Ρόδα τσάντα και κοπάνα το κεφάλι σου στον τοίχο

Ξύπνησα σήμερα το πρωί, έφτιαξα την υπερήφανη χαίτη μου, από την οποία είχε αρχίσει να ξεθυμαίνει η περμανάντ, χτένισα προσεκτικά το υπερήφανο μουστάκι μου, έβαλα το τζιν σωλήνα μου, το πέτσινο μπουφάν μου, το λουστρίνι και την άσπρη κάλτσα μου, κι ήπια μια φραπεδούμπα περιποιημένη. Η μάνα μου είχε τρομοκρατηθεί από τις ειδήσεις που άκουγε στον Ήλιο του Βορρά.
-Να προσέχεις, παιδί μου, κάνει ραδιενέργεια έξω, έσκασε το Τσερνόμπιλ!
-Άσε μας ρε μάνα.
Έβαλα στο Walkman, μεγάλη εφεύρεση αυτό το πράμα, πενήντα καφετιά έσκασα, έβαλα μια κασέτα αυτής της καινούριας μπάντας, των Guns N Roses. Οι πολλοί δεν τους ξέρουν, αλλά είναι πολύ καλοί και σας βάζω στοίχημα ότι κάποια στιγμή θα κάνουν μεγάλο ντόρο. Κατευθύνθηκα από το σπίτι στη στάση των λεωφορείων, κάπνισα τη Μαλμπουριά μου, τσιγάρο με μούρη, παφ και τάληρο, τι λες τώρα, άσε τους Άσσους και τα Καρέλια να τα καπνίζουν οι παππούδες, κάπνισα και δεύτερη, τρίτη, κάποια στιγμή τέλος πάντων σκάει το σαράβαλο. Ανεβαίνω τα σκαλιά, δίνω ένα δεκάρικο στον εισπράχτορα, του λέω:
-Κυρ Θόδωρα, τι θα γίνει πια μ'αυτά τα σαράβαλα; Αηδία καταντάει.
-Τι να κάνουμε, παιδί μου; Ακούω ότι θα μας φέρουν κάτι καινούρια, μπλε.
Το σαράβαλο σούρνεται, το Walkmanάκι τέρμα, απεναντίως από μένα κοζάρω κάτι μανάρια, πρώτο πράμα λέμε, τύφλα να 'χει η Βίνα Ασίκη κι η Ελένη Φιλίνη να 'ούμε, κάποια στιγμή αριβάρω στη σχολή, απ'έξω βλέπω κάτι τρύπες να σκάβουνε, ο Κούβελας λέει, κάνει έργα για το μετρό. 2013 θα πάει και ακόμα θα το σκάβουν αυτό το μετρό.
Το κόβω δεξιά, πάω εργαστήρι υπολογιστών. Αυτά είναι η επιστήμη του μέλλοντος. Έχουμε κάτι Commodore 64 στη σχολή, δε λέω, δουλειά κάνουνε, αλλά μαζεύω κάτι φράγκα να πάρω ένα Atari, που φυσάει λέει το μηχάνημα, αυτοί φτιάχνουν και το Πάκμαν στα κουμπιά που πήγαινα με τα αλάνια κοπάνα απ'το σχολείο και με μάλωνε η μάνα μου που έτρωγα ένα σακί δεκαράκια στα μπλιμπλίκια αντί να διαβάζω. Νταξ'ρε μάνα, πέρασα να πούμε, και για πρώτη δέσμη πάλι καλά δηλαδή.
Εκατό καφετιά έχω μαζέψει. Στην αρχή ήθελα να πάρω μια Γιαμάχα, να μην περιμένω κάθε μέρα το σαράβαλο να 'ούμε, αλλά μου έκανε μανούρες ο πατέρας μου, "μη και σε δω, κωλόπαιδο, να παριστάνεις το Γαρδέλη, μέχρι τον Ανδρέα θα φτάσω για να κάνεις φανταρικό στον Έβρο", του λέω κι εγώ να μη μου τη βγαίνει με κόκκινο, αλλά τι να βγάλεις άκρη με τους γέρους, οπότε τα κρατάω για το Ατάρι που είναι ακίνδυνο.
Κι άμα το πάρω, θα παρτάρω σαν να ναι 1999. Φοβερή φράση, μόνος μου τη σκέφτηκα.
