Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Down with the sickness


Στην αρχή είχα σκεφτεί να ονομάσω την ανάρτηση "Πάρ'τα μωρή άρρωστη", αλλά είμεθα και μεταλλάδες κι έχουμε κι ένα επίπεδο μη χέσω.
Και ναι, το ότι γράφω σήμερα σημαίνει ότι, εκτός κι αν ορδές εξαγριωμένων αναγνωστών έρθουν κάτω απ'το σπίτι μου με πυρσούς και τσουγκράνες και απαιτήσουν να ανακαλέσω, το Ημερολόγιο του Μηχανολόγου καταργείται.
Κι αυτό δεν έχει να κάνει με τον Ηπατολόγο του Χωστήρα (τον οποίο Ηπατολόγο εξομολογούμαι ότι λάτρεψα αλλά δεν το λέμε αυτό στο Χωστήρα γιατί θα το πάρει πάλι πάνω του και άντε μετά να τον ξεκαβαλήσουμε απ'το καλάμι), ούτε με το ότι η αδερφή μου με αποκαλεί Litsa.Com κάθε φορά που το διαβάζει (το οποίο Litsa.Com θα ήταν πραγματικά το χειρότερο σίριαλ που παίχτηκε ποτέ στην ελληνική τηλεόραση αν δε μιλούσαμε για την ελληνική τηλεόραση), αλλά με το ότι εγώ προσωπικά το βαρέθηκα.
Και κρίνοντας απ'το ότι ξεροστάλιαζα ένα εξάμηνο πίσω απ'τη Χριστίνα, κάτι πρέπει να είναι πραγματικά βαρετό για να το βαρεθώ τόσο γρήγορα.
Στο θέμα μας, λοιπόν, σήμερα θα μιλήσουμε για αρρώστιες. Υπάρχουν ένα κάρο ενδιαφέρουσες αρρώστιες να μιλήσει κανείς, γκέιτζ, σύφιλη, ηπατίτιδα, διαβήτης, εκατό είδη καρκίνου, Αλτσχάιμερ, Καλαζάρ και Μπιλίμπερς, αλλά εγώ, επειδή είμαι κρυωμένος, θα μιλήσω για το γνωστό ξενέρωτο κρύωμα.
Τι να κάνουμε; Είμαι κι εγώ γνωστός ξενέρωτος.
Σαν γνωστός αγαπησιάρης που είμαι, τα μικρόβια με λατρεύουν. Κανένα τους δεν αντιστέκεται στην απαράμιλλη γοητεία μου. Όλα ξεσκίζονται ποιο θα με πρωτοπάρει. Και επίσης δεν βοηθάει ιδιαίτερα το γεγονός ότι στο ένδοξο Πολυτεχνείο του Αούθ το σαπούνι στις τουαλέτες θεωρείται μια περιττή και προκλητική στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε πολυτέλεια.
Εγώ φυσικά, σαν προνοητικό παιδί που είμαι, φέρνω αντισηπτικό διάλυμα απ'το σπίτι μου. Αλλά το αντισηπτικό, όπως λέει κι η διαφήμιση, σκοτώνει το 99,9% των μικροβίων, κι εγώ με τη γνωστή καλοτυχία που με δέρνει είναι πάρα πολύ πιθανό να κρυολογώ από αυτό το 0,1%.
-Η τύχη σου, αγόρι μου, είναι αυτό που την κάνεις εσύ να είν...
Σκάσε, Γρηγόρη. Είμαι άρρωστος. Δικαιούμαι να γκρινιάζω.
-Μήπως θες να σου τραγουδήσουμε και το Soft Kitty Warm Kitty?
Όχι, γιατί αντιπαθώ βαθύτατα τον Σέλντον Κούπερ. Αλλά αν έχετε κανένα ωραίο μελωδικό νανούρισμα απ'τους Μετάλικα, θα το εκτιμήσω.
-Α, ευκολάκι.

Τώρα θέλω να μου πείτε κι ένα παραμυθάκι.
-Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένας μικρός μηχανολόγος που τον έλεγαν Θωμά και νόμιζε ότι θα βρει γκόμενα. Τελικά δεν τα κατάφερε ποτέ. Τέλος.
...το ξέρατε ότι γαμιέστε; Τώρα το ξέρετε.
Ένιγουέι, αυτό που ήθελα να πω πριν διακόψετε με τις βλακείες σας, είναι ότι εγώ, που ως γνωστόν είμαι θετικός και χαρούμενος άνθρωπος και λατρεύω να βλέπω το silver lining κάθε σύννεφου (που λέμε κι εμείς οι Εγγλέζοι), όποτε κρυολογώ δεν έχω όρεξη για απολύτως τίποτα.
Κι επειδή κρυολογώ περίπου κάθε πέντε μέρες, αυτό μάλλον επηρεάζει αρκετά τη ζωή μου.
Αλλά πες μου εσύ, Γρηγόρη, όταν ο άλλος νιώθει σαν να ήρθε ο κατάξανθος Σκανδιναβός θεός Θωρ με το σφυρί του που μόνο αυτός μπορεί να σηκώσει και του κοπανάει σφυριές στο κεφάλι ακολουθώντας το ρυθμό του We're up all night to get Loki, πώς τον περιμένεις εσύ να έχει όρεξη να μάθει Τίτσου;
Κι όταν ο άλλος χρειάζεται να καταβάλλει συνειδητή προσπάθεια για το εξής πολύ απλό πράγμα του να αναπνεύσει, πώς τον περιμένεις εσύ να θυμηθεί να κάνει κονέ με τις γκόμενες που κουβάλησες από το μαθηματικό;
-Αλλιώς θα έκανες, μαλάκα.
Ε...αυτό είναι μια άλλη ιστορία που δε μας απασχολεί ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή.
Κι ήθελα να ξεκινήσω και γυμναστήριο αυτή την εβδομάδα.
Σκάσε, Γρηγόρη. Πραγματικά ήθελα.
Και δεν έχει καμία σχέση το ότι παραδίπλα στο γυμναστήριο θα κάνει ζούμπα ή κάτι τέθοιο η Ντέμη, η μοναδική μηχανολόγα που βλέπεται και έχει ανθρώπινη συμπεριφορά και ποιον κοροϊδεύω, δεν πρόκειται να μου κάτσει ούτε αν βγάλουν πόδια οι τσιπούρες.
Τι είπαμε; Είμαι πολύ θετικός άνθρωπος.
Φυσικά, ο πονοκέφαλος και τα βουλωμένα ρουθούνια δεν είναι τα μόνα προβλήματα που ανακύπτουν από το κρυολόγημα. Για παράδειγμα, θα έχετε παρατηρήσει, φαντάζομαι, ότι τα κρύα χειμωνιάτικα πρωινά, που κάνει κρύο, γιατί είναι χειμωνιάτικα πρωινά, και τα χειμωνιάτικα πρωινά κάνει κρύο, οι κινητήρες των αυτοκινήτων δε δουλεύουν σωστά μέχρι να ζεσταθούν, με αποτέλεσμα να γίνεται ατελής καύση και να βγάζουν απ'την εξάτμιση αυξημένες ποσότητες βλαβερών ρύπων.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει με τον ανθρώπινο οργανισμό όταν είναι κρυωμένος.
Σε περίπτωση που το metaphor που χρησιμοποίησα ήταν πολύ πολυσύνθετο και δεν το πιάσατε με την πρώτη, η εξάτμιση είναι ο πρωκτός.
Και η μάνα μου, χάρη σε μια εξαιρετική αστρική συγκυρία, μαγείρεψε προχθές φασολάδα.
Ας πούμε απλά ότι ένα μεγάλο κομμάτι της Δυτικής Θεσσαλονίκης τέθηκε σε καραντίνα και κρίθηκε μη κατοικήσιμο για τους επόμενους τέσσερις αιώνες.
Όταν λοιπόν βρίσκεσαι σε τέτοια κατάσταση, το επόμενο πράγμα που συμβαίνει είναι να μεταμορφωθείς ξαφνικά σε γριά στο σώμα ενός δεκαοχτάχρονου μηχανολόγου. Τριγυρνάς από καναπέ σε κρεβάτι τυλιγμένος σε μια κουβέρτα, πίνεις όλη τη μέρα τσάγια και σούπες, γκρινιάζεις ασταμάτητα και παίρνεις τόσα χάπια που αρχίζεις να ακούς Τιέστο.

Κι όλα αυτά μέχρι το μικρόβιο να βαρεθεί να σεργιανάει ανάμεσα στα κύτταρά σου (γιατί για κάποιο λόγο έγραψα 19,8 Βιολογία στις Πανελλήνιες), να φύγει έξω, ο οργανισμός σου να σταματήσει να μαλακίζεται (γιατί, αν δεν το ξέρατε, ο πυρετός, οι μύξες και το φλέμα στο λαιμό, για τις κλανιές δεν ξέρω, δεν είναι απ'το μικρόβιο, αλλά η αντίδραση του οργανισμού στην προσπάθεια να διώξει το μικρόβιο, που στην τελική μπορεί να μην είναι και καθόλου κακό παιδί ρε παιδί μου, μπορεί απλά να έψαχνε ένα ζεστό και ήσυχο κορμί να ξεχειμωνιάσει χωρίς να πειράξει κανέναν κι εσύ μαλάκα οργανισμέ αρχίζεις αμέσως τις υστερίες και τον πόλεμο; ΛΕΥΤΕΡΙΑ στο καταπιεσμένο μικρόβιο! Κατάληψη και συναυλία υποστήριξης των αδικημένων της αστικής πάλης και κάτι μου λέει ότι το πολύ Πολυτεχνείο κάνει το παιδί μαλάκα), και...ξέχασα τη ροή της πρότασής μου μ'όλες αυτές τις μαλακίες.
Πάμε ξανά απ'την αρχή λοιπόν.
Κι όλα αυτά μέχρι το μικρόβιο να βαρεθεί να σεργιανάει ανάμεσα στα κύτταρά σου, να φύγει έξω, ο οργανισμός σου να σταματήσει να μαλακίζεσαι, να φτάνει απρόσκοπτα στα πνευμόνια το οξυγόνο (όπου "οξυγόνο" στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης βάλε "μείγμα καυσαερίου, καπνού από Holborn κίτρινο και Θερμαϊκίλας") και πλέον, υγιής, να αντιμετωπίσεις τον κόσμο με νέα απαισιοδοξία.
Πανέμορφα, ε;
Σκάσε, Γρηγόρη.
Αυτά, και να προσέχετε μη βγαίνετε έξω με τα πολλά κρύα, να ντύνεστε ζεστά, να φοράτε ζακέτες, να βάζετε και κανένα φανελάκι από μέσα, και μην πίνετε κρύα νερά, και...
...εντάξει, μαμά, αρκετά έπαιξες, άσε κάτω το πληκτρολόγιο και πήγαινε φτιάξε μου μια σούπα τώρα.

38 σχόλια:

  1. καλά ρε μαλάκα, άφησες τη μάνα σου να γράψει τον επίλογο;;;;

    Βάλε ζακέτα.

    υ.γ.: ξέχασες τις αιθαλομίχλες που βγαίνουν από τα γυράδικα της πόλης σου, τη γκουτσίλα (εξώθερμη αντίδραση) που είναι κατάλοιπο διαφόρων λελέ καφετεριών και μπαρ, που σε συνδιασμό με τα υψηλά επίπεδα Χοντοσεντερίλα, που μαστίζει πανελληνίως όλους μας, κάνει την πόλη σας μη-βιώσιμη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν την άφησα. Μου πήρε το πληκτρολόγιο απ'τα χέρια.
      Υ.Γ. Η μυρωδιά των γυράδικων της Θεσσαλονίκης μην την πιάνεις στο στόμα σου. Είναι το μόνο πράγμα που καθιστά τον αέρα αναπνεύσιμο.

      Διαγραφή
    2. στη Θεσσαλονίκη ανακαλύφθηκε ο γύρος, στο Ηράκλειο τελειοποιήθηκε (κατά μέγεθος, γεύση κλπ).

      Αυτό κατά το ευρέως γνωστό: the Greeks invented the sex and the Romans introdused to the women

      Διαγραφή
    3. Καλά, αυτό στο χαρίζω. Αλλά μην πεις τίποτα για τη μπουγάτσα των Χανίων, γιατί θα σφαχτούμε. Η μπουγάτσα είναι δικιά μας.

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος15/11/13 00:13

      Σερρες ρε Φλιν η μπουγάτσα...αμάν ρε Φλιν αγόρι μου...πολυ τακατούκας εισαΙ...

      Διαγραφή
    5. Εσύ πάλι ποιος είσαι και ποιος είναι ο Φλιν;

      Διαγραφή
    6. Ανώνυμος15/11/13 13:30

      άλλο ένα αγόρι της ερωτικής πόλης...γιος του Τζον Πορν Τζόρβα και της Χάλια Τζάκσον (αν θυμάμαι καλά)...έχω τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο αυτοβιογραφικό ντοκιμαντερ της ζωής του Χατζηστεφάνου (που καθυστερεί ακόμα), έχω κάνει μπάκιν βόκαλς στον Άξελ Ρόουζ και στην Στέλλα Κονιτοπούλου και έχω βγει μια φορά στην εκπομπή του Ραπτόπουλου ντυμένος μέλισσα...

      λέω πως είμαι καλλιτέχνης

      Διαγραφή
  2. Βάλε την κανονική έκδοση. Χωρίς το "No mommy" είναι άθλιο. Πάω να το διαβάσω τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φανελάκι από μέσα; Seriously? Μετά το αμάνικο πουλόβερ και το φανελάκι,τι; ΤΙ ΑΛΛΟ,ΠΕΣ ΜΟΥ. Πες μου,επίσης,σε ποιο ΙΚΑ συχνάζεις,να σου φέρω έναν ελληνικό ναι και όχι,μερακλίδικο και να μου πεις τις εμπειρίες σου από την Κατοχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι ρε ξενέρωτε, αμάνικο από μέσα!

      Διαγραφή
    2. Σε παρακαλώ. Έχω τη μάνα μου να με κυνηγάει από πίσω γι'αυτό το θέμα, δε θ'αρχίσεις τώρα να γκρινιάζεις κι εσύ.

      Διαγραφή
    3. Αλλά για το πουλόβερ δε θα σου περάσει.

      Διαγραφή
    4. Σε κυνηγάει η μάνα σου να μη φορέσεις φανελάκι από μέσα κι εσύ αρνείσαι; ΜΠΑΡΜΠΑ-ΘΩΜΑ.

      Διαγραφή
    5. Αυτό κατάλαβες εσύ; Μακάρι να ήταν έτσι.
      Υ.Γ. Το πουλόβερ εξακολουθεί να ισχύει.

      Διαγραφή
    6. Δεν θα περάσει ο φασισμός της Minerva.

      Διαγραφή
    7. Έτσι, ε; Άμα σας πιάσω, παλιόπαιδα, με τη μαγκούρα μου, θα μάθετε να κλέβετε μήλα απ'τα δέντρα μου.

      Διαγραφή
    8. Ανώνυμος14/11/13 23:40

      Να και η νοσοκομααα!:p

      Διαγραφή
  4. Απαντήσεις
    1. Όχι, ψέματα μου λες. Θα πεθάνω. Μα σήμερα, μα αύριο, μα σε εξήντα χρόνια, θα πεθάνω.

      Διαγραφή
  5. Ανώνυμος14/11/13 23:41

    Βαριεμαι να σου πω!Εχω πάρει υπερβολικη δοση πασπ σημερα και νοιωθω και εγω αρρωστος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μήπως έχεις και μπλογκ για τις αρρώστιες, στο οποίο μου προτείνεις να γίνω μέλος;

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος15/11/13 15:05

      Μπορώ να σου κανω σεμιναριο αμα θες!Το πρωτο μαθημα δωρεαν!

      Διαγραφή
  6. Δοκίμασε μια φορά να πιεις το αντισηπτικό διάλυμα. Το πολύ πολύ να κατουρήσεις οινόπνευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος15/11/13 19:18

    Ντύνεσαι κρεμμύδι;;;

    Πρόεδρας ΑΠΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι. Επίσης ενίοτε κάθομαι στον κήπο μου και παριστάνω ότι είμαι καρότο.

      Διαγραφή
  8. 1oν:
    Περαστικά. Ένα κρυολογηματάκι είναι, μην αγχώνεσαι, η συντέλεια του κόσμου έχει προγραμματιστεί για αργότερα (πολύ αργότερα).

    2ον:
    Αναζωογονητική η παύση του τακτικού ημερολόγιου. Αυτό το "κάθε βδομάδα, την ίδια μέρα και ώρα" έβγαζε κάτι το ψυχαναγκαστικό. Όταν προκύπτει κάτι το πραγματικά ενδιαφέρον / ιλαρό / συναρπαστικό, μας ενημερώνεις μέσα από κανονικές (ή έκτακτες) αναρτήσεις, και γελάμε όλοι μαζί, αβίαστα και χωρίς Άγχο (ο Άγχος του Άγχου).

    3ον:
    Βρε παλικάρι μου, δε θέλω να σε αγχώσω (ο Άγχος που λέγαμε), αλλά άμα κρεμμυδιάζεσαι έτσι κάθε φορά, συνέχεια άρρωστος θα είσαι...


    ΥΓ:
    Η φανέλα όμως πάντα από μέσα! (Όσοι έχουν μηχανή / μηχανάκι ξέρουν)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλλά άμα δεν κρεμμυδιάζομαι, μετά με πρήζει η μάνα μου "πού θα βγεις έτσι έξω με τέτοιο κρύο, βάλε κάτι πάνω σου, μπλα μπλα μπλα".
      Υ.Γ. Όντως, αλήθεια αυτό που λες για το ημερολόγιο. Κάθε Παρασκευή μετά έστυβα το κεφάλι μου να δω τι ενδιαφέρον συνέβη μες στην εβδομάδα, ακόμα κι αν δεν είχε συμβεί τίποτα. Αηδία είχε καταντήσει.

      Διαγραφή
  9. Ανώνυμος17/11/13 02:21

    χαχαχα διάβαζα το ποστ και κατέβαινα για σχόλιο αλλά διαβάζοντας τα υπόλοιπα δεν μπορούσα να κρατηθώ!να σαι καλά βραδιάτικο θα ξυπνήσω και κανένα γείτονα και θα σου στέλνω τις μηνύσεις!κανόνισε!ειδικά με το "Ναι. Επίσης ενίοτε κάθομαι στον κήπο μου και παριστάνω ότι είμαι καρότο." ήταν το αποκορύφωμα!καλό μας βράδυ!!χάρηκα που σε βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.