Λυπάμαι, δε θα μπορέσω

Πριν περάσουμε στο κυρίως θέμα, θα απονείμουμε το βραβείο "Η Κοτσάνα της Χρονιάς" στη συγγραφική ομάδα του βιβλίου των Θρησκευτικών της Γ' Λυκείου, οι οποίοι, δεν ξέρω με ποιο ακριβώς σκεπτικό, στη σελίδα 139 λένε αυτήν την ατάκα που θα μείνει σταθμός στην παγκόσμια κωμωδία: "Η ιστορία της ανθρωπότητας μας δείχνει ότι όπου σπείρεται ο χριστιανικός λόγος, εκεί ενθαρρύνεται και η τεχνική πρόοδος".
Σας δίνω δύο λεπτά για να κυλιστείτε στο πάτωμα, βγάζοντας άναρθρες κραυγές και κοπανώντας τα χέρια σας παλαμάκια σαν καθυστερημένη φώκια, κι άλλα δύο για να ξεπεράσετε το συγκλονιστικό γεγονός ότι άνοιξα βιβλίο Θρησκευτικών, και συνεχίζουμε στο προκείμενο, το οποίο είναι η καλλιτεχνική προσπάθεια του Αντώνη Κανάκη, με τίτλο "Όταν θα μπορέσεις".

Ο Αντώνης Κανάκης έχει μείνει στην τηλεοπτική ιστορία ως ο παρουσιαστής της εκπομπής Ράδιο Αρβύλα, μέσα από την οποία σατιρίζει τα στραβά κι ανάποδα της τηλεόρασης (έτσι λένε στο χωριό του το "βάζω να παίζει ένα βιντεάκι της Μπεκατώρου και μετά γελάω σαν χάχας από πάνω"), ενώ ταυτόχρονα δίνει το πολιτικό του στίγμα στο κοινό του (δηλαδή ένας αριστερός με δεξιές τσέπες κάνει κήρυγμα στα δεκαπεντάχρονα που τον βλέπουν για το πόσο κακό είναι το μνημόνιο και πόσο καλός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ).
Πριν από αυτό βέβαια ήταν ιδρυτικό μέλος των Α.Μ.Α.Ν, αλλά εδώ που τα λέμε ο κόσμος το Α.Μ.Α.Ν. για τον Καλυβάτση και τον Σερβετά το έβλεπε.
Ο Αντώνης Κανάκης φροντίζει να είναι κοντά στη νεολαία. Αυτός είναι ο λόγος, άλλωστε, που φύτεψε μαλλί, φοράει μπλουζάκια κολλητά με ευφυή (sic) σχέδια για να δίνει πολιτικό μήνυμα τονίζοντας παράλληλα το μούσκουλο, και βρίσκεται κάθε καλοκαίρι να παίζει ρακέτες στη Χαλκιδική γιατί, πόσες φορές θα το ξαναπούμε, σαν τη Χαλκιδική δεν έχει.
Ωστόσο ο Κανάκης δεν είναι μόνο ένας επιτυχημένος παρουσιαστής, επιχειρηματίας και τακατούκας (αυτό μπορείτε να το εκλάβετε με όποια έννοια θέλετε). Όχι, όχι. Ο Κανάκης, εκφράζοντας πλήρως το ιδανικό της ολοκληρωμένης προσωπικότητας, του Αναγεννησιακού Ανθρώπου αν θέλετε, έχει και καλλιτεχνικές ανησυχίες. Και σήμερα, το έτος 2013, αποφάσισε να τις μοιραστεί με τον κόσμο.
Ο κόσμος, όμως, στάθηκε ιδιαίτερα αρνητικός ενάντια σε αυτή την προσπάθεια του μικρού Αντώνη. Η εξήγηση είναι εμφανής: ο κόσμος είναι κακός και ζηλεύει τους επιτυχημένους. Κι αυτό το λέω, γιατί όπως θα διαπιστώσουμε σε αυτή την εγγραφή, δεν υπάρχει κανένα απολύτως στοιχείο που δικαιολογεί τη μομφή του κόσμου απέναντι σε αυτό το τραγούδι.
Ας επιστρέψουμε όμως στο βίντεο, για να μπορέσουμε να αναλύσουμε αναλυτικά (πλεονασμός, αλλά απαραίτητος για να επιτείνει την έμφαση που θέλω να δώσω στην προσεκτική ανάλυση του ζητήματος) το μουσικό αυτό φαινόμενο που λέγεται "Όταν θα μπορέσεις".
