Now You See Me, μια ταινιοκριτική του Thomas the Barbarian

Spoiler alert και τέθοια:

Γελάσαμε πάλι.
Πριν περάσω στην ταινία αυτή καθεαυτήν, θέλω να πω δυο λόγια για τις χολιγουντιανές περιπέτειες. Βλέπεις τους κριτικούς ταινιών να σου λένε για τέτοιου είδους ταινίες, "το σενάριο είναι προσχηματικό και τρύπιο σαν ελβετικό τυρί, οι χαρακτήρες είναι πιο χάρτινοι κι από γραφείο ΙΚΕΑ και η σκηνοθεσία πιο εφετζίδικη κι από οδήγηση κάγκουρα στην Παραλιακή".
Συγνώμη, τι ακριβώς περιμένατε; Δεν ξέρατε τι πάτε να δείτε; Αν πας σε χολιγουντιανή περιπέτεια προσδοκώντας να προβληματιστείς, να δεις τις ερμηνείες που θα μείνουν στην ιστορία της τέχνης ή να σου αλλάξει για πάντα τον τρόπο που βλέπεις τον κόσμο, θα πάρεις τα αρχίδια μου ογκρατέν και είναι πολύ λογικό. Όπως είπε κι ο θείος Άλμπερτ, δεν μπορείς να κρίνεις τη νοημοσύνη ενός ψαριού από την ικανότητά του να σκαρφαλώνει στα δέντρα.
Πρέπει επιτέλους να χωνέψουμε ότι η χολιγουντιανή περιπέτεια ουκ έστι δι'ελέου και φόβου περαίνουσα την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν. Στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που ζούμε, αυτές οι ταινίες είναι η αρένα με τα λιοντάρια. Θέαμα. Χυδαίο, φθηνό (ή μάλλον ακριβό, πολύ ακριβό) και άγριο, αλλά θέαμα.
Εδώ θα μπορούσα να τραβήξω τον παραλληλισμό χαρακτηρίζοντας τους ανεξάρτητους δημιουργούς ως το μικρό γαλατικό χωριό που αντιστέκεται και πάντα θα αντιστέκεται, αλλά έχω σε πολύ μεγαλύτερη εκτίμηση τον Αστερίξ από ότι τους ανεξάρτητους δημιουργούς.
Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι όλες οι χολιγουντιανές περιπέτειες είναι αυτομάτως καλές. Μία ταινία πρέπει πρώτα πρώτα να δείχνει ένα στοιχειώδη σεβασμό στη νοημοσύνη μου (137 IQ, αυτό δεν το λέω για να δείξω τίποτα εκτός φυσικά του ότι είμαι σατανική ιδιοφυΐα κι εσείς τιποτένια ανθρωπάρια). Επομένως, η διαφορά είναι η εξής: η πραγματικά καλή χολιγουντιανή περιπέτεια σου δίνει την εντύπωση (χωρίς πάντα να είναι αλήθεια) ότι ο σεναριογράφος έχει δουλέψει περισσότερο από το special effects team.
Και τώρα πάμε να δούμε τι από τα δύο ισχύει στο Now You See Me, ελληνιστί η Συμμορία των Μάγων, που δεν είναι η χειρότερη μετάφραση τίτλου που έχω δει από τη στιγμή που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει το Life of Brian-Ένας προφήτης μα τι προφήτης. Η ταινία είναι η γνωστή φάση "ληστεία από την πλευρά των ληστών διανθισμένη με χιούμορ που αποτελείται εξ'ολοκλήρου από άνοστα σεξουαλικά υπονοούμενα", και ξεκινάει δείχνοντάς μας τους τέσσερις πρωταγωνιστές-"μάγους".
Ο Ντάνιελ, ένας μορφονιός που κάνει κόλπα με τραπουλόχαρτα για να εντυπωσιάζει τις γκόμενες. Ο Μέριτ, ένα καραφλό ντούκι μένταλιστ/υπνωτιστής/Γιούρι Γκέλερ. Η Χένλι, μια κοκκινομάλλα που αποδρά αλυσοδεμένη από τη δεξαμενή με τα πιράνχας. Και ο Τζακ, ένα κλεφτρόνι του κερατά που μοιάζει με τον Τους.