Τέρμα το μάθημα. Σκάω στον τηλεφωνικό θάλαμο. Παίρνω το μανάρι. Γεια σου, Ντινάρα. Θα σε πάω κινηματόγραφο. Παίζει ωραίο έργο. Απ'αυτά που σ'αρέσουν, τα αισθηματικά να 'ούμε. Ντέρτι Ντάνσιν. Επειδή έχει ντέρτια η πρωταγωνίστρια, γι'αυτό το λένε έτσι. Μα φυσικά γι'αυτό, έχω πάρει λόουερ να 'ούμε. Τζάμπα με έστελνε η μάνα μου στο Στρατηγάκη τόσα χρόνια; Ναι, ναι, εφτά στο Φαργκάνη. Τσάγια.
Ξανά μανά στο σαράβαλο. Κατεβαίνω μια στάση πιο πριν, για να πάω στο βιντεοκλάμπ. Έχει καλά έργα, παίρνω ένα καράτε με τον Τσακ Νόρις, τη "Μεγάλη Απόφραξη" και έναν "εκπαιδευτικό κινηματόγραφο". Νίνα Χάρτλεϊ, Τζον Χολμς και Ρον Τζέρεμι. Είχε και κάτι ελληνικά, με Μπόκολη και Τέλη Σταλόνε, αλλά δεν τα προτίμησα. Περνάω κι από το πολιτικό γραφείο του ΠΑΣΟΚ, να πω ένα γεια στα παιδιά, αλλά μας την πέσανε κάτι τύποι από το ΚΚΕ Εσωτερικού και την κανάουα με ελαφράουα. Φτάνω σπίτι και πάω να βάλω στο βίντεο να παίζει o "εκπαιδευτικός κινηματόγραφος", και πριν προλάβει να τελειώσει η υπόθεση ας 'ούμε και να μπουν τα παλουκάρια στο ψητό, τσαφ! Αρχίζει να βγάζει καπνούς το βίντεο.
-ΌΧΙ, ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ! Ποιος με καταράστηκε να μου καεί το βίντεο; Διακόσα καφετιά μηχάνημα, γαμώ τη μπανακόλα μου.
Ε, και λέω να βάλω να δω λίγη τελεόραση. Στην ΕΡΤ1 έχει έργο με τη Βασιλειάδου, στην ΕΡΤ2 έχει Καραγκιόζη, στην ΕΡΤ3 ντοκιμαντέρ για τον εμφύλιο.
Και εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιώ ότι δεν είναι 1987 αλλά 2013, ότι δεν είμαι πρωταγωνιστής ταινίας με το Στάθη Ψάλτη, ούτε και μοιάζω με τον Λάιονελ Ρίτσι, ο κόσμος δε χρησιμοποιεί πια βίντεο, Ατάρι και τηλεφωνικούς θαλάμους, ότι οι Guns N Roses έχουν πεθάνει εδώ και είκοσι χρόνια, ότι το ΠΑΣΟΚ έχει επίσης πεθάνει, δεν είμαι φοιτητής πληροφορικής στο ΑΠΘ του '87, δεν έχω μανάρι που τη λένε Ντινάρα για να την πάω να δει το Ντέρτι Ντάνσιν, δεν καπνίζω Μαλμπουριά, δεν καπνίζω γενικότερα, η Νίνα Χάρτλεϊ, καλά αυτή ακόμα βγάζει τσόντες άσ'το, και κυρίως ότι αυτά τα πράματα που ανέφερα δεν τα παίζει η ΕΡΤ1/2/3 αλλά η ΕΔΤ, ο φορέας που θα οδηγήσει στον εκσυγχρονισμό! και τη μεταρρύθμιση! της δημόσιας ελληνικής τελεόρασης.
Αναρωτιέμαι τι να έχει να πει ο ειδικός της μπλογκόσφαιρας σε θέματα τελεόρασης, Στέφανος Μαξ.
Όχι, ξεχάστε αυτό που είπα. Δεν αναρωτιέμαι καθόλου τι έχει να πει ο Στέφανος Μαξ. Άμα εμφανιστεί θα τον τουφεκίσω στη μάπα.
Δηλαδή, εντάξει. Ούτε για ΥΕΝΕΔ δεν κάνει αυτό το πράμα. Θυμάμαι που μου έλεγε ο πατέρας μου ότι ο παππούς είχε φέρει από τη Γερμανία την πρώτη τηλεόραση του χωριού, ένα τερατώδες ξύλινο κουτί μάρκας SABA, και βλέπανε τη Λάσι και τη Μπονάντσα (η Μπονάντσα, για όσους γεννήθηκαν μετά το 1970 και δεν τους έλεγε ο πατέρας τους τι έβλεπε στην πρώτη τηλεόραση του χωριού, ήταν αμερικάνικο καμπόικο της δεκαετίας του 60). Σε λίγο θα δούμε Φρέντι Γερμανό, Διονύση Παπαγιαννόπουλο στο Λούνα Παρκ, Τζιοβάνα Φραγκούλη κι εκείνη την παρουσιάστρια με την υπερβατική κόμμωση και την ακαθόριστη φολκλορική προφορά που την έπαιζαν μερικοί ανώμαλοι για πάρτη της.
