Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Εντ άια γουίλ όλγουεϊς λαβ γιου

Αγαπητές φίλες και φίλοι, με μεγάλη μου θλίψη σας ανακοινώνω ότι πέθανε η Γουίτνεϊ Χιούστον. Τι; Δε σας νοιάζει; Βασικά ούτε κι εμένα. Μία ναρκομανής πέθανε. Σιγά το πράγμα. Κάνε μια βόλτα στην Ομόνοια να δεις τι γίνεται και τα ξαναλέμε.
Αλλά όχι, θα πρέπει για άλλη μια φορά να ξαναζήσουμε το φαινόμενο "θάνατος Μιχαλάκη". Όλοι όσοι μέχρι το Σάββατο είχαν τη Γουίτνει Χιούστον γραμμένη στον καλύτερο φίλο του άντρα, τώρα θα το παίζουν θλιμμένοι και θα ανεβάζουν τα βίντεο κλιπ της στο Facebook και θα λένε τι καλή που ήταν η Χιούστον και τι κακιά που ήταν η Ντάλας. Τι σκατά σας πιάνει ρε πρωτόζωα; Μήπως νομίζετε ότι θα βγει το ζόμπι της από τον τάφο και θα σας κυνηγάει αν δεν πείτε καλά λόγια γι'αυτήν; Όσο γραμμένους σας είχε όσο ζούσε, άλλο τόσο γραμμένους σας έχει τώρα.
Επίσης, με μεγάλη μου θλίψη σας ανακοινώνω ότι ψηφίστηκε το μνημόνιο. Εμ...BIG FUCKING DEAL! Λες και δεν ξέραμε ήδη τι θα συμβεί. Γίνονται κολοσσιαίες διαδηλώσεις που περνάνε στο ντούκου, οι κουκουλοφόροι τα κάνουν όλα πουτάνα και η τηλεόραση δείχνει μόνο αυτούς, το μνημόνιο περνάει σαν να μη συμβαίνει τίποτα, το ΚΚΕ διαφωνεί και οι δημοσιογράφοι κάνουν πάρτι για την τεράστια ευκαιρία που τους δόθηκε να χειραγωγήσουν συνειδήσεις. Όπως θα έλεγε και ο φίλος μου ο Daron Malakian, "Blast off! It's party time! And we don't live in a fascist nation!"
Και μετά το μνημόνιο θα αποδειχθεί για άλλη μια φορά αναποτελεσματικό, η Μέρκελ θα μας κοιτάξει για άλλη μια φορά με το ύφος της απογοητευμένης νηπιαγωγού, θα κάνει την καρδιά της πέτρα και θα μας δανείσει, ο Παπαδήμος θα μας πρήξει για άλλη μια φορά τα αρχίδια για τη χρεωκοπία που μας περιμένει αν δεν περάσει το νέο μνημόνιο και ούτω καθεξής. Βαρέθηκα τη ζωή μου.
Επίσης, με μεγάλη μου θλίψη...όχι, εδώ δεν κολλάει, σας ανακοινώνω τέλος πάντων ότι αρχίζει πάλι το Τσάμπιονς Λιγκ.
Αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν έχει σημασία. Γιατί, σήμερα, guess what, είναι η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου! Γιούπι, ζήτω, τι χαρά, δεν το πιστεύω, η γιορτή των ερωτευμένων, η πιο ωραία μέρα του χρόνου, η πιο...οκ, το γάμησα, δεν πειράζει, πάμε στο ψητό.
Το ψητό είναι γουρουνόπουλο με μήλο στο στόμα ότι ο Άγιος Βαλεντίνος είναι στην πραγματικότητα η γιορτή των ανθοπωλών. Και των ζαχαροπλαστείων. Και των εστιατορίων. Και των περιοδικών τύπου Κοσμοψώλιταν με τα άρθρα του τύπου "Εκατό πράγματα που πρέπει να κάνετε για να την τρελάνετε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου".
Μην αυταπατάστε, αγαπητοί φίλοι. Ότι και να κάνετε, δεν πρόκειται να την τρελάνετε. Και μην πάτε να προβάλετε δικαιολογίες ότι δεν παίζει ρευστό και τα παράπονα στη Λαγκάρντ. Αν μία γυναίκα θέλει να γκρινιάξει, θα γκρινιάξει δεν πα και να χτυπάς τον κώλο σου κάτω. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να καθυστερήσεις την έκρηξη, ακολουθώντας τα εξής πολύ απλά βήματα:

  • Βήμα 1ο: Πλύσιμο-χτένισμα-ξύρισμα. Αν έχει να σε ακουμπήσει νερό από την τελευταία φορά που πήγες στη Waterland κι αν στην κόμη σου παγιδεύονται οι άκαυστοι υδρογονάνθρακες που φτύνουν οι εξατμίσεις των λεωφορείων, πάρε το σαπούνι και τρίψου μέχρι να σου μείνει το δέρμα στα χέρια. Το μούσι, από την άλλη, εξαρτάται. Αν μοιάζεις σαν τον Gerard Butler στους Τριακόσιους, κράτα το. Αν μοιάζεις σαν τον Χάρη-Όλοι-βλέπουν-το-σίριάλ-μου-μετά-από-δέκα-χρόνια-παρόλο-που-είναι-μια-μαλακία-και-μισή-Ρώμα, πάλι κράτα το, γιατί για κάποιον περίεργο λόγο σε μερικές γυναίκες αρέσουν οι πούστηδες. Αν πάλι μοιάζεις σαν τον Μπιν Λάντεν, τον Γκάνταλφ ή τη γυναίκα με το μούσι από το τσίρκο, πάρε το πριόνι και ξεκίνα να κόβεις.
  • Βήμα 2ο: Ψώνια. Μη νομίζεις ότι θα τη βγάλεις με τα λουλούδια που μάδησες από το παρτέρι και με μια χειροποίητη κάρτα που έφτιαξε το ανιψάκι σου από το νηπιαγωγείο κι εσύ απλά αντικατέστησες το "Περαστικά σας κυρία Κατερίνα" με το "Κατερίνα σ'αγαπάω". Ετοιμάσου για ξήλωμα. Ο τζάμπας ζει μόνο στην ηλίθια διαφήμιση της Mediamarkt. Αν δεν πάρεις τουλάχιστον μία τεράστια ανθοδέσμη-εννοείται-κόκκινα-τριαντάφυλλα, έναν χνουδωτό αρκούδο σε φυσικό μέγεθος Πάγκαλου, όλη την παραγωγή του εργοστασίου σοκολάτας του Γουίλι Γουόνκα και δύο δισεκατομμύρια κόκκινα μπαλόνια, μην ελπίζεις ότι θα γαμήσεις. Και δεν πιστεύω, βέβαια, να ξεχάσεις το χρυσαφικό! Τι θα πει έχουμε κρίση! Να τη βάλεις στον πάτο σου την κρίση! Πώς θα ζήσει η κυρία χωρίς είκοσι τέσσερα καράτια;
  • Βήμα 3ο: Ντύσιμο. Η εμφάνιση του Σάκη του Υδραυλικού, του Παοκιού στη θύρα 4 ή του μεταλά αιώνιου φοιτητή θεωρείται α και πα και ρα και δε και κτη. Για σε παρακαλώ! Είναι του Αγίου Πούτσου Βαλεντίνου σήμερα, δεν είναι δυνατόν να είσαι ντυμένος σαν λέτσος! Από την άλλη, βέβαια, μη σκάσεις μύτη και σαν τη Lady Gaga, γιατί θα πέσει γιαουρτάκι 0% για να προσέχουμε και τις γραμμές μας. Ενθυμού το δίστιχο: Τον άντρα οι γυναίκες τον θέλανε λεβέντη, τώρα τον θέλουν αδερφή και τον φωνάζουν τρέντι. Για τοπ αποτελέσματα, ακολούθα τη συμβουλή του Barney Stinson και βάλε κοστουμιά. Μα ο Barney Stinson είναι αδερφή, θα μου πείτε. Ένας λόγος παραπάνω: ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΝΤΥΝΕΤΑΙ!NEIL PATRICK HARRIS
