May I have a cup of tea, please?

Αγαπητοί μου αναγνώστες, χθες γύρισα από την ξενιτειά.
Με αυτή τη βαρύγδουπη δήλωση θα φαντάζεστε ότι πήγα για ανθρακωρύχος στην Κίνα ή με φυλάκισαν Ταλιμπάν αντάρτες και με βασάνιζαν επί μέρες για να τους αποκαλύψω κρατικά μυστικά ή ότι πήγα Gastarbeiter στη Γερμανία όπως ο παππούς μου.
Η μαύρη αλήθεια βέβαια είναι ότι πήγα πέντε μέρες εκδρομή στο Λονδίνο με την τάξη από τα αγγλικά.
Ίσως να πικραθήκατε που δε με βασάνιζαν επί μέρες οι Ταλιμπάν για να τους αποκαλύψω κρατικά μυστικά, αλλά, πρώτον, δεν ξέρω κρατικά μυστικά, και δεύτερον, εύχομαι να το βρείτε από τους Ταλιμπάν αυτό που ευχόσαστε για μένα.
Όπως έλεγα λοιπόν, χθες γύρισα από το Λονδίνο. Και φυσικά, δεν γίνεται να μην κάνω μια αναλυτική περιγραφή αυτής της πόλης. Βάλτε στο Media Player να ακούγονται Rolling Stones, Phantom of the Opera ή, αν είστε πολύ καμένοι, τις βρετανικές συμμετοχές στη Eurovision, πάρτε χλιαρή μπύρα και βραστό αγριογούρουνο με σάλτσα μέντας και ξεκινάμε:

• Κατ'αρχήν, δεν είναι αλήθεια ότι βρέχει συνέχεια στο Λονδίνο. (Πάντως είναι αλήθεια ότι οδηγούν από τα αριστερά, ότι έχουν κόκκινα διώροφα λεωφορεία, ότι το Βρετανικό μουσείο έχει τα μάρμαρα του Παρθενώνα και ότι οι άνθρωποι αναπνέουν).
• Κάτι άλλο που είναι αλήθεια είναι ότι το φαγητό είναι απαίσιο. Εντάξει, δεν έφαγα και τηγανητά σκατά με σάλτσα από σπέρμα γκέι Άγγλου, αλλά τα McDonalds ήταν ακόμη χειρότερα από τα ελληνικά, η Pizza Hut είχε πάνω ένα πράγμα σαν λουκάνικο που δεν τρωγόταν και φάγαμε κανένα δεκάλεπτο να προσπαθούμε να το βγάλουμε (απέκτησε το παρατσούκλι "σκυλοτροφή" και πραγματικά στην Ελλάδα μόνο ως τέτοια θα πωλούνταν), το πρωινό πρόσφερε εκχύλισμα μαγιάς (μπλιαχ) και black pudding, το οποίο κατάλαβα τι είναι μόνο με τη βοήθεια της Wikipedia και ευχήθηκα να μην το είχα ψάξει ποτέ, ενώ τα μόνα που τρώγονταν ήταν τα Haagen Dazs και τα Burger King, τα οποία βέβαια την επόμενη μέρα ήρθαν σε διένεξη με το έντερό μου-και νίκησαν. Εικάζεται δε ότι ο Τζέιμι Όλιβερ δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο, αλλά προπαγάνδα των βρετανικών μέσων προκειμένου να μας πείσουν ότι υπάρχουν καλοί μάγειρες στη Βρετανία.
• Οι τρεις κύριες φυλετικές ομάδες στο Λονδίνο είναι οι μαύροι, οι Πακιστανοί και οι γκέι. Τους πρώτους τους συναντά κανείς κυρίως ως σεκιουριτάδες, οδηγούς κόκκινων διώροφων λεωφορείων, ρεσεψιονίστς και ταμίες. Οι δεύτεροι ευδοκιμούν στα ταχυφαγεία της πόλης που φιλοξένησε χθες το "γάμο του αιώνα" (θα αναφερθώ σε αυτό αργότερα). Φαίνεται με τους Πακιστανούς γίνεται ότι και με τους Έλληνες: αφού τελειώσουν εδώ τη βασική εκπαίδευσή τους, τους πηγαίνουν στο Λονδίνο για μετεκπαίδευση. Τους τρίτους, αν είστε τυχεροί, θα τους δείτε να καβαλιούνται στο διπλανό ταξί από εσάς (όπως συνέβη με εμένα). Αν δε είστε πολύ τυχεροί, θα σας την πέσουν κιόλας (όπως συνέβη στον καθηγητή μου)(Άγγλους πέντε-έξι είδαμε, και οι δύο ήταν ο Γουίλιαμ και η Κέιτ σε αφίσα).
• Τα μουσεία των Βρετανών δεν έχουν καμία σχέση με τα ελληνικά. Κατ'αρχήν, εκεί δεν πληρώνεις δέκα ευρώ είσοδο για να δεις πέντε ξασπρισμένα σπασμένα μάρμαρα, αλλά τα βλέπεις δωρεάν. Τα μουσεία Επιστημών και Φυσικής Ιστορίας είναι όλα τα λεφτά, αλλά το προσωπικό αγαπημένο μου ήταν τα κέρινα ομοιώματα της Madame Tussaud. Είχαμε την ευκαιρία να βγούμε φωτογραφία κάνοντας καραγκιοζιλίκια με τη Μέρκελ, τον Μπους και τον Χίτλερ, αλλά και με τη Μπιγιονσού-ήταν σαν αληθινή (όλοι ήταν) και με το ζόρι κρατήθηκα να μην της πιάσω τον κώλο γιατί εκτός των άλλων είμαι και τζέτλεμαν τρομάρα μου.
• Στους σταθμούς του υπόγειου μπορούσε κανείς να βρει μουσικούς, οι οποίοι μάλιστα είχαν άδεια και έπαιζαν νόμιμα, και πληρώνονταν με τα φιλοδωρήματα που έριχναν οι επιβάτες. Στη γέφυρα του Γουέστμινστερ, επιπλέον, υπήρχαν και παγωτατζήδες, ψήστες με λουκάνικα, φουντούκια και καραμελωμένα κρεμμύδια (που ήταν επίσης νόμιμοι και με άδεια) και παπατζήδες (αυτοί μάλλον δεν ήταν).
• Ο υπόγειος είχε ατελείωτες σκάλες-για αυτό βέβαια φταίει ότι περνάει κάτω από το ποτάμι. Επίσης, στις πέντε η ώρα γινόταν κυριολεκτικά της παλαβής (πάντως δεν έκαναν διάλειμμα για τσάι), καθώς όλοι σχολούσαν από τις δουλειές τους και είχαμε στριμωχτεί δέκα Έλληνες στην ίδια είσοδο στην άκρη του βαγονιού-και δεν ήταν το κλασικό ελληνικό που όλοι κάθονται μπροστά στην πόρτα και δεν πηγαίνουν μέσα έτσι γιατί βαριούνται, αλλά δεν υπήρχε χώρος να πας μέσα! Φανταστείτε μόνο τέτοιο σκηνικό στο μετρό της Αθήνας. Θα πήγαιναν όλοι οι Ελληναράδες γιούργια στον ταβλά με τα κουλούρια να μπουν μέσα πριν βγουν οι από μέσα και δε θα βγαίναμε ποτέ.
• Εκτός από χαρά των γκέι, το Λονδίνο είναι και χαρά των πορνιδίων. Εκεί που οι Έλληνες κρυώναμε και κουμπώναμε τα μπουφάν, βλέπεις γύρω τριγύρω κάτι τσουλιά με το ξώβυζο, το ξώπλατο και το ξέκωλο να κυκλοφορούν σαν να ήταν Ελληνίδες σε μπουζουκομάγαζο! Και να πεις ότι ήταν τίποτα ωραίες, αρχίδια! Η κυτταρίτιδα μέχρι τον αστράγαλο ήτανε! (όχι, σας ορκίζομαι, δε με επηρέασαν οι γκέι!)
• Και φτάνουμε στο γάμο του αιώνα...Μόνιμο θέμα συζήτησης επί μέρες, ακόμη και ο Πακιστανός από το μίνι μάρκετ σχολίασε ότι ο Γουίλιαμ και η Κέιτ δεν είναι ωραίο ζευγάρι, αλλά αυτός με την Κέιτ είναι, όπως και ο καθηγητής μας με την Κέιτ. Τα μαγαζιά ήταν σημαιοστολισμένα, παντού βλέπαμε κάμερες και ανταποκριτές, ενώ, επειδή μέναμε στο Park Plaza που είναι παραδίπλα από το Αβαείο του Γουέστμινστερ, φτάσαμε στο αεροδρόμιο οκτώ η ώρα το πρωί για την πτήση που έφευγε στις δώδεκα, επειδή πιο μετά θα έκλειναν όλοι οι δρόμοι και δε θα μπορούσαμε να φύγουμε. Αλλά ακόμη και στο αεροδρόμιο, είχαν βάλει οθόνη και έδειχναν σε απευθείας μετάδοση το γάμο!
• Αυτή η Ελισάβετ δε θα πεθάνει ποτέ;
• Τι βρήκε το πορνίδιο στον καράφλα, εκτός πιθανότατα του ότι θα γίνει βασιλιάς μόλις τα κακαρώσει η Ελισάβετ (σιγά μην προλάβει ο Κάρολος να γίνει βασιλιάς, αλλά και να προλάβει, με τέτοια σκατόφατσα που έχει, δε θα τον θέλουν οι Άγγλοι-που δεν είναι τόσο χαϊβάνια όσο εμείς που ψηφίσαμε Γιωργάκη);
• Η τελευταία μέρα είχε περιήγηση στα Harrods, στα οποία τα πάντα ήταν πανάκριβα αλλά τα βιβλία είχαν οκτώ λίρες το ένα και έπαιρνες τρία-πλήρωνες δύο, και ψώνια σε οδούς Oxford και Regent, όπου νιώθω ότι κατάλαβα την ευχαρίστηση που βιώνουν οι γυναίκες όταν ψωνίζουν (ναι, όντως, με επηρέασαν οι γκέι, αλλά πιστεύω ότι σε μία-δύο μέρες και με κατάλληλη θεραπευτική αγωγή θα μου περάσει)-βέβαια η αλήθεια είναι ότι δεν πήγα στο Λονδίνο για να καταλήξω να πάρω πουκάμισο από τα H&M, αλλά άστο να πάει στο διάλο.
• Το πήρα απόφαση: θα πάω για μεταπτυχιακό στο Λονδίνο-το φαγητό βέβαια, όπως είπαμε, δεν τρώγεται, αλλά θα μάθω να μαγειρεύω-όπως λένε, στις γυναίκες αρέσουν οι άντρες που μαγειρεύουν.