Απαιτώ και τ'άλλα κανάλια να πάνε μπακ του δε ρουτς να 'ούμε. Το Μέγκα να βάλει ειδήσεις με τη Λιάνα Κανέλλη κι αμέσως μετά Τρεις Χάριτες και Ρετιρέ, ο Αντένα Τροχό της Τύχης και Καλημέρα Ζωή, ο Άλφα Ευαγγελάτο και μάνα ρέιβερ, και το MTV να παίξει τον αστροναύτη με την σημαία στο φεγγάρι και αμέσως μετά Video Killed the Radio Star.

Ειρωνεία, ε; Το κανάλι που κάποτε έπαιζε αποκλειστικά βίντεο, να ξεκινάει με τραγούδι με τέτοιο τίτλο. Κι αν σκεφτείς ότι MTV killed the video star, κι ότι ο στίχος του Mark Knopfler ότι you play the guitar on the MTV έχει πλέον αναιρεθεί κι ότι το μόνο όργανο που παίζουν πλέον στο MTV είναι το πουλί τους, έρχεται η ειρωνεία και πολλαπλασιάζεται εις τον κύβο
Στις λοιπές ειδήσεις, πάρτε άκυρο γκράφιτι που εντόπισα χθες βράδυ απέναντι απ'το ΚΑΠΗ της Τούμπας:

Είναι σαφές ότι η Εμμανουέλα Αγγουράκη έχει πλέον γραφτεί με ανεξίτηλα γράμματα στην ιστορία της Θεσσαλονίκης, πλάι σε άλλες μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Βενιζέλος και η κυβέρνηση της Εθνικής Αμύνης (το μόνο που μου έμεινε από την ιστορία της Γ'Λυκείου), ο Μουσταφά Κεμάλ, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, ο Γιώργος Κούδας κι ο Χρήστος Δημόπουλος, ο επονομαζόμενος και Φονιάς (γι'αυτόν που παρουσίαζε το Ουράνιο Τόξο στην ΕΡΤ δεν ξέρω), ο Βάγγος, ο Πανίκας, ο Κανάκης κι ο Κώστας Ραπτόπουλος, παρουσιαστής της παγκοσμίου φήμης αθλητικής εκπομπής "Ή στην άλφα ή στην βήτα όλοι παν για τη μαρμίτα".
Φυσικά, δε θα μπορούσε να μη συνδυαστεί κάποια στιγμή με το άλλο μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας της πόλης, τον ΜΠΑΟΚ, λέξη την οποία μερικοί Μπαοκτσήδες, έχοντες ιδιαίτερα ωξυμμένη (τύπος μέσου παρακειμένου, κι όμως υπάρχει, οι τριτοδεσμίτισσες της παρέας θα σας το επιβεβαιώσουν) την αίσθηση του χιούμορ, ανάγουν στο ευφυές ακρωνύμιο "Μέγας Πανθεσσαλονίκειος Αθλητικός Όμιλος Κωνσταντινουπολιτών".
Έτσι, συνδυάζονται το γνωστό και παγιωμένο σύνθημα "Τάδε (συνήθως Αθήνα) καριόλα ο ΠΑΟΚ πάνω απ'όλα" με τη γνωστή καριόλα Εμμανουέλα Αγγουράκη.
Προσέξτε, όμως, τη λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά: αρχικά, το σύνθημα έγραφε "ο ΗΡΑ πάνω απ'όλα". Δε λέω, κι ο Ηρακλής ανήκει στην ιστορία της πόλης, αλλά σήμερα οι Ηρακλειδείς δε γεμίζουν όχι πούλμαν, ούτε βανάκι. Οπότε ποιος από τους 7 μπορεί να βγήκε παγανιά, με το σπρέι ανά χείρας, και να έγραψε αυτό το σύνθημα; Ήταν σίγουρα μια αποστολή αυτοκτονίας, δεδομένου ότι το σύνθημα όπως σας ξαναείπα βρέθηκε στο ΚΑΠΗ της Τούμπας, κάτι το οποίο ισοδυναμεί με το να πας και να κηρύξεις το Βουδισμό στη Μέκκα, φορώντας την Αστερόεσσα στους ώμους.
