Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Καιάδας part 2048: Kill 'em All


Όπως κάθε φορά που μένω για λίγο καιρό από ιδέες για να γράψω κάτι πρωτότυπο, η σίγουρη λύση είναι πάντα μια καλή, γερή, δυνατή δόση μισανθρωπιάς στον έτσι που χάραξε ο πρώτος διδάξας τέτοιος Μάικιους. Πάμε λοιπόν για άλλη μια φορά να ευχηθούμε κακό μαύρο ψόφο στις κοινωνικές ομάδες που ακολουθούν.
  • Σε αυτούς που πιάνουν συζήτηση μπροστά στην πόρτα
    Ναι, φίλε μου, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Ο Άγγελος Αναστασιάδης πρέπει οπωσδήποτε στον επόμενο αγώνα της Παοκάρας να παίξει σύστημα 4-4-3. Απλά κάνε στην άκρη να περάσω, απόψε θα σε ξεπεράσω. Ναι ρε παιδί μου, συμμερίζομαι απόλυτα τον πόνο σου που αυτός ο μπάσταρδος ο καθηγητής σε έκοψε στο μάθημα που δεν είχες ανοίξει βιβλίο αλλά ήσουν σίγουρος ότι πέρασες με την επιφοίτηση από την Παναγία που σου ήρθε στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, απλά στην άλλη πλευρά της πόρτας με περιμένει η μάνα σου να μου πάρει πίπα και βιάζομαι. Σίγουρα, ναι, το πιστεύω ότι η Δαπίτισσα που σου συστήθηκε προχθές στο Home 9-11 και την κέρασες ένα Κοσμοπόλιταν θέλει να την κάνεις σουβλάκι κοτομπέικον. Απλά αν δεν κάνεις στην άκρη να περάσω, θα σου γαμήσω κανένα κολυμπηθρόξυλο.
  • Σε αυτούς που δεν προχωράνε παραμέσα στο διάδρομο του λεωφορείου
    Έχεις μπροστά σου ένα μεγάλο μπλε πράγμα το οποίο έχει τρία ζευγάρια ρόδες και μπροστά γράφει 32 Κ. Ηλιούπολη-Αριστοτέλους. Αυτό το πράγμα είναι ένα λεωφορείο, το οποίο, όπως μας πληροφορεί ο Κάπταιν Όμπβιους, πηγαίνει από την Κάτω Ηλιούπολη στην Αριστοτέλους. Αυτό το πράγμα λοιπόν έχει πόρτες. Ναι, το ξέρεις αυτό. Αυτό που δεν ήξερες, και θα σου ανοίξω τα μάτια τώρα και ελπίζω να με ευγνωμονείς γι'αυτό, είναι ότι υπάρχει και υπόλοιπο λεωφορείο εκτός απ'τις πόρτες. Λέγεται διάδρομος και χρησιμεύει για να στέκονται άνθρωποι μέσα. Οπότε αν κουνηθείς τη συγκλονιστική απόσταση των δύο μέτρων, θα μπορέσουμε κι εμείς να μπούμε μέσα στο λεωφορείο και να πάμε στις δουλειές μας σαν άνθρωποι, απολαμβάνοντας τη μασχαλίλα του διπλανού μας. Κι όλοι είναι ευτυχισμένοι. Γκέγκε;
  • Στην Τάργια Τούρουνεν
    Η Τάργια Τούρουνεν ήταν γνωστή ως η τραγουδίστρια των Nightwish, μιας μπάντας την οποία ακούνε μόνο γκόμενες που το δέρμα τους έχει το ίδιο χρώμα με το μακιγιάζ του Τζιν Σίμονς και φοράνε διχτυωτά καλσόν στα χέρια τους. Και λέω ήταν γιατί η Τάργια δεν αποτελεί πλέον μέλος της μπάντας και κατά συνέπεια αποφάσισε να βγει στη γύρα για να μαζέψει κανένα φράγκο πριν ακόμα την ξεχάσουν κι οι ίδιες οι γκοθούδες που την άκουγαν. Έτσι το περασμένο Σάββατο έδωσε στη Θεσσαλονίκη σόλο συναυλία με εισιτήριο 25 ευρώ, κάτι το οποίο είναι η μεγαλύτερη αρπαχτή που έχουμε δει στην Ελλάδα από τότε που ήρθε ο Ριβάλντο, γιατί ακόμα και μια τύπισσα που συγγράφει μπλογκ με καταθλιπτική ποίηση υπό το ψευδώνυμο Raven δεν μπορεί να μην έχει καλύτερο τρόπο να ξοδέψει 25 ευρώ.
  • Σε αυτούς που θυμούνται το November Rain κάθε Νοέμβριο