Αυτά, και να προσέχετε μη σας την πέσει κανένας γκέι Άγγλος.

Αν ο Αστερίξ ήταν Έλληνας...

Σημείωση: Αν δεν ξέρετε ποιος είναι ο Αστερίξ, θα σας παρακαλέσω να φύγετε από εδώ και να πάτε να κάνετε σχόλιο του τύπου "eisai kai gamo ta gkomenakia, pame g kana kafe" στη φωτογραφία καμιάς γκόμενας στο Facebook. Άντε με το καλό.

• Το μικρό Ελληνικό χωριό αντιστέκεται και πάντα θα αντιστέκεται στον κατακτητή, που δεν είναι άλλος από το ΔΝΤ, και αυτοί που τρώνε ξύλο θα είναι τα ΜΑΤ, που θα λένε συνέχεια "Διοριστείτε και ξαναδιοριστείτε, μας έλεγαν!"
• Το φίλτρο που δίνει την υπερφυσική δύναμη στους ανυπότακτους δεν έχει τίποτα το μυστικό-είναι απλά ο μαγικός φραπές. Ο Οβελίξ έχει την επίδραση μόνιμη, καθώς έπεσε στο σέικερ όταν ήταν μικρός.
• Για να ταιριάξουν με την κοινωνία της νέας τους καταγωγής, ο Αλφαβητίξ από ψαράς που πουλάει αμφίβολης ποιότητας εμπορεύματα γίνεται σουβλατζής που πουλάει αμφίβολης ποιότητας εμπορεύματα, ο Αυτοματίξ με την τάση του να γκρινιάζει επί παντός επιστητού γίνεται ταξιτζής και όλοι οι υπόλοιποι κάτοικοι του χωριού είναι δημόσιοι υπάλληλοι, ενώ τις χειρωνακτικές δουλειές τις κάνουν Αλβανοί.
• Το παλιό του επάγγελμα όμως διατηρεί ο Κακοφωνίξ, για ευνόητους λόγους, αλλά και ο Οβελίξ, ο οποίος παράγει κάτι το απόλυτα άχρηστο και όλη την υπόλοιπη μέρα τριγυρνάει στα δάση, αποκτώντας το φαγητό του και δέρνοντας Ρωμαίους.
• Ο Μαθουσαλίξ, σαν συνταξιούχος που είναι, περνάει τη μέρα του περιμένοντας με τις ώρες να εξυπηρετηθεί από τον Πανοραμίξ, βλέποντας τηλεόραση και παίζοντας τάβλι με άλλους παππούδες.
• Οι πειρατές που τις τρώνε κάθε φορά που πέφτουν πάνω στους ανυπότακτους υπάρχουν ακόμη, αλλά στην ελληνική βερσιόν έχουν τη μορφή βάζελων που προσπαθούν ειρηνικά να πάνε στο Ολυμπιακό Στάδιο όταν κατά λάθος πέφτουν πάνω στους φίλους μας.
• Συχνά-πυκνά θα ξεκινήσουν καβγάδες γύρω από τη φρεσκάδα των εμπορευμάτων του Αλφαβητίξ, οι οποίοι όμως δε θα έχουν ως πυρομαχικά ψάρια αλλά μολότοφ, λοστούς και καδρόνια-τι να μας κλάσουν τώρα οι φλώροι οι Γαλάτες και τα ψάρια τους...
• Τα τσιμπούσια, στα οποία ο Κακοφωνίξ δε δένεται και δε φιμώνεται γιατί εδώ στην Ελλάδα έχουμε μία περίεργη αντίληψη για το ποιος έχει το δικαίωμα να τραγουδάει, και στα οποία θα σερβίρονται σουβλάκια, λουκάνικα και άφθονο κρασί, δε θα λαμβάνουν χώρα στο τέλος της περιπέτειας αλλά καθημερινώς και αδιαλείπτως.
• Οι ανυπότακτοι, όταν δεν δέρνουν τους κατακτητές, κάθονται όλη μέρα και σχολιάζουν τις επιδόσεις του ΠΑΟΚ, τις νέες τάσεις στις μολότοφ και την πουτάνα τη Μέρκελ, που δε θα τους λυγίσει ποτέ και μπλα μπλα μπλα.
• Οι κατάδικοι δεν καταλήγουν στην αρένα με τα λιοντάρια, αλλά στο Big Brother.
• Αντί για "μα τον Τουτάτις" και "μα τον Ερμή", οι ήρωες του κόμικ σαν σωστοί Έλληνες θα λένε "γαμώ τον Τουτάτις", "γαμώ την Αφροδίτη" και "γαμώ τον κεραυνό του Δία".
• Επίσης, τα διάφορα λατινικά ρητά που λένε κατά καιρούς οι στρατιώτες αντικαθίστανται από τα διάφορα greeklish ρητά που λένε διάφορα μαλακισμένα στο Facebook και τα ασπάζονται ο Λαζόπουλος και ο Κανάκης.
• Η Φραμπαλά παραμένει ο μεγάλος έρωτας του Οβελίξ, όμως στην ελληνική βερσιόν, παρόλο που είναι αρραβωνιασμένη, του κάθεται, όπως επίσης και στον Αστερίξ, τον Πανοραμίξ, τον Μαζεστίξ, τον Κακοφωνίξ, τον Αυτοματίξ, τον Αλφαβητίξ, πέντε-έξι ΜΑΤατζήδες, τους βάζελους που τις τρώνε συνέχεια, τον Ιντεφίξ και κανένα-δυο άλογα.
• Όλες οι υπόλοιπες γυναίκες του χωριού ξημεροβραδιάζονται στα κομμωτήρια και στις καφετέριες, καπνίζοντας σαν φουγάρα και με μικρά διαλείμματα για ξεκατίνιασμα, με ψάρια ή χωρίς.
• Μερικοί χαρακτηριστικοί τίτλοι περιπετειών: "Ο Αστερίξ στους Σκοπιανούς", "Ο Αστερίξ στους Τούρκους", "Ο Αστερίξ στο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός", "Ο Αστερίξ και η μίζα", "Το ρουσφέτι του Οβελίξ", "Το αυθαίρετο των θεών", "Ο αγώνας των κλεφτών", "Η Οδύσσεια του Αστερίξ (όπου ψάχνει να βρει φθηνή βενζίνη)", "Ο Μεγάλος Κάφρος", "Οι μίζες του Καίσαρα", "Το χρυσό I-Phone", "Ο Αστερίξ και η Ντενίση" καθώς, φυσικά, και το κορυφαίο όλων "Γιάννης ο Γαλάτης". Η μόνη περιπέτεια που παραμένει απαράλλαχτη είναι η "Διχόνοια", καθώς ταιριάζει στην κατάστασή μας ταμάμ.

Αυτά, και να προσέχετε μη σας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι.

Η δουλειά και πώς να την κρατήσετε

Βρισκόμαστε στο έτος 2011. Είσαι στους ελάχιστους τυχερούς που έχουν ακόμη δουλειά. Και ξαφνικά νιώθεις την καρέκλα σου να τρίζει. Αφού βεβαιωθείς ότι δεν έκλασες και ο επιπλοποιός της γειτονιάς βεβαιώσει ότι η καρέκλα δεν έχει τίποτα, αντιλαμβάνεσαι ότι η ώρα των απολύσεων πλησιάζει. Κρύος ιδρώτας σε λούζει, τα πόδια σου τρέμουν, η καρδιά σου πάει από 0-100 σε τρία δευτερόλεπτα και γενικά αισθάνεσαι σαν τον λούζερ του σχολείου που πάει να την πέσει στην πιο καυτή γκόμενα που είδε η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Θεσσαλονίκης τα τελευταία 25 χρόνια.
Ερώτηση για τις 50000 ευρώ: Τι κάνεις;
α)Δεν κάνεις τίποτα εκτός από το να πανηγυρίζεις που αύριο δε θα έχεις να ξυπνήσεις στις επτά (if you know what I mean)
β) Μπαίνεις στο Γόογλε και αρχίζεις να ψάχνεις για άλλη δουλειά-οτιδήποτε δίνει λεφτά, από πιάτσα στη Συγγρού μέχρι καθαριστής σκατών σκύλων από πεζοδρόμια.
γ)Προσπαθείς με νύχια και με δόντια να μείνεις στη δουλειά.
Στις πρώτες δύο περιπτώσεις δεν έχουμε να πούμε και πολλά, προφανώς. Αν επιλέξατε το γ), πρώτον, σας την έσκασα, δεν πρόκειται να πάρετε μισόευρω τσακιστό από εμένα, και δεύτερον, δεν είναι τόσο απλή υπόθεση όσο θα φαντάζεστε. Για αυτό είμαι κι εγώ εδώ, πρόθυμος να σας αναλάβω για εντατικό φροντιστήριο.

