Αυγά και καλάθια

Κι εκεί που ο ήλιος έλαμπε, τα πουλάκια κελαηδούσαν, όλοι κοιτούσαμε τις δουλειές μας ξέρω γω, σκάει το παραμύθι: συλλαμβάνονται οι βουλευτές των Χρυσών Αυγών.
Κεραυνοβοληθήκαμε, όσο να πεις.
Προσωπικά, είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δε θα ξανασχοληθώ με τα πολιτικά slash κομματικά της Ελλάδας, γιατί πλέον το πράμα έχει αντιστραφεί σε σχέση με την αρχαία Αθήνα: αυτός που ασχολείται είναι ο idiot.
Παρ'όλα αυτά, το να βλέπεις τον Μιχαλολιάκο, τον Κασιδιάρη και τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις (sic) να περνάνε πίσω από τα κάγκελα είναι σίγουρα ένα θέαμα που ευφραίνει την καρδιά του ανθρώπου.
Βέβαια, εμένα δε μου εγγυάται κανείς ότι τα Αυγουλάκια πήγανε μέσα για να μείνουνε κι όχι για καφεδάκι, κι ότι αύριο δε θα είναι έξω, ωραίοι και κύριοι, να παριστάνουν τους θιγμένους και τα θύματα πολιτικών διώξεων και να διπλασιάσουν απ'το πουθενά τα ποσοστά τους.
Το άλλο που δε μου εγγυάται κανείς είναι ότι ο Σαμαράς επέδειξε ξαφνικά τόση πυγμή και αποφασιστικότητα ενάντια στους ναζί από την καλή του την καρδιά και τη δημοκρατική του συνείδηση κι όχι επειδή μυρίζεται εκλογές και θέλει να τσιμπήσει ψηφαλάκια από τους μικροαστούληδες με τον θρίαμβο επί του ναζιστικού μορφώματος.
Έστω κι έτσι, άμα όντως πρόκειται να καθαρίσει τα Αυγά, χαλάλι του και να το έκανε για κόλπο δημοτικότητας. Έτσι κι αλλιώς, είτε ο Σαμαράς είτε ο οποιοσδήποτε άλλος βγει πρωθυπουργός, το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό: η Ελλάς θα πάει για φούντο.
Ένα θέμα βέβαια είναι ότι, αν μπουν τα Αυγά στη φυλακή, εμείς θα τους ταΐζουμε. Σάμπως και δεν τους τάιζες ήδη, θα μου πεις και θα έχεις και δίκιο. Οπότε ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι κάπου, σε κάποιο σημείο της Ελλάδας, υπάρχει η φυλακή του Αρκά.

Νομίζω ότι τυχόν διάλογοι Μοντεχρήστου-Κασιδιάρη θα ήταν πιο αστείοι κι από την Πολυκατοικία. Από την άλλη βέβαια μέχρι κι ο θάνατος από καρκίνο είναι πιο αστείος από την Πολυκατοικία, οπότε η σύγκριση είναι λίγο άστοχη.
Με την ευκαιρία, θέλω να θέσω ένα ερώτημα προς κάθε ενδιαφερόμενο: τώρα που αρχίσαμε να μαζεύουμε τους δεξιούς φασίστες, με τους αριστερούς φασίστες τι λέτε να κάνουμε;
Γιατί αν υπάρχει κάποιος που δεν πιστεύει ότι υπάρχουν αριστεροί φασίστες, τότε ή ηλίθιος είναι ή εξυπηρετεί σκοπιμότητες.
Στην Ελλάδα του 2013, για κάποιο λόγο, άμα δηλώσεις αριστερός, είσαι αυτομάτως υπεράνω όλων των κατηγοριών. Οι αριστεροί δεν μπορούν να κάνουν ποτέ και τίποτα λάθος, και πάντα φταίει κάποιος άλλος από αυτόν που θα περίμενες να φταίει.
Άμα ένας πιτσιρικάς ανέβει στο τρόλεϊ χωρίς εισιτήριο, φταίει ο κακός ελεγκτής που είχε την παρανοϊκή απαίτηση να κάνει τη δουλειά του. Άμα ένας πάει στο Τζάμπο και κλέψει ένα πακέτο μαρκαδόρους, φταίει το κακό Τζάμπο που έχει την παρανοϊκή απαίτηση να πληρώνεις για να αγοράσεις τα προϊόντα του.
Υπήρχαν ήδη πολλοί λόγοι για να μποϊκοτάρεις τα Τζάμπο, η αλήθεια είναι, που κυρίως έχουν να κάνουν με τις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές διαφημίσεις του. Και το ότι οι ελεγκτές φέρονται με τραμπουκισμό το έχουμε διαπιστώσει όλοι μας.
Αλλά το πράμα είναι απλό: δεν έχεις εισιτήριο; Δεν ανεβαίνεις στο λεωφορείο. Δεν έχεις λεφτά; Δεν παίρνεις τους μαρκαδόρους. Δεν πρόκειται καν για ένα αγαθό πρώτης ανάγκης, ένα ψωμί ή κάτι φαγώσιμο τέλος πάντων, που θα δικαιολογούσε, οριακά, την κλοπή, σε στιλ Αθλίων του Ουγκώ. Δεν επρόκειτο να πεθάνει αν δεν έπαιρνε τους μαρκαδόρους στα παιδιά του. Οπότε από εκεί και πέρα βρίσκω την προσπάθεια των ευαισθητούληδων να τον δικαιολογήσουν από βλακώδη έως και ύποπτη.
