Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Το κυλικείο του τρόμου

Ένα γεγονός που ίσως γνωρίζατε, πιθανότατα δε γνωρίζατε και σίγουρα δε σας ενδιέφερε είναι ότι ξεκίνησαν τα μαθήματα του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Αριστοτελείου με σήμα τον Άγιο Δημήτριο Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το τοπίο ήταν ίδιο, σαν να μην πέρασε μια μέρα από το ναι του χωρισμού, σ'ένιωσα μέσα μου παντού και κάτι τέθοια. Το ίδιο άρωμα eau de toilette στους διαδρόμους, η ίδια πανδαισία Κνίτικων και Εαακίτικων αφισών με ευφάνταστα μηνύματα, οι ίδιοι Δαπίτες που προσπαθούν να προσηλυτίσουν τους πρωτοετείς φοιτητές και η ίδια παντελής έλλειψη ευπαρουσίαστων μουνιών.
Αλλά σήμερα θα μιλήσω για το κυλικείο.
Όπως και κάθε άλλη φορά που αλλάζει ο καιρός κατά δυόμιση βαθμούς Κελσίου, έτσι και σήμερα το πρωί ξύπνησα κι ο λαιμός μου ήταν σαν τη μούνα της Τζίνα Χέιζ μετά από εικοσαμελές gangbang χωρίς καπότες: τίγκα στο έιτζ και τη σύφιλη.
Φτάνοντας στη σχολή, και διατρέχοντας σοβαρό κίνδυνο να ακούγομαι για όλη την υπόλοιπη ζωή μου (ή μέχρι το Σάββατο) σαν τον Μπάτμαν με καρκίνο στο φάρυγγα, απέρριψα όλα τα προειδοποιητικά σημάδια που μου έλεγαν τι απύθμενη βλακεία πάω να διαπράξω και αγόρασα να πιω ένα τσάι απ'το κυλικείο.
Οι πρώτες δύο γουλιές δεν ήταν αρκετές για να με προειδοποιήσουν για το τι θα επακολουθούσε, αλλά αυτό ήταν απόλυτα λογικό γιατί οι πρώτες δύο γουλιές απ'το ζεστό τσάι έχουν την ίδια θερμοκρασία με τον πυρήνα του ήλιου κι έτσι νεκρώνουν τις νευρικές απολήξεις της γλώσσας πριν προλάβεις να πεις σκουληκομυρμηγκότρυπα.
Αλλά μετά ήρθε η τρίτη γουλιά και ένιωσα να ξυπνάει μέσα μου ο Κθούλου.