• Σχέδιο πρώτο: Η αύξηση της παραγωγικότητας σε συνδυασμό με την μείωση του άσκοπου χασομερήματος αναμένεται να επιφέρει την προσδοκώμενη παραμονή.
  Ή, με μία λέξη, ΔΟΥΛΕΨΤΕ! Ναι, εντάξει, καταλαβαίνω ότι ξύνω πληγές, κατανοώ απόλυτα ότι μέχρι στιγμής η ιδέα που είχατε για την εργασία ήταν η παλινδρομική κίνηση του χεριού σας επί κρεάτινου κατακόρυφου άξονα, αλλά για κάποιον λόγο που ακόμη δεν έχει καταφέρει να εξηγήσει ο Λιακόπουλος, οι εργοδότες προτιμούν τους υπάλληλους που πραγματικά εργάζονται. Μην ανησυχείτε, όμως, αν δεν θέλετε υπάρχουν κι άλλοι τρόποι.
• Σχέδιο δεύτερο: Κοπάνες τέλος
  Ακόμη κι αν δεν θέλετε να φανείτε χρήσιμος στην κοινωνία, είναι γεγονός ότι το αφεντικό θα εκτιμήσει περισσότερο έναν τεμπέλη στο γραφείο από έναν τεμπέλη στην τοπική καφετέρια. Μην ξεχνάτε, επίσης, ότι ζούμε στην εποχή του Facebook. Το αφεντικό δε θα εκτιμήσει ιδιαίτερα το γεγονός ότι ανεβάσατε εβδομήντα φωτογραφίες από την ταβέρνα όπου τα σπάγατε με τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις την ημέρα που υποτίθεται ότι είχατε τριακόσια πυρετό και βήχα που μπορεί να σκοτώσει ακόμη και τον Τσακ Νόρις.
• Σχέδιο τρίτο (αλλά όχι μακρύτερο): Αρτέμης Μάτσας
  Γίνετε το αυτί και το μάτι του αφεντικού στην εταιρεία. Καταγγείλτε αυτήν που βάφει τα νύχια της ενώ θα έπρεπε να περνάει τιμολόγια, αυτόν που κάνει διάλειμμα για τσιγάρο κάθε δύο νανοδευτερόλεπτα και αυτόν που έχει τιγκάρει όλους τους server της εταιρείας με γκέι πορνό. Βέβαια, αν ακολουθήσετε αυτή την τεχνική αναλαμβάνετε πλήρως το ρίσκο να φάτε άφθονο ξύλο από τους συναδέλφους σας. Εγώ δε φταίω.
• Σχέδιο τέταρτο: I made him an offer he couldn't refuse
  Εκβιάστε το αφεντικό σας. Πείτε ότι ξέρετε όλες τις βρώμικες ιστορίες για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του, και ότι αν κάνει οτιδήποτε που δε σας αρέσει θα τις βγάλετε προς τα έξω σε ταχύτητα Τατιάνας. Βέβαια καλό θα είναι να τις ξέρετε στα αλήθεια. Κανείς δε θέλει κάποιον να υπαινίσσεται ότι τα βράδια βάζει μίνι φούστες και κάνει σόου στο Βαρδάρη, ειδικά όταν αυτόν τον κάποιον τον πληρώνει εφτακόσια ευρώ το μήνα.
• Σχέδιο πέμπτο: Psycho Αμερικανάκι σε γυμνάσιο
  Προμηθευτείτε ένα Καλάσνικοφ (σε όλα τα καλά κρησφύγετα τρομοκρατών της γειτονιάς σας), μπουκάρετε στο γραφείο και απειλήστε ότι θα αρχίσετε να θερίζετε αν δεν υποσχεθεί ότι δε θα σας απολύσει. Αν δεν το υποσχεθεί, τότε μπορείτε πολύ απλά να κάνετε ό,τι ακριβώς και τα Αμερικανάκια και να γλιτώσετε και από τους νέους φόρους που θα βάλει η Τρόικα.
• Σχέδιο έκτο: Η κόρη του προέδρου
  Τι να την κάνω, θα μου πεις. Να την αποκαταστήσεις! Τώρα, βέβαια, αν η κόρη του προέδρου είναι πιο χοντρή από τον γνωστό Έλληνα πολιτικό με τα οκτώ γράμματα που μαζί τα έφαγε, με σιδεράκια στα τριάντα της, διαβάζει την Κατερίνα επίσης στα τριάντα της, είναι λεσβία ή όλα αυτά μαζί, τι να σας κάνω. Ψάξτε να βρείτε μήπως έχει κανένα γιο.
• Σχέδιο έβδομο: Δουλέψτε!
  (το ξέρω, το ξαναείπα, αλλά αν όλα τα άλλα αποτύχουν, τότε δεν υπάρχει άλλος τρόπος...)

Αυτά, και να προσέχετε μην σκοτώσετε κανέναν με το Καλάσνικοφ.

Σκάστε πια!

Μία από τις κύριες διαφορές του ανθρώπινου είδους είναι ότι δύο ή περισσότερα μέλη του μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους με τη χρήση της ομιλίας, χωρίς να χρειάζονται κραυγές.
Βέβαια, όπως είναι γνωστόν, οι νόμοι οποιασδήποτε επιστήμης καταργούνται με το που θα πατήσεις το πόδι σου στην Ελλάδα.
Σε αυτή τη χώρα όπου σταθείς και όπου βρεθείς θα ακούσεις κάποιον να ουρλιάζει με όλη τη δύναμη της ψυχής του, λες και εξαρτάται η ίδια του η ύπαρξη από αυτό-εικάζεται ότι αυτός είναι ο λόγος που δεν ευδοκιμούν οι βιβλιοθήκες στην Ελλάδα.
Στο εξωτερικό δύο πράγματα τα φτιάχνουν μακριά από τις οικιστικές ζώνες: τα αεροδρόμια και τις Ελληνικές συνοικίες.
Υπάρχει στο Ίντερνετ μία λίστα με άχρηστες επιστημονικές γνώσεις που λέει ότι αν φωνάζεις για οκτώ χρόνια, εφτά μήνες και έξι μέρες με όλη τη δύναμή σου ζεσταίνεις μία κούπα καφέ. Ε, αυτό οι Έλληνες το έχουν κάνει σε τρία λεπτά.
Το κάνεις κι εσύ, το κάνω κι εγώ (πίνω μπάφους και παίζω Προ). Μην προσπαθείς να κρυφτείς πίσω από το δάχτυλό σου, η δίαιτα που ξεκίνησες τη Δευτέρα και κράτησες μέχρι την Τετάρτη για κάποιο μυστήριο λόγο δεν απέδωσε.
Υπάρχουν όμως κάποιες κατηγορίες Ελλήνων που έχουν φτάσει το ουρλιαχτό σε τέτοια ύψιστα επίπεδα όσο έφτασε ο Τσακ Νόρις το επίπεδο ηλιθιότητας των one-liners που διαδίδονται μέσω ίντερνετ. Ας τις δούμε μαζί, πάντα με το γνωστό στιλ του Thomas the Barbarian που τόσο αγάπησαν γενιές και γενιές, και ας τους ευχηθούμε να ξυπνήσουν το επόμενο πρωί και να μην μπορούν να μιλήσουν:

• Αυτοί που κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις:
  Ναι, σίγουρα είναι δίκαια τα αιτήματά σας για 3000 ευρώ βασικό μισθό και δεκαπέντε μήνες το χρόνο πληρωμένη άδεια, αλλά ειλικρινά, πιστεύεις ότι υπάρχει κανείς που θα πάρει τα προβλήματά σου στα σοβαρά; Αφού είναι γνωστόν τοις πάσι που παρακολουθούν τα ελληνικά δελτία ειδήσεων ότι η Τρόικα δεν αποτελείται από ανθρώπους, αλλά από Daleks. Πώς περιμένεις να κατανοήσουν τα ανθρώπινα προβλήματα;
• Αυτοί που φωνάζουν στις τηλεοράσεις:
  Κι αν εσύ έχεις κατά λάθος την ένταση οπουδήποτε πάνω από το mute, την έβαψες. Και πώς συμβαίνει πάντα αυτοί που φωνάζουν στην τηλεόραση να είναι οι πουλητικοί, οι βολευτές, οι εργατοαπατέρες και οι αργοσχολιαστές των καναλιών. Σας καταλαβαίνω, σας πνίγει το δίκιο και πρέπει να υπερασπιστείτε το λαό/την τσέπη σας, αλλά δε χρειάζεται καν να βγαίνετε στις τηλεοράσεις, γιατί με τα γκαρίσματά σας μέχρι και η κουφή θεία μου στην Μέσα Ραχούλα Ιωαννίνων σας άκουσε!
• Ο Άδωνις Γεωργιάδης (στην τσιρίδα μια κατηγορία μόνος του):
  Εντάξει, αγόρι μου, μας έπεισες. Θα αγοράσουμε τα βιβλία που εξυμνούν τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, τις εγκυκλοπαίδειες, τα λεξικά της αρχαίας ελληνικής και ό,τι άλλο θες να μας πουλήσεις. Και τους 29,543 τόμους. Μέχρι που θα βγούμε στους δρόμους με καδρόνια και θα αρχίσουμε να κυνηγάμε Πακιστανούς με στόχο να καθαρίσουμε την ένδοξη Ελληνική γη από αυτούς. Μόνο, για όνομα του Χριστού, του Δία ή όποιας θεότητας αποφασίσεις τελικά ότι πιστεύεις, σκάσε.
• Αυτοί που φωνάζουν στα γήπεδα:
  Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι οι ποδοσφαιριστές ανήκουν στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα υπό τους ήχους τριάντα χιλιάδων μαντράχαλων που φωνάζουν εν χορώ "Ο κάθε Ολυμπιακός είναι και πουτάνας γιος". Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι, γιατί πρέπει να κάνεις κάθε Κυριακή το λαιμό σου σαν τους ελληνικούς δρόμους από την κακομεταχείριση; Θα αλλάξει τη ζωή σου το ποια από τις δύο ενδεκάδες ακριβοπληρωμένων παλτών θα κλωτσήσει περισσότερες φορές μία μπάλα σε ένα δίχτυ;
• Αυτοί (και κυρίως αυτές) που ουρλιάζουν στα κινητά τους:
  Ναι, το ξέρω ότι παπάρια σήμα καμπάνα έχει η Cosmote και ναι, υποπτεύομαι ότι για εσένα είναι σημαντικό το ερωτικό τρίγωνο μεταξύ Μπάμπη, Χρήστου και Γιώργου. Αλλά τα πεντακόσια άτομα που στοιβάζονται μαζί σου στο λεωφορείο στη Μοναστηρίου στις οκτώ η ώρα το πρωί της Δευτέρας έχουν δικά τους πράγματα να σκεφτούν, όπως "γαμώ τον ΟΑΣΘ", τα μπινελίκια που θα ακούσουν πάλι από το αφεντικό τους ή να συντονίσουν την αναπνοή τους με τη χοντρή που κοντεύει να τους λιώσει μπας και υπάρχει αρκετός χώρος για να εισπνεύσουν.
• Οι Έλληνες οδηγοί:
  Αυτοί είναι και οι πιο αστείοι από όλους, γιατί έχουν την εντύπωση ότι αν ουρλιάξουν αρκετά δυνατά, το φανάρι θα ανάψει ως δια μαγείας, όλο το μποτιλιάρισμα που έχει μεγαλύτερο μήκος και από τη λίστα των Ελλήνων φοροφυγάδων θα εξαφανιστεί και ο προφυλακτήρας που τους κοπάνησε η ξανθιά που οδηγούσε και βαφόταν θα φτιάξει από μόνος του. Τα δικά τους ουρλιαχτά συνοδεύονται πάντα και από το παράσημο της ανοιχτής παλάμης, σε περίπτωση που κάποιος ευτυχισμένος άνθρωπος είναι κουφός και δεν μπορεί να τους ακούσει.
• Οι γυναίκες που ουρλιάζουν στους άντρες τους:
  Ή αλλιώς, το να ακούς από τους από δίπλα μία αναπαράσταση του 99% της πλοκής του 99% των ελληνικών σειρών. Το καπάκι της τουαλέτας είναι ένα ζήτημα που θα μπορούσε να λυθεί σε δύο δευτερόλεπτα: όποιος χρησιμοποιεί την τουαλέτα το βάζει στην κατάλληλη θέση! Προφανώς, όμως, εσύ πάσχεις από μία σπάνια ασθένεια που σε καθιστά ανίκανη να κατεβάζεις καπάκια, και επειδή ο άλλος το ξέχασε, πρέπει να του κατεβάσεις όλα τα καντήλια της Μητρόπολης! (κι όχι τίποτα άλλο, αλλά θα πεταχτεί πάλι ο Άνθιμος και ποιος τον ακούει...)
• Οι άνδρες που ουρλιάζουν στις γυναίκες τους (σημείωση: τυχόν σχόλια από αξύριστες φεμινίστριες που θα θιχτούν επειδή πρώτα την είπα στις γυναίκες και μετά στους άνδρες σαν φαλλοκρατικό γουρούνι που είμαι δε θα ληφθούν υπόψιν)
  Η ίδια ιστορία κι εδώ. Το ξέρω ότι είναι για σφάξιμο επειδή δε σου πέτυχε την τσάκιση στο παντελόνι. Ε, σφάχ'την τότε να ησυχάσουμε κι εμείς, να δούμε μετά πόσο πολύ θα σου αρέσει να σιδερώνεις μόνος σου! Είναι ανάγκη να σας τρώμε στη μάπα;
• Οι μαθητές που κάνουν φασαρία στην τάξη:
  Σε αντίθεση με την Τρόικα, εμείς δεν είμαστε Daleks, άρα δεν έχουμε ενισχυμένη αντοχή στις κάθε είδους τσιρίδες που αποφασίσατε να πετάτε επειδή δε χωνεύετε το μάθημα, επειδή δε χωνεύετε τον καθηγητή, επειδή θέλετε να δείξετε στη γκόμενα πόσο γαμάτοι μάγκες είστε (το τι μαλακίες κάνουμε εμείς οι άντρες για φιγούρα δε λέγεται) ή επειδή είναι ο Ερμής ανάδρομος και ο Κρόνος σε ορθή γωνία με τον Κριό και το Ζυγό.
• Οι καθηγητές που προσπαθούν να συνετίσουν τους μαθητές που κάνουν φασαρία στην τάξη:
  Όχι, ακόμη κι αν ξεράσεις τον αριστερό σου πνεύμονα πάνω στην έδρα από τη δύναμη του ουρλιαχτού, δε θα κάνουν ησυχία, απλά θα συνεχίσουν να φωνάζουν πιο δυνατά για να επικαλύψουν τα δικά σου ουρλιαχτά. Η λύση λέγεται Λεξοτανίλ.

Αυτά, και να προσέχετε.

Έκτακτο δελτίο ειδήσεων

• Σε μία ξαφνική κίνηση φιλανθρωπίας, ο Παπανδρέου αποφασίζει να επαναφέρει το ΦΠΑ σε 19% και την τιμή της βενζίνης στο 1,20. Υπόσχεται, δε, μέχρι τον Ιούνιο να θεσπίσει βασικό μισθό 1200 ευρώ. Ο Λάκης Λαζόπουλος επικροτεί αυτή του την κίνηση.
• Οι αγορές ανακάμπτουν. Το Χρηματιστήριο σημειώνει άνοδο 25%, συμπαρασύροντας και όλα τα υπόλοιπα χρηματιστήρια του κόσμου. Η Μέρκελ μένει ικανοποιημένη με την πρόοδο της χώρας.
• Το ΔΝΤ φεύγει. Ο Πάγκαλος δηλώνει χαρακτηριστικά, "Ξεκουμπίδια". Η γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, Αλέκα Παπαρήγα, φέρεται να συμφωνεί με την κίνηση αυτή του Πρωθυπουργού.
• 13,272 συλλήψεις επιφανών πολιτικών, δημοσιογράφων, εφοπλιστών και βιομηχάνων πραγματοποιούνται από τη Δίωξη Οικονομικού Εγκλήματος για φοροδιαφυγή μετά από οργανωμένη επιχείρηση. Οι περιουσίες των συλληφθέντων δημεύονται.
• Η Εκκλησία οικειοθελώς αποφασίζει να παραχωρήσει το ένα τρίτο της περιουσίας της στο κράτος προκειμένου αυτό να βγει από την κρίση, να φορολογηθεί επί του υπολοίπου με 20%, να αναλάβει μόνη της τη μισθοδοσία των τράγων παπάδων και να μην ανακατευτεί ξανά με την παιδεία. Δήλωση Πάγκαλου: "Πιάσαμε τον παπά απ'τα αρχίδια".
• Κατόπιν αποφάσεως του Πρωθυπουργού κατεδαφίζονται πάνω από τους μισούς σταθμούς διοδίων, καθώς ήταν παράνομοι, καταχρηστικοί και ήταν απαράδεκτο να επιβαρύνονται με τέτοιες ληστρικές τιμές οι διερχόμενοι οδηγοί για δρόμους που μοιάζουν με την επιφάνεια της Σελήνης από τις λακκούβες.
• Τα έργα του μετρό στη Θεσσαλονίκη σημειώνουν απίστευτη πρόοδο, καθώς όλα τα κωλύματα χρηματοδότησης λύνονται και έτσι οι μετροπόντικες συνεχίζουν να σκάβουν. Η ολοκλήρωση του έργου υπολογίζεται μέσα στο 2013.
• Τα Σκόπια παραιτούνται από το όνομα Μακεδονία, χάρη σε ιδιοφυείς χειρισμούς του Υπουργείου Εξωτερικών. Χάρη σε επιπλέον ιδιοφυείς χειρισμούς του ίδιου Υπουργείου, η Τουρκία σταματάει τις παραβιάσεις εναερίου. Έτσι, το Υπουργείο Άμυνας ακυρώνει όλες τις παραγγελίες για εξοπλισμούς-ή, όπως χαρακτηριστικά το θέτει ο Πάγκαλος, "Βάλτε τους πυραύλους σας εκεί που ξέρετε".
• Ο Γιώργος Καρατζαφέρης εμφανίζεται σε καφετέρια να συνομιλεί με Πακιστανούς λαθρομετανάστες, να αφουγκράζεται τα προβλήματά τους και να επιδεικνύει αξιοθαύμαστη ανεκτικότητα στο διαφορετικό πολιτισμό τους.
• Η κίνηση στους δρόμους πέφτει κατακόρυφα, καθώς ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι δε χρειάζεται να πηγαίνει με το αυτοκίνητό του από τον καναπέ στο κρεβάτι και προτιμά να χρησιμοποιήσει τα ΜΜΜ, στα οποία όλοι πληρώνουν εισιτήριο μετά από αυστηρούς ελέγχους.
• Ο ένας μετά τον άλλον καταξιωμένοι καλλιτέχνες ανακοινώνουν πως θα δώσουν συναυλία στην Ελλάδα. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει Lady Gaga, Shakira, Eminem και Rolling Stones. Όπως είναι φυσικό, τα εισιτήρια εξαντλούνται στο πιτς φιτίλι.
• Αποκαλύπτεται με ατράνταχτα αποδεικτικά στοιχεία ότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται πίσω από κύκλωμα χρηματισμού διαιτητών. Η "ομάδα" τιμωρείται με υποβιβασμό στη Β' Εθνική και ξεκίνημα με μείον 10 βαθμούς, κατά τα πρότυπα της Γιουβέντους που τον κέρασε κάποτε εφτά τεμάχια. Η δήλωση Πάγκαλου είναι χαρακτηριστική: "Εκεί, εκεί, στη Β' Εθνική, παρέα με το Θρασύβουλο και την Προοδευτική".

