Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

Ζητείται διαφημιστής με εγκέφαλο

Όπως όλοι μας, έτσι κι εγώ είχα την εντύπωση ότι η ηλιθιότητα και η αηδία που εκπέμπουν οι τηλεοπτικές διαφημίσεις είχε φτάσει στο limit up με το "Γιατί; Γιατί κύριε;" του Antonio Samaras Epizisas de los Gademos. Αλλά είχα κάνει λάθος. Γιατί, όπως ίσως παρατηρήσατε αν είδατε καθόλου τηλεόραση τις τελευταίες μέρες (και κάπου εδώ μπορούμε να ακούσουμε την Ephee να γελάει χαιρέκακα με τον πόνο μας), οι διαφημιστές φροντίζουν να αποδείξουν περίτρανα πως αν η ελληνική τελεόραση ήταν τουρ μπας των Μετάλικα, η λογική θα ήταν ο Κλιφ Μπάρτον.
Για αρχή, φυσικά, έχουμε τους πρωτεργάτες της ηλίθιας διαφήμισης, τα Τζάμπο. Το κόνσεπτ είναι το εξής. Ένας μαλακαντρέας περιφέρεται στο Σύνταγμα και μοιράζει μπαλόνια με ήλιον που γράφουν πάνω "Ε, ρε, Τζάμπο που σας χρειάζεται!". Στη συνέχεια διάφοροι άλλοι μαλακαντρείς παίρνουν τα μπαλόνια, ρουφάνε ήλιον και με ψιλές φωνούλες λένε τον πόνο τους που δεν μπορούσαν να πάρουν σχολικά για τα παιδιά τους γιατί ήταν όλα πανάκριβα αλλά όταν παίρνατε τα διακοποδάνεια και τα μπουζουκοδάνεια και ανοίγατε τις φιάλες στον Τερζή λες κι ήταν τζάμπα καλά ήτανε αλλά τώρα ευτυχώς ήρθαν τα Τζάμπο και μας άνοιξαν τα μάτια και θα πάρουμε στα παιδιά μας εκατόν δεκατέσσερα τετράδια και εφτά χιλιάδες τσάντες. Και μετά η κάμερα ξαναζουμάρει στον αρχικό μαλακαντρέα-διανομέα μπαλονιών ο οποίος φωνάζει "Έλα, παιδιά! Ρουφάμε και τα λέμε! Ρουφάμε και τα λέμε! Ε, ρε, Τζάμπο που σας χρειάζεται!".
Ω, επουράνιε Δία, γιατί να γαμιέσαι τόσο πολύ; Με το που είδα αυτή την αηδία έπεσε το IQ μου ογδόντα μονάδες και τώρα μπορώ να εξηγήσω μόνο το 95% των μυστικών του σύμπαντος. Πού είναι η πολιτεία, πού είναι το κράτος, πού είναι ο Βάγκνερ, πού είναι ο Πουτσίνι; Στην Εσουσουδού με μικρότερη αφορμή βρισκόσουν στο πρώτο Λάντα για Σιβηρία! Κι εμείς αφήνουμε αυτά τα πράγματα ατιμώρητα; Ντροπή και όνειδος!
Δεν μπορώ να δεχτώ ότι αυτό το πράγμα είναι αποτέλεσμα απλής, καθαρής και πιθανότατα δικαιολογήσιμης ηλιθιότητας. Όχι, όχι. Θέλει πολλή και συνειδητή προσπάθεια για να δημιουργήσεις κάτι που να είναι τόσο ελεεινό, τρισάθλιο, απαίσιο και για τον πούτσο Καβάλα, Ξάνθη και Κομοτηνή ταυτόχρονα. Είναι σχεδόν σατανικό. Βέβαια. Υπάρχει σχέδιο. Τα κύματα βλακείας που εκπέμπει αυτό το πράγμα θα κάνουν όλους τους ανθρώπους πρόβατα και μετά θα τους έχουμε στο χέρι! Ιδιοφυές! Γιατί δεν το σκέφτηκα εγώ πρώτος;
Κύριοι, μόνο ένα πράγμα μπορούμε να κάνουμε για να σταματήσει αυτή η τρέλα. Μποϊκοτάζ στα Τζάμπο. Ούτε μία πώληση. Όποιος αγοράσει ακόμα και μασημένη τσίχλα από το Τζάμπο δεν αξίζει πια να λέγεται άνθρωπος, και μάλιστα, καλύτερα να αρχίσει να περπατάει και στα τέσσερα, για να μην αξίζει καν να λέγεται όρθιο δίποδο.
Μετά έχουμε τα παγωτά Κρι-Κρι, τα οποία αποφάσισαν φέτος το καλοκαίρι να αναθέσουν τη διαφήμισή τους στο Γιώργο Καπουτζίδη. Τον Γιώργο τον γνωρίσαμε το 2003 με τις Σαββατογεννημένες, ένα σήριαλ το οποίο μας έκανε γλυκό πρωκτικό έρωτα από το γέλιο. Στη συνέχεια είχαμε το Παραπέντε, το οποίο, αν εξαιρέσει κανείς το τέλος που σκότωσε τις γιαγιάδες και μας έκανε την καρδιά περιβόλι, επίσης έσπειρε. Στη συνέχεια ο Γιώργος μπήκε σε πτωτική πορεία με την παρουσίαση της Γιουροβίζιον και του Just the Two of Us, το οποίο ήταν κάτι σαν το Dancing with the Stars αλλά για πιο πυροβολημένους, και κάπως έτσι καταλήγουμε στο σημερινό φιάσκο με τα παγωτά.
Στην συγκεκριμένη διαφήμιση έχουμε τον Γιώργο ντυμένο γριά (ικανοποιώντας πιθανότατα κάποια ανώμαλη και διεστραμμένη παρενδυτική φαντασίωσή του) να βγαίνει στην πλατεία του χωριού και να πανηγυρίζει γιατί "το βλαστάρι πήρε Μάστερ". Καταλαβαίνουμε όλοι λοιπόν από τα συμφραζόμενα ότι το παιδί έχει πάρει πτυχίο Μάστερ. Μαζεύονται όλοι γύρω από το εγγόνι της γριάς, και τι να δούμε εμείς οι βαριόμοιροι; Ότι το βλαστάρι είχε πάρει παγωτό Μάστερ (νομίζω είναι το ξυλάκι). 
Ωιμέ! Μιλάς καθόλου σοβαρά; Δείξε λίγο μέρσυ ρε πούστη (ουπς...)! Σου είπε κανείς ότι βγήκε στη σύνταξη ο Σεφερλής και ψάχναμε για αντικαταστάτη; Αυτό το πράγμα με έκανε σχεδόν να νοσταλγήσω το Ρετιρέ με Γιουλάκη και ξινή! Και για να το λέω αυτό, πάει να πει ότι ήταν περίπου το ίδιο αστεία και καλόγουστη με το να πας στη Μέκκα την ημέρα του ιερού προσκυνήματος και ποδοπατήματος των Μουσουλμάνων, να σκαρφαλώσεις στον μαύρο μετεωρίτη και να υψώσεις την Αστερόεσσα.
Και σιγά και το παγωτό δηλαδή. Το μόνο καλό με την ύπαρξη του εν λόγω παγωτού είναι ότι μπορεί να εμπνεύσει το εξής ανέκδοτο: Πάει ένας μεταλάς στο περίπτερο και ζητάει ένα παγωτό. Και του λέει ο περιπτεράς, "Τι παγωτό θέλετε;" Κι απαντάει αυτός: "ΜΑΣΤΕΡ! ΜΑΣΤΕΡ!", που το έβγαλα από το μυαλό μου και είναι και μια επική κρυάδα. Και μετά σου λέει ο άλλος να στηρίζεις τα ελληνικά προϊόντα. Haagen Dazs ρε μουνιά!
Μια άλλη μαλακία που μας βρήκε πρόσφατα ήταν αυτή της Κοσμοτέ. Σε περίπτωση που δεν το είχατε πάρει ακόμα χαμπάρι, τραβήξτε με δύναμη και πάθος τα βυζιά σας, γιατί οι Ρεντ Χοτ Τσίλι Πέπερς έρχονται στην Ψωροκώσταινα. Προφανώς, λοιπόν, η Κοσμοτέ έπρεπε να κάνει διαγωνισμό για "δωρεάν" (αφού στείλεις πέντε χιλιάδες μηνύματα και τελικά διαπιστώσεις ότι θα σε συνέφερε πολύ περισσότερο να πας στο ΟΑΚΑ και να στηθείς στην ουρά μαζί με τα υπόλοιπα ντουβαρια) εισιτήρια για τη συναυλία. 
Και τι έμπνευση είχανε για το αντίστοιχο σποτάκι οι δικοί σου; Να βάλουν το riff του Can't Stop, το οποίο ως γνωστόν το ξέρει μέχρι και η γιαγιά σου στη μαγευτική Μέσα Τσομπανία, να παίζει διασκευασμένο από μπουζούκι, κλαρίνο και ποντιακή λύρα, για να δείξουν πόσο όλη η Ελλάδα προετοιμάζεται για τη μεγάλη συναυλία που θα αφήσει εποχή και θα τη θυμούνται για πάντα οι επερχόμενες γενιές και ούτε ο Μπετόβεν στα νιάτα του δεν έκανε τέτοιες συναυλίες και όταν οι άλλοι τρώγανε βελανίδια εμείς είχαμε ήδη χοληστερίνη.
Καλή η προσπάθεια, τρελά αγόρια, αλλά υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι. Οι Έλληνες δεν ακούνε μπουζούκι, κλαρίνο και ποντιακή λύρα. Οι Έλληνες ακούνε ηλεκτρογάβ shqip-hop dr house μπιτάκια με την Ελένη Φουρέιρα, το Νίνο και τον Κώστα Μαρτάκη. Αλλά μάλλον αν βάζανε τη Φουρέιρα να τραγουδήσει το Can't Stop δε θα ήταν τόσο πιασάρικο, ε; Ναι, αυτό είναι.
Επόμενη στάση-next stop: Anytime. Η καινούρια ασφαλιστική μέσω του ίντερνετ η οποία σου δίνει ασφάλεια αυτοκινήτου από 186 ευρώ το εξάμηνο με το κύρος της Ιντεραμέρικαν (για αυτοκίνητο δεκαετίας και χιλίων κυβικών στην Αττική, αλλά είναι ψιλά γράμματα, κάτσε να τσιμπήσουν τα κορόιδα και μετά βλέπουμε), η οποία επιλέγει και αυτή το δρόμο του αμφίβολης αξίας λογοπαιγνίου. Στο καινούριο επεισόδιο έχουμε την Ιωάννα-άσε-την-Ιντεραμέρικαν-και-πιάσε-την-Ιντεραράπικαν-Τριανταφυλλίδου και τον Δημήτρη-μπορεί-να-είμαι-και-γκέι-αλλά-αυτά-δεν-τα-λέμε-Μακαλιά, γνωστούς από την τιτανοτεράστια εκπομπή του Μέγκα "Κάψε το Σενάριο" που έκανε ...και δεκαπέντε επεισόδια, να κάνουν κάμπινγκ.
Βλέπουμε λοιπόν τον Δημήτρη να ξαπλάρει σε μια αιώρα και την Ιωάννα να σερφάρει στο ίντερνετ (μες στη μέση του δάσους πάντα) και να πέφτει πάνω στην Anytime. Αρχίζει λοιπόν να εξιστορεί στον Δημήτρη τα χαρακτηριστικά του προγράμματος, αυτός πωρώνεται, και μόλις του λέει και τις μαγικές λέξεις "μόνο από 186 ευρώ το εξάμηνο" αυτός πετάγεται όρθιος και λέει, "Ε, ώρα ήτανε!" (σε αυτό το σημείο το μόνο που έλειπε ήταν ο Στάθης Παναγιωτόπουλος να αρχίσει να λέει, "Καταλάβατε; Ε, ώρα, και ξάπλωνε πάνω σε μια αιώρα, γι'αυτό είναι αστείο...").
Και σε εκείνη τη στιγμή η Ιωάννα παίρνει το γνωστό σε όλους μας ύφος "πάλι μαλακία είπε το βλαμμένο, αλλά ας μην του το πούμε, μπορεί να στεναχωρηθεί το καημένο", και του λέει, "Α, έκανες και λογοπαίγνιο με την αιώρα!", αυτός περιχαρής της λέει, "Ναι, σ'άρεσε;", αυτή του λέει, "Έχεις πει και καλύτερα", κι αυτός παρεξηγιέται κι αρχίζει να την κυνηγάει από πίσω. Κι όλο αυτό για να πείσει κάποιον σοβαρό άνθρωπο να αγοράσει χρηματοοικονομική υπηρεσία. Όχι γαριδάκια, όχι πλαστικά παιχνίδια που χαλάνε μετά από δύο μήνες, χρηματοοικονομική υπηρεσία.

Αλλά το χειρότερο ήρθε, φυσικά, από τη Βόδαφον. Η οποία Βόδαφον, αφού άρμεξε όσο μπορούσε το βουκολικό ειδύλλιο του Κίτσου και της Τασούλας που επηδιόσαντο στους αχερώνες και μαζί επηδούσανε και τα μυαλά μας, αποφάσισε να πρωτοτυπήσει πάλι και να φέρει και στην Ελλάδα το θεσμό του Apple Genius, κάτι το οποίο κανείς ποτέ δε ζήτησε γιατί απλούστατα όλοι ρωτάνε τα παιδιά τους. Δεν έχεις παιδιά; Ρώτα κανένα ανιψάκι. Ούτε ανιψάκια έχεις; Ε, τι διάολο, κανέναν πιτσιρικά δε θα βρεις πουθενά; Τις ίδιες μαλακίες που θα σου πει το Genius, θα στις πει κι ένα ράντομ μαλακιστήρι σε μια καφετέρια, απλά δε θα φοράει κόκκινο μπλουζάκι και ταμπελάκι με τ'όνομά του πάνω.
Και πάμε στη διαφήμιση. Πρώτα τα καμάρια μας προσπάθησαν να επιστρατεύσουν τη γνωστή τεχνική δημιουργίας σασπένς, όπου μας δείχνουν ένα μάτσο δίποδα υπόθετα να ανεβαίνουν ένα βουνό, να λένε ένα "Ξύπνησε" κι εκεί που πάει να μας δείξει η κάμερα ποιος ξύπνησε, πέφτει μαύρο και πάμε στην επόμενη διαφήμιση. Ναι, καταφέρατε να δημιουργήσετε πάρα πολύ σασπένς. Εμένα τ'αρχίδια μου ακόμα κουνιούνται. Ή, όπως θα το έλεγε κι ο Malakeius στο ΘΑΝΑΤΟΣ!, "ΟΚ! Με κέρδισες! Τώρα πάω να βάλω ορό και καθετήρα, και θα κάτσω εδώ για ένα μήνα μέχρι να μάθω την απάντηση! Να ‘σαι σίγουρος, ιδιοφυΐα του μάρκετινγκ".
Και μετά ήρθε κι η απάντηση, όπου μαθαίνουμε ότι αυτός που ξύπνησε ήταν ο Μεγάλος Γκουρού, ο οποίος ως γνωστόν ξέρει τα πάντα και τα κοάλα. Κι εκεί που πάει ο άθρωπας να μοιραστεί τη σοφία του όπως "Το νόημα της ζωής είναι εκείνο το δέντρο" ή "Υπάρχουν και τα πόμολα, Κόναν" (ατάκες από ανέκδοτα που αν δεν τα ξέρετε είναι σαν να μη γαμείτε τον κώλο, τουτέστιν τυφλοί θα πάτε στον Άδη), αρχίζουν τα δίποδα υπόθετα από κάτω και τον ρωτάνε πώς μπορούν να μπαίνουν στο Facebook και το Twitter από τα smartphone που προφανώς τα αγόρασαν γιατί τα χρειάζονταν πάρα πολύ κι όχι για να πουλήσουν μούρη ενώ δεν ξέρουν να πατήσουν δυο κουμπιά. 
Κι ο Μεγάλος Γκουρού, ο οποίος είπαμε κατέχει όλη τη σοφία του σύμπαντος, τους λέει, "Μόνο ένας Γκουρού γνωρίζει".-"Εσείς!" λένε τα βλαμμένα από κάτω, κι αυτός ρίχνει την αποστομωτική απάντηση, "Όχι! Ο Κωστής!". Όπου Κωστής, εσείς βάλτε το σπυριάρικο με σκατά αντί για εγκέφαλο που παίρνει τετρακόσια ευρώ το μήνα για να βοηθάει μεσήλικες να κάνουν like στο Facebook.
Προσπάθησα ειλικρινά να συγκρατηθώ και να μην αρχίσω να σπάω πράγματα από την οργή και τη θλίψη μου, αλλά οι προσπάθειές μου απέβησαν πιο ανεπιτυχείς κι από τις προσπάθειες της Meg White να παίξει ντραμς. Έτσι μου έρχεται να πάρω το Μαύρο Πιστόλι και να πάω στα αρχηγεία της Βόδαφον και να αρχίσω να φυτεύω σφαίρες σε κεφάλια. Πίου, πίου, πίου, πίου, πίου! Και ζούμε σε έναν καλύτερο κόσμο.
Αυτά, και να προσέχετε μην ενώ πηγαίνετε με το αυτοκίνητο στη συναυλία των Ρεντ Χοτ Τσίλι Πέπερς ενώ τρώτε ένα Μάστερ στουκάρετε με το αυτοκίνητο του Κωστή έξω από τα Τζάμπο και έρθει οδική βοήθεια από την Anytime.

24 σχόλια:

  1. Μια επισήμανση πάλι. Είναι Μπέρτον. Παρ' ότι θα έπρεπε να είναι Μπάρτον, ο ίδιος ο Κλιφφ το λέει Μπέρτον. Ον τόπικ, νομίζω ότι υπάρχουν πολλές ακόμα διαφημήσεις που λείπουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *διαφημίσεις.
      Μια ακόμα λέξη που ποτέ δε γράφω σωστά με την πρώτη.

      Διαγραφή
    2. Γουατέβα. Αν δεν ξέρει να προφέρει το όνομά του (για την ακρίβεια αν δεν ήξερε να το προφέρει όσο ζούσε) δεν του φταίω εγώ. Ον τόπικ, αν έπρεπε να πιάσω όλες τις ηλίθιες διαφημίσεις θα μου τελείωνε το ίντερνετ κι ακόμα θα είχα πράμα να γράψω.

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος18/8/12 18:33

    Λοιπόν, ή είσαι ο Μάστερ Τζι και το παίζεις μικρός και αθώος μαθητής ή είσαι ο Αντίχριστος ή είμαι ο παππούς μου. Κάτι από αυτά συμβαίνει. Αυτό είναι σίγουρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος18/8/12 21:53

    den ksero ta anekdota tha mou ta peis na se xarei i kopelia soy mpagasa mou?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Κόναν πληροφορείται ότι στην άλλη άκρη του κόσμου υπάρχει ένα πανύψηλο βουνό, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται ένα παλάτι και μέσα στο οποίο κατοικεί ο γέροντας που κατέχει την απόλυτη σοφία της ζωής. Ζαλώνεται, λοιπόν, την ασπίδα, γραπώνει τη σπάθα, φοράει το γούνινο σωβρακάκι του και ξεκινάει για το βουνό.
      Περνάει την Έρημο της Δίψας, το Φαράγγι Χωρίς Πάτο, ξυστά απ' το Πηγάδι των Χιλίων Ευχών, και μετά από πορεία εκατό ημερών στην Τούνδρα των Μηδέν Βαθμών Κέλβιν, φτάνει στους πρόποδες του Βουνού της Σοφίας, το οποίο βλέπει να χάνεται μέσα στα σύννεφα.
      Αρχίζει την ανάβαση, τα μπράτσα σφίγγονται, οι φλέβες τινάζονται, το γούνινο σωβρακάκι τον προστατεύει απ' το κρύο.
      Βρυχάται όταν, κουρασμένος από την ανάβαση, πατάει στο πλάτωμα στην κορυφή και βλέπει το κάστρο του Γέροντα να ορθώνεται απροσπέλαστο μπροστά του.
      Η ξύλινη πύλη είναι κλειστή, αλλά την γκρεμίζει βρυχόμενος με ένα χτύπημα της ασπίδας του. Η επόμενη πόρτα, πιο βαριά, απαιτεί πιο δυνατό χτύπημα. Η τρίτη, σιδερένια, πέφτει μετά απ'το δεύτερο χτύπημά του. Η τελευταία βαριά σιδερένια πόρτα πέφτει με θόρυβο καθώς ο βρυχηθμός του Κόναν σπάει τη σιωπή της ψυχρής κυκλικής αίθουσας, στην οποία ο γέροντας συλλογίζεται με τα δάχτυλα ενωμένα κάτω απ'το πηγούνι του καθισμένος στον θρόνο του.
      Ο Κόναν πλησιάζει το κέντρο της αίθουσας και ακουμπάει τα όπλα του μπροστά στα πόδια του Σοφού.
      - Ρησπέκτ, γέροντα. Μου είπαν ότι κατέχεις το μυστικό των μυστικών.
      - Υπάρχουν και τα πόμολα, Κόναν.
      - Μιλάς με γρίφους, γέροντα...

      Διαγραφή
    2. Και αυτό με το δέντρο:
      Είναι ένας τύπος που έχει 45αρήσει, επιτυχημένος φουλ, ο οποίος τα έχει δει, γευτεί και κατακτήσει όλα, αλλά νιώθει παρ’ ολ’ αυτά τη ζωή του άδεια, και αρχίζει ωα ψάνχει το νόημα της ζωής … Στην αρχή πάει σε ψυχολογό, κάνει ψυχοθεραπείες για χρόνια, αλλά αρχίδια, το νόημα της ζωής δεν το βρίσκει ή δεν του το λένε, τεσπά το αφήνει το θέμα ψυχο-….
      Πλακώνεται μετά στις εναλλακτικές θεραπείες , κάνει ότι υπάρχει, αλλά ούτε αυτά τον ικανοποιούν, και όταν ρωτάει τους γκουρούδες: «τελικά θα βρω το νόημα της ζωής μέσα από αυτό;» του τα μασάνε. Τα εγκαταλείπει και αυτά…
      Το ρίχνει στην Ορθοδοξία, μοναχισμός και ασκητισμός, εξομολογήσεις, φανάρι, άγιο όρος, Σινά κλπ...αλλά ούτε ο χριστιανισμός του δίνει απαντήσεις για το νόημα της ζωής στο μάταιο κόσμο τούτο….
      Εν τέλει, αποφασίζει να πάει στο Έβερεστ να βρει το Δαλάι Λάμα, το πιο σοφό άνθρωπο επί γης, όλοι το λένε…..
      Πουλάει την περιουσία του, περνάει χίλιες κακουχίες, και μετά από ένα εξοντωτικό ταξίδι φτάνει στην κορυφή του Έβερεστ, στην πόρτα του κάστρου του Δαλάι Λάμα… την ανοίγει και στο βάθος μιας απέραντης εσωτερικής αυλής βλέπει το Δαλάι Λάμα καθισμένο πάνω σε μια μαξιλάρα να καπνίζει το μπουρί της σόμπας….
      Γονατίζει με σεβασμό, και ρωτά «Ω, μέγα Δαλάι, ήρθα από τόσο μακριά, να σε ρωτήσω κείνο που με βασανίζει, και που συ μόνο μπορείς να μου πεις: ποιο είναι το νόημα της ζωής;»
      Ο Δαλάι τραβάει μια γερή απ’ το μπουρί, του δείχνει ένα δεντράκι εκεί στην αυλή, και του λέει αργά αργά μέσ’ τη χασισόνταγκλα:
      «τοοο…το δέντρο…»
      Ο άλλος παραξενεύεται και απογοητεύεται, και παίρνει το θάρρος να ρωτήσει:
      - «Μααα…μα είναι το νόημα της ζωής το δέντρο…;
      Ο Δαλάι ξανακοιτάζει το δέντρο, τραβάει άλλη μια καλή, το σκέφτεται λίγο…
      - «……δεν είναι, ε;»

      Διαγραφή
  4. Ανώνυμος18/8/12 23:10

    GAMHSES, TO KALYTERO SOU AR8RO, 8a sou grapsw aurio poios eimai an kai an katafereis ap' ta greeklish na katalaveis poios eimai eisai o portokalyteros!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ότι είμαι ο πορτοκαλύτερος το ξέρω, τίποτα άλλο δεν έχει να κερδίσω γιατί βαριέμαι κιόλας; (μπορεί να είσαι κι ο Χωστήρας βέβαια, αλλά δεν το ριψοκινδυνεύω).

      Διαγραφή
    2. καλά θα έκανες να το ριψοκινδυνέψεις!!

      ξέκλεψα μερικά λέπτά απ' τη δουλειά και το διάβασα....παρεμπιπτόντως ο διαφημιστής των Τζάμπο είναι κολλητός της Angua οπότε ξέρεις....!!

      Διαγραφή
    3. Βρε, ποιος χάκαρε το μπλογκ μου κι έγραψε τέτοιες απερίγραπτες κακίες για τον φίλτατο και υπέροχα ταλαντούχο διαφημιστή των Τζάμπο;

      Διαγραφή
  5. Θάνατος στους διαφημιστές του Τζάμπο. Και δεν είναι μόνο οι "αγανακτισμένοι" που φωνάζουν "τζάμπο που σας χρειάζεται" (αν και εδώ που τα λεμε δεν διαφερουν σε τιποτα σε γελοιοτητα με τους "αγανακτισμενους των ΔΕΚΟ και άλλων φανατικών πελατών του πελατειακού κράτους). Είναι και εκείνα τα γαμω τράγουδα που σε ωθούν να σκέφτεσαι τι ωραία που θα ηταν να ταίσεις σε γουρούνια τα διαμελισμένα πτώματα των διαφημιστών και των "ράπερ" με τις θανατηφόρες...ρίμες για παιχνίδια made in china την Κυριακή χαρά την Δευτέρα λύπη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το καλό είναι ότι τα "τραγούδια" (με εξαίρεση την εμετική διασκευή του ήδη εμετικού Ρέμου "Γιατί έχεις τα Τζάμπο πλάι σου") ακούγονται κυρίως στις ραδιοφωνικές διαφημίσεις, και ραδιόφωνο ακούω πολύ λιγότερο από όσο βλέπω τηλεόραση.

      Διαγραφή
  6. Δε γελάω χαιρέκακα με τον πόνο σας, έχω ακούσει τις ραδιοφωνικές τουλάχιστον εκδοχές των διαφημίσεων, πράγμα που δε μπορώ να αποφύγω σε ταξί και λεωφορεία.
    Μια φορά, το κεφάλι μου το κούνησα οφείλω να ομολογήσω. Η τηλεόραση -πληροφοριακά- έχει κι ένα κουμπί από το οποίο σβήνει. Θα μου πεις "και να τη σβήνω όποτε έχει διαφημίσεις;" και θα σου πω κι εγώ, "γιατί, υπάρχει λόγος να την ανάβεις;"

    (το νόημα της ζωής είναι αυτό το δέντρο; - τι.. δεν είναι;!)

    Πληροφοριακά: τα Ηaagen Dazs δεν έχουν περάσει διαδικασία αποσυμπίεσης (παγώνουν όπως χύνονται μέσα στη συσκευασία αντί να ανακατεύονται όσο παγώνουν ώστε να φουσκώσουν) γι αυτό είναι τόσο καύλα. Πράγμα όμως που μπορείς να κάνεις και μόνος σου με τα κουτιά του παγωτού Γιώτης από το σούπερ μάρκετ. Χώσε ό,τι σου βρίσκεται από μπισκότα, σορόπια και ξηροκάρπια, κι έλα να μου πεις για haagen dazs μετά..
    Α! και το κουτάκι του Γιώτη σου βγάζει 2,5 λίτρα παγωτό btw.. try it!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και θα σου ξαναπώ κι εγώ, "ναι, υπάρχει λόγος. Να εμπνέομαι για κράξιμο"...τι, δεν είναι;
      Kudos για τη γνώση του ανεκδότου, κι όσο για το παγωτό του Γιώτη πολύ κακά έκανες και μου έδωσες αυτή την πληροφορία. Είχα δεν είχα πάλι εκατόν ογδονταδώδεκα κιλά θα γίνω. Εκτός κι αν έχεις σχέδιο και με παχαίνεις για τα Χριστούγεννα.

      Διαγραφή
    2. ναι, θα φάμε Θωμούλα γεμιστή με κάστανα :p

      Διαγραφή
    3. Δε μ'αρέσουν τα κάστανα. Να με γεμίσετε με ρύζι.

      Διαγραφή
    4. Καλά, κάνε αυτό που σου λέω με το παγωτάκι του Γιώτη, κι άμα σου'χει μείνει χώρος για γέμισμα μέχρι τα χριστούγεννα, σε γεμίζω και με haagen dazs

      Διαγραφή
  7. Πλάκα πλάκα θα γινόταν γαμάτη διαφήμιση της Κρι Κρι με τον μεταλλά να φωνάζει Μάστερ Μάστερ υπό τον ήχο του άσματος...
    Μήπως να το σκεφτείς για τον μελλοντικό σου επαγγελματικό προσανατολισμό?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα ήταν ωραία, το πρόβλημα είναι ότι η πλειοψηφία των Ελληναράδων δε σκαμπάζει ούτε καν το Master of Puppets, που είναι νομίζω από τα πιο στοιχειώδη του μέταλ. Όταν όλοι ακούνε τις Φουρέιρες και τους Μαρτάκηδες...αλλά μπορεί και να αξίζει τον κόπο να το σκεφτώ.

      Διαγραφή
  8. Τσέκαρε κι αυτήν. Κάποιος να του πει πως μιλάει για ένα γιαούρτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γενικότερα δεν μπορώ τις διαφημίσεις γιαουρτιών, γιατί όλοι προσπαθούν να μας πείσουν πόσο γαμάτο είναι να τρως γιαούρτια και μπλα μπλα μπλα. Το γιαούρτι αξίζει για τις εξής τρεις χρήσεις: α)τζατζίκι, β)πίτες γιαουρτλού και γ)γιαούρτωμα. Τέλος.

      Διαγραφή
  9. Ανώνυμος24/3/13 03:59

    fotinisasa@yahoo.gr πως μπορει να γίνει κανείς διαφημιστής αν το έχει και δεν έχει μέσον

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.