Θα έρθει ίσως κάποια στιγμή στη ζωή μου που θα κάνω φαντάρος στην Γκατζολία, με λοχία καυλωμένο για τριχωτό κωλαράκι μηχανολόγου που με πάει πίπα-κώλο-εμπλοκή 25 μέσα μία έξω, και στην μοναδική αυτή βραδιά της εξόδου μου το μόνο μαγαζί που μπορώ να μεταβώ με ασφάλεια χωρίς να με φάνε οι λύκοι ή τα γκατζολόπτερα είναι ένα ανώνυμο κωλόμπαρο στην τελευταία στροφή πριν την Τουρκία και καταλήξω εκεί μέσα να πίνω ό,τι αποφασίσει ο μικροαπατεώνας ιδιοκτήτης ότι θα μου σερβίρει για ουίσκι.
Μέχρι τότε όμως, μπορώ με ασφάλεια να πω ότι αυτό το τσάι που ήπια ήταν το χειρότερο κι αηδιαστικότερο παρασκεύασμα που έχω πιει στη ζωή μου.
Όση ώρα οι διάφοροι αρχαιολόγοι, ιστορικοί, ταρίφες και λοιποί επιστήμονες του είδους ασχολούνται με Αμφιπόλεις και μαλακίες, το κυλικείο της Πολυτεχνικής ΑΠΘ πρωτοπορεί και στις ιστορικές ανακαλύψεις. Γιατί, όπως έμαθα σήμερα, έχουν βρει τη χαμένη στα βάθη των αιώνων αυθεντική συνταγή του μέλανα ζωμού και την σερβίρουν σε ανυποψίαστους φοιτητές στην πρακτική μορφή των φακελακίων τσαγιού.
Ας κάνουμε εδώ μια ιστορική παρένθεση για να σημειώσουμε ότι ο μέλας ζωμός δεν ήταν η χειρότερη γαστριμαργική αηδία που είχαν να προσφέρουν οι αρχαίοι ημών. Τα πρωτεία σε αυτή την κατηγορία ανήκουν στον γάρο, ένα παρασκεύασμα το οποίο έφτιαχναν ρίχνοντας γαύρους, σαρδέλες και άλλα μικρά ψάρια τα οποία τα έβαζαν σε ένα βαρέλι, τα άφηναν να σαπίσουν για καμιά βδομάδα και μετά παίρναν το ζουμί τους σαν εκλεκτή λιχουδιά.
Επειδή ωστόσο δεν κατάφερα να εντοπίσω μυρωδιά ψαριού σε αυτό το τσάι που ήπια, θα υποθέσω ότι ήταν μέλας ζωμός.
Έχετε παρατηρήσει ποτέ, όταν σφουγγαρίζετε ένα ιδιαίτερα σκονισμένο πάτωμα, που μετά στύβετε τη σφουγγαρίστρα μέσα στον κουβά και το προηγουμένως καθαρό σαπουνόνερο αποκτά απόχρωση Πάτρικ Ογκουνσότο; Ε, αν το πίνατε αυτό το ζουμί, θα πλησιάζατε σε αυτό το πράγμα που ήπια εγώ σήμερα.
Ελλείψει ανάγκης ή διάθεσης να σφουγγαρίσετε, και μια που έρχεται χειμώνας, μπορείτε να κάνετε εξαέρωση στα σώματα του καλοριφέρ. Το μαύρο ζουμί που θα βγει από τη βαλβίδα θα έχει το ίδιο χρώμα, μυρωδιά και γεύση με το τσάι αυτό.
Θα μπορούσα να σκεφτώ πολλές ακόμα περιγραφικές παρομοιώσεις για το τσάι αυτό, αλλά χάριν συντομίας θα το αποκαλώ εφεξής "πορδοζούμι". Το πορδοζούμι λοιπόν αυτό ήταν βγαλμένο από τα ίδια τρίσβαθα της κολάσεως που βγήκε ο θρυλικός καφές του Μάστερ Τζι, κι ακόμα παρακάτω.
Αν έχετε διαβάσει ή δει τις ταινίες του Χάρι Πότερ, θα θυμάστε ίσως τους Dementors, τους φοβερούς και τρομερούς φύλακες της φυλακής του Αζκαμπάν, που μετουσιώνονται κάθε φορά που σε συναντούν στον χειρότερο φόβο σου και τρέφονται απομυζώντας κάθε θετική ανάμνηση και συναίσθημα χαράς από την ψυχή σου, μέχρι που μένεις ένα ελεεινό άδειο κουφάρι σαν την Λίντσεϊ Λόχαν.
Λοιπόν, μπορώ με ασφάλεια να υποθέσω ότι η Τζόαν Ρόουλινγκ συνέλαβε την έμπνευση για τα τρομακτικά αυτά πλάσματα την ημέρα που ήπιε αυτό το πορδοζούμι.
Αυτό το ρόφημα είχε το άγγιγμα του κακού μέσα του.