Το γάμησα, ε;

Καλό μήνα σε όλους...

Φέρτε πίσω το καλό ανέκδοτο!

Ανέκδοτο.
Έκφανση του χιούμορ, της πιο υψηλής μορφής τέχνης όπως είπε κάποτε και ο μέγας φιλόσοφος και τεχνίτης της κοτσάνας Thomas the Barbarian.
Μέσα από το ανέκδοτο μπορείς να καταλάβεις πολλά για το ποιόν του ανθρώπου, π.χ. γνωστός αριστερίζων τηλεπαρουσιαστής εκπομπής υψηλής τηλεθέασης ονόματα δε λέμε υπολήψεις δε θίγουμε ο Λάκης Λαζόπουλος, αλλά και για το λαό τον ίδιο-το γεγονός ότι εβδομήντα χρόνια μετά λέμε ακόμη ανέκδοτα με Γερμανούς, Ιταλούς και Έλληνες κάτι θα έπρεπε να μας λέει που αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς αλλά τέλος πάντων δεν είναι ΠΑΛΙ αυτό το θέμα μας.
Το θέμα μας είναι τα ανέκδοτα. Τα ανέκδοτα, όπως βέβαια και κάθε τι πάνω σε αυτή τη γη αν έχεις καλή διάθεση, χωρίζονται σε υποκατηγορίες.

1. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν τα γαμάτα ανέκδοτα. Αυτά που μόλις τα ακούσεις κάνεις κοιλιακό Σιλβέστερ Σταλόνε από εκεί που ήσουν Πάγκαλος. Αυτά που μόλις τα ακούσεις αλλάζεις στόχο ζωής από το να κερδίσεις δύο εκατομμύρια στο Τζόκερ και να παραιτηθείς αφού πρώτα σπάσεις στο ξύλο το αφεντικό σου και πλέον το μόνο που θέλεις είναι να το διαδόσεις σε όλο τον κόσμο. Αυτά που κληροδότησαν στον κόσμο επικές φράσεις όπως "Δε γαμάς που δε γαμάς, δεν πας για ψάρεμα;". Αυτά που μετά από χρόνια τα θυμάσαι ξαφνικά στο λεωφορείο, ξεκαρδίζεσαι στα γέλια και όλοι σε κοιτούν σαν τον μαλάκα. Ισχνή μειοψηφία.
2. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν τα μέτρια ανέκδοτα. Συμπαθητικά ανέκδοτα, γελάς λίγο εκείνη την ώρα, πιθανόν να το πεις και σε δύο τρία φιλαράκια, αλλά μέχρι εκεί. Ικανοποιητικό ποσοστό.
3. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανεκδότων όμως ανήκει στην κατηγορία "Μπαρούφες του Κερατά". Γενικός κανόνας είναι τα εξής: όλα τα ανέκδοτα που αρχίζουν με "Πώς λέγεται...", "Πώς πέθανε ο τελευταίος Πόντιος...", καθώς και το επικά ηλίθιο ανέκδοτο που όλοι είχαμε πει τουλάχιστον μία φορά στο δημοτικό με το φάντασμα με το μαύρο μάτι (το οποίο, ω τι θαύμα, είχε πάλι να κάνει με Γερμανό, Ιταλό και Έλληνα), είναι εγγυημένα μπαρούφες και αυτοκτονήστε όσο προλαβαίνετε.

Αυτής της τελευταίας κατηγορίας τα ανέκδοτα αφήνουν χαρακτηριστικά σημάδια όταν ειπωθούν. Αυτά είναι:

1. Άμεση και ραγδαία πτώση της θερμοκρασίας, κάτι πολύ βολικό όταν πίνετε φραπέδες Αύγουστο με διακόσιους πενήντα βαθμούς υπό σκιάν, αλλά πολύ ενοχλητικό όταν τρώτε πίτσα και περιμένετε να τελειώσει το ημίχρονο του Τσάμπιονς Λιγκ το Δεκέμβριο.
2. Όλη η παρέα έχει την ίδια ακριβώς έκφραση: μάτια και στόμα πιο ορθάνοιχτα από τα πόδια της Τζούλιας,  φλέβες να πεταρίζουν στους κροτάφους, σώμα στοπ-καρέ που υποδηλώνει πιθανό κρυοπάγημα από τη συνέπεια 1 και μία και μοναδική σκέψη στο μυαλό όλων:"Ποιος έφερε αυτό το μαλάκα εδώ;"
3. Ο τύπος που έκανε το μοιραίο σφάλμα να πετάξει την κοτσάνα, έχει ηλίθιο χαμόγελο του στιλ "Παιδί της καρπαζιάς σε Λύκειο των Δυτικών προαστίων που προσπαθεί να την πέσει στη Μέγκαν Φοξ του σχολείου", το οποίο διαρκεί για τρία δευτερόλεπτα και δίνει τη θέση του στο ύφος "την έκανα πάλι τη μαλακία μου, θα με λιντσάρουν αυτοί, πάμε να την κάνουμε από εδώ πριν ξεπαγώσουν".

Παλιότερα, αυτός που αναλάμβανε να πει ένα ανέκδοτο ήξερε ότι αναλαμβάνει ταυτόχρονα και μία τεράστια ευθύνη: να διασκεδάσει την παρέα του. Δεν μπορούσε ο κάθε τυχαίος μαλάκας να πάρει το λόγο και να πετάξει τη μαλακία του χωρίς να τρέχει τίποτα! Μόλις άκουγαν οι άλλοι "Ε, ε, ακούστε ρε, ανέκδοτο!" υπέθεταν αυτομάτως ότι ο άλλος έχει βάλει έναν Α κόπο στο να διαλέξει, να στήσει και να πει το ανέκδοτο με τον κατάλληλο τρόπο. Για αυτό περίμεναν να γελάσουν. Και όχι να γελάσουν για να μη στενοχωρήσουν το φίλο τους, ούτε νευρικό γέλιο στη σκέψη "Πώς μπορεί να υπάρχει άνθρωπος τόσο μαλάκας". Γέλιο εξαιτίας του ανεκδότου!

Για αυτόν ακριβώς το λόγο, πάντα σε κάθε παρέα υπήρχε ένας ειδικά για να λέει ανέκδοτα, επειδή τα διάλεγε καλά και τα έλεγε καλύτερα. Το σφάλμα να πάρεις την πρώτη μαλακία που θα σου κατέβει στην κλάβα για τη Lady Gaga, τον Πόντιο και τη γριά με τις δέκα γάτες και να το πεις σαν να λες μάθημα Ιστορία την τελευταία ώρα της τελευταίας Παρασκευής της χρονιάς, το έκανες μία φορά και δεν το έκανες δεύτερη, γιατί τότε οι φίλοι δε συγχωρούσαν τις μαλακίες ανέκδοτα!

Όσοι δε μάθαιναν το μάθημά τους και έλεγαν κατά συρροήν και κατ'εξακολούθησιν κρυάδες, απομονώνονταν από τις παρέες τους, δεν καλούνταν σε κοινωνικές εκδηλώσεις όπως βραδιά Τσάμπιονς Λιγκ, καφετέρια, φλιπεράκια ή ass-watching στη στάση του λεωφορείου, στιγματίζονταν από την κοινωνία και τελικά οι μόνοι φίλοι που τους απέμεναν ήταν μία απελπιστικά αργή σύνδεση στο Ίντερνετ και η Ντόλυ, η φουσκωτή κούκλα που τόσο πιστά τους στάθηκε στα πάμπολλα χρόνια αγαμίας που τους περίμεναν από το γυμνάσιο μέχρι τώρα που είναι τριάντα πέντε και μένουν στο υπόγειο της μάνας τους.

Οι εποχές ήταν ωραίες.

Και μετά ήρθε αυτός.

Και ξαφνικά, θεωρήθηκε κοινωνικά αποδεκτό να λες ανέκδοτα του τύπου "Τι είναι διάφανο και βόσκει στα λιβάδια;-Ένα κοπάδι τζάμια"-ΔΕΝ ΤΑ ΒΓΑΖΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ και όντως το είπε ο Σταύρος ο Φονιάς...ε, συγνώμη, ο Στάθης Παναγιωτόπουλος. Ακόμη χειρότερα, όχι μόνο θεωρήθηκε κοινωνικά αποδεκτό να λέγονται ανέκδοτα του τύπου "Τι εταιρεία κινητής τηλεφωνίας είχε ο Ιησούς;-Τετελεσταίτ" (αυτό δεν το είπε ακόμη, και καλύτερα να μην του βάζω ιδέες), αλλά αυτά τα ανέκδοτα παραγκώνισαν τα πραγματικά ανέκδοτα και ακούγονται πλέον παντού. ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ!

Κάντε κάτι. Πρέπει να δράσουμε. Δεν είναι δυνατόν να οδηγείται το ανθρώπινο είδος σε τέτοια παρακμή και εμείς να καθόμαστε και να κοιτάμε σαν να είναι το τελευταίο γκολ της ΠΑΟΚάρας ή τα τρία κιλά που έβαλε η ενοχλητική κουνιάδα! Να βγουν διαφημίσεις με το γερο-πελεκάνο να λέει   "Όχι κρυάδες, όχι μαλακίες και Πώς Λέγεται σε θάλασσες και ακτές". Να μπει στα σχολεία μάθημα χιούμορ υποχρεωτικό και να μετράει διπλά στη βαθμολογία από τα άλλα μαθήματα. Να θεσπιστεί ποινή φυλάκισης για όποιον πει κρύο ανέκδοτο. Στην τελική να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας! Αρκετά μόλυναν με τις μαλακίες τους οι wannabe Στάθεις (ναι, ξέρω, δεν υπάρχει πληθυντικός, θα μου μάθετε κι ελληνικά τώρα;) την ευαίσθητη οικολογική ισορροπία του εγκεφάλου μας!