    ...οι οποίοι είναι οι ίδιοι που θυμούνται το Wake Me Up When September Ends κάθε Σεπτέμβριο και γίνονται όλο και πιο πρωτότυποι κάθε χρόνο που περνάει. Σήμερα το πρωί κατάφερα σε δύο διαφορετικά ράδια σε μια χρονική απόσταση είκοσι λεπτών να πετύχω δύο φορές το November Rain. Λες και δεν υπάρχουν άλλα τραγούδια που κολλάνε με τη φθινοπωρινή διάθεση. Και μάλιστα και οι δύο μεταδώσανε το τραγούδι χωρίς το τελικό σόλο-κιθαριστικό χύσιμο στη μάπα από τον μικρό θεούλη Σλας, το οποίο είναι και το μόνο ενδιαφέρον σημείο των εννιά λεπτών που κρατάει αυτό το πράγμα, οπότε είναι σαν να τρως ένα ολόκληρο πιάτο νερόβραστο πιλάφι, να βρίσκεις από κάτω ένα κομμάτι κρέας και να λες "δε θα το φάω, θα το πετάξω στο σκύλο". Αχάριστοι άνθρωποι.
  • Στις γκόμενες που φοράνε μπλουζάκια από μπάντες που δεν ξέρουν
    Από τότε που ο Κομπέης τίναξε τα μυαλά του στον αέρα, και κατά συνέπεια η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ψαγμένων αποφάσισε ότι δεν υπήρχε, δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να υπάρξει στον αιώνα τον άπαντα σημαντικότερη μπάντα από τους Νιρβάνα, τα μπλουζάκια Νιρβάνα αποτελούν την λιγότερο ψαγμένη λύση για τις γκόμενες που θέλουν να δειχτούν ψαγμένες. Ή με τους Ραμόουνς. Βλέπεις εσύ ο άνθρωπος ο ροκάς ο σωστός ο πρόστυχος το γκομενίδιο απέναντι να φοράει μπλουζάκι Ραμόουνς, πας πλησιάζεις, ρωτάς για πικαπ-λάιν και καλά "ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι των Ραμόουνς", και γυρνάει και σου λέει "ε...το God Save The Queen". Άσ'το, κοπελιά. Αφού δεν το κατέχεις το άθλημα, πάνε φόρα κανένα μπλουζάκι Παντελίδη και μην πουλάς τρελίτσα.
  • Στον τρακαδόρο που σου παίρνει το τελευταίο τσιγάρο/πατατάκι/τσίχλα/ό,τι
    Εντάξει ρε φίλε, άνθρωποι είμαστε όλοι, κάποια στιγμή θα τύχει να ξεμείνουμε ή να λιγουρευτούμε ένα πατατάκι και θα ζητήσουμε απ'τον πλησίον μας. Ο Χριστούλης είπε ότι ο έχων δύο χιτωνάκια να δίνει το ένα χιτωνάκι. Αλλά αν έχει μείνει μόνο ένα από τα επίμαχα τεμάχια στο πακέτο του ιδιοκτήτη, αυτό ανήκει δικαιωματικά σε αυτόν που πλήρωσε για να αγοράσει το πακέτο. Είναι από τους άγραφους κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης που έχουμε καθιερώσει εδώ και χιλιάδες χρόνια για να μπορούμε να οργανωθούμε σε ανώτερες δομές και να μη σφαζόμαστε μεταξύ μας, κι έρχεσαι εσύ να αναιρέσεις τόσες χιλιάδες χρόνια εξέλιξης; Μείνε άκαπνος, ζητιάνεψε από κάποιον άλλον, στην τελική βρες καμιά δουλειά και μην είσαι ψωμύλος. Τσαντιρόγιουφτε απ'το Ζεφύρι.
  • Στους καβατζόπουστες της αριστερής στροφής
    Το πρόβλημα με τις αριστερές στροφές σε δρόμους υψηλής κυκλοφορίας είναι ότι, για να διαταράσσεται όσο γίνεται λιγότερο η ροή του απέναντι ρεύματος, ο χρόνος που χρειάζεται για να ανάψει το φανάρι είναι σαν τραγούδι των Dream Theater. Ευτυχώς, οι γενναίοι και ατρόμητοι Έλληνες οδηγοί που δε μασάνε από τέτοια βρίσκουν τη λύση. Έρχονται τρέχοντας από την μεσαία λωρίδα, νομίζεις ότι θα συνεχίσουν για ευθεία και μόλις περάσουν αυτόν που είναι πρώτος στο φανάρι για αριστερά, βγάζουν αριστερό φλας (γιατί πάνω απ'όλα είναι η νομιμοφροσύνη) και χώνονται πρώτοι στο φανάρι, σε θέση τόσο καταφανώς οφσάιντ που μέχρι κι ο Σπάθας θα τη σφύριζε. Μπράβο ρε φίλε. Εσύ είσαι ο έξυπνος κι όλοι οι υπόλοιποι είμαστε οι μαλάκες. Από κει και πέρα, γαμώ την περούκα σου που την έβγαλες, παλιομαλάκα.
  • Σε αυτούς που δέρνονται για οπαδικά
