Τετάρτη 8 Ιουλίου 2015

Είναι Τρελός ο Καραφλός

Αυτό το άρθρο δεν έχει να κάνει με το δημοψήφισμα.
Αυτό το άρθρο δεν έχει να κάνει με την παραίτηση του Πιτσαδόρου από πρόεδρος της ΝΔ και την παραίτηση του Γιάνη Μπαρουφάκη από το υπουργείο Οικονομικών.
Αυτό το άρθρο δεν έχει να κάνει με τις προτάσεις που ξέχασε να φέρει στο Eurogroup ο νέος υπουργός Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Αυτό το άρθρο δεν έχει να κάνει καν με το κάλεσμα του φιλελέ (;) πολιτικού (;) Θάνου Τζήμερου (;) στους υποστηρικτές (;) του να μπουκάρουν την Παρασκευή στα υπουργεία και να τους πετάξουν έξω με τις κλωτσές, Inglourious Basterds-style.
Αν και ομολογουμένως αυτό είναι κάτι που ψοφάω να δω να γίνεται.
Όχι. Αυτό το άρθρο έχει να κάνει με τον Metal God Ρομπ Χάλφορντα που, μαζί με τους Αρχιερείς του, Γκλεν Τίπτον, Ρίτσι Φόκνερ, Σκοτ Τράβις και Ίαν Χιλ, κήρυξαν τον ιερό λόγο του χέβι μέταλ στο Τεραβάιμπ το Σάββατο που μας πέρασε.

Ξέρω τι θα μου πείτε. Ότι ο κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται. Αλλά αφενός ζούμε στο έτος 2015 και τα μουνιά είναι αποτριχωμένα (τα άξια λόγου τέλος πάντων) κι αφετέρου μιλάμε για τον Metal fuckin' God.
Ο οποίος όχι απλά μετέδωσε στα πλήθη το σοκ και πέος της υπέρτατης φωνής του, αλλά μας άγγιξε, εμένα, τον Φίδη και τον Πριστοφιλενάδο του Φίδη, δίνοντάς μας το αυτόγραφό του.
Αλλά ας πάρουμε τα πράματα από την αρχή.
Η αρχή έγινε την Παρασκευή, όπου, σύμφωνα με βρώμα που κυκλοφόρησε, η μπάντα διέμενε στο Χίλτον.
-Χίλτον...ξεπεσμένα ξενοδοχεία παγκοσμίως...παρατήρησε ο Φίδης, ως γνωστός connoisseur (το γκούγκλαρα) των πολυτελών ξενοδοχείων.
Στο οποίο η εύλογη απάντηση ήταν, και τι περιμένεις από αλυσίδα που έχει κληρονόμο την Πάρις;
Am I right or what?
Σε αυτό το σημείο να πω ότι ο Φίδης κι ο Πριστοφιλενάδος, μαζί με τις hot-as-fuck γυναίκαι τους από των οποίων τα συρτάρια βεβαιώνω τον Φίδη ότι δε λείπει κανένα φορεμένο ή αφόρετο εσώρουχο, εκπροσώπησαν επάξια το ελληνικό πριστέικο κίνημα στις συναυλίες του Αμβούργου και του Βερολίνου, όπου και είδαν από κοντά τους Μέταλ Γκοντς σε όλο τους το μεγαλείο, αποσπώντας υπογραφές και φωτογραφίες με τα μέλη της μπάντας.
Επίσης ο Φίδης, μόνος του αυτή τη φορά, εκτέλεσε κομάντο αποστολή και στη Σόφια, απ'όπου επέστρεψε με το απόθεμα σε σκληρό νόμισμα των 8,5 λέβα καθώς και με τη μαρτυρία Θεσσαλονικέως εκδρομέα που βιαζόταν να κατέβει απ'το πούλμαν για να πάει στο κάγκελο και να κρεμάσει τη σημαία της Παοκάρας.
ΠΑΟΚ-Φραπέδε-και Χελ Μπεντ Φορ Λέδε.