Ο Αντώνης Κανάκης είναι υπεύθυνος τόσο για τους στίχους όσο και για τη μουσική του "Όταν θα μπορέσεις", ενός τραγουδιού που εκτείνεται γύρω στα πέντε λεπτά, γιατί τόσο βαθυστόχαστες σκέψεις θέλουν χώρο και χρόνο για να εκφραστούν.
Για τη μουσική του τραγουδιού, χωρίς να είμαι μπροστά, κινηματογραφώ στο κεφάλι μου κάπως έτσι τη διαδικασία. Ο προσφιλής στο λαό παρουσιαστής δανείστηκε το Yamaha αρμόνιο του ξαδέρφου του, που βγάζει το ψωμί του ως πληκτράς σε λαϊκές πανηγύρεις στο πλευρό της Γωγώς Τσαμπά, το έστησε σε κάποια απόσταση κι άρχισε να πετάει αντικείμενα στα πλήκτρα. Κάπου εκεί γύρω στα πέντε λεπτά του τελείωσαν τα αντικείμενα, οπότε κι αυτός έκρινε απαραίτητο να σταματήσει το τραγούδι και να επιστρέψει το αρμόνιο στον ξάδερφό του, που εκείνη τη μέρα έκανε πρόγραμμα στην Έσω Αγουλινίτσα, καθώς ήταν μεγάλη γιορτή του χωριού, του Αγίου Πούτσου ανήμερα.
Αν όμως ο Αντώνης δε δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να εμπνευστεί την ενορχήστρωση της πρώτης του μουσικής απόπειρας, δε συνέβη το ίδιο για το στίχο. Ο Αντώνης πέρασε ένα μαρτύριο, προκειμένου να τον επισκεπτεί η Μούσα και να του χαρίσει τους πολυπόθητους στίχους που τόσο έψαχνε. Το πρόσφατο ταξίδι του στη Σιέρα Λεόνε, όπου τον καμαρώσαμε να παίρνει πόζες μαζί με τα μαυράκια, έχοντας φέρει μαζί του περισσότερα ρούχα από όσα είχε όλο το χωριό, ήταν ένα μέρος μόνο του μαρτυρίου.
Ο Αντώνης πέρασε μερόνυχτα ολόκληρα κλειδωμένος σε ένα ημισκότεινο δωμάτιο, με μόνη συντροφιά του ένα φύλλο χαρτί κι ένα στυλό, με το οποίο σημείωνε κάποιους στίχους που του έρχονταν, μόνο και μόνο για να τους μουντζουρώσει και να πετάξει το χαρτί στην κάλαθο των αχρήστων, απογοητευμένος από το αποτέλεσμα. Βρισκόταν σε διαρκή επικοινωνία με τον Στάθη Παναγιωτόπουλο, ο οποίος του έλεγε ανέκδοτα για να διατηρήσει τη χαμηλή θερμοκρασία που ήταν απαραίτητη για να κρατήσει ο Αντώνης την παγωνιά της ψυχής του, ένα συναίσθημα απαραίτητο για να γράψει αυτούς τους τόσο συγκινητικούς στίχους.
Εκείνες τις μέρες ο Αντώνης είχε παραμελήσει τη διατροφή του κι έτρωγε μόνο ρύζι, με αποτέλεσμα να στουμπώσει. Όταν αποπειράθηκε να ξεμπλοκάρει το έντερό του, τότε, μαζί με το χεσαμόλι, βγήκε από μέσα του και ο στίχος. Το σφίξιμο ενεργοποίησε τα δημιουργικά κέντρα του εγκεφάλου του κι ο Αντώνης, σαν άλλος Αρχιμήδης, βγήκε από την τουαλέτα με το σκατό στον κώλο φωνάζοντας Εύρηκα. Ολοκλήρωσε το τραγούδι σε χρόνο ρεκόρ, θυμήθηκε ότι δεν είχε σκουπιστεί, σκουπίστηκε, και στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς το στούντιο ηχογράφησης.
