Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

...and justice for all!

Η παρούσα εγγραφή δεν είναι αφιέρωμα στο τέταρτο κατά χρονολογική σειρά άλμπουμ των πάλαι ποτέ καβαλάρηδων της αστραπής. Στην πραγματικότητα είναι η απάντηση σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την ανθρωπότητα από το ξεκίνημά της μέχρι και σήμερα. Γιατί, ναι, κυρίες και κύριοι, ήρθε επιτέλους η ώρα να αποδοθεί δικαιοσύνη.
  • Ιάσων Νιούστεντ ή Κλιφ Μπάρτον;
    Κλιφ ασυζητητί. Γιατί ο Νιούστεντ ήταν ένας απλός μπασίστας. Ο Κλιφ ήταν για τους μπασίστες ότι ο Στήβεν Χώκινγκ για τους αστροφυσικούς (θα έλεγα και τους ανάπηρους, αλλά θα με λέγατε αναίσθητο γουρούνι). Ο μόνος μπασίστας που μπορεί να φτάνει τα επίπεδα του Κλιφ είναι ο Τζον Ντίκον, ο οποίος έγραψε τραγούδι μόνο με μπάσο, ντραμς και φωνή Φρέντι που εξακολουθεί να γαμεί πάτους. Ο Νιούστεντ ήταν το παιδί της καρπαζιάς. Μέχρι και οι ίδιοι οι Τζέιμς, Κερκ και Εμπενίζερ τον Ιάσονα τον είχαν στην υπόληψη που είχε η Χαρούλα Πεπονάκη τον Φοίβο τον καφετζή. Ο Κλιφ μας χάρισε το Ride the Lightning και το Master, κι ο Νιούστεντ το Load και το Reload. Κι έπειτα ο Κλιφ έκανε εντυπωσιακή έξοδο. Ο Νιούστεντ παραιτήθηκε; Βαρετό. Ο Κλιφ εκσφενδονίστηκε από το λεωφορείο φορ γκαντ ντέμιτ! Λέτζεν-γουέιτ-φορ-ιτ-ντέρι! Θέλετε κι άλλο; Case dismissed!
  • Ομπάμα ή Ρόμνεϊ;
    Στα δεξιά μας έχουμε τον Μιτ Ρόμνεϊ, 65 χρονών, με μια θητεία ως κυβερνήτης της Μασαχουσέτης, πτυχίο νομικής από το Χάρβαρντ, ισχυρές διασυνδέσεις με την εκκλησία των Latter Day Saints, και στις προγραμματικές του δηλώσεις περιλαμβάνει την κατάργηση του Obamacare, τη μείωση των φόρων για τις επιχειρήσεις και την αύξηση της στρατιωτικής δύναμης της χώρας, λες και δεν έχουν αρκετό στρατό για να επιβάλλουν τη δημοκρατία σε όποια χώρα του κόσμου έχει πετρέλαιο. Στα αριστερά μας έχουμε τον Μπαράκ Ομπάμα, 51 χρονών, με μία τετραετία ως πρόεδρος της Αμερικής, πτυχίο νομικής από το Χάρβαρντ, ο οποίος στα νιάτα του είχε το παρατσούκλι Barack Oganja, είναι ο πρώτος μαύρος πρόεδρος του US and A και θέσπισε το Obamacare και μάζεψε το στρατό από το Ιράκ. Και νικητής είναι...εννοείται ο Μπαράκ. Ποιος άλλος χασικλής θα μπορούσε μέσα στη μαστούρα του να πει "εγώ μια μέρα θα γίνω πλανητάρχης" και να 'χει και δίκιο; Ληγκαλάιζ ιτ, μπράδα.
  • Μπητλς ή Ρόλινγκ Στόουνς;
    Οι Μπητλς ήταν μια παρέα χαζοχαρούμενα από το Λίβερπουλ, οι οποίοι πήραν μια κιθάρα κι έπαιζαν χαζοχαρούμενα τραγουδάκια για να τρελαίνονται οι γκομενίτσες, κάτι σαν τους NSYNC της εποχής δηλαδή αλλά μετά έκαναν στροφή στην πχοιότητα. Μετά ο σαβουρογάμης παράτησε την μπάντα για τη Γιαπωνέζα χαρχάλω, και μετά δολοφονήθηκε κι έμεινε ο χορτοφάγος μαλάκας. Οι Ρόλινγκ Στόουνς σε γενικές γραμμές υπήρξαν λιγότερο χαζοχαρούμενοι, αλλά σήμερα έχουν απομείνει ο Κιθ-πρώτα θα πεθάνετε εσείς, και μετά τα δισέγγονά σας, και μετά τα δισέγγονά τους, και ίσως πολύ αργότερα εγώ-Ρίτσαρντς, και φυσικά η αρσενική γριά ονόματι Μικ Τζάγκερ η οποία μάλιστα το θεώρησε καλή ιδέα να συμμετάσχει σε αυτό το εξάμβλωμα παρέα με τον Will.I.Am και την Τζέι-Λο:

    Το ΚΠΣΑ στηρίζει Μπητλς.
  • Διπρόσωπος ή Malakeius;
    Η κληρονομιά που άφησε ο Μάστερ Τζι καθώς έπεφτε θύμα της απαίσιας φυλής των τρολ ήταν βαριά σαν την πούτσα του τσολιά, αλλά την ίδια περίπου εποχή ανέτειλλαν δύο γενναίοι πολεμιστές που κράτησαν ψηλά τη σημαία. Ο μεν Φάε Ένα Μαλάκας με τις ευρηματικές προσβολές του και το κράξιμο επί παντός επιστητού, ο δε Διπρόσωπος με τις αριστοτεχνικές υπερβολικές παρομοιώσεις του, την ενσωμάτωση της λαϊκής γλώσσας και τις κοπρολαγνικές αναφορές του, έδωσαν στον κόσμο πόνο μέχρι γελοιότητας. Μετά, όμως, κάτι έγινε και το πράμα στράβωσε σαν γέφυρα που πέρασε από πάνω της ένα κοπάδι αφηνιασμένοι ρινόκεροι. Ο Μαλάκας άφησε τα πιστά του τρολ να διψάνε, τα τελευταία του δεκαέξι άρθρα δεν ήταν όσο καλά θα έπρεπε, και στο τέλος ξεπουλήθηκε τελείως και επιδόθηκε σε γκέι όργια με τον Ερμόλαο και το Σίλα από τα Σφηνάκια. Τουλάχιστον ο Διπρόσωπος άφησε το μπλογκ του να πεθάνει με αξιοπρέπεια, και αυτό οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε.
  • Πίτσα ή γύρος;
    Λεπόν...δύσκολο ζήτημα άνοιξα αυτή τη στιγμή και ο κόσμος θα διχαστεί περισσότερο κι από το "βυζιά-κώλος" (το οποίο δεν πρόκειται να ανοίξω. Αν ρωτάτε εμένα, η σωστή απάντηση είναι "και τα δύο". Και μην περιμένετε ούτε και το "μεγάλα vs μικρά βυζιά". Οτιδήποτε ανάμεσα σε λεμόνι και πεπόνι είναι ευπρόσδεκτο, και μην ακούσω για σιλικόνη). Ας σκεφτούμε, όμως, ότι ο γύρος δεν τρώγεται κρύος, ενώ η πίτσα τρώγεται και καλύτερα. Αν επιπλέον μετρήσουμε και τον τρόπο που το στομάχι υποδέχεται το γύρο, όπου το "υποδέχεται" διαβάστε το όπως στο "στρατόπεδο υποδοχής μεταναστών", η κόντρα γίνεται Μπαρτσελόνα-Άγιαξ Παραβόλας. Από την άλλη, αν θέσουμε ως αντιίπαλο της πίτσας τα σουβλάκια (για όσους Αθηναίους δεν εννοούν να καταλάβουν σωστά ελληνικά εννοώ τα "καλαμάκια") το πράγμα ζορίζει και θα θρηνήσουμε θύματα λες και έβγαλα ταινία που προσβάλλει τους μουσουλμάνους, οπότε ας το αφήσουμε καλύτερα.
  • Μερέντα ή Νουτέλα;