Οι τέσσερις μάγοι παραλαμβάνουν από μία κάρτα ταρώ που τους ειδοποιεί να βρεθούν σε ένα συγκεκριμένο διαμέρισμα της Νέας Υόρκης και...αρχίσαμε με τις σεναριακές τρύπες, αφού κανείς ποτέ δε μας εξηγεί πώς έφτασαν στα χέρια τους οι κάρτες. Εκτός κι αν δεχθούμε ως εξήγηση τη "μαγεία", κάτι που εγώ δε δέχομαι γιατί η ταινία δε διαδραματίζεται στο Χόγκουαρτς. Τέλος πάντων, αυτό είναι λεπτομέρεια, ας συνεχίσουμε.
Μερικά μυστήρια πράματα συμβαίνουν εκεί μέσα, και η χρονική συνέχεια της ταινίας κάνει άλμα ενός έτους, το οποίο επίσης δεν καλύπτεται στο ενδιάμεσο, αλλά ας το προσπεράσουμε και αυτό. Ένα χρόνο μετά, οι τέσσερις φίλοι μας βρίσκονται στο καζίνο MGM του Λας Βέγκας, όπου κλείνουν θεαματικά τη μαγική τους παράσταση με το εξής "κόλπο": από το Λας Βέγκας κλέβουν "μαγικά" τρία εκατομμύρια ευρώ από τράπεζα του Παρισιού, τα οποία και μοιράζουν στο κοινό.
Κλασική ιστορία Ρομπέν των Δασών δηλαδή.
Αυτό σαφώς τραβάει την προσοχή του FBI και την υπόθεση αναλαμβάνει ο πράκτορας Ρόουντς. Επειδή όμως η υπόθεση αφορά και τη Γαλλία, του ρίχνουν από δίπλα για συνεργάτιδα μια ξανθιά Γαλλίδα της Ιντερπόλ, με την οποία αναπτύσσεται αμέσως σφοδρή αντιπάθεια.
Μα προ-φα-νώς και θα καταλήξουν τρελά ερωτευμένοι στο τέλος της ταινίας, δεν έχετε ξαναδεί χολιγουντιανή ταινία;
Ο Ρόουντς κι η Γαλλίδα μαζεύουν τους μάγους, αυτοί όμως τους ξεφτιλίζουν και φεύγουν. Στη συνέχεια ο Ρόουντς, που ακόμα τα έχει χαμένα, απευθύνεται σε αυτόν εδώ τον πρωτοεμφανιζόμενο ηθοποιό:

ο οποίος κάποτε ήταν μάγος και μετά άλλαξε πλευρά και βγάζει το παντεσπάνι του ξεσκεπάζοντας τα μυστικά των μάγων, για να του εξηγήσει πώς σκατά έκαναν τηλεπαθητική ληστεία από την άλλη άκρη του κόσμου. Δηλαδή ουσιαστικά ο Μόργκαν Φρίμαν είναι ο badass αφηγητής, κάτι που έχει ξανακάνει μόνο σε 142.857 ταινίες.
Ο Μόργκαν εξηγεί πώς οι φίλοι μας έκλεψαν από πριν τα λεφτά και σκηνοθέτησαν το κόλπο (μην περιμένετε να σας πω κι αυτό, κάποια στιγμή σε δυο τρία χρόνια που θα το βάλει στο Σταρ θα το δείτε), και του λέει για έναν Λάιονελ Σράικ, μάγος τον οποίο ξεμπρόστιασε και ο οποίος πέθανε καθώς έκανε το κόλπο με το χρηματοκιβώτιο στον πάτο του ποταμού, ενώ οι μάγοι κατευθύνονται στη Νέα Ορλεάνη για την επόμενη παράσταση.
