Ανασχηματιστείτε, μυστήρια πλάσματα

Στο ενδιάμεσο που εγώ γιόρταζα την έναρξη της φοιτητικής μου ζωής με το να μη βγω απ'το σπίτι μου για τρεις μέρες, συνέβησαν σαρωτικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό που σίγουρα οδήγησαν σε κλαυθμό και οδυρμό πολλές ευαίσθητες γάτες.
Βλέπετε, ο Φώτης ο Κουβέλης, αυτός ο γίγαντας της αριστεράς, ο ηγέτης του τιτάνιου κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς που αντιπροσωπεύει το 5% του 65% του ελληνικού εκλογικού σώματος, αποφάσισε να αποσύρει την στήριξή του από την πρώην τρικομματική κυβέρνηση.
Είναι όμως αξιοπρόσεκτο αυτό. Στη Δεξιά, κι ο Σαμαράς έκανε την αρπαχτή του, κι ο Αβραμόπουλος, κι ο Καρατζαφέρης, αλλά εβέντσουαλι όλοι γύρισαν στο μαντρί (ο "από μέσα εμφάνιση" παριστάνει ακόμα το γαλατικό χωριό, αλλά, όπως συμβαίνει πολύ συχνά και στον Αστερίξ, οι βαστάζοι του τον εγκατέλειψαν). Η Αριστερά είναι πιο πρόσφορη: ο καθένας μπορεί να γίνει κομματάρχης. Εγώ, εσύ, η Μπιγιονσέ, όλοι μας (η Μπιγιονσέ δεν κολλούσε στο προκείμενο αλλά κολλούσε στο συμβόλαιο που έχω υπογράψει να υπάρχει τουλάχιστον μία αναφορά στην πάρτη της σε κάθε ανάρτηση κι άμα δεν ικανοποιήσω τον όρο υπάρχει ποινική ρήτρα και ποιος μπλέκει με δικηγόρους καλοκαιριάτικο).
Κι ώσπου να κατέβει στις εκλογές η Μπιγιονσέ και να σαρώσει το σύμπαν με την άριστη διακυβέρνησή της, που ουσιαστικά θα είναι δική μου διακυβέρνηση γιατί εγώ είμαι η σατανική ιδιοφυΐα εδώ μέσα που να με πάρει και να με σηκώσει, θα έχουμε κάτι πουθενάδες σαν τον Κουβέλη να κάνουν κουμάντο.
Γιατί, μη νομίζετε, με την κίνηση Κουβέλη πολλοί κυβερνητικοί γλουτοί άρχισαν να τρέμουν. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν 153 βουλευτές μαζί, και το ΠΑΣΟΚ έχει την ίδια σταθερότητα με έναν πυρήνα ουρανίου-235: φτύνει αδέσποτα νουκλεόνια δεξιά κι αριστερά. Που σημαίνει ότι χρειάζονται άλλοι τρεις "οραματιστές πολιτικοί που έχουν απογοητευτεί με την απόκλιση του ΠΑΣΟΚ από την ιδεολογική του βάση και θέλουν να επιστρέψουν σε αυτήν" (μετάφραση: κατακαημένοι που, ως άλλες Ρόουζ, βλέπουν τον Τιτανικό να χτυπάει το παγόβουνο και ψάχνουν να βρουν ένα σανίδι για να επιζήσουν και να πεθάνει ο Τζακ) για να χάσει η κυβέρνηση και την τελευταία υποψία κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που διέθετε, να καταρρεύσει το οικοδόμημα και να πάμε σε εκλογές.
Τους δίνω εφτά δευτερόλεπτα.