Υ.Γ. Το παρόν άρθρο όταν το έγραφα άκουγα ταυτόχρονα John Bon Jovi, Modern Talking, Final Countdown και Beth Ditto. Μην το λάβετε και πολύ στα σοβαρά...

190 χρόνια πριν και σήμερα...

190 χρόνια πριν, ο κόσμος ήταν υπόδουλος σε μία ξένη εξουσία που με το ζόρι του επιβλήθηκε.

Σήμερα...

190 χρόνια πριν, ο κόσμος υπέφερε βαριά φορολογία, την ίδια ώρα που οι παπάδες απολάμβαναν σκανδαλώδη προνόμια.

Σήμερα...

190 χρόνια πριν, ακούγονταν δεξιά και αριστερά κανόνια.

Σήμερα...

190 χρόνια πριν, περιμέναμε από τις τότε Μεγάλες Δυνάμεις να αποφασίσουν για την τύχη μας.

Σήμερα...

190 χρόνια πριν, η παιδεία ελεγχόταν από τους παπάδες, δεν είχε σκοπό να κάνει τους ανθρώπους σωστούς ανθρώπους αλλά σωστά πρόβατα και μόνο λίγοι είχαν το προνόμιο να γνωρίζουν τι πραγματικά παίζεται.

Σήμερα...

190 χρόνια πριν, οι άνθρωποι ονειρεύονταν να προσληφθούν σε κάποια κρατική θέση, μπας και καταφέρουν να δουν μία άσπρη μέρα.

Σήμερα...

190 χρόνια πριν, μόλις αποκτήσαμε ένα κομματάκι γης το οποίο θα κυβερνούσαμε μόνοι μας, αρχίσαμε να πλακωνόμαστε μεταξύ μας για το ποιος θα το κυβερνήσει.

Σήμερα...

190 χρόνια πριν, συνάπταμε δάνεια τα οποία δεν υπήρχε περίπτωση να καταφέρναμε να ξεχρεώσουμε στον αιώνα τον άπαντα.

Σήμερα...

190 χρόνια πριν, πολιορκηθήκαμε από χίλιες μεριές, βρήκαμε "σωτήρες" από άλλες τόσες, και τελικά η πείνα μας λύγισε και αναγκαστήκαμε σε έξοδο.

Σήμερα...

190 χρόνια πριν, μόλις πέθανε ο σοβαρός ηγέτης που είχαμε, αποδειχθήκαμε τόσο ανίκανοι να κυβερνήσουμε τους εαυτούς μας που τελικά μας έφεραν βασιλιά απ' έξω για να μας κυβερνήσει.

Σήμερα...

190 χρόνια πριν, κάποιοι άνθρωποι αποφάσισαν ότι δεν άντεχαν άλλο αυτή την κατάσταση που ζούσανε, εξεγέρθηκαν και πήραν τελικά την κατάσταση στα χέρια τους.

Σήμερα;

Χρόνια σου πολλά, Ελλαδίτσα.

Αν ο σεισμός των 9 Ρίχτερ γινόταν στην Ελλάδα...

• Χάρη στην τρομερή σχολαστικότητα, δεξιοτεχνία και σταθερότητα την οποία επιδεικνύουν στην εργασία τους οι Έλληνες εργαζόμενοι στον κλάδο των οικοδομών-που λέει ο λόγος-, τα μισά κτήρια της χώρας θα κατέρρεαν. Παραδόξως, όμως, θα μείνει όρθιο ένα υπέροχο νεοκλασικό που υπήρξε κάποτε παλάτι του -Γερμανού- βασιλιά της Ελλάδας και βρίσκεται στη συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Βασιλίσσης Αμαλίας ενώ ήταν μέσα σε αυτό οι εργαζόμενοι-ξανά που λέει ο λόγος-, αποδεικνύοντας ότι κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.
• Οι πρώτες εκτιμήσεις από τους σεισμολόγους θα έκαναν λόγο για δέκα Ρίχτερ, ενώ θα είχαμε το φαινόμενο να βγαίνουν στα παράθυρα σεισμολόγοι και να πλακώνονται επειδή ο ένας λέει δώδεκα και ο άλλος δεκατρία. Όταν τελικά πιστοποιηθεί ότι ήταν μόνο(!) εννιά Ρίχτερ, η τηλεόραση θα παρατήσει το σεισμό και θα επιστρέψει στο ΔΝΤ.
• Δήλωση Λιακόπουλου-αν δεν έπεφτε το ταβάνι πάνω του, που σιγά μην έπεφτε, ακόμη και τα ταβάνια μισούν την ανθρωπότητα: "Μα είναι προφανές ότι ο σεισμός είναι σημάδι της έλευσης του Πολέμαρχου, βέβαια, το είχαν προβλέψει και οι Ελ άλλωστε, όταν κουνηθεί η γη θα ανατραπεί η νέα τάξη πραγμάτων και οι Ελ θα επιβληθούν σε όλη τη γη! Για περισσότερα πάρτε τα πέντε νέα καταπληκτικά βιβλία μου, τηλεφωνώντας τώρα στο 2313555555.
• Άλλα άτομα που θα σώζονταν από την βιβλική καταστροφή θα ήταν το αγαπημένο ζεύγος Μπουμπούκων, που λόγω της φωνής του Αδώνιδος έχει κάνει το ταβάνι ειδική παραγγελία ώστε να αντέχει σύγκρουση με κομήτη. Δήλωση Αδώνιδος: "Απώλεσα την γην κάτωθεν των εμών ποδών." Χαρακτηριστική δε ήταν η δήλωση της Ευγενίας: "Θα καταρρεύσω". Τέλος, σώθηκε και ο Γιώργος Λεβέντης, ο οποίος πηδήχτηκε από ένα παράθυρο πριν πέσει το ταβάνι.
• Οι μόνες χώρες που θα έστελναν ανθρωπιστική βοήθεια θα ήταν το Αφγανιστάν, η Ζιμπάμπουε και η Νικαράγουα-σε όλες τις υπόλοιπες χρωστάμε.
• Η Νέα Δημοκρατία θα εκμεταλλευόταν την περίσταση για να επιρρίψει ευθύνες στην κυβέρνηση επειδή δεν σταμάτησε το σεισμό με το μαγικό ραβδί που όλοι ξέρουμε ότι έχει αλλά το κρατάει κρυμμένο για να μην πάει κόντρα στα ξένα συμφέροντα που θέλουν να ισοπεδώσουν-τώρα πια κυριολεκτικά- την Ελλάδα. Ο αρμόδιος (;) υπουργός δηλώνει ότι η ΝΔ σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση καταφεύγει σε στείρα κριτική και δεν προτείνει τίποτα.
• Εν τω μεταξύ, οι Οικολόγοι Πράσινοι δηλώνουν ότι ο πλανήτης αντιδρά στην κακοποίησή του και ότι πρέπει να βάλουμε στη ζωή μας την ανακύκλωση και τα φωτοβολταϊκά στοιχεία πριν να είναι αργά. Ο Καρατζαφέρης θεωρεί ότι ο σεισμός είναι θεϊκό σημάδι και προτείνει να απελαθούν όλοι οι Αλβανοί, γιατί προκαλούν την οργή του Θεού. Τέλος, η Αλέκα Παπαρήγα δηλώνει "Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ".
• Ο Βύρων Πολύδωρας εμπνέεται από τις περιστάσεις και γράφει ένα βιβλίο που αναμένεται να γίνει χεστ-σέλερ. Το βιβλίο τιτλοφορείται "Δονούμενη Απειλή" και έχει ως θέμα την μάχη που θα έδινε ο Βύρων -αν ήταν υπουργός- με τον Στρατηγό Εγκέλαδο. Άπραγος δε μένει και ο Λαζόπουλος, ο οποίος παίρνει ερασιτεχνικά βίντεο από το σεισμό και τα διαμορφώνει με τα κεφάλια του Γιωργάκη, του Παπακωνσταντίνου και της Μέρκελ.
• Συγκροτείται ειδική ομάδα που θα ψάξει για αγνοούμενους, η οποία αποτελείται από δύο αστυνομικούς-που μπήκαν με βύσμα-και ένα πεκινουά-στην ΕΜΑΚ οι μισοί μετατάχθηκαν στις Εφορίες και στις Πολεοδομίες, άλλο ένα τέταρτο έκανε εθελουσία έξοδο και ό,τι απέμεινε συγχωνεύθηκε με το Κτηματολόγιο. Μετά δε από την πρώτη εύρεση αγνοουμένου, η ειδική ομάδα κατεβαίνει σε απεργία με αίτημα 3000 ευρώ μισθό.
• Οι σεισμοπαθείς κάνουν αιτήσεις στους πολιτικούς για να αποκαταστήσουν τις βλάβες στα σπίτια τους. Βέβαια, εδώ όταν είχαμε δεν φτιάχναμε-τώρα που έχουμε και ΔΝΤ, οι σεισμοπαθείς θα τύχουν της ίδιας αντιμετώπισης που έτυχαν και στο γνωστό ανέκδοτο "Μα εγώ αρχίδια θέλω!-Γιατί, οι άλλοι τι θα πάρουν;"
• Ο Γιωργάκης βάζει το κόκκινο κασκόλ του και επιθεωρεί τα ερείπια. Βέβαια, επειδή στις επιθεωρήσεις φυσικών καταστροφών δεν έχει το πηγαίο ταλέντο που είχε ο προκάτοχός του Κωστάκης, δεν καταφέρνει να πείσει τον κόσμο. Για αυτό και στις ειδήσεις ξεθάβουν τα βίντεο από τα καμμένα της Πελοποννήσου το 2007 και απλά κόβουν το πάχος με το Photoshop.
• Το καλό είναι ότι επειδή είμαστε σε κλειστή θάλασσα και τα πυρηνικά εργοστάσια τα έχουμε δει μόνο στα βίντεο από το Τσέρνομπιλ και στους Simpsons, δεν έχουμε τα καταστροφικά επακόλουθα του ιαπωνικού σεισμού. Από την άλλη, επειδή αυτός θα ήταν ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από τους πολιτικούς μας, αυτό δεν είναι απαραίτητα τόσο θετικό.
• Δήλωση Στρος-Καν:" Τώρα πια δεν είστε βουτηγμένοι μόνο στα σκατά, αλλά και στα μπάζα".
• Τέλος, και μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις που διαρκούν όσο το καινούριο βίντεο κλιπ της Lady Gaga, η Τρόικα μας δίνει επιμήκυνση, αναγνωρίζοντας τις δύσκολες συνθήκες που μας χτύπησαν, και μας βάζει νέο δάνειο το οποίο θα ξεπληρώνουμε μέχρι το 3345, προκειμένου να ανοικοδομήσουμε τη χώρα μετά τη φυσική καταστροφή-από την οικονομική καταστροφή ποιος θα μας σώσει;

Αυτά, και να προσέχετε στους σεισμούς να μπαίνετε κάτω από τραπέζια.