Επειδή μόνος του ο Μόργκαν προφανώς δεν αρκούσε για να δώσει το badassιλίκι που χρειαζόταν, στην ταινία παίζει και ο Μάικλ Κέιν, ο οποίος είναι ένας πλούσιος ασφαλιστής που ανέδειξε τους μάγους. Στη Νέα Ορλεάνη, όμως, το κόλπο στρέφεται εναντίον του όταν οι μάγοι παίρνουν εκατόν σαράντα εκατομμύρια δολάρια και τα μοιράζουν στο κοινό, αποτελούμενο από θύματα της Κατρίνα, στο οποίο η εταιρία του Κέιν είχε παίξει πουστιά με τις αποζημιώσεις τους.
Ήθελα πάρα πολύ να μη σχολιάσω την απόπειρα φθηνού και βεβιασμένου συναισθηματισμού με τα θύματα της Κατρίνας, αλλά δε γίνεται ρε πούστη μου. Οκτώ χρόνια έχουν περάσει ρε butthurt Αμερικανάκια, ακόμα να το ξεπεράσετε; Μουβ ον, γαμώτη μου.
Ο Ρόουντς προσπαθεί να τους κυνηγήσει, αλλά πέφτει πάνω στην πολυκοσμία του Mardi Gras (μα προ-φα-νώς και θα υπήρχε κάποιο εμπόδιο ώστε ο ήρωας να ξεφύγει ακόμη ευκολότερα από τους διώκτες του, δεν έχετε ξαναδεί χολιγουντιανή ταινία;) και του ξεφεύγουν. Έτσι, το FBI ξεφτιλίζεται σε όλο τον κόσμο καθώς οι μάγοι κατευθύνονται στη Νέα Υόρκη για το τελευταίο και πιο χοντρό κόλπο: 500 εκατομμύρια, μέσα από ένα χρηματοκιβώτιο.
Στο μεταξύ τη Γαλλίδα την πιάνουν τα χαζογκομενίστικά της και αρχίζει να λέει κάτι μαλακίες για το Μάτι του Ώρου, που προστατεύει τους μάγους, κι ότι η τετράδα δεν είναι κοινοί εγκληματίες αλλά προσπαθούν να τους δεχθεί το Μάτι μπλα μπλα μπλα. Ο Ρόουντς τη γράφει στ'αρχίδια του.
Τέλος, ο Κέιν συμμαχεί με τον Μόργκαν για να πάρει πίσω τα λεφτά του.
Το FBI προσπαθεί να μαζέψει τους μάγους, αλλά αυτοί το σκάνε από έναν αεραγωγό, που προ-φα-νώς είναι αρκετά μεγάλος για να μπορούν να περάσουν από μέσα ενήλικες και να βγουν από ένα κτήριο, αμάν πια, λες και δεν έχετε ξαναδεί χολιγουντιανή ταινία κάνετε. Μένει πίσω ο Τζακ (Αλβανός ράπερ), ο οποίος κάνει τζακιτσανικά κασκαντεριλίκια με τον Ρόουντς, το σκάει και ακολουθεί κυνηγητό με αυτοκίνητα στη Γέφυρα του Μπρούκλιν, όπου, σε άλλη μια σκηνή απαράμιλλης πρωτοτυπίας, ο Τζακ τρακάρει στη νησίδα, αναποδογυρίζει και εκρήγνυται σε μια τεράστια μπάλα φωτιάς.
Ναι, προ-φα-νώς και το αυτοκίνητο ήταν φτιαγμένο από θερμίτη για να ανατινάσσεται εύκολα σε μια τεράστια μπάλα φωτιάς, σαν κάθε άλλο αυτοκίνητο στο Χόλιγουντ.

Να, κάπως έτσι.
Επίσης προ-φα-νώς κι ο Τζακ δεν έχει πεθάνει κι απλά σκηνοθετήθηκε η έκρηξη από τους μάγους για να θολώσουν τα νερά.
Ο Ρόουντς είναι πλέον σε πολύ δυσμενή θέση. Οι ανώτεροί του τον ξηλώνουν από την υπόθεση κι η Γαλλίδα του κρατάει μούτρα. Πλέον φαίνεται ότι η τετράδα δεν είναι μόνη της και ότι κάποιος συνεργός την βοηθάει παρασκηνιακά.
Μα προ-φα-νώς και είναι ο Μόργκαν! Πώς αλλιώς είναι δυνατόν να ήξερε όλα όσα έκαναν με τόση ακρίβεια; Αυτό είναι!