Καθώς προχωρούσα στο φριχτό στοίχημα που έβαλα με τον εαυτό μου ότι θα καταφέρω να κατεβάσω ολόκληρο το πλαστικό ποτηράκι, έκανα την εξής σκέψη: "Μπορεί να μου φαίνεται η γεύση σαν πορδοζούμι επειδή δεν έχει ανακατευτεί καλά η ζάχαρη κι έμεινε στον πάτο. Όταν φτάσω στον πάτο, μπορεί να έχει καλύτερη γεύση".
Κι εν τέλει έφτασα στον πάτο. Η γεύση ήταν πορδοζούμι με ζάχαρη.
Το μόνο που νιώθω αυτή τη στιγμή είναι ότι ο λαιμός μου εξακολουθεί να είναι σαν άσφαλτος ελληνικού δρόμου. Θα παρακολουθώ παρ'όλα αυτά τον αριθμό των άκρων μου (δύο χέρια, δύο πόδια, ένα πέος είκοσι εκατοστών, μέχρι στιγμής όλα σωστά) και θα σας κρατάω ενήμερους για τις εξελίξεις.
Φυσικά, το κυλικείο της Πολυτεχνικής, όπως και κάθε κυλικείο που σέβεται τον εαυτό του, δεν θα μπορούσε να πουλάει μόνο ροφήματα. Υπάρχουν πάντα και τα φαγώσιμα του κυλικείου, τα οποία φυσικά κρατάνε εξίσου ψηλά με το πορδοζούμι τον πήχυ της ποιότητας.
Κατ'αρχήν, όλα είναι τηγανισμένα, ψημένα ή τέλος πάντων κάπου μέσα στη συνταγή περιέχουν βιομηχανικής χρήσεως λάδια που τα βουτήξανε από το αντίστοιχο εργαστήριο λιπαντικών του τμήματός μας. Που είμαι σίγουρος ότι έχουμε εργαστήριο λιπαντικών γιατί η λίπανση είναι από τους σημαντικότερους κλάδους του σεξ, της βίας και της μηχανολογίας.
Με σάλιο και υπομονή, ο κώλος θα γίνει μουνί.

