Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Τρύπες: τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα...

Αν νομίζετε ότι σήμερα θα αναφερθώ στο συγκρότημα Τρύπες και στο τραγούδι "Δε χωράς πουθενά", από το οποίο προέρχεται η έκφραση, ετοιμαστείτε για απότομη προσγείωση, γιατί το θέμα μας θα είναι πολύ πιο πεζό από την ελληνική ροκ της δεκαετίας του 80. Πάρτε όμως το τραγούδι, για να μη στενοχωριέστε:

Το θέμα μας σήμερα είναι οι τρύπες. Όχι οι μαύρες, ούτε οι σωματικές, ούτε και αυτές στο σενάριο του Lost, αλλά οι τρύπες που κάνουν μερικοί στα σώματά τους.
Ήμουν χθες το μεσημέρι στο λεωφορείο-το οποίο πρέπει να παίρνω πιο συχνά γιατί είναι τελικά πηγή έμπνευσης το άτιμο- και κάπου εκεί ανάμεσα στους σκατόγερους, τους κάγκουρες και τους γύφτους βλέπω και μια κοκκινομάλλα. Ωραίο πράγμα.
Ο οδηγός νομίζει ότι είναι Σουμάχερ, το λεωφορείο είναι σαράβαλο και εγώ καταβάλλω υπεράνθρωπες προσπάθειες να κρατηθώ στις ατελείωτες λακκούβες που υπάρχουν στους δρόμους της ερωτικής πόλης. Έχω παραφάει και νιώθω το ξερατό να ανεβαίνει στο στόμα μου.
Και σε εκείνη τη στιγμή η κοκκινομάλλα γυρίζει face to face και επιτείνει την αίσθηση της εξέμεσης. Δεν ήταν φάτσα-μπουγάτσα, αντιθέτως. Το πρόβλημα ήταν άλλο. Είχε κρεμάσει σκουλαρίκι από τη μύτη της.
Από εκείνη τη στιγμή προσπάθησα απλά να μην την κοιτάω. Αλλά ήταν δύσκολο. Όλο το υπόλοιπο λεωφορείο ήταν γεμάτο με τους προαναφερθέντες σκατόγερους, γύφτους και κάγκουρες. Ευτυχώς, η διαδρομή μου ήταν σύντομη και ο λυτρωμός ήρθε εγκαίρως.
Και σας ρωτάω εγώ τώρα: από πού κι ως πού θεωρείται όμορφο το να πας και να τρυπιέσαι στα πιο απίθανα σημεία τους σώματός σου και να κρεμάς σκουλαρίκια σε μύτες, φρύδια, χείλη, γλώσσες και δεν ξέρω εγώ τι άλλο;
Εντάξει, σκουλαρίκια στα αυτιά κρεμούσαν και οι αρχαίες Ελληνίδες, και ως γνωστόν η αρχαία Ελλάδα ήτο το λίκνο του πολιτισμού και η χώρα του φωτός και όλες οι άλλες μαλακίες που λέει ο Λιακόπουλος ανάμεσα στις παπαρολογίες του επί του Πολεμάρχου και των Ελ.
Αλλά το να τρυπιέσαι σε άλλα σημεία, όπως μύτες και γλώσσες, προέρχεται από την πρωτόγονη φυλή των Ούγκα Μπούγκα. Οπότε έχουμε τα εξής προβλήματα. Πρώτον, εσύ δεν ανήκεις στην πρωτόγονη φυλή των Ούγκα Μπούγκα, αλλά στην πρωτόγονη φυλή των Ελλήνων. Δεύτερον, είναι πολύ πιθανόν αυτά τα πράγματα να αποτελούν μέρος της θρησκείας των Ούγκα Μπούγκα, με τον ίδιο τρόπο που το σούβλισμα του αρνιού αποτελεί μέρος της θρησκείας των Νεοελλήνων. 
Τρίτον και μακρύτερον, ακόμη και αν τα σκουλαρίκια στις μύτες αποτελούν στοιχεία ομορφιάς για αυτούς τους λαούς, το ίδιο ισχύει και για αυτό:
Δε σας βλέπω όμως να το ακολουθείτε και αυτό.
Από την άλλη, μάλλον δεν είναι τόσο πολύ για ομορφιά. Εντάξει, το ζήτημα της ομορφιάς είναι υποκειμενικό, γιατί αν βλέπαν οι Αφρικανοί τι θεωρούν οι Έλληνες όμορφο θα έβαζαν τα γέλια και μετά θα πέθαιναν από την έλλειψη πόσιμου νερού (ρατσιστικό αστειάκι, υπόσχομαι πως δε θα ξαναγίνει).
Αλλά από την άλλη, δεν μπορώ να φανταστώ ότι κάποιος δε θα προτιμήσει μια αποστεωμένη ξανθιά με βυζιά από σιλικόνη που φοράει μούφες Versace επειδή δεν έχει τρυπήσει το φρύδι της.
Αν δούμε και τις κυριότερες ηλικίες που απαντάται το φαινόμενο, μπορούμε να συμπεράνουμε εκ του ασφαλούς ότι πρόκειται για έφηβους που κάνουν την επανάστασή τους στους γονείς τους. Όπως άλλοι κάνουν πανομοιότυπα τατουάζ, πηγαίνουν σε συναυλίες χωρίς να ζητήσουν άδεια, κάνουν σεξ χωρίς προστασία και καταλήγουν έγκυοι με σύφιλη ή παίρνουν ναρκωτικά και χαλάνε τον εγκέφαλό τους δύο φορές γρηγορότερα από ότι με όλα τα άλλα, έτσι αυτοί εδώ κρεμάνε τους αρκουδόκρικους από όπου βρουν και το παίζουν μάγκες και ανεξάρτητοι.
Βέβαια θα μου πείτε, από το να τρυπιούνται για ηρωίνη, καλύτερα να τρυπιούνται για σκουλαρίκια. Και συμφωνώ. Έτσι δε θα καταλήξουν να κλέβουν για να πάρουν τη δόση τους (κι άλλο ρατσιστικό αστειάκι, κάτι έχω πάθει σήμερα). Αλλά μέχρις εκεί. Δεν αντέχεται άλλο αυτό το πράγμα!
Υ.Γ. Αν κανένα σκουλαρίκι στη γλώσσα ή στο χείλος χτυπήσει στον ανιχνευτή του αεροδρομίου, τι γίνεται;