Τσόντα: άμα πάμε σε εκλογές, βλέπω πολύ σοβαρά να καταλήγω να ρίχνω ψήφο στον πίσω από τις λέξεις και τις Ναόμι Κάμπελ. Δε χτυπιέται ο don't call my name Alejandro ότι είναι έτοιμος να κυβερνήσει; Ας του δώσουμε την ευκαιρία. Πόσο πιο σκατά να τα κάνει από αυτόν που μιλάει με το θεό;
Ο Αντώνης κι ο Βάγγος όμως δεν είναι τίποτες χθεσινοί, όχι, όχι, όχι. Δύο τέτοιοι άνθρωποι, που έχουν φάει την πολιτική με το κουτάλι, που είχαν πιτσαρίες που έσκισαν στην Αμερική, με λεπτούς, σχεδόν χειρουργικούς χειρισμούς, είναι βέβαιο ότι θα καταφέρουν να στήσουν μια κυβέρνηση που όχι μόνο θα αντέξει τους κλυδωνισμούς, όχι μόνο δε θα έχει απώλειες, αλλά και θα αποστομώσει όλους τους κατήγορούς της.
Κι επειδή ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις, στο Υπουργείο Οικονομικών παραμένει βιδωμένος και οξυγονοκολλημένος ο Γιάννης Στουρνάρας. Κάτι μου λέει ότι κι η Ένωση Κεντρώων να γίνει κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές ο Στουρνάρας εκεί θα μείνει.
Και μιλώντας για Ένωση Κεντρώων, το Υπουργείο Πολιτισμού το αναλαμβάνει ο Πάνος Παναγιωτόπουλος. Ο οποίος Πάνος Παναγιωτόπουλος, πριν πολλά πολλά χρόνια, σε ένα αξεπέραστο δείγμα δημοσιογραφικού ήθους και ακεραιότητας, κάλεσε το Βασίλη Λεβέντη στην εκπομπή του για να τον ξεφτιλίσει με τις πίτσες:

Ναι, όλη η εκπομπή είναι στο βίντεο, κάπου στη μιάμιση ώρα ξεκινάει η φάση με τις πίτσες, ψάξτε βρέστε τις, εγώ βαριέμαι.
Σίγουρα, γιατί όχι; Αυτός ο άνθρωπος εκφράζει απόλυτα τον ελληνικό πολιτισμό. Και μην ακούσω αντίρρηση.
Κι έτσι ο Λεβέντης έχει μείνει στην πολιτική ιστορία της χώρας σαν ένας γραφικός τρελός κι ο Παναγιωτόπουλος απολαμβάνει υπουργιλίκια. Σε άλλες χώρες, αν κάποιο τέτοιο ανθρωπάριο έκανε μια τέτοια χοντράδα, δε θα ξαναέβγαινε στην τηλεόραση ούτε για televangelist.
Εκτός κι αν ήτανε ο Άλι Τζι.
Επειδή όμως οι ευχές του Λεβέντη για καρκίνο στο Μητσοτάκη και σ'όλο του το σόι δεν έπιασαν, Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης ορίζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Προσπερνώ συνειρμούς που μπορεί να σας έχουν δημιουργηθεί με το γνωστό ανέκδοτο με τον Ελβετό Υπουργό Ναυτιλίας, και περνάω στο ζητούμενο. Τον Μητσοτάκη; Μα τον Μητσοτάκη; Δεν μας έφτανε ήδη που δεν έχουμε σταυρώσει μεταρρύθμιση για μεταρρύθμιση. Με αυτόν για υπουργό θα καταρρεύσει η κυβέρνηση, θα πάμε σε εκλογές, θα βγει η Χρυσή Αυγή και θα βγάλει καινούριο νόμο ότι όποιος είναι πιο σκουρόχρωμος από το Κ7 της Βερνιλάκ μπορεί νομίμως να τρώει λοστό στο κεφάλι κι αυτό με αφορά γιατί είμαι μελαχροινός και μαυρίζω εύκολα γαμώ τη Μπαναχαϊκή μου.
Αλλά από τα στελέχη της ΝΔ, σαφώς η καλύτερη επιλογή έγινε στο Υπουργείο Υγείας, στο οποίο αναλαμβάνει υπουργός ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Μερικοί κακοήθεις θα απαντήσουν σε αυτή την επιλογή με Λαζοπούλειες κρυάδες τύπου "μα εγώ όταν τον βλέπω αυτόν παθαίνω προβλήματα υγείας" ή "να ανοίξει περισσότερα ψυχιατρεία τώρα που θα υπάρξει αυξημένη ζήτηση", αλλά εγώ βλέπω πολύ καθαρά τους λόγους που ο Άδωνις επελέχθη για αυτό το Υπουργείο.