    Ρε παιδιά, ας είμαστε σοβαροί μεταξύ μας. Το ποδόσφαιρο δεν είναι παρά ένα θέαμα. Και το ελληνικό ποδόσφαιρο συγκεκριμένα δεν είναι καν ενδιαφέρον θέαμα. Αλλά εντάξει λες, το να αφιερώσεις δύο ώρες κάθε Κυριακή απόγευμα για να δεις έντεκα κλαρινογαμπρούς που φοράνε στολή με ένα χρώμα να παίζουν μπάλα με άλλους έντεκα κλαρινογαμπρούς που φοράνε στολή με ένα άλλο χρώμα, λες δε γαμιέται. Το να αφιερώνεις ώρες ολόκληρες από τη ζωή σου, να μπαίνεις στα σχόλια του Gazzetta και να βρίζεις αυτούς που υποστηρίζουν τους κλαρινογαμπρούς που φοράνε το αντίθετο χρώμα απ'τους δικούς σου, μέχρι να δέρνεσαι και να κλείνεις ραντεβού θανάτου, είναι χρόνος που θα μπορούσες να είχες πάει σε ένα στούντιο στη νέα Δυτική Είσοδο και να ξελαμπικάρει το μυαλό σου μια και καλή.
  • Σε όποιον ντεν αρέσουν οι Μάνογουορ
    ...να πάει να γκαμητεί.
  • Σε αυτούς που αφήνουν ειρωνικό μουστάκι
    Και μιλάω φυσικά για τους γαμημένους χίπστερς. Παλιότερα οι μόνοι άνθρωποι που είχαν μουστάκια ήταν οι τζέντελμεν του Βικτωριανού Λονδίνου, οι Πασόκοι της δεκαετίας του '80, ο Λέμυ Κιλμίστερ κι ο Φρέντι Μέρκιουρι. Αλλά ξαφνικά ξεπήδηξε το κίνημα του "anti-mainstream" και του ειρωνικού...ό,τι, και έχει γεμίσει ο τόπος με κάτι τύπους με ηλίθια μουστάκια, που κυκλοφορούν παντού με ποδήλατα, φοράνε φουλάρια και καμπαρντίνες και συχνάζουν σε τεϊοποτεία στην πλατεία Μαβίλη όπου κάθονται με τις ώρες και συζητάνε για την σημασία της παιδοφιλίας στο έργο του μεγάλου Πολωνού σκηνοθέτη Γιόζεφ Γκαμοκριστόφ. Αυτό που δεν τους έχει πει κανείς είναι ότι το να μην είσαι mainstream πλέον έχει γίνει πολύ mainstream, ένα παράδοξο που θα δημιουργήσει μια τεράστια μαύρη τρύπα στα μικροσκοπικά μυαλουδάκια τους.
  • Στους παραγωγούς που συνεχίζουν να προβάλλουν το Two And A Half Men
    Η αρχή του τέλους για την εν λόγω σειρά ήρθε όταν απολύθηκε ο Τσάρλι Σιν, γιατί...ε...εδώ που τα λέμε ο οποιοσδήποτε θα απέλυε τον Τσάρλι Σιν, και στη θέση του προσλήφθηκε ο Βράστον Κούτσερ (τον οποίο εφεξής θα αποκαλώ Σάμι Χέιγκαρ κι όποιος κατάλαβε κατάλαβε). Την προηγούμενη σεζόν πλακώθηκε κι ο Τζέικ με τους παραγωγούς, και στη θέση του φέρανε μια τύπισσα, η οποία λέει είναι ξώγαμο του Τσάρλι και επίσης είναι λεσβία, γιατί λέει έχει κληρονομήσει τον womanizing χαρακτήρα του πατέρα της. Αν αυτό δεν είναι το πιο μαλακισμένο σεναριακό τέχνασμα που έχετε ακούσει ποτέ, εγώ σηκώνω τα πόδια ψηλά. Κι έτσι από τους ορίτζιναλ χαρακτήρες έχει μείνει μόνο ο Άλαν, ο οποίος ήταν και ο μόνος απ'τους ορίτζιναλ χαρακτήρες που η ίδια του η φάτσα αποζητάει ένα μπουκέτο στα δόντια. Το Κανάλι 67 κόπηκε με λιγότερες αφορμές.
  • Σε αυτούς που ζητάνε συνέχεια ζωές στο Candy Crush
    Οκ, σε καταλαβαίνω. Το Candy Crush είναι πιο εθιστικό κι από την πρέζα και το σύστημα που έχουν με το να έχεις μόνο πέντε ζωές διαθέσιμες και να χρειάζεσαι μισή ώρα για να αναπληρωθεί η κάθε ζωή είναι απάνθρωπο. Λογικό είναι να βγεις στους δρόμους και να ζητάς μισό ευρώ για να πάρεις μια τυρόπιτα ή να βάλεις βενζίνη στο παπί. Απλά να θυμάσαι ότι κάθε φορά που μου έρχεται μια ειδοποίηση στο Facebook, εγώ την πατάω νομίζοντας ότι έγινε κάτι σημαντικό (ξεχνώντας ότι ποτέ δε γίνεται κάτι σημαντικό στο Facebook) και βλέπω να γράφει ότι θες ζωή στο Candy Crush, φαντάζομαι κι από ένα ακόμα μέλος της οικογένειάς σου να στριφογυρνάει σε μια μεγάλη σούβλα κι εγώ να τσιμπολογάω τις πετσούλες από τα μπούτια, πίνοντας μπύρες και χορεύοντας υπό τους ήχους της Γωγώς Τσαμπά.
  • Στη Τζαμποσακούλα
    Θυμάστε που έγραφα για μια ηλίθια ραδιοφωνική διαφήμιση και είπα ότι "ευτυχώς θα ησυχάσουμε απ'τις διαφημίσεις του Τζάμπο μέχρι τα Χριστούγεννα"; Ε, πάρ'τα μαλάκα, για να μάθεις να κάνεις προβλέψεις. Το πολυκατάστημα παιχνιδιών, ρούχων και της Παναγιάς τα ράμματα, με μεγάλες επιτυχίες στο ενεργητικό του όπως το Αναστατώνομαι της Στανίση κι η Αθερίνα του Μπίγαλη, ξαναχτύπησε με ένα καινούριο τραγούδι, το οποίο είναι μια ωδή στην Τζαμποσακούλα.