  • Βήμα 4ο: Μαγειρική. Επειδή χρήμα για ακριβά εστιατόρια δεν παίζει, και επειδή επιλογές εστιατορίων όπως το σουβλατζίδικο "Γύρο Γύρο Όλοι", τα Mc-σερβίρουμε-ψημένη-γλίτσα-σε-μπαγιάτικο-ψωμί-και-την-τρως-και-λες-και-ευχαριστώ-Donalds ή η χασαποταβέρνα "Το μοσχάρι" με ζωντανή μουσική από τη ρεμπέτικη κομπανία του Θόδωρα Καραπαντόφλα δε θα έχουν ιδιαίτερη επιτυχία, παίξ'το ρομαντικός και οργάνωσε δείπνο για δύο στο σπίτι σου, το οποίο βέβαια θα φροντίσεις να μην είναι όσο κώλος είναι τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου. Για συνταγές, πάρε ιδέες από Κάτι Ξύνεται, Top Master Super Giga Muthafucking Chef κι έτσι. Αν πάλι έχεις κάψει τα κορνφλέικς (κάτι που μόνο ο Όμηρος Σίμπσον έχει καταφέρει) και η μάνα σου ζει σε κάποια άλλη πόλη, παράγγειλε κινέζικο.
  • Βήμα 5ο: Ντεκόρ, μουσική κι έτσι. Αν η γκόμενα που προσπαθείς να ρίξεις/κρατήσεις δεν έχει ως όνειρο ζωής να πάρει αυτόγραφο από τον Rob Halford και να δει συναυλία των Maiden στη Θεσσαλονίκη, προσπάθησε να εξαφανίσεις για λίγο τις αφίσες των AC/DC που είχες πάρει δώρο με το Metal and Masturbation που διάβαζες στα δεκατέσσερα και εξακολουθείς να διαβάζεις στα 34. Αντίθετα, βάλε σατέν σεντόνια, χαμηλό φωτισμό/κεριά, ροδοπέταλα, απαλή μουσική και όλες αυτές τις αηδίες που πέτυχες όταν είδες κατά λάθος πέντε δευτερόλεπτα από ταινία της Μεγκ Ράιαν. Εκτός κι αν φτάσεις στο άκρο της επίτιμης προέδρου του φαν κλαμπ του Βασίλη Καρρά. Τότε να πέφτει το γαρύφαλλο νεκροταφείου, ο Τζόνι και οι πενιές.
