την οποία πολύ κακώς δεν κατέκτησαν γιατί θα μπορούσαμε σήμερα να είχαμε γλυτώσει απ'το Μπόλιγουντ, τους έπιασε νοσταλγία (κι ίσως ένα κόψιμο από τα φαγητά που έτρωγαν εκεί) και ξεκίνησαν να γυρίζουνε. Ε, και πάνω που έλεγε ο Αλέκος "επιτέλους, θα γυρίσω πίσω κι εκείνα τα κωλόπαιδα που με κοροϊδεύανε και μου ρίχνανε σύννεφο φατούρο όταν έλεγα ότι θα κατακτήσω τον κόσμο θα το βουλώσουν", τον πιάνει ένας πυρετός στο δρόμο και πεθαίνει, και μετά οι υποψήφιοι διάδοχοι δεν μπόρεσαν να τα βρουν (κάτι σαν τις εκλογές του Μαΐου ένα πράμα), πήραν ο καθένας ένα κομμάτι και του γαμήσανε την αυτοκρατορία. Εδώ που τα λέμε, Σκοπιανοί, είστε σίγουροι ότι θέλετε τέτοιο γκαντέμη για εθνικό ήρωα; Όχι, γιατί κι εμείς εδώ έχουμε το Μητσοτάκη, αλλά δεν του στήνουμε κι αγάλματα (-ίσως γιατί δεν πέθανε...-τι εννοείς δεν πέθανε;).
    Βαθμός γκαντεμιάς: 1,4 MtV
  • Μάικολ:
    Ο Μάικολ, αν εξαιρέσεις ότι ήταν ο μεγαλύτερος αστέρας της ποπ μουσικής, την οποία σήμερα αξιώνουν να εκπροσωπούν κάτι αποβράσματα σαν τον Μπίμπερ, κι ότι είχε αρκετά εκατομμύρια για να χτίσει λούνα παρκ στην αυλή του, ήταν γκαντέμης σε όλα του. Η Μπίλι Τζιν πήγε να του φορτώσει το μπάσταρδό της, ένα θρίλερ είδε και μετά βγήκαν τα ζόμπι και τον κυνηγούσανε, μία διαφήμιση για την Πέπσι πήγε να γυρίσει κι αρπάξανε φωτιά τα μαλλιά του (και γι'αυτό πίνουμε πάντα Κόκα Κόλα), τη μύτη του πήγε να σιάξει και τον κάνανε σαν ανάποδο γαμώτο, λευκός πήγε να γίνει κι έγινε σαν όρθιο γαμώτο. Μέχρι και για παιδεραστία τον κατηγορήσανε-εμείς βέβαια δεν τα πιστεύουμε αυτά, αλλά καλού κακού μην αφήνετε τους γιους σας κοντά στη Νέβερλαντ. Αλλά φυσικά το τελειωτικό χτύπημα ήρθε το 2009, όπου ο Μάικολ, βλέποντας την καριέρα του να έχει πάρει την κατιούσα εδώ και χρόνια, αποφάσισε να κάνει ένα δυναμικό comeback με 50 συναυλίες στο Λονδίνο, οι οποίες ξεπούλησαν αμέσως, ε, και μετά πέθανε. Αυτό. Δεν ξέρω βέβαια αν όσοι είχαν αγοράσει εισιτήρια αποζημιώθηκαν, οπότε αν αξίζει η όχι να συμπεριληφθούν κι αυτοί στους γκαντέμηδες.

    Βαθμός γκαντεμιάς: 1,3 MtV
  • Κογιότ:
    Εντάξει, τώρα μιλάμε για τον αρχετυπικό γκαντέμη, τον γκαντέμη που διδάσκει στα μικρά παιδιά τι εστί γκαντέμης. Πτώση από γκρεμούς, καταπλάκωμα από βράχους, πτώση από γκρεμούς μαζί με καταπλάκωμα από βράχους, ηλεκτροπληξία, φωτιά, εγκαύματα τρίτου βαθμού, σφαίρες που εξοστρακίζονται, εκτοξεύσεις στο διάστημα με πυραύλους, εκρήξεις δυναμίτη μέσα στη μούρη του, χτυπήματα από τρένα, το κλασικό με το ζωγραφισμένο τούνελ που το Ρόουντ Ράνερ περνάει από μέσα και το Κογιότ σκάει στον τοίχο με πενήντα χιλιόμετρα την ώρα σαν το καρπούζι, όλα αυτά είναι άλλη μια μέρα στη δουλειά για το Κογιότ. Αλλά εντάξει, εδώ που τα λέμε, είναι και λίγο μαλακάκος ο φίλος μας, έτσι δεν είναι; Τα θέλει και τα παθαίνει. Δεν μπορεί να μην υπάρχει κανένα άλλο ζωντανό να φάει σε ολόκληρη την έρημο. Αλλά ακόμα κι αν δεν, με τόσο τρέξιμο που έριξε για να πιάσει το Ρόουντ Ράνερ και με όλους τους πυραύλους, τα πατίνια, τ'αυτοκίνητα και δεν ξέρω γω τι άλλο, θα μπορούσε να είχε φτάσει στην κοντινή πόλη και να φάει ένα χάμπουργκερ. Αφού βλέπεις, μωρέ μαλάκα, ότι δεν το πιάνεις το κωλοπούλι, ασ'το να πάει στο διάλο! Στην ίδια κατηγορία εντάσσεται κι ο Μπρέιν του Πίνκι εντ δε Μπρέιν με τα μεγαλοφυή (;) του σχέδια για την κατάκτηση του κόσμου.