    Τι μαλακίες κάθομαι και σας λέω, ε; Είναι πραγματικό δίλημμα τώρα το να διαλέξεις ανάμεσα στη Μερέντα και τη Νουτέλα; Είναι σαν να μου πεις εμένα "αν υποθέσουμε ότι έρχονται αύριο η Μπιγιονσέ και η Σακίρα κάτω από το σπίτι σου και μαλλιοτραβιούνται για πάρτη σου, ποια από τις δύο πιστεύεις ότι είναι καλύτερη;". ΠΟΙΟΣ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ, ΦΟΡ ΦΑΚΣ ΣΕΗΚ; Από την άλλη μεριά, βέβαια, έχω ψηφίσει Μπιγιονσέ τόσες πολλές φορές που άμα λάχει ασούμ ναούμ πάω Αμερική, της φτιάχνω κόμμα, τη βγάζω πρώτη μαύρη προεδρέσσα του US and A και παρ'τ'αρχίδια μου Μπαράκ, οπότε το τελικό συμπέρασμα είναι ότι ακόμα και στις μουνάρες υπάρχει υποκειμενικότητα. Γι'αυτό βουλώνετε. Τι λέγαμε; Α, ναι, για τη Νουτέλα. Έχει πιο έντονη τη γεύση του φουντουκιού από τη Μερέντα. Οπότε ψηφίζω Νουτέλα. Βέβαια στην τελική λεφτά δεν περισσεύουν, οπότε τρέχα γύρευε ποια no name μάρκα από ποιο εργοστάσιο σε ποια πρώην Σοβιετική Δημοκρατία έχει πιο φτηνά ο Βασιλόπουλος.
  • Γάτα ή σκύλος;
    Κατ'αρχήν να ξεκαθαρίσω ότι είμαι τόσο κάθετα αντίθετος με την ιδέα του κατοικίδιου ζώου που αν πολλαπλασιάσεις το διάνυσμά μου με το i θα συμπέσω με αυτήν. Αν ήθελα ένα ζώο να βρωμίζει το σπίτι μου, να κάνει θορύβους και να μου τρώει το φαΐ μου χωρίς να μου προσφέρει τίποτα, θα έπαιρνα έναν Κνίτη. Αν, παρ'όλα αυτά, κάποια στιγμή τα μελλοντικά παιδιά μου αποφασίσουν να πρήξουν τα αρχίδια από τα οποία βγήκαν (τα δικά μου) για να τους πάρω ένα ζωάκι να έχουν να παίζουν, θα τους πάρω έναν ωραιότατο σκύλο. Γιατί το σκυλί πάντα θέλει να παίξετε (συμπεριλαμβάνεται και η Πάολα). Η γάτα, για να αποφασίσει να σου παραχωρήσει λίγο από τον πολύτιμο χρόνο της, θα πρέπει να μην έχει περίοδο, να μην είναι ο Ερμής ανάδρομος, να έχεις θυσιάσει μια εικοσάχρονη παρθένα ένα Σαββατόβραδο με πανσέληνο και ο Σαμαράς να έχει διαβεβαιώσει ότι αυτά τα μέτρα είναι τα τελευταία. Ακόμα κι αν δεν είχε αυτό το ελάττωμα η γάτα, όμως, μετά από τη θέαση 150*2^100 υποτίθεται "αστείων" φωτογραφιών από γάτες στο 9Gag, η ψυχή μου τις σιχάθηκε τόσο πολύ που αν μπορούσα να εξαφανίσω ένα είδος ζώων θα εξαφάνιζα τους ιδιοκτήτες τους (γιατί στην τελική αυτοί φταίνε).
  • To be or not to be?
