Ο Γρηγόρης στην Πόλη των Θαυμάτων

Όπως ίσως καταλάβατε, ο Γρηγόρης, αλλιώς The Artist Formerly Known As Master, πάτησε το πόδι του στην Ερωτική Πόλη, Φτωχομάνα, Συνταγματική Νομαρχία του Πανίκα, Δημαρχάτο του Κρασοπατέρα, Μπαξέ Τσιφλίκι και Καλαμαριά γωνία και τα λοιπά και τα λοιπά, και εγώ παριστάνω το Άσπρο Κουνέλι του (αυτό ακούστηκε λίγο κάπως, κι επίσης μάλλον πρέπει να κόψω τους μπάφους), και αυτό θα συζητηθεί και σήμερα.
Αλλά πρώτα, θα συζητήσουμε μερικά άσχετα πράγματα που ανακάλυψα τις τελευταίες μέρες και δεν ήξερα που να τα τσοντάρω.
Αρχικά, ήρθε η ώρα να αποκαλυφθεί πού ακριβώς οφείλεται η μεγάλη (;) επιτυχία (;) της θριαμβευτικής (;) επανόδου της Lady Gaga.

Ναι, αγαπητοί μου φίλοι, σε περίπτωση που είχατε ξεγελαστεί, ούτε τα βίντεο στο Youtube, ούτε οι φιλότιμες προσπάθειες των ραδιοφωνικών παραγωγών, ούτε το ατελείωτο πρήξιμο που έκανε το επίσημο Twitter της Γκάγκαλης (η οποία τον τελευταίο καιρό κάνει ανησυχητικά ανθρώπινες στιλιστικές επιλογές και οι ειδικοί έχουν αρχίσει να εκφράζουν φόβους για την ψυχική της υγεία), ευθύνονται για την απήχηση της νέας της προσπάθειας. 

Ούτε φυσικά κι αυτό το χαρτί στον τοίχο το κόλλησε ένας άκυρος little monster (όπως χαϊδευτικά αυτοαποκαλούνται οι σκληροπυρηνικοί φαν της Γκαούγκαγκα, προφανώς γιατί το είδωλό τους είναι το τέρας το ίδιο και δεν ξέρω αν σας το έχω πει αλλά λατρεύω τη Lady Gaga και θεωρώ ότι είναι η καλύτερη ποπ καλλιτέχνις των καιρών μας) που ήθελε να κάνει κι αυτός το κομμάτι του.

Όχι, όχι. Αυτή εδώ η φοβερή αφίσα, τυπωμένη ασπρόμαυρη, σε φύλλο Α4, με μια φωτογραφία της Γκαγκαδιασμένης που εύκολα βρίσκει ο κάθε πικραμένος στο Google, και κολλημένη πάνω σε μια παλαιότερη αφίσα με σελοτέιπ, είναι ειδικά προμελετημένη και σχεδιασμένη από το ακούραστο τμήμα προπαγάνδας της Γκα-γκα-ου-λα-λα για να προσηλυτίσει κάθε άπιστο Θωμά (ή και άλλο όνομα, δεν ξέρω) στο μεγαλείο της.

Γκέμπελς, παραιτήσου τώρα.

Επίσης, ανακάλυψα πού δε θα απευθυνθώ ποτέ σε περίπτωση που έχω τεχνικό πρόβλημα με τον υπολογιστή μου:

Θα μου πείτε τώρα, "γιατί γίνεσαι κακός; Με την ορθογραφία του θα σου φτιάξει τον υπολογιστή;" και απαντάω ότι αν ήταν καμία λέξη τύπου ασκαρδαμυκτί, ή ανεξιθρησκία που δεν γράφεται με ει όπως η θρησκεία, ή Ναβουχοδονόσωρ, θα το συγχωρούσα μάλλον, αλλά οι καταλήξεις των ρημάτων είναι κάτι που μαθαίνουμε στην τρίτη δημοτικού.

Επομένως ο συγκεκριμένος τεχνικός δεν έχει βγάλει την τρίτη δημοτικού κι άρα θα μπορούσα απλά να πάω στο δημοτικό της γειτονιάς μου και να περιμένω να έρθει κανένα οκτάχρονο να μου το φτιάξει, αν βεβαίως το να στηθώ έτσι στο άκυρο έξω από ένα δημοτικό δεν είχε τα αρνητικά connotations του παιδεραστή.