    Βαθμός γκαντεμιάς: 0,9 MtV
  • Άλαν Τιούρινγκ:
    Ο Άλαν Τιούρινγκ ήταν μια τεράστια μαθηματική ιδιοφυΐα, σχεδόν περισσότερο κι από μένα, που το όνομά του γράφτηκε στην ιστορία με χρυσά γράμματα γιατί ήταν αυτός που κατάφερε να σπάσει τη μηχανή Ενίγκμα με την οποία έστελναν κρυπτογραφημένα μηνύματα οι Ναζί (αρχικά τα λέγανε με κορακίστικα αλλά τους καταλάβαιναν), κι έτσι σήμερα οι συμπατριώτες του αλλά κι όλοι εμείς οι Ευρωπαίοι απολαμβάνουμε το προνόμιο να μην πλενόμαστε με Σαπούνια Κοέν. Κι αντί να του δώσουν εκατόν πενήντα παράσημα και τον τίτλο του Σερ (τίτλος ο οποίος όπως φαίνεται αρμόζει περισσότερο στον Μικ Τζάγκερ μη χέσω) λίγο έλειψε να τον κλείσουν μέσα, γιατί είχε το πολύ σοβαρό και αποκρουστικό και εξωφρενικό ελάττωμα ότι την έλυνε την εξίσωση, το υπολόγιζε το ολοκλήρωμα, τον αποκρυπτογραφούσε τον κώδικα, ήτανε πους της καθέτου πώς το λένε! Εκεί θυμηθήκατε να τιμωρήσετε την ομοφυλοφιλία, κωλοεγγλέζες! Και η βρετανική κυβέρνηση θυμήθηκε να ζητήσει επίσημη συγνώμη για τη στενομυαλιά και την απύθμενη αχαριστία που επέδειξε ΜΟΝΟ εξήντα χρόνια μετά το θάνατό του! Έπρεπε να σας αφήσει ο Άλαν να σας κατακτήσει ο Χίτλερ ρε, να δούμε πόσο θα σας πείραζαν μετά οι προτιμήσεις του.
    Βαθμός γκαντεμιάς: 2,6 MtV
  • Λορέντζο Λαβάλ:
    Τι, δεν ξέρετε ποιος είναι αυτός; Ωραία, θα σας διαφωτίσω εγώ. Είναι ο νεογέννητος γιος της Snooki απ'το Jersey Shore. Ε...αυτό. Θέλετε κι άλλο;
    Βαθμός γκαντεμιάς: 127346,18 MtV
  • Τέιλορ Σουίφτ:
    OK, εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Ξέρω ότι η μουσική της Τέιλορ Σουίφτ είναι το μουσικό αντίστοιχο των ταινιών με τη Μεγκ Ράιαν και ξέρω ότι όλα της τα τραγούδια κυμαίνονται στη θεματολογία "κάποιος αλήτης κι άδικος πεοφόρος πλήγωσε ανεπανόρθωτα την αθώα κι ευαίσθητη καρδούλα μου, γι'αυτό κι εγώ θα γράψω ένα τραγούδι για να θρηνήσω παρόλο που κανείς δε νοιάζεται", αλλά, αν αφαιρέσεις το κλαψομουνιζέ υφάκι της, η κοπέλα είναι white chocolate, τέλος. Όπως είπε άλλωστε κι η Εύα, ένα μήλο την ημέρα το θεό τον κάνει πέρα. Ε, το 2009 φτάνει η μεγάλη στιγμή της καριέρας της, το Best Female VMA του MTV, το οποίο για αυτήν ήταν κάτι σαν το Νόμπελ για τον επιστήμονα, το Πούλιτζερ για το συγγραφέα, τη Χρυσή Μπάλα για τον ποδοσφαιριστή και τη Μέρκελ για τον σαβουρογάμη. Ε, κι εκεί που ανεβαίνει η μικρή Τέιλορ στη σκηνή κι ετοιμάζεται να αρχίσει τα "Ω, θεέ μου, σας ευχαριστώ πάρα πολύ, τι συγκινητικό, ευχαριστώ τη μαμά μου, το μπαμπά μου και όλους τους γκόμενους που μου φέρθηκαν σκάρτα και με ενέπνευσαν", πετάγεται κι ο μαλάκας...