Το πρόβλημα είναι ότι όταν αυτά τα λάδια τα καταναλώσει ο άνθρωπος (που δεν είναι στα ενδεδειγμένα target group των βιομηχανικής χρήσεως λιπαντικών) μετά το στομάχι του και ο οισοφάγος του δουλεύουν σαν ελαττωματικός καυστήρας πετρελαίου και οδηγούν έτσι τον άνθρωπο ένα βήμα κοντύτερα στη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Αυτή ήταν η μεγάλη λέξη της ημέρας, μια ευγενής χορηγία της Glaxosmithkline.
Στα προσφερόμενα προϊόντα περιλαμβάνεται μια μεγάλη ποικιλία από τυρόπιτες: κουρού, σφολιάτα, τυλιχτή και χωριάτικη. Σε όλες η ζύμη είναι στην πραγματικότητα τηγανισμένο χαρτί και το τυρί που περιέχεται μέσα θυμίζει λιγότερο τυρί και περισσότερο σοβά.
Στην ίδια φιλοσοφία υπάρχει και η χορτόπιτα, στην οποία, από τη στιγμή που δε διευκρινίζεται τι είδους χόρτα περιέχει, θα υποθέσω ότι περιέχονται χασίσια, μια υπόθεση που, από τη στιγμή που βρισκόμαστε στους χώρους του ΑΠΘ, έχει πολύ υψηλή στατιστική πιθανότητα.
Αλλά ο Κολοφώνας των εδεσμάτων που έχει να προσφέρει το κυλικείο της σχολής μας δεν είναι άλλο από ένα κατασκεύασμα από σφολιάτα (τηγανισμένο χαρτί) το οποίο περιέχει κάτι το οποίο χαρακτηρίζεται ως λουκάνικο.
Θα παρατηρήσατε ότι αποφεύγω επιμελώς να αναφερθώ με ένα μονολεκτικό όνομα σε αυτό το έδεσμα, κι αυτό γιατί το όνομα αυτό αποτελεί άλλο ένα κεφάλαιο του διαρκώς μαινόμενου Πολέμου της Μπουγάτσας, σημαιοφόροι της οποίας αποτελούν οι συνάδελφοι από τη Νότια Ελλάδα κι εν προκειμένω απ'την Κρήτη.
Βλέπετε, στην υπόλοιπη Ελλάδα το έδεσμα αυτό αποκαλείται λουκανικόπιτα, ενώ εδώ στη Θεσσαλονίκη λουκανόπιτα. Κι ο λόγος για αυτή τη διαφορά είναι πολύ απλός: εμείς οι Θεσσαλονικείς έχουμε ιδιαίτερα οξύ γλωσσικό αισθητήριο και, για χάρη της συντομίας και ευφωνίας της λέξης, αποκόψαμε μια περιττή συλλαβή, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που στην αρχαιότητα η λέξη "αμφιφορεύς" συντομεύθηκε σε αμφορεύς.
Αλλά επειδής οι Κρητικοί δεν μπορούν να αντιληφθούν από τέτοια πράματα, γιατί από το πολύ κρητικό ντουμάνι έχει γίνει ο μυαλός τους γαμοπίλαφο, μας κοροϊδεύουν με επιχειρήματα του τύπου "δηλαδή η λουκανόπιτα έχει μέσα λουκάνο;", με τον ίδιο τρόπο που οι Αθηναίοι θεωρούν ότι βάζουμε Βολταρέν στα πιτόγυρα.
Εν πάση περιπτώσει, το θέμα μας δεν είναι ότι σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα δεν ξέρουν να μιλήσουν ελληνικά, αλλά η λουκαν(ικ)όπιτα του κυλικείου. Όπως ξέρουμε όλοι, τα λουκάνικα είναι αυτό που φτιάχνουν οι βιομηχανίες κρέατος με ό,τι κομμάτι κρέας περισσέψει που δεν μπορούν να το πουλήσουν αλλιώς, όπου τα ρίχνουν όλα σε ένα τεράστιο μπλέντερ, τα αλέθουν με ένα κάρο νιτρικά άλατα και άλλα καύσιμα για πυραύλους και τα βγάζουν από την άλλη άκρη σε σχήμα ταριχευμένης πούτσας για να τα φας εσύ όταν δε θα έχεις να φας κάτι αξιοπρεπέστερο.
Ακόμα λοιπόν και με αυτά τα στάνταρ, αυτό το πράμα που έχει μέσα η λουκαν(ικ)όπιτα του ΑΠΘ δεν είναι λουκάνικο. Μπορεί να είναι πραγματική ταριχευμένη πούτσα. Μπορεί να είναι πείραμα των χημικών μηχανικών για να δουν τι επίδραση έχει στον ανθρώπινο οργανισμό η κατανάλωση πλαστικού. Μπορεί να είναι ακόμα και μια αποξηραμένη κουράδα ψεκασμένη με νιτρικά άλατα. Αλλά δεν είναι λουκάνικο.
Γενικά, αν βρεθείτε ποτέ στο ΑΠΘ και πεινάσετε, πάρτε τηλέφωνο και παραγγείλτε έναν γύρο.
Και πού να πιάσω και τη λέσχη.
Αυτά, και να προσέχετε τα λαιμά σας. Ο καιρός αυτός που επικρατεί είναι ύπουλος και δεν ξέρεις από πού να φυλαχτείς. Μην πίνετε κρύα νερά και να παίρνετε πάντα μια ζακετούλα μαζί σας.

20 σχόλια:

  1. Δεν υπάρχει το τελευταίο τραγούδι χαχα. Όσο για το κυλικείο σας, μια χαρά βρώμικο σερβίρει. Μήπως πάει ποτέ κανείς του ξεμέθυστος πρωί στην σχολή για να έχει και πρόμπλέμ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, εγώ ο φύτουλας.

      Διαγραφή
    2. Μπουυυυ

      Υ.Γ: Πες μας τώρα πως θέλεις και σαπούνι στις τουαλέτες της σχολής σου.

      Διαγραφή
    3. Και δύο αράπηδες να μου κάνουν αέρα με το φτερό.

      Διαγραφή
  2. Πολυ υποχονδριος μας εχεις βγει εσυ... Σε λιγο οταν με το καλο βγεις απο τη σχολη θα ζητας και διευθυντικη θεση σε γραφειο.

    Υπαρχουν κυλικεια που δινουν τσαι; Και το εχουν και προς πωληση; Μπραβο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε συμβιβάζομαι με τίποτα λιγότερο από CEO. Επίσης θα υπήρχε κυλικείο που πουλάει τσάι, αν αυτό το πράγμα ήταν τσάι.