9 σχόλια:

  1. Χαχαχαα! Λοιπόν, να ξεκινήσω με αυτά που προφανώς αγνοείς μια που δεν έχεις τρύπες. Οι ανιχνευτές μετάλλων στα αεροδρόμια -τώρα πια- ανιχνεύουν διαφορετικά κράματα μετάλλων από αυτά που χρησιμοποιούνται για τα σκουλαρίκια, τις λάμες σε κόκκαλα, και τις θήκες στα δόντια. Το τραγελαφικό της υπόθεσης αν ανίχνευαν τα σκουλαρίκια δε θα ήταν αν έκαναν "μπιπ" σε σκουλαρίκι γλώσσας, αλλά κάπου αλλού.. Πράγμα (μια που έκανα αρχή ας το μολογήσω) μου'χει τύχει στο αεροδρόμιο του Leeds, όπου απλά με πέρασαν από τοπικό χειροκίνητο ανιχνευτή, και λύθηκε η παρεξήγηση.
    Ύστερα, τα σκουλαρίκια αυτά φτιάχνονται από μεγάλη ποικιλία υλικών, οπότε υπάρχουν εναλλακτικές.

    Στο θέμα σου τώρα, τα σκουλαρίκια και τα τατουάζ που γίνονται σε νεαρές ηλικίες για να προκαλέσουν ή να σηματοδοτήσουν μια "επανάσταση" (μη χέ..) γίνονται για να φαίνονται. Και γνώμη μου είναι πως ό,τι γίνεται για να φαίνεται προδίδει πολύ μικρή αυτοεκτίμηση (ή κάτι άλλο πολύ μικρό σε μέγεθος) από τη στιγμή που το'χεις ανάγκη για να σε προσέξουν. Αν τώρα μεγαλώνοντας αποφασίσεις να επέμβεις έτσι στο σώμα σου χωρίς να προκαλείς, μαγκιά σου, και λόγος δε μας πέφτει.

    Από την άλλη όμως.. μου έφερες στο νου μια ηλίθια που φορούσε πουκάμισο ανοιχτό μέχρι άστα να πάνε, είχε πιει τον άπατο κι είχε γίνει αλοιφή, κάθε φορά που έσκυβε για φυστίκι εγώ ήμουν υποχρεωμένη να βλέπω από βυζιά μέχρι αφαλό, και είχε και το θράσσος να μου κάνει κύρηγμα για τα τατουάζ, λέγοντας αυτολεξεί πως "της προσβάλλω την αισθητική".

    Καταλαβαίνεις τώρα πως απο αισθητική σε αισθητική του καθένα παίζει η μέρα με τη νύχτα; Δεν είναι ανάγκη να πας στους Ούγκα Μπούγκα για να δώσεις παραδείγματα διαφορετικής αισθητικής.. Κι εδώ μια χαρά στοκάδια έχουμε!