Ο Αντώνης δεν είχε φυσικά την αξίωση να τραγουδήσει ο ίδιος το άσμα του. Ήξερε ότι οι φωνητικές του ικανότητες ήταν πολύ λίγες για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στο μεγαλείο της δημιουργικής του δεινότητας. Άλλωστε, είχε οραματιστεί μια αισθαντική γυναικεία φωνή στο τραγούδι, για να μπορέσει να προσδώσει σε όλο του το μεγαλείο το απέραντο φάσμα συναισθημάτων που εκφράζουν αυτοί οι εκπληκτικοί στίχοι.
Έτσι, τηλεφώνησε σε μία γνωστή του, νεαρή ανερχόμενη τραγουδίστρια, την Άννυ Μπέρκα, που είχε κάνει μεγάλη καριέρα στην ντουζιέρα της. Ακολούθησε η εξής στιχομυθία:
-Έλα Άννυ, είμαι ο Αντώνης, και σε θέλω για να ηχογραφήσουμε το τραγούδι μου. Σε μια ώρα να είσαι εδώ.
-Μα...ρε Αντώνη...μόλις ξύπνησα...
-Αδιαφορώ. Έχω περάσει τόσα και τόσα γι'αυτό το τραγούδι. Σε μία ώρα να είσαι εδώ.
Η αγουροξυπνημένη Άννυ αγχώθηκε, όχι τόσο για την τεράστια πρόκληση που θα αναλάμβανε τραγουδώντας το άσμα του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΝΑΚΗ!, αλλά γιατί έμενε στον Εύοσμο, το στούντιο ήταν στην Καλαμαριά, και το αμάξι της ήταν στο συνεργείο. Εκείνη τη στιγμή ανακάλυψε ένα πακέτο Άσσο Άφιλτρο, που κάπνιζε ο παππούς της, κρυφά όμως γιατί ο γιατρός του το'χε κόψει. Για να της φύγει το άγχος, αλλά και για να προφυλάξει τον αγαπημένο της παππού από τους κινδύνους του καπνίσματος, το κάπνισε όλο στο δρόμο για το στούντιο. Έτσι, αποτυπώθηκε στην ηχογράφηση αυτή η νυσταλέα βραχνάδα που τόσο πολύ έχουμε μάθει κι αγαπήσει και ποια Lana Del Rey και τι να πει κι αυτή απ'τη ζωή της.
Η Άννυ όμως δεν είχε τη δύναμη να ανταποκριθεί σε ένα τόσο μαγευτικό τραγούδι, δεν είχε πιει και καφέ, με αποτέλεσμα να πατάει στις νότες με τη χάρη ενός ελέφαντα με στολή μπαλαρίνας. Ο στουντιάς έσπευσε να φέρει το autotune μπας και σώσει το τραγούδι, ωστόσο ο Αντώνης τον σταμάτησε.
-Μην το κάνεις, Μήτσο. Αυτή η μικρή τραγουδιστική ατέλεια είναι που θα δώσει την χροιά που έψαχνα για να εκφράσει τις λεπτές συναισθηματικές αποχρώσεις. Αλλά πού να καταλάβεις από υψηλή τέχνη, γατάκι.
-Καλά, Αντώνη, εγώ τα λεφτά μου θέλω.
-Τς, τς, τς. Δεν πρόκειται για τα λεφτά εδώ πέρα, πρόκειται για την τέχνη.
Όσο για την τέχνη, το αποτέλεσμα τον δικαίωσε, όπως όλοι μας βλέπουμε.
Αξίζει, ωστόσο, να σταθούμε και στο υψηλής αισθητικής βίντεο κλιπ που συνοδεύει το άσμα, στο οποίο πρωταγωνιστούν η Κλέλια Ρένεση και ο Πάνος Μουζουράκης. Είναι αξιοσημείωτο το ότι δε βλέπουμε την Άννυ στο βίντεο. Αυτό είναι φυσικά επειδή ο καλλιτέχνης έκρινε την Κλέλια καλύτερη και πιο εκφραστική για την απόδοση του βαθέος νοήματος. Βέβαια οι κακές γνώμες λένε ότι η Άννυ έχει τη φωτογένεια του Θωμά Παλιούρα με hangover, αλλά ας είμαστε σοβαροί.
Το βίντεο κλιπ, μια αποθέωση των ειδικών εφέ, μας δείχνει ένα total white φόντο, ίσως γιατί υπήρξε χορηγία από τα λευκαντικά Εύρηκα, σε split screen με έναν ουρανό, γιατί όπως λέει και το τραγούδι, τότε θα ενώσω ουρανό και γη.