Και το άλλο καλό είναι η Μέρα Θετικής Ενέργειας, ένα promotional event που διοργανώνει η Αμίτα Μόσιον κάθε χρόνο διοργανώνοντας συναυλία με υπέρτατους καλλιτέχνες του βεληνεκούς της Φουρέιρα, του Σταν και του Μάστερ Τέμπο, η οποία φέτος θα γίνει την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου.

Μάλιστα, στο τρέιλερ της συναυλίας αυτής διαφημίζουν και έναν "σπέσιαλ καλεσμένο-έκπληξη", ο οποίος, με βάση την ημερομηνία που επιλέχθηκε και γενικότερα την αντίληψη που έχουν αυτοί οι άνθρωποι για τη θετική ενέργεια στο κεφάλι τους, είναι πάρα πολύ πιθανό να είναι ο Μητσοτάκης.

Always look on the bright side of life, παίδες.

Και τώρα ήρθε η ώρα για το σοβαρό θέμα της ημέρας: την έλευση του Γρηγόρη στην ερωτική πόλη και ταλιμπάν και ταλιμπάν.

Αυτό, γιατί με έπρηξε.

Από το πρωί, ο αγαπητός Γρηγόρης με πήρε δεκαέξι εκατομμύρια εφτακόσιες εβδομήντα εφτά χιλιάδες διακόσια δεκαέξι τηλέφωνα προσπαθώντας να μάθει ποιο λεωφορείο να πάρει για να πάει πού, αφού πρώτα κατάφερε να πάρει το 31 προς τη λάθος κατεύθυνση, να φτάσει στο ΚΤΕΛ και να κάνει τον κύκλο.

Εντέλει πήγε και είδε τη Φαίη, που τόσο πολύ τον είχε εντυπωσιάσει από τις φωτογραφίες στο ίντερνετ, και τελικά απογοητεύτηκε. Τώρα, αν πάω να πω για γυναίκες που δημιουργούν μεγάλες προσδοκίες και τελικά σε ρίχνουν τουλάχιστον πεντέξι από σας θα μου πείτε να μη σας ζαλίζω πάλι τον έρωτα με τη Χριστίνα και θα έχετε και δίκιο.

Άλλωστε η Φαίη δεν είναι γυναίκα αλλά το σπίτι που ήθελε να πιάσει.

Και ξανάλλωστε, ο Γρηγόρης δεν κάνει πλέον τέτοια πράματα, είναι engagé.

Και ξαναμανάλλωστε εγώ την έχω ξεπεράσει τη Χριστίνα.

Κόφτε το δούλεμα, αλήθεια λέω.

Να μη σώσει ο Γρηγόρης να χαρεί τον έρωτά του.

Είδες, δεν είπα το όνομά της, σέβομαι την επιθυμία σου να μην γίνει βούκινο η κοπέλα.

Μέχρι να αρχίσει να ψάχνει για άλλα υποψήφια σπίτια, ο Γρηγόρης είχε λίγο χρόνο κενό για να τον τιμήσω με την παρουσία μου, από τις τρεις μέχρι τις πέντε. Εγώ εκείνη την ώρα είχα τόσο σοβαρές ασχολίες να κάνω που λίγο έλειψε να κάτσω να παρακολουθήσω Κωνσταντίνου και Ελένης, οπότε αποδέχτηκα την πρόσκλησή του.

Στο λεωφορείο, η καλή μου τύχη ξαναχτύπησε. Πετύχαμε, σε δρόμο μιας λωρίδας χωρίς αντίθετο ρεύμα, σκουπιδιάρικο, που μας έφαγε ένα γερό πεντάλεπτο της ζωής μας. Μπορώ να πω ότι οι ώρες που αμολάει τα σκουπιδιάρικά της η υπηρεσία της καθαριότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης είναι αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσες. 

Βέβαια είχε και καλύτερο. Βλέπετε, όλα τα παράθυρα του λεωφορείου ήταν ορθάνοιχτα, γιατί ποιος τα κλείνει για να βάλει κλιματιστικό όταν έχει μόνο 30 βαθμούς έξω, τζάμπα πετρέλαιο θα καίμε τώρα; Έτσι, όση ώρα περιμέναμε κολλημένοι πίσω από το σκουπιδιάρικο, κατέκλυζε τα ρουθούνια μας αυτό το θεσπέσιο άρωμα, μια μίξη σάπιων φαγητών, φαγητών που δεν πρόλαβαν να σαπίσουν ακόμα και μερικές απαλές νότες από σκατωμένα κωλόχαρτα.