Η Αστερόεσσα δεν κολλούσε, αλλά πάντα κολλάει η Αστερόεσσα στη Μέκκα.
Και τώρα, σε κάτι εντελώς διαφορετικό, που θα έλεγαν κι οι Μόντυ Πάιθονς ας 'ούμε, υπάρχει κάποιος λόγος που πρέπει όλοι μας να χάψουμε την Πινκ σαν ποιοτική, κουλτουριάρα και τέθοια;
Δε θα είχα καμία απολύτως αντίρρηση να την αποδεχθώ, αν δεν υπήρχε στη μέση μια πολύ μικρή λεπτομέρεια: η μουσική της είναι απολύτως και ολοκληρωτικά βαρετή. Σίγουρα η φωνή της βγάζει περισσότερο συναίσθημα από κάποιαν άλλη βαρετή "ποιοτική" τραγουδιάρα που ξέρω και για να μη σας την καρφώσω το όνομά της αρχίζει από Λ- και τελειώνει σε -άνα Ντελ Ρέι, αλλά όσο περνάνε τα χρόνια η Πινκ μετατρέπεται σε μια ανυπόφορη κλαψομούνα.
Το χειρότερο χτύπημα φυσικά ήταν πριν από δύο χρόνια με το Fuckin' Perfect, το οποίο περιείχε το απαραίτητο μπινελίκι που χρειάζεται το σημερινό ποπ τραγούδι για να δείξει ότι και καλά είναι edgy, αλλά θα μπορούσε άνετα να χρησιμεύσει σαν νανούρισμα, χωρίς καν να συνυπολογίσουμε τους στίχους "μην ακούς τι λένε οι άλλοι, είσαι τέλειος" που είναι ό,τι πιο κλισέ έχει γραφτεί από το "just a small town girl livin' in a lonely world, she took the midnight train goin' anywhere".
Σας διαβεβαιώ ότι έχω πολύ μεγάλες αντοχές σε ό,τι έχει να κάνει με την κοινώς αποκαλούμενη "κακή" μουσική. Έχω κατορθώσει να ακούσω ολόκληρο το Numa Numa. Άντεξα το I Just Died In Your Arms και λοιπές γλιτσερές μπαλάντες των 80ζ χωρίς να σιχαθώ πολύ τον εαυτό μου, και μπορώ να πω ότι ακόμα και ο Μπίμπερ δεν είχε μόνιμες επιπτώσεις στον ψυχισμό μου. Αλλά δύο νότες από το Fuckin' Perfect είναι κάτι παραπάνω από αρκετές για να με ρίξουν σε βαθιά απελπισία και να με κάνουν να εκτιμήσω το τυχαίο ανεγκέφαλο μπιτάκι που θα έβαζε αμέσως μετά ο Zoo 90,8.
Επειδή όμως η Πινκ απεφάνθη ότι δε θα κατάφερνε να βγει αρκετά βαρετή από μόνη της, επιστράτευσε τον ελεεινό χιπστερά τραγουδιστή των fun., ο οποίος ήταν μια ανυπόφορη κλαψομούνα από μόνος του. Και ιδού το αποτέλεσμα της σατανικής συνεργασίας τους.

Φυσικά δεν περιμένω να συμφωνήσετε μαζί μου, αλλά αυτό το τραγούδι είναι ένας από τους λόγους (ο άλλος είναι τα ανεγκέφαλα μπιτάκια) που τον τελευταίο καιρό ακούω αποκλειστικά και μόνο RSO 91,7 τραγούδια που δεν ξαναγράφονται απλώς ξανακούγονται.
Αυτό είναι το σλόγκαν του σταθμού. Έτσι τον μάθαμε, έτσι τον αγαπήσαμε. Όχι αυτές οι καινούριες παπαριές "RSO, αρέσει". Αν υπάρχει κανένας άλλος εδώ μέσα που ακούει RSO, προτείνω να μαζέψουμε υπογραφές για να επανέλθει το "τραγούδια που δεν ξαναγράφονται" και λοιπά και λοιπά.
Αυτά, και να προσέχετε μην πάτε στο ουφάδικο με την Κούλα και το κωλόπαιδο τον Κυριάκο να καταθέσετε κάτι δεκάρικα που σας γαργαλάνε στα κουμπιά και ξαφνικά εμφανιστεί μια ομάδα μηχανόβιων με Γιαμάχες κι αρχηγό τον Γαρδέλη, σας πει "με θυμάσαι ρε πούστη" και σας κάνει γκάιντα στο ξύλο.