  • Βήμα 6ο: Η Μάχη. Αν έβλεπες Κάστρο του Τακέσι, θα θυμάσαι ότι απειροελάχιστοι έχουν κερδίσει ποτέ στη Μάχη-εγώ δεν έχω πετύχει κανέναν. Έτσι κι εδώ. Γιατί περί Μάχης πρόκειται-απλά χωρίς Γιαπωνέζους φρουρούς, άρματα μάχης και νεροπίστολα. Το μυστικό, όταν έρθει, είναι να την κάνεις να νιώσει ότι πρωταγωνιστεί σε ηλίθια κοριτσοταινία της Ντίσνεϊ. Χάιδεψε τα αυτιά της. Πες της αυτό που θέλει να ακούσει. Πες της για το φεγγάρι, για τα άστρα, για ό,τι πιο εμετικά γλυκανάλατο σκεφτείς-ακόμα και για το Twilight σε ακραίες περιπτώσεις. Αν έχεις λίγο ταλέντο, η ποίηση μπορεί να σταθεί πολύτιμος σύμμαχός σου. 
    • Παράδειγμα προς μίμηση:
      Τα μάτια σου παράδεισος και κόλαση η καρδιά σου,
      μα εγώ το μόνο που ζητώ είναι η αγκαλιά σου!
    • Παράδειγμα προς αποφυγή:
      Όταν σε είδα γκάβλωσα και πλέον δε μου πέφτει,
      και θέλω απλά να σε γαμώ σαν να μου βάλαν νέφτι!
  • Βήμα 7ο: Απόλαυση του τροπαίου σου. Αν τα έχεις κάνει όλα σωστά μέχρι εδώ, πλέον μπορείς να βγεις γυμνός στην Αριστοτέλους και να φωνάξεις στους περαστικούς, "ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΓΑΜΗΣΩ!". Απόφυγε βεβαίως αυτή την ορολογία μπροστά της. Προσπάθησε μέχρι και το τελευταίο λεπτό να μοιάζεις τρυφερός και εμετικός σαν πρίγκιπας στο προαναφερθέν έργο της Ντίσνεϊ. Στάσου σαν τζέντλεμαν. Για παράδειγμα, "Αγάπη μου, θα ήθελα, αν βεβαίως δε σε πειράζει, και μετά από όσα έκανα για σένα, με μόνο κίνητρο το να είσαι εσύ ευτυχισμένη βεβαίως, να δοκιμάσουμε από πίσω-αν αρνηθείς θα το κατανοήσω απόλυτα, εγώ θέλω μόνο την ευτυχία σου".
  • Βήμα 8ο: Το επόμενο πρωί, οπότε και συνειδητοποιείς ότι τελικά δεν αξίζει και ότι καλύτερα να έμενες στη μόνιμη σχέση με τη Μαρία Παλάμη, που ούτε δώρα σου ζητούσε, ούτε χρυσαφικά, ούτε γλυκόλογα και Twilight, ούτε γλώσσα σου έβγαζε, κι αν της έβαζες και κανένα γάντι το χειμώνα με τα κρύα ήσουν άρχοντας. Γιατί ο σοφός λαός λέει, αν πετύχει η μαλακία τύφλα να 'χει το γαμήσι.
Αυτά, και να προσέχετε μη σας κάψουν το μαγαζί ομάδες ακροδεξιών/ακροαριστερών/παρακρατικών/ό,τι σκατά τέλος πάντων αποδειχθεί ότι είναι οι κουκουλοφόροι.