Επειδή όμως οι Μέταλ Γκοντς δε χορταίνονται ποτέ, ο Φίδης κι ο Πριστοφιλενάδος, μαζί με εμένα την παρθένα, πήγαμε στην πισίνα του Χίλτον, όπου και απολαύσαμε μπύρα Φιξ τιμώμενη στα 9 ευρώ ή 3066,75 δραχμές.
Σημειωτέον ότι αυτό έγινε την προηγούμενη Παρασκευή κι ενώ ίσχυε όριο 60 ευρώ στις αναλήψεις.
Έτσι πάει όταν τον φυσάς τον παρά.
Ενώ ο Φίδης κι ο ΠΦ (για να μην ξοδεύω πολύτιμα πλήκτρα να γράφω όλη τη λέξη "Πριστοφιλενάδος") είχαν εντοπίσει τον Ρίτσι Φόκνερ να λιάζει το ασπρουλιάρικο εγγλέζικο κορμί του κάτω απ'τον καυτό κι ανελέητο ήλιο της Αθήνας, έρχεται ένας τύπος απ'το μπροστινό τραπέζι.
Ο τύπος ήταν τόσο clarinet groom που θα ορκιζόμουν ότι τον είχα πετύχει πριν δυο μέρες στα Μαμούνια Λάιβ να βαράει παλαμάκια ενώ μπροστά του λικνιζόταν στο ρυθμό του γυφτετελιού γκόμενα με πλατινέ τρέσα, ψωλάριουμ σε απόχρωση φραπόγαλου και μπλε φωσφοριζέ δωδεκάποντο.
Μας λέει λοιπόν το κλαρίνο, "για τους Πριστ ήρθατε;".
Η απάντηση που θα άρμοζε θα ήταν "εμείς για τους Πριστ ήρθαμε, εσύ για τον Τσαλίκη;".
Αλλά μετά το κλαρίνο συνέχισε λέγοντας "σας είδε ο Ρίτσι που φοράτε μπλουζάκια και πάει να ειδοποιήσει τους άλλοι να μην κατέβουνε".
Αχ και να'ξερε σε ποιους μιλούσε.
Επειδή με μπάτζετ 60 ευρώ τη μέρα το να ξημεροβραδιάσεις στο Χίλτον είναι ολίγον τι άουτ οφ δε κουέστιον, που λέμε και στη γειτονιά μου στο Φούλαμ απέναντι απ'το Στάμφορντ Μπριτζ, φύγαμε κι επανήλθαμε το απόγευμα στο Ρουφ Γκάρντεν.
Ναι, είναι το ίδιο απόγευμα κατά το οποίο στο Σύνταγμα είχε συγκέντρωση το Όχι και στο Καλλιμάρμαρο το Ναι.
Το μουνί όχι απλά χτενιζότανε, αλλά έκανε περμανάντ, ανταύγειες και θεραπεία ενυδάτωσης.
Το παράδοξο ήταν ότι στο Ρουφ Γκάρντεν οι τιμές ήταν πιο φτηνές. Κι είναι παράδοξο γιατί απ'το Ρουφ Γκάρντεν είχες θέα στην Ακρόπολη, στο Λυκαβηττό, ε...και βασικά στα δύο πράγματα που αξίζει να δεις στην Αθήνα, ενώ στην πισίνα ήταν ισόγειο και το πολύ που μπορούσες να ελπίζεις ήταν κανένας κώλος χωρίς κυτταρίτιδα.
Καθώς αράζαμε στο Ρουφ Γκάρντεν και φανταζόμασταν ότι από κάτω η Αθήνα θα καιγόταν (τελικά δεν άνοιξε ρουθούνι κι ήταν κρίμα), χτυπάει το τηλέφωνο του Φίδη. Ήταν ένας τύπος που έγραφε σε σάιτ και ουσιαστικά είπε "αν τους δείτε, χτυπήστε κανένα τηλέφωνο".
Για όλη την υπόλοιπη ώρα ο Φίδης άφριζε.
"Ρε τσαντιρόγιουφτε! Εμείς ήρθαμε εδώ για την καυλάντα μας και πληρώνουμε κανονικά 9 ευρώ τη μπύρα, κι εσύ που είναι η δουλειά σου πας να τη βγάλεις στο τζάμπα; Άι γαμήδια δηλαδή!".
Τελικά, απογοητευμένοι, αναχωρήσαμε, κι έξω βρήκαμε κάτι τύπους που τους είχε πετάξει έξω η ασφάλεια του ξενοδοχείου, απ'όπου πληροφορηθήκαμε ότι όλη η μπάντα ήταν εκεί-εκτός του Καραφλού.
Μη γνωρίζοντας πού θα μπορούσε να είχε πάει μόνος του ο Καραφλός, κατευθυνθήκαμε στο σπίτι του Φίδη, όπου και καταστρώσαμε αυτό το μεγαλειώδες πανό:

Οκ, θα μπορούσε να είναι και καλύτερο, αλλά δεν έχουμε κάνει Κνίτες για να εξειδικευτούμε στα πανό.
Την επόμενη μέρα, Σάββατο, ημέρα της συναυλίας, ξύπνησα με ένα σοκ: δεν υπήρχε Νεσκαφέ στο σπίτι του Φίδη. Κι έτσι δεν μπορούσα να φτιάξω φραπέ.
Όταν έκανα το σχετικό παράπονο στη Φίδαινα, γιατί πού πάμε αν ζούμε σε σπίτι που δεν μπορείς να φτιάξεις ένα φραπέ, αυτή απάντησε με το αποστομωτικό "κι εσύ ήρθες επίσκεψη και δε μας έφερες τίποτα. Ας έφερνες ένα κουτί Νεσκαφέ!".
Serves me right για να πάω να διαφωνήσω με γυναίκες.
Εν πάσει περιπτώσει, ήταν η μεγάλη ώρα της συναυλίας και το Rockwave Festival, αυτό που στο παρελθόν είχε φιλοξενήσει τεράστια μεταλλικά ονόματα όπως η Νατάσα Μποφίλιου, θα μας έδινε αυτό που λαχταρούσαμε: αγνό, καυτό ατσάλι, απευθείας στον γκώλο μας.
Οι πύλες του χωραφιού-με-μια-εξέδρα-στη-μέση που αποκαλείται Terravibe Park είχαν ανοίξει και μας περίμεναν.
Έτσι κι εμείς, έχοντας φορτώσει στο Χουντάι Ι5-ελεύθερος υπηρεσίας του Φίδη το πανό, τα βινύλια του Φίδη σε περίπτωση που προέκυπτε συνεδρία αυτόγραφου, και την αστείρευτη μεταλλική μας καύλα, κατευθυνθήκαμε κατά τον αυτοκινητόδρομο.

Έξω απ'το Terravibe επικρατούσαν ελληνικά σκηνικά απείρου κάλλους, με πλανόδιους έμπορους που προσέφεραν ψητό αρκουδολουκάνικο και άντερα αγριογούρουνου τηγανισμένα σε λίπος ταύρου με μέλι (βρείτε από ποιο Αστερίξ προέρχονται τα εν λόγω εδέσματα και κερδίστε μια φραπεδιέρα τριών ταχυτήτων), καθώς και τα απαραίτητα μπλουζάκια Πριστ, Πρόντιτζυ (ντουβ-ντουβ-ντουβ-ντουβ-ντουβ) και των λοιπών καλλιτεχνών της συναυλιακής ημέρας, που αν τους πετούσες μπανάνα θα άρχιζαν να χοροπηδάνε.
Μέσα στο Terravibe βρήκαμε άλλες μεγάλες προσωπικότητες του μπλόγκινγκ όπως ο Πρόεδρας του ΑΠΙ κι η Ηώς Ξανθιά, η οποία έχει να γράψει από πέρσι τα Χριστούγεννα και την εγκαλώ στην τάξη. Για να προλάβουμε να πιάσουμε κάγκελο και να κρεμάσουμε τη σημαία της Παοκάρας το πανό, ακούσαμε ολόκληρο το σετ των Rotting Christ. Αν και προσωπικά δεν είμαι φίλος του μπλακ, ο Σάκηηηηηηης! Τόλης και οι υπόλοιποι παρατρεχάμενοί του σατανίστηκαν καταλλήλως και άναψαν τα αίματά μας για την περίσταση.
Και μετά...
...το χάος.
Νιώθω λίγος, ελάχιστος, τιποτένιος, ένα πετραδάκι μέσα στην αρβύλα του Χάλφορντα, ένας κόκκος αστρικής σκόνης μπροστά στο σύμπαν του μέταλ. Δεν μπορώ με λόγια να περιγράψω το πώς είναι για πρώτη φορά να βλέπεις μπροστά σου τους Metal Gods να ξεδιπλώνουν τους ύμνους τους.
Victim of Changes. Hell Bent For Leather. Halls of Valhalla. Jawbreaker. Turbo Lover. Electric Eye. Living After Midnight. Breaking The Law. You've Got Another Thing Coming. Επίσης κάτι καινούρια απ'τον τελευταίο δίσκο που δεν τα πολυπρόσεχα και μου έφαγε ο σκύλος την εργασία. Και χύσιμο στη μάπα για τελείωμα με Pain-fuckin-killer.
Πούτσα και ξύλο στον πουσταρά τον Θρύλο.
Κατά τη διάρκεια της συναυλίας, ο Χάλφορντ αναγνώρισε τον Φίδη και τον ΠΦ, αναφωνώντας "good to see you again". Και μετά τη λήξη της πήρε το πανό και το ύψωσε στην σκηνή μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας.
Είχαμε βγάλει συλλογικά τις ψωλές μας και τις κοπανούσαμε στο κάγκελο.
Και μετά...η αποκορύφωση. Ο Χάλφορντ μας κάλεσε στο ξενοδοχείο του, γιατί ήθελε να ξαναδεί τους τρελούς που έκαναν τον γύρο της Ευρώπης για να τον δουν και να τον ξαναματαδούν.
Και φυσικά ακολούθησα κι εγώ, γιατί μετά θα έκλαιγα αν δε με πέρνανε μαζί.
Κι έτσι τώρα έχω φωτογραφικό ντοκουμέντο και υπογεγραμμένο το εξώφυλλο του Killing Machine από τον ίδιο τον Metal God.