Με κάνετε και γελάω...

• ...όσοι πιστεύετε ότι θα καταστραφεί ο κόσμος το 2012 επειδή το είπαν οι Μάγια. Για σκεφτείτε το λίγο. Αν οι Μάγια ήταν τόσο έξυπνοι ώστε να προβλέψουν μέχρι πότε θα υπάρχει ο πλανήτης, δε θα είχαν προβλέψει ότι οι Ισπανοί θα τους κατακτήσουν, θα ισοπεδώσουν τον πολιτισμό τους, θα τους πάρουνε για δούλους και θα εξαλείψουν τη φυλή τους; Και μάλιστα όταν οι δικοί μας πρόγονοι είχαν χίλια και βάλε χρόνια πριν κατακτήσει στρατιωτικά αλλά πολύ περισσότερο πνευματικά τον τότε γνωστό κόσμο;
• ...όσοι προσκυνάτε εικόνες που δακρύζουν ή αναβλύζουν μύρο ή πτώματα "αγίων" που δε σαπίζουν. Κατά τα άλλα, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν οι ειδωλολάτρες, και οι Ζουλού που εντυπωσιάζονται με τους αναπτήρες είναι οι υπανάπτυκτοι. Τουλάχιστον πίσω από τους αναπτήρες δεν υπάρχει μία τεράστια απάτη, όπως συμβαίνει με τα δήθεν θαύματα αλλά και με τις θρησκείες γενικότερα-και μη μου πείτε ότι η Εκκλησία ενδιαφέρεται για τη σωτηρία της ψυχής μας και όχι για τη σωτηρία της τσέπης της.
• ...όσοι πιστεύετε στην αστρολογία. Ο μόνος τρόπος να επηρεάσει το μέλλον μας ο τρόπος που κινούνται στο διάστημα μάζες από φλεγόμενο υδρογόνο είναι αυτές να συγκρουστούν με τη γη-πιθανότητα απειροελάχιστη. Όχι, το ότι ο Ζυγός και η Αφροδίτη θα σχηματίζουν ορθή γωνία με τον Πλούτωνα δε σημαίνει ότι θα σου κάτσει ο γκόμενος που ήθελες. Για την ακρίβεια, ούτε καν υπάρχουν οι "αστερισμοί" σαν πλανητικά σώματα. Τα σχήματα που σχηματίζουν τα άστρα υπάρχουν μόνο στη φαντασία του αρχαίου που τα έβγαλε. Υ.Γ. Σας παρακαλώ, μη με μηνύσετε που σας χαλάω την ψευδαίσθηση.
• ...όσοι νομίζετε ότι ο Σαμαράς ή ο όποιος Σαμαράς μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Τα πράγματα είναι απλά. Ζούσαμε τόσα χρόνια με δανεικά (κομμένα πια που λέει κι ο Ρέμος). Πριν δύο χρόνια κατέρρευσαν οι τραπεζικοί κολοσσοί και άρχισε σε όλες τις χώρες το ξεσκαρτάρισμα. Έτσι λοιπόν, πρέπει να ξεπληρώσουμε τα δανεικά που τρώγαμε τόσα χρόνια, και αφού αυτή η χώρα δεν παράγει απολύτως τίποτα, για να τα ξεπληρώσουμε θα πάρουμε κι άλλα δανεικά, και μάλιστα με ληστρικούς όρους-οι πιστωτές πλέον δεν αστειεύονται. Και βέβαια δεν συμφέρει κανέναν να χρεοκοπήσει η χώρα, γιατί σε αυτή την περίπτωση οι πιστωτές μας θα μείνουν με το πουλί στο χέρι. Έτσι, θα κρατήσουν τη χώρα με το ζόρι στη ζωή, για να τους πληρώσει όλα τα δανεικά επί δανεικών που έχουν μαζευτεί τόσα χρόνια. Και δυστυχώς, σε αυτά δε χωράνε ούτε μαγικά πλάνα, ούτε οίκτος για το λαό, ούτε τίποτα. Αφού τόσα χρόνια τα κάναμε όλα συμφεροντολογικά, αρπακολλατζήδικα και με απώτερο σκοπό το βόλεμα για το παρόν, φάτε τώρα ΔΝΤ για να μάθετε.
• ...όσες νομίζετε ότι αν βαφτείτε ξανθιές, βγάλετε το πλαστικό βυζί και τον ψεύτικο κώλο έξω και φορέσετε και το πανομοιότυπο γυαλί ηλίου-μάσκα πυροτεχνουργού με όλες τις υπόλοιπες τσούλες που κυκλοφορούν, θα καταφέρετε να βρείτε τον άντρα που θα εκτιμήσει τα -όποια- ψυχικά σας χαρίσματα.
• ...όσες, αφού δεν καταφέρετε να βρείτε τον άντρα που θα εκτιμήσει τα -όποια- ψυχικά σας χαρίσματα, ψάχνετε την αιτία στο μαλακομαγνήτη και όχι στη μαλακία που σας δέρνει.
• ...όσοι φανατίζεστε με ποδοσφαιρικές, μπασκετικές και δε συμμαζεύεται ομάδες. Βλέπεις ένα μάτσο μαντράχαλους στην Τούμπα να πανηγυρίζουν για το γκολ του Μουσλίμοβιτς. Το γκολ όμως του Μουσλίμοβιτς είναι αποκλειστικά και μόνο επίτευγμα -μαντέψτε-του Μουσλίμοβιτς, ο οποίος δεν έχει και καμία σχέση με τον ΠΑΟΚ πέραν της καθαρά επαγγελματικής. Δηλαδή στην ουσία χαίρεστε για ξένα επιτεύγματα, λυπάστε για ξένες αποτυχίες και-το χειρότερο-παίζετε ξύλο με άλλους επειδή φανατίζονται με διαφορετική κερδοσκοπική οργάνωση από ότι εσείς.
• ...όσοι οδηγείτε λες και το σκάσατε από το NFS, νομίζετε ότι η προτεραιότητα είναι κάτι σαν την εμμηνόπαυση, θεωρείτε το κόκκινο απόχρωση του πρασίνου, το γκάζι είναι η προέκταση του δεξιού ποδιού σας και η κόρνα είναι κολλημένη με ταινία για να μην κουράζεται το χέρι σας, πάτε μέχρι και στην τουαλέτα με το αυτοκίνητο παρόλο που η βενζίνη ακριβαίνει κάθε που βρέχει στο Λονδίνο, κάνετε ολόκληρο μεσανατολικό για να μην πληρώσετε ένα γαμημένο πρόστιμο και νομίζετε ότι οι δρόμοι σας ανήκουν δικαιωματικά.
• ...όσοι έχετε όνειρο ζωής να μπείτε στο δημόσιο. Αν σας αρέσει να περνάτε οκτώ ώρες από τη μέρα σας με το να κολλάτε χαρτόσημα και να ξύνετε τα 2011-2008 σας, να εξυπηρετείτε ένα άθλια οργανωμένο και οργιωδώς γραφειοκρατικό σύστημα χωρίς να κάνετε τίποτα παραγωγικό και χωρίς καμία ηθική ανταμοιβή, να σας μειώνεται ο μισθός κάθε τρεις και λίγο, να έχετε να ασχοληθείτε με τον κάθε παλαβό που νομίζει ότι είναι ο βασιλιάς του κόσμου και από πάνω να σας βρίζουν και να σας κάνουν ανέκδοτο κάτι λαμόγια τύπου Λαζόπουλος, τότε εγώ πάω πάσο.
• ...όσοι γράφετε με greeklish και περιμένετε να πάρουν τα κείμενα σας στα σοβαρά. Για μία δύο φορές δεν έγινε και τίποτα, αλλά αν γράφετε συνέχεια ολόκληρα κατεβατά με λατινικούς χαρακτήρες, πέραν του ότι είναι απελπιστικά κουραστικό να το διαβάσεις, τότε δύο τινά συμβαίνουν: ή το κάνετε για να κρύψετε την ορθογραφία σας που μαθητής τρίτης δημοτικού θα την έβλεπε και θα έκανε χαρακίρι από ντροπή, ή απλά είστε τόσο Έλληνες που βαριέστε να πατήσετε το Alt και το Shift ταυτόχρονα.
• ...όσοι περιμένετε τα πάντα από τους άλλους. Πραγματική ιστορία-μία από τις εκατομμύρια: Ζώον όρθιο που θέλει να αποκαλείται άνθρωπος αντί να ρίξει τα σκουπίδια στον κάδο τα αφήνει από δίπλα. Πάει ο πατέρας μου να τα βάλει μέσα και του λέει κλασικός Ελληνάρας που βλέπει τη σκηνή: "Άσ'τα μωρέ, αυτά είναι δουλειά του δήμου"! Στη Γερμανία, αυτός που θα άφηνε σκουπίδια απ'έξω θα πλήρωνε πρόστιμο. Εδώ, όποιος αφήνει τα σκουπίδια έξω απλά δίνει λίγη έξτρα δουλειά στους υπαλλήλους του δήμου. Ιδέα μου είναι ή κάτι τέτοιες πρακτικές μας οδήγησαν μέχρι εδώ;

Όποιος θέλει μπορεί να προσθέσει, αν και δε νομίζω ότι μπορεί να υπάρχει κάτι που να μην κατάφερε να προβλέψει η απέραντη ευφυΐα και σοφία μου. Αν παρόλα αυτά...