Σε αυτό το φόντο μπορούμε να απολαύσουμε την Κλέλια Ρένεση να τραγουδάει γλυκά (ή μάλλον να παριστάνει πως τραγουδάει γλυκά) τους υπέροχους στίχους στον Πάνο Μουζουράκη, ο οποίος βρίσκεται σε κατάσταση απόλυτης Νιρβάνας, είτε από τη δύναμη των στίχων, είτε, κατά τους κακοπροαίρετους, επειδή δεν έχει καν συναίσθηση ότι βρίσκεται μπροστά σε ένα green screen και πρωταγωνιστεί σε βίντεο κλιπ, γιατί πριν μπει μάλλον έκανε κάτι καλά καλαματιανά και δεν πρόλαβαν να τον ξυπνήσουν.
Προσέξτε, όμως, ότι δεν μένει εκεί η δράση. Λίγο πριν το τέλος του βίντεο κλιπ, ο Πάνος, που μέχρι εκείνο το σημείο εξακολουθεί να μην έχει καταλάβει πού στον πούτσο βρίσκεται, ξαφνικά τα παίρνει στο κρανίο και σηκώνεται και φεύγει. Οι γνωστοί κακοπροαίρετοι θα πουν ότι ξεθύμανε η νάρκα κι ο Μουζού είπε "ρε πούστη μου, τι κάνω εγώ εδώ πέρα σε αυτήν εδώ τη μαλακία; Άει πάμε να φύγουμε από δω".
Η αλήθεια είναι ότι, καθώς απέδιδε το ρόλο του με τέτοια υποκριτική δεινότητα, ξαφνικά θυμήθηκε ότι ξέχασε το αμάξι του στο παρκόμετρο κι έτρεξε για να μην τον γράψουνε. Και πάλι, ο σκηνοθέτης θέλησε να το σβήσει και να πάνε απ'την αρχή. Ο Αντώνης, όμως, σαν προχωρημένος καλλιτέχνης που είναι, αποφάσισε να το αφήσει έτσι όπως ήτανε. "Αυτή η αυθόρμητη έξοδος υπογραμμίζει το πόσο αυθόρμητα βγαίνουν τα συναισθήματα από την ψυχή", δήλωσε με συγκίνηση.
Κι έτσι το τραγούδι "Όταν θα μπορέσεις" βγήκε στη δημοσιότητα.
Ο κόσμος, όμως, όπως είπαμε πιο πάνω, ήταν κακός. Οι ειρωνείες, οι ύβρεις και τα φαρμακερά σχόλια έδιναν κι έπαιρναν από τους ζηλόφθονες μικροαστούς. Ο Αντώνης έκλαψε με πικρά δάκρυα στην αγκαλιά του αγαπημένου του floor manager Κωστάκη, που ήρθε να τον παρηγορήσει από την κακία του κόσμου. Τι ζήτησε πια κι αυτός ο δύσμοιρος, στην πρώτη του καλλιτεχνική προσπάθεια; Δε ζήτησε κανένα Grammy. Το μόνο που ήθελε ήταν μια καλή κουβέντα, ένα thumbs up, ένα "μπράβο Αντωνάκη", λίγη ενθάρρυνση στην τέχνη γκαντ ντέμιτ! Ο Αντώνης πληγώθηκε βαθιά. Έτσι, αν και βαθύτατα δημοκράτης και πρόθυμος υπερασπιστής της ελευθερίας του λόγου, αναγκάστηκε να διαγράψει τα αρνητικά σχόλια, για να μην τα βλέπει και βουρκώνει. Φυσικά, αυτό το εκμεταλλεύτηκαν οι εχθροί του για να τον πλήξουν με ακόμη αισχρότερες κατηγορίες.
Κι αυτή είναι όλη η αλήθεια.
Αυτά, και να προσέχετε μην δούμε ξαφνικά να ακολουθούν το παράδειγμα του Αντώνη Κανάκη κι άλλοι παρουσιαστές και δούμε τίποτα τραγούδια από τους Φώτης-Μαρία, τον Γιάννη Πρετεντέρη, την Αγγελική Νικολούλη και τον Στέλιο Παρλιάρο.