22 σχόλια:

  1. Βασικά ο Daron το λέει.
    Όσο για το μνημόνιο και κυρίως για τα επετειακά αναγνώσματα, εγώ τα'πα ήδη χθές και πριν λίγο αντοίστοιχα. Ρίξε μια ματιά και άσε και ένα σχόλιο, η γνώμη σου μετράει (σοβαρά!).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ πάντα ψάχνεις να βρεις μια λεπτομέρεια που είναι λάθος για να μου το τρίψεις στη μούρη; Από δω και στο εξής θα το κάνω διαγωνισμό, βρείτε το λάθος και κερδίστε μια καφετιέρα.

      Διαγραφή
    2. Δεν ψάχνω, το βλέπω και χτυπάει στο μάτι μου! Και αντί να με ευχαριστείς που το επισημαίνω πριν το δουν πολλοί με ειρωνεύεσαι; Αχάριστε!
      Στο κάτω-κάτω "για πούλιτζερ" ψήφισα!

      Διαγραφή
    3. Λοιπόν, δεν έχει καφετιέρα για σένα.

      Διαγραφή
    4. Δε με νοιάζει, καφέ ήπια μια φορα και παραλίγο να κάνω εμετό. Μάλλον φταίει ότι ήμουν 12 και, νομίζοντας ότι ήταν η σοκολάτα που έπινα, του ´εριξα μπόλικο κακάο και ζάχαρη. Πάντως μου άφησε ψυχολογικό και δεν μπορώ ούτε να τον πλησιάσω.
      Ο Θεός να σ' έχει καλά (με το ειρωνικό ύφος ζητιάνου που δεν του έδωσες τίποτα)

      Διαγραφή
  2. Ρε τσόγλανε ποτε διαβάζεις ήθελα να'ξερα...Πολύ καλό, αλλά το βλέμμα της νηπιαγώγου έκλεψε την παράσταση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε διαβάζω. Απλά παίρνω είκοσι. Μπορεί να έχω εμφυτευμένο κανένα τσιπάκι στον εγκέφαλό μου με όλες τις γνώσεις που χρειάζονται για να θεωρούμαι αριστούχος στο Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Μπορεί επίσης απλά να φταίει ότι είμαι ο τρισμέγιστος blogger Thomas the Barbarian και με ευνοούν για να κονομήσουν κανένα αυτόγραφο. Το οποίο σιγά μη δουν ποτέ.

      Διαγραφή
  3. Γαμάτο κείμενο! Αν και με τις φρούδες ελπίδες που έχουν μερικοί να πηδήξουν, μάλλον του Αγίου Πούτσου έπρεπε να λέγεται η μέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα είναι μία από τις αλλαγές που θα εισηγηθώ όταν αποκτήσω παγκόσμια κυριαρχία.

      Διαγραφή
  4. Είσαι ειρωνικά αισχρός με τις ευαισθησίες των γυναικών την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Θα έπρεπε να ντρέπεσαι. Έτσι την βλέπεις αυτήν την μεγάλη γιορτή ? Με βήματα ? Τι είναι δοκιμασία ?
    Τι να πω. Κάτι τέτοιοι άντρες σαν και εσένα χαλάνε την πιάτσα και δεν μπορούμε να γαμήσουμε οι υπόλοιποι.
    Ωραίες αρχές σου έδωσαν στο σπίτι σου. Μπράβο.


    (Σχόλιο που δεν έγγραψε ο Περίνιο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ντρέπομαι για τον εαυτό μου. Θα βάλω τα δυνατά μου για να μην επαναληφθεί...
      ...τώρα δε μας λες τι έγραψε κι ο Περίνιο;

      Διαγραφή
    2. Ο Περίνιο λέει πως γάμησες και έσπειρες πάλι.

      Διαγραφή
    3. Συμφωνώ με τον Περίνιο.

      Διαγραφή
  5. Κάτσε καλά, Θωμά, ο Neil Patrick Harris τα σπάει! Είναι αδελφή και χαλαρός μάλιστα και στο How I met your mother είναι πιο γαμάω και από τον Γκουσγκούνη... sort of...
    Προσωπικά τον ρισπεκτάρω τον τύπο...

    Κατά τα άλλα, τι να πεις ρε φίλε, οι ηλίθιοι επικρατούν και μας κάνουν να νομίζουμε ότι μια φορά το χρόνο με ένα-δυο δωράκια θα δείξεις τον "έρωτα" που έχεις... τα έχω πει και τα έχω ξαναπεί, έχω σιχαθεί τους ηλίθιους υπανθρώπους που παρασιτούν σε βάρος της κοινωνίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατί, είπα εγώ το αντίθετο για τον Neil Patrick Harris? Ίσα ίσα που στην εικόνα τον είπα και πιο γαμάτη αδερφή μετά τον Freddy Mercury (τον Freddy δεν τον ξεπερνάει κανείς που να χτυπάει τον-ξέχειλο-κώλο του κάτω).
      Κατά τα άλλα, δεν λέω τίποτα. Απλά συμφωνώ και σκύβω με ντροπή το κεφάλι για την κατάντια της ανθρωπότητας.