    "Γλυκιά Τζαμποσακούλα μου, εσύ είσαι η ψυχούλα μου"; Καλά ρε μαλάκες, είναι δυνατόν να γράφετε τέτοια πράματα χωρίς ναρκωτικά; Είναι δυνατόν να περιμένετε να νιώσουμε συναισθηματική φόρτιση και ταύτιση με μια γαμημένη πλαστική σακούλα; Πάω στοίχημα ότι αυτός που έβγαλε αυτό το σποτ έχει στο πορτοφόλι του δύο χρησιμοποιημένες καπότες και τις βλέπει σαν παιδιά του. Κάτι τέτοια έβλεπε ο Ντίο κι έπαθε καρκίνο. Ασταδγιάλα να πα να γαμηθείτε. Δεν ασχολούμαι άλλο. I'm out of here.
Αυτά, και να προσέχετε μη χωθεί στο αριστερό φανάρι μπροστά σας η Τάργια Τούρουνεν που τραγουδάει το November Rain και σας κάνει τράκα το τελευταίο σας τσιγάρο.

18 σχόλια:

  1. ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΕΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΖΑΜΠΟ;
    Κατά τα άλλα, ναι, συμφωνώ, αν και δεν καπνίζω οπότε δεν έχω να αντιμετωπίσω καβατζόπουστες. Επίσης δεν ακούω Μάνογουορ. Κι ευτυχώς στην αρχική μου δεν ανέβηκε το November Rain. Κρίμα και πάντα ήθελα να κάνω πλωκ τον κόσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ντεν ακούς Μάνογουορ; Να πας να γκαμητείς τότε.