Αυτή τη στιγμή βέβαια με χωρίζει από το αυτόγραφό μου μια απόσταση πεντακοσίων χιλιομέτρων, γιατί εγώ είμαι στη Θεσσαλονίκη και το αυτόγραφο κατάφερε να χωθεί κάτω απ'το κάθισμα συνοδηγού του Χουντάι.
Έχω καταφέρει να ξεχάσω στα ταξίδια μου στην Αθήνα σαμπουάν, φορτιστές για κινητά, εικοσάευρα και το ρεκόρ μου πρέπει να είναι ένα ζευγάρι παπούτσια.
Είναι λες και ψάχνομαι για δικαιολογίες να ανεβοκατεβαίνω στην πόλη Αυτών-που-τρώνε-Καλαμάκια.
Η βραδιά έκλεισε με πίτσες απ'τους Μερακλήδες, το μόνο μπουγατσατζίδικο που ήταν ανοιχτό στη Λεωφόρο Καβάλας στις 2 η ώρα τη νύχτα.
-Πώς σκατά καταλήξατε στη Λεωφόρο Καβάλας;
Ένας απ'τους φίλους του Φίδη που ήρθε μαζί μας έμενε στον Κολωνό. Ο οποίος δυστυχώς δεν έδωσε σαφή απάντηση αν ανήκει στα άτομα τα οποία είχε ξεπετάξει η Ευλαμπία.
Ουσιαστικά αυτά ήταν τα σημαντικά που συνέβησαν όσο ήμουν στην Αθήνα. Κατά τα λοιπά, παρακολούθησα τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος και ολόκληρη την πρώτη σεζόν του How I Met Your Mother σε μία μέρα.
Μετά από τις μεγάλες συγκινήσεις πρέπει να χαλαρώνουμε.
Γιατί είμαστε σε κρίσιμη ηλικία για εμφράγματα.
Ή και όχι ας πούμε, δεν ξέρω, ρδεμπεύτηκα.
Αυτά, και να προσέχετε μην φάτε ψητό γατί έξω από το Τεραβάιμπ και μετά ψάχνετε να βρείτε θάμνο και δεν προφταίνετε.

19 σχόλια:

  1. Γιατί κανείς μας δεν σκέφτηκε αυτή την ατάκα εκείνη την ώρα στον κλαρινο-γκρουμ? Γαμώτο...

