Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

2011: The Review

Ως γνωστόν, ο ΟΗΕ ανακηρύσσει κάθε χρόνο επίσημο έτος για κάτι. Αν έπρεπε λοιπόν εγώ να διαλέξω για το 2011, θα το ονόμαζα χωρίς δεύτερη σκέψη "Επίσημο έτος συνουσίας του Δία". Τι ήταν αυτή η χρονιά; Πέρασαν οι τριακόσιες εξήντα τέσσερις μέρες, είμαστε στα μισά της τριακοσιοστής εξηκοστής πέμπτης και αυτό που μου έμεινε ήταν ένα τεράστιο What the Fuck. Ήταν βέβαια πολλά αυτά που έγιναν το 2011. Στην τελευταία λοιπόν εγγραφή αυτής της χρονιάς, θα θυμηθούμε τα σημαντικότερα γεγονότα που έγιναν φέτος με το γνωστό απολαυστικό τρόπο που μόνο εγώ γνωρίζω. Πάρτε τη βασιλόπιτα και τη σαμπάνια σας δίπλα και ετοιμαστείτε για την αντίστροφη μέτρηση.


  • 1 Ιανουαρίου: Η Εσθονία γίνεται μέλος της Ευρωζώνης. Λίγες μέρες αργότερα τραβάνε τα μαλλιά τους για την βλακεία τους. Ταυτόχρονα, ο ΟΑΣΘ αυξάνει τα εισιτήρια στα 80 λεπτά, γιατί κάπως πρέπει να ζήσουν κι αυτοί οι άνθρωποι.
  • 2 Ιανουαρίου: Μία πολιτική ιδιοφυΐα προτείνει την ανέγερση του φράχτη στα σύνορα με την Τουρκία. Δυστυχώς αυτή η κίνηση δεν εφαρμόστηκε ποτέ, κάνοντας έτσι την Ελλάδα μια κόλαση από λαθρομετανάστες.
  • 14 Ιανουαρίου: Οι Άραβες αρχίζουν να βαριούνται το "σπίτι-δουλειά-τζαμί-προσευχή προς τη Μέκκα-σπίτι" της καθημερινής τους ζωής και, με μπροστάρηδες τους Τυνήσιους, αρχίζουν να διώχνουν τους δικτάτορές τους. Αυτό βέβαια είναι κακό γιατί έτσι η χώρα του μικρού Μπαράκ δε θα μπορεί να απολαμβάνει τα πετρέλαιά της με την ησυχία της.
  • 14 Φεβρουαρίου: Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, κατά την οποία και έγραψα το υπέρτατο άρθρο "Αχ, Έρωτας!" το οποίο άλλαξε τις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων και θα βρείτε σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία και στα καλά παλιατζίδικα του Μοναστηρακίου.
  • 11 Μαρτίου: Η Ιαπωνία πλήττεται από σεισμό 9 Ρίχτερ, τον οποίο ακολουθεί ένα ωραίο τσουνάμι, το οποίο με τη σειρά του γκρεμίζει τους πυρηνικούς αντιδραστήρες της Φουκουσίμα και γεμίζει την ατμόσφαιρα με αγνή και 100% υγιεινή ραδιενέργεια, προκαλώντας ψόφο στις γύρω περιοχές για κάτι μήνες και την παραίτηση του πρωθυπουργού. Μάλλον κάποιος εκεί πάνω δε συμπαθεί τους Γιαπωνέζους.
  • 25 Μαρτίου: Η Ελλάδα κλείνει 190 χρόνια από την Επανάσταση που μας απελευθέρωσε από τους Τούρκους. Μόνο που τώρα υπάρχουν πλέον αμφιβολίες, γιατί ίσως τελικά να ήμασταν καλύτερα με τους Τούρκους παρά με το ΔΝΤ. Δε βαριέσαι.
  • 1 Απριλίου: Η μέρα κατά την οποία ο κόσμος αρέσκεται να κάνει φάρσες. Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε σκεφτεί να βγει στην τηλεόραση και να πει ότι διώχνει το ΔΝΤ και καταργεί όλα τα μέτρα, αλλά στη συνέχεια ο Πάγκαλος τον διαβεβαίωσε ότι κανείς δε θα το πίστευε.
  • 13 Απριλίου: Το ελληνικό South Park, η σειρά-καταπέλτης που έκανε τον Matt Groening να τρέχει να κρυφτεί από τη ντροπή του, το "Ουκ αν Λάβοις παρά του Μη Έχοντος", κλείνει τον κύκλο του μετά από το συγκλονιστικό αριθμό των δεκατριών επεισοδίων, όχι βέβαια γιατί δεν είχε τηλεθέαση αλλά γιατί το φάγανε τα συμφέροντα.
  • 17 Απριλίου: Πεθαίνει ο Νίκος Παπάζογλου. Ο Βούδας, ο Κούδας, ο Ιησούς και ο Ιούδας δηλώνουν συγκλονισμένοι από την απώλεια, ενώ αντίθετα ο Κομφούκιος, ο Σαραβάκος, ο Λεωνίδας και ο Εφιάλτης δηλώνουν ότι απεδόθη δικαιοσύνη.
  • 24 Απριλίου: Πραγματοποιείται για άλλη μια φορά με επιτυχία η Ανάσταση του Θεανθρώπου, μέσα σε κλίμα κατάνυξης, και για αυτό το λόγο οι πιστοί σουβλίζουν πανηγυρικά τον οβελία, παρόλο που το πασχαλινό τραπέζι είναι για άλλη μια φορά τσουχτερό. Πολλές ειδήσεις βλέπω. Εμάς πάντως το αρνί δε μας έκατσε, αλλά ευτυχώς ψήσαμε και σουβλάκια.
  • 25 Απριλίου: Το αεροδρόμιο Μακεδονία σφύζει από φανατικούς θαυμαστές και -κυρίως-θαυμάστριες που έρχονται να με αποχαιρετήσουν καθώς μεταβαίνω στην πρωτεύουσα της συμπαθούς χώρας με το μικρό και χαριτωμένο ονοματάκι Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας για να κάνω τους Άγγλους ανθρώπους.
  • 29 Απριλίου: Το αεροδρόμιο Stansted σφύζει από φανατικούς θαυμαστές και -κυρίως- θαυμάστριες που έρχονται να με αποχαιρετήσουν καθώς επιστρέφω στη μαμά πατρίδα. Ταυτόχρονα ο εγγονός μιας παλιόγριας που μένει σε μια παράγκα εκεί στο Λονδίνο παντρεύεται ένα τσουλάκι και για κάποιο λόγο η τηλεόραση δείχνει αυτούς τους δύο. Και μετά σου λέει δεν είναι κατευθυνόμενα τα μέσα.
  • 2 Μαΐου: Ο μικρός Μπαράκ ανακοινώνει με υπερηφάνεια ότι τα αμερικάνικα στρατά έπιασαν και σκότωσαν τον υπ'αριθμόν ένα δημόσιο κίνδυνο και πιθανότατα ενσάρκωση του Αντίχριστου που λεγόταν Οσάμα Μπιν Λάντεν. Η ταφή του πραγματοποιήθηκε στη θάλασσα, γιατί ο Φάνης Μπαμπούλας χρέωνε πολλά για ταφή στη στεριά με τάφο και φέρετρο.
  • 3 Μαΐου: Ο Θανάσης Βέγγος πεθαίνει. Και δηλαδή εμείς τώρα μείναμε με το Βουτσά; Διάολε! Μου φαίνεται πρέπει να εφεύρω τη μηχανή που ανασταίνει τον κόσμο.
  • 10 Μαΐου: Ένας τύπος πάει να βρει τη γυναίκα του που γεννάει και στο δρόμο τρεις αλλοδαποί τον σκοτώνουν για να του πάρουν μια κάμερα. Μπράβο, μαλάκες! Τώρα έχουν πάτημα ο Άδωνις κι ο Πλεύρης να μας πρήζουν τα αρχίδια.
  • 14 Μαΐου: Ο Δομήνικος Στρος-Καν κατηγορείται ότι βίασε την καμαριέρα. Ο Δομήνικος πλήρωσε τις αταξίες του με δημόσιο εξευτελισμό και παραίτηση, ενώ μετά από αυτόν ανέλαβε η κρυόκωλη Λαγκάρντ. Η Ελλάδα στηρίζει τον Δομήνικο. Πες ναι στην καμαριέρα.
  • 25 Μαΐου: Οι Ισπανοί κάνουν ειρηνικές διαμαρτυρίες και μεταξύ άλλων λένε ότι οι Έλληνες κοιμούνται. Είναι ποτέ δυνατόν να το αφήσουμε αυτό έτσι; ΟΥΧΙ! Σε απάντηση προς αυτή την θρασεία προσβολή δημιουργούνται οι Αγανακτισμένοι, η κοινωνική ομάδα που με τα σουβλάκια, τους χορούς, τα ανεκδοτάκια και το ρυθμικό χτύπημα της κατσαρόλας έδωσε μια γροθιά στο σάπιο πολιτικό κατεστημένο της χώρας μας.
  • 29 Ιουνίου: Η κακιά κυβέρνηση περνάει κι άλλο ένα πακέτο μέτρων και ο κόσμος επιδίδεται σε πορεία προς τη Βουλή, όπου και τρώει ξύλο από τα ΜΑΤ. Η κυβέρνηση τηρεί τη γνωστή και άκρως επιτυχημένη στάση "Χέστηκε η φοράδα, Σταλόνε."
  • 9 Ιουλίου: Ένας νέος πονοκέφαλος πιάνει τους καθηγητές Γεωγραφίας καθώς ανεξαρτητοποιείται το Νότιο Σουδάν. Εκπρόσωποι του ΔΝΤ φέρονται να ανυπομονούν να μπήξουν τα νύχια τους επεκτείνουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και στον τομέα της Αφρικής.
  • 23 Ιουλίου: Η πρεζού και αλκοολική αοιδός Amy Winehouse βρίσκεται νεκρή στο σπίτι της στο Λονδίνο από overdose Ιωάννη Οδοιπόρου. Την ίδια μέρα ένας χριστιανώμαλος από το Όσλο ονόματι Anders Breivik του τη δίνει και πάει και καθαρίζει καμιά εκατοστή άτομα. Μαντέψτε σε ποιο από τα δύο γεγονότα δώσανε σημασία τα μέσα.
  • 6 Αυγούστου: Ήταν που ήταν στραβό το κλήμα για τον μικρό Μπαράκ, το έφαγε και ο Moody's, καθώς υποβάθμισε την οικονομία της Αμερικής. Την ίδια ώρα οι Άγγλοι πλήττονται από το σύνδρομο Γρηγορόπουλου, καθώς μετά από τη δολοφονία ενός τυχάρπαστου από τους μπάτσους, ξεχύνονται στους δρόμους, καίνε, σπάνε και πλιατσικολογούν για τις επόμενες μέρες.
  • 8 Αυγούστου: Είχα γενέθλια και κανένα από εσάς τα γαϊδούρια δε μου ευχήθηκε χρόνια πολλά. Καλά. Τα κρατάω εγώ αυτά. Θα δείτε εσείς. Θα φάτε καλά. Ζαγάρια.
  • 1 Σεπτεμβρίου: Η πολιτική ιδιοφυΐα που λέγεται Ευάγγελος Βενιζέλος αποφασίζει να εφαρμόσει αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση, ως μέρος της προσπάθειάς του να προστατέψει τον ελληνικό λαό από την παχυσαρκία.
  • 11 Σεπτεμβρίου: Τα σχολεία ξεκινάνε, αλλά χωρίς βιβλία, γιατί οι ιδιοφυΐες στο υπουργείο δεν είχαν λεφτά για να τα τυπώσουν. Έτσι, τα μαθήματα πραγματοποιούνται είτε με φωτοτυπίες, είτε με τη μέθοδο δώστε και σώστε-διανεμήθηκαν και κάτι DVD, τα οποία όμως θεωρήθηκαν ποντιακό ανέκδοτο.
  • 22 Σεπτεμβρίου: Επιστήμονες στο CERN ανακαλύπτουν ένα σωματίδιο που κινείται ταχύτερα από το φως. Βέβαια, εγώ ήξερα ήδη πιο πριν ότι η βλακεία κινείται πολύ γρηγορότερα από το φως, αλλά δεν το αποκάλυψα γιατί με πίεζαν ανώτερα συμφέροντα.
  • 5 Οκτωβρίου: Ο Steve Jobs, πρωτεργάτης των πανάκριβων gadget, των κλεμμένων πατεντών, των σπαστικών οθονών αφής και της i-μαλακίας πεθαίνει, αφήνοντας πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό που ο Bill Gates, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και τις Μπλε Οθόνες του Θανάτου, απλά δεν μπορεί να καλύψει.
  • 19 Οκτωβρίου: Ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο, το οποίο, σύμφωνα με τον Γιώργο Αυτιά και το Alter (R.I.P), είναι το πιο βάρβαρο πακέτο μέτρων που ψηφίστηκε ποτέ.
  • 20 Οκτωβρίου: Πεθαίνει σαν το σκυλί στο αμπέλι ο Μουαμάρ Καντάφι. Αργότερα αποκαλύπτεται ότι είχε προσωπική φρουρά αποτελούμενη αποκλειστικά από καυτές γκόμενες, κάτι που κάνει τον Βασιλάκη Κλίντον και τα προεδρικά τσιμπούκια του να μοιάζουν με τον Σαράντα Χρονών Παρθένο.
  • 27 Οκτωβρίου: Επικυρώνεται το κούρεμα του χρέους, για το οποίο θα γινόταν εορταστική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη την αμέσως επομένη (τα περί ΟΧΙ και έπους του 40 ήταν οικτρά ψέματα), αλλά τελικά ματαιώθηκε λόγω δακτύλου της αριστεράς. Τι ανθέλληνες άνθρωποι.
  • 31 Οκτωβρίου: Ο Γιώργος Παπανδρέου σε μια κίνηση-ματ προκηρύσσει δημοψήφισμα, το οποίο βέβαια δεν έγινε ποτέ, ψήφο εμπιστοσύνης, την οποία παραλίγο να μην έπαιρνε ποτέ, και οικουμενική κυβέρνηση.
  • 11 Νοεμβρίου: Ο νέος αυτοκράτωρ, Λουκάς ο Παπαδήμος, ενθρονίζεται με κάθε επισημότητα στο θρόνο του Βυζαντίου. Στην νέα κυβέρνηση συμμετέχουν μεγάλες προσωπικότητες των γραμμάτων και της τέχνης όπως ο Δημήτριος Αβραμόπουλος, ο Μάκης Βορίδης και φυσικά ο Άδωνις.
  • 6 Δεκεμβρίου: Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου και τα κάνει όλα μπάχαλο για να τιμήσει τη μνήμη του.
  • 15 Δεκεμβρίου: Ο μικρός Μπαράκ κάνει τη διαφορά και τηρεί μία από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, τελειώνοντας τον πόλεμο του Ιράκ. Τώρα τουλάχιστον έχει κάτι να πιαστεί για να πάει στις κάλπες.
  • 17 Δεκεμβρίου: Πεθαίνει ο Κιμ Γιονγκ Ιλ, δικτάτορας αγαπημένος και στοργικός ηγέτης της Βόρειας Κορέας, και για να τον θυμούνται οι υπήκοοί του τους μοιράζει ψάρια. Βέβαια, αν η Βόρεια Κορέα ήταν η Ελλάδα και ο Κιμ ήταν ο Παπανδρέου, θα μας μοίραζε τα αρχίδια του.
  • 24 Δεκεμβρίου: Παραμονή Χριστουγέννων, αλλά οι μόνοι που βγαίνουν για κάλαντα είναι οι γύφτοι με τα Ντάτσουν και τις κασέτες που παίζουν το Τρίγωνα Κάλαντα.
  • 27 Δεκεμβρίου: Ο Μεσούτ Γιλμάζ βάζει φωτιές στην πολιτική σκηνή της χώρας, καθώς δηλώνει ότι οι Τούρκοι έβαζαν φωτιές στην Ελλάδα τη δεκαετία του 90. Κάνανε που κάνανε οι Τούρκοι μαλακίες με την Κύπρο και τα πετρέλαιά της τώρα τελευταία, δε θέλει και πολύ.
  • 31 Δεκεμβρίου: Επιτέλους, τελείωσε!
Λοιπόν, αυτό ήταν. Και πολύ κράτησε. Όχι ότι το 2012 θα είναι και πολύ καλύτερο, δηλαδή, αλλά δεν παύουμε να ελπίζουμε. Ποτέ δεν ξέρεις. Λοιπόν, μετά από όλα αυτά εγώ έχω να ευχηθώ σε όλο τον κόσμο καλή χρονιά, υγεία, χαρά, να τους κάνουν οι κάλτσες που θα βρουν κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, να μη χάσουν πολλά λεφτά στο καθιερωμένο εορταστικό χαρτί, να τους κάτσει το καλό κομμάτι από το αυριανό τραπέζι, να δουν χαρά στον κρεβατικό τομέα, να μην τους έρθει πολύ ακριβό το χαράτσι, να μην κάνουν πάλι τις ίδιες μαλακίες όταν και αν γίνουν εκλογές, να μπορέσουν να φάνε τα παιδάκια στην Αφρική, να φύγει το ΔΝΤ, να πέσει η τιμή της βενζίνης και να βγει μια καινούρια έρευνα που να λέει ότι το πιτόγυρο κατεβάζει τη χοληστερίνη. Χρόνια μας πολλά.

9 σχόλια:

  1. Καλή χρονιά Θωμάκο!
    Έρχομαι να συμπληρώσω το "σημαντικότερο" της χρονιάς.. Την εξυγίανση του πρωταθλήματος αγαπούλα! :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι αρχείο της ΕΡΤ και μαλακίες.
    Τόμας Και πού σαι ακόμα.
    Καλή χρονιά μικρέ με υγεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ε, άμα εξυγιανθεί και το ελληνικό πρωτάθλημα, τότε θα καταστραφεί ο πλανήτης. Τέτοια αλλαγή δεν αντέχεται. Καλή χρονιά.
    Μα δεν ξέρεις τώρα τι γίνεται; Το αρχείο της ΕΡΤ έρχεται και με συμβουλεύεται. (Αν ήμουν ξεπεσμένος πρωταγωνιστής άθλιων ταινιών ξύλου, αυτό θα το ήξεραν όλοι και θα το έλεγαν παντού, αλλά δε βαριέσαι χρονιάρες μέρες...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τρελό αγόρι!!!Μήπως να σκεφτείς να κάνεις και το "Σαν σήμερα" που κάνει η ΕΡΤ καθημερινά;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα το έκανα, αλλά δεν ξέρω αν πληρώνουν καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλή χρονιά και ευχαριστούμε για την υπέροχη ανασκόπηση!
    το σχόλιο σου στις 31 Δεκέμβριου τα λέει όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλή χρονιά και παρακαλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.