Άνοιξη 2011-Οι νέες τάσεις στα παραδοσιακά έθιμα

Αχ, Άνοιξη...
Ο ήλιος λάμπει, τα πουλάκια κελαηδούν, τα λουλούδια ανθίζουν...
Βέβαια, αν κοιτάξετε το παράθυρο, ο ψόφος καλά κρατεί, το μόνο πουλάκι που είδα τελευταία ήταν κάτι δεκαοχτούρες στο Μοναστηράκι προχθές που ήμουν Αθήνα και από λουλούδια μόνο η Τρόικα ανθίζει-μη μου πείτε, είναι παιδιά-λουλούδια!
Το ημερολόγιο όμως λέει 1 Μαρτίου, κι εγώ οφείλω να καλωσορίσω την Άνοιξη.
Η Άνοιξη, ως γνωστόν, έχει και κάποια έθιμα. Φέτος όμως, τα πράγματα είναι κάπως ζόρικα. Αν δεν είχατε τη χαρά να δείτε δελτία ειδήσεων τα τελευταία δύο χρόνια, περνάμε οικονομική κρίση, και σε τέτοιες περιόδους τα άλλοτε πλουσιοπάροχα τραπέζια που έρχονταν με τους ανοιξιάτικους εορτασμούς -λογικά πάντα- κομμένα (πια τα δανεικά που λέει κι ο Ρέμος μπινές).
Βέβαια στην Ελλάδα τίποτα δεν πάει με βάση τη λογική.
Κι έτσι, τα έθιμα θα τηρηθούν. Απλά, με κάποιες μικρέεεεες παραλλαγούλες...
Ναι, καλά καταλάβατε, Thomas the Barbarian is back by popular demand κι έτοιμος να σας χαρίσει την απολαυστική σοφία του από τη Θεσσαλονίκη, την ερωτική πόλη όπου το φιλοσοφικό πνεύμα είναι διάχυτο, η γενναιοδωρία έμφυτη και το καλαμάκι σουβλάκι.
7 Μαρτίου: Καθαρά Δευτέρα σήμερα και η μέρα απαιτεί λαγάνα. Βέβαια τα λεφτά δεν επαρκούν καλά καλά για το κανονικό ψωμί, τη λαγάνα θα κοιτάξουμε που είναι και σούπερ λουξ; Η λύση όμως βρέθηκε: ρεφενέ λαγάνα! Μαζεύονται όλοι οι κάτοικοι της γειτονιάς, τσοντάρουν και αγοράζουν τη λαγάνα που απαιτεί το έθιμο. Βέβαια υπάρχει και το άλλο έθιμο της ημέρας που λέει να πετάξουμε αετό. Οι Έλληνες βέβαια γενικά αετό πετάνε όλη τη χρονιά, και γι'αυτό δεν έχουν τώρα το ρευστό για να κάνουν ένα αγαπημένο άθλημα μικρών και μεγάλων. Και τι έγινε; Αντί να πετάξουμε αετό, θα πετάξουμε πέτρες σε τράπεζες! Τουλάχιστον, αυτές θα απογειωθούν στα σίγουρα...
7 Μαρτίου-23 Απριλίου: Όπως όλοι ίσως θα ξέρετε, ο Παναγιωτατομακαριώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης και Σύμπαντος και μέγας διοριστής δημάρχων Άνθιμος είναι Χριστιανός (δεν κατάλαβα, με αμφισβητείτε κωλόπαιδα; Καλά, θα δείτε εσείς, τα κρατάω εγώ αυτά, θα περάσουμε ωραία...). Και ο Χριστιανισμός ορίζει ότι για επτά εβδομάδες πριν από το Πάσχα (σ.σ. Πάσχα: η μέρα κατά την οποία και μόνον πηγαίνει στην Εκκλησία το 99% των Ελλήνων) κάνουμε νηστεία (σ.σ. νηστεία: αυτό που το 99% των Ελλήνων δεν έχει κάνει ούτε μία μέρα στη ζωή του). Τι πάει να πει δεν μπορείς χωρίς κρέας; Γιατί, μπορείς να αγοράσεις το κρέας;
25 Μαρτίου: Αχ, 25η Μαρτίου...τι υπέροχη μέρα...η μέρα που πριν από 190 χρόνια οι περήφανοι πρόγονοί μας ύψωναν το λάβαρο της επαναστάσεως και αποτίνασσαν τον Τούρκικο ζυγό-αν ήξεραν βέβαια πώς θα έκαναν τη χώρα οι απόγονοί τους, πολύ πιθανόν να έμεναν στα σπίτια τους και να έβλεπαν τον τότε Χατζηνικολάου στην τότε τηλεόραση.
Προς τιμήν τους υπάρχει το έθιμο να ραίνονται με στραγάλια (μη με ρωτήσετε πού κολλάει το στραγάλι με την Επανάσταση του 1821, θα σας γελάσω και δεν το θέλω) οι εκπρόσωποι της περήφανης Ελληνικής -ενίοτε και Αλβανικής-νεολαίας που παρελαύνει στην πλατεία του χωριού για να τους βλέπουν από ψηλά οι πρόγονοί μας και να χαίρονται.
Φέτος, όμως, υπάρχει χρήμα για στραγάλια;
Κι όμως, δε χρειάζεται. Τα στραγάλια μπορούν να αντικατασταθούν από χαλίκια! Αρκετά χοντρά για να θυμίζουν αυθεντική αίσθηση στραγαλιού-γιατί, τι να κάνουμε, το στραγάλι δεν πιάνεται-, αλλά όχι και πολύ χοντρά μη βγάλουμε κανένα μάτι-εκτός φυσικά κι αν ο σημαιοφόρος είναι Αλβανός. Σε αυτή την περίπτωση μπορείτε να πάρετε πέτρες, τσιμεντόλιθους, λοστούς και σιδεροπρίονα.
Και μετά, είναι και το τραπέζι. Βλέπετε, η μέρα θέλει ψάρι. Τι θα γίνει και με αυτό; Αν δε θέλετε να μαλλιοτραβιέστε με τη γειτόνισσα στη λαϊκή για μισή αθερίνα φρεσκάδας ανάλογης με τα τα παροιμιώδη πλέον εμπορεύματα του Αλφαβητίξ, πάρτε μία απόχη και αρχίστε να βουτάτε σε σιντριβάνια, λιμνούλες και λακκούβες στους δρόμους-δεν άνοιξε κι ο καιρός να πάτε θάλασσα...
24 Απριλίου: Πάσχα (η μέρα κατά την οποία και μόνον πηγαίνει το 99% των Ελλήνων στην Εκκλησία) κι επιβάλλεται κάτι να σουβλίσετε ΟΧΙ ΑΡΝΙ...που ζεις άνθρωπέ μου, δε βλέπεις τις ανταποκρίσεις του Νίκου Τσιαμτσίκα από τη Βαρβάκειο να ενημερωθείς για τις τιμές, τόσο πια αποστροφή σου έχει προκαλέσει ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ που ούτε καν ανοίγεις τηλεόραση; Λοιπόν, μπορείτε όμως να διαλέξετε ανάμεσα σε σκύλο, γάτα, νυφίτσα και αν είστε και πολύ εκλεκτικοί άντε τι άλλο θα κάνω πια για σας κοτόπουλο.
Επίσης θα διατηρηθεί και το έθιμο του τσουγκρίσματος. Βέβαια τα αυγά δε θα είναι πια βαμμένα. Οι βαφές κοστίζουν. Βασικά, επειδή και το ηλεκτρικό κοστίζει, δε θα είναι ούτε και βρασμένα τα αυγά. Για αυτό οι επίδοξοι τσουγκριστές καλύτερα να κυκλοφορείτε με χαρτομάντιλα.
Το μόνο έθιμο που μπορεί όχι να μείνει αναλλοίωτο αλλά και να αποκτήσει μεγαλύτερη ένταση είναι ο βαρελοτοπόλεμος. Τόσες διαδηλώσεις έχουμε, δε θα ξεμείνει καμία μολότοφ; Εκεί να δείτε λάμψη, τρομαγμένες γάτες να φεύγουν κάτω από αυτοκίνητα και γριές με δέκα τόνους λακ στο μαλλί να μένουν στον τόπο.
1 Μαΐου: Καταρχήν είστε κατάπτυστοι. Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία! ΚΚΕ-ΔΥΝΑΤΟ-ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΑΟ!-....ναι, ξεφεύγω. Πιθανώς θα αποφασίσετε να πάτε στην ύπαιθρο να πιάσετε το Μάη. Και βέβαια με την ευκαιρία να κάνετε κι ένα πικ-νικ. Βέβαια, τα κεφτεδάκια, οι μπίρες και οι τυρόπιτες τέρμα. Τι θα φάτε; Ε, στα λιβάδια θα είστε, φάτε κανένα χορταράκι, ξέρετε τι υγιεινό που είναι; Και λουλούδια, αμέ, ξέρετε πώς φέρνει σε κεφτέ η παπαρούνα; Α, χάνετε, χάνετε!


Δεν ξέχασα τίποτα, ε;
Αχ, ναι, ξέχασα, στις 5-6 Μαρτίου το καρναβάλι του Τυρνάβου, γνωστό και σαν Μπουρανί. Αυτό όμως θα μείνει αναλλοίωτο, για να μας θυμίζει τι έχει να γίνει με την Τρόικα...