Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Η οδύσσεια ενός εξεταζομένου με τον μικρό Βασιλάκη Καΐλα

Ήταν μια Τετάρτη πρωί του Ιουνίου. Ο ήλιος έλαμπε, τα πουλάκια κελαηδούσαν, ο Τσίπρας έταζε λεφτά, όλα έμοιαζαν υπέροχα. Όχι όμως για το φίλο μας το Μήτσο, ο οποίος επρόκειτο να γράψει ιστορία. Όχι να κάνει κάποια ηρωική ή αξιομνημόνευτη πράξη, αλλά να γράψει διαγώνισμα.
Μετά από ένα γνήσιο Ελληνικό πρωινό με δύο καφέ, δύο ζάχαρη και γάλα, πήγε στο σχολείο του με ένα στυλό στην τσέπη, ένα σκονάκι στην κάλτσα, ένα βιολί κι ένα φεγγάρι. Καθώς περπατούσε στο δρόμο, σκεφτόταν την υπόσχεση που του είχε δώσει η μάνα του. "Αν γράψεις πάνω από δεκαεφτά στην ιστορία, θα σου πάρω το καινούριο πλεϊστέσιο". Αλλά πώς να γράψει πάνω από δεκαεφτά στην ιστορία; Τα βήματά του ήταν αργά, σαν θανατοποινίτη που πήγαινε στην ηλεκτρική καρέκλα.
Με το που έφτασε, είδε ότι δεν ήταν μόνος. Γύρω τριγύρω έβλεπες την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των συμμαθητών του. Τα ίδια και η Λένα. Του άρεσε η Λένα. Είχε μια τσαχπινιά στο βλέμμα της και ένα νάζι στις κινήσεις της που λίγες άλλες είχαν στο σχολείο του, γιατί η ταμπέλα μπορεί να έλεγε Ογδοηκοστό Λύκειο Αθηνών, όμως το περιεχόμενο έλεγε Ογδοηκοστό Λύκειο Λέσβου.
Την πλησίασε. Της είπε καλημέρα. Εκείνη ανταπέδωσε. Τη ρώτησε, "πώς τα βλέπεις τα πράγματα;", κι εκείνη του είπε, "Χάλια, ούτε πέντε δε θα γράψω!". Εκείνος προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία. "Καλά, μην το αφήσεις να σε πάρει κι από κάτω, η ζωή συνεχίζεται, δεν πρέπει να στενοχωριέσαι, και να δακρύζουν τα ματάκια σου..." κι επειδή σε αυτό το σημείο ακούω ήδη τον Χωστήρα να κράζει σε άπταιστα greeklish "Arlekin mas grafeis mwrh prwinatzou?", το κουδούνι χτύπησε και διέκοψε βιαίως αυτή την τρυφερή συνομιλία.
Πρώτα απ'όλα προσευχή. Γιατί, αν δεν επικαλεσθείς ένα ανύπαρκτο ον, πώς θα γράψεις καλά στις εξετάσεις σου; Μέσα στο μαντρί. Ο Μήτσος πάει και κάθεται. Η θέση του, χάρη σε μία ευνοϊκή σύμπτωση, είναι πίσω από την ιδιοφυΐα της τάξης, το άτομο που αν τα μυαλά ήταν κινητήρες, αυτός θα είχε πεντάλιτρο συναρμολογημένο από τον Enzo Ferrari τον ίδιο, τουρμπαρισμένο, με νιτρομπουκάλες, σειριακό κιβώτιο κι άλλα τέτοια που λένε στο Top Gear και κανείς δεν ξέρει τι σημαίνουν. Αλλά αρκετά μιλήσαμε για μένα.
Σε αυτή την φάση, πάντως, αν το μυαλό του Μήτσου ήταν κινητήρας, θα ήταν από Γιούγκο 45 που έχει να αλλάξει λάδια από πριν γίνει η Αλέκα αρχηγός του Κόμματος. Δεν είναι ότι είναι χαζός, αλλά αδυνατεί να πάρει μπρος.
"Νίκο", λέει στην προαναφερθείσα ιδιοφυΐα, "εγώ που είμαι φίλος σου και σου δανείζω συνέχεια λεφτά για τυρόπιτες και σου έκανα κατάσταση με εκείνη τη γκομενίτσα στο πάρτι του Ογδοηκοστού Έκτου, θα με βοηθήσεις;"
"Εννοείται ρε, το συζητάς; Γιατί είναι οι φίλοι;" του απαντάει ο Νίκος. Ο Μήτσος κοιτάει γύρω-τριγύρω του τι παίζει. Όλοι βρίσκονται σε φάση "Νίκο, εγώ που είμαι φίλος σου και...". Μόνο δύο εξαιρέσεις υπήρχαν. Η πρώτη ήταν ο Μιχάλης, γνωστός και σαν "Ραλίστας" ή "Αετονύχης" ή "Γκομενοφονιάς" ή "Ο ψηλός με τη Γιαμάχα" ή "Ε.Π.Μ.Κ.Α.Χ (Επίσημος Προμηθευτής Μαύρου Και Άλλων Χόρτων"), ο οποίος είχε πάρει απόφαση ότι δεν πρόκειται να γράψει πάνω από τρία και άρα δεν είχε κανένα άγχος.
Η δεύτερη ήταν η Ευαγγελία, η οποία ήταν ο κλασικός τύπος που όταν τη ρωτάς τι καφέ πίνει, σου απαντάει Λουμίδη Παπαγάλο. Δυστυχώς για την υπόλοιπη τάξη, και σε αντίθεση με το Νίκο που ήταν πάντα πρόθυμος να μοιραστεί τις γνώσεις του, η Ευαγγελία ήταν η κλασική μυξοπαρθένα που τους μισεί όλους (αμοιβαία τα αισθήματα, μη νομίζετε) και δε θα βοηθούσε κανέναν ακόμα κι αν εξαρτιόταν η ζωή της από αυτό.
Στην άλλη άκρη της αίθουσας εντόπισε με την άκρη του ματιού του τη Λένα, η οποία φάνηκε να του χαμογέλασε. Γύρισε μπροστά του και είπε από μέσα του "Πάλι καλά που υπάρχεις κι εσύ ρε Νικολάκη..."
Μέχρι που μπήκε η επιτηρήτρια, η Παπαδοπούλου, γνωστή και σαν "Φράου Μέρκελ" ή "Η Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Απουσιολόγιο" ή "Ο Βλαντ ο Ανασκολοπιστής" ή "Θου βάδω τγία". Ο Νίκος γύρισε και είπε στον Μήτσο, "Δε σε ξέρω, δε με ξέρεις".
"ΒΓΑΛΤΕ ΤΟ ΣΚΑΣΜΟ ΒΛΑΜΜΕΝΑ!" φώναξε η Φράου. "Γράψτε τα στοιχεία σας πάνω στην κόλλα και ξεκινήστε να γράφετε. Έτσι κι αλλιώς την τύφλα σας δεν ξέρετε, ντουβάρια, μου θέλετε και να περάσετε την τάξη, οπότε δε θ'αργήσουμε". Και τους μοίρασε τα θέματα και τις κόλλες.
Ο Μήτσος κοίταξε καλά-καλά από πάνω μέχρι κάτω τα θέματα. Και τα ξανακοίταξε. Τον κοίταξαν κι αυτά. Σε κάποια στιγμή του φάνηκε ότι κάπου τα ήξερε. Μπα. Απλή συνωνυμία. Άφησε το στυλό κάτω και κοίταξε για λίγο γύρω του. Οι μόνοι που έγραφαν ήταν ο Μιχάλης, που εφάρμοζε στα σωστό-λάθος τη γνωστή αλάνθαστη μέθοδο "α-μπε-μπα-μπλομ", την οποία χρησιμοποιούσε κάθε Κυριακή και στο Στοίχημα και τον οδηγούσε πάντα σε εγγυημένο κουβά, και φυσικά ο Νίκος και η Ευαγγελία, που έγραφαν σαν να είχαν εξωτερικό σκληρό Sandisk 1 TB.
Δυστυχώς, ο Μήτσος αυτή τη στιγμή δούλευε με floppy των 3,5 ιντσών. Το μυαλό του άρχισε να αφαιρείται. Άρχισε να σκέφτεται εκείνο το άρθρο που διάβασε στο ίντερνετ χθες το βράδυ, όταν και υποτίθεται ότι έπρεπε να διαβάζει για την Εικονομαχία, για μια φώκια στην Αλάσκα που καπνίζει. Άραγε να καπνίζει έτοιμα ή στριφτά; Αλλά, αν καπνίζει στριφτά, πώς τα στρίβει; Και πού βρίσκει περίπτερο στην Αλάσκα; Πετάγεται στην κοντινότερη πόλη; Μήπως τα παραγγέλνει και της τα φέρνουν με το ταχυδρομείο; Και πώς γράφει τις παραγγελίες χωρίς χέρια;
Εκείνη τη στιγμή ο συναγερμός μαλακίας στον εγκέφαλό του άρχισε να χτυπάει. "Γουόρνιηνγκ! Γουόρνιηνγκ! Μπούλσχιετ λιέβελ ουόβερ νάιν θάουζιαντ!" "Τι κάνω ο μαλάκας;" είπε από μέσα του. "Πρέπει να γράψω!" Ξαναέπιασε το στυλό στα χέρια του και δοκίμασε να κάνει τα σωστό-λάθος. Παραδόξως, τα πράγματα πήγαν καλύτερα από το αναμενόμενο, ενώ στις λοιπές ειδήσεις ο Μέρφυ στριφογυρίζει στον τάφο του.
Δεύτερο θέμα. Η ερώτηση γράφει: "Περιγράψτε τις συνθήκες που οδήγησαν στην Εικονομαχία, τις συνέπειες αυτής στην Βυζαντινή κοινωνία και την τελική λύση του ζητήματος". Αυτό που διαβάζει ο Μήτσος είναι: 我从我的球头发并用勺子吃汤. Ζαλίζεται. Κοιτάει το ταβάνι. Τα ξανακοιτάει. Αυτή τη φορά το θέμα φαίνεται να είναι στα Ελληνικά. Καλό σημάδι.
"Εικονομαχία, ε;" λέει ο εγκέφαλός του. "Κάτι πρέπει να έχω ακούσει για αυτό το πράγμα. Δεν πειράζει, ας παίξουμε λίγο το καινούριο τραγούδι του Bieber μέχρι να θυμηθείς!" Άτιμε εγκέφαλε. Ο Μήτσος αυτή τη στιγμή είχε ξεχάσει το πλεϊστέσιο που θα του έπαιρνε η μάνα του αν έγραφε πάνω από δεκαεφτά και σκεφτόταν την αυτοκτονία. Αν και δεν πίστευε στο Χριστιανισμό, είχε αρχίσει να παρακαλάει το Άγιο Πνεύμα να του στείλει την επιφοίτηση.
Τζίφος.
Μα φυσικά! Το σκονάκι στην κάλτσα! Έσκυψε, δήθεν να δέσει τα κορδόνια του, και κοίταξε το μαγικό χαρτάκι που με τόσο κόπο είχε προετοιμάσει το προηγούμενο βράδυ. Σε μία ακόμα προκλητική, κατάφωρη και αδιανόητη παράβαση του νόμου του Μέρφυ, το σκονάκι περιείχε αυτό ακριβώς το θέμα που ζητούσε. Συνέχισε να κάνει ότι δένει τα κορδόνια του και ρούφηξε με λαχτάρα την άπλετη γνώση που του παρείχε το σκονάκι. Σηκώθηκε, υπό το ύποπτο βλέμμα της Φράου, και έκανε ότι τάχα σκέφτεται, για να μην κινήσει υποψίες ότι είχε σκονάκι μέσα στην κάλτσα του και τα είδε από εκεί.
Μάλιστα. Πάει κι αυτό. Τρίτο θέμα. Το Σχίσμα. Ευτυχώς, αυτά τα ήξερε καλά. Βλέπετε, η γιαγιά του, η οποία κατά τα άλλα είχε Αλτσχάιμερ και χρειαζόταν σκονάκι για να θυμάται το όνομά της, τους έλεγε τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα για αυτούς τους σατανάδες τους Κουτόφραγκους, που βγάζανε πράγματα από το μυαλό τους (σε αντίθεση φυσικά με όλους τους υπόλοιπους χριστιανούς) όπως το φιλιόκβε και νοθεύουν την πίστη και καλά έκανε στην τελική η ορθοδοξία και αποσχίστηκε και "εσύ παιδί μου με τους Παπικούς μη μπλέξεις, στον Αϊγιώργη να πας κάθε Κυριακή, να σε ξεμολογάει ο Παπαμιχάλης και ο Θεός θα σ'έχει καλά". Αυτά τα τελευταία φυσικά περί Αϊγιώργη δεν τα έγραψε στο διαγώνισμα.
Το τέλος είναι κοντά. Μετανοείτε άνθρωποι, η ώρα της κρίσης φτάνει Μόνο ένα θέμα έχει μείνει. Και τι θέμα! Ακριβώς το θέμα που κανείς δεν περίμενε να πέσει. Ο Μήτσος κοίταξε γύρω του. Φευγαλέα εστίασε στη Φράου, η οποία είχε το σύνηθες βλέμμα της "Αν δε γυρίσεις ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ στο αξιολύπητο και pathetic γραπτό σου, θα εκτοξεύσω από τα μάτια μου λέιζερ και θα σε κάνω έτσι όπως είσαι φρυγανιά ολικής". Ο Μήτσος έπιασε το υπονοούμενο και κάρφωσε τα μάτια του στο γραπτό του.
Αλλά, αλίμονο! Καμία σκέψη δεν ερχόταν στο μυαλό του. Ή μάλλον, καμία σκέψη σχετική με το τέταρτο θέμα της ιστορίας δεν ερχόταν στο μυαλό του, γιατί του έρχονταν μερικές πολύ ζωηρές σκέψεις για το τι ακριβώς θα έκανε στη Λένα όταν θα την πετύχαινε σουρωμένη σε κάποιο πάρτι και θα της αποκάλυπτε τι ακριβώς αισθήματα ξυπνάει μέσα του. Παράθεση των εν λόγω πράξεων δε θα γίνει γιατί το ΚΠΣΑ προσπαθεί να πουλήσει το προφίλ ενός ευχάριστου και ψυχαγωγικού αναγνώσματος για όλη την οικογένεια.
Απλά θα σας πω ότι ένα χαμόγελο μέχρι τ'αυτιά εμφανίστηκε στο πρόσωπό του, το οποίο έσβησε μόλις συνειδητοποίησε ότι δε βρισκόταν στις τουαλέτες κάποιου κλαμπ, αλλά σε ένα θρανίο που έγραφε πάνω "ΠΑΟ-θρησκεία-θύρα 13" και έπρεπε να γράψει το τέταρτο θέμα επί του οποίου δεν είχε την παραμικρή ιδέα.
Κρύος ιδρώτας άρχισε να τον λούζει. Το βλέμμα του θόλωσε. Είχε αρχίσει να σκέφτεται πολύ σοβαρά να δολοφονήσει την Φράου φέρνοντάς της καρέκλα στο κεφάλι και να βάλει τον Νίκο να του γράψει τα θέματα. Δυστυχώς γι'αυτόν, ο Νίκος είχε ήδη φύγει, προφανώς για να γλιτώσει από το θάλαμο βασανιστηρίων.
Ο Μήτσος δεν είχε σκοπό να κάτσει για πολύ ακόμα. Έριξε στα κάρβουνα ό,τι θυμότανε απ'όλη τη χρονιά, πέταξε μέσα και μερικές λεκτικές σάλτσες σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να κερδίσει την εύνοια της καθηγήτριας που τους έκανε ιστορία, η οποία, ευτυχώς, ήταν γνωστή για το γεγονός ότι είχε βάλει οκτώ σε κάποιον που πήγε και της έγραψε στη λογοτεχνία τον ύμνο του Ολυμπιακού, γιατί τόσο χρειαζόταν για να περάσει. Καλή ψυχούλα δηλαδή.
Και μετά έφυγε. Με το που πέρασε την πόρτα της τάξης, ένιωσε να αναπνέει ξανά. Αλλά δεν τολμούσε να χαμογελάσει. Κανείς, άλλωστε, δε χαμογελούσε έξω στην αυλή. Για την ακρίβεια, όλοι είχαν το γνωστό ύφος "και τώρα την έχουμε επισήμως πουλέψει". Εντάξει, σχεδόν όλοι. Ο μόνος που χαμογελούσε ήταν ο Νίκος, αν και προσπαθούσε να μη φαίνεται, γιατί λίγο ήθελαν οι υπόλοιποι να τον αρχίσουν στις μάπες.
Ο Μήτσος έψαξε τη Λένα. Την βρήκε σε μια άκρη, να κοιτάει το άπειρο, σχεδόν έτοιμη να κλάψει, και θεώρησε ότι θα ήταν καλύτερο να μην προσπαθήσει να την πλησιάσει. Αντ'αυτού πήγε στο Νίκο, με την ελπίδα ότι αυτά που θα του έλεγε θα ήταν αυτά που είχε γράψει.
"Ρε συ Νίκο, αυτό το τέταρτο θέμα τι σκατά ζητούσε;"
Κι ο Νίκος του είπε.
"Δεν πειράζει μωρέ...καλό είν' και το PC..."

28 σχόλια:

  1. Μάντεψε γιατί σταμάτησα την ανάγνωση στη μέση!

    Ωραίο κείμενο πάντως, τι διάλο μαθηματικά κατεύθυνσης έδινες και είχες τέτοια έμπνευση;

    "Μια τρίχα από τα αρχίδια μου με κουτάλι της σούπας" λέει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς αυτό που μάντεψες έδωσα. Τα κινέζικα λένε επακριβώς "κάνω τις τρίχες από τ'αρχίδια μου σούπα και τις τρώω με το κουτάλι", οπότε κοντά είσαι.

      Διαγραφή
    2. Εξαήμερο κενό είχε, ή μαθηματικά κατ. θα παίζανε, ή φυσική κατ. Τη μετάφραση την έκανα με τρεις μεταφραστές και έβγαλα νόημα μόνος μου. Πάλι καλά να λέω.

      Διαγραφή
  2. Α και που 'σαι, κλέβεις που κλέβεις Μαστροτζή, βγαλ' τον τουλάχιστο τιμητικά Ηλία το "Νίκο"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πού ακριβώς έκλεψα το Μαστροτζή και ποιος είναι ο Ηλίας;

      Διαγραφή
    2. Ηλίας είναι το όνομα του Μαστορζη.
      Μπορείς να το μάθεις στα σχόλια του "ο μέγας κριτής" αν και δεν είμαι σίγουρος για τον τίτλο, πάντως είναι αυτό με το λευκό παντελόνι.
      η ατάκα στην οποία αναφέρομαι είναι το "Αλλά αρκετά μιλήσαμε για μένα." που βρίσκουμε στο Νέο ανανεομένο σεξουαλικό οδηγό. Bitte.

      Διαγραφή
    3. Ναι, μετά που το είπες το αναγνώρισα, αλλά όταν το σκεφτόμουν δεν είχα κάνει τη σύνδεση και άρα δεν τον έκλεψα συνειδητά. Άρα χέσε με.

      Διαγραφή
    4. Είναι υποσυνείδητος συνειρμός. Θα σου εξηγούς αλλά βαριέμαι.

      Διαγραφή
  3. mia kai ta lete mia xara monaxoi sas giati den antallazete e-mail na stelnete gymnes fwtografies sas o enas tou allou?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε καλώς τον. Εγώ ξέρεις τι λέω; Να μας στείλεις εσύ γυμνές φωτογραφίες σου. Είσαι άτριχος;

      Διαγραφή
    2. Μωρό μου εσύ!!!

      Διαγραφή
    3. Οκ, τώρα αυτό σε ποιον απευθυνόταν;

      Διαγραφή
    4. Σε κανέναν, απλά σπάω πλάκα με τη σκέψη της αντίδρασής σας όταν το δείτε! Και Ήμουν σίγουρος ότι η απάντηση θα ήταν είτα "τώρα αυτό σε ποιον απευθήνονταν;" είτε "twra auto se poion apeuthinontan?"

      Διαγραφή
    5. Ασταδιάλα μωρή λούγκρα και με τρόμαξες.

      Διαγραφή
    6. Καλά όλα αλλά μήπως το 'χουμε λίγο μονοπώλιο σ' αυτήν την ανάρτηση;

      Διαγραφή
    7. ...Είναι κανείς εδώωωωωωω;
      (-όοοοχιιιιι!)

      Διαγραφή
    8. Ή πήγαν όλοι διακοπές, ή φουντάραν όλοι από τα μπαλκόνια, ή σνομπάρουν την αγωνία του μαθητή που πάει να γράψει και δεν ξέρει την τύφλα του.

      Διαγραφή
    9. ...ή δέλτα όλα τα παραπάνω!

      Διαγραφή
  4. Ανώνυμος8/6/12 15:06

    Εδώ είμαστε, αλλά περιμένουμε σειρά για να μιλήσουμε...

    elPre

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μιλήστε ρε παιδιά, εδώ στα παράθυρα των ειδήσεων δεν περιμένουν να τελειώσει ο άλλος, εδώ σας πιάσανε οι ευγένειες;

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος8/6/12 18:22

      Μπα, τώρα δεν μιλάω για να μην πουν οι άλλοι ότι μονοπωλούμε την ανάρτηση...

      elPre

      Διαγραφή
    3. Αυτό το τι θα πουν οι άλλοι είναι που δεν αφήνει την κοινωνία μας να πάει μπροστά.

      Διαγραφή
  5. Ιστορία τρόμου είναι αυτή.
    Χωστήρα τελικά είσαι άτριχος ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν τρομάζεις με αυτό, εγώ πάω πάσο. Ο Χωστήρας ακόμα δεν απάντησε για την τριχοφυΐα του και αρχίζω να τα παίρνω.

      Διαγραφή
    2. o Xwsthras (se trito proswpo gia megalyterh gamhsterothta), einai atrixos sta ekshs shmeia: stis masxales, sthn plath (ektos spondylikhs sthlhs), sthn asymmetrh apeilh pou onomazetai TO TERASTIO KAVLI TOU, stis patouses kai fysika STIS PALAMES se anti8esh me polla atoma pou kserw mesw tou blog!!

      Διαγραφή
    3. Αν εξαιρέσεις βέβαια ότι με τη μαλακία δεν φυτρώνουν τρίχες στα χέρια, πράγμα που θα περίμενε κανείς να ξέρεις τόσο που την εξασκείς, και ότι σύμφωνα με τον Φάε Ένα Μαλάκα όποιος λέει ότι δεν την παίζει είναι ή κουλός ή ψεύτης, κατά τ'άλλα έλαμψε η αλήθεια, το μαχαίρι έφτασε στο κόκαλο και τέθοια. Και λίγο ήρεμα με το τεράστιο καυλί, μας πήρανε τα φλόκια.

      Διαγραφή
  6. ο απολυτος σουρεαλισμος! Σε θαυμαζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.