      Διαγραφή
    2. Ντεν μιλάμε ποτέ έτσι σε μια κυρία.

      Διαγραφή
    3. Κυρία, ναι, εσύ τι σχέση έχεις;

      Διαγραφή
    4. Δεν είναι προφανές; Δεν είναι; Ε, ε, ε;

      Διαγραφή
    5. Ναι, ναι, είναι. Τσώπα τώλα.

      Διαγραφή
  2. auto me ti tzabosakoula einai i moni apti apodeiksi oti to xasisi einai pleon nomimo stin Ellada, alla ta nefelim tis kyvernisis mas to kratane kryfo. Ama pas sto psilikatzidiko kai psakseis katw apo tis merendes, exei mauro, psakse kai 8a me 8ymi8eis. Olo to marketing crew tou Jumbo einai xronioi xristes indikis kannavis kai varvitourikwn, enw legetai oti sta meetings tis etairias proedreuei Kolomvianos kartelononos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τηλεφωνήστε τώρα στο 2310-521010, σηκωθείτε από καρέκλες, τραπέζια, ντιβάνια και μάθετε όλη την αλήθεια για τη χρήση των ναρκωτικών στην Αρχαία Ελλάδα.

      Διαγραφή
  3. Έχεις ρέντα...άντε να σου κάτσει και καμιά κέντα. Απόλαυση λέμε.

    Επίσης παραφράζοντας λίγο τον Τζόει και τη παρέα του, "Είθε κάθε νότα που παίζω να είναι ένα μαύρο βέλος του θανάτου που θα καρφωθεί κατευθείαν στη καρδιά όσων δεν γκουστάρουν Μάνογκορ". Βέβαια το θέμα είναι το βέλος να το ρίξει ο Έρικ που το χει με τα τόξα και το σημάδι, όπως γράφω ήδη στο βιβλίο που θα βγει κάποτε και θα γίνει μπεστ σελερ με τίτλο "Ποιοι και πως κυνηγάνε τους Manowar".

    Υ.Γ Αν δεν έχεις πέσει σε pure χιπστερο-γκόμενα με μούτρα και μυαλά στραβοχυμένης κουράδας σε τούρκικη χέστρα να σου εκφέρει αναλυτική αποψάρα περί Mayhem φορώντας σχετικό μπλουζάκιον και να απαντά στην ερώτηση που λες στο post, αναφέροντας τίτλους κομματιών και δίσκων των Venom, των Βathory και των Celtic Frost (ω ναι...) δεν έχεις ζήσει τίποτα...Μιλάμε για ζώνη του λυκόφωτος και βάλε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το βιβλίο θα το εκδόσεις στον ίδιο οίκο που εξέδωσε και το Αποχετευτικό Σύστημα στο Βυζάντιο;

      Διαγραφή
    2. Οχι ρε. Ξέρεις που. Στην "Με τα Λεφτά Των Άλλων" μου-χα-χα-χα

      Διαγραφή
    3. Οίκος με προοπτικές και μέλλον.

      Διαγραφή
  4. Συμφωνώ σε όλα κι έρχομαι με μια απορία. Έχετε κι εσείς Ηλιούπολη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βεβαίως κι έχουμε. Τι μας περάσατε, δευτεράντζες;

      Διαγραφή
  5. Ανώνυμος7/11/14 10:10

    Εμείς εδώ κάτω οι απολίτιστοι δεν έχουμε και πολλούς χίπστερς. Εκανα πολύ καιρό να σταμπάρω κάποιον και μόλις είδα τον πρώτο τον δείχναμε με το δάχτυλο με το φίλο μου και γελούσαμε δυνατά. Το καλό είναι ότι και οι περαστικοί κοιτούσαν που τον δείχναμε και γελούσαν κι αυτοί με την πάρτη του.

    Πρόεδρας ΑΠΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είστε μια συντηρητική και παρωχημένη κοινωνία που φοβάται τη διαφορετικότητα.
      Υ.Γ. Με την προηγούμενη πρόταση ένιωσα τόσο γκέι που τώρα νιώθω μέσα μου την ανάγκη να λικνίσω τον κώλο μου υπό τους ρυθμούς του Μπόι Τζορτζ.

      Διαγραφή
    2. Γιατί απλά δεν τον φωνάζουν Γκερλ Τζορτζ;
      (Αρνολντ Σβαρτζενέγκερ-Commando 1985)

      Διαγραφή
    3. Αχαχαχα. Ωραίος ο Γκοβερνέιτορ για άλλη μια φορά.

      Διαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.