Θυμίστε μου να πάω να παίξω ένα Τζόκερ μια από αυτές τις μέρες.

Τέλος πάντων φτάνει το λεωφορείο στην Αριστοτέλους, κι εκείνη τη στιγμή παίρνει τηλέφωνο ο Γρηγόρης. Εδώ προκύπτουν τα εξής τρία προβλήματα:

α) Είμαι λίγο περήφανος στα αυτιά, κάτι που μπορεί να έχει ή να μην έχει τίποτε να κάνει με την ένταση που βάζω στα ακουστικά μου.

β) Ο Γρηγόρης έχει το πολύ κακό συνήθειο να μιλάει σε ταχύτητα "grab a brush and put a little make up", το οποίο ευτυχώς αναγνωρίζει κι ο ίδιος και η παραδοχή είναι το πρώτο βήμα προς τη θεραπεία.

γ) Η στάση Αριστοτέλους είναι ακριβώς η στάση στην οποία γίνεται η επιδρομή των βαρβάρων, όλοι τρέχουν, καλπάζουν, ποδοπατιούνται, τσιρίζουν και γενικώς οχλαγωγούν για να προλάβουν την πολυπόθητη θέση και να μην ξεροσταλιάζουν τρεις ώρες.

Επομένως αυτός κάτι μου έλεγε, εγώ δεν άκουγα, για να μη φανώ αγενής απάντησα το κλασικό "ναι, ναι, ναι" που απαντάς όταν δεν ακούς τι σου λέει ο άλλος και κάπως έτσι καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι έχει έρθει κι η αδερφή μου μαζί, ενώ δεν είχε έρθει.

Απογοητεύτηκε πολύ, περιττό να σας πω.

Στη συνέχεια περπατήσαμε προς την Καμάρα και καθίσαμε σε μια καφετέρια, όπου έγιναν συζητήσεις περί μεταλλοσύνης, Μετάλλικα, Μέιντεν, του mash-up "μελωδία του Baby-στίχοι του Psychosocial"...

...του πόσο θεοί είναι οι Παντέρα, για τη φάση που περνάω τους τελευταίους δυο μήνες με τους Βαν Χέιλεν και την οποία δεν προβλέπεται να ξεπεράσω τώρα σύντομα και τουλάχιστον όχι μέχρι να βγάλω το φινάλε του Εκλεκτού, καθώς και για τα μελλοντικά του σχέδια, που, μετά από δεκαέξι ώρες στο πλοίο Χίος-Θεσσαλονίκη, περιλάμβαναν να πάει στην Αθήνα και να το πάρει από εκεί, για να επιστρέψει και να τελειώσει με τα μαθήματά του για το δίπλωμα οδήγησης.

Φυσικά η επιλογή της Αθήνας είχε κι άλλα παράπλευρα οφέλη, καθώς έτσι θα έβλεπε...την Αθήνα, την Αθήνα, την Αθήνα, τα αξιοθέατα της Αθήνας, Ακρόπολη, Θησείο, Σύνταγμα, καθώς και άλλες περιοχές της Αθήνας, που μία από τις οποίες που μου έρχεται έτσι στο μυαλό, χωρίς να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος, είναι για κάποιο λόγο το Ψυχικό.

Είδες όμως, ε, με το γάντι σε σφάζω.

Α, ναι, και να συναντήσει την Κατερίνα-σοκολατίτσα, μπισκοτάκι και λοιπά που ο Ρασκώλος βρίσκει αηδιαστικά.

Άλλα θέματα που συζητήθηκαν ήταν το πόσο του την έσπασε ο αρχιμουνόδουλος που μας περιέγραφε την άλλη φορά, το ότι επίτηδες άνοιξαν το Μετρό του Ελληνικού αφότου έφυγε αυτός για να μην μπορεί να πάει να βρει την Ιωάννα, καθώς και το ότι του επέλυσα την απορία του πώς σκατά πήγαινε κάθε βράδυ η Ελένη Βλαχάκη από το Μαρούσι στα Εξάρχεια.

Τελικά, όπως με ειδοποίησε από το κοντρόλ, κατάφερε να ξεπεράσει τη Φαίη και να βρει άλλο σπίτι στην ίδια περιοχή. Τι ευτυχία.

Αυτά, και να προσέχετε μην τυχόν κι εσάς το λάπτοπ σας ζεσταίνετε πολύ και κολλήσετε πίσω από σκουπιδιάρικο καθώς πάρετε το λεωφορείο για να πάτε στη Φαίη να το φτιάξετε.