Δε θα αμφισβητήσω ότι στο χώρο της αριστεράς υπάρχουν αξιόλογα άτομα, με κριτική ικανότητα και σοβαρές απόψεις. Ωστόσο, οι φωνές τους χάνονται ανάμεσα στις κραυγές και τις ιαχές αυτών που χαρακτηρίζω ως αριστερούς φασίστες.
Είναι αυτοί που αποφασίζουν, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν, ότι το Πανεπιστήμιο θα παραμείνει κλειστό, παλιότερα με καταλήψεις για να μη διαβάζουν μερικοί φυγόπονοι Κνίτες, τώρα με απεργίες για να μην ξεβολευτούν μερικά πωπουδάκια ενώ έχουμε ήδη φτάσει ενάμιση εκατομμύριο άνεργοι και συνεχίζουμε δυναμικά.
Ανάθεμά με κι αν υπάρχει ένας φοιτητής, πλην φυσικά από τα Κνιτόσκυλα και λοιπούς κοπανατζήδες που πιο πολύ ασχολούνται με το Τίτσου παρά με το αντικείμενο που υποτίθεται ότι σπουδάζουν, που συμφωνεί με αυτό το πράμα που έχει γίνει φέτος στο ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Γιατί, εκτός από φασιστικό, είναι και απόλυτα ηλίθιο. Εκτός κι αν το να μην κάνεις τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνεις είναι ένας καινούριος τρόπος να αποδείξεις στον εργοδότη σου πόσο χρήσιμος είσαι.
Που αν αυτός ο εργοδότης ήταν ένας κακός καπιταλιστής, θα τους είχε απολύσει όλους μαζί και θα είχε προσλάβει αυτούς που περιμένουν στην ουρά, με τα μισά λεφτά ίσως ακόμα.
Αλλά τι λέω; Αν ο εργοδότης ήταν ένας κακός καπιταλιστής, δε θα είχαν τολμήσει να σηκώσουν κεφάλι. Χεσμεντέν, κανονικότατα. Θα έκαναν τη δουλειά τους και θα το βούλωναν. Τώρα, όμως, που ο εργοδότης τους είμαστε όλοι μαζί που δίνουμε τα ωραία μας λεφτά με τη μορφή των φόρων, είναι μάγκες και αποφασίζουν μόνοι τους ότι θα σώσουν το πανεπιστήμιο.
Από τα νύχια τους άραγε, ποιος θα το σώσει;
Αλλά ίσως θα μου πείτε, ότι τα λέω αυτά επειδή με τσούζει που θα έπρεπε να είχα γραφτεί στη σχολή μου πριν ένα μήνα κι ακόμα περιμένω πότε θα ξεκαυλώσουν ορισμένοι. Μπορεί να είναι κι έτσι, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η Αριστερά είναι εξίσου τίγκα στους φασίστες με τη Δεξιά.
Είναι αυτοί που χρησιμοποιούν δημοκρατικά συνθήματα τύπου "τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά", "άνθρωπος αγράμματος, ξύλο στους φασίστες", "ζήτω ο έρωτας, κάτω η ξενέρα, ξύλο στους φασίστες τρεις φορές τη μέρα". Ευρηματικά ίσως, φασιστικά οπωσδήποτε. Εκτός κι αν το ξύλο και η βία θεωρούνται αποδεκτά μέσα πειθούς στο δημοκρατικό πολίτευμα και δε με ειδοποίησε κανείς.
Είναι αυτοί που κλείνουν δρόμους, καίνε κάδους, σπάνε βιτρίνες, για να μην χάσει κανένας δημοσιοτεμπέλης τη δουλειά του όταν γύρω μας γαμιέται ο Δίας (και σας τα λέω αυτά με δύο γονείς που δουλεύουν-δουλεύουν όμως-στο δημόσιο), κι όχι μόνο δε λέει κανείς τίποτα, αλλά έχεις και κάτι Λαζόπουλους, Κανάκηδες και λοιπά αρχιδάκια να τους δικαιολογούν, "η βία φέρνει βία" και να χειροκροτούν από κάτω οι μικροαστούληδες που αμέσως μετά θα ξεκαρδιστούν με το ευρηματικό ανέκδοτο με τον Πόντιο, τον παπά και τη φασολάδα.
Και φυσικά είναι αυτοί που μόλις σε δουν θα αρχίσουν να σου τσαμπουνάνε τις μεγαλοπρεπείς αποψάρες τους περί "αναρχίας" και "αριστεράς" που συνέλαβαν χθες το βράδυ καθώς έπιναν μπάφους κι έπαιζαν προ, κι άμα τολμήσεις να φέρεις αντίρρηση θα σε αποκαλέσουν...τα τα τα ταμ, φασίστα.
Και πριν μου πείτε κανείς "όμως οι αριστεροί δε σκότωσαν", σας θυμίζω τη Μαρφίν και αποσύρομαι.
Αυτά, και να προσέχετε μην τυχόν και διαφωνήσετε με τίποτα αριστερούς και κάνουν πορεία διαμαρτυρίας κάτω απ'το σπίτι σας και σας σπάσουν τις ζαρντινιέρες.