    That is the question. Από τη μία, θα έλεγε κανείς to be, γιατί η ζωή είναι ωραία, ο ήλιος λάμπει, τα πουλάκια κελαηδούν, παρ'όλο που είναι Οκτώβριος, και δεν ξέρεις τι να φορέσεις, και αρπάζεις μια ίωση που δεν ξέρεις από πού σου ήρθε και βρίσκεσαι για τις επόμενες δύο βδομάδες με ένα ρολό κωλόχαρτο στο χέρι σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεβουλώσεις τη μύτη σου. Από την άλλη, θα έλεγε κανείς not to be, γιατί, όπως πρεσβεύει η βουδιστική θρησκεία (την οποία εδώ θα σας έλεγα ότι ασπάστηκα αλλά δεν ασπάστηκα ποτέ γιατί είναι ένα μάτσο μπούρδες σαν όλες τις άλλες θρησκείες πλην φυσικά του Ιπτάμενου Μακαρονοτέρατος) η ύπαρξη είναι πόνος, κι ας μη μιλήσουμε για τους φόρους. Ας είμαστε ρεαλιστές, όμως. Ποιος λογικός άνθρωπος θα επέλεγε not to be? Κανείς εκεί που καθόταν στα καλά του καθουμένου δε σκέφτηκε "χμ, ωραία μέρα σήμερα, ας πάω να αυτοκτονήσω!". To be, λοιπόν, αλλά εσείς καλού κακού μην πολυπλησιάζετε στην άκρη στις αποβάθρες του μετρό.
  • Μαντόνα ή Μάικολ;
    Εννοείται Μάικολ. Θέλετε να αρχίσω να αναλύω λόγους; Πολύ ευχαρίστως. Ο Μάικολ ήταν τραγουδιστής από τους λίγους. Η Κωλόγρια ήταν απλά ένα τσουλάκι το οποίο κάποιος, κάπου, κάποτε πέρασε ένα σκαλοπατάκι και μετά θεώρησε ότι έπρεπε να την κάνει τραγουδιάρα. Το τραγούδι με το οποίο ανέβηκε στον Κολοφώνα της δόξας της μιλάει για το πώς την ξεπαρθένιασαν, και τριάντα χρόνια μετά η θεματολογία της δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα. Ο Μάικολ έχει τραγουδήσει από την Μπίλι Τζιν που πήγε να του φορτώσει το μπάσταρδο μέχρι τα ζόμπι που τον κυνηγούσαν κι από τα παιδάκια της Αφρικής που πεινάνε μέχρι τον κοινωνικό ρατσισμό. Κι επιπλέον η Κωλόγρια είναι άσχημη. Βέβαια ο Μάικολ ήταν πιο άσχημος, αλλά ο Μάικολ ούτε ισχυρίστηκε ποτέ ότι είναι ωραίος, ούτε μπούτι έβγαλε στα πενηνταφεύγα του, εν μέρει γιατί έχει πεθάνει, και εν μέρει γιατί αυτός που έχει πραγματικό ταλέντο δε χρειάζεται να καταφύγει στο μπούτι για να κερδίσει το κοινό του. Όσο για την παιδεραστία, και οι δύο τα ίδια σκατά είναι, αλλά ποτέ κανείς δεν κατηγόρησε την Κωλόγρια που παίρνει μικρά κι ανυπεράσπιστα αγοράκια και τα ξεζουμίζει. Μόνο όταν το κάνει ο Μάικολ είναι έγκλημα. Κι αυτό τον ανεβάζει ακόμα περισσότερο στην εκτίμησή μου.
Αυτά, και να προσέχετε μην εκτοξευτείτε από ένα παράθυρο λεωφορείου και δύο μήνες αργότερα οι σχολιαστές του μπλογκ σας σας βρίζουν που έχετε να τους δώσετε άρθρο δύο μήνες.