    Κάποιος που κυκλοφορεί με τον κώλο έξω ή με βρώμικα ρούχα, ή που βρωμάει ο ίδιος, δε βρίσκει τίποτα κακό στον εαυτό του, αυτό όμως δε σημαίνει πως δε θα κοιτάξει περίεργα αυτόν με τις τρύπες και τα τατουάζ. Σαν παράδειγμα θα σου φέρω έναν που χασμουριόταν στα μούτρα μου και ανέδεινε εκείνη την εκπληκτική μυρωδιά που έχει το στόμα ενός μεσήλικα όταν ξυπνάει το πρωί, και όταν τόλμησα να του προτείνω να βάζει το χέρι του μπροστά στο στόμα του, με στόλισε με αφορμή ένα τατουάζ..
    Μα φυσικά... γιατί αυτό είναι το αηδιαστικό, κι αυτό που μεταδίδει ιούς.

    Εν κατακλείδι Θωμάκο, είσαι νέος άνθρωπος.. Αν δε σ'αρέσει κάτι, μην το υιοθετείς. Από την άλλη, αν είναι να κρίνεις κάποιον, κρίνε τον με βάση πράγματα που σε επηρεάζουν, όχι αυτά που απλώς σου χαλάνε την ομοιομορφία του συνόλου. Αν η τρύπα της κοκκινομάλλας ήταν σε σημείο που δεν έβλεπες θα γινόταν αυτομάτως πιο όμορφη γκόμενα... μέχρι να ανακαλύψεις την τρύπα; Προσπάθησε να βρεις τι κρύβεται πίσω από τις τρύπες, και δεν εννοώ τη μύτη, αλλά πιο πίσω κι από τη μύτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ducks, για άλλη μια φορά, μεγαλύτερο το σχόλιο από το post!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μήπως να σε κάνω συντάκτρια στο blog, να γράφω εγώ και μετά εσύ να το σχολιάζεις;
    Κοίταξε να δεις τώρα τι γίνεται με το αν γίνονται για να προκαλούν ή από προσωπική επιλογή. Εγώ είμαι χαρακτήρας που δε θα σχεδίαζα πράγματα πάνω μου με ανεξίτηλο μελάνι. Εσύ το έκανες. Άρα είναι θέμα χαρακτήρα. Το πρόβλημα είναι ότι συνήθως, στη χώρα του δήθεν που ζούμε, δε γίνονται από προσωπική επιλογή, αλλά για να είναι κουλ και δεν ξέρω εγώ τι άλλες μαλακίες. Αυτή η κοκκινομάλλα μπορεί να ήταν και πυρηνική φυσικός, δεν την ήξερα κι από χθες και μάλλον δεν θα την ξαναδώ και ποτέ, αλλά μου έδωσε άσχημη εντύπωση, ειδικά από τη στιγμή που το κάνει και η κουλή Μαρία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η εικόνα της αφρικανής γυναίκας είναι όλα τα λεφτά! Μπράβο σου, το έχεις ψάξει πολύ το θέμα με τα πρότυπα της γυναικείας ομορφιάς ανά τον κόσμο. Στο θέμα μας τώρα: οι πολλές τρύπες ποτέ δε μ' άρεσαν, άσε που τα μέταλλα των σκουλαρικιών προκαλούν συχνά μολύνσεις στο δέρμα. Οι τρύπες στα αυτιά πάλι μου αρέσουν και σε άντρες και σε γυναίκες κι ας προέρχονται από το θεσμό της δουλείας. Τώρα αν ο άλλος έχει και μία τρύπα στο φρύδι δε θα τον πω και φρικιό, εγώ όμως δε θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο (που ακόμα κι αν βγει το σκουλαρίκι αφήνει σημάδι) ή ένα τατουάζ γιατί είναι μόνιμο. Πού ξέρω εγώ αν μου τη βαρέσει μετά από δέκα χρόνια και δε θέλω ούτε να τα βλέπω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είναι κι αυτό ένα ζήτημα...υπάρχει ένα σωρό κόσμος που κάνει τατουάζ και μετά ψάχνεται πώς να τα σβήσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα επέμβω γιατί μου γυρίσανε τα μάτια από την παραπληροφόρηση. Αντάρτισσα, ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει με τα μέταλλα από τα οποία κατασκευάζονται τα σκουλαρίκια ειδικά για το body piercing. Είναι στην πιο συνηθισμένη περίπτωση από χειρουργικό ατσάλι. Αυτά που δημιουργούν μολύνσεις είναι είτε επίχρυσα (αυτά που εφαρμόζουν στο πιστόλι τρυπήματος το οποίο ένας ασυνείδητος στο Μοναστηράκι, χρησιμοποιεί σε όλο το σώμα!) είτε τσίγκος/νικέλιο/αλουμίνιο που πουλάνε μικροπωλητές στο δρόμο. Ε, τώρα αν κάποιο ηλίθιο αγοράσει σκουλαρίκι στο δρόμο, και πάει και το βάλει στην τρύπα χωρίς καν να το απολυμάνει, καλά να πάθει!

    Θωμά, αυτό που λες είναι απολύτως σωστό περί κουλής Μαρίας. Και δεν το λέω από την οπτική του ψώνιου "έκανα εγώ, έκαναν όλοι, μμμμμ" γιατί πολύ απλά δεν ανήκω στην πλειοψηφία που κάνει ένα τατουάζ και κυκλοφορεί με ρούχα που δεν ταιριάζουν στις καιρικές συνθήκες για να το δείξουν, αλλά σαν συμπέρασμα αυτού που γράφεις για τους μετανιωμένους. Προσωπικά θεωρώ το 18ο έτος ηλικίας την πλέον μαλακισμένη περίοδο για να επιλέξεις να κάνεις τατουάζ. Ό,τι και να διαλέξεις, τα κριτήριά σου θα είναι για κλάματα. Ή θα καταλήξεις σε κάτι που είναι "της μόδας", ή σε κάτι που έχουν κι άλλοι 2000, ή κάτι που θα αλλάξει, όπως είναι το όνομα της γκόμενας/γκόμενου. Αυτό ακριβώς που δεν συνειδητοποιούν όσοι χτυπάνε μια μαλακία για να δείξουν στην παραλία τον Ιούνιο, είναι πως δεν πρόκειται για μπλουζάκι που αν αλλάξεις γνώμη το πετάς.
    Για τη συγκεκριμένη μάζα ανθρώπων υπάρχει μια πολύ δίκαιη λύση όσο αφορά στην αφαίρεση τατουάζ. Lazer. Στοιχίζει τρεις με τέσσερις φορές όσο το τατουάζ, πονάει πολύ περισσότερο, αλλά του κερατά.. ΒΑΖΕΙΣ ΜΥΑΛΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η δική μου εντύπωση πάντως είναι ότι αν είσαι 18 και κάνεις τατουάζ το όνομα της γκόμενας είσαι απλά γκαγκά. Και να τη λένε Μαρία ή Κατερίνα πάει στον Ασταρώθ... αν τη λένε Αφροξυλάνθη τι θα κάνεις;
    Κι όσο για τη μόδα, έχει πήξει ο κόσμος με tribal, νεράιδες και κινέζικα σύμβολα...πάλι καλά που δεν βρέθηκαν ακόμη μαλάκες να μιμούνται το τατουάζ του Σκόφιλντ!
    Spaz mode: Το Laser γράφεται με s και όχι με z.
    Spaz mode off: Για τη συγκεκριμένη μάζα ατόμων η πιο δραστική λύση είναι λέιζερ απευθείας μέσα στο μάτι, μπας και καεί ο εγκέφαλός τους ΚΑΙ κυριολεκτικά και τελειώνουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Συγνώμη, έχεις την εντύπωση πως μόνο 18χρονα χτυπάνε ονόματα γκόμενων; Και ότι είναι μόνο αυτό το πρόβλημα;
    Άκου κάτι πρωτότυπο που δε θα ακούσεις ποτέ από τατουατζή: Για τρία πράγματα δεν κάνουμε τατουάζ: 1. Για γκόμενο/α, 2. Για ομάδα ποδοσφαίρου κλπ, και 3. Για πολιτικές τοποθετήσεις.
    Το πρώτο γιατί αργά ή γρήγορα θα χτυπάς το κεφάλι σου, και τα άλλα δύο επειδή ενδέχεται να στο χτυπήσουν άλλοι.
    Κι αυτά που λες για νεράιδες, tribal, κινέζικα και λοιπά σχεδιάκια που βρίσκει κανείς στα cheetos, είναι η απόλυτη ένδειξη ακουλτουρίασης που δέρνει τον έλληνα.
    Σκέψου μόνο πως όταν πας σε κάποιον που κάνει τατουάζ κι έχεις την ευχέρεια να επιλέξεις κάτι πολύ προσωπικό και μοναδικό αλλά καταλήγεις σε κάτι που είναι κρεμασμένο σε ντουβάρι, είναι σα να έχεις προσωπικό chef να σου μαγειρεύει, και να του ζητάς να σου φτιάξει μακαρόνια με κέτσαπ..

    Και όχι.. δε θα ξεμπερδέψουμε ποτέ με αυτή τη συζήτηση. Έπεσες σε άνθρωπο-περίπτωση ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Προκειμένου να μην ξεμπερδεύουμε, συμφωνώ μαζί σου σε ό,τι λες γιατί έχει και ζέστη. Μόνο μία ένσταση: η κέτσαπ είναι αηδία και τα μακαρόνια τρώγονται μόνο με κιμά. Τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.