      Διαγραφή
  3. Δεν έχεις πιεί τσάι από τα Starbucks και τα λες αυτά. Πράσινο βρασμένο νεροζούμι. Μια αηδία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος2/10/14 23:02

    ...κι αναρωτιομασταν τι πατουσαμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όποιος νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί.

      Διαγραφή
  5. το λοιπόν 8========== (αυτό είναι το λοιπόν από την υπολοιπη πούτσα που έλλειπε), επιστημονικά να το πάρεις, καταλαβαίνεις ότι είσαι στη λάθος σχολη όταν το αντικείμενο εκπαίδευσης σου είναι επιστημονικό, ΑΛΛΑ το σημα-κατατεθέν της είναι χριστιανικό. Με τη βοηθεια του άη-Μητσου θα ανακαλύψετε το Χωστηρόνιο του Χίγγινς, γνωστό και ως "η σωματάρα του θεού".

    Δέεεευτερον, γιατί πας να πιεις τσάι; Μηπως πας στο Ποσειδώνιο να κρατησεις δεύτερες στη Βίσση; Και πας -στο διάλο να πάει- πίνεις τσάι από το κυλικίο; Πεντακόσες συσκευές που να βράζουν υγρά, ΔΕΝ έχετε στα εργαστηρια; Πρέπει να πληρώσεις το "φςςςς" της εσπρεσσομηχανης που έχει πιο πολύ έητζ κι από την Αφρικη σε εποχη έξαρσης των βιασμών;



    ΤΣΑΪ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΔΥΟ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ;


    .....ζάχαρη;;;(με μικρη γραμματοσειρά)....σίριουσλι;;; Ζάχαρη;;; Όχι μέλι;;;;


    Και τρως κιόλας απ' το ασβοφαγείο;;; Μαλάκα;;;;;;

    Ας πάμε και στο "μείζον", στο casus belli, λουκανόπιτα" vs "λουκανικόπιτα"....πάμε: "χόρπιτα", "τύπιτα", "ζαμπονοτύπιτα", "πεηρλί"....και το καλύτερο, το ΣΑΛΟΝΙΚΙΟΤΙΚΟΤΕΡΟΤΕΡΟ: "μπούτσα", γιατί με τη σύντμηση των λέξεων εκεί θα καταληξει η μπουγάτσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με αυτά που λες, θα κινήσω τις διαδικασίες για να γίνει ομότιμος καθηγητής της σχολής ο Άγγελος Αναστασιάδης. Ένα αυτό. Δεύτερο. Πήγα να πιω τσάι γιατί έχω τα λαιμά μου. Τρίτον, οκ, πήρα φακελάκια απ'το σπίτι μου και θα πάω στο κυλικείο να μου βάλουν... ένα ποτήρι καυτό νερό; Τέταρτον, πού σκατά θα το βρω το μέλι; Όσο για την μπούτσα, έπρεπε να το περιμένω ότι θα έβρισκες έναν τρόπο να εκχυδαΐσεις τη συζήτηση.

      Διαγραφή
    2. μέλι....'νταξ είναι δύσκολο να βρεις επειδη το πουλάνε ξερωγώ μόνο σε όλα τα σουπερμάρκετ στην Ελλάδα

      Διαγραφή
    3. Έχω μέλι στο σπίτι μου ρε αρούγκανε. Θα κουβαλάω κανένα βαζάκι μαζί μου; Μήπως να παριστάνω και τον Ραπτόπουλο;

      Διαγραφή
    4. σου κάνω σχόλιο κέτσι γιατί δεν σου γράφει κανείς άλλος

      Διαγραφή
    5. H αγάπη σου με συγκινεί.

      Διαγραφή
  6. To be continued όταν θα δοκιμάσεις και φαΐ στο στρατό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα πάρω χαρτί Γιόντα Πέντε.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος5/10/14 14:47

      Ο πεπε λε πιου ντυμενος μιλιτερ θα σε σερνει ( εσυ γραπωμενος απο οτι υπαρχει διαθεσιμο ) για να γρασσαρεις και να συντηρεις τις καναδεζες αν δε βρεις καλυτερη δικαιολογια.

      Διαγραφή
    3. Θα πω ότι έπαθα διαστημικό γκέιτζ.

      Διαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.