Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Τρύπες, τρύπες κι άλλες τρύπες

Όσοι είστε πιο ψαγμένοι (μετάφραση: ήρθε κάποια μέρα στη ζωή σας που αποφασίσατε ότι, κυριολεκτικά, δεν έχετε απολύτως τίποτα καλύτερο ή πιο εποικοδομητικό να κάνετε από το να πάρετε σερί όλες τις μαλακίες που έγραψα μέχρι και το 2011) θα θυμάστε ότι εκείνη την περίοδο είχα συγγράψει ένα άλλο κομμάτι που ασχολιότανε με τρύπες, και συγκεκριμένα τα piercings σε μύτες, φρύδια, κλειτορίδες και λοιπά.
Έκτοτε, μπορώ να πω ότι έχω αναθεωρήσει αρκετά τη στάση μου ως προς τα piercings (άλλωστε ο οποιοσδήποτε αν γυρίσει πίσω και κοιτάξει τι έλεγε όταν ήταν δεκαέξι χρονών θα θέλει να πάρει ένα μακρόστενο αντικείμενο και να το βάλει στον πάτο του) και δε με ενοχλούν πλέον τόσο πολύ. Μάλιστα, μπορώ να πω ότι ορισμένα, όπως εκείνο το στρασάκι στη μύτη που μοδάρουν πολύ τελευταία και μοιάζει λίγο με beauty mark, είναι έως και χαριτωμένα.
Αυτό πάλι δεν είναι.
Σήμερα όμως θα μιλήσω για άλλου είδους τρύπες.
Όπως γνωρίζουμε όλοι, η χειρότερη περίοδος στην ιστορία της μόδας, ανεξαρτήτως φύλου, ήταν η δεκαετία του '80. Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να το διαπιστώσουμε αυτό από το να κοιτάξουμε ένα βίντεο κλιπ μίας από τις πιο χαρακτηριστικές μπάντες της εποχής:
Βιαστήκατε να στοιχηματίσετε ότι θα έβαζα Van Halen, έτσι δεν είναι, μουνάκια; Πάρτε τώρα κουβά για να μάθετε.
Καθώς, όμως, πλησιάζουμε τα μέσα της δεκαετίας του '10, τα αντρικά δερμάτινα παντελόνια, τα τζιν σωλήνες, οι ατελείωτες περμανάντ, το σκαρπίνι με άσπρη κάλτσα και τα γαμημένα σακάκια με βάτες έχουν αρχίσει να αισθάνονται άβολα στο θρόνο τους, καθώς νέοι ανταγωνιστές ετοιμάζονται να τους κλέψουν τη δόξα.
Θα μπορούσα να συμπυκνώσω όλο το ζουμί του σημερινού μου κραξίματος σε τρία και μόνο γράμματα:
UGG.
Επειδή όμως έγραψα για τρύπες στον τίτλο, και για να μη σας αφήσω παραπονεμένους, θα ασχοληθώ σήμερα με τα τρύπια τζιν.
Τα τρύπια τζιν ξεκίνησαν από τους πάνκηδες εκεί γύρω στα τέλη 70 αρχές 80, όπως και τα περίεργα σκουλαρίκια, οι μοϊκάνες και ό,τι άλλο αποτελεί καγκουρομόδα σήμερα. Στην αγγλική ονομάζονται rockwashed, γιατί προφανώς τα έβαζαν μέσα στο πλυντήριο μαζί με πέτρες (γιατί εκτός από μηχμήχηδες είμαστε και φωτεινοί παντογνώστες σε όλα τα πεδία του αθρώπινου πολιτισμού ας'ούμε να'ούμε).
Όταν έβαζες το τζιν στο πλυντήριο μαζί με πέτρες, λοιπόν, ως αποτέλεσμα είχες σε κάποια σημεία να ξεβάφει η μπογιά, σε κάποια σημεία να ξεφτίζουν οι ραφές και σε κάποια άλλα να σκίζεται εντελώς. Κι οι πάνκηδες έπαιρναν αυτό το πράμα και το φορούσαν κι έβγαιναν στο δρόμο.
Εντάξει, η εξήγηση με το πλυντήριο είναι εντελώς Φρικηπαιδειακή, αλλά γουατέβερ μίτζετ.
Όταν αυτά συνέβαιναν, ήταν άλλες, πιο σκοτεινές εποχές, που κυβερνούσανε κάτι Ρήγκαν και κάτι Θάτσερ κι ως γνωστόν αν πας στη βόρεια Αγγλία και αναφέρεις έστω και το όνομα της Θάτσερ θα πιάσεις τα 0-100 σε πέντε δεύτερα. Με τα πόδια.
Οι πάνκηδες, με το να φοράνε τα σκισμένα τζιν, να κάνουν μοϊκάνες βαμμένες μπορντοροδοκοκκινοπαπαγαλί, να κρεμάνε σκουλαρίκια απ'ό,τι προεξέχει, έδιναν το δικό τους κωλοδάχτυλο στο συντηρητισμό της κοινωνίας τους, με το να είναι επιτηδευμένα άσχημοι στα μάτια της.
Κάτι στο οποίο βοηθούσε άπειρα κι η μουσική τους.
Κι αν το σκεφτείς, τα ολόκληρα τζιν, που στην εποχή του πανκ είχαν ήδη γίνει μέινστριμ, στα 50's που τα φορούσε ο Τζέμης Ντην κι οι λοιποί τεντυμπόηδες ήταν τα ίδια σύμβολα νεανικής επανάστασης.
What goes around comes around, ε;
Μπα, καμία σχέση.
Αφού λοιπόν το πανκ το γαμήσανε και ψόφησε, ήρθανε οι γκόμενες κι ανακαλύψανε τα σκισμένα τζιν ως έναν ακόμα ευρηματικό τρόπο να δείχνουν περισσότερο δέρμα. Το οποίο δεν είναι απαραιτήτως κακό.
Το ότι φοράνε τέτοια κάτι μπαζόλες των εκατό κιλών συν ΦΠΑ είναι μια αναπόφευκτη παρενέργεια, όπως και με τα κολάν.
Και η τραγωδία είναι ότι απ'τη μία σου λέει κρίση, κρίση, δεν έχουμε να φάμε κι απ'την άλλη η παχυσαρκία πάει γαμιώντας.
Βέβαια μπορεί να φταίει που είμαι στο Πολυτεχνείο.
Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι τα σκισμένα-φθαρμένα-τριμμένα γενικότερα τζιν δεν είναι απαραιτήτως ακαλαίσθητα. Όσο περισσότερο έγιναν της μόδας, τα σκισίματα και τα ξεφτίσματα έγιναν πιο περίτεχνα και από σόλο του Ίνγκβι Μάλμστην, βοηθώντας έτσι στο να αποδεχτώ καλύτερα την όλη μόδα.
Αλλά μετά κάπου στράβωσε το πράγμα και καταλήξαμε σε αυτό.
Μαλάκες μου, έχω να δω τέτοιες ξεχειλωμένες τρύπες από προχθές το βράδυ στο Καραϊσκάκη.
...
...
...
ΝΑΙ! Έκανα καυστικό παύλα ανώριμο σχόλιο για το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 0-3. Και ξέρετε τι μπορείτε να κάνετε γι'αυτό; Μία τρύπα στο νερό.
Και να βλέπεις όλα τα τσουλιά να φοράνε αυτή την αηδία και να παριστάνουν και τις μοιραίες γκόμενες. Οι πραγματικά μοιραίες γκόμενες είναι αυτές που ξέρουν πόσο δέρμα πρέπει να δείξουν, πού, και με ποιον τρόπο. Αυτές που φοράνε κάτι τέτοια είναι για να τις πηδάνε οι αμερικανόβλαχοι hillbillies στα trailer parks πίσω απ'τους σκουπιδοντενεκέδες των McDonalds, να μένουν έγκυοι και να μην κάνουν έκτρωση γιατί ο καλός θεούλης στεναχωριέται όταν κάνουμε έκτρωση.
Αλλά το χειρότερο είναι ότι τα τζιν με τις τρύπες-λακκούβες σε ελληνικούς δρόμους κοστίζουν ακριβότερα από τα ακέραια. Δηλαδή πληρώνεις περισσότερα λεφτά για να πάρεις λιγότερο ύφασμα. Και δεν είναι καν ότι πληρώνεις το σχέδιο, ότι είναι περίπλοκα σκισίματα που χρειάζεται να δουλέψει περισσότερο το Πακιστανάκι στο sweat shop για να το βγάλει. Όχι. Αυτό το σχέδιο μπορεί να στο κάνει μέχρι και ένα παιδάκι με σύνδρομο Ντάουν αν του δώσεις ένα ψαλίδι.
Αν και γενικά δεν πρέπει να αφήνουμε τα παιδάκια με σύνδρομο Ντάουν κοντά σε ψαλίδια.
Αλλά το καλύτερο (και με τον όρο "καλύτερο" εννοώ "χειρότερο") απ'όλα είναι ότι η νόσος της τρύπας είναι μεταδοτική. Όλοι απολαύσαμε (και με τον όρο "απολαύσαμε" εννοώ "ξεράσαμε μέχρι και το γάλα της μάνας μας") το καλοκαίρι τα τιραντάκια που επιβίωσαν από επίθεση άγριου document shredder (και με τον όρο "επιβίωσαν" εννοώ "τα γάμησαν και ψόφησαν").
Και λες, ντάξει, καλοκαίρι είναι, να παίρνει και λίγο αέρα η πλάτη δε βλάπτει, πάει στα κομμάτια. Κι έρχεται ο χειμώνας, που λέει κι ο Sean Bean στο Game of Thrones, και βλέπεις την άλλη να βγαίνει έξω και να κυκλοφορεί με τρύπιο πλεκτό.
Κι εντάξει, το τρύπιο τζιν συμβολίζει την αντίσταση των πάνκηδων απέναντι στα στάνταρ μιας συντηρητικής κοινωνίας που τους ήθελε όλους στην τρίχα και λοιπά και λοιπά. 
Το τρύπιο πλεκτό τι σκατά συμβολίζει; 
Την αντίσταση απέναντι στη Βαπόνα;
Αλλά το τρύπιο πλεκτό είναι το αποκορύφωμα. Το αποκορύφωμα μιας μόδας που προστάζει τρύπια ρούχα σε γκόμενες με τρύπια μυαλά. Και μπλουζάκια V σε κάγκουρες με τρύπιους πρωκτούς. Και κάποια στιγμή πρέπει να δράσουμε γι'αυτό. Αλλιώς, προβλέπεται ένα ζοφερό μέλλον στο οποίο, κοιτώντας προς τα πίσω και βλέποντας τη Lady Gaga, θα λέμε "πόσο άδικοι ήμασταν μαζί της".
Αυτά, και να προσέχετε μη σας πετάξει κάποιος ηλίθιος γαύρος κανένα μπουκάλι με αναψυκτικό στο κεφάλι.

17 σχόλια:

  1. Έχω ένα ασημένιο μπλουζάκι με τρύπες. Λίγα τα λόγια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χάνω πάσα ιδέα. Δεν το περίμενα αυτό από σένα.

      Διαγραφή
  2. Οι ουγκ είναι κακάσχημες και αυτές που τις αγοράζουν είναι κακόγουστες. Τα τζιν με τρύπες είναι ωραία. Τα τζιν που είναι σα σορτσάκια και απλά ενώνεται με μία κλωστή το πάνω με το κάτω μέρος, στο χωριό μου τα λέμε κουρέλια και η γιαγιά μου θα αντιδρούσε κάπως: "Τα σκυλιά σε έφαγαν τσούπρα μου;!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφή η γιαγιά σου. Άμα φτιάχνει κι ωραίες πίτες, μια χαρά είσαι.

      Διαγραφή
    2. Η γιαγιά είναι ηπειρώτισσα, άρα ανοίγει και δικό της φύλο!

      Διαγραφή
  3. Είναι και άλλες τρύπες ρε φίλε. Ασχολήσου και με αυτές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος5/3/14 00:55

    For the night is long and full of terrors!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος5/3/14 12:32

    Ρε εδώ βγήκε καινούρια μόδα με κολάν-σκακιέρες, κολάν-πουά, κολάν-με-πολύχρωμα-σκατουλάκια και όλες οι χαρές που προσέφερε το κολάν στο μάτι αυτομάτως διαγράφονται στο αποκρουστικό αυτό θέαμα!

    Πρόεδρας ΑΠΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΚΑΙ αυτά τα γαμήδια τα φοράει αυτή που αρχίζει από Γ- και τελειώνει σε -ιούλη. Που σημαίνει ότι είναι εντελώς κακόγουστη κι άρα λογικό που δε με θέλει.
      Βέβαια ο Γρηγόρης σαν ειδική fashionista δηλώνει ότι τα φοράνε για να κρύβουν την κυτταρίτιδα, οπότε δε μου κάνει εντύπωση.

      Διαγραφή
  6. Και τα μπλουζάκια με τα τιραντάκια που δεν είναι τιραντάκια, ωραία είναι. Για τις τρύπες, είναι γνωστό ότι έχουμε διαφορετική άποψη στο πόσες και πόσο μεγάλες τρύπες είναι καλαίσθητες, αλλά δεν μπορώ να επεκταθώ καθ' ότι θα μου πάρει ένα μήνα να τα γράψω.

    Αλλά ρε φίλε, να παραπονιέσαι για μόδα εκεί πάνω... Κάνε μια βόλτα από τη Χίο και μετά να σε δω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η μόνη μεγάλη τρύπα που είναι καλαίσθητη είναι...wait for it...το μουνί της αδερφής σου.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος6/3/14 10:36

      Στη Χίο η ειδικότητά τους είναι η "μόδα" στας γυναίκας και τα καγκουράμαξα στους ανήρηδες (πληθυντικός, όχι μαλακίες!)

      Πρόεδρας ΑΠΙ

      Διαγραφή
    3. Δεν το ήξερα. Το καλοκαίρι, πρώτα Εγώ, θα το διαπιστώσω ιδίοις όμμασι.

      Διαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.