      Διαγραφή
  6. Λοιπόν, επειδή πολλά μας τά'πες για τις γυναίκες που και καλά το δίνουν μόνο άμα τους κατεβάσεις τρεις γαλαξίες στα πόδια τους, κι επειδή ως γυναίκα δεν έχω αγοράσει ή δεχτεί ποτέ τίποτα αρκουδοειδές-τριανταφυλλοειδές-διαμαντοειδές από σερνικό, ήρθα να αποκαλύψω την πραγματική φύση του "αγίου".. που εκτός από προστάτης των ερωτευμένων που μας προέκυψε πρόσφατα, καθιερώθηκε αρχικά σαν προστάτης των επιληπτικών μια που πολύ συχνά, οι συνοδοί του πέφτανε τ'ανάσκελα και βγάζανε αφρούς. (αν άκουγες Bauhaus αντί για SOD, θα το ήξερες.. αλλά είσαι μικρό και συγχωρείσαι)
    Από κει και πέρα, τι περίμενες; Ήθελε ένα επιπλέον χαρτοφυλλάκιο ο σέιντ, με τους επιληπτικούς θα'μενε; Προτείνω δε, να καθιερώσουμε την 14η Φεβρουαρίου σαν ημέρα συνδρόμου Ντάουν, να μη μένει κανείς παραπονεμένος. Έτσι κι αλλιώς, για κάποιο λόγο, είναι η μέρα με τις περισσότερες αυτοκτονίες παγκοσμίως ;)

    Κι επειδή άμα δεν το κάνω σεντόνι, σχόλιο δε νοείται, η φετινή μέρα του αγ. βλακεντίνου για μένα ήταν η πιο γλυκιά μέρα της χρονιάς. Φαντάσου 2 μαλάκες να'χουν ανοίξει τον καναπέ, να σέρνονται από κρεββάτι σε κρεββάτι δηλαδή, να κάνουν τράμπες το θερμόμετρο, παρτούζα τη θερμοφόρα, τρέμουλο και ιδρώτας φουλ, μυξόχαρτο και χλέπα να πηγαίνουν σύννεφο, και εν τέλει, το μόνο που ξέχασα να βρίσω είναι ο άγιος βαλεντίνος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το θέμα είναι ότι όταν λέω ότι όλοι οι x κάνουν/είναι y, δεν εννοώ στ'αλήθεια ότι όλοι οι x κάνουν/είναι y. Για τους επιληπτικούς κάτι είχε πάρει το αυτί μου, και λίγα λόγια για τους SOaD. Εγώ πάντως νόμιζα ότι σαν μέρα συνδρόμου Ντάουν είχε καθιερωθεί η Γιουροβίζιον. Αυτά, και καλή ανάρρωση.

      Διαγραφή
  7. Και καλησπέρα και γεια σας και καλως σας βρηκα!

    Παρ` όλη τη χαριτωμενιά μου, απεχθάνομαι αυτή τη μέρα! Και όχι, δεν το λέω επειδή είμαι σίνγκλ, γιατί την ίδια άποψη είχα κι όταν δεν ήμουν.

    Ξέρεις πως θέλω να γιορτάζω αυτή τη μέρα; Να βγω με τους φίλους μου και πιούμε (ελαφρά) καφριλιάζοντας (πολύ). Μετά να πάω στο σπίτι του boyfriend, να μαγειρέψουμε παρεούλα ακούγοντας ροκ, να φάμε με την ησυχία μας, να συζητήσουμε για διάφορα (ΕΚΤΟΣ ΑΠ` ΤΟ ΣΚΥΛΟΦΩΣ!!!!!!!) και εν συνεχεία να κάνουμε τρέλες!

    Δε λέω ότι δε θα απολάμβανα ένα ρομαντικό δείπνο, αλλά μόνο αν ήταν έκπληξη, όχι δηλαδή τη μέρα του Βαλεντίνου (πράγμα αναμενόμενο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.