    Όσο για τα άλλα...άδειασα. 1 ονειρικός μήνας ακολουθώντας τους J.P και μπυρίτσα με τα "παιδιά" μεταξύ άλλων και αποθέωση εντός έδρας με τελειώμα υμνό τη τρέλα μας με το πανό. I rest my fuckin' case. Εμπρός για τις επόμενες τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατί πάντα βρίσκεις την κατάλληλη απάντηση αφότου είναι πολύ αργά. Είναι νόμος της φύσης.
      Υ.Γ. Εις υγεία των επόμενων.

      Διαγραφή
    2. Μαλακία είναι αυτό όμως γαμώ τη φυση.

      Υ.Γ: Priest till I Die, Priest till I Die, I'm addicted to Priest till I Die. F.C Halford Berlin-Συμμορίτες!

      Διαγραφή
    3. Judas Priest Hellas F.C...να σαι σίγουρος ότι αυτό θα λέγεται σε ψιθυριστούς τόνους άναμεσα στα πλήθη πριστοκέφαλων ανα την υφήλιο με θαυμασμό...

      Διαγραφή
    4. Λες, ε; Μακάρι. Να συζητάνε τη χώρα μας και για κάτι άλλο εκτός απ'τα καμώματα των Ζαίων.

      Διαγραφή
  2. Είσαι κι εσύ μουνάκι σαν το άλλο το ερπετό και σας ζηλεύω μαλάκες όσο δεν πάει! Εξτρα συγχαρητήρια στην καύλα του Φίδη και την παρέα του που κατάφερε και έκανε το τουρ. Κρίμα που για μια ώρα δεν τους πρόλαβα κι εγώ στο αεροδρόμιο. Πού ήταν χωμένη η ξανθιά;

    Υ.Γ.: Σου χρωστάω μια μπύρα ή 5 Προστ, διάλεξε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαλάκα εγω θα ακύρωνα τη πτήση στη θέση σου...Μια ώρα νωρίτερα έφευγες. :p :p Kανονίσου εγω θα ξαναβγω σε "τουρ"...ο κοσμος να χαλάσει. Δεν θα σταματήσει εδώ το March Of The Damned.

      Υ.Γ Αφού δεν μας έφαγε τα κορίτσα ο μορφονιός ο Ρίτσι, καλά είμαστε :p :p

      Διαγραφή
    2. H Ξανθιά είχε πιάσει πίσω γρασίδια γιατί είναι γριά και δεν μπορεί να στέκεται όρθια στο κάγκελο σαν εμάς τα ταλιμπάνια.
      Υ.Γ. Διαλέγω μία μπύρα ΚΑΙ πέντε Προστ.

      Διαγραφή
    3. Το ξέρω ρε Φίδη γαμώ το κέρατό μου. Σου είπα και στο φβ αν κάνει πριβέ εμφανίσεις σε γάμους παντρεύομαι αύριο, μόνο έτσι θα τον πετύχω :P

      Θωμά κι εμείς γέροι (όχι εσύ) είμαστε για κάγκελο αλλά για Πριστ δεν είσαι ποτέ γέρος. Διαπραγματεύεσαι σκληρά, ξέρω μια κυβέρνηση που θα ήθελε τη βοήθειά σου!

      Διαγραφή
    4. Έτσι είμαι εγώ. Γκο χαρντ ορ γκο χόουμ.

      Διαγραφή
    5. Ρε μαλάκες εδώ κάθεται η Φιδαινα κάγκελο και δαγκώνει λαμαρίνα..που ναι και κιουρια. Εμείς θα κιοτέψουμε? (Παντως οτι τραγουδουσε δυνατοτερα απο μενα ρεφρεν η Φιδαινα πρεπει να το κοιταξω)

      Διαγραφή
    6. Καλά, άμα δεν την προστάτευες εσύ με τα στιβαρά σου μπράτσα θα στην είχανε λιώσει τα ταλιμπάνια. Είναι και λεπτεπίλεπτη.

      Διαγραφή
    7. Point. Αλλα νταξ...τα δωσε ολα. Πολυ την χαρηκα. Απο Αμβουργο και Βερολινο ως Αθηνα.

      Διαγραφή
    8. Τα'χουμε πει. Θα την κλωνοποιήσεις και θα μου δώσεις το αντίγραφο.

      Διαγραφή
    9. Το αντιγραφο το ρώτησες;
      :p :p :p :p

      Διαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.