    ...και της γαμάει τη στιγμή. Μέχρι κι ο Ομπάμα βγήκε μετά και τον έβριζε. Μπαϊδεγουέι, μπερδεγουέι και ρεμπελδεγουέι, αν συνεχίσετε να παρακολουθείτε το βίντεο θα δείτε ότι μετά η Μπιγιονσέ την προσκαλεί να τελειώσει το λόγο της. Έτσι είναι οι σωστές γυναίκες ρε! Κυρίες όπου πρέπει, και όχι και τόσο κυρίες όταν χρειάζεται. Ασταδγιάλα συγκινήθηκα πάλι.
    Βαθμός γκαντεμιάς: 1,1 MtV
  • Εκείνος ο οδηγός του ΟΑΣΘ που δολοφονήθηκε στη Σίνδο το 2008:
    Α, εδώ η ιστορία έχει πολύ γέλιο (εκτός κι αν είστε μέλος της οικογένειας του οδηγού, οπότε δεν έχει και τόσο πολύ γέλιο). Δύο ευφυέστατοι μπάτσοι μετέφεραν με το περιπολικό στο Α.Τ. Σίνδου έναν που ήταν μέσα για κλοπή, χωρίς χειροπέδες, με όπλο αφύλακτο στο χειρόφρενο. Εντελώς απροσδόκητα, ο κλέφτης (που αργότερα αποδείχτηκε και ζάκι) πήρε το όπλο, τους απείλησε, βγήκε από το μπατσικό κι άρχισε το ωτοστόπ. Αρκετά αργότερα ανεβαίνει σε ένα λεωφορείο (άλλος έξυπνος από κει, βρήκε το τέλειο όχημα για να ξεφύγει από αστυνομική καταδίωξη να πούμε), κρατάει ομήρους τους επιβάτες, σκοτώνει τον οδηγό ο οποίος δεν του έφταιξε και σε τίποτα, τη δουλειά του να μεταφέρει ανθρώπους με χαμηλή ταχύτητα σε ένα αυτοδιαλυόμενο όχημα έκανε, παρατάει το λεωφορείο, κλέβει άλλο ένα αυτοκίνητο και μετά έτσι για τη γεύση κλέβει κι ένα περιπολικό, επαναλαμβάνω σε περίπτωση που νομίζατε ότι έχετε παραισθήσεις, κλέβει ένα ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΟ! Ντάξει, ρε παιδιά, αυτά ούτε σε ταινίες του Μάικλ Μπέι δε γίνονται (ίσως σε Μόντυ Πάιθονς, αλλά και πάλι παρατραβηγμένο). Κατά τ'άλλα, όταν ο κόσμος στις πορείες ψάλλει μελωδικά το Μπαγουδό, εσείς παρεξηγιέστε.
    Βαθμός γκαντεμιάς: 3,7 MtV
  • Κλιφ Μπάρτον (ή Μπέρτον, ή όπως σκατά προφέρεται):
    Εντάξει, μεταλάδες είστε, την ξέρετε την ιστορία, εγώ όμως οφείλω να παραθέσω τα γεγονότα για λόγους ιστορικής πληρότητας και για να τονίσω την ειρωνεία. Που λέτε λοιπόν, το 1986 οι Μετάλικα περιόδευαν στη Σουηδία για να προωθήσουν το Μάστερ οφ Πάπετς. Όπως ταξίδευαν, λοιπόν, είχαν παράπονο ότι τα κρεβάτια του τουρ μπας που τους μετέφερε ήταν άβολα, οπότε ο Κλιφ κι ο Κερκ αποφασίζουν να το παίξουν στο πόκερ, και κερδίζει ο Κλιφ (αυτή ήταν νίκη, όμως, όχι αστεία) με τον Άσο των Σπαθιών (α, ρε Λέμμυ, μας κατέστρεψες ασούμ ναούμ), κι ο Κλιφ αποφασίζει ότι θέλει το κρεβάτι του Κερκ, και του το δίνει αυτός, και του λέει κιόλας με ύφος "Ντάξει, πάρ'το. Εγώ θα κοιμηθώ μπροστά, και θα'μαι και καλύτερα". Ε, κι εκεί τέλος πάντων που ο Κλιφ κοιμόταν στο πάλαι ποτέ κρεβάτι του Κερκ, ο οδηγός, σουρωμενάκιας καθώς ήταν, πάει κι αναποδογυρίζει το λεωφορείο στην άκρη του δρόμου, εκπαραθυρώνεται ο Κλιφ και μετά πέφτει το λεωφορείο και τον πλακώνει. Πάνε και σηκώνουνε το λεωφορείο για να τον βγάλουνε, αλλά αυτό γλιστράει και ξαναπέφτει πάνω του! Από την άλλη, με τέτοια γκαντεμιά που φάνηκε να κυνηγάει τον Κλιφ, και να σήκωναν το λεωφορείο θα έπιανε καταιγίδα και θα τον χτυπούσε κεραυνός (από αυτούς που καβαλούσαν περήφανα οι Μετάλικα πριν γίνουν στέοι), οπότε τι να κάνει κανείς. Αφιερωμένο:

    Βαθμός γκαντεμιάς: 8,8 MtV
Αυτά, και να προσέχετε μη σπάσετε καθρέφτη, περάσετε κάτω από σκάλα, δείτε δεκατρείς μαύρες γάτες, χύσετε αλάτι πάνω στο τραπέζι και μετά ξεκινήσετε να πάτε στη δουλειά σας στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου και το ημερολόγιο λέει 11 Σεπτεμβρίου 2001 (6,97 MtV, για την ιστορία).

13 σχόλια:

  1. Ο οδηγος του τουρ-μπας δεν ηταν σουρωμένος βρε παπάρα, είχε πάγο ο δρόμος και γλύστρισε. Αυτά είναι βασικά μαθήματα ιστορίας πρώτης δημοτικού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. O Χέτφιλντ, ένας που είχε έρθει να φωτογραφήσει τον τόπο του δυστυχήματος και η Σουηδική Αστυνομία επιβεβαιώνουν ότι δεν είχε πάγο o δρόμος εκείνη τη μέρα. Οπότε άντε και γαμήσου.

      Διαγραφή
    2. ε εντάξει, ήτανε μουνόχυμα τότε

      Διαγραφή
    3. Ακριβώς. Δε με λες τώρα, η κατάκτηση της τηλεόρασης και των οπτικών ΜΜΕ εν γένει πώς πάει;

      Διαγραφή
    4. αν δεν μου γίνει πρόταση μέχρι το τέλος του χειμώνα κι αφού ψαχτώ και με τα τοπικά κανάλια, τότε θα πάρω μια γαμάτη κάμερα και θα κάνω βλογκιά στο γιουτούμπι και θα προσπαθήσω να το κάνω ιντεράκτιβ με όλους εσάς τους μπλόγκερ ώστε να είναι πιο γαμάτο. Το σίγουρο είναι ότι θα κάνω κάτι ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ!!

      Διαγραφή
    5. Άντε, αναμένουμε στο ακουστικό μας.

      Διαγραφή
  2. Με τόσα λεφτά που έχει ξοδέψει το Κογιότ για να αγοράζει πράματα από την ACME θα μπορούσε να είχε παραγγείλει 3223234389 ψημένα road runners.... ή έστω να τα φάει στις πουτάνες.... ή κάπου τέλος πάντων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είχε γίνει θέμα σε κάποια φάση, μέχρι που βγάλανε οι σεναριογράφοι το εύρημα ότι το Κογιότ δεν έχει λεφτά, αλλά παίρνει τους εξοπλισμούς τζάμπα γιατί είναι υπάλληλος της Acme. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή.

      Διαγραφή
  3. Λευτεριά στους γκαντέμηδες!

    Μαζί σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα να μαζευτούμε όλοι, να κάνουμε το κίνημα των γκαντέμηδων και να απαγορευτούν δια νόμου το Τζόκερ, το Λόττο, το Στοίχημα και τα καζίνο.

      Διαγραφή
    2. http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&NR=1&v=qRzcCbjQ_5I

      Δες κι αυτό.

      Διαγραφή
  4. Ρε μάγκα, αυτό το καημένο το κογιότ το έχει λυπηθεί η ψυχούλα μου. Είναι καλό παιδί, αλλά γκαντέμης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι αυτό που λέω. Ο γκαντέμης είναι ο συμπαθής αντιήρωας, σε αντίθεση με τον γρουσούζη που όλοι του εύχονται ψόφο.

      Διαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.