22 σχόλια:

  1. Ανώνυμος24/10/12 16:18

    Αν ήθελα ένα ζώο να βρωμίζει το σπίτι μου, να κάνει θορύβους και να μου τρώει το φαΐ μου χωρίς να μου προσφέρει τίποτα, θα έπαιρνα έναν Κνίτη.
    Από τα καλύτερα που διάβασα τον τελευταίο καιρό,πάλι ρόμπα έγινα στη δουλειά!
    Μια παρατήρηση μόνο.Το Μαντόνα vs Μάικλ δεν είναι καν δίλλημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξέρω, αλλά κάπως έπρεπε να γεμίσω τη σελίδα χωρίς να καταφύγω στα βυζιά (τα οποία δεν αναπτύχθηκαν εδώ γιατί χρήζουν ξεχωριστού άρθρου μη σε πω ξεχωριστού μπλογκ).

      Διαγραφή
  2. Ποια μερέντα ρε, είσαι και Σαλονικός. ΜΕΖΑΠ ρε, ελληνική εταιρία, πραλίνα φουντουκιού με κακάο σε συσκευασία που κομπλάρει και υπέρβαρο, τιμή μισή από τις εταιρίες, και γεύση που ΓΑΜΑΕΙ γιατί πολύ απλά έχει πιο πολλά αληθινά συστατικά μέσα και όχι βιομηχανική μελάσσα με καφέ σκατόχρωμα.

    Θα τη βρεις στα Deal, μαζί με μια ντουζίνα ακόμα ελληνικές εταιρίες (αναψυκτικά ΝΕΚΤΑΡ, αποξηραμένα φρούτα ΑΒΑΚΙΑΝ και δεν συμμαζέυεται).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με τον Παπανδρέου πλέον στο Χ. δε νομίζω ότι σου δίνει ιδιαίτερο πρεστίζ, το είσαι (ή θα γίνεις) απόφοιτός του.

    Νουτέλα και τα μυαλά στα κάγκελα! Έχει καλύτερη γεύση και υφή.

    Η σιχαμένη, ύπουλη και υποχθόνια γάτα έφαγε το καναρίνι μου! Οπότε σκύλος, που είναι και πιο γλυκούλης.

    Τζάκσον, χωρίς δεύτερη συζήτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι κι αυτό μια άποψη. Γι'αυτό δεν πάω στο Χάρβαρντ (αυτός ήταν ο μόνος λόγος).

      Διαγραφή
  4. Παραβλέπω τον απαραίτητο σχολιασμό στο πρώτο δίλλημα, το ειρωνικό σχόλιο ότι είσαι θετική και δεν ξέρεις ότι εσωτερικό γινόμενο καθέτων διανυσμάτων είναι ΜΗΔΕΝ, και καταλήγω ότι

    ΜΑΛΑΚΑ, ΓΑΜΗΣΕΣ!

    Άκυρο, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι ο Κλιφ ήταν στην ουσία απλώς ένας ακόμα πολύ καλός μαθητής του Μπάτλερ (όπως ας πούμε και ο Ρεξ Μπράουν των Παντερα) ενώ ο Νιούστεντ ήταν πολύ πιο δημιουργικός και έκανε καταπληκτικά φωνητικά. Αντίλ ιτ σληπς ρε μουνιά!

    Και να προσθέσω ατάκα του Σάσα Μπαρον Κόεν, σε συνέντευξη του ως Ντικτέητορ: "I'd vote for [..] Mitt Romney. He has the makings of a great dictator"

    Και ψηφίζω Μπητλς μόνο και μόνο για τον χαλασμένο γερομπιμπίσκη που μου σπάει τα νεύρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτσε ρε μαλακίες λέω, το εσωτερικό γινόμενο κάθετων διανυσμάτων ΔΕΝ ΟΡΙΖΕΤΑΙ!

      Διαγραφή
    2. Ρε μαλάκα, εγώ σου λέω για μιγαδικό πεδίο τώρα, δεν το έθεσα σωστά και πάνω, τέλος πάντων αν πολλαπλασιάσεις τον Χ (x+yi) επί του i θα έχεις τον Υ(-y+xi)οπότε ΟΧ και ΟΥ θα είναι κάθετα, τώρα κατάλαβες;

      Διαγραφή
    3. Και το εσωτερικό γινόμενο διανυσμάτων ορίζεται και παραορίζεται, και είναι μηδέν (αν δεν το θυμάσαι, ΑΒ=|Α||Β|συνω, όπου ω η γωνία των διανυσμάτων κατά τη θετική φορά, κι αφού συν(π/2)=0, και το εσωτερικό γινόμενο βγαίνει μηδέν. Αν είναι να πουλήσεις μαγκιά, τουλάχιστον να έχεις σωστά τα δεδομένα σου).