Περίμενε, μη βιάζεσαι. Αυτές οι σαχλαμάρες που έλεγε η Γαλλίδα περί μαγείας εμένα πολύ μου βρωμάνε. Αλλά η ταινία δεν έχει τελειώσει ακόμα.
Το FBI φτάνει στην αποθήκη που βρίσκεται το χρηματοκιβώτιο, το οποίο όμως έχει φύγει με χρηματαποστολή. Οι μπάτσοι την φτάνουν, κι ανοίγουν το χρηματοκιβώτιο, το οποίο είναι γεμάτο με φουσκωτά μπαλόνια. Εκεί οφείλω να ομολογήσω ότι γέλασα. Καθώς το FBI ξεφτιλίζεται για άλλη μια φορά, οι τρεις πλέον μάγοι κάνουν θεαματικό φινάλε: πέφτουν από την κορυφή ενός κτηρίου και μεταμορφώνονται (λέμε τώρα) σε λεφτά, τα οποία πέφτουν στο κοινό από κάτω.
Τα λεφτά όμως που μοιράζουν είναι ψεύτικα. Τα αληθινά λεφτά τα έχουν φορτώσει στο αυτοκίνητο του Μόργκαν, τον οποίο και μαζεύει το FBI.
Ο Ρόουντς επισκέπτεται τον Μόργκαν στο κελί του. Αυτός του εξηγεί πώς παίχτηκε η φάση με τα χρηματοκιβώτια, κι εκεί έρχεται το plot twist της ταινίας, καθώς αποκαλύπτεται ότι ο συνένοχος σε όλη τη διάρκεια δεν ήταν άλλος από τον Ρόουντς.
Η αλήθεια είναι ότι έμεινα μαλάκας.
-Είσαι σοβαρός τώρα; Αφού ήταν προ-φα-νές...
-Σκάσε, ούτε κι εσύ το περίμενες.
-Και γιατί, παρακαλώ ο Ρόουντς τόσον καιρό έπαιζε όλο αυτό το θέατρο;
-Αυτό είναι αλήθεια ότι είναι πλέον προ-φα-νές. Στην πραγματικότητα είναι ο γιος του Σράικ, αυτουνού που πέθανε στο χρηματοκιβώτιο, κι εκδικείται έτσι τον Μόργκαν που ξεμπρόστιασε τον πατέρα του, την Γαλλική τράπεζα και τον Κέιν που δεν έδωσαν την αποζημίωση και την εταιρία που έφτιαξε το ελαττωματικό χρηματοκιβώτιο στο οποίο πέθανε ο Σράικ.
Οι (τέσσερις) μάγοι συναντάνε τον Ρόουντς στο σημείο που τους υπαγόρευσε το Μάτι του Ώρου και γίνονται αποδεκτοί στον κόσμο της αληθινής μαγείας, γιατί προ-φα-νώς και η πιο εξόφθαλμα αναληθοφανής ερμηνεία του τι στον μπούτσο συμβαίνει εκεί μέσα, την οποία πρότεινε η χαζογκόμενα, θα είναι και η αλήθεια. Η ταινία τελειώνει με τον Ρόουντς και τη Γαλλίδα να σφραγίζουν τον έρωτά τους στο Σηκουάνα, μακριά από μαγείες και απάτες.
Τελική ετυμηγορία: Αφενός, προ-φα-νώς και δε χρειαζόταν να σκάσω οκτώ Εβραίους για να δω την ταινία (ας όψεται η λατρεμένη μου αδερφούλα, που είχε την έμπνευση να την πάω βόλτα στο σινεμά). Αφετέρου, όμως, ήταν αρκούντως απολαυστική. Κι αν παίχτηκαν και καμιά-δυο φάσεις που δεν πολυστέκουν, πες ότι ήταν "μαγεία" και τελείωνε.
Αυτά, και να προσέχετε να έχετε κλειστό το κινητό σας κατά τη διάρκεια της προβολής και να συγκρατηθείτε και να μην τελειώσετε τα ντορίτος και την κοκακόλα πριν τελειώσουν τα "προσεχώς".