Ως γνωστόν, οι Αρχαίοι Έλληνες έχουν εφεύρει τα πάντα. Ανάμεσα στα πάντα και δίπλα από τις τίγρεις των Ιμαλαΐων υπάρχουν θεραπείες για πάσα νόσο και μαλακία, τις οποίες φυσικά κατέστρεψαν οι Οβραίοι.
Όμως αυτές παρέμειναν καταγεγραμμένες σε ένα μυστικό αρχείο το οποίο δεν κατάφεραν να καταστρέψουν οι Οβραίοι. Το μυστικό αυτό αρχείο βρέθηκε μόνο μετά από δύο χιλιάδες χρόνια, και-μαντέψτε-το βρήκε ο Άδωνις, ο οποίος μάλιστα είχε σκοπό να το δημοσιεύσει σε 28 τόμους με δώρο ένα μισοφαγωμένο σουβλάκι που στο κάτω κάτω είναι και αρχαιοελληνικό έδεσμα, αλλά τον πρόλαβαν οι περιστάσεις.
Ή απλά ο Αντώνης κι ο Βάγγος δεν έχουν την παραμικρότερη σκασίλα ποιος θα πάει σε ποιο υπουργείο και τους βάζουν με την ίδια αλάνθαστη διαδικασία την οποία χρησιμοποίησαν οι φοιτητές του ΤΕΙ Διαχείρισης Εκκλησιαστικών Κειμηλίων Ιονίου για να συμπληρώσουν το μηχανογραφικό τους: σύστημα Τζόκερ.
Και περνάμε τώρα στο Βάγγο, ο οποίος, σαν εκπρόσωπος του 5% του 65% του εκλογικού σώματος της Ελλάδας, δε θα μπορούσε να μην έχει σημαντικό ρόλο στη νέα κυβέρνηση. Έτσι, είναι πλέον αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αλλά και υπουργός εξωτερικών.

Όπως βλέπετε, το να γνωρίζεις αγγλικά δεν είναι πλέον απαραίτητο προσόν για να είναι κάποιος υπουργός εξωτερικών. Τι ευτυχία.
Φυσικά, η τοποθέτηση στο ΥΠΕΞ του Βαγγέλη είχε ως αποτέλεσμα να εκτοπιστεί από αυτό ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, γνωστός και σαν το μεγαλύτερο Χριστουγεννιάτικο δέντρο του κόσμου, ο οποίος όμως δε γινόταν να λείψει από αυτή την κυβέρνηση, γιατί κυβέρνηση ΝΔ χωρίς Αβραμόπουλο είναι σαν χωριάτικη δίχως φέτα.
Έτσι, ο Δημήτρης αναλαμβάνει το υπουργείο Άμυνας, το οποίο πριν ανήκε στον Πάνο με τις πίτσες. Ήδη ακούω τους Τούρκους να χέζουν τα βρακιά τους από το φόβο και τον τρόμο τους που η αμυντική πολιτική της Ελλάδας καθορίζεται από τον Δημήτρη.
Ναι, παράτησαν την πλατεία Ταξίμ και τα δακρυγόνα και κλαίνε για τον Αβραμόπουλο. Τόσο πάταγο έκανε αυτή η επιλογή.
Κι όλα αυτά, ενώ κανείς δεν έχει ιδέα τι ακριβώς δουλειά κάνει ο Αβραμόπουλος.
Ή όλοι οι υπόλοιποι υπουργοί της κυβέρνησης.
Αλλά εντάξει, έλεγες, δεν το γαμάς;
Έτσι κι αλλιώς, όταν μεγαλώσουμε, όλοι πουτάνες θα γίνουμε.
Αυτά, και να προσέχετε μην τυχόν στον επόμενο ανασχηματισμό γίνουν υπουργοί ο Κώστας Πρέκας, ο Γκούφι, η Αγία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντω και η κόρη του Kanye West με την Kim Κardashian.