      Διαγραφή
    4. Στο πρώτο σχόλιο σωστά πούλησα μαγκιά ότι το γινόμενο είναι μηδέν αλλά μετά μπερδεύτηκα, ΟΚ, των παραλλήλων δεν ορίζεται, σόρρυ, νόμιζα ότι είναι ημίτονο, έχεις δίκιο και τα ρέστα.

      Διαγραφή
  5. Εν τω μεταξύ παραξενεύομαι που κανείς δεν ειπε τίποτα για το ότι θα σε κάνω γαμιά των πέντε ηπείρων στου Χωστήρα.

    Μα "θα έπαιρνα Κνίτη"... ΑΧΑΧΑΧΑ!!! Που σκατά τα βρίσκεις;!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα ντε... ώρες ώρες κι εγώ απορώ με τον εαυτό μου.

      Διαγραφή
  6. έχοντας πλέον κρεμάσει τα παπούτσια του πρωταθλητή, διότι η ΜΙΑ κέρδισε την καρδιά μου, παραδίδω τα σκήπτρα σε όποιον αποδεδειγμένα και με εκτενείς αναφορές, που να αποδεικνύουν την αληθεια, είναι άξιος να τα κρατήσει!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Από Μπάρτον, θα προτιμήσω Τιμ (αν κι έχει πάρει πολύ κατρακύλα τελευταία)
    Για τις Αμερικάνικες εκλογές θα δηλώσω αποχή
    Ρολινγκ Στόουνς, γιατί ο Λένον αν ζούσε ακόμα, χειρότερες μαλακίες θα έκανε
    Διπρόσωπος ή Malakeius, ψηφίζω Μάστερ Τζι (που ζει ινκόγνιτο με άλλες ταυτότητες, σαν τον Έλβις και τον Χίτλερ ένα πράμα)
    Πίτσα, γιατί άμα θες βάζεις ΚΑΙ γύρο, ενώ το αντίθετο δεν γίνεται (σαν το πεπόνι και το παγώνι ένα πράμα)
    Μερέντα ή Νουτέλα, Σακίρα δαγκωτό και πάω να δοκιμάσω αυτή που λέει η Vicky Svens
    Σκύλος πάραυτα (αλλά μεγαλόσωμος, όχι τα φλώρικα του σπιτιού), γιατί οι γάτες μου θυμίζουν τη Βουγιουκλάκη
    Για αυτοκτονία δεν το συζητάμε, αλλά έχω δηλωμένο ότι "αν ήταν στο χέρι μου δεν θα γεννιόμουνα", οπότε not to be
    Τέλος, και η Μαντόνα και ο Μάικολ μουσικά με αφήνουν αδιάφορο, αλλά καλλιτεχνικά το ρησπέκτ πάει στον Μάικολ όπως και να το κάνουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτός, κυρίες και κύριοι, είναι σοβαρός ψηφοφόρος. Αυτός που ανάμεσα σε Μερέντα και Νουτέλα ψηφίζει Σακίρα. Αλλά όχι και Στόουνς. Ψόφο στον Τζάγκερ.

      Διαγραφή
  8. Κλιφ γιατί γάμαγε και είχε επικό θάνατο άξιο μεταλλά
    Ομπάμα γιατί απλά δεν είναι ο χειρότερος
    Μπιτλς δαγκωτό παρότι ψιλοφλώροι
    Διπρόσωπος επειδή τον ξέρω και προσωπικά
    Νουτέλα παρότι γερμανικιά
    Και γάτα και σκύλος αλλά έξω από το τσαρδί σου
    Το be γιατί αλλιώς...
    Μάικολ, δεν υπάρχει